Εκτέλεση απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, που αφορά απασχολούμενους με το πρόγραμμα STAGE.Η απόφαση ασφαλιστικών μέτρων, με την οποία το Ελληνικό Δημόσιο υποχρεούται να αποδέχεται τις υπηρεσίες των αιτούντων-απασχοληθέντων με πρόγραμμα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας ανέργων (stage) και να καταβάλλει τις αντίστοιχες αποδοχές τους μέχρι την έκδοση τελεσίδικης απόφασης επί της κύριας αγωγής τους, δεσμεύει με το προσωρινό δεδικασμένο της το Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο οφείλει να συμμορφωθεί εκτελώντας την απόφαση, δεδομένου ότι η τελευταία παράγει και εκτελεστότητα, συγκεκριμένα δε, οφείλει να απασχολεί τους αιτούντες με τις ίδιες ακριβώς συνθήκες απασχόλησης, όπως και προηγουμένως.

Υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης σε τελεσίδικη απόφαση πολιτικού δικαστηρίου που αναγνώρισε την εργασιακή σχέση συμβασιούχου ως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υποχρέωσε το Δημόσιο να αποδέχεται τις αντίστοιχες υπηρεσίες αυτού.(...)Τελεσίδικη απόφαση πολιτικού δικαστηρίου που αναγνώρισε την εργασιακή σχέση συμβασιούχου ως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υποχρέωσε το Δημόσιο να αποδέχεται τις αντίστοιχες υπηρεσίες αυτού, α) δεν υποχρεώνει τη Διοίκηση σε συμμόρφωση, κατ’ άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3068/2002 και β) δεν αποτελεί εκτελεστό τίτλο κατά του Δημοσίου, λόγω της ειδικής ρύθμισης του άρθρου 19 του α.ν. 1715/1951, που εξακολουθεί να είναι ισχυρή (ομόφωνα).

Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ Α.Ε.) - Μετατροπή της εργασιακής σχέσης από δικηγόρου με έμμισθη εντολή σε σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου – Αναγνώριση και προσμέτρηση προϋπηρεσίας.Ανεξαρτήτως των διατάξεων με βάση τις οποίες αναγνωρίστηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΑΕ η εκτός Οργανισμού προϋπηρεσία καθώς και η εντός του Οργανισμού παρασχεθείσα υπηρεσία της υπαλλήλου του ερωτήματος, οι υπηρεσίες αυτές γίνονται δεκτές κατά την έννοια της παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 2741/1999.  Αποδεκτή

ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η  προαναφερόμενη 2320/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ....., κατά της οποίας ασκήθηκε εμπρόθεσμη έφεση από τον Δήμο ..... και δεν έχει εκδοθεί οριστική επ’ αυτής (έφεσης) απόφαση του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου, δεν έχει ακόμα καταστεί τελεσίδικη, ούτε παράγει δεδικασμένο, με συνέπεια το Ελεγκτικό Συνέδριο να μην δεσμεύεται από αυτήν κατά τον έλεγχο της εντελλόμενης με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δαπάνης. Περαιτέρω, λαμβανομένου υπόψη ότι η ως άνω οριστική πρωτόδικη απόφαση επί της αγωγής του εν λόγω υπαλλήλου, με την οποία αναγνωρίστηκε ότι αυτός συνδέεται με τον Δήμο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και υποχρεώθηκε ο εν λόγω Δήμος να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες του μέχρι τη δημοσίευση της τελεσίδικης απόφασης επί της αγωγής αυτής, δεν κηρύχθηκε προσωρινώς εκτελεστή, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 909 Κ.Πολ.Δ., ενώ δεν εκδόθηκε ούτε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων υπέρ του εν λόγω εργαζομένου μετά τη δημοσίευση της πρωτόδικης απόφασης, η εκτέλεση της οποίας, μετά την άσκηση της από 13.6.2016 έφεσης του Δήμου ....., έχει ανασταλεί δυνάμει του άρθρου 521, παράγραφοι 1 και 3, του Κ.Πολ.Δ., μέχρι την έκδοση της σχετικής τελεσίδικης απόφασης. Κατόπιν τούτων, ο φερόμενος στο ελεγχόμενο ένταλμα ως δικαιούχος υπάλληλος μη νομίμως απασχολήθηκε, κατά το μήνα Ιούνιο του έτους 2016, από τον Δήμο ...... Και τούτο, διότι δεδομένου ότι η απόφαση αυτή δεν έχει καταστεί τελεσίδικη, ούτε μπορεί, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, να εκτελεσθεί, ο εν λόγω Δήμος δεν είχε υποχρέωση συμμόρφωσης στην ανωτέρω 2320/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..... και, κατά συνέπεια, ούτε υποχρέωση να αποδέχεται την προσηκόντως προσφερόμενη εργασία του υπαλλήλου αυτού. Μειοψήφησε η Πάρεδρος, Νεκταρία Δουλιανάκη, η οποία υποστήριξε ότι ο φερόμενος στο ελεγχόμενο ένταλμα ως δικαιούχος υπάλληλος νομίμως απασχολήθηκε στο Δήμο ..... κατά τον μήνα Ιούνιο 2016, καθόσον στο διατακτικό της 2320/2015 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..... περιλαμβάνεται διάταξη σύμφωνα με την οποία ο ως άνω Δήμος υποχρεούται,  μέχρι τη δημοσίευση της τελεσίδικης απόφασης επί της ήδη κριθείσας αγωγής, να αποδέχεται τις προσηκόντως προσφερόμενες υπηρεσίες του εργαζομένου, υπό το καθεστώς της σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου, καταβάλλοντας τις νόμιμες αποδοχές του, και κατά τούτο περιέχει διάταξη προσωρινώς εκτελεστή, που δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον έλεγχο των δαπανών

Μετατροπή σχέσης εργασίας σε αορίστου χρόνου, εργαζομένων οι οποίοι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ούτε της παρ. 2 ούτε της παρ. 3 του άρθρου 32 του ν. 2508/1997, δοθέντος ότι δεν είχαν συμπληρώσει τον απαιτούμενο συνολικό χρόνο υπηρεσίας από τη δημοσίευση του νόμου.Συγγνωστή πλάνη

Αναδρομική καταβολή διαφορών αποδοχών.(...) α) Aπό τελεσίδικη αναγνωριστική απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, με την οποία διαγιγνώσκεται αυθεντικώς η ύπαρξη σύμβασης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, παρεμπιπτόντως δε και η παρανομία της διοίκησης να κατατάξει τον εργαζόμενο σε προσωρινή θέση αορίστου χρόνου αναδρομικά από το χρόνο κατά τον οποία συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 17 του ν.2839/2000, παράγεται υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης, η οποία εξικνείται μέχρι της αναδρομικής κατάταξης του ενάγοντος στη συσταθείσα προσωρινή θέση από το χρόνο που ορίζει το ίδιο το Δικαστήριο στην απόφασή του, καθώς και του υπολογισμού του χρόνου αυτού, κατά πλάσμα δικαίου, ως διανυθέντος με σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου για όλες τις έννομες συνέπειες. Ωστόσο, σε αντίθεση με τις ακυρωτικές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και των Διοικητικών Δικαστηρίων, με τις οποίες η προσβαλλόμενη διοικητική πράξη εξαφανίζεται έναντι πάντων και αναδρομικώς, οι ως άνω αναφερόμενες αναγνωριστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων δεν προβαίνουν σε διάπλαση της έννομης σχέσης που συνδέει τον εργαζόμενο με το Δημόσιο ούτε και σε μεταβολή της νομικής κατάστασης αυτών, αλλά αντικείμενό τους αποτελεί απλώς η αυθεντική διάγνωση της ύπαρξης ή της συγκεκριμένης έννομης σχέσης. Ενόψει αυτού, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών στον εργαζόμενο εκείνο, του οποίου η εργασιακή σχέση αναγνωρίστηκε τελεσιδίκως με δύναμη δεδικασμένου ως αορίστου χρόνου, δεν αποτελεί άμεση και ευθεία απόρροια του δεδικασμένου αυτού, αλλά, αντιθέτως, έμμεση αντανακλαστική συνέπειά του διότι η καταδίκη του εναγομένου εργοδότη στην καταβολή αποδοχών δεν αποτέλεσε αντικείμενο δικαστικής κρίσης και, ως εκ τούτου, δεν κατελήφθη από την περί δεδικασμένου δέσμευση κατά τα ως άνω. β) Υπό το πρίσμα αυτό, η καταβολή αναδρομικών αποδοχών δεν συνιστά την αναγκαία πράξη προσήκουσας συμμόρφωσης της Διοίκησης προς το περιεχόμενο της εν λόγω δικαστικής απόφασης και, ως εκ τούτου, η τελευταία δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό της απαίτησης του φερόμενου ως δικαιούχου σε βάρος του οικείου φορέα. Η καταβολή αποδοχών για το χρονικό διάστημα της αναδρομής αποτελεί έμμεση αντανακλαστική συνέπεια της αναγνωριστικής απόφασης, υπό την έννοια ότι εφόσον η φερόμενη ως δικαιούχος δεν απασχολήθηκε από το Δημόσιο ως εργαζόμενη αορίστου χρόνου, το τελευταίο κατέστη υπερήμερο ως προς την αποδοχή της εργασίας της και οφείλει να της καταβάλει αποδοχές καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της υπερημερίας, σύμφωνα με το άρθρο 656 του Α.Κ., η τελευταία έχει εκ της συμβάσεως πλέον αξίωση για την καταβολή των αναδρομικών διαφορών αποδοχών, συμπεριλαμβανομένων δώρων εορτών και επιδομάτων αδείας, υπό την αναγκαία προϋπόθεση ότι η σύμβασή της δεν έχει καταγγελθεί. Και ναι μεν η αξίωσή της δύναται να ικανοποιηθεί από τον αρμόδιο φορέα κατόπιν αίτησης της φερόμενης ως δικαιούχου προς την αρμόδια αρχή πληρωμής, χωρίς να απαιτείται να μεσολαβήσει προηγούμενη δικαστική κρίση κατόπιν άσκησης αγωγής από αυτήν, πλην όμως η ικανοποίησή της υπόκειται στην προβλεπόμενη από το άρθρο το άρθρο 90 παρ. 3 του Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού διετή παραγραφή, που εκκινεί από το χρόνο γένεση εκάστης αξίωσης και όχι από τη δημοσίευση της απόφασης του Εφετείου, με την οποία αναγνωρίστηκε η φύση της εργασιακής της σχέσης με το Δημόσιο ως αορίστου χρόνου.

Με τα δεδομένα αυτά, κατά την άποψη που κράτησε στο Τμήμα, η εντελλόμενη δαπάνη, που στηρίζεται στην από 12.4.2011 προσωρινή διαταγή, η οποία από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι έχει ανακληθεί, είναι νόμιμη, καθόσον το Ελεγκτικό Συνέδριο, κατά τον υπ’ αυτού ασκούμενο προληπτικό έλεγχο δαπανών, δεσμεύεται από αυτήν και συνεπώς δεν δύναται να προβεί σε παρεμπίπτοντα έλεγχο της νομιμότητάς της. Ειδικότερα, ακόμη και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι ο Δήμος …δεν υποχρεούτο, σε συμμόρφωση προς την ως άνω προσωρινή διαταγή, να προβεί στην έκδοση νομικής πράξης και δη της 212/3.6.2011 απόφασής του, στην οποία η φερόμενη ως δικαιούχος αναφέρεται ως υπάλληλος της κατηγορίας ΔΕ Διοικητικού, ζήτημα για το οποίο δεν περιέχεται κρίση στη χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή, πάντως σε κάθε περίπτωση ο υπολογισμός της αμοιβής της με βάση το οικείο μισθολογικό κλιμάκιο του ν.3205/2003 και η ασφάλισή της στο ΙΚΑ εντάσσονται στο επιβαλλόμενο και αναγκαίο πλαίσιο συμμόρφωσης του Δήμου προς αυτήν, καθόσον με την ως άνω προσωρινή διαταγή δεν υποχρεώθηκε απλώς ο Δήμος να συνεχίσει να αποδέχεται τις υπηρεσίες της, οπότε πράγματι σε αυτή την περίπτωση το μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς αυτής θα παρέμενε αναλλοίωτο, αλλά περιελήφθη ρητή κρίση περί παροχής απ’ αυτήν εξαρτημένης (και όχι έργου) εργασίας με μισθό (και όχι εργολαβικό αντάλλαγμα), καθώς πιθανολογήθηκε ότι πρόκειται για σύμβαση αορίστου χρόνου προς κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του φορέα. Συνεπώς, σε συμμόρφωση προς αυτήν, όφειλε ο Δήμος …..να εξομοιώσει τη φερόμενη ως δικαιούχο, αναφορικά με το μισθολογικό και ασφαλιστικό της καθεστώς, με το αντίστοιχο προσωπικό που παρέχει στο Δήμο υπηρεσίες στο πλαίσιο συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας.

Αποζημίωση απόλυσης σε υπάλληλο με σχέση Ιδιωτικού Δικαίου αορίστου χρόνου (ΙΔΑΧ) του Πεδίου Βολής Κρήτης, λόγω λύσης της εργασιακής του σχέσης.(...) Μετά την έκδοση της Πράξης Υπουργικού Συμβουλίου (ΠΥΣ) με αριθμό 6/2012, η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (Σ.Σ.Ε) του προσωπικού με σύμβαση Ιδιωτικού Δικαίου, που υπηρετούσε στο Πεδίο Βολής Κρήτης, μετά τις 14-2-2013 δεν ισχύει και επομένως η προβλεπόμενη στην Σ.Σ.Ε. αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης δεν καταβάλλεται. Συνεπώς οι εργαζόμενοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, μετά την 14-2-2013 δικαιούνται μόνο την αποζημίωση του άρθρου 55 του ΠΔ 410/1988 ανεξάρτητα από την ειδικότητά τους.

Τεχνικός υπάλληλος ΟΤΑ με σχέση εργασίας ιδ. δικαίου αορίστου χρόνου, στον οποίο δεν χορηγήθηκε, εξαιτίας έκτακτων υπηρεσιακών αναγκών, η κανονική ετήσια άδεια απουσίας από την εργασία, δικαιούται αποδοχών αντίστοιχων με τις ημέρες άδειας που δεν έλαβε, προσαυξημένες κατά 25%, ανεξαρτήτως της έγκαιρης η μη υποβολής σχετικής αίτησης για την χορήγησή της. Μη νόμιμη δαπάνη που υπερβαίνει τις παραπάνω οριζόμενες αποδοχές.

Καταβολή αποδοχών...Με την κρινόμενη αίτηση, προβάλλεται ότι, καίτοι, πράγματι, ο αληθής χαρακτήρας της εργασιακής σχέσης των φερομένων ως δικαιούχων δεν έχει αναγνωρισθεί με δικαστική απόφαση, δεδομένο είναι, πάντως, ότι αυτοί, απασχολούμενοι διαρκώς από του έτους 2009 έως την απομάκρυνσή τους, σε συνέχεια της 12/2013 απόφασης, και καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες  της ..., συνδέονταν με την Επιχείρηση, κατά τον κρίσιμο, για την εφαρμογή των διατάξεων του  άρθρου 13 του ν. 4483/2017, χρόνο της επέκτασης της εδαφικής αρμοδιότητας της .... (25.7.2011), με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, ερειδόμενη στην, έστω μη νόμιμη, μετατροπή των συμβάσεών τους,  και, επομένως, όσον αφορά τους συγκεκριμένους εργαζομένους, συντρέχουν όλοι  οι προβλεπόμενοι από τις ως άνω διατάξεις όροι για τη κατάταξή τους σε αντίστοιχες προς την τότε απασχόλησή τους θέσεις. Επειδή, όμως, ενώ οι διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 4483/2017 προϋποθέτουν ενεργό σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, οι μόνες συμβάσεις που οι φερόμενοι ως δικαιούχοι είχαν συνάψει με την Επιχείρηση  ήταν ορισμένου χρόνου και σύμφωνα με όσα  έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, υπό το καθεστώς ισχύος της παρ. 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος, και αληθώς υποτιθέμενο ότι πρόκειται για συμβάσεις που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ούτε περιθώριο διαφορετικής εκτίμησής τους καταλείπεται, ούτε μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου επιτρέπεται, στο μέτρο που τούτο θα ήγε στην εκ πλαγίου πρόσληψη προσωπικού, χωρίς διαφανή διαδικασία αξιολόγησης με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια, υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ, ο ανωτέρω λόγος ανάκλησης τυγχάνει απορριπτέος.