Α.Ε.Ι. – Ειδικός Λογαριασμός Κονδυλίων Έρευνας (Ε.Λ.Κ.Ε.) – Δυνατότητα σύναψης ή μη συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου με ερευνητές και λοιπό τεχνικό βοηθητικό προσωπικό.α) Επιτρέπεται στον Ε.Λ.Κ.Ε. να απασχολεί το επιστημονικό και το τεχνικό βοηθητικό προσωπικό εκτός από σύμβαση έργου και με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, για την εκτέλεση ορισμένου έργου ή υποστήριξη ερευνητικού προγράμματος, μετά την ολοκλήρωση του οποίου η σύμβαση αυτή παύει να ισχύει αυτοδικαίως. β) Ως προς το επιστημονικό προσωπικό, το Α.Σ.Ε.Π. έχει αρμοδιότητα να ελέγξει τόσο τις προκηρύξεις όσο και τους πίνακες επιλογής, αυτεπαγγέλτως ή κατ’ ένσταση υποψηφίων, μόνο για λόγους νομιμότητας. Αντιθέτως, για το λοιπό προσωπικό, πλην του προσωπικού Υ.Ε., το Α.Σ.Ε.Π. εγκρίνει ή τροποποιεί την προκήρυξη πριν τη δημοσίευσή της. γ) Η κατά τα άνω σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου δεν θα θεωρηθεί αργότερα ως αορίστου χρόνου αν έχει διάρκεια μέχρι ορισμένου χρονικού σημείου ή μέχρι την επέλευση ορισμένου βεβαίου γεγονότος ή μέχρι την εκτέλεση ορισμένου έργου ή υποστήριξη ορισμένου ερευνητικού προγράμματος, μετά την περάτωση του οποίου ή την επέλευση του βεβαίου γεγονότος ή του χρονικού σημείου, παύει να ισχύει αυτοδικαίως κατά σαφή όρο της σύμβασης. Η διάρκεια της σύμβασης εργασίας ορισμένου χρόνου πρέπει να είναι σαφώς καθορισμένη με γραπτό όρο της σχετικής σύμβασης εργασίας και να δικαιολογείται από τη φύση αυτής. Σε περίπτωση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας, που δεν μπορεί ως αριθμός να υπερβαίνει τις τρεις, αυτές αιτιολογημένα πρέπει να καλύπτουν αυστηρά πρόσκαιρες ή απρόβλεπτες και ουδέποτε πάγιες ανάγκες της υπηρεσίας, προς αποφυγή καταστρατηγήσεων του νόμου. Ενδέχεται, όμως, μία σύμβαση ορισμένου χρόνου να θεωρηθεί ως αορίστου από το Δικαστήριο.

Ανάκληση πράξεων, οι οποίες συνδέονται με τη σύναψη συμβάσεως εργασίας ορισμένου χρόνου, και, την εν συνεχεία, μετατροπή αυτής σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, κατά τις διατάξεις του π.δ. 164/2004. (Κατάσταση : Αποδεκτή) Η πράξη προσλήψεως εργαζομένου, με σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου, υπόκειται σε ανάκληση, ως παράνομη, κατ’ εφαρμογή των γενικών αρχών περί ανακλήσεως των παράνομων ατομικών διοικητικών πράξεων, αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεώς της, λόγω της εξαρχής ελλείψεως του κριτηρίου της βεβαιούμενης προϋπηρεσίας, στην οποία στηρίχθηκε η πρόσληψη, και για το λόγο ότι ο προσληφθείς προκάλεσε δολίως την πρόσληψη, μέσω της προσκομίσεως ψευδών βεβαιώσεων και της υποβολής ψευδούς υπεύθυνης δηλώσεως. Η απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., με την οποία κρίθηκε ότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις μετατροπής συμβάσεως εργασίας σε αορίστου χρόνου, υπόκειται σε ανάκληση, αναδρομικά από το χρόνο της εκδόσεώς της, λόγω του ότι εκλείπουν, αυτοδικαίως και αναδρομικώς, οι απαιτούμενες από το νόμο, για τη μετατροπή, προϋποθέσεις του π.δ. 164/2004. Η Διοίκηση, αφού περιέλθει σ’ αυτή η προεκτιθέμενη ανακλητική απόφαση του Α.Σ.Ε.Π., υποχρεούται να καταργήσει διαδοχικά, αναδρομικά από το χρόνο της ισχύος της, ως παράνομη, την ΚΥΑ, περί συστάσεως της σχετικής οργανικής θέσεως καθώς και να ανακαλέσει, αναδρομικά από το χρόνο εκδόσεώς της, ως παράνομη, την απόφαση του αρμοδίου οργάνου του φορέα προσλήψεως, δυνάμει της οποίας έγινε η κατάταξη του εργαζομένου σε οργανική θέση, με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου.

Μη νόμιμη η καταβολή μηνιαίας μισθοδοσίας σε εργαζόμενο Δασαρχείου με σχέση εργασίας ι.δ.ο.χ., καθόσον η από 1.10.2013 σύμβαση εργασίας, η οποία συνήφθη κατά παράβαση των διατάξεων του ν. 2190/1994, δεν δύναται να αποτελέσει νόμιμο έρεισμα για την καταβολή αποδοχών στον παρανόμως προσληφθέντα εργαζόμενο, η δε αξίωσή του για λήψη των δεδουλευμένων αποδοχών, συνίσταται σε αξίωση αδικαιολόγητου πλουτισμού και δεν μπορεί να παράσχει νόμιμο έρεισμα για τη διενέργεια δαπάνης. 

Καταβολή μισθοδοσίας..:Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν και λαμβανομένης περαιτέρω υπόψη της αιτιολογίας που περιλαμβάνεται στο 1295/4.3.2015 αίτημα του Βρεφοκομείου προς το Α.Σ.Ε.Π., δεν δύναται να υποστηριχθεί βασίμως ότι οι υπηρεσίες που ανατίθενται στον φερόμενο ως δικαιούχο συνιστούν «έργο», δηλαδή κατατείνουν στην παραγωγή ενός πρόσκαιρου και ποσοτικώς μετρήσιμου αποτελέσματος, αλλά αντίθετα αποβλέπουν στην κάλυψη καθημερινών και διαρκών αναγκών του βρεφοκομείου, που αφορούν στη μεταφορά των νηπίων σε νοσοκομεία της πόλης και του προσωπικού στις διάφορες υπηρεσίες και στους θετούς γονείς για εποπτεία και έλεγχο και συνεπώς δεν πρόκειται για γνήσια σύμβαση έργου, για την οποία δεν εφαρμόζεται το π.δ/μα 164/2004, αλλά για σύμβαση έργου που υποκρύπτει σχέση εξαρτημένης εργασίας και για την οποία ισχύουν οι περιορισμοί του άρθρου 5 του π.δ. 164/2004 περί διαδοχικών συμβάσεων.(..), λαμβανομένων υπόψη ότι 1) το βρεφοκομείο τήρησε όλη τη διαδικασία σύναψης συμβάσεων έργου, 2) το Υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης ενέκρινε την ως άνω σύμβαση και 3) ότι το ΑΣΕΠ βεβαίωσε ότι η ως άνω σύμβαση έργου δεν υποκρύπτει σχέση εξαρτημένης εργασίας και δεν καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του βρεφοκομείου, το Κλιμάκιο κρίνει ότι τα όργανα του βρεφοκομείου προχώρησαν στη σύναψη της εν λόγω σύμβασης έργου χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των σχετικών διατάξεων, αλλά με την πεποίθηση ότι μπορούσαν να καλύψουν τη σχετική ανάγκη τους με τη σύναψη σύμβασης έργου, τηρώντας τη σχετική διαδικασία του άρθρου 6 του ν. 2527/1997. Περαιτέρω, ομοίως, συγγνωστώς η Απόφαση Ανάληψης Υποχρέωσης αναρτήθηκε μεταγενέστερα της υπογραφής της σύμβασης, καθόσον κατά το χρόνο υπογραφής της σύμβασης αυτής δεν είχε ακόμη εγκριθεί ο προϋπολογισμός του Βρεφοκομείου.(συγγνωστή πλάνη)

(Μη ανακλητέα με την ΕλΣυν.Τμ.4/54/2016)

Συμβάσεις έργου.Διάκριση συμβάσεων έργου απο τη σύμβαση εξαρτημένης εργασίας.Μη νόμιμη εκτέλεση έργων που δεν εξυπηρετούν ποσοτικώς περιορισμένες και παροδικές υπηρεσιακές ανάγκες, οι οποίες προέκυψαν κατά την άσκηση της δραστηριότητας του Δήμου και παύουν να υπάρχουν μετά την εκτέλεση των συγκεκριμένων έργων που ανέλαβαν οι ανάδοχοι με τις ελεγχόμενες συμβάσεις, εντός του προβλεπόμενου απ΄ αυτές χρονικού διαστήματος (...) Με δεδομένα τα πραγματικά αυτά περιστατικά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά τις ΙΙ και ΙΙΙ σκέψεις της παρούσας, το Τμήμα κρίνει ότι τα ανωτέρω αναλυτικώς περιγραφόμενα έργα, η εκτέλεση των οποίων ανατέθηκε στους προαναφερόμενους αναδόχους δεν εξυπηρετούν ποσοτικώς περιορισμένες και παροδικές υπηρεσιακές ανάγκες, οι οποίες προέκυψαν κατά την άσκηση της δραστηριότητας του Δήμου … και παύουν να υπάρχουν μετά την εκτέλεση των συγκεκριμένων έργων που ανέλαβαν οι ανάδοχοι με τις ελεγχόμενες συμβάσεις, εντός του προβλεπόμενου απ΄ αυτές χρονικού διαστήματος. Και τούτο διότι τα συγκεκριμένα έργα, που αφορούν στην ολοκλήρωση της μηχανοργάνωσης των υπηρεσιών του δήμου και στην συντήρηση του δικτύου ηλεκτροφωτισμού και του αποχετευτικού δικτύου του Δήμου ανάγονται στα καθήκοντα των υπαλλήλων του Δήμου, για το λόγο αυτό, στον Οργανισμό του.(..)προβλέπονται 6 θέσεις στο κλάδο ΔΕ Διοικητικών, εκ των οποίων είχαν καλυφθεί μόνο οι δύο (2), καθώς και από μία θέση αντίστοιχα, στους Κλάδους ΔΕ Ηλεκτρολόγων και ΔΕ Τεχνιτών (υδραυλικών), οι οποίες κατά το χρόνο των επίμαχων προσλήψεων παρέμεναν κενές. Επομένως, το Τμήμα κρίνει ότι αφού οι ως άνω συμβάσεις μίσθωσης έργου συνήφθησαν για την εξυπηρέτηση παγίων και διαρκών αναγκών, η κάλυψη των οποίων ανάγεται στο κύκλο των καθηκόντων του τακτικού, έστω μη επαρκούντος προσωπικού, δεν δύνανται να αποτελέσουν, όπως βάσιμα υποστηρίζει η Επίτροπος, νόμιμο έρεισμα για την καταβολή στους ανωτέρω αναδόχους της συμφωνηθείσας αμοιβής τους.

Πρόσληψη προσωπικού ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.Mε ρητή πρόβλεψη του νομοθέτη δεν επιτρέπεται να συναφθούν διαδοχικές συμβάσεις α) εφόσον μεταξύ αυτών δεν μεσολαβεί χρονικό διάστημα τουλάχιστον των τριών μηνών, εκτός εάν πρόκειται για την εξυπηρέτηση ειδικών ομοειδών αναγκών και δικαιολογείται από αντικειμενικούς λόγους, που σχετίζονται με το αντικείμενο του έργου και τη μορφή ή το είδος ή τη δραστηριότητα της επιχείρησης (βλ. Πράξεις Ι Τμήματος 185/2007, 168/2006, 239/2006) και β) το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης με διαδοχικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου, υπολογιζόμενο αθροιστικά από την 19.7.2004, ημερομηνία έναρξης ισχύος του π.δ. 164/2004, υπερβαίνει τους 24 μήνες (πρβλ. Πράξεις Ι Τμήματος 175/2008, 93/2008, 112/2007, 3/2006 κ.α.). Η παραβίαση των ως άνω παρατιθέμενων όρων και προϋποθέσεων σύναψης διαδοχικών συμβάσεων, με την έννοια που προεκτέθηκε, έχει ως συνέπεια την αυτοδίκαιη ακυρότητα της συναφθείσας σύμβασης, με όλες τις οριζόμενες από τις ίδιες διατάξεις πειθαρχικές και ποινικές συνέπειες, ανεξαρτήτως του ότι τα οφειλόμενα στον εργαζόμενο από την εκτέλεση της άκυρης σύμβασης χρηματικά ποσά καταβάλλονται εκ του νόμου.

Ειδικότερα, με τις συμβάσεις μίσθωσης έργου δύναται να καλύπτονται ανάγκες που είτε προέρχονται από έκτακτα γεγονότα και εκφεύγουν της συνήθους λειτουργικής δραστηριότητας της υπηρεσίας, είτε ανακύπτουν περιοδικά και έχουν περιορισμένη χρονική διάρκεια, η οποία δεν δικαιολογεί την απασχόληση μόνιμου προσωπικού, είτε ανακύπτουν λόγω επέκτασης της τοπικής ή λειτουργικής αρμοδιότητας της υπηρεσίας, είτε, τέλος, απαιτούν εξειδικευμένες γνώσεις, που δεν κατέχουν οι υπηρετούντες υπάλληλοι και επιβάλλεται να καλυφθούν πρόσκαιρα με τη σύναψη σύμβασης έργου, μέχρι να καταστεί δυνατή η πρόσληψη τακτικού προσωπικού από τον οικείο φορέα (βλ. Πράξεις Ι Τμ. 79/2004, 128/2006, 18/2007, 13/2010 κ.ά.).Από την παράθεση των ανωτέρω διατάξεων, καθίσταται σαφές ότι στο πεδίο εφαρμογής του π.δ/τος 164/2004 και στις οριζόμενες απ’ αυτό απαγορεύσεις και ακυρότητες υπάγονται οι συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου ως και κάθε άλλη σύμβαση ή σχέση έργου ή άλλη σύμβαση ή σχέση που υποκρύπτει σχέση εξαρτημένης εργασίας. Επομένως, στις συμβάσεις μίσθωσης έργου, στις οποίες οι αντισυμβαλλόμενοι των Δημοσίων υπηρεσιών παρέχουν τις υπηρεσίες τους υπό εντελώς διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με αυτές που απαντώνται στις σχέσεις εξαρτημένης εργασίας δεν χωρεί εφαρμογή των διατάξεων του π.δ/τος 164/2004, εκτός εάν αποδειχθεί ότι στην πραγματικότητα υποκρύπτονται σχέσεις εργασίας ορισμένου χρόνου (βλ. Πράξεις Ι Τμ. 74/2006, 53/2007, 109/2007, 193/2009, 198/2009, 13/2010 κ.α.).

Παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε Κοινωφελή Επιχείρηση.(..) Με δεδομένα αυτά προκύπτει ότι οι ελεγχόμενες συμβάσεις δεν αποτελούν συμβάσεις μίσθωσης έργου, καθόσον δεν έχουν ως αντικείμενο την επίτευξη συγκεκριμένου αποτελέσματος η πραγμάτωση του οποίου να συνεπάγεται την αυτόματη λύση τους, αλλά συμβάσεις που αποβλέπουν στην παροχή εργασίας σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, έναντι αμοιβής που καταβάλλεται μηνιαίως υπό καθεστώς νομικής και προσωπικής εξάρτησής των παρεχόντων τις υπηρεσίες από την εργοδότρια Επιχείρηση, η οποία εκδηλώνεται με το δικαίωμά της να καταγγείλει τη σύμβαση εφόσον συντρέξουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 5 αυτών. Επομένως, εφόσον τα ανατιθέμενα στους δικαιούχους του εντάλματος, ιατρό και νοσηλευτή, «έργα» ανάγονται στη συνήθη λειτουργική δραστηριότητα της Επιχείρησης, οι επίμαχες συμβάσεις είναι αυτοδικαίως άκυρες ως συμβάσεις μίσθωσης έργου, αφού καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της. Εξάλλου, αυτές δεν απέκτησαν ποτέ ισχύ ως συμβάσεις μίσθωσης έργου και για τον πρόσθετο λόγο ότι δεν έχουν αναρτηθεί στο Πρόγραμμα Διαύγεια, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 4 του ν. 3861/2010, οι συμβάσεις αυτές ισχύουν από την ανάρτηση τους. Τέλος, ακόμα και αν υποτεθεί ότι πρόκειται για συμβάσεις παροχής εξηρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου, αυτές είναι και πάλι αυτοδικαίως άκυρες, διότι, κατά παράβαση των άρθρων 5 και 7 του π.δ. 164/2004, συνάφθηκαν πριν από την παρέλευση τριών μηνών από τις αντίστοιχες όμοιες συμβάσεις που είχαν υπογραφεί με τους ίδιους συμβαλλόμενους και έληξαν στις 11.12.2017… Κατ’ ακολουθία, οι εντελλόμενες δαπάνες είναι μη νόμιμες και τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δεν πρέπει να θεωρηθούν.

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΗΣ:..Με δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει τα ακόλουθα: Σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη σκέψη ΙΙ.Α της παρούσας και λαμβάνοντας υπόψη το αντικείμενο και τα χαρακτηριστικά του έργου που ανατέθηκε στις φερόμενες ως δικαιούχους των ελεγχόμενων ενταλμάτων πρέπει να γίνει δεκτό ότι προέχον στοιχείο των επίμαχων συμβάσεων είναι η πραγμάτωση συγκεκριμένου και πρόσκαιρου αποτελέσματος προς ικανοποίηση παροδικής ανάγκης του Δήμου, που δεν δικαιολογεί την απασχόληση μονίμου προσωπικού, με σκοπό την καλλιτεχνική έκφραση ενηλίκων και ανηλίκων μέσω της ζωγραφικής. Σύμφωνα δε με το άρθρο 5 των συμβάσεων οι ανάδοχοι ενεργούν με δική τους πρωτοβουλία και με δικό τους κίνδυνο, χωρίς νομική εξάρτηση από τη διοίκηση του νομικού προσώπου ως προς τον τρόπο και τον τρόπο παροχής της εργασίας. Περαιτέρω, δοθέντος ότι η ύπαρξη, διάρκεια και το εύρος των δράσεων που υλοποιούνται από το Τμήμα Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Πολιτισμού του Δήμου ... εξαρτώνται αποκλειστικά και μόνο από την οικειοθελή καταβολή αντιτίμου εκ μέρους των πολιτών, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η εκτέλεση του συγκεκριμένου προγράμματος δημιουργικής απασχόλησης μέσω της ζωγραφικής αντικατοπτρίζει πάγιες και διαρκείς ανάγκες του Δήμου, αλλά τούτο συνιστά έργο πρόσκαιρο, ενώ οι σχετικές συμβάσεις για την πραγματοποίησή του κατατείνουν σε ποσοτικώς μετρήσιμο αποτέλεσμα. Επομένως, οι συναφθείσες συμβάσεις συνιστούν γνήσιες συμβάσεις έργου και δεν υποκρύπτουν σχέση εξαρτημένης εργασίας. Ως εκ τούτου, δεν εφαρμόζονται εν προκειμένω οι περιορισμοί που τίθενται στα άρθρα 5 και 6 του π.δ/τος 164/2004 - στο πεδίο εφαρμογής του οποίου υπάγονται οι συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου αλλά και κάθε άλλη σύμβαση έργου ή σχέση που υποκρύπτει σχέση εξαρτημένης εργασίας (Ε.Σ. Κλ. Πρ. Ελ.Δαπ. στο Ι Τμ. πρ. 109/2016) - όπως αβασίμως προβάλλεται από τον αναπληρωτή Επίτροπο με τον πρώτο λόγο διαφωνίας. Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη σκέψη ΙΙ.Β της παρούσας, η έγκριση που χορηγήθηκε με τη 27656/4.7.2015 απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, για τη σύναψη εκατόν ογδόντα επτά (187) συμβάσεων μίσθωσης έργου για τη στελέχωση των ΟΤΑ α΄ βαθμού που παρέχουν υπηρεσίες έναντι αντιτίμου από τους ωφελούμενους για χρονικό διάστημα ενός έτους, στις οποίες περιλαμβάνονται και οι δύο συμβάσεις μίσθωσης έργου με τις φερόμενες ως δικαιούχους των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων ζωγράφους, αφορά αίτημα του Δήμου ... στο πλαίσιο του προγραμματισμού προσλήψεων για το έτος 2015 (βλ. απόφαση 160/2015 του ΔΣ αυτού), και, συνεπώς, (η έγκριση) ήταν δυνατόν να υλοποιηθεί με τη σύναψη συμβάσεων που να αφορούν το έτος 2015 και όχι τα έτη 2016 και 2017, εντός των οποίων έχει ορισθεί με το άρθρο 2 αυτών να παρέχουν τελικά τις υπηρεσίες τους οι ανωτέρω ζωγράφοι. Ο Δήμος ... υποστηρίζει ότι η στις 16.12.2015 σύναψη των σχετικών συμβάσεων με διάρκεια σύμβασης το χρονικό διάστημα από 16.2.2016 έως 15.2.2017 κατέστη αναγκαία, προκειμένου να αξιοποιήσει την νέα έγκριση, που είχε χορηγηθεί με την 27656/4.7.2015 υπουργική απόφαση, έχοντας ως δεδομένο, ότι οι προηγούμενες συμβάσεις έληγαν στις 15.2.2016, ενώ, σε κάθε περίπτωση, οι νέες συμβάσεις υπεγράφησαν εντός του έτους 2015, όπως ορίζει ο νόμος. Όμως, από το συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 12 παρ. 14 του ν. 4071/2012 με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2527/2017, συνάγεται ότι η ανάγκη σύναψης συμβάσεων μίσθωσης έργου σταθμίζεται και εκτιμάται αποκλειστικά από τον Υπουργό Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, έπειτα από την υποβολή αιτήματος και δικαιολογητικών με συγκεκριμένο περιεχόμενο (εν προκειμένω αφορά τον προγραμματισμό προσλήψεων έκτακτου προσωπικού έτους 2015), την κρίση του οποίου δεν επιτρέπεται να υποκαταστήσει ο εν λόγω Δήμος με τη σύναψη συμβάσεων, οι οποίες εν τέλει θα καλύψουν άλλες ανάγκες (εν προκειμένω των ετών 2016 έως 2017), αφού μάλιστα για το έτος 2015 δεν έχει προβλεφθεί παράταση στην προθεσμία υλοποίησης των σχετικών συμβάσεων, όπως έγινε για τα προηγούμενα έτη με τους νόμους 4147/2013 και 4258/2014. Συνεπώς, οι εντελλόμενες με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δαπάνες δεν είναι νόμιμες, όπως βασίμως προβάλλεται από τον αναπληρωτή Επίτροπο με τον δεύτερο λόγο διαφωνίας. Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙ.Γ της παρούσας, οι εντελλόμενες δαπάνες είναι και μη κανονικές, καθόσον η 455/5.1.2016 σχετική απόφαση ανάληψης υποχρέωσης εκδόθηκε μετά την υπογραφή στις 16.12.2015 των συμβάσεων. Οι δε σχετικώς προβαλλόμενοι ισχυρισμοί του Δήμου ... ότι δεν ήταν δυνατή η δέσμευση πίστωσης για τις εν λόγω δαπάνες στο οικονομικό έτος 2015, αφού οι συμβάσεις αφορούσαν εργασίες που θα υλοποιούνταν εντός του έτους 2016, είναι απορριπτέοι, καθόσον, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, η ανάληψη της σχετικής υποχρέωσης έπρεπε να προηγείται χρονικά της υπογραφής των συμβάσεων. Πλην όμως, το Κλιμάκιο κρίνει ότι, στην προκειμένη περίπτωση, τα όργανα του Δήμου δεν ενήργησαν με σκοπό την καταστρατήγηση των διατάξεων του άρθρου 12 παρ. 14 του ν. 4071/2012 και των σχετικών διατάξεων περί ανάληψης των δαπανών, αλλά πίστεψαν συγγνωστώς ότι ενεργούν νομίμως.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, οι εντελλόμενες δαπάνες είναι μη νόμιμες, σύμφωνα με το δεύτερο λόγο διαφωνίας, και μη κανονικές, σύμφωνα με τον τρίτο λόγο διαφωνίας, όμως, τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής μπορούν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης.

Συμβάσεις μίσθωσης έργου.(..).«Ανάθεση εκτέλεσης έργου της Κεντρικής Υπηρεσίας του Υπουργείου ...σε επτά (7) άτομα με σύμβαση μίσθωσης έργου...»,..Των προαναφερόμενων υπουργικών αποφάσεων είχε προηγηθεί η …. γνωμοδότηση του ΣΤ΄ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία οι μέλλουσες να καταρτιστούν συμβάσεις αποτελούν γνήσιες συμβάσεις έργου, που δεν υποκρύπτουν εξαρτημένη εργασία.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη που προηγήθηκε, το Τμήμα κρίνει ότι οι φερόμενοι ως δικαιούχοι μη νόμιμα παρείχαν τις υπηρεσίες τους κατά το χρονικό διάστημα πριν από την έκδοση της προαναφερόμενης 1061174/1682/0001Α/13.7.2009 Κ.Υ.Α. (ΦΕΚ Β΄ 1547/28.7.2009), η οποία αποτέλεσε το νόμιμο έρεισμα για τη σύναψη των επίμαχων συμβάσεων. Και τούτο, διότι τα έννομα αποτελέσματά της εν λόγω κανονιστικής διοικητικής πράξης δεν δύνανται να ανατρέξουν σε χρόνο προγενέστερο της δημοσίευσής της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, αφού δεν προβλέπεται η δυνατότητα αναδρομικής ισχύος της από τις σχετικές με την έκδοσή της διατάξεις. Επίσης, μη νόμιμα προσδόθηκε αναδρομική ισχύς στις, από 29 και 30.7.2009, συναφθείσες συμβάσεις μίσθωσης έργου και ορίστηκε ως χρόνος έναρξης ισχύος αυτών η 22.2.2009, καθόσον ο χρόνος εκτέλεσης των διοικητικών συμβάσεων δεν δύναται, κατά τα προεκτεθέντα, να ανατρέχει σε διάστημα προγενέστερο της υπογραφής τους.(..)δεδομένου ότι η καθυστέρηση αυτή δεν οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες, αλλά στην τήρηση της απαιτούμενης από το νόμο διαδικασίας για τη νομότυπη σύναψη των συμβάσεων μίσθωσης έργου. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι μη νόμιμη και συνεπώς, αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.