ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση της αριθ. 147/2013 γνωμοδότησης του Α’ Τμήματος του Ν.Σ.Κ αναφορικά με το εάν :α) δύναται να εκτελεστεί απόφαση ασφαλιστικών μέτρων που έχουν διαταχθεί επί κυρίας αγωγής, σε περίπτωση κατά την οποία ο ενάγων έχει παραιτηθεί από αυτήν κατά την συζήτηση της, και έχει ασκήσει νέα αγωγή

Δικαστικός συμβιβασμός.(...) ο δικαστικός συμβιβασμός αποτελεί σύμβαση διφυούς χαρακτήρα, ήτοι αφενός σύμβαση ιδιωτικού δικαίου, με την οποία τα μέρη διαλύουν με αμοιβαίες υποχωρήσεις μία φιλονικία τους ή  μία αβεβαιότητα για κάποια έννομη σχέση, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 871 του Α.Κ. και αφετέρου δικονομική σύμβαση, η οποία περιβαλλόμενη τον προβλεπόμενο στο άρθρο 293 του ΚΠολΔ τύπο -  όπως η σχετική περί του συμβιβασμού δήλωση των διαδίκων ενώπιον του δικαστηρίου, που καταχωρίζεται στα οικεία πρακτικά, τα οποία υπογράφονται από τον Πρόεδρο του οικείου δικαστικού σχηματισμού και του Γραμματέα αυτού (βλ. άρθρα 256 και 258 του ΚΠολΔ) - επιφέρει την αυτοδίκαιη κατάργηση της δίκης (βλ. ΑΠ 138/2014, 540/2011). Συνεπώς, με το δικαστικό συμβιβασμό, ο οποίος επιλύει την μεταξύ των μερών διαφορά επιφέροντας την κατάργηση της μεταξύ τους ανοιγείσης δίκης και είναι εξοπλισμένος με εκτελεστότητα, παρέχοντας το δικαίωμα στον φορέα της σχετικής αξιώσεως να  ενεργοποιήσει δυνάμει του τίτλου αυτού αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος του οφειλέτη, τερματίζεται η επιδικία και παρέχεται κατ’ ουσίαν οριστική δικαστική προστασία, αφού μετά την κατάργηση της δίκης λόγω δικαστικού συμβιβασμού τυχόν άσκηση νέας αγωγής με το αυτό περιεχόμενο θα είναι απορριπτέα ως αβάσιμη (βλ. ΑΠ 138/2014, Ν. Νίκα: "Ο δικαστικός συμβιβασμός", 1984, σελ. 249). Περαιτέρω, ο δικαστικός συμβιβασμός δεσμεύει τους διαδίκους έως ότου διαγνωσθεί η ακυρότητά του, ακυρωθεί ή ανατραπεί,  η διάγνωση δε του κύρους του δικαστικού συμβιβασμού προϋποθέτει αφενός αμφισβήτηση αυτού από ένα τουλάχιστον των μερών και αφετέρου την τήρηση της εκ του νόμου προβλεπόμενης δικαστικής διαδικασίας, που συνίσταται στην με πρωτοβουλία ενός των μερών κλήση προς περαιτέρω συζήτηση ενώπιον του οικείου  δικαστηρίου, στο πλαίσιο της οποίας θα τεθεί υπό μορφήν ενστάσεως από τον εγείροντα την σχετική αμφισβήτηση διάδικο το ζήτημα του κύρους του συμβιβασμού. Επί του ζητήματος δε αυτού θα κρίνει ο οικείος δικαστικός σχηματισμός, μόνος αρμόδιος να διαπιστώσει εάν εχώρησε έγκυρη κατάργηση της δίκης ή όχι, ενώ ο διάδικος που αμφισβητεί το κύρος του δικαστικού συμβιβασμού μπορεί να προκαλέσει σχετική δικαστική κρίση και  με την άσκηση αναγνωριστικής αγωγής (άρθρο 70 Κ.Πολ.Δ.),  άλλως με την άσκηση ανακοπής κατά της εκτελέσεως (άρθρο 933 Κ.Πολ.Δ.), κατά περίπτωση (βλ. Ειρ.Πρέβεζας 17/1997, Εφ.Δωδ. 86/1990, Ν.Νίκα, ό.π. σελ. 300 επ.)

Κατασκευή δικτύνω αποχέτευσης ακαθάρτων...Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω πρέπει να γίνει εν μέρει μόνον δεκτή η κρινόμενη αίτηση και αντιστοίχως να γίνει εν μέρει δεκτή η ασκηθείσα παρέμβαση. Ως κατάλληλο δε μέτρο για την προστασία των συμφερόντων της αιτούσης διατάσσεται η αναστολή της περαιτέρω προόδου της διαδικασίας του διαγωνισμού ή η, κατ’ επιλογήν της Διοίκησης, συνέχιση του διαγωνισμού χωρίς όμως να κατακυρωθούν τα αποτελέσματά του στην αιτούσα, εάν τυχόν συντρέξει περίπτωση, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει η εν λόγω διαγωνιζομένη κοινοπραξία να ασκήσει εντός της νομίμου προθεσμίας, προκειμένου να διατηρηθεί σε ισχύ το διατασσόμενο με την παρούσα απόφαση ασφαλιστικό μέτρο. Eπισημαίνεται, πάντως, ότι η αναθέτουσα αρχή έχει την ευχέρεια, εάν κρίνει τούτο ενδεδειγμένο, και πριν ακόμη ασκηθεί και εκδικασθεί η αίτηση ακυρώσεως κατά τα προεκτεθέντα, να επιληφθεί εκ νέου της υποθέσεως λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα πιθανολογηθέντα στις προηγούμενες σκέψεις, και εάν κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση αποκλεισμού της αιτούσης, να συνεχίσει την διαδικασία του διαγωνισμού χωρίς να κωλύεται, στην περίπτωση αυτή, να προβεί στην έκδοση πράξης κατακύρωσης και στην υπογραφή της σύμβασης με τον διαγωνιζόμενο που υπέβαλε την βέλτιστη προσφορά, μη αποκλειομένης της αιτούσης.

Δίκτυα αποχέτευσης ακαθάρτων...Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση και αντιστοίχως να απορριφθεί η ασκηθείσα παρέμβαση. Ως κατάλληλο δε μέτρο για την προστασία των συμφερόντων των αιτούντων διατάσσεται η αναστολή της περαιτέρω προόδου της διαδικασίας του διαγωνισμού ή η, κατ’ επιλογήν της Διοίκησης, συνέχιση του διαγωνισμού χωρίς όμως να κατακυρωθούν τα αποτελέσματά του στην αιτούσα κοινοπραξία, εάν τυχόν συντρέξει περίπτωση, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αιτήσεως ακυρώσεως, η οποία πρέπει να ασκηθεί εντός της νομίμου προθεσμίας, προκειμένου να διατηρηθεί σε ισχύ το διατασσόμενο με την παρούσα απόφαση ασφαλιστικό μέτρο. Eπισημαίνεται, πάντως, ότι η αναθέτουσα αρχή έχει την ευχέρεια, εάν κρίνει τούτο ενδεδειγμένο, και πριν ακόμη ασκηθεί και εκδικασθεί η αίτηση ακυρώσεως κατά τα προεκτεθέντα, να επιληφθεί εκ νέου της υποθέσεως λαμβάνοντας υπ’ όψιν τα πιθανολογηθέντα στην προηγούμενη σκέψη, και εάν κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση αποκλεισμού της αιτούσης κοινοπραξίας, να συνεχίσει την διαδικασία του διαγωνισμού χωρίς να κωλύεται, στην περίπτωση αυτή, να προβεί στην έκδοση πράξης κατακύρωσης και στην υπογραφή της σύμβασης με τον διαγωνιζόμενο που υπέβαλε την βέλτιστη προσφορά, μη αποκλειομένης της αιτούσης κοινοπραξίας.

Εάν δύναται η Δευτεροβάθμια Υγειονομική Επιτροπή των ΚΕ.Π.Α. να μειώσει το ποσοστό αναπηρίας, το οποίο έχει προσδιορισθεί από την Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή κατά ιατρική κρίση, σε ποιές περιπτώσεις, και εάν δύναται να μειωθεί η χρονική διάρκεια ισχύος της ιατρικής κρίσης από την Επιτροπή αυτή.(...)Η Δευτεροβάθμια Επιτροπή των Κ.Ε.Π.Α., σε περίπτωση άσκησης προσφυγής του ασφαλισμένου, δεν δύναται να μειώσει το ποσοστό αναπηρίας όπως αυτό καθορίσθηκε από την αρμόδια Πρωτοβάθμια Υγειονομική Επιτροπή, ούτε τη διάρκεια ισχύος της ιατρικής κρίσης. Εάν ασκηθούν προσφυγές και από τα δύο «διάδικα» μέρη, ήτοι από τον ασφαλιστικό οργανισμό και τον ασφαλισμένο, ή μόνο από το αρμόδιο ασφαλιστικό όργανο, τότε η Δευτεροβάθμια Επιτροπή των Κ.Ε.Π.Α., δύναται να μειώσει τόσο το ποσοστό της ιατρικής αναπηρίας, όσο και τη διάρκεια ισχύος της.

Εάν απόφαση Ακυρωτικού Σχηματισμού Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου, με την οποία ακυρώθηκε πίνακας διοριστέων ΠΕ Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, υπόκειται σε έφεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.(...) Η απόφαση Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Ακυρωτικού Σχηματισμού, με την οποία ακυρώθηκε πίνακας διοριστέων ΠΕ Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού, δεν υπόκειται σε έφεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Παροχή υπηρεσίας φιλοξενίας...Με τα δεδομένα αυτά, το πρακτικό συμβιβαστικής επίλυσης διαφοράς που συνάφθηκε μεταξύ της ... και της φερόμενης ως δικαιούχου των ελεγχόμενων δαπανών, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 214Α του Κ.Πολ.Δ., το οποίο επικυρώθηκε με την 17/2017 πράξη του Ειρηνοδίκη ..., αποτελεί εκτελεστό τίτλο, κατά την έννοια του άρθρου 904 παρ. 2 περ. γ΄ του Κ.Πολ.Δ., που δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών. Τούτο διότι περιεχόμενό του είναι απαίτηση με καταψηφιστικό χαρακτήρα, ο οποίος προκύπτει από το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής, και κυρίως από την πρόβλεψη των μερών για άμεση απόδοση του συμφωνηθέντος στο πρακτικό ποσού, το οποίο θεωρούν εκτελεστό και εκκαθαρισμένο, με την επικύρωσή του από τον αρμόδιο Ειρηνοδίκη. Επομένως, το εν λόγω πρακτικό συμβιβαστικής επίλυσης διαφοράς συνιστά νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό της ελεγχόμενης δαπάνης και ως εκ τούτου το χρηματικό ένταλμα πληρωμής, που εκδόθηκε δυνάμει του ως άνω πρακτικού, πρέπει να θεωρηθεί.

Δυνατότητα ή μη διορισμού ιατρού, ο οποίος διορίστηκε σε θέση Διοικητή Νοσοκομείου ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σε αντίστοιχη οργανική θέση της κατηγορίας ειδικών θέσεων του ν. 3528/2007, και σε δεύτερη θέση ιατρού κλάδου Ε.Σ.Υ., δεδομένων των διατάξεων του ν. 1256/1982 – Εάν οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ.3 του ν. 3329/2005, όπως ισχύει, εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή.Ο διορισθείς σε θέση Διοικητή Νοσοκομείου του Ε.Σ.Υ. δεν μπορεί να διορισθεί, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Διοικητής, και σε οργανική θέση του κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ., παρά μόνον εάν παραιτηθεί προηγουμένως από τη θέση του Διοικητή του Νοσοκομείου. Οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ.3 του ν. 3329/2005 δεν έχουν εφαρμογή στην εν λόγω περίπτωση. (πλειοψ.)

Ο Επίτροπος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά τον ασκούμενο από αυτόν προληπτικό έλεγχο των δαπανών υποχρεούται σε θεώρηση χρηματικού εντάλματος πληρωμής που εκδίδεται από τη Διοίκηση σε συμμόρφωση : α) προσωρινής διαταγής που εκδόθηκε κατά το άρθρο 691 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. από το δικαστήριο στο πλαίσιο της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων και β) σε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων του αρμοδίου πολιτικού δικαστηρίου (αρθρ. 682 επόμ. Κ.Πολ.Δ.).

Από της ισχύος του π.δ.164/2004 (19.7.2004) τα πολιτικά δικαστήρια στερούνται δικαιοδοσίας να επιλύουν διαφορές σχετικές με την φύση των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού που απασχολείται στο δημόσιο τομέα με διαδοχικές συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Η 75/2006 τελεσίδικη απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλλιθέας δεν είναι ανίσχυρη κατ’ άρθρο 313 Κ.Πολ.Δ., εφόσον κατά τον χρόνο κατάθεσης της αγωγής, επί της οποίας αυτή εκδόθηκε, τα πολιτικά δικαστήρια δεν στερούνταν δικαιοδοσίας να κρίνουν επί της διαφοράς που ανέκυψε μεταξύ των δικαιούχων των ενταλμάτων και του Δήμου Ταύρου σχετικά με τον χαρακτηρισμό της σχέσης εργασίας που τους συνέδεε κατά τον κρίσιμο χρόνο, και συνεπώς το απορρέον από την δικαστική αυτή απόφαση δεδικασμένο δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά την άσκηση προληπτικού ελέγχου