ΝΣΚ/204/2017
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Μνημεία - Έννοια αρχαίων μνημείων - Θρησκευτικές εικόνες - Δήλωση αρχαίων - Δικαίωμα κατοχής αρχαίων - Κυριότητα αρχαίων - Κληρονομική διαδοχή - Δωρεά αιτία θανάτου. α) Η δωρεά αιτία θανάτου της κυριότητας μιας (1) μεταβυζαντινής εικόνας έτους 1685 του ζωγράφου Σ. Ζαγκαρόλα από τον μετέπειτα αποβιώσαντα Μ. Μ. (δωρητής) προς στο Μουσείο Μπενάκη (δωρεοδόχος), για την οποία έχει συνταχθεί η αρ. 8455/2009 συμβολαιογραφική πράξη, είναι άκυρη και ως εκ τούτου, το Μουσείο Μπενάκη, δεν δύναται να θεμελιώσει κατά νόμο οιοδήποτε δικαίωμα επί της ανωτέρω εικόνας με έρεισμα τη σύμβαση αυτή. β) Το Μουσείο Μπενάκη, ως κληρονόμος του αποβιώσαντος Μ. Μ., δυνάμει της αρ. 3136/10.2.2015 δημόσιας διαθήκης αυτού, καθόσον αφορά τις οκτώ (8) μεταβυζαντινές εικόνες, που χρονολογούνται κατά τους 17° και 18° αιώνες, δικαιούται να επικαλεσθεί ότι έχει αποκτήσει το αποδεικνυόμενο δικαίωμα κυριότητας του κληρονομούμενου επ' αυτών (ομόφωνα), γ) Το Μουσείο Μπενάκη, ως κληρονόμος του αποβιώσαντος Μ. Μ., δυνάμει της αρ. 3136/10.2.2015 δημόσιας διαθήκης αυτού, καθόσον αφορά τα οκτώ (8) αρχαία αντικείμενα, που χρονολογούνται προ το έτους 1453, δεν δικαιούται, με την ιδιότητα αυτή (κληρονόμος), να προβάλλει δικαίωμα κατοχής αυτών, διότι τέτοιο δικαίωμα δεν είχε αποκτήσει ο κληρονομούμενος (ομόφωνα), δ) Ο Ιερός Ναός Αγίας Σοφίας Ψυχικού, ως νόμιμος κληρονόμος της αποβιωσάσης Μ.Σ.- Π., δυνάμει της από 17.7.1996 ιδιογράφου και της αρ. 18310/2002 δημόσιας διαθήκης αυτής, καθόσον αφορά τα πέντε (5) αρχαία αντικείμενα, που χρονολογούνται προ του έτους 1453, δεν δικαιούται με την ιδιότητα αυτή (κληρονόμος), να προβάλλει δικαίωμα κατοχής αυτών, διότι τέτοιο δικαίωμα δεν είχε αποκτήσει η κληρονομούμενη (ομόφωνα).
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/107/2017
Δυνατότητα παρουσίασης, σε περιοδικές εκθέσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρχαίων αντικειμένων που παραδόθηκαν από ιδιώτες, για τα οποία δεν έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία χορήγησης της αντιστοιχούσας αμοιβής.(..)Επιτρέπεται η παρουσίαση, σε περιοδικές εκθέσεις του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, εντός της χώρας και στο εξωτερικό, υπό τους όρους και τις προϋποθέσεις του ν. 3028/2002, αρχαίων έργων που χρονολογούνται έως το 1453 (τα οποία ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο), τα οποία έχουν παραδοθεί στην αρμόδια υπηρεσία του ΥΠΠΟΑ και για τα οποία έχουν κατατεθεί σχετικές αιτήσεις για χορήγηση αμοιβής, ανεξάρτητα από τη βούληση των παραδοσάντων και ανεξάρτητα από την ολοκλήρωση ή μη της διαδικασίας καταβολής αμοιβής στους δικαιούχους, η αξίωση των οποίων είναι ενοχική, πηγάζει ευθέως από το νόμο και περιορίζεται στη διεκδίκηση της νόμιμης αμοιβής (ομοφ.).
ΕΣ/ΤΜ.ΕΒΔΟΜΟ/354/2024
Ενίσχυση ξενοδοχειακών και τουριστικών καταλυμάτων για τη δημιουργία διαδικτυακών τόπων προβολής και συστημάτων ηλεκτρονικών κρατήσεων (digi-lodge:ζητείται η ακύρωση: α) της 605/9.9.2015 απόφασης του Γενικού Γραμματέα Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων του Υπουργείου Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού και β) κάθε άλλης συναφούς, προγενέστερης ή μεταγενέστερης, πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης Όπως προκύπτει από το 110/1.2.2021 απόσπασμα ληξιαρχικής πράξης θανάτου του Ληξιαρχείου Δημοτικής Ενότητας Νάξου του Δήμου Νάξου και Μικρών Κυκλάδων, ο 45ος εκκαλών, …. του …υ, απεβίωσε στις 9.8.2020. Συνεπεία του γεγονότος αυτού, που έλαβε χώρα μετά την άσκηση της έφεσης, επήλθε διακοπή της δίκης [άρθρα 52 και 53 της Δικονομίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (ν. 4700/2020, Α΄ 127, στο εξής: Δικ.Ελ.Συν.)]. Τη δίκη δηλώνει ότι επαναλαμβάνει (βλ. άρθρο 54 της Δικ.Ελ.Συν.), κατ’ εκτίμηση της από 7.9.2022 εξουσιοδότησής της, η κόρη του αποβιώσαντος εκκαλούντος …… (βλ. την 464/27.5.2021 πράξη αποδοχής κληρονομιάς του συμβολαιογράφου Νάξου …..), χωρίς ωστόσο να προσκομίζει πλήρη στοιχεία, από τα οποία να αποδεικνύεται η κληρονομική της ιδιότητα, καθώς και την κατάσταση του άρθρου 54 της Δικ.Ελ.Συν. με τα στοιχεία των προσώπων που έχουν δικαίωμα επανάληψης της δίκης. Ενόψει αυτού, πρέπει, με επιμέλεια της Γραμματείας του Δικαστηρίου και κατ’ εφαρμογή του άρθρου 254 παρ. 1 του ν. 4700/2020, να προσκομιστούν: α) πιστοποιητικό πλησιεστέρων συγγενών του αποβιώσαντος εκκαλούντος, β) πιστοποιητικό του αρμόδιου δικαστηρίου περί δημοσίευσης ή μη διαθήκης αυτού, γ) αντίγραφο της διαθήκης σε περίπτωση δημοσίευσής της, δ) πιστοποιητικό του αρμόδιου δικαστηρίου περί τυχόν καταχώρησης δηλώσεων αποποίησης της κληρονομίας του εκκαλούντος και ε) κατάσταση με τα ονόματα και τις διευθύνσεις των προσώπων που έχουν επίσης δικαίωμα επανάληψης της δίκης και βεβαίωση προς το Δικαστήριο για την πληρότητα της κατάστασης αυτής (βλ. άρθρο 54 της Δικ.Ελ.Συν.). Οι δημόσιες αρχές ή τα όργανα της τοπικής αυτοδιοίκησης, από τις οποίες θα ζητηθούν τα ανωτέρω στοιχεία, υποχρεούνται να τα παρέχουν άμεσα προς το Δικαστήριο και μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από τότε που θα λάβουν γνώση του σχετικού εγγράφου της Γραμματείας του. Ακολούθως, βάσει των ανωτέρω στοιχείων, να αναζητηθούν οι δικαιούμενοι να επαναλάβουν τη δίκη. Στη συνέχεια, πρέπει να ορισθεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συνέχιση της δίκης, κατά την οποία να κλητευθούν ώστε να παραστούν οι δικαιούμενοι να συνεχίσουν τη δίκη διάδικοι.(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να κηρυχθεί διακοπείσα η δίκη επί της έφεσης του 45ου εκκαλούντος, να απορριφθεί η έφεση ως προς τους λοιπούς (με αριθμό 1 έως 44) εκκαλούντες και να διαταχθούν με επιμέλεια της Γραμματείας τα οριζόμενα στη σκέψη 2 της παρούσας
ΕλΣυν/Κλ.1/311/2015
Δικηγόροι-Αποζημίωση συνταξιοδότησης.(...) Καταβολή αποζημίωσης στη ...., λόγω θανάτου …δικηγόρου με πάγια αντιμισθία ,Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν στην προεκτεθείσα νομική σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι κατά το χρόνο θανάτου του ...., …, ο γάμος του με τη .... ήταν ακόμα εν ισχύι, καθόσον η 3150/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών δεν είχε καταστεί αμετάκλητη, δεδομένου ότι απαιτείτο προς τούτο η παρέλευση χρονικού διαστήματος κατ’ ελάχιστον επτά (7) μηνών από την επίδοση της απόφασης αυτής. Κατά συνέπεια, ακόμα και αν υποτεθεί ότι η απόφαση αυτή επιδόθηκε στον μετέπειτα θανόντα άμα τη δημοσιεύσει της, ήτοι στις…., το ως άνω χρονικό διάστημα δεν μπορούσε να είχε παρέλθει κατά το χρόνο του θανάτου αυτού. Κατόπιν τούτου, εφ’ όσον στις ….ο γάμος του δεν είχε λυθεί, τυγχάνει εφαρμογής η διάταξη του άρθρου 46 παράγραφος 6 του νέου Κώδικα Δικηγόρων, σύμφωνα με την οποία η σύζυγός του ...., δεδομένου ότι δεν υπάρχουν ανήλικα τέκνα, δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο αυτό αποζημίωση λόγω λύσης της έμμισθης εντολής αυτού με το νυν Υπουργείο Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού. Περαιτέρω, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι η εν λόγω αποζημίωση είναι παροχή από δικαίωμα που αναγνωρίζεται απ’ ευθείας υπέρ των μελών της οικογένειας του θανόντος που αναφέρονται αποκλειστικά στη διάταξη του άρθρου 46 παράγραφος 6 του Κώδικα Δικηγόρων (εν προκειμένω υπέρ της φερόμενης ως δικαιούχου συζύγου αυτού) "ιδίω δικαίω" και δεν περιλαμβάνεται στην κληρονομιά του αποβιώσαντος δικηγόρου, ως εκ τούτου αβασίμως προβάλλεται από τη διαφωνούσα Επίτροπο ότι η αποζημίωση αυτή έπρεπε να υποβληθεί σε φόρο κληρονομίας, η δε από 11.4.2014 δήλωση αυτής περί αποποίησης της κληρονομίας του ανωτέρω δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα καταβολής της εντελλόμενης δαπάνης, καθόσον η αποζημίωση αυτή δεν περιλαμβάνεται στην κληρονομιά του θανόντος συζύγου της.Νόμιμη
ΝΣΚ/43/2024
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ-ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ: Ερωτάται : α) εάν ορθά ο e-ΕΦΚΑ, συμμορφούμενος με τη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 4529/2018, συνεχίζει να εφαρμόζει τις διατάξεις περί συνεχιζόμενης θεραπείας που προβλέπονταν από τις καταστατικές διατάξεις των εντασσόμενων κλάδων, τομέων και λογαριασμών υγείας και συγκεκριμένα τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 31 του α.ν. 1846/1951 για το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 7 του ν.δ. 1390/1973 για τον τ. ΟΓΑ και τις διατάξεις του εδαφ. β΄ της παρ. 1 του άρθρου 24 του π.δ. 554/1977, όπως προστέθηκε με το άρθρο 7 του π.δ. 276/1982 για το τ. ΤΑΥΤΕΚΩ, ή εάν οι συγκεκριμένες διατάξεις έχουν πάψει να ισχύουν από την 01-03-2019, ήτοι από την έναρξη ισχύος της διάταξης της παρ. 2 του άρθρου 23 του ν. 4529/2018, και σε περίπτωση που οι διατάξεις περί συνεχιζόμενης θεραπείας εξακολουθούν να ισχύουν, ερωτάται, β) εάν η αιτούσα είναι δικαιούχος συνεχιζόμενης θεραπείας από ίδιο δικαίωμα λόγω της ασφαλιστικής ικανότητας που της είχε χορηγηθεί από 01-03-2016 έως 28-02-2017, βάσει ημερών εργασίας που είχε η ίδια πραγματοποιήσει, όταν κατά το χρόνο που επήλθε ο ασφαλιστικός κίνδυνος, την 16-10-2017, ήταν στην πραγματικότητα έμμεσα ασφαλισμένη στο σύζυγό της (δηλ. από 03-03-2017 έως 28-02-2018), γ) εάν το τέκνο της, που πάσχει εκ γενετής από μακροχρόνια ασθένεια και φέρει ποσοστό αναπηρίας 67%, μπορεί να συνεχίζει να έλκει το δικαίωμα από το πρωτότυπο δικαίωμα της μητέρας του, δ) εάν ο e-ΕΦΚΑ είναι υποχρεωμένος κοινωνικοασφαλιστικά σε τέτοιες περιπτώσεις να αναζητεί αυτεπαγγέλτως το φυσικό πατέρα του τέκνου, με δεδομένο ότι αυτός δύναται ενδεχομένως να διαθέτει ενεργή ασφαλιστική ικανότητα και ε) εάν τέκνο με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω, σύμφωνα με το εδάφιο στ΄ της παρ. 2 του άρθρου 22 του ν. 4529/2018, δύναται να θεωρηθεί μέλος οικογένειας του αδελφού άμεσα ασφαλισμένου στον e-ΕΦΚΑ όταν δεν συμβιώνει με τον αδελφό του και ο τελευταίος δεν έχει επωμιστεί το βάρος της συντήρησής του και με δεδομένο ότι οι φυσικοί γονείς ή ο πατριός είναι εν ζωή και δεν διαθέτουν ασφαλιστική ικανότητα ή έχουν εγκαταλείψει το τέκνο για διάφορους λόγους. (...) Μετά την έναρξη ισχύος του άρθρου 23 του ν. 4529/2018 έχουν πάψει να ισχύουν οι διατάξεις περί συνεχιζόμενης θεραπείας (της παραγράφου 3 του άρθρου 31 του α.ν. 1846/1951 για το τ. ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, της παραγράφου 6 του άρθρου 7 του ν.δ. 1390/1973 για τον τ. ΟΓΑ και της παρ. 1 εδαφ. β΄ του άρθρου 24 του π.δ. 554/1977, όπως προστέθηκε με το άρθρο 7 του π.δ. 276/1982 για το τ. ΤΑΥΤΕΚΩ). Όμως σε περίπτωση που άμεσα ή έμμεσα ασφαλισμένος είχε ενταχθεί πριν την έναρξη ισχύος του άρθρου αυτού, δυνάμει των ως άνω, ειδικών διατάξεων, σε καθεστώς συνεχιζόμενης θεραπείας, αυτή δεν διακόπτεται, εφόσον με αποφάσεις – γνωματεύσεις των αρμοδίων Υγειονομικών Επιτροπών και ήδη του ΚΕ.Π.Α. εξακολουθεί να υφίσταται η ιατρική αναπηρία για την οποία χορηγήθηκε η παροχή της συνεχιζόμενης θεραπείας. Τέκνο χωρίς ασφαλιστική ικανότητα δικαιούται να ασφαλισθεί στον ασφαλιστικό φορέα του φυσικού πατέρα του, εφόσον, βεβαίως, αυτός διαθέτει ενεργή ασφαλιστική ικανότητα, όμως, απαιτείται, προς τούτο, η υποβολή στον e-ΕΦΚΑ σχετικής αίτησης του ιδίου του πατέρα του, και πάντως ο ΕΦΚΑ δεν υποχρεούται να αναζητεί αυτεπαγγέλτως τον φυσικό πατέρα του τέκνου, καθώς κάτι τέτοιο δεν προβλέπεται από τις σχετικές διατάξεις. Στην περίπτωση, κατά την οποία το τέκνο με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω δεν συμβιώνει με τον αδελφό του και ο τελευταίος δεν έχει επωμιστεί το βάρος της συντήρησής του, αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ως μέλος της οικογένειας του άμεσα ασφαλισμένου αδελφού του και να αποκτήσει έτσι ασφαλιστική ικανότητα για υγειονομική περίθαλψη (ομόφωνα).