Κοινοποίηση ορισμένων διατάξεων του νέου Κεφαλαίου Δωδέκατου «ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ - ΠΟΙΝΙΚΕΣ ΚΥΡΩΣΕΙΣ» (άρθρα 66-71) του ν.4174/2013 (Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας - Κ.Φ.Δ.), όπως αυτό προστέθηκε στον Κ.Φ.Δ., με το άρθρο 8 του ν.4337/2015 (Φ.Ε.Κ. Α΄ 129/17.10.2015).(ΑΔΑ:6ΠΓΣΗ-ΤΕ4)

Δυνατότητα υποβολής μηνυτήριας αναφοράς εκ μέρους της φορολογικής διοίκησης για παραγραφείσες χρήσεις.  Προκειμένου περί χρήσεων οι οποίες δεν προτεραιοποιούνται προς έλεγχο και έκδοση πράξεως διορθωτικού προσδιορισμού, επειδή έχει υποπέσει σε παραγραφή το δικαίωμα του Δημοσίου προς επιβολή του φόρου κ.λπ., δεν είναι εκ των πραγμάτων δυνατή η υποβολή μηνυτήριας αναφοράς από τα όργανα της φορολογικής διοίκησης, διότι δεν πρόκειται να διενεργηθεί έλεγχος για τις υποθέσεις αυτές και να εκδοθεί οριστική πράξη διορθωτικού προσδιορισμού του φόρου, η οποία αποτελεί προϋπόθεση για την υποβολή της μηνυτήριας αναφοράς και την εν συνεχεία άσκηση της ποινικής διώξεως. (ομόφ.)

Παραγραφή του δικαιώματος του Δημοσίου προς επιβολή φόρου κλπ σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής.

(Κατάσταση : Αποδεκτή) Λαμβάνοντας υπόψη τις υπ’ αριθμ. 1738/2017, 2934/2017 και 2935/2017 αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικράτειας (ΣτΕ) επί της ερμηνείας και εφαρμογής των διατάξεων των παρ. 1 και 2 του άρθρου 78 του ισχύοντος Συντάγματος, η διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 36 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας - ΚΦΔ - (ν. 4174/2013), σε συνδυασμό με τη διάταξη της παρ. 11, εδάφιο δεύτερο, του άρθρου 72 του ίδιου Κώδικα, με τις οποίες παρεκτείνεται ο χρόνος της παραγραφής σε εικοσαετή σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής, που διαπράχθηκε πριν την έναρξη ισχύος του ΚΦΔ, και υπό την προϋπόθεση ότι το δικαίωμα του Δημοσίου δεν είχε παραγραφεί μέχρι τότε, είναι εφαρμοστέες από τη Φορολογική Διοίκηση. Επιπλέον υφίσταται δυνατότητα εκδόσεως πράξεων προσδιορισμού φόρου και προστίμων σε εκκρεμείς υποθέσεις ελέγχου που αφορούν στις χρήσεις των ετών 2012 και 2013 και όχι σε προγενέστερες του έτους 2012 (πλειοψ).

Δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 46§5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας περί προληπτικών ή διασφαλιστικών μέτρων, σε σχέση με το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων, το χαρτόσημο από μισθώσεις ακινήτων και την εισφορά ΟΓΑ.(...)Στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 46 παρ. 5 του Κώδικα Φορολογικής Διαδικασίας (ΚΦΔ, Ν. 4174/2013), που προβλέπει την επιβολή διασφαλιστικών μέτρων, σε περίπτωση που η φορολογική διοίκηση διαπιστώνει «μη απόδοση, ανακριβή απόδοση, συμψηφισμό, έκπτωση ή διακράτηση Φ.Π.Α., Φ.Κ.Ε., φόρου ασφαλίστρων, παρακρατούμενων, επιρριπτόμενων φόρων, τελών και εισφορών», δεν περιλαμβάνονται τα πάσης φύσεως τέλη και εισφορές, αλλά μόνον αυτά που έχουν κατά νόμο τον χαρακτήρα παρακρατουμένου ή επιρριπτομένου τέλους ή εισφοράς και αποδίδονται στο Δημόσιο ή άλλο δικαιούχο φορέα από πρόσωπο διαφορετικό από το βαρυνόμενο. Το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων (ΕΤΑΚ) των άρθρων 5 έως 19 του ν. 3634/2008 και το προβλεπόμενο στις διατάξεις π.δ. της 28ης Ιουλίου 1931 «Περί κώδικος των νόμων περί τελών χαρτοσήμου» τέλος χαρτοσήμου επί του ποσού των κτωμένων μισθωμάτων εξ ακινήτων, καθώς και η αναλογούσα σε αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 11 παρ. 1 περ. Γ του ν. 4169/1961 ειδική κοινωνική εισφορά υπέρ του ΟΓΑ, δεν αποτελούν παρακρατούμενο ή επιρριπτόμενο φόρο ή τέλος και, ως εκ τούτου, δεν εμπίπτουν στη διάταξη του άρθρου 46§5 του ν. 4174/2013 (ομοφ.). - ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Χαρακτηρισμός των ποσοστών και ποσών που αποδίδονται στο Ελληνικό Δημόσιο από τα ιδιωτικά Κ.Τ.Ε.Ο. ως φόρου ή τέλους ή εισφοράς - Ζητήματα που ανακύπτουν κατά τη διαδικασία βεβαίωσης και στις περιπτώσεις μη αποδόσεως, ανακριβούς ή εκπρόθεσμης αποδόσεως των ως άνω ποσοστών και ποσών.Η επιβληθείσα, αρχικά με το άρθρο 39 του ν. 2963/2001 και στη συνέχεια με το άρθρο 120 του ν. 4199/2013 επιβάρυνση στα Ιδιωτικά Κ.Τ.Ε.Ο. (ΙΚΤΕΟ), αποτελεί ειδικό φόρο επί των συναλλαγών, του οποίου το υποκείμενο, η κατηγορία των βαρυνόμενων συναλλαγών και ο συντελεστής καθορίζονται από το άρθρο 39 παρ.1 του ν. 2963/2001, επομένως, η φορολογική αρχή του τόπου εγκατάστασης του ΙΚΤΕΟ, δύναται να προβεί σε φορολογικό έλεγχο αυτού. Σε περίπτωση μη απόδοσης ή ανακριβούς ή εκπρόθεσμης απόδοσης του ως άνω οικονομικού βάρους, έχουν εφαρμογή, για την επιβολή κυρώσεων, οι διατάξεις του ν. 2523/1997 (για το χρονικό διάστημα πριν και μετά την 1-1-2014) και όχι τα άρθρα του ν. 4174/2013 (Κ.Φορ.Δ/σίας). Δεν τίθεται ζήτημα αποδόσεως, ανακριβούς ή εκπρόθεσμης αποδόσεως από τα ΙΚΤΕΟ στο Ελληνικό Δημόσιο του πρόσθετου ειδικού τέλους εκπρόθεσμης προσκόμισης οχημάτων για αρχικό ή επαναληπτικό έλεγχο, καθόσον το ως άνω τέλος δεν εισπράττεται ως μέρος της αμοιβής από τα Ι.Κ.Τ.Ε.Ο., αλλά εισπράττεται είτε με διπλότυπο είσπραξης τύπου Α, είτε με ειδικά έντυπα παραβόλων σε ευρώ, τα οποία κυκλοφορούν βάσει της υπ΄αριθ. 1093246/5486/0016/2000 απόφασης του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, που προσκομίζουν οι υπόχρεοι ιδιοκτήτες των οχημάτων προκειμένου να διεξαχθεί ο τεχνικός έλεγχος.

Εκπόνηση μελέτης:..Με τα δεδομένα αυτά γίνεται δεκτό ότι: α) Από τα προσκομιζόμενα στοιχεία, ήτοι το πινάκιο αμοιβής σύμφωνα με τον Κανονισμό Προεκτιμώμενων Αμοιβών Μελετητών, προκύπτει η τεκμηρίωση του προϋπολογισμού της δαπάνης της συγκεκριμένης μελέτης στο ως άνω ποσό. β) Δεν επισυνάπτεται απόφαση ορισμού επιβλέποντα μηχανικού για την επίμαχη μελέτη. Ωστόσο, λαμβανομένου υπόψη ότι κατόπιν του 245/12.2.2018 αιτήματος της ... προς το Δήμο ..., λόγω της μεγάλης έλλειψης τεχνικού επιστημονικού προσωπικού και αποχώρησης του Τεχνικού Διευθυντή αυτής (από 22.10.2018 έγγραφο επανυποβολής), διατέθηκε σ’ αυτή, με την 85/27.2.2018 απόφαση του Δημάρχου ..., ο υπογράφων εν προκειμένω την από 5.7.2018 βεβαίωση παραλαβής μηχανικός του Δήμου ... με αρμοδιότητες την εποπτεία σύνταξης μελετών, όταν υφίσταται ανάγκη, συγγνωστώς τα αρμόδια όργανα της ... ενήργησαν χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων. γ) Η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι η ανάδοχος δεν προσκόμισε πριν την υπογραφή της σύμβασης αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας για συμμετοχή σε διαγωνισμό του Δημοσίου, σύμφωνα με τα άρθρα 73 και 80 του ν. 4412/2016, ενώ η προσκομισθείσα με το έγγραφο επανυποβολής από 14.6.2018 βεβαίωση οφειλής προς το Δημόσιο του άρθρου 12 παρ. 6 του ν. 4174/2013, η οποία χορηγήθηκε σ’ αυτή για «είσπραξη χρημάτων» για συγκεκριμένο τίτλο πληρωμής, δεν δύναται να καλύψει την πλημμέλεια αυτή. Το ίδιο δε ισχύει και για το 2559/31.8.2018 αποδεικτικό ενημερότητας της αναδόχου για χρέη προς το Δημόσιο, καθόσον αφενός έχει εκδοθεί για άλλη αιτία «είσπραξη χρημάτων από φορείς του δημοσίου τομέα», αφετέρου δεν πιστοποιεί την μη ύπαρξη του προαναφερθέντος κωλύματος κατά τον κρίσιμο χρόνο πριν την υπογραφή της σύμβασης (26.6.2018). δ) Σύμφωνα με το άρθρο 302 παρ. 1 εδ. β΄ του ν. 4412/2016 δεν απαιτείται εγγύηση καλής εκτέλεσης για τις συμβάσεις αξίας ίσης ή κατώτερης από το ποσό των είκοσι χιλιάδων (20.000) ευρώ (χωρίς ΦΠΑ). ε) Η ενδεχόμενη έλλειψη πίστωσης, πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως αορίστως προβαλλόμενη. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Περίληψη 1 . Τα δικαιολογητικά που επιτρέπουν τον καθορισμό της χρηματοδοτικής και οικονομικής ικανότητας ενός εργολήπτη δεν απαριθμούνται περιοριστικά στο άρθρο 25 της οδηγίας 71/305/ΕΟΚ περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων . Μπορεί να ζητείται από τους υποβάλλοντες προσφορά ως δικαιολογητικό κατά την έννοια του εν λόγω άρθρου 25 η δήλωση του συνολικού ύψους δαπάνης των έργων που τους έχουν ανατεθεί, αλλ' ούτε το άρθρο αυτό ούτε οποιαδήποτε άλλη διάταξη της οδηγίας εμποδίζει τα κράτη μέλη να καθορίζουν το ύψος δαπάνης των έργων που μπορούν να εκτελούνται ταυτόχρονα από την ίδια επιχείρηση . 2 . Τα άρθρα 25, 26 και 28 της οδηγίας 71/305 έχουν την έννοια ότι δεν εμποδίζουν τον αναθέτοντα φορέα να απαιτεί από εγκεκριμένο σε άλλο κράτος μέλος εργολήπτη να αποδεικνύει ότι ικανοποιεί, από άποψη οικονομικής και χρηματοδοτικής του ικανότητας καθώς και των τεχνικών του ικανοτήτων, ορισμένες απαιτήσεις της εθνικής νομοθεσίας, έστω και αν ο εργολήπτης αυτός έχει, κατόπιν εγκρίσεως, καταταγεί, εντός του κράτους μέλους εγκαταστάσεως, σε τάξη αντίστοιχη προς αυτή που απαιτείται από την εν λόγω εθνική νομοθεσία λόγω του μεγέθους των δημοπρατούμενων έργων υπό την προϋπόθεση ότι και στα δύο σχετικά κράτη μέλη η κατάταξη των επιχειρήσεων στηρίζεται σε ισοδύναμα κριτήρια όσον αφορά το επίπεδο των απαιτούμενων ικανοτήτων .

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΦΥΛΑΞΗΣ-ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ:..ζητείται παραδεκτώς, η ανάκληση της 109/2016 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών. Απορριπτέος τυγχάνει δε ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι η δαπάνη αυτή μπορεί να νομιμοποιηθεί με βάση τη διάταξη του άρθρου 37 του ν. 4238/2014 (Α 38), η ισχύς της οποίας παρατάθηκε σύμφωνα με τα άρθρα δέκατο τρίτο παρ. Β 2 του ν. 4286/2014 (Α΄ 194), 17 παρ. 1 του ν. 4332/2015 (Α΄76), 51 παρ. 4Β του ν. 4384/2016 (Α΄ 78) και 52 παρ. 6 του ν. 4410/2016 (Α΄ 141) έως τις 30.6.2016. Ειδικότερα, κατά τα ορθώς κριθέντα από το Κλιμάκιο, το αιτούν δεν απέδειξε ότι η αποδοχή των επίμαχων υπηρεσιών οφείλεται είτε σε καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των διαδικασιών κεντρικού προγραμματισμού υπηρεσιών της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας, λόγω των οποίων δεν μπορούσαν να δρομολογηθούν εγκαίρως οι διαδικασίες ανάδειξης των οικείων αναδόχων, είτε σε καθυστερήσεις κατά την εξέλιξη των νέων διαγωνιστικών διαδικασιών, που οφείλονται σε άσκηση ενδίκων βοηθημάτων εκ μέρους των διαγωνιζομένων (βλ. πρ. IV Τμήματος 42/2016). Ούτε άλλωστε, με την κρινόμενη αίτηση προσκόμισε το αιτούν συγκεκριμένα στοιχεία από τα οποία να αποδεικνύονται οι περιστάσεις αυτές. Επιπροσθέτως, δεν αποδεικνύεται εν προκειμένω και η απαιτούμενη από την ως άνω νομιμοποιητική διάταξη προϋπόθεση της συμμόρφωσης προς την καταγεγραμμένη στο Παρατηρητήριο Τιμών της Ε.Π.Υ. τιμή για την παροχή υπηρεσιών φύλαξης. Πέραν τούτου, με την ως άνω διάταξη δεν μπορούν να νομιμοποιηθούν άλλες περιπτώσεις παράνομων δαπανών, που απαιτούνται για την εξόφληση υποχρεώσεων νοσοκομείων του Ε.Σ.Υ. και δεν σχετίζονται με τις συγκεκριμένες περιστάσεις, όπως είναι εν προκειμένω οι επάλληλοι λόγοι μη θεώρησης του επίμαχου χρηματικού εντάλματος.(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η αίτηση του Γενικού Νοσοκομείου..., για την ανάκληση της 109/2016 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Τμήμα τούτο πρέπει να απορριφθεί.

Παροχή υπηρεσιών διανομής φαγητού:ζητείται η ανάκληση της 146/2016 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα του Δικαστηρίου τούτου(...)Η αιτούσα δεν προβάλλει, ούτε αποδεικνύει την κατεπείγουσα ανάγκη για προσφυγή στην εξαιρετική διαδικασία της διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση προκήρυξης διαγωνισμού οφειλόμενη σε απρόβλεπτα γεγονότα, τα οποία αφορούν στη διενέργεια των αντίστοιχων διαγωνισμών ανάθεσης για την κάλυψη των παγίων και εκ των προτέρων γνωστών αναγκών του Νοσοκομείου σε παροχή υπηρεσιών διανομής φαγητού. Συνεπώς, αβασίμως αυτή προβάλλει ότι πληρούνται οι προϋποθέσεις της παραγράφου 13 του άρθρου 2 του ν. 2286/1995 και ο ανωτέρω σχετικός ισχυρισμός πρέπει να απορριφθεί. Β) Όσον αφορά ειδικότερα την υπό στοιχείο β΄ αναδειχθείσα, από την πληττόμενη πράξη, πλημμέλεια, αυτή εξακολουθεί να υφίσταται αφού και μετά την προσκόμιση των σχετικών αποφάσεων ανάληψης υποχρέωσης, όπως ισχύουν μετά την ορθή επανάληψή τους, το ποσό δέσμευσης για την παροχή υπηρεσιών διανομής φαγητού για το έτος 2016 (36.767,31+36.767,31=73.534,62 ευρώ) υπολείπεται της συμβατικής δαπάνης για το χρονικό διάστημα από 11.5.2016 έως 31.12.2016, η οποία ανέρχεται σε 138.345,64 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α.. Γ) Η εντελλόμενη δαπάνη δεν μπορεί να νομιμοποιηθεί με βάση τη διάταξη του άρθρου 37 του ν. 4238/2014 (Α΄ 38), της οποίας η ισχύς παρατάθηκε σύμφωνα με τα άρθρα δέκατο τρίτο παρ. Β 2 του ν. 4286/2014 (Α΄ 194), 17 παρ. 1 του ν. 4332/2015 (Α΄76), 51 παρ. 4Β του ν. 4384/2016 (Α΄ 78) και 52 παρ. 6 του ν. 4410/2016 (Α΄ 141) έως τις 30.6.2016 και όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο έκτο παρ. 2β του ν. 4432/2016 (Α΄ 212), αφού δεν αποδεικνύεται ότι συντρέχουν οι απαιτούμενες (βλ. οικεία αιτιολογική έκθεση) περιστάσεις, ούτε με την κρινόμενη αίτηση γίνεται επίκληση και προσκόμιση νέων στοιχείων ως προς τη συνδρομή τους (βλ. Ε.Σ. Πρ. IV Τμ. 42, 25/2016, 15, 222/2014, πρβλ. και Πράξη IV Τμ. 31/2013). Δ) Ορθώς το  Κλιμάκιο έκρινε με την πληττόμενη πράξη ότι η δαπάνη δεν υπάγεται στο καθ’ ύλην πεδίο εφαρμογής της νομιμοποιητικής διάταξης του άρθρου 73 παρ. 2 του ν. 4368/2016, όπως τροποποιήθηκε με τα άρθρα 51 παρ. 4α του ν. 4384/2016 (Α΄ 78) και 52 παρ. 6 του ν. 4410/2016 (Α΄ 141) και αντικαταστάθηκε με το άρθρο  έκτο παρ. 2γ του ν. 4432/2016 (Α΄ 212), προεχόντως για το λόγο ότι η επικαλούμενη διάταξη αφορά νομιμοποίηση δαπανών των Δ.Υ.Πε. και όχι των Νοσοκομείων. Ε) Το Τμήμα κρίνει ότι πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, ο ισχυρισμός περί συνδρομής λόγων υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι επέβαλαν τη σύναψη της σύμβασης και δικαιολογούν, κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου της υπό κρίση ανάκλησης, τη θεώρηση του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, καθόσον το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετείται προεχόντως με την τήρηση της νομιμότητας και όχι με παραβιάσεις της εθνικής νομοθεσίας (Ε.Σ. Πρ. ΙV Tμ. 42/1916, πρβλ. VI Τμ. αποφ. 1249, 1254/2011). ΣΤ) Περαιτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι από το περιεχόμενο των προβαλλόμενων από την αιτούσα ισχυρισμών περί δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και ανάγκης συνέχισης της εύρυθμης λειτουργίας της δεν στοιχειοθετείται λόγος ανάκλησης κατά την έννοια της διάταξης της παραγράφου 6 του άρθρου 32 του ν. 4129/2013, δοθέντος ότι ανεξαρτήτως του εάν τυγχάνουν αληθείς ή μη, δεν πλήττεται τοιουτοτρόπως η εκφερθείσα κρίση του Κλιμακίου ως προς τη νομιμότητα της εντελλόμενης δαπάνης, στην εξέταση της οποίας και μόνο περιορίζεται το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά την παρούσα διαδικασία (Ε.Σ. VII Tμ. 7/2015, πρβλ. VII Tμ. 40/2013, ΙV Tμ. 8/2012). Ζ) Τέλος, ο ισχυρισμός της αιτούσας περί συγγνωστής πλάνης των οργάνων του Νοσοκομείου προβάλλεται απαραδέκτως, καθóσον αφορά αποκλειστικά στον εν λόγω φορέα, ο οποίος και μόνο δύναται να επικαλεστεί το λόγο αυτό (Ε.Σ. IV Tμ. 13/2015).Απορρίπτει την αίτηση.

Περίληψη της αποφάσεως Προσέγγιση των νομοθεσιών – Διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων έργων – Οδηγία 93/37 – Σύμβαση παραχωρήσεως δημοσίων έργων – Κανόνες δημοσιότητας (Οδηγία 93/37 του Συμβουλίου, άρθρα 3 §§ 1 και 4, και 11 §§ 3 και 6) Κράτος μέλος το οποίο, αφού κίνησε διαδικασία ενόψει της συνάψεως συμβάσεως παραχωρήσεως δημοσίων έργων, σχετικά με την κατασκευή, τη συντήρηση και την εκμετάλλευση ορισμένων τμημάτων αυτοκινητοδρόμων, αναθέτει πρόσθετα έργα, ιδίως δε την κατασκευή πρόσθετων λωρίδων κυκλοφορίας και νέας σήραγγας σε ορισμένα τμήματα αυτοκινητοδρόμων, χωρίς να έχει γίνει μνεία των έργων αυτών στο αντικείμενο της συμβάσεως παραχωρήσεως δημοσίων έργων, όπως αυτό προσδιορίσθηκε στην προκήρυξη που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και στη συγγραφή υποχρεώσεων, παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από τα άρθρα 3, παράγραφος 1, καθώς και 11, παράγραφοι 3 και 6, της οδηγίας 93/37, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, σε συνδυασμό με το παράρτημα V αυτής. Πράγματι, το αντικείμενο μιας συμβάσεως παραχωρήσεως πρέπει να προσδιορίζεται στην προκήρυξη και στη συγγραφή υποχρεώσεων, οι οποίες πρέπει να περιέχουν το κύριο αντικείμενο και τα επιμέρους αντικείμενα της συμβάσεως, την περιγραφή και τον τόπο εκτελέσεως των έργων στα οποία αναφέρεται η σύμβαση παραχωρήσεως, καθώς και την ποσότητα και τη συνολική έκταση των εν λόγω έργων. Έστω και αν η παραχωρούσα αρχή, αφού λάβει υπόψη τα τυχόν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των έργων που αποτελούν αντικείμενο συμβάσεως παραχωρήσεως, έχει την ευχέρεια να παράσχει ένα ορισμένο περιθώριο για την ανάπτυξη πρωτοβουλίας εκ μέρους των διαγωνιζομένων όσον αφορά τη διατύπωση των προσφορών τους, μια παραπομπή που γίνεται, μέσω της συγγραφής υποχρεώσεων, στην εθνική νομοθεσία σχετικά με τη δυνατότητα των διαγωνιζομένων να υποβάλουν εναλλακτικές προσφορές δεν είναι σύννομη εφόσον δεν έχουν αποσαφηνισθεί, στη συγγραφή υποχρεώσεων, οι ελάχιστες προϋποθέσεις που οφείλουν να πληρούν οι εναλλακτικές προσφορές τέτοιου είδους. Επιπλέον, δεν θα ήταν σύμφωνο προς την οδηγία 93/37 το να συναφθεί, εκτός του πλαισίου οποιασδήποτε διαφάνειας, σύμβαση παραχωρήσεως δημοσίων έργων περιλαμβάνουσα έργα τα οποία αποκαλούνται «πρόσθετα» και τα οποία αποτελούν, καθεαυτά, «δημόσιες συμβάσεις έργων» κατά την έννοια της οδηγίας αυτής και των οποίων η αξία υπερβαίνει το προβλεπόμενο στην οδηγία αυτή όριο. Σε αντίθετη περίπτωση, τούτο θα σήμαινε ότι τα εν λόγω έργα που αποκαλούνται «πρόσθετα» θα εξέφευγαν της υποχρεώσεως δημοσιότητας και, κατά συνέπεια, οποιασδήποτε διεργασίας συνάδουσας προς τη λειτουργία του ανταγωνισμού. Εξάλλου, το γεγονός ότι ένας ανάδοχος συμβάσεως παραχωρήσεως δεν εκτελεί ο ίδιος τα πρόσθετα έργα, αλλά τα αναθέτει σε τρίτες επιχειρήσεις, σύμφωνα με τις αναγόμενες στη δημοσιότητα απαιτήσεις τις οποίες θέτει το άρθρο 3, παράγραφος 4, της οδηγίας 93/37, δεν απαλλάσσει την παραχωρούσα αρχή από τις υποχρεώσεις της, δεδομένου ότι το άρθρο 3 της οδηγίας αυτής επιβάλλει σαφώς, τόσο στην παραχωρούσα αρχή όσο και στον ανάδοχο συμβάσεως παραχωρήσεως, υποχρεώσεις δημοσιότητας οι οποίες ισχύουν σωρευτικώς και όχι διαζευκτικώς. (βλ. σκέψεις 55, 64-66, 70-71, 76, 81 και διατακτ.)