ΠΟΛ.1078/2017
Τύπος: ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ-ΕΓΚΥΚΛΙΟΙ-ΠΟΛ
Τροποποίηση της ΠΟΛ.1033/28.1.2016 (ΦΕΚ Β΄ 720) απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών σχετικά με τον εντοπισμό ανασφάλιστων αυτοκινήτων οχημάτων και την επιδίωξη συμμόρφωσης των ιδιοκτητών αυτών μέσω της επίσπευσης της διαδικασίας επιβολής διοικητικών και ποινικών κυρώσεων.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΠΟΛ.1090/2017
Τροποποίηση της ΠΟΛ.1033/28.1.2016 (ΦΕΚ Β΄ 720) απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών σχετικά με τον εντοπισμό ανασφάλιστων αυτοκινήτων οχημάτων και την επιδίωξη συμμόρφωσης των ιδιοκτητών αυτών μέσω της επίσπευσης της διαδικασίας επιβολής διοικητικών και ποινικών κυρώσεων, όπως ισχύει.
ΠΟΛ.1046/2018
Τροποποίηση της ΠΟΛ 1033/28.1.2016 (ΦΕΚ Β΄ 720), όπως αυτή τροποποιήθηκε με την ΠΟΛ 1090/23.6.2017 (ΦΕΚ Β΄ 2199) απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών σχετικά με τον εντοπισμό ανασφάλιστων αυτοκινήτων οχημάτων και την επιδίωξη συμμόρφωσης των ιδιοκτητών αυτών μέσω της επίσπευσης της διαδικασίας επιβολής διοικητικών και ποινικών κυρώσεων, όπως ισχύει.
ΠΟΛ.1129/2018
Τροποποίηση της ΠΟΛ 1033/28.1.2016 (ΦΕΚ Β’ 720) απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, όπως αυτή τροποποιήθηκε με την ΠΟΛ 1046/20.03.2018 (ΦΕΚ Β’ 986) απόφαση της Υφυπουργού Οικονομικών, σχετικά με τον εντοπισμό ανασφάλιστων αυτοκινήτων οχημάτων και την επιδίωξη συμμόρφωσης των ιδιοκτητών αυτών μέσω της επίσπευσης της διαδικασίας επιβολής διοικητικών και ποινικών κυρώσεων, όπως ισχύει.
ΠΟΛ.1033/2016
Εντοπισμός ανασφάλιστων αυτοκινήτων οχημάτων και επιδίωξη συμμόρφωσης των ιδιοκτητών αυτών μέσω της επίσπευσης της διαδικασίας επιβολής διοικητικών και ποινικών κυρώσεων.
ΝΣΚ/2/2019
Νόμιμη υπόσταση και οριστικοποίηση της απόφασης επιβολής ποινικών ρητρών, κατ’ εφαρμογή των άρθρων 42-44 του π.δ. 284/1989 – Προϋποθέσεις εφαρμογής των ρυθμίσεων του άρθρου 27 του ν. 4494/2017.(...)Η διοικητική πράξη περί επιβολής ποινικών ρητρών, δεν στερείται νόμιμης υπόστασης, η δε οριστικοποίηση των κυρώσεων (ποινικών ρητρών και τόκων προκαταβολής) δεν επήλθε με την απόφαση αυτή, αλλά με την αναφερόμενη νεότερη απόφαση. Ο υπολογισμός των κυρώσεων και η επιβολή τους, κατά τα προαναφερόμενα, προηγήθηκαν της έναρξης ισχύος του ν. 4494/2017, με συνέπεια να μην είναι δυνατή η υπαγωγή τους στο χρονικό πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 27 του νόμου αυτού (ομόφ.).
Ν.Δ. 869/1971
Περί επιβολής διοικητικών και ποινικών κυρώσεων κατά των κυρίων ή εκμεταλλευτών πρατηρίων διαθέσεως υγρών καυσίμων και λοιπών συναφών εγκαταστάσεων λειτουργουσών άνευ αδείας λειτουργίας ή κατά παράβασιν των όρων των κειμένων διατάξεων (Διόρθ. Σφαλμ. στο ΦΕΚ Α' 111/1971).
ΔΕΚ/C-243/2001
«Δικαίωμα εγκαταστάσεως – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Συγκέντρωση, σε κράτος μέλος, στοιχημάτων για αθλητικά γεγονότα και μετάδοση, μέσω του Διαδικτύου, σε άλλο κράτος μέλος – Απαγόρευση υπό την απειλή επιβολής ποινικών κυρώσεων – Νομοθεσία κράτους μέλους που επιφυλάσσει υπέρ ορισμένων οργανισμών το δικαίωμα συγκεντρώσεως στοιχημάτων»
Δ.ΠΡΩΤ.ΑΘ/15755/2019
Φορολογία εισοδήματος..Επειδή, το δικαίωμα του Δημοσίου για την έκδοση και κοινοποίηση των επίδικων πράξεων, οικονομικών ετών 2002 έως 2006, έχει υποπέσει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 84 του ΚΦΕ (γενική) πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε στις 31.12.2002, 31.12.2003, 31.12.2004, 31.12.2005 και 31.12.2006 και συμπληρώθηκε στις 31.12.2007, 31.12.2008, 31.12.2009, 31.12. 2010 κ α ι 31.12.2011 αντιστοίχως, δοθέντος ότι : α. εν προκειμένω, δεν τυγχάνει εφαρμογής η δεκαπενταετής παραγραφή που επικαλείται η φορολογική αρχή. Και τούτο, διότι προϋπόθεση εφαρμογής της εν λόγω παραγραφής αποτελεί η μη υποβολή, παρά την ύπαρξη σχετικής υποχρέωσης, φορολογικής δηλώσεως, ενώ στην προκειμένη περίπτωση, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι μεταξύ των προσφευγόντων συστήθηκε πράγματι αφανής εταιρεία, η εταιρεία αυτή δεν είχε υποχρέωση, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικά ανωτέρω, για την υποβολή Φορολογικής δηλώσεως. Β οι διατάξεις των άρθρων 11 ν. 3513/2006, 29 ν. 3697/2008, 10 ν. 3790/2009, 82 ν. 3842/2010, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 92 παρ. 3 περ. β του ν. 3862/2010, 18 παρ. 2 τ ου ν. 4002/2011 και δεύτερου παρ. 1 ν. 4098/2012, 22 ν. 4203/2013, 87 ν. 4316/2014 και 22 ν. 4337/2015, με τις οποίες παρατάθηκε διαδοχικά ο χρόνος παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου αναγόμενων σε χρήσεις προγενέστερες του προηγούμενου της δημοσιεύσεως των εν λόγω νόμων ημερολογιακού έτους, όπως είναι οι ένδικες, πέραν του ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής επί επιβολής κυρώσεων, επιπροσθέτως είναι ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες, ως αντιβαίνουσες, σύμφωνα με τα ήδη εκτεθέντα στο άρθρο 78 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, γ. εν προκειμένω, δεν τυγχάνει εφαρμογής η δεκαετής παραγραφή. Κ α ι τούτο διότι τα στοιχεία στα οποία βασίσθηκε η φορολογική αρχή, και δη οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, στις οποίες, ανεξάρτητα από τον κωδικό στον οποίο δηλώθηκαν, συμπεριελήφθησαν, πάντως, τα τιμήματα από τις μεταβιβάσεις των ακινήτων που θεωρήθηκαν από τη φορολογική αρχή ως άσκηση εμπορικής δραστηριότητας, δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία κατά την έννοια του άρθρου 68 παρ. 2 περ. α του ΚΦΕ ικανά να δικαιολογήσουν την επιμήκυνση της κατ άρθρο 84 παρ. 1 του ΚΦΕ πενταετούς προθεσμίας παραγραφής, διότι οι δηλώσεις αυτές, είχαν περιέλθει σε γνώση της φορολογικής αρχής, εντός της ως άνω πενταετούς προθεσμίας. (...)Επειδή, κατ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση προσφυγή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη με την οποία απερρίφθη η κατά των καταλογιστικών πράξεων ασκηθείσα ενδικοφανής προσφυγή. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στους προσφεύγοντες (άρθρο 277 παρ. 9 Κ.Δ.Δ.), ενώ, κατ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να μην καταλογισθούν δικαστικά έξοδα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 275 παρ. 1 Κ.Δ.Δ).
Ν.4443/2016
Ι) Ενσωμάτωση της Οδηγίας 2000/43/ΕΚ περί εφαρμογής της αρχής της ίσης μεταχείρισης προσώπων ασχέτως φυλετικής ή εθνοτικής τους καταγωγής, της Οδηγίας 2000/78/ΕΚ για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία και της Οδηγίας 2014/54/ΕΕ περί μέτρων που διευκολύνουν την άσκηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο πλαίσιο της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων,
II) λήψη αναγκαίων μέτρων συμμόρφωσης με τα άρθρα 22, 23, 30, 31 παρ. 1, 32 και 34 του Κανονισμού 596/2014 για την κατάχρηση της αγοράς και την κατάργηση της Οδηγίας 2003/6/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και των Οδηγιών της Επιτροπής 2003/124/ΕΚ, 2003/125 ΕΚ και 2004/72/ΕΚ και ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/57/ΕΕ περί ποινικών κυρώσεων για την κατάχρηση αγοράς και της εκτελεστικής Οδηγίας 2015/2392, III) ενσωμάτωση της Οδηγίας 2014/62 σχετικά με την προστασία του ευρώ και άλλων νομισμάτων από την παραχάραξη και την κιβδηλεία μέσω του ποινικού δικαίου και για την αντικατάσταση της απόφασης - πλαισίου 2000/383/ΔΕΥ του Συμβουλίου και IV) Σύσταση Εθνικού Μηχανισμού Διερεύνησης Περιστατικών Αυθαιρεσίας στα σώματα ασφαλείας και τους υπαλλήλους των καταστημάτων κράτησης και άλλες διατάξεις.
ΣΤΕ ΕΑ 912/2009
Κοιντικό δίκαιο-αποκλεισμός υποψηφίου:Επειδή, εν προκειμένω, ο αιτών με την προδικαστική του προσφυγή, όπως και με την κρινομένη αίτηση, προέβαλε ότι από το απόσπασμα ποινικού μητρώου που υπέβαλε με την προσφορά της η παρεμβαίνουσα εταιρεία προκύπτει ότι ο νόμιμος εκπρόσωπός της έχει καταδικασθεί, με αμετάκλητες αποφάσεις ποινικών δικαστηρίων τρεις φορές για παράβαση του άρθρου 79 του ν. 5960/1993 «Περί επιταγής», μία φορά για παράβαση του άρθρου 1 του α.ν. 86/1967 «Περί επιβολής κυρώσεων κατά των καθυστερούντων την καταβολήν και την απόδοσιν εισφορών εις Οργανισμούς Κοινωνικής Ασφαλίσεως», και δύο φορές για παράβαση του άρθρου 71 του ν. 998/1979 (ανεπίτρεπτη μεταβολή χρήσεως δάσους ή δασικής εκτάσεως), και, επομένως, η προσφορά της ως άνω εταιρείας θα έπρεπε να απορριφθεί, διότι οι καταδίκες αυτές «αφορούν αυταποδείκτως την επαγγελματική διαγωγή του νομίμου εκπροσώπου της εν λόγω εταιρείας και είναι όλες σοβαρές». Ενόψει των ισχυρισμών αυτών, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, κατά τα προεκτεθέντα, να εκτιμήσει αιτιολογημένα τη σοβαρότητα και βαρύτητα των περί την επαγγελματική δραστηριότητα αδικημάτων του νομίμου εκπροσώπου της παρεμβαίνουσας εταιρείας και να κρίνει αν στη συγκεκριμένη περίπτωση επηρεάζουν τη φερεγγυότητα και αξιοπιστία του υποψήφιου προμηθευτή. Επομένως, πιθανολογείται σοβαρά ως βάσιμος ο προβαλλόμενος σχετικός λόγος και πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση