Κύρωση του Πρωτοκόλλου αριθμ. 15, το οποίο τροποποιεί τη Σύμβαση για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών.

Μεταγλώττιση-απόδοση στη δημοτική γλώσσα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών και του Πρώτου (Πρόσθετου) Πρωτοκόλλου της.

Κοινοτικό δίκαιο - Αρχές - Δικαίωμα αποτελεσματικής ένδικης προστασίας - Καθιέρωση από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών Ευρωπαϊκές Κοινότητες - Δικαστικός έλεγχος της νομιμότητας των πράξεων των κοινοτικών οργάνων - πράξεις κανονιστικού χαρακτήρα - Ανάγκη τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα να ακολουθήσουν τη νομική οδό της ενστάσεως ελλείψεως νομιμότητας ή της προδικαστικής παραπομπής περί εκτιμήσεως του κύρους - Υποχρέωση των εθνικών δικαστηρίων να εφαρμόζουν τους εθνικούς δικονομικούς κανόνες κατά τρόπο ώστε να παρέχεται η δυνατότητα αμφισβητήσεως της νομιμότητας των κοινοτικών πράξεων κανονιστικού χαρακτήρα - Άσκηση προσφυγής ακυρώσεως ενώπιον του κοινοτικού δικαστή σε περίπτωση που οι εθνικοί δικονομικοί κανόνες δημιουργούν ανυπέρβλητο εμπόδιο - Δεν επιτρέπεται 

Περί κυρώσεως της εν Ρώμη την 4ην Νοεμβρίου 1950 υπογραφείσης Συμβάσεως «δια την προάσπισιν των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθερίων ως και του προσθέτου εις αυτήν Πρωτοκόλλου των παρισίων της 20ης Μαρτίου 1952

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ:Τέλος, με το από 19.2.2011 δικόγραφο προσθέτων λόγων, το οποίο ασκήθηκε παραδεκτώς, κατ’ άρθρο 25 παρ. 1 του π.δ. 18/1989, απορριπτομένων ως αβασίμων των όσων περί του αντιθέτου ισχυρίζεται ο πρώτος αναιρεσίβλητος με το από 14.6.2011 συμπληρωματικό του υπόμνημα, ο αναιρεσείων προβάλλει ότι το δικάσαν δικαστήριο της ουσίας δεν αντιλήφθηκε την αναμφισβήτητη συμμετοχή των παρανόμως μεταδημοτευσάντων εκλογέων στην ψηφοφορία της 14ης Νοεμβρίου, καθόσον προέβη σε εσφαλμένη σύγκριση και απόλυτη σύγχυση μεταξύ των πρωτοκόλλων ψηφοφορίας των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου και αφετέρου της 14ης Νοεμβρίου 2011 και, ως εκ τούτου, σε παραμόρφωση του περιεχομένου του πρωτοκόλλου ψηφοφορίας της 14ης Νοεμβρίου 2011, επικαλείται δε προς απόδειξη του ισχυρισμού του αυτού δύο πίνακες, από τους οποίους στον μεν πρώτο (πίνακα) γίνεται αναφορά σε σαράντα (40) από τους πενήντα (50), κατά την ένσταση, παρανόμως μεταδημοτεύσαντες εκλογείς που ψήφισαν στον πρώην Δήμο ... στις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2011 -με ρητή αναφορά των ονοματεπωνύμων και των πατρωνύμων τους, των ειδικών αριθμών του εκλογικού καταλόγου, των εκλογικών τμημάτων που άσκησαν το εκλογικό τους δικαίωμα, καθώς και των ειδικών αριθμών καταχώρησής τους στο οικείο πρωτόκολλο ψηφοφορίας, οι οποίοι, όμως, (τελευταίοι αυτοί αριθμοί) είναι διαφορετικοί σε σχέση με αυτούς που είχε επικαλεσθεί με την 29.11.2010 ένστασή του ενώπιον του δικάσαντος δικαστηρίου της ουσίας για τους ίδιους ως άνω εκλογείς-, στον δε δεύτερο (πίνακα) γίνεται αναφορά σε τέσσερεις (4) από τους δέκα (10), κατά την ένσταση, παρανόμως μεταδημοτεύσαντες εκλογείς που ψήφισαν στον πρώην Δήμο ... στις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2011 –με ρητή και πάλι αναφορά στα ίδια ως άνω στοιχεία και με την ίδια ως άνω διαφοροποίηση ως προς τους ειδικούς αριθμούς καταχώρησής τους στο οικείο πρωτόκολλο ψηφοφορίας.(...)Επειδή, όπως προκύπτει από τα εκτεθέντα στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας αποφάσεως, το αντικείμενο της από 29.11.2010 ενστάσεως του ήδη αναιρεσείοντος ως προς τις παράνομες μεταδημοτεύσεις εκλογέων στους πρώην Δήμους ... και ... αφορούσε τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010 και ως εκ τούτου ο προβληθείς σχετικώς (επικουρικός) λόγος ενστάσεως περί παράνομης συμμετοχής εξήντα (60) συνολικώς εκλογέων, λόγω παράνομης μεταδημότευσής τους στους πρώην Δήμους ... και ..., στις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010 ήταν ορισμένος. Περαιτέρω, το δικάσαν δικαστήριο της ουσίας απάντησε στον ως άνω λόγο ενστάσεως με ρητή σκέψη. Εξάλλου, με τους προαναφερθέντες στην προηγούμενη σκέψη της παρούσας αποφάσεως λόγο αναιρέσεως και πρόσθετο λόγο αναιρέσεως ο αναιρεσείων δεν πλήττει την κύρια αυτή σκέψη της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως του δικάσαντος δικαστηρίου της ουσίας σε σχέση με το αντικείμενο της ενστάσεως ως προς τις παράνομες μεταδημοτεύσεις εκλογέων, που αφορούσε, κατά τα προεκτεθέντα, τις εκλογές της 7ης Νοεμβρίου 2010, και στην οποία στηρίζεται, κατ’ αρχήν, αυτοτελώς το διατακτικό της, αλλά το επικουρικό αιτιολογικό σκέλος της κρίσης της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως ως προς τις παράνομες μεταδημοτεύσεις εκλογέων, που αφορούσε, όμως, τις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2010. Ως εκ τούτου, οι λόγοι αυτοί αναιρέσεως πρέπει να απορριφθούν ως αλυσιτελείς(...) Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ-ΑΘΕΜΙΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΥΠΟΨΗΦΙΩΝ:Επειδή, η απόρριψη με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση της ενστάσεως του αναιρεσείοντος στηρίζεται αυτοτελώς στην προεκτεθείσα κρίση αυτής περί μη προσφορότητας, με βάση τα συγκεκριμένα πραγματικά δεδομένα, της συμπεριφοράς του αναιρεσιβλήτου να επηρεάσει τη βούληση των εκλογέων και μάλιστα σε τέτοια έκταση ώστε να δημιουργούνται αμφιβολίες ως προς το εάν το συνολικό εκλογικό αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο χωρίς την συμπεριφορά αυτή και, συνεπώς, παρέλκει ως αλυσιτελής η εξέταση του προβαλλόμενου λόγου, με τον οποίο πλήττεται η δεύτερη επάλληλη αιτιολογία της αποφάσεως, κατά την οποία, ο αναιρεσείων δεν απέδειξε τον επηρεασμό του εκλογικού φρονήματος συγκεκριμένων εκλογέων και ποίων και την, ως εκ του γεγονότος αυτού, αλλοίωση του εκλογικού αποτελέσματος, καθόσον, άλλωστε, αρκούσε κατά το νόμο απλή δυνατότητα επηρεασμού του συνολικού αποτελέσματος από την προβαλλόμενη πλημμέλεια (πρβλ. ΣτΕ 94/2004). Δεδομένου δε του ότι με την αίτηση αναιρέσεως δεν πλήττεται η προεκτεθείσα τρίτη κατά σειρά επάλληλη αιτιολογία της αποφάσεως η οποία συνδέεται, άλλωστε, με την κρίση αυτής περί του ότι η συμπεριφορά του αναιρεσιβλήτου δεν επέδρασε τελικώς στο εκλογικό αποτέλεσμα, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί.Απορρίπτει την αίτηση.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΙΜΟΤΗΤΑΣ:προέκυψε κατά την ανέλεγκτη ουσιαστική εκτίμηση του δικαστηρίου ότι ο αναιρεσείων είχε αναλάβει την εκτέλεση μέσα σε προθεσμία δύο μηνών του έργου της διαμόρφωσης του γηπέδου καλαθοσφαίρισης της εν λόγω κοινότητας αντί εργολαβικού ανταλλάγματος 1.570.000 δραχμών και η οποία σύμβαση, ασχέτως αν αφορούσε την εκτέλεση νέων υπερσυμβατικών εργασιών, ήταν ακόμα εκκρεμής κατά την ημέρα ανακήρυξης των υποψηφίων για τις δημοτικές εκλογές της 11.10.1998, απορρίφθηκε δε ως αναπόδεικτος ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος ότι και οι νέες αυτές εργασίες είχαν ήδη ολοκληρωθεί πριν από την κατάρτιση της επίμαχης σύμβασης. Με τα δεδομένα αυτά το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο έκρινε ότι υφίστατο πράγματι κώλυμα εκλογιμότητας του εκκαλούντος (ήδη αναιρεσείοντος) σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο 47 παρ. 2 του ΔΚΚ και με τις σκέψεις αυτές απέρριψε ως αβάσιμο σχετικό λόγο εφέσεώς του κατά της πρωτόδικης αποφάσεως, η οποία είχε δεχθεί κατά το αντίστοιχο μέρος την ένσταση του ήδη αναιρεσιβλήτου και είχε ακυρώσει την εκλογή του αναιρεσείοντος ως δημάρχου …. Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, στην οποία το δικαστήριο της ουσίας κατέληξε μετά από ανέλεγκτη κατ' αναίρεση εκτίμηση των στοιχείων του φακέλου, μεταξύ των οποίων, όπως ρητά βεβαιώνεται, και το υπ' αριθμ. 22193/5.11.1998 έγγραφο του Τμήματος ΤΥΔΚ της Διεύθυνσης Αυτοδιοίκησης και Αποκέντρωσης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ως προς τον υπερσυμβατικό χαρακτήρα του εκτελεσθέντος έργου, είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με την υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα, καθ' ό μέρος δε πλήττεται δι 'αυτών η ανέλεγκτη ουσιαστική εκτίμηση του δικαστηρίου της ουσίας είναι απορριπτέα ως απαράδεκτα.(...)Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση.

ΘΕΜΑ: «Εκλογές για την ανάδειξη των αιρετών εκπροσώπων στα Υπηρεσιακά Συμβούλια του προσωπικού των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης»

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟΥ-ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΔΙΚΗΣ:Κατά τη συζήτηση αυτή εμφανίσθηκαν στο ακροατήριο οι προαναφερθέντες δικηγόροι και δήλωσαν ότι ο ενιστάμενος απεβίωσε στις 19.11.2006, προσκόμισαν δε σχετικώς την υπ’ αριθμ. 34/1ος/2006 Ληξιαρχική Πράξη Θανάτου της Ληξιάρχου … του Δήμου …, προέβαλαν όμως ότι η δίκη πρέπει να συνεχισθεί στο όνομα του …, ήδη αναιρεσείοντος, υποψηφίου δημοτικού συμβούλου κατά τις ως άνω δημοτικές εκλογές, ως διαδόχου του αποβιώσαντος, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 38 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, ο οποίος ορίστηκε από τους λοιπούς υποψηφίους του συνδυασμού στη θέση του εκλιπόντος ως επικεφαλής του συνδυασμού προς συνέχιση της εκκρεμούς δίκης. Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι, εφόσον η ένσταση είχε ασκηθεί προσωπικά από τον ενιστάμενο και όχι από άλλο πρόσωπο και από την ως άνω προσκομισθείσα ληξιαρχική πράξη θανάτου, προκύπτει ότι ο ενιστάμενος απεβίωσε στις 19.11.2006, ήτοι πριν την τελευταία συζήτηση της υποθέσεως κατά τη δικάσιμο της 24.11.2006, η δίκη πρέπει να κηρυχθεί καταργημένη, οι δε ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος περί συνεχίσεως από αυτόν της δίκης απορρίφθηκαν ως αβάσιμοι.(...) Επειδή, η δημοσίου δικαίου αξίωση του εκλογέα δημότη για το δικαστικό έλεγχο του κύρους των δημοτικών και κοινοτικών εκλογών, απορρέουσα από τα πολιτικού χαρακτήρα δικαιώματα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 6 παρ. 1 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Ε.Σ.Δ.Α.), η οποία κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 (256 Α΄), αφού δεν πρόκειται για αμφισβήτηση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αστικής φύσης του εκλογέα δημότη ούτε σχετίζεται με το βάσιμο κατηγορίας ποινικής φύσης που στρέφεται εναντίον του(...)Απορρίπτει την αίτηση.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΡΧΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ:Εξάλλου, υποστήριξε ότι, ελλείψει ανακηρύξεως υποψηφίου σε μία εκλογική περιφέρεια, η έδρα θα μπορούσε να μη χάνεται, αλλά να δίνεται στην επόμενη εκλογική περιφέρεια, όπου ο συνδυασμός έχει το μεγαλύτερο αδιάθετο υπόλοιπο ψηφοδελτίων. Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι «δεν τίθεται ζήτημα παραβιάσεως» των ως άνω συνταγματικών αρχών, διότι η προϋπόθεση υπάρξεως υποψηφίου στην περιφέρεια που ο συνδυασμός δικαιούται την έδρα «τίθεται στα πλαίσια των κανόνων κατανομής των εδρών μεταξύ των συνδυασμών, κατ' εφαρμογή της αρχής της δημοκρατικής νομιμοποιήσεως, στη συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια, η δε απόδοση της έδρας στην επόμενη εκλογική περιφέρεια θα περιόριζε το δικαίωμα στην κατάληψη των δικαιούμενων από άλλον συνδυασμό εδρών». Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, με την οποία απορρίφθηκε ο σχετικός λόγος της ενστάσεως, είναι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στις προηγούμενες σκέψεις, ορθή, ανεξαρτήτως των ειδικότερων αιτιολογιών της και, επομένως, ο ανωτέρω λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο προβάλλονται τα αντίθετα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.(...)Απορρίπτει την αίτηση.