Με την προδικαστική προσφυγή η προσφεύγουσα ζητά να ακυρωθεί η απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της αναθέτουσας αρχής με αριθμό **** /03.10.2023 που περιέχεται στο πρακτικό συνεδρίασης **** /2023 με θέμα: «Κατακύρωση του δημόσιου ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού για την ‘Προμήθεια γάλακτος για το προσωπικό του Δήμου ****’», κατά το μέρος της που έκανε δεκτές τις προσφορές των οικονομικών φορέων «**** ΙΔΙΩΤΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥΧΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ» και «Λ **** ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΗ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΜΟΝΑΔΑ ΕΦΟΔΙΑΣΤΙΚΗΣ ΑΛΥΔΙΔΑΣ LOGISTICS» και κατακύρωσε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στην πρώτη από αυτές. 

Αξιώσεις κατά του Ελλ. Δημοσίου – Εκτέλεση ή όχι της υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικης απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης – Παραγραφή.

Οι αξιώσεις σε βάρος του Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με την υπ' αριθμ.1788/2006 τελεσίδικη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης υπέκυψαν, ως εκ του χρόνου βεβαιώσεώς τους, στην πενταετή παραγραφή του άρθρου 90 παρ.6 του Ν. 2362/1995 και η Υπηρεσία δεν μπορεί να εξοφλήσει τις αξιώσεις αυτές.

Παραγραφή απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν με τελεσίδικη δικαστική απόφαση. Διακοπή ή μη της παραγραφής με την υποβολή αίτησης για την πληρωμή της απαίτησης.(...)Οι απαιτήσεις κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 9250/2008 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών έχουν υποπέσει στην προβλεπόμενη από την ισχύουσα κατά τον χρόνο γέννησης αυτών διάταξη του άρθρου 90 παρ. 6 του ν. 2362/1995 πενταετή παραγραφή, η οποία δεν διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Η πενταετής παραγραφή των απαιτήσεων κατά του Ελληνικού Δημοσίου που βεβαιώθηκαν τελεσίδικα με την υπ’ αριθ. 6229/2013 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών διακόπηκε με την υποβολή της από 24.11.2017 αίτησης προς το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και δεν είχε συμπληρωθεί κατά τον χρόνο υποβολής του ερωτήματος (ομόφωνα).

Καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης...Υπό τα δεδομένα αυτά και σε συνδυασμό με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, η αξίωση του ως άνω υπαλλήλου για απόληψη της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης γεννήθηκε από τη λύση της υπαλληλικής σχέσης της, ήτοι από 16.11.2012. Ο ισχυρισμός δε του Δήμου ότι χρόνος γέννησης της αξίωσης λήψης της επίμαχης αποζημίωσης, κατά τον οποίο καθίσταται δικαστικώς επιδιώξιμη, είναι εκείνος της έκδοσης της οριστικής απόφασης συνταξιοδότησης, είναι απορριπτέος. Τούτο διότι, κατά τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 204 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ. (ν. 3584/2007), η συμπλήρωση των προϋποθέσεων λήψης σύνταξης, ήτοι η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, δεν αποτελεί προϋπόθεση για την καταβολή της αποζημίωσης απόλυσης ούτε η  λήψη της σύνταξης συνιστά προϋπόθεση για τη γέννηση της αξίωσης ως προς την  καταβολή της τελευταίας (ΕΣ Ι Τμ. πράξη 19/2017, πρβλ. ΑΠ 1359/2015). Διότι με την διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 ρυθμίζεται ειδικώς το θέμα του χρόνου παραγραφής των αξιώσεων των επί σχέσει δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου υπαλλήλων του Δημοσίου/Ο.Τ.Α. κατ΄ αυτών, που αφορούν σε αποδοχές ή άλλες φύσεως απολαβές αυτών ή αποζημιώσεις, έστω και εάν βασίζονται σε παρανομία των οργάνων του Δημοσίου/Ο.Τ.Α. ή στις περί αδικαιολογήτου πλουτισμού διατάξεις. Oρίζεται δε ως χρονικό σημείο ενάρξεως της παραγραφής αυτής η γένεση της κάθε αντίστοιχης αξιώσεως (Α.Ε.Δ. 32/2008). Η διάταξη δε αυτή είναι ειδική σε σχέση με τη διάταξη του άρθρου 91 εδ. α΄ του ιδίου νόμου (ΑΠ 536/2014), με την οποία ρυθμίζεται γενικώς το θέμα της ενάρξεως του χρόνου παραγραφής οποιασδήποτε αξιώσεως κατά του Δημοσίου/Ο.Τ.Α. από το τέλος του οικονομικού έτους, μέσα στο οποίο γεννήθηκε και ήταν δυνατή η δικαστική επιδίωξη αυτής, όπως τούτο συνάγεται από τη ρητή επιφύλαξη ως προς την ισχύ άλλων ειδικών διατάξεων, όπως η διάταξη του άρθρου 90 παρ. 3, η οποία, ως εκ τούτου, κατισχύει της γενικής διάταξης του άρθρου 91 εδ. α΄. (ΕΣ Ι Τμ. Πράξη 51/2015, ΑΠ 182/2014). Δοθέντος δε ότι, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, η αξίωση του εν λόγω υπαλλήλου του Δήμου για τη λήψη αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης γεννάται και καθίσταται δικαστικώς επιδιώξιμη από τον χρόνο αποχώρησης της υπαλλήλου από την υπηρεσία, ήτοι από το χρόνο έκδοσης της οικείας διαπιστωτικής πράξης αποχώρησής του, η διετής παραγραφή της αξίωσης για λήψη της επίμαχης αποζημίωσης, αρχόμενη  από τις 16.11.2012, θα συμπληρωνόταν στις 17.11.2014, ήτοι σε χρόνο πριν την υποβολή της 18177/7.9.2018 αίτησης του φερόμενου ως δικαιούχου και, κατ’ επέκταση πριν από την εκκαθάριση του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος. Εντούτοις, εφόσον τα αρμόδια όργανα του Δήμου θεώρησαν – κατά την έννοια που προσέδωσαν στις κρίσιμες διατάξεις – ότι η έκδοση της οριστικής απόφασης απονομής κύριας σύνταξης στην οικεία υπάλληλο αποτελεί προϋπόθεση για τη γένεση και την εκκαθάριση της σχετικής αξίωσής της, με αποτέλεσμα την καθυστερημένη, μετά την πάροδο της διετίας εκκαθάρισή της, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η διετής παραγραφή – εν προκειμένω – δεν συμπληρώθηκε στις 17.11.2014. Τούτο δε διότι, υπό το εκτεθέν ιστορικό και ειδικότερα, ενόψει της δικαιολογημένης εν τοις πράγμασι και επομένως, απολαμβάνουσας συνταγματικής προστασίας εμπιστοσύνης της στην ερμηνεία που έδωσαν στις κρίσιμες διατάξεις τα αρμόδια όργανα του Δήμου, η επίμαχη αξίωση του υπαλλήλου κατέστη δικαστικώς επιδιώξιμη μετά την έκδοση της 3743/24.4.2018 απόφασης του Διευθυντή του Περιφερειακού Υποκαταστήματος Μισθωτών .... του Ε.Φ.Κ.Α., για την απονομή σε αυτόν οριστικής σύνταξης (χρονικό σημείο, από το οποίο αρχίζει εν προκειμένω και η διετής παραγραφή αυτής, σχετ. ΕΣ Κλ.Προλ.Ελ. στο Ι Τμ. Πράξεις 244 και 245/2018). Συνεπώς, νομίμως αυτός υπέβαλε την 18177/7.9.2018 αίτησή του για να του καταβληθεί η δικαιούμενη και μη υποκύψασα στη διετή παραγραφή αξίωση αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, για να ακολουθήσουν η 1998/10.10.2018 απόφαση του Δημάρχου .... για τον καθορισμό του ύψους της και η ενταλματοποίησή της με τον ελεγχόμενο τίτλο.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι κανονική και συνεπώς, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής θα μπορούσε να θεωρηθεί, αν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2018, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

Απαίτηση της Διοίκησης για προσκόμιση τραπεζικής εγγυητικής επιστολής της παρ.5 του άρθρου 326 του Ν.4072/2012, προκειμένου να συμμορφωθεί με Πρακτικό συνεδρίασης του Τριμελούς Συμβουλίου του ΔΕφΑθ. 

Ούτε η εκκρεμοδικία της αιτήσεως αναιρέσεως του Δημοσίου, ούτε η αντίθετη κρίση σε Γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ. μπορούν ν’ απαλλάξουν τη Διοίκηση από την υποχρέωσή της να συμμορφωθεί προς την υπόψη δικαστική απόφαση, κατά τον τρόπο που προσδιόρισε το αρμόδιο Τριμελές Συμβούλιο, για την καταβολή ορισμένου χρηματικού ποσού χωρίς την προσκόμιση εγγυητικής επιστολής Τραπέζης.

Καταβολή αποζημίωσης ελεγκτών:..Με δεδομένα αυτά το Κλιμάκιο κρίνει ότι για τις υπό κρίση δαπάνες δεν τηρήθηκε η νόμιμη διαδικασία ανάληψής τους, καθόσον δεν εκδόθηκε μετά την εκκαθάρισή τους, ήτοι μετά το τέλος του διμήνου κατά το οποίο πραγματοποιήθηκαν οι έλεγχοι, σύμφωνα με τα ειδικώς οριζόμενα στο άρθρο 9 παρ. 2 του π.δ/τος 113/2010, εντός του έτους 2015, στο οποίο αυτές ανάγονται, απόφαση ανάληψης υποχρέωσης για τη δέσμευση της αντίστοιχης πίστωσης. Η εν λόγω πλημμέλεια δεν δύναται στη συγκεκριμένη περίπτωση να θεραπευθεί με την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 65 παρ. 1 του ν. 4487/2017 (Α΄ 110/1.8.2017), που ορίζει ότι οι δαπάνες των Περιφερειών του άρθρου 14 παρ. 1 του ν. 3460/2006 (Α΄ 105), οι οποίες προέκυψαν κατά τα οικονομικά έτη 2015 και 2016, δύνανται να μεταφερθούν, από τον τακτικό προϋπολογισμό του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων στον προϋπολογισμό των Περιφερειών, όπου και εκκαθαρίζονται κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης. Και τούτο, διότι οι σχετικές αξιώσεις των φερόμενων ως δικαιούχων έχουν εν τω μεταξύ υποπέσει στη διετή παραγραφή του άρθρου 140 παρ. 3 του ν. 4270/2014. Συγκεκριμένα, η παραγραφή της αξίωσης που αφορά σε αποζημίωση του διμήνου Ιουλίου – Αυγούστου έτους 2015 και για την καταβολή της οποίας (αποζημίωσης) εκδόθηκε το ... χρηματικό ένταλμα πληρωμής, οικονομικού έτους 2018, της Π.Ε. …, ξεκίνησε την 1.9.2015, δηλαδή την πρώτη μέρα του επόμενου μήνα από τη λήξη του διμήνου, και συμπληρώθηκε στις 31.8.2017 χωρίς να μεσολαβήσει κανένα διακοπτικό αυτής γεγονός, δοθέντος ότι το 864 χρηματικό ένταλμα πληρωμής, οικονομικού έτους 2017, εκδόθηκε στις 8.11.2017, δηλαδή μετά τη συμπλήρωση της παραγραφής της εν λόγω αξίωσης. Τα ως άνω ισχύουν ομοίως και για την αξίωση που αφορά σε αποζημίωση του διμήνου Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου έτους 2015, καθόσον η παραγραφή στη συγκεκριμένη περίπτωση ξεκίνησε την 1.11.2015 και συμπληρώθηκε στις 31.10.2017 χωρίς επίσης να μεσολαβήσει κανένα διακοπτικό αυτής γεγονός, δοθέντος ότι το 863 χρηματικό ένταλμα πληρωμής, οικονομικού έτους 2017, ανεξαρτήτως της ημερομηνίας εκδόσεώς του, δεν αφορούσε στην εξόφληση της συγκεκριμένης απαίτησης, καθόσον αφορούσε στο χρονικό διάστημα Μαΐου – Ιουνίου έτους 2015. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι εντελλόμενες με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δαπάνες είναι μη κανονικές και ως εκ τούτου αυτά δεν πρέπει να θεωρηθούν.

Εξόφληση οφειλών από λογαριασμούς ύδρευσης:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Οι αξιώσεις της φερόμενης ως δικαιούχου …. που απορρέουν από 24 ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ως άνω ακινήτου του … ετών 2006-2012 (καταναλώσεις από 7.12.2006 έως 23.10.2012) με ημερομηνίες λήξης από 7.12.2006 έως 19.11.2012, συνολικού ποσού 168 ευρώ (βλ. την καρτέλα παροχής, σύμφωνα με την οποία στις 26.10.2012, οπότε και εκδόθηκε ο  λογαριασμός, η τρέχουσα οφειλή ήταν 9 ευρώ και η συγχρέωση από τους προηγούμενους λογαριασμούς 159 ευρώ, ήτοι σύνολο 168 ευρώ), ενόψει του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος (28.3.2018), έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε από το τέλος εκάστου έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι αξιώσεις με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξης κάθε λογαριασμού. Η παραγραφή δε αυτή άρχισε υπό την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 48 του ν.δ.496/1974 (λόγω του ότι κατά το έτος 2006 έως και 31.7.2007 το τότε …, στην κυριότητα του οποίου ανήκε το υδροδοτούμενο ακίνητο δεν διέθετε ειδικές καταστατικές διατάξεις περί παραγραφής, βλ. σκέψη ΙΙ Α) και συνεχίστηκε χωρίς να έχει συμπληρωθεί έως την 1.8.2007 (ημερομηνία κατά την οποία το υδροδοτούμενο ακίνητο περιήλθε αυτοδικαίως στο …, βλ. σκέψη ΙΙ Β.), οπότε και άρχισαν να ισχύουν οι ειδικές καταστατικές περί … διατάξεις του άρθρου 40 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179), όπως αντικαταστάθηκε με τα άρθρα 15 του ν. 4476/1965 και 7 του ν. 825/1978 που όριζαν τον ίδιο χρόνο παραγραφής. Ωστόσο, οι αξιώσεις της φερόμενης ως άνω δικαιούχου εταιρείας από τους λοιπούς ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ακινήτου του … (καταναλώσεις από 24.10.2012 έως 8.1.2018) με ημερομηνίες λήξης από 15.2.2013 έως 8.2.2018 (βλ. αναλυτικά την καρτέλα της παροχής 688691), ύψους 12.184 ευρώ (12.352 ευρώ που είναι το εντελλόμενο ποσό-168 ευρώ που είναι το παραγραφέν κατά τα ανωτέρω ποσό), παραμένουν ενεργές, καθόσον το τμήμα αυτό των αξιώσεων (από λογαριασμούς ετών 2013-2018), ενόψει και του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου τίτλου πληρωμής (28.3.2018), δεν έχει υποπέσει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στην πενταετή παραγραφή, σύμφωνα με τις ως άνω ισχύουσες μέχρι 1.1.2017 (ημερομηνία κατά την οποία περιήλθε αυτοδίκαια το υδροδοτούμενο ακίνητο στον …) ειδικές καταστατικές διατάξεις του … και τις εντεύθεν ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 140 επ. του ν. 4270/2014 που εφαρμόζονται αναλογικά για τον … (σκέψη ΙΙ.Γ.) και ορίζουν τον ίδιο χρόνο παραγραφής.

Ειδικότερα ερωτήματα ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 3 του Καν. (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/1995, σχετικά με το χρόνο παραγραφής της “παρατυπίας”.(...)Τα κυριότερα ερωτήματα που τίθενται είναι: -Εάν το άρθρο 3 του καν. 2988/1995 έχει την έννοια ότι δεν διεξάγεται έρευνα για παρατυπίες παλαιότερες των τεσσάρων ετών της προβλεπόμενης προθεσμίας παραγραφής, -Ποιά είναι η έννοια της επαναλαμβανόμενης παρατυπίας και πως υπολογίζεται ο χρόνος παραγραφής της δίωξής της και -Εάν, σε περίπτωση που ο οφειλέτης επικαλεστεί εξωδίκως την παραγραφή της αναζήτησης αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών, υποχρεούται ο ΟΠΕΚΕΠΕ να συνεχίσει τη διαδικασία ανάκτησης ή οφείλει να την παύσει αποδεχόμενος την παραγραφή. Λόγω του ανακύψαντος σοβαρού ζητήματος γενικού ενδιαφέροντος που αφορά το συμβατό της διάταξης του άρθρου 122 του ν. 4270/2014 περί δημοσίου λογιστικού, με το άρθρο 3 παρ. 1 του κανονισμού 2988/1995 ως προς την έναρξη του χρόνου της παραγραφής και, επειδή τα ερωτήματα συνέχονται μεταξύ τους και για να απαντηθούν απαιτείται να εξετασθούν όλοι οι προβληματισμοί της υπηρεσίας, το Τμήμα αποφάσισε ομόφωνα να παραπεμφθεί το σύνολο των ερωτημάτων στην Ολομέλεια του Ν.Σ.Κ., λόγω σπουδαιότητας.

Ζητήματα ανακύπτοντα στο πλαίσιο του προγράμματος LEADER II, λόγω μη λειτουργίας της επιχορηγηθείσας επένδυσης δημιουργίας τουριστικών καταλυμάτων – Υπόχρεος επιστροφής του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού της επιχορήγησης – Διαδικασία καταλογισμού – Παραγραφή της αξιώσεως. Υποχρεωτική η κοινοποίηση στον τελικό επενδυτή της έκθεσης διοικητικού ελέγχου, προκειμένου να διατυπώσει τις αντιρρήσεις του, και να υποβάλει τυχόν συμπληρωματικά στοιχεία. Κατόπιν αυτού, η Διοίκηση υποχρεούται να απαντήσει συνολικά στις αντιρρήσεις του τελικού επενδυτή, κατά το μέρος που οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί εμπίπτουν στην αρμοδιότητά της για τον έλεγχο συμμορφώσεως προς τις απαιτήσεις του προγράμματος και όχι στην αρμοδιότητα άλλων αρχών (π.χ. φορολογικών, δασικών ή τουριστικών) και εφ’ όσον συντρέχει περίπτωση, να προβεί στην διαδικασία εκδόσεως πράξεως καταλογισμού κατ’ αυτού. Η γνωμοδοτική αρμοδιότητα του Ν.Σ.Κ. δεν δύναται να υποκαταστήσει την Διοίκηση στην άσκηση των αρμοδιοτήτων της, αλλά με τη γνωμοδότηση δίδονται απαντήσεις στα ερμηνευτικά ζητήματα που τίθενται, τις οποίες, εφ’ όσον γίνει αποδεκτή η γνωμοδότηση από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (άρθρο 7 παρ.4 του Ν. 3086/2002), θα υποχρεούται να λάβει υπόψη της η Διοίκηση προκειμένου να εφαρμόσει τις οικείες διατάξεις. Εφ’ όσον κριθεί ότι πρέπει να εκδοθεί καταλογιστική πράξη, αυτή θα πρέπει να εκδοθεί τόσο κατά του ενδιάμεσου φορέα, όσο και κατά του τελικού επενδυτή, δεδομένου ότι και οι δύο αυτοί φορείς ευθύνονται έναντι του Δημοσίου αλληλεγγύως και εις ολόκληρο. Σύμφωνα με το άρθρο 103 του Ν. 2362/1995, η αναζήτηση του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού υπόκειται σε πενταετή παραγραφή από της διαπιστώσεως της παρατυπίας, εντός της οποίας πρέπει να γίνει ο καταλογισμός. (ομοφ.)

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΕΣ:..Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψης της παρούσας, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη κανονική, δεδομένου ότι η αξίωση των ιατρών, ειδικευόμενων ιατρών και επικουρικού ιατρού για την καταβολή των πρόσθετων εφημεριών τους μηνός Δεκεμβρίου 2013, κατά το χρόνο ανάρτησης στο πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ» των αποφάσεων περί ανάληψης της σχετικής δαπάνης και έκδοσης των οικείων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής, στις 11.2.2016, είχε υποπέσει στη διετή παραγραφή της διάταξης της παραγράφου 3 του άρθρου 48 του ν.δ. 496/1974, δοθέντος ότι η γενεσιουργός αιτία της δαπάνης είναι η παροχή της εργασίας (πρόσθετων εφημεριών) των ως άνω φερόμενων ως δικαιούχων των χρηματικών ενταλμάτων προς το ενδιαφερόμενο Νοσοκομείο. Περαιτέρω, οι σχετικές αποφάσεις ανάληψης υποχρέωσης, των οποίων η ισχύς εκκινεί από την ανάρτησή τους στο πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», αναρτήθηκαν σε αυτό, κατά τα ανωτέρω, σε χρόνο μεταγενέστερο της πραγματοποίησης των κρίσιμων πρόσθετων εφημεριών. Το Κλιμάκιο, όμως, εκτιμώντας: α) ότι κατά τα διαλαμβανόμενα στο από 23.5.2016 έγγραφο επανυποβολής του Γενικού Νοσοκομείου ... ότι μέρος της δαπάνης για τις εφημερίες που καλυπτόταν από την αρχική απόφαση προέγκρισης του Υποδιοικητή της 3ης Υ.ΠΕ. ... δεν περιελήφθη, τελικώς, στην 156/5414/18.3.2014 απόφαση του Διοικητή αυτής, με την οποία εγκρίθηκε δαπάνη ύψους 14.716,20 ευρώ για την πληρωμή των κρίσιμων πρόσθετων εφημεριών, για το λόγο δε αυτό οι αρμόδιες υπηρεσίες του πρώτου υπέλαβαν ότι οι αξιώσεις των φερόμενων ως δικαιούχων υπάγονταν στη γενική πενταετή παραγραφή του άρθρου 48 παρ. 1 του ν.δ. 496/1974 για τις αξιώσεις από αδικοπραξία, β) τις περιλαμβανόμενες στα στοιχεία του φακέλου φέρουσες Α.Δ.Α., χωρίς αναγραφόμενη ημερομηνία ανάρτησης στον ιστότοπο «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», από 11.12.2015 αποφάσεις του αναπληρωτή Διοικητή του ως άνω Νοσοκομείου, περί δέσμευσης πιστώσεων ύψους i. 151.954,13 ευρώ για την πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος του Κ.Α.Ε. 0269 (ΑΔΑ: 977Ο469074-41Ρ), ii. 1.427,17 ευρώ για την πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος του Κ.Α.Ε. 0551 (ΑΔΑ: 6ΥΒΖ469074-5ΨΣ) και iii. 30.097,43 ευρώ για την πληρωμή ισόποσης δαπάνης σε βάρος του ΚΑΕ 0552 (Α.Δ.Α.: Ρ9Β4469074-0ΘΥ), οικονομικού έτους 2015, του προϋπολογισμού εξόδων του φορέα, γ) ότι με το προσκομισθέν 1317/4.3.2016 έγγραφο του αναπληρωτή Διοικητή του Νοσοκομείου βεβαιώνεται η ύπαρξη πίστωσης και δαπάνης ανά ΚΑΕ και συνολικά, μεταξύ άλλων, για την εξόφληση πρόσθετων εφημεριών για το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2013, που αφορά στα υπό κρίση 14 έως και 17 χρηματικά εντάλματα πληρωμής, η οποία εν τέλει δεσμεύθηκε από το ως άνω νομικό πρόσωπο και αναλήφθηκε η σχετική υποχρέωση, κρίνει ότι το Γενικό Νοσοκομείο ... δεν ενήργησε, στην προκειμένη περίπτωση, με πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων, αλλά πεπλανημένως πλην συγγνωστώς υπέλαβε ότι η καταβολή των επίμαχων αποζημιώσεων για τις πρόσθετες εφημερίες που πραγματοποίησαν οι φερόμενοι ως δικαιούχοι στα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής ιατροί, ειδικευόμενοι ιατροί και επικουρικός ιατρός κατά το μήνα Δεκέμβριο του έτους 2013 ήταν κανονική. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δαπάνη είναι μη κανονική, πλην όμως, τα εντάλματα αυτά πρέπει να θεωρηθούν, λόγω συγγνωστής πλάνης.