ΘΕΜΑ: Αντικατάσταση της ΠΟΛ. 1134/2007 και διευκρινίσεις εφαρμογής του διακανονισμού Φ.Π.Α. των εταιριών χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing).-ΠΟΛ 1083/2008

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ.Προμήθεια κινητού εξοπλισμού.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2.Δ.2 το Τμήμα, κατά πλειοψηφία, κρίνει ότι η ελεγχόμενη σύμβαση είναι λειτουργική χρηματοδοτική μίσθωση (operating leasing), καθόσον, όπως προκύπτει από τη διακήρυξη και το άρθρο 1 του υποβληθέντος σχεδίου, ο εκμισθωτής - ανάδοχος εκτός από την προσφορά της χρήσης του εξοπλισμού αναλαμβάνει τις κυριότερες αναγκαίες δαπάνες για την καλή λειτουργία του (συντήρηση, επισκευή, ασφάλιση, αναλώσιμα), γεγονός το οποίο δεν αναιρείται από μόνη την εξαίρεση της δαπάνης αποκατάστασης βλαβών που οφείλονται σε τροχαία ατυχήματα, η οποία σε κάθε περίπτωση δύναται να καλυφθεί από κατ’ επιλογή μικτής χρήσης ασφάλιση που βαρύνει ομοίως τον εκμισθωτή. Ακολούθως, το Τμήμα, κατά πλειοψηφία, κρίνει ότι ο ως άνω τύπος χρηματοδοτικής μίσθωσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του ν. 1665/1986 και ως εκ τούτου συνάπτεται μόνο από τους ειδικώς αναφερόμενους στο άρθρο 2 φορείς ως εκμισθωτές, καθόσον συνιστά μία μορφή leasing, η οποία εξυπηρετεί τους ίδιους χρηματοδοτικούς σκοπούς, δοθέντος ότι ο ν. 1665/1986 δεν αποκλείει εν γένει στους συναλλασσόμενους να συμφωνούν ειδικούς όρους για τη ρύθμιση των μεταξύ τους σχέσεων. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται αλλά επιρρωνύονται από τη διάταξη του άρθρου 21 του ν. 3775/2009, καθόσον α) σκοπός της εν λόγω ρύθμισης, σύμφωνα με την οικεία αιτιολογική έκθεση, είναι η εφαρμογή του leasing με την μορφή κυρίως της λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης στο δημόσιο τομέα, όπου δεν έχει τύχει εφαρμογής παρά την ύπαρξη γενικού νομικού πλαισίου, ήτοι του ν. 1665/1986, β) στην παρ. 1 αυτού ομιλεί τόσο περί συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης όσο και λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης και γ) με την παρ. 3 δεν εισάγεται απόκλιση από τις διατάξεις του ν. 1665/1986 αλλά ρητά                 ορίζεται ότι οι διατάξεις του ως άνω άρθρου είναι ειδικές και κατισχύουν κάθε επιμέρους γενικής ή ειδικής διάταξης που ρυθμίζει διαφορετικά το περιεχόμενο της σύμβασης λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης (Ε.Σ. VI Τμ. 1461/2017). Κατά τη γνώμη όμως του Συμβούλου Γεωργίου Βοίλη, με την οποία συντάχθηκε και ο Πάρεδρος Γρηγόριος Βαλληνδράς, η υπό σύναψη σύμβαση συνιστά σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία εμπίπτει στους περιορισμούς του άρθρου 2 του ν. 1665/1986, καθόσον, αν και δεν ορίζεται ρητά η τύχη του μισθίου κατά τη λήξη της σύμβασης, η αναθέτουσα αρχή δεν αποκόπτεται πλήρως της υποχρέωσής της  για συντήρηση του μισθούμενου εξοπλισμού, μεταβιβάζοντας ολοσχερώς τις δαπάνες για την καλή λειτουργία αυτού στον εκμισθωτή, αφού ο ίδιος ο ΕΔΣΝΑ βαρύνεται με τις δαπάνες αποκατάστασης βλαβών που οφείλονται σε τροχαία και έχει εν γένει τον έλεγχο λειτουργίας του εξοπλισμού. Πλην όμως η γνώμη αυτή δεν εκράτησε. Περαιτέρω, το Τμήμα, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2 Δ.1 και 3, άγεται ομοφώνως στην κρίση ότι α) ορθώς το Κλιμάκιο, αν και με εσφαλμένη εν μέρει αιτιολογία, έκρινε μη νόμιμη την κατακύρωση στην εταιρεία «....», καθόσον αυτή δεν διέθετε άδεια leasing, κατά το ν. 1665/1986 ούτε επικαλέστηκε συνεργασία με εταιρεία leasing ή χρηματοδοτικό  ίδρυμα που διέθετε την απαραίτητη άδεια άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ένωσης ή κοινοπραξίας, δοθέντος ότι σύμφωνα με το άρθρο 78 του ν. 4412/2016 δεν είναι δυνατή η στήριξη στις ικανότητες άλλων φορέων όσον αφορά στο κριτήριο της καταλληλότητας για την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας και β) ορθώς το Κλιμάκιο έκρινε ότι ο όρος 5.Β της διακήρυξης, κατά το μέρος που προβλέπει τη σύμπραξη του αναδόχου με εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης στη φάση της ταξινόμησης των οχημάτων, ήτοι μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και κατά το στάδιο εκτέλεσης της σύμβασης, αντίκειται στις αρχές της διαφάνειας και του ανταγωνισμού, καθόσον τα δικαιολογητικά, η καταλληλότητα και η φερεγγυότητα της εταιρείας leasing, που εκ των υστέρων συμμετέχει στην εκτέλεση της σύμβασης, δεν ελέγχονται και αξιολογούνται από την αναθέτουσα αρχή κατά τη διαγωνιστική διαδικασία, απορριπτομένων ως αβασίμων όλων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών των αιτούντων. Ειδικότερα, ο ισχυρισμός των αιτούντων περί παραβίασης των αρχών της ίσης μεταχείρισης και του ελεύθερου ανταγωνισμού ως εκ του περιορισμού των δυνητικών συμμετεχόντων μόνο σε φορείς που παρέχουν υπηρεσίες leasing πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. (…)Για τους ίδιους ως άνω λόγους πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και ο ισχυρισμός περί νομιμότητας του όρου 5.Β της οικείας διακήρυξης, καθόσον η ως άνω σύμπραξη με φορέα που έχει την κρίσιμη άδεια άσκησης της επαγγελματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ένωσης ή κοινοπραξίας δεν δύναται να λάβει χώρα μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, αλλά πρέπει να έχει δηλωθεί κατά την υποβολή της προσφοράς προκειμένου να ελεγχθούν τα δικαιολογητικά αυτού, όπως απαιτείται από τη νομοθεσία των δημοσίων συμβάσεων, από την αναθέτουσα στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας. Τέλος, αλυσιτελώς οι αιτούντες προβάλλουν συγγνωστή πλάνη επικαλούμενοι  διακηρύξεις των Δήμων Αμαρουσίου, Ηλιούπολης και Νίκαιας, για την ανάθεση παρόμοιων προμηθειών, που εγκρίθηκαν με Πράξεις του ΣΤ΄ Κλιμακίου καθόσον κρίσιμη για τη νομιμότητα της εκάστοτε προσυμβατικά ελεγχόμενης από τον Επίτροπο ή το Κλιμάκιο διαγωνιστικής  διαδικασίας είναι η οικεία διακήρυξη που τη διέπει και όχι τυχόν άλλες διακηρύξεις, ενώ οι κρίσεις των σχηματισμών του Δικαστηρίου που διενεργούν προσυμβατικό έλεγχο δεν παρίστανται δεσμευτικές μεταξύ τους, ούτε αποτελούν πρόκριμα για την εξαγωγή θετικής κρίσης (Ε.Σ. VI Tμ. 1612/2016). Κατά την ειδικότερη πάντως γνώμη της Προέδρου του Τμήματος, Γεωργίας Μαραγκού και του Παρέδρου Αριστοτέλη Σακελλαρίου, ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί πρωτίστως διότι, όπως διαπιστώθηκε με την 28/2017 απόφαση του Τμήματος τούτου, οι συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης που συνάπτονται με προμηθευτή που δεν αποτελεί οικονομικό φορέα του άρθρου 2 του ν. 1665/1986, είναι εν τοις πράγμασι αδύνατον να λειτουργήσουν και να εκτελεστούν, απαιτείται δε άμεση τροποποίησή τους προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτές, ως εκμισθωτής, φορέας που να δύναται να ασκήσει τη ζητούμενη επαγγελματική δραστηριότητα.  Η διαπίστωση δε αυτή, που ήδη οδήγησε στη μεταστροφή των ελεγκτικών απόψεων των Κλιμακίων ως προς το κρίσιμο νομικό ζήτημα, καθιστά αλυσιτελή την αποδοχή λόγων ανάκλησης που να επιτρέπουν την υπογραφή μιας τέτοιας σύμβασης. ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΜΕΙΖ/ΕΠΤΑΜ/865/2018

Φορολογική μεταχείριση των μισθωμάτων που καταβάλλονται σε εταιρείες του ν.1665/1986 στα πλαίσια σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης ακινήτου που συνήφθη πριν την 1.1.2014, κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου μέχρι και την 31.12.2018.(ΑΔΑ:ΓΔΑΦ Β 1087176 ΔΞ 2015)

Προμήθεια  με λειτουργική χρονομίσθωση (operational leasing), διάρκειας πέντε (5) ετών, σαράντα ενός (41) επιβατικών αυτοκινήτων για την κάλυψη των αναγκών...ζητείται η ανάκληση της 114/2017 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίθηκε ότι κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης.(...)Το Τμήμα, σε σχέση με τον πρώτη πλημμέλεια που εντόπισε το Κλιμάκιο, ήτοι την ανεπάρκεια της αιτιολογίας της εγκριτικής απόφασης υλοποίησης της προμήθειας με λειτουργική χρονομίσθωση, έναντι των λοιπών διαθέσιμων τρόπων (αγορά, χρηματοδοτική μίσθωση), λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ι) το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο και δη το άρθρο 21 του ν. 3775/2009, το οποίο με τη χρήση της λέξης «κυρίως» προκρίνει τη μέθοδο της «λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης» έναντι εκείνης της χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) και ιι) την αιτιολογία που εμπεριέχεται στην 175/28.9.2015 απόφαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Στερεάς Ελλάδας (βλ παραπάνω σκέψη VA), καθώς και εκείνη που παρατίθεται στο 118464/3312/2.6.2017 έγγραφο της Αναπληρώτριας Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Διοικητικού - Οικονομικού, κρίνει ομόφωνα ότι η αιτούσα, που διαθέτει στο πεδίο επιλογής του τρόπου προμήθειας των οχημάτων ευρύτατα περιθώρια διακριτικής ευχέρειας, η οποία υπόκειται σε οριακό έλεγχο, με βάση τα γενόμενα δεκτά στις σκέψεις ΙΙ και ΙΙΙ της παρούσας, δεν παραβίασε τα άκρα όρια αυτής, όπως βάσιμα προβάλλεται με την αίτηση.(...)Ενόψει όλων αυτών, το Τμήμα κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι η χρησιμοποίηση του όρου «χρηματοδοτική μίσθωση» στη δημοσιευθείσα περίληψη δεν είναι άσχετη και ασύνδετη με την επιλεγείσα διαδικασία προμήθειας των οχημάτων, ενώ η παράλειψη αναγραφής της λέξης «λειτουργική» έμπροσθεν του όρου «χρηματοδοτική μίσθωση», που πράγματι υπήρξε, δεν συνιστά ουσιώδη παρατυπία δυνάμενη να επηρεάσει τη συμμετοχή των ενδιαφερομένων στο διαγωνισμό. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι η αίτηση ανάκλησης πρέπει να γίνει δεκτή, να ανακληθεί η 114/2017 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να επιτραπεί η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης για την προμήθεια από την αιτούσα, με λειτουργική χρονομίσθωση (operational leasing), διάρκειας πέντε (5) ετών, σαράντα ενός (41) επιβατικών αυτοκινήτων για την κάλυψη των αναγκών των Περιφερειακών Ενοτήτων της.

Xρηματοδοτική μίσθωση.(..) ζητείται η ανάκληση της 244/2017 Πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίθηκε ότι κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης μεταξύ του Δήμου ... και της εταιρείας « ... Α.Ε.» με αντικείμενο την προμήθεια, με χρηματοδοτική μίσθωση των αναφερόμενων οχημάτων μηχανολογικού εξοπλισμού και μηχανημάτων έργου,(..)Το ΣΤ΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την προσβαλλόμενη Πράξη του, έκρινε ότι κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος ενώπιόν του σχεδίου σύμβασης, με την αιτιολογία ότι το άρθρο 9 της διακήρυξης, βάσει του οποίου επιτράπηκε η ελεύθερη συμμετοχή οικονομικών φορέων στο διαγωνισμό, αντίκειται στις διατάξεις του άρθρου 2 του ν. 1665/1986, που επιτρέπει τη σύναψη συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης αποκλειστικά με τους φορείς που ορίζονται στο άρθρο αυτό. Συνακόλουθα, έκρινε μη νόμιμη την κατακύρωση του διαγωνισμού στη «....Α.Ε.», η οποία δεν διέθετε κατάλληλη αδειοδότηση και, ως εκ τούτου, αδυνατούσε να συμβληθεί, ως εκμισθωτής σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης, με το Δήμο.(..)Συνεπώς, ορθώς το Κλιμάκιο έκρινε μη νόμιμη την κατακύρωση του αποτελέσματος του διαγωνισμού στην εταιρεία «.... Α.Ε.», καθόσον αυτή δεν διέθετε άδεια για τη σύναψη, ως εκμισθωτής, συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing), κατά το ν. 1665/1986 ούτε υπέβαλε προσφορά σε συνεργασία με εταιρεία leasingή χρηματοδοτικό ίδρυμα που διέθετε την απαραίτητη άδεια άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ένωσης ή κοινοπραξίας. Επισημαίνεται ότι, το ελλείπον κριτήριο καταλληλότητας δεν θα μπορούσε να καλυφθεί με επίκληση της ικανότητας άλλων φορέων, δοθέντος ότι κατά το άρθρο 78 του ν. 4412/2016 δεν είναι δυνατή η στήριξη στις ικανότητες άλλων φορέων προς απόδειξη της καταλληλότητας για την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας...Απορρίπτει αμφότερες τις αιτήσεις ανάκλησης...Αποφαίνεται ότι η 244/2017 Πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν πρέπει να ανακληθεί.

ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕλΣυν.Τμ.Μείζονος-Επταμ.Σύνθ./864/2018​

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ.Προμήθεια κινητού εξοπλισμού(...) ζητείται η αναθεώρηση της της 336/2018 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, απορριπτικής αιτήσεων των ήδη αιτούντων για την ανάκληση της 243/2017 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου​.(...) Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα κρίνει ότι, ανεξαρτήτως του αν η κρινόμενη σύμβαση αποτελεί γνήσια ή λειτουργική χρηματοδοτική μίσθωση, σε κάθε περίπτωση δεν εφαρμόζονται οι περιορισμοί των διατάξεων του ν. 1665/1986. Τούτο διότι, κατά τα προεκτεθέντα, με τις διατάξεις του εν λόγω νόμου θεσπίζονται οι όροι ιδρύσεως, λειτουργίας και εποπτείας των εταιρειών ειδικού σκοπού με αποκλειστικό αντικείμενο τη σύναψη συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης, χωρίς βεβαίως να εισάγεται οποιαδήποτε απαγόρευση σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα να συνάπτουν τέτοιας μορφής συμβάσεις. Παρόμοια απαγόρευση, άλλωστε, θα ήταν αντίθετη σε υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις. Πέραν δε των ανωτέρω, οι συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης, που συνάπτονται από δημόσια νομικά πρόσωπα, ρυθμίζονται αποκλειστικά από τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 21 του          ν. 3775/2009, με τις οποίες, κατά τα λοιπά, γίνεται παραπομπή στις περί δημοσίων συμβάσεων διατάξεις. Εάν ο νομοθέτης ήθελε, έστω και ανεπιτρέπτως ενόψει των υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεων, την εκδοχή που υιοθετείται από την ήδη προσβαλλόμενη απόφαση, δεν θα αγνοούσε, ως προς την κατάρτιση τέτοιας μορφής συμβάσεων από δημόσια νομικά πρόσωπα, τις διατάξεις του βασικού νόμου για τη χρηματοδοτική μίσθωση, ήτοι το ν. 1665/1986, στον οποίο κατά τα λοιπά θα παρέπεμπε. Τέλος, ως προς την καταλληλότητα, την χρηματοοικονομική επάρκεια και την τεχνική ικανότητα των συμμετεχόντων σε δημόσιους διαγωνισμούς οικονομικών φορέων προνοούν οι διατάξεις των άρθρων 73 επ. του ν. 4412/2016 περί δημοσίων συμβάσεων και, συναφώς, η εκδοθείσα σχετικώς οικεία διακήρυξη, με αποτέλεσμα ο αποκλεισμός φορέα με μοναδικό λόγο ότι δεν εντάσσεται στους φορείς του άρθρου 2 του ν. 1665/1986, να συνιστά υπέρμετρο περιορισμό της οικονομικής ελευθερίας και θέσπιση αδικαιολόγητων διακρίσεων. Κατά τη γνώμη, όμως, της Συμβούλου Μαρίας Αθανασοπούλου, όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση και δεν αμφισβητείται, η ελεγχόμενη σύμβαση αποτελεί λειτουργική (χρηματοδοτική) μίσθωση (operational leasing), ως τέτοια, δε, ρυθμίζεται αποκλειστικά από τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 21 του ν. 3775/2009, με αποτέλεσμα να μπορεί αυτοτελώς να υπογράψει ως εκμισθώτρια και φορέας εκτός των αναφερομένων στο άρθρο 2 του ν. 1665/1986. Κατά λογική δε ακολουθία, ο φορέας αυτός δύναται και να εκδώσει νομίμως τα παραστατικά για την είσπραξη των μισθωμάτων, επομένως ο όρος 5.Β. της διακήρυξης, σύμφωνα με τον οποίο  επιτρέπεται να προηγηθεί της τελικής μίσθωσης των οχημάτων από την ανάδοχο προμηθεύτρια εταιρεία προς την Αναθέτουσα Αρχή, η αντίστοιχη μίσθωση των οχημάτων από εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης προς την ανάδοχο  προμηθεύτρια εταιρεία, έτσι ώστε να είναι δυνατή η έκδοση - από την τελευταία προς την Αναθέτουσα αρχή - των απαιτούμενων από τη νομοθεσία για την υλοποίηση της σύμβασης παραστατικών για την είσπραξη των μισθωμάτων, δεν ασκεί  ουσιώδη επιρροή. 8. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, οι ένδικες αιτήσεις πρέπει να γίνουν δεκτές και να αναθεωρηθεί η 336/2018 απόφαση του VI Τμήματος. Γενομένων δε δεκτών των αιτήσεων, πρέπει να γίνουν δεκτές και οι από 28.12.2017 (Α.Β.Δ 3480/2017) και από 22.12.2017 (Α.Β.Δ. 3361/2017) αιτήσεις του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, με την επωνυμία «Ε.....» (......) και της εταιρείας, με την επωνυμία «......», αντιστοίχως, να ανακληθεί η 243/2017 πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να υπογραφεί το σχέδιο της σύμβασης για την «προμήθεια κινητού εξοπλισμού για το πρόγραμμα ανακύκλωσης χαρτιού με διαλογή στην πηγή για αντικατάσταση - εκσυγχρονισμό υφιστάμενου μέσω ενοικίων χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) - Ομάδα Α΄». Τέλος, πρέπει να επιστραφούν τα καταβληθέντα παράβολα στην αιτούσα εταιρεία. Αναθεωρεί την 336/2018 απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Προμήθεια κινητού εξοπλισμού για το πρόγραμμα ανακύκλωσης χαρτιού με διαλογή στην πηγή για αντικατάσταση - εκσυγχρονισμό υφιστάμενου μέσω ενοικίων χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) - Ομάδα Α:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι το κύριο αντικείμενο της ελεγχόμενης σύμβασης, η οποία κατά την έννοια του άρθρου 4 του ν.4412/2016 είναι μεικτή, δοθέντος ότι περιλαμβάνει τμήμα που έχει ως αντικείμενο την προμήθεια εξοπλισμού μέσω χρηματοδοτικής μίσθωσης και τμήμα με αντικείμενο την παροχή υπηρεσιών συντήρησης αυτού, συνίσταται, ενόψει της υψηλότερης εκτιμώμενης αξίας του πρώτου εκ των ως άνω τμημάτων, στην προμήθεια αγαθών και όχι στην ανάθεση υπηρεσιών, των οποίων επιλαμβάνεται το παρόν Κλιμάκιο κατά τη διενέργεια προσυμβατικού ελέγχου. Ως εκ τούτου, και βάσει της καθ’ ύλην κατανομής των αρμοδιοτήτων μεταξύ των Κλιμακίων του Δικαστηρίου, αρμόδιο για τον έλεγχο νομιμότητας του υποβληθέντος σχεδίου συμβάσης είναι το ΣΤ΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.  

Προμήθεια κινητού εξοπλισμού για το πρόγραμμα συλλογής βιοαποβλήτων μέσω χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing) πενταετούς διάρκειας(....)	Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (βλ. σκέψεις 4-5), το Δικαστήριο κρίνει ότι η ελεγχόμενη αναπροσαρμογή του αρχικώς συμφωνηθέντος τιμήματος και -κατ’ επέκταση- του οικονομικού αντικειμένου του από 24.11.2022 «συμφώνου προαίρεσης», που κατ’ ουσίαν τροποποιείται, είναι νόμιμη, καθώς στην προκειμένη περίπτωση συντρέχουν οι προϋποθέσεις αυτοτελούς εφαρμογής της παρ. 1 περ. γ΄ του άρθρου 132 του ν. 4412/2016. Η δε παράλειψη της θεμελίωσης από τον ΕΔΣΝΑ του ύψους της αναπροσαρμογής του συμβατικού τιμήματος της εκτελούμενης σύμβασης προμήθειας βάσει μαθηματικού τύπου, ερειδόμενου επί επίσημων δεικτών της αρμόδιας στατιστικής αρχής, δικαιολογείται, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, διότι στην -όλως εξαιρετική- ελεγχόμενη περίπτωση η προμήθεια αφορά σε είδη ειδικής φύσης, κατά παραγγελία, που προέκυψαν κατόπιν συναρμολόγησης περισσότερων επιμέρους υλικών. Εξάλλου, όπως προκύπτει και από την 547/2023 Πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου (σκ. 24.1), ο ΕΔΣΝΑ δρώντας ως αναθέτουσα αρχή στο πλαίσιο ανάθεσης σύμβασης με παρεμφερές αντικείμενο υπήγαγε (έστω πλημμελώς κατά το Κλιμάκιο) την αυξητική αναπροσαρμογή των τιμών όμοιων αγαθών, σε συμμόρφωση με την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, σε επίσημο δείκτη τιμών βάσει του άρθρου 53 του ν. 4412/2016, όπως έχει τροποποιηθεί με τον ν. 4965/2022. Εξάλλου, η κρίση της αναθέτουσας αρχής θεμελιώνεται, στην ειδικώς εντοπισμένη υπό έλεγχο περίπτωση, επί πρόσφορων αποδεικτικών στοιχείων, όπως αναλυτικώς εκτίθεται κατωτέρω, τα οποία αποδεικνύουν την επικαλούμενη γενικευμένη αυξητική τάση της τιμής του τελικού προϊόντος σε ποσοστό που δικαιολογείται. (...)Κατ’ ακολουθίαν αυτών, η προσφυγή ανάκλησης πρέπει να γίνει δεκτή, να ανακληθεί η προσβαλλομένη 23/2024 Πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου