Εκχώρηση των αποδοχών δημοσίου υπαλλήλου με εργολαβικό δίκης, κατ’ εξαίρεση του κανόνα περί του ανεκχώρητου των αποδοχών. Προσδιορισμός του αντικειμένου της δίκης επί αγωγικού αιτήματος για το νομικό χαρακτηρισμό της εργασιακής σχέσης με το Δημόσιο και την κατάταξη του ενάγοντος σε θέση εργασίας αορίστου χρόνου. Αοριστία της εκχωρούμενης απαίτησης και προσδιορισμός της με την αναγγελία της εκχώρησης.(...)Ο κανόνας του ανεκχώρητου των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, κατ’ άρθρο 1 παρ. 1 του α.ν. 1453/1938, κάμπτεται με τις διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων που ρητά επιτρέπουν την εκχώρησή τους με το εργολαβικό της δίκης και στην περίπτωση που αυτή έχει ως αντικείμενο τον χαρακτηρισμό της εργασιακής σχέσης των εκχωρητών με το Δημόσιο, ως αορίστου χρόνου, και την κατάταξή τους σε αντίστοιχες θέσεις εργασίας. Η αξία του αντικειμένου της διαφοράς προσδιορίζεται από το δεκαπλάσιο της ετήσιας παροχής (εν προκειμένω των αποδοχών), σύμφωνα με το άρθρο 11 περ. 7 του ΚΠολΔ (ομόφωνα). Στα περιληφθέντα στην αναγγελία εργολαβικά δίκης δεν περιέχεται σαφής δήλωση των εντολέων περί εκχώρησης των αποδοχών τους, ούτε περί του ποσοστού ή του χρόνου της επιτρεπόμενης παρακράτησής τους προς εξόφληση της δικηγορικής αμοιβής και οι ελλείψεις αυτές δεν μπορούν να συμπληρωθούν μονομερώς με την αναγγελία της εκχώρησης, από τον εκδοχέα. Συνεπώς δεν επιτρέπεται η παρακράτησή τους από το αρμόδιο για την πληρωμή τους όργανο του ΥΠΠΟΑ (Α΄ Γνώμη). Στα εργολαβικά της δίκης περιέχεται σαφής δήλωση των εντολέων περί εκχώρησης των αποδοχών που πηγάζουν περιοδικώς από την εργασιακή σχέση τους με το Δημόσιο, το μεταγενέστερο δε περιεχόμενο των αναγγελιών είναι ευνοϊκότερο γι’ αυτούς, συγκριτικά με το περιεχόμενο των εργολαβικών, ως προς το ποσοστό και το χρονικό επιμερισμό της επιτρεπόμενης παρακράτησης των αποδοχών τους. Με την προϋπόθεση ότι πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις εγκυρότητας του συμφωνητικού και της αναγγελίας της εκχώρησης, το αρμόδιο για την πληρωμή των αποδοχών όργανο του ΥΠΠΟΑ οφείλει να προβεί στην παρακράτηση και απόδοση στη δικηγορική εταιρεία του αιτούμενου ποσοστού των μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων του (Β΄ Γνώμη). Η υπόθεση παραπέμπεται ομόφωνα στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 εδ.ε΄ του ν. 3086/2002, λόγω της ισοψηφίας που ανέκυψε ως προς το ζήτημα της διατύπωσης ή μη στα εργολαβικά δίκης του ερωτήματος, επαρκώς ορισμένης δήλωσης των υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού περί εκχώρησης της απαίτησης επί των αποδοχών τους.

Καθεστώς απασχόλησης δυνάμει προσωρινής διαταγής– Αναγνώριση ως προϋπηρεσίας για μισθολογική εξέλιξη υπαλλήλου, μετά από το διορισμό του, του διαστήματος απασχόλησης δυνάμει προσωρινής διαταγής. (...) Το χρονικό διάστημα απασχόλησης μουσικού στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών δυνάμει προσωρινής διαταγής του Προέδρου Πρωτοδικών, δεν δύναται να αναγνωριστεί, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 146 και 147 του ν. 4472/2017 και 11 παρ. 4 περ.α΄ του ν. 4354/2015, ως προϋπηρεσία για τη μισθολογική του κατάταξη και εξέλιξη, μετά το διορισμό του σε κενή οργανική θέση καλλιτεχνικού προσωπικού της Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής, διότι παρείχε τις υπηρεσίες του υπό το καθεστώς σύμβασης έργου, ενώ δεν ακολούθησε δικαστική κρίση για το χαρακτηρισμό της εργασιακής του σχέσης ως εξαρτημένης εργασίας δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου αορίστου ή ορισμένου χρόνου (ομόφ.). 

Δήμος Νίκαιας Για όσο χρόνο οι αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων διατηρούν την ισχύ τους είναι υποχρεωμένος ο Δήμος Νίκαιας να αποδέχεται τις υπηρεσίες των παραπάνω εργαζομένων και να καταβάλλει σ' αυτούς τις κατά περίπτωση νόμιμες αποδοχές. Μη δυνατή η μετατροπή της εργασιακής σχέσης σε αορίστου χρόνου.

Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ Α.Ε.) - Μετατροπή της εργασιακής σχέσης από δικηγόρου με έμμισθη εντολή σε σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου – Αναγνώριση και προσμέτρηση προϋπηρεσίας.Ανεξαρτήτως των διατάξεων με βάση τις οποίες αναγνωρίστηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΑΕ η εκτός Οργανισμού προϋπηρεσία καθώς και η εντός του Οργανισμού παρασχεθείσα υπηρεσία της υπαλλήλου του ερωτήματος, οι υπηρεσίες αυτές γίνονται δεκτές κατά την έννοια της παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 2741/1999.  Αποδεκτή

Εάν στο πλαίσιο συμμόρφωσης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής με αμετάκλητη απόφαση του Εφετείου Αθηνών, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι ο Ε.Α. συνδέεται με το τέως Τ.Ε.Ι. Πειραιά με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, είναι δυνατή η κατάρτιση σύμβασης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, καθ’ ο χρόνο αυτός έχει συμπληρώσει το 67ο έτος της ηλικίας του.(....)Δεν συντρέχει περίπτωση πρόσληψης του Ε.Α. με την έκδοση πράξης συστατικής της εργασιακής του σχέσης. Λόγω όμως, αντικειμενικής αδυναμίας της Διοίκησης του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής (ΠΑ.Δ.Α.) να συνεχίσει να τον απασχολεί νόμιμα με την ένταξή του στο υπηρεσιακό καθεστώς προσωπικού Ι.Δ.Α.Χ. των ν.π.δ.δ., λόγω συμπληρώσεως του ανώτατου ορίου ηλικίας που προβλέπεται από το άρθρο 49 του π.δ. 410/1988, συντρέχει σπουδαίος λόγος να καταγγείλει η Διοίκηση του ΠΑ.Δ.Α. τη σύμβαση εργασίας του Ε.Α. (ομόφωνα).

Αποζημίωση απόλυσης σε υπάλληλο με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) του Πεδίου Βολής Κρήτης, λόγω λύσης της εργασιακής του σχέσης.(...) Μετά την έκδοση της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) με αριθμό 6/2012, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (Σ.Σ.Ε) του προσωπικού με σύμβαση Ιδιωτικού Δικαίου, που υπηρετούσε στο Πεδίο Βολής Κρήτης, μετά τις 14-2-2013 δεν ισχύει και επομένως η προβλεπόμενη στην Σ.Σ.Ε. αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης δεν καταβάλλεται. Συνεπώς οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, μετά την 14-2-2013 δικαιούνται μόνο την αποζημίωση του άρθρου 55 του ΠΔ 410/1988 ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους.

Αναδρομική καταβολή διαφορών αποδοχών.(...) α) Aπό τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, με την οποία διαγιγνώσκεται αυθεντικώς η ύπαρξη σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, παρεμπιπτόντως δε και η παρανομία της διοίκησης να κατατάξει τον εργαζόμενο σε προσωρινή θέση αορίστου χρόνου αναδρομικά από το χρόνο κατά τον οποία συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 17 του ν.2839/2000, παράγεται υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης, η οποία εξικνείται μέχρι της αναδρομικής κατάταξης του ενάγοντος στη συσταθείσα προσωρινή θέση από το χρόνο που ορίζει το ίδιο το Δικαστήριο στην απόφασή του, καθώς και του υπολογισμού του χρόνου αυτού, κατά πλάσμα δικαίου, ως διανυθέντος με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου για όλες τις έννομες συνέπειες. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Δικαστηρίων, με τις οποίες η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη εξαφανίζεται έναντι πάντων και αναδρομικώς, οι ως άνω αναφερόμενες αναγνωριστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων δεν προβαίνουν σε διάπλαση της έννομης σχέσης που συνδέει τον εργαζόμενο με το Δημόσιο ούτε και σε μεταβολή της νομικής κατάστασης αυτών, αλλά αντικείμενό τους αποτελεί απλώς η αυθεντική διάγνωση της ύπαρξης ή της συγκεκριμένης έννομης σχέσης. Ενόψει αυτού, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών στον εργαζόμενο εκείνο, του οποίου η εργασιακή σχέση αναγνωρίστηκε τελεσιδίκως με δύναμη δεδικασμένου ως αορίστου χρόνου, δεν αποτελεί άμεση και ευθεία απόρροια του δεδικασμένου αυτού, αλλά, αντιθέτως, έμμεση αντανακλαστική συνέπειά του διότι η καταδίκη του εναγομένου εργοδότη στην καταβολή αποδοχών δεν αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικής κρίσης και, ως εκ τούτου, δεν κατελήφθη από την περί δεδικασμένου δέσμευση κατά τα ως άνω. β) Υπό το πρίσμα αυτό, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών δεν συνιστά την αναγκαία πράξη προσήκουσας συμμόρφωσης της Διοίκησης προς το περιεχόμενο της εν λόγω δικαστικής απόφασης και, ως εκ τούτου, η τελευταία δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό της απαίτησης του φερόμενου ως δικαιούχου σε βάρος του οικείου φορέα. Η καταβολή αποδοχών για το χρονικό διάστημα της αναδρομής αποτελεί έμμεση αντανακλαστική συνέπεια της αναγνωριστικής απόφασης, υπό την έννοια ότι εφόσον η φερόμενη ως δικαιούχος δεν απασχολήθηκε από το Δημόσιο ως εργαζόμενη αορίστου χρόνου, το τελευταίο κατέστη υπερήμερο ως προς την αποδοχή της εργασίας της και οφείλει να της καταβάλει αποδοχές καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της υπερημερίας, σύμφωνα με το άρθρο 656 του Α.Κ., η τελευταία έχει εκ της συμβάσεως πλέον αξίωση για την καταβολή των αναδρομικών διαφορών αποδοχών, συμπεριλαμβανομένων δώρων εορτών και επιδομάτων αδείας, υπό την αναγκαία προϋπόθεση ότι η σύμβασή της δεν έχει καταγγελθεί. Και ναι μεν η αξίωσή της δύναται να ικανοποιηθεί από τον αρμόδιο φορέα κατόπιν αίτησης της φερόμενης ως δικαιούχου προς την αρμόδια αρχή πληρωμής, χωρίς να απαιτείται να μεσολαβήσει προηγούμενη δικαστική κρίση κατόπιν άσκησης αγωγής από αυτήν, πλην όμως η ικανοποίησή της υπόκειται στην προβλεπόμενη από το άρθρο το άρθρο 90 παρ. 3 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού διετή παραγραφή, που εκκινεί από το χρόνο γένεση εκάστης αξίωσης και όχι από τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου, με την οποία αναγνωρίστηκε η φύση της εργασιακής της σχέσης με το Δημόσιο ως αορίστου χρόνου.

Περί καθορισμού της εργασιακής σχέσης και λοιπών θεμάτων των Ειδικών Φρουρών της Βουλής των Ελλήνων.

Καταβολή αποδοχών σε προσωπικό ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου...:Με δεδομένα αυτά οι φερόμενοι ως δικαιούχοι των ενταλμάτων έξι υπάλληλοι δεν συνδέονταν κατά τον κρίσιμο χρόνο της συγχώνευσης των προπαρατεθεισών Δ.Ε.Υ.Α. με ενεργή σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, κατά την έννοια του άρθρου 108 του ν. 4583/2018, με αυτές, με συνέπεια να μην μπορούν να καταταχθούν νομίμως σε θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στη ..., κατ’ επίκληση του εν λόγω άρθρου. Ο ισχυρισμός δε της ... ότι η εργασιακή σχέση των ανωτέρω είχε, κατά το χρονικό σημείο της συγχώνευσης, χαρακτήρα σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, με το επιχείρημα ότι εξυπηρετούσαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, όπως βεβαιώνεται από το Δ.Σ. της Επιχείρησης (κατά τα προβλεπόμενα στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4483/2017), πρέπει να απορριφθεί, καθόσον η σχέση εργασίας τους κατά τον χρόνο της συγχώνευσης της Επιχείρησης δεν αναγνωρίστηκε ως αορίστου χρόνου από τις προεκτεθείεσες δικαστικές αποφάσεις 615/2010, 613/2010, 601/2010, 602/ 2010, 600/2010 και 616/2010 του Μονομελούς Πρωτοδικείου ... και την 486/2012 απόφαση του Ειρηνοδικείου ... Αντιθέτως, αυτή εδραζόταν στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που είχαν συναφθεί μέσω προγράμματος του ΟΑΕΔ και είχαν λήξει με την παρέλευση διετίας από τη σύναψή τους, ανεξαρτήτως του ότι η ... υποχρεούτο να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους με δικαστικές προσωρινές διαταγές ως τις 16.12.2011, τα άρθρα δε 13 του ν. 4483/2017 και 108 του ν. 4583/2018 προϋποθέτουν ενεργή σχέση εργασίας αορίστου χρόνου. Απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της ... ότι είναι δυνατή, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, η αναγνώριση του πραγματικού χαρακτήρα της σχέσης εργασίας των φερόμενων ως δικαιούχων ως αόριστης χρονικής διάρκειας από το Δ.Σ. της ..., με την αιτιολογία ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δοθέντος ότι αφενός μεν κατά τις παρατεθείσες στη νομική σκέψη συνταγματικές διατάξεις δεν καταλείπεται πεδίο εκτίμησης των εν λόγω συμβάσεων ως αορίστου χρόνου, αφετέρου δε δεν επιτρέπεται η μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου, όπως επιβεβαίωσαν οι ως άνω δικαστικές αποφάσεις, και, συνακόλουθα, η εκ πλαγίου πρόσληψη προσωπικού χωρίς διαφανή διαδικασία αξιολόγησης με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ. Επομένως, οι εντελλόμενες δαπάνες είναι μη νόμιμες και τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθούν.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, τα υπό κρίση χρηματικά εντάλματα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθούν.

Διευκρινίσεις αναφορικά με το είδος της εργασιακής σχέσης και την ασφάλιση των διανομέων που απασχολούνται σε επιχειρήσεις ψηφιακών υπηρεσιών διαμεσολάβησης και αμείβονται με παραστατικό παρεχόμενων υπηρεσιών (πρώην τίτλος κτήσης). ΑΔΑ: 965646ΜΤΛΚ-ΒΝΚ