Διευκρινίσεις για την εφαρμογή της Εγκυκλίου 1/2010 και οδηγίες για το σχεδιασμό της τμηματικής πολεοδομικής μελέτης κατά τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 19 του ν. 2508/1997(ΦΕΚ 128 Α΄)

Εάν: α) η διάταξη του άρθρου 7 παρ. 13β (και ήδη παρ. 14) του ν. 4447/2016, ως προς τη σημειακή τροποποίηση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ), τυγχάνει εφαρμογής και σε ΓΠΣ εγκεκριμένα με διατάξεις προϊσχύσασες του ν. 2508/1997 και β) η έννοια της «σημειακής τροποποίησης», που αναφέρεται στη διάταξη αυτή, καταλαμβάνει και την τοπική επέκταση του ορίου των προ της ισχύος του ν. 2508/1997 εγκεκριμένων ΓΠΣ, δηλαδή του ορίου, που προβλέπεται από το άρθρο 2 παρ. 1 του ν. 1337/1983.(...)α) Οι ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 6 του π.δ. 90/2018, ως ισχύει μετά το ν. 4787/2021, ως προς τη σημειακή τροποποίηση των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΓΠΣ), τυγχάνουν εφαρμογής και στα Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια, που ήταν εγκεκριμένα βάσει των διατάξεων του ν. 1337/1983 (ομόφωνα). β) Στην έννοια της «σημειακής τροποποίησης», δεν περιλαμβάνεται και η τοπική επέκταση των ορίων των Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων, συνεπώς ούτε αυτών που είναι εγκεκριμένα βάσει των διατάξεων του ν. 1337/1983 (κατά πλειοψηφία).

Δυνατότητα ανάκλησης της λύσης της υπαλληλικής σχέσης της παραιτηθείσας υπαλλήλου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, η οποία υπέβαλε σχετικό αίτημα λόγω πλάνης, ως προς τη δυνατότητα συνταξιοδότησής της με πλήρη και όχι με μειωμένη σύνταξη.Δεν συντρέχουν, κατά το άρθρο 4 παρ. 10 του ν. 4151/2013, οι νόμιμες προϋποθέσεις για την ανάκληση της λύσης της υπαλληλικής σχέσης παραιτηθείσας τέως υπαλλήλου της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Ηπείρου-Δυτικής Μακεδονίας, η οποία υπέβαλε σχετικό αίτημα, επικαλούμενη πλάνη ως προς το απαιτούμενο από το νόμο πιστοποιητικό αναπηρίας του συζύγου της, και όχι πλάνη ως προς τη συνδρομή των όρων και των προϋποθέσεων για την αναγνώριση του συνταξιοδοτικού της δικαιώματος, όπως απαιτεί ο νόμος (ομόφ).

Μεταφορά προσωπικού.Η μη τήρηση κατά τη διαδικασία πρόσληψης των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν.2527/1997, δεν πλήττει τη νομιμότητα της επίμαχης μεταφοράς, αφού πρόδηλος σκοπός των διατάξεων των άρθρων 269 του ν.3463/2006 ήταν η τακτοποίηση του προσωπικού δημοτικών επιχειρήσεων που λύθηκαν, συγχωνεύθηκαν ή μετατράπηκαν, εφόσον αυτό υπηρετούσε με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου μέχρι 31.12.2005, χωρίς να συνιστά ή να τίθεται ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της μεταφοράς η νομότυπη σύναψη σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τους εν λόγω φορείς (δημοτικές επιχειρήσεις).

Οργανισμός Ανασυγκρότησης Επιχειρήσεων (ΟΑΕ Α.Ε.) - Μετατροπή της εργασιακής σχέσης από δικηγόρου με έμμισθη εντολή σε σχέση εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου – Αναγνώριση και προσμέτρηση προϋπηρεσίας.Ανεξαρτήτως των διατάξεων με βάση τις οποίες αναγνωρίστηκαν από το Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΑΕ η εκτός Οργανισμού προϋπηρεσία καθώς και η εντός του Οργανισμού παρασχεθείσα υπηρεσία της υπαλλήλου του ερωτήματος, οι υπηρεσίες αυτές γίνονται δεκτές κατά την έννοια της παρ. 4 του άρθρου 20 του ν. 2741/1999.  Αποδεκτή

Καταβολή αποδοχών...Με την κρινόμενη αίτηση, προβάλλεται ότι, καίτοι, πράγματι, ο αληθής χαρακτήρας της εργασιακής σχέσης των φερομένων ως δικαιούχων δεν έχει αναγνωρισθεί με δικαστική απόφαση, δεδομένο είναι, πάντως, ότι αυτοί, απασχολούμενοι διαρκώς από του έτους 2009 έως την απομάκρυνσή τους, σε συνέχεια της 12/2013 απόφασης, και καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες  της ..., συνδέονταν με την Επιχείρηση, κατά τον κρίσιμο, για την εφαρμογή των διατάξεων του  άρθρου 13 του ν. 4483/2017, χρόνο της επέκτασης της εδαφικής αρμοδιότητας της .... (25.7.2011), με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, ερειδόμενη στην, έστω μη νόμιμη, μετατροπή των συμβάσεών τους,  και, επομένως, όσον αφορά τους συγκεκριμένους εργαζομένους, συντρέχουν όλοι  οι προβλεπόμενοι από τις ως άνω διατάξεις όροι για τη κατάταξή τους σε αντίστοιχες προς την τότε απασχόλησή τους θέσεις. Επειδή, όμως, ενώ οι διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 4483/2017 προϋποθέτουν ενεργό σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, οι μόνες συμβάσεις που οι φερόμενοι ως δικαιούχοι είχαν συνάψει με την Επιχείρηση  ήταν ορισμένου χρόνου και σύμφωνα με όσα  έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, υπό το καθεστώς ισχύος της παρ. 8 του άρθρου 103 του Συντάγματος, και αληθώς υποτιθέμενο ότι πρόκειται για συμβάσεις που κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, ούτε περιθώριο διαφορετικής εκτίμησής τους καταλείπεται, ούτε μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου επιτρέπεται, στο μέτρο που τούτο θα ήγε στην εκ πλαγίου πρόσληψη προσωπικού, χωρίς διαφανή διαδικασία αξιολόγησης με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια, υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ, ο ανωτέρω λόγος ανάκλησης τυγχάνει απορριπτέος. 

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ:Με δεδομένα αυτά, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης για τη συγχώνευση των υφιστάμενων Δ.Ε.Υ.Α. (.... και ....), καθώς και των υπηρεσιών ύδρευσης των Δημοτικών Ενοτήτων .... και Κυπρίνου στην ενιαία Δ.Ε.Υ.Α.Ο. (3.6.2011)       ο φερόμενος ως δικαιούχος δεν είχε ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τη συγχωνευθείσα και, εν συνεχεία, την απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α., η οποία να έχει διαγνωσθεί ως τέτοιου είδους σχέση εργασίας είτε με ρητή διοικητική πράξη, το κύρος της οποίας να μην έχει προσβληθεί κατά την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία, ή, σε περίπτωση αμφισβήτησης του χαρακτήρα της, να έχει αναγνωριστεί ως σχέση εργασίας αορίστου χρόνου                 με δικαστική απόφαση που να παράγει δεδικασμένο. Αντιθέτως, το Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α.Ο. με την 42/14.6.2011 απόφαση ανέβαλε την τοποθέτηση του συγκεκριμένου σε οργανική θέση, το δε Α.Σ.Ε.Π. με την 13044/24.8.2011 πράξη ρητώς έκρινε ότι η παραμονή του στη Δ.Ε.Υ.Α.Ο. κατά μετατροπή της σχέσης εργασίας του και η τοποθέτησή του σε κενή οργανική θέση του Οργανισμού της επιχείρησης έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις διατάξεις των άρθρων 103 του Συντάγματος, 21 του ν. 2190/1994 και 6 του ν. 2527/1997, απόφαση που επικα-λέστηκε, άλλωστε, το Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α.Ο., προκειμένου να προχωρήσει στην καταγγελία της σύμβασης και την απόλυσή του. Επιπλέον, η ασκηθείσα από 23.12.2011 αγωγή του ανωτέρω για αναγνώριση της ακυρότητας της ως άνω καταγγελίας της εργασιακής του σχέσης απορρίφθηκε με την 15/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..... Συνεπώς, αφού ο υπάλληλος δεν συνδεόταν πράγματι κατά τον κρίσιμο χρόνο με τη συγχωνευθείσα, συνεπώς και την απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α., με ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά την έννοια του άρθρου 13 του ν. 4483/2017, δεν μπορούσε να καταταχθεί νομίμως σε θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στην τελευταία αυτή επιχείρηση κατ’ επίκληση του εν λόγω άρθρου.      

Με δεδομένα αυτά νομίμως μετατράπηκε η σύμβαση εργασίας της ανωτέρω σε αορίστου χρόνου, σύμφωνα με το άρθρο 11 του ν. 3227/2004, αφού απασχολούνταν στην Επιχείρηση κατά τη λήξη του προγράμματος του Ο.Α.Ε.Δ. και ο εργοδότης της επιθυμεί να συνεχίσει να την απασχολεί, προϋπόθεση δε να έχει η ίδια εργαζόμενη (ΑμεΑ) εργαστεί καθ’ όλο το χρονικό διάστημα του επιδοτούμενου προγράμματος δεν προβλέπεται ρητά αλλά ούτε και συνάγεται από το πνεύμα των σχετικών διατάξεων. Ειδικότερα, όπως προαναφέρθηκε, σκοπός των διατάξεων αυτών είναι η δημιουργία θέσεων εργασίας για ΑμεΑ, ανεξαρτήτως του προσώπου που τοποθετείται, αφού είναι δυνατή η αντικατά-στασή του χωρίς διακοπή του προγράμματος. Περαιτέρω και ενόψει της σχετικής συνταγματικής επιταγής περί προστασίας των προσώπων αυτών, με τις ως άνω διατάξεις δεν επιχειρείται απλά η απασχόλησή τους μόνο για ορισμένο χρονικό διάστημα, αλλά σκοπείται η οριστική ένταξή τους στην εργασία και για τον λόγο αυτό προβλέπεται, άλλωστε, η δυνατότητα μετατροπής των ως άνω συμβάσεων εργασίας από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, κατά παρέκκλιση όλων των σχετικών διατάξεων. Εφόσον, λοιπόν, κατά το χρόνο λήξης του επιδοτούμενου από τον Ο.Α.Ε.Δ. προγράμματος ο εργοδότης έχει πειστεί ότι ο εργαζόμενος (ΑμεΑ) που απασχολεί στην επιδοτούμενη θέση, ανεξαρτήτως του χρόνου που βρίσκεται σε αυτήν, είναι ικανός να εκτελέσει τα σχετικά καθήκοντα, νομίμως προβαίνει στην μετατροπή της σχέσης εργασίας από ορισμένου σε αορίστου χρόνου. Διαφορετική ερμηνεία που θα συνέδεε τη θέση εργασίας με συγκεκριμένο μόνον ΑμεΑ θα οδηγούσε σε διακοπή του προγράμματος κάθε φορά που θα υπήρχε ανάγκη για αντικατάστασή του και, συνεπώς, σε ματαίωση του σκοπού των ως άνω διατάξεων.

Εκσυγχρονισμός του Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Δικαστήριο άγεται στην κρίση ότι, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με τις υπό κρίση προσφυγές, ορθώς και νομίμως η αναθέτουσα αρχή απέρριψε την προσφορά της ένωσης εταιρειών «…», καθόσον τα ΕΕΕΣ που υπέβαλαν τα μέλη της ως άνω ένωσης περί των ποσοστών συμμετοχής τους σε αυτήν δεν πληρούν το εκ του νόμου και της διακήρυξης απαιτούμενο περιεχόμενο, διότι σε αυτά, πλην της γενικής αναφοράς σε ποσοστά συμμετοχής στην ένωση, δεν προσδιορίζονται τα δύο διακριτά, σε σχέση με τα ανωτέρω, απαιτούμενα εκ του νόμου και τη διακήρυξη στοιχεία, ήτοι το είδος της συμμετοχής κάθε μέλους στην ένωση και η κατανομή της αμοιβής μεταξύ τους. Εξάλλου, τα εν λόγω ΕΕΕΣ δεν πληρούν το ως άνω απαιτούμενο περιεχόμενο ούτε αν ληφθεί υπ’ όψιν για τη συμπλήρωση του περιεχομένου τους το υποβληθέν μαζί με αυτά ιδιωτικό συμφωνητικό σύστασης της ως άνω ένωσης -το οποίο πάντως προβλέπεται από το νόμο και τη διακήρυξη ότι πρέπει να υποβληθεί όχι με τα δικαιολογητικά συμμετοχής, αλλά με τα δικαιολογητικά προσωρινού αναδόχου και εξετάζεται σε μεταγενέστερο στάδιο του διαγωνισμού (βλ. το άρθρο 2.2.9.2. της διακήρυξης)- καθόσον από το συμφωνητικό αυτό δεν προκύπτει κατά τρόπο ρητό, σαφή και αδιαμφισβήτητο το είδος της συμμετοχής κάθε μέλους της ένωσης αυτής στο αντικείμενο του έργου. Συνεπώς, η αναθέτουσα αρχή δεν είχε τη διακριτική ευχέρεια να καλέσει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 102 του ν. 4412/2016, όπως αυτό ισχύει, την ως άνω ένωση να συμπληρώσει, ήτοι κατ’ ουσίαν να αναπληρώσει τα ως άνω ελλείποντα ουσιώδη στοιχεία των εν λόγω ΕΕΕΣ το πρώτον μετά την υποβολή της προσφοράς της, διότι τούτο θα οδηγούσε σε ανεπίτρεπτη εκ των υστέρων θεραπεία της, επί ποινή αποκλεισμού, υποχρέωσής της να υποβάλει με την προσφορά της ως δικαιολογητικά συμμετοχής τα ΕΕΕΣ με το ελάχιστο περιεχόμενο που ορίζεται στις διατάξεις των άρθρων 96 παρ. 7 του ν. 4412/2016 και 2.4.1 της διακήρυξης, τροποποιώντας τοιουτρόπως την προσφορά της και καθιστώντας αυτή παραδεκτή, κατά παράβαση των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης μεταξύ των διαγωνιζομένων και των διατάξεων των άρθρων 91 παρ. 1 περ. α΄ του ν. 4412/2016 και 2.4.6 περ. 1 της διακήρυξης. 	Δέχεται τις προσφυγές ανάκλησης και τις ασκηθείσες παρεμβάσεις.Ανακαλεί την 417/2023 πράξη του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Αποζημίωση συνταξιοδότησης.(...)Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, το προσωπικό των Δήμων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που δεν υπάγεται για τη χορήγηση σύνταξης στην ασφάλιση του Δημοσίου, όταν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για λήψη σύνταξης από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο υπάγεται, δικαιούται από την υπηρεσία του αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, η οποία υπολογίζεται όπως η αποζημίωση λόγω καταγγελίας, μειωμένη κατά τα προβλεπόμενα στο νόμο.  Η επικουρική ασφάλιση και η συμπλήρωση των προϋποθέσεων απόληψης επικουρικής σύνταξης δεν αποτελεί προϋπόθεση, αλλά συνιστά περίπτωση περαιτέρω περιορισμού της μειωμένης αποζημίωσης.  Αντιθέτως, η υπαγωγή του αποχωρούντος υπαλλήλου σε φορέα που έχει ως σκοπό τη χορήγηση στους ασφαλισμένους του εφάπαξ βοηθήματος, δεν κωλύει ούτε περιορίζει την παράλληλη καταβολή σε αυτόν της ανωτέρω αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης (ΑΠ 1720/2012, ΝΣΚ 112/1997, Ε.Σ. Κλ. Τμ. VΙΙ Πρακτικά Συν. 7η/12.3.2013).   (...)Επιπλέον, οι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 103/1975 (Α΄167) τις οποίες επικαλείται μεταξύ άλλων η Επίτροπος και οι οποίες αποκλείουν την παράλληλη καταβολή στους αποχωρούντες υπαλλήλους άλλου εφ’ άπαξ χρηματικού βοηθήματος ή αποζημιώσεως, αφορούν αποκλειστικά στο βοήθημα που χορηγείται βάσει των διατάξεων του νόμου αυτού και δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση. Τέλος, ο λόγος περί αντίθεσης στην αρχή της ισότητας προβάλλεται αορίστως, επιπλέον δε, η κρίσιμη διάταξη, η οποία είναι γενική, εφαρμόζεται αδιακρίτως σε όλους τους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και δεν προκύπτει ότι εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ υπαλλήλων που βρίσκονται σε όμοιες συνθήκες.