Τροποποίηση και συμπλήρωση της υπό στοιχεία Α3α/οικ.33518/7-5-2015 (Β’ 957) υπουργικής απόφασης και ορισμός ιατρού ως εμφυτευτή Βηματοδοτών - Απινιδωτών στο Βηματοδοτικό και Απινιδωτικό Κέντρο του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου (Π.Γ.Ν.) Ηρακλείου.

Τροποποίηση και συμπλήρωση της υπό στοιχεία Α3α/οικ.33518/07-05-2015 (Β’ 957) απόφασης του Υπουργού Υγείας και του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας «Επαναξιολόγηση Κέντρων Εμφύτευσης βηματοδοτών και απινιδωτών σε Νοσοκομεία και Ιδιωτικές Κλινικές-Αξιολόγηση και αντικατάσταση Επιστημονικά Υπευθύνων Ιατρών.

Τροποποίηση και συμπλήρωση της υπό στοιχεία Α3α/οικ.33518/07-05-2015 απόφασης του Υπουργού Υγείας και του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας «Επαναξιολόγηση Κέντρων Εμφύτευσης βηματοδοτών και απινιδωτών σε Νοσοκομεία και Ιδιωτικές Κλινικές - Αξιολόγηση και αντικατάσταση Επιστημονικά Υπευθύνων Ιατρών» (Β’ 957) όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την υπό στοιχεία Γ2β/οικ.11469/22-02-2023 (Β’ 1280) απόφαση. 

Τροποποίηση των υπ’ αριθμ. Υ4ε/οικ.82555/29-8-2012 (ΦΕΚ 2433/Β΄/12) και Α3α/33518/7-5-2015 (ΦΕΚ 957/Β΄/15) Υπουργικών Αποφάσεων.

Επαναξιολόγηση Κέντρων Εμφύτευσης Βηματοδοτών και Απινιδωτών σε Νοσοκομεία και Ιδιωτικές Κλινικές - Αξιολόγηση και αντικατάσταση Επιστημονικά Υπευθύνων Ιατρών. 

Συμπλήρωση της υπό στοιχεία Γ5α/Γ.Π.οικ.64845/29.08.2018 υπουργικής απόφασης «Ονομασία, περιεχόμενο και προϋποθέσεις απόκτησης τίτλου ιατρικής εξειδίκευσης από ιατρούς που κατέχουν τίτλο ιατρικής ειδικότητας» (Β’ 3958) - Θεσμοθέτηση νέων ιατρικών εξειδικεύσεων. 

Τροποποίηση/συμπλήρωση της υπό στοιχεία Α3γ/οικ.86222/11-11-2015 υπουργικής απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Υγείας «Καθορισμός των όρων και προϋποθέσεων λειτουργίας Κέντρων διαδερμικής εμφύτευσης Ειδικών Βιολογικών Αορτικών βαλβίδων» (Β’ 2542), όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τις υπό στοιχεία: Α3γ/οικ.16467/01-03-2016 (Β’ 784), Γ2β/οικ.66708/06-09-2018 (Β’ 3935) Γ2β/οικ.90481/22-11-2018 (Β’ 5348) και Γ2β/οικ.77759/13-12-2021(Β’ 5984) υπουργικές αποφάσεις. 

Τροποποίηση (1η) και συμπλήρωση της υπό στοιχεία ΕΑΛΕ/Γ.Π. οικ. 67767/29-10-2021 κοινής υπουργικής απόφασης «Ορισμός αμοιβής των ιατρών για τη συμμετοχή τους στη διαδικασία ενημέρωσης και προγραμματισμού ημερομηνίας εμβολιασμού» (Β' 5117).

Επειδή, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 96 παρ.1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν.2717/1999, ΦΕΚ Α΄97) «Δεν επιτρέπεται η μεταβολή του αντικειμένου της διαφοράς στο δεύτερο βαθμό. Επιτρέπεται όμως να προβληθεί, το πρώτο, αίτημα για παρεπόμενες απαιτήσεις, οι οποίες δημιουργήθηκαν μετά την τελευταία συζήτηση ύστερα από την οποία και εκδόθηκε η εκκαλούμενη απόφαση». Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι δεν λήφθηκε υπόψη από το δικάσαν δικαστήριο το αίτημα των αναιρεσειόντων περί αστικής ευθύνης του Δημοσίου οφειλόμενης σε παράλειψη νόμιμης ενέργειας, που συνίστατο στη μη ανάρτηση της επίμαχης υπουργικής αποφάσεως από το αναιρεσίβλητο νοσοκομείο. Ο λόγος, όμως, αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον η παρανομία, κατ’ επίκληση της οποίας ζητείτο αποζημίωση, είχε προταθεί το πρώτον με το δικόγραφο της εφέσεως, κατά παράβαση της ως άνω διατάξεως του άρθρου 96 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (βλ. ΣτΕ 782-3/2011, 11/2011, 1021/2009 και 1515/2007). Συγκεκριμένα, με την αγωγή γινόταν μεν επίκληση των άρθρων 105 και 106 του ΕισΝΑΚ, αλλά για το λόγο της μη εκδόσεως διαπιστωτικής πράξεως περί καταβολής αποζημιώσεως λόγω εφημεριών και μάλιστα, επί άλλης βάσεως και συγκεκριμένα, σχετικά με την αδικαιολόγητη εξαίρεση των ιατρών ΕΣΥ από την ευνοϊκή ρύθμιση της επίμαχης υπουργικής αποφάσεως και τη μη επέκταση εφαρμογής της ρυθμίσεως αυτής και στους ιατρούς, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας.

11. Επειδή, τέλος, προβάλλεται ότι έσφαλε το δικάσαν δικαστήριο μη λαμβάνοντας υπόψη τον προταθέντα ισχυρισμό των αιτούντων ότι, εν πάση περιπτώσει, η από 14.6.1991 υπουργική απόφαση ίσχυσε de facto και παρήγαγε έννομες συνέπειες για όλους τους λοιπούς δημοσίους υπαλλήλους, ανεξάρτητα από την ταξινόμησή της στις ανυπόστατες διοικητικές πράξεις, οπότε, με βάση την αρχή της ισότητας, έπρεπε να εφαρμοστεί και για τους αιτούντες η γενική ρύθμιση που ίσχυε για τον υπολογισμό της ωριαίας αποζημίωσης για υπερωριακή εργασία, κατά το διάστημα αυτό, για τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, διότι εφόσον κατά τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά, η επίμαχη υπουργική απόφαση δεν απέκτησε νόμιμη υπόσταση δεν μπορούσε να αποτελέσει νόμιμη βάση για την ικανοποίηση του αιτήματος των αιτούντων, ακόμη και αν αυτή είχε, μη νομίμως, τύχει εφαρμογής, σε άλλες κατηγορίες υπαλλήλων (βλ. ΣτΕ 11/2011, 1021/2009 και 3322/2005).Επειδή, μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως αβάσιμη.

Διοικητής νοσοκομείου ΕΣΥ:Με τα δεδομένα αυτά και λαμβανομένου υπόψη ότι, πάντως, οι διοικητές των νοσοκομείων της παρ. 10 του άρθρου 13 του Ν. 2889/2001, μεταξύ των οποίων και το αιτούν (το οποίο, κατά τα προαναφερθέντα, έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν.Δ. 2592/1953 και έχει, κατόπιν αυτού, ενταχθεί στο Ε.Σ.Υ.), δεν είναι πλέον, σύμφωνα με την πιο πάνω διάταξη της παρ. 23 του άρθρου 2 του Ν. 3204/2003, πρόεδροι ούτε μέλη του διοικητικού συμβουλίου των εν λόγω νοσοκομείων και εισηγούνται, απλώς, προς τα όργανα αυτά επί των προβλεπόμενων στις διατάξεις της παρ. 7 Α του άρθρου 5 του Ν. 2889/2001 θεμάτων της αρμοδιότητάς τους, η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση συνιστά θεμιτή κατά το Σύνταγμα επέμβαση στη διοικητική δομή και λειτουργία του αιτούντος νοσοκομείου. Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι αντίκειται στο άρθρο 109 του Συντάγματος η πρόβλεψη με το Ν. 2889/2001 οργανικής θέσης διοικητή και ο διορισμός του με την προσβαλλόμενη πράξη στο αιτούν νοσοκομείο χωρίς απόφαση του διοικητικού του συμβουλίου. Αβάσιμοι είναι, περαιτέρω, και οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί ότι ο καθορισμός των ωραρίων απασχόλησης των απογευματινών ιατρείων του νοσοκομείου, του αριθμού των περιστατικών που εξετάζονται ανά ημέρα και του αριθμού των διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων που διενεργούνται ανά ημέρα με απόφαση του Διοικητή, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 9 του Ν. 2889/2001 που παρατίθεται στην προηγούμενη σκέψη, καθώς και η συμμετοχή του Διοικητή στην τριμελή επιτροπή διοίκησης και διαχείρισης του ειδικού λογαριασμού της παρ. 3 του άρθρου αυτού (Ε.Λ.Λ.ΑΠ.Ι.- άρθρο 1 της ανωτέρω υπ’ αριθμ. ΔΥ5α/οικ. 40927/10-12-2001 Κ.Υ.Α.) αντίκεινται στη συνταγματική διάταξη του άρθρου 109. Τούτο δε διότι, οι μεν προαναφερόμενες αρμοδιότητες του Διοικητή σχετικά με τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων, οι οποίες αφορούν τη διοίκηση του νοσοκομείου, νοούνται και αυτές ως εισηγητικές προς το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου και τον Πρόεδρο αυτού, οι οποίοι λαμβάνουν την τελική απόφαση επί των σχετικών θεμάτων, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 23 του Ν. 3204/2003η δε συμμετοχή του Διοικητή στην τριμελή επιτροπή διοίκησης και διαχείρισης του ως άνω λογαριασμού αφορά άσκηση δευτερεύουσας συλλογικής αρμοδιότητας, φορείς της οποίας, εκτός από τον Διοικητή, είναι και άλλα όργανα του νοσοκομείου. Τέλος, ούτε η συμμετοχή του Διοικητή ως Προέδρου στα προβλεπόμενα από το άρθρο 11 παρ. 8 και 11 του Ν. 2889/2001 ...Συμβούλια Επιλογής Ιατρών (Επιμελητών και Διευθυντών) του νοσοκομείου, αντί του μέχρι τότε κατέχοντος την αντίστοιχη θέση Προέδρου των Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου στα πρώην ΣΚΕΙΟΠΝΙ (άρθρο 16 παρ. 2 υποπαρ. στ΄ του Ν. 2519/1997), μέτρο το οποίο επίσης προβλέπεται ως γενικό και αφορά όλα τα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., παραβιάζει το ανωτέρω άρθρο 109, εφόσον τα Συμβούλια Επιλογής Ιατρών δεν αποτελούν όργανα διοικήσεως του νοσοκομείου, ο δε προβαλλόμενος αντίθετος λόγος της υπό κρίση αιτήσεως είναι επίσης απορριπτέος ως αβάσιμος.