ΣΤΕ 1574/2006
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Διοικητής νοσοκομείου ΕΣΥ:Με τα δεδομένα αυτά και λαμβανομένου υπόψη ότι, πάντως, οι διοικητές των νοσοκομείων της παρ. 10 του άρθρου 13 του Ν. 2889/2001, μεταξύ των οποίων και το αιτούν (το οποίο, κατά τα προαναφερθέντα, έχει υπαχθεί στις διατάξεις του Ν.Δ. 2592/1953 και έχει, κατόπιν αυτού, ενταχθεί στο Ε.Σ.Υ.), δεν είναι πλέον, σύμφωνα με την πιο πάνω διάταξη της παρ. 23 του άρθρου 2 του Ν. 3204/2003, πρόεδροι ούτε μέλη του διοικητικού συμβουλίου των εν λόγω νοσοκομείων και εισηγούνται, απλώς, προς τα όργανα αυτά επί των προβλεπόμενων στις διατάξεις της παρ. 7 Α του άρθρου 5 του Ν. 2889/2001 θεμάτων της αρμοδιότητάς τους, η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση συνιστά θεμιτή κατά το Σύνταγμα επέμβαση στη διοικητική δομή και λειτουργία του αιτούντος νοσοκομείου. Επομένως, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο λόγος ακυρώσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι αντίκειται στο άρθρο 109 του Συντάγματος η πρόβλεψη με το Ν. 2889/2001 οργανικής θέσης διοικητή και ο διορισμός του με την προσβαλλόμενη πράξη στο αιτούν νοσοκομείο χωρίς απόφαση του διοικητικού του συμβουλίου. Αβάσιμοι είναι, περαιτέρω, και οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί ότι ο καθορισμός των ωραρίων απασχόλησης των απογευματινών ιατρείων του νοσοκομείου, του αριθμού των περιστατικών που εξετάζονται ανά ημέρα και του αριθμού των διαγνωστικών και θεραπευτικών πράξεων που διενεργούνται ανά ημέρα με απόφαση του Διοικητή, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 9 του Ν. 2889/2001 που παρατίθεται στην προηγούμενη σκέψη, καθώς και η συμμετοχή του Διοικητή στην τριμελή επιτροπή διοίκησης και διαχείρισης του ειδικού λογαριασμού της παρ. 3 του άρθρου αυτού (Ε.Λ.Λ.ΑΠ.Ι.- άρθρο 1 της ανωτέρω υπ’ αριθμ. ΔΥ5α/οικ. 40927/10-12-2001 Κ.Υ.Α.) αντίκεινται στη συνταγματική διάταξη του άρθρου 109. Τούτο δε διότι, οι μεν προαναφερόμενες αρμοδιότητες του Διοικητή σχετικά με τη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων, οι οποίες αφορούν τη διοίκηση του νοσοκομείου, νοούνται και αυτές ως εισηγητικές προς το Διοικητικό Συμβούλιο του νοσοκομείου και τον Πρόεδρο αυτού, οι οποίοι λαμβάνουν την τελική απόφαση επί των σχετικών θεμάτων, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 23 του Ν. 3204/2003η δε συμμετοχή του Διοικητή στην τριμελή επιτροπή διοίκησης και διαχείρισης του ως άνω λογαριασμού αφορά άσκηση δευτερεύουσας συλλογικής αρμοδιότητας, φορείς της οποίας, εκτός από τον Διοικητή, είναι και άλλα όργανα του νοσοκομείου. Τέλος, ούτε η συμμετοχή του Διοικητή ως Προέδρου στα προβλεπόμενα από το άρθρο 11 παρ. 8 και 11 του Ν. 2889/2001 ...Συμβούλια Επιλογής Ιατρών (Επιμελητών και Διευθυντών) του νοσοκομείου, αντί του μέχρι τότε κατέχοντος την αντίστοιχη θέση Προέδρου των Διοικητικού Συμβουλίου του νοσοκομείου στα πρώην ΣΚΕΙΟΠΝΙ (άρθρο 16 παρ. 2 υποπαρ. στ΄ του Ν. 2519/1997), μέτρο το οποίο επίσης προβλέπεται ως γενικό και αφορά όλα τα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., παραβιάζει το ανωτέρω άρθρο 109, εφόσον τα Συμβούλια Επιλογής Ιατρών δεν αποτελούν όργανα διοικήσεως του νοσοκομείου, ο δε προβαλλόμενος αντίθετος λόγος της υπό κρίση αιτήσεως είναι επίσης απορριπτέος ως αβάσιμος.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕλΣυν.Κλ.1/250/2015
Απογευματινά ιατρεία:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από Νοσοκομείο σε πανεπιστημιακούς ιατρούς για την απασχόλησή τους σε απογευματινά ιατρεία εκτός του Νοσοκομείου κατά τα χρονικά διαστήματα, αντιστοίχως, από 1.3 έως 28.12.2012, από 15.1 έως 28.2.2013 και από 5.3 έως 27.12.2013, καθόσον η πραγματοποίηση των απογευματινών ιατρείων σε χώρους εκτός του Νοσοκομείου στο πλαίσιο της ολοήμερης λειτουργίας του, είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι, σύμφωνα με το άρθρο 62 παράγραφος 1 του ν. 3918/2011, οι πανεπιστημιακοί ιατροί οφείλουν να συμμετέχουν από 1.4.2011 στην ολοήμερη λειτουργία του νοσοκομείου αποκλειστικά με την πραγματοποίηση των απογευματινών ιατρείων εντός του νοσοκομείου, ενώ το νοσοκομείο όφειλε να οργανώσει την ολοήμερη λειτουργία, λαμβάνοντας υπόψη ότι η ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων προβλέφθηκε ήδη από το έτος 2001 (ν. 2889/2001). Περαιτέρω, με την παρ. 33 του άρθρου 3 του ν. 3027/2002, το δικαίωμα των πανεπιστημιακών ιατρών, μεταξύ άλλων, του εν λόγω Νοσηλευτικού Ιδρύματος, να ασκούν τα απογευματινά ιατρεία εκτός του νοσοκομείου σε ιδιωτικούς χώρους δόθηκε προσωρινά, με ταυτόχρονη εξουσιοδότηση στον Υπουργό Υγείας και Πρόνοιας να ορίσει το χρόνο κατάργησής τους.
2/906/0026/2005
Αποσπάσεις και εφημερίες ιατρών που προσλαμβάνονται βάσει της διάταξης της παρ.22 άρθρου 11 του Ν.2889/2001
ΕλΣυν/Κλ.1(ΚΠΕ)172/2015
ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ:Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβών από Νοσοκομείο σε πανεπιστημιακούς ιατρούς για την απασχόλησή τους σε απογευματινά ιατρεία εκτός του Νοσοκομείου κατά το χρονικό διάστημα από 1.7.2012 έως 31.10.2013, καθόσον η πραγματοποίηση των ανωτέρω απογευματινών ιατρείων σε χώρους εκτός του ως άνω Νοσοκομείου, που έλαβε χώρα μετά την 1.4.2011, είναι μη νόμιμη και ως εκ τούτου, είναι μη νόμιμη και η καταβολή αμοιβής για αυτά (οι διατάξεις του άρθρου 62 παρ. 1 του ν. 3918/2011 θέτουν γενική απαγόρευση για την πραγματοποίηση απογευματινών ιατρείων εκτός του Νοσοκομείου μετά την 1.4.2011.)ΣΥΓΓΝΩΣΤΗ ΠΛΑΝΗ
ΕΣ/ΤΜ.1/51/2014
ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΜΟΙΒΩΝ σε ιατρικό προσωπικό:..επιδιώκεται η ανάκληση της 46 Συν/ση 6η/29.4.2013 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Ι Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, ορθώς με την υπό ανάκληση πράξη κρίθηκε μη νόμιμη η διενεργούμενη κράτηση υπέρ του ... Ο ισχυρισμός δε του ανωτέρω ταμείου ότι οι ιατροί του ΕΣΥ που συμμετέχουν στη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων δεν δύναται να αντιμετωπίζονται ως ιδιώτες ούτε ασκούν στο πλαίσιο της λειτουργίας τους ιδιωτικό έργο, αλλά αντιθέτως η αμοιβή που εισπράττουν για τη συμμετοχή τους σε αυτά είναι δημόσια λόγω αφενός του σκοπού του νόμου, ο οποίος με τη θέσπιση των απογευματινών ιατρείων απέβλεψε στην εξυπηρέτηση δημοσίου σκοπού και δη στην αξιοποίηση του εξοπλισμού των δημόσιων νοσοκομείων και στην εξασφάλιση ευκολότερης πρόσβασης των πολιτών στις προσφερόμενες από τα δημόσια νοσοκομεία υπηρεσίες υγείας, αφετέρου της χρήσης από τους ιατρούς των απογευματινών ιατρείων των ιατρικών μηχανημάτων και εν γένει της υποδομής των δημόσιων νοσοκομείων, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Και τούτο, διότι ο νομοθέτης, ενόψει της ισχύουσας απαγόρευσης της παράλληλης άσκησης ελεύθερου ιατρικού επαγγέλματος από τους ιατρούς του ΕΣΥ και των δραστικών περιορισμών της κείμενης νομοθεσίας στη δυνατότητα άσκησης ιδιωτικού ιατρείου από τους πανεπιστημιακούς ιατρούς που εργάζονται σε πανεπιστημιακές κλινικές, εργαστήρια ή μονάδες των νοσοκομείων του ΕΣΥ, εισήγαγε, στο πλαίσιο της θέσπισης των απογευματινών ιατρείων με το άρθρο 9 του ν. 2889/2001 και της ολοήμερης (εκτός τακτικού ωραρίου) λειτουργίας των νοσηλευτικών ιδρυμάτων του ΕΣΥ με το άρθρο 1 του ν. 3868/2010, στοιχεία και διαδικασίες που προσιδιάζουν στην άσκηση ιδιωτικού ιατρείου, με σκοπό, χάριν της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των δημόσιων νοσοκομείων έναντι των ιδιωτικών και της αύξησης με νόμιμο τρόπο των αποδοχών των ιατρών που επιθυμούν να απασχολούνται στα ιατρεία αυτά, να καταστήσει, υπό τη μορφή κινήτρου, την αμοιβή που εισπράττουν οι ιατροί στο πλαίσιο της ανωτέρω ολοήμερης λειτουργίας ιδιωτική και πάντως εντελώς διακριτή και ανεξάρτητη από τις λοιπές πάσης φύσεως αποδοχές που λαμβάνουν από την εργασία που προσφέρουν υποχρεωτικά κατά το τακτικό ωράριο του νοσοκομείου, λόγω της υπαλληλικής τους σχέσης, χωρίς, όμως, να αποβλέπει και στη μετατροπή των δημόσιων νοσοκομείων που λειτουργούν απογευματινά ιατρεία σε ιδιωτικές κλινικές και εργαστήρια ούτε των ιατρών που συμμετέχουν σε αυτά σε ελεύθερους επαγγελματίες. Τούτο άλλωστε συνάγεται και από το γεγονός ότι παρά τις βελτιώσεις που το άρθρο 1 του ν. 3868/2010 επέφερε κυρίως σε οργανωτικά θέματα της λειτουργίας των απογευματινών ιατρείων, διατηρήθηκε σε ισχύ η παρ. 5 του άρθρου 13 του ν. 2889/2001, με την οποία ρητά προβλέπεται ότι τα (δυνητικά) εισοδήματα των ιατρών του ΕΣΥ και των πανεπιστημιακών ιατρών από τις ιατρικές επισκέψεις και τις ιατρικές πράξεις στο πλαίσιο της ολοήμερης (απογευματινής) λειτουργίας των νοσοκομείων, θεωρείται ότι προέρχονται από την άσκηση ιδιωτικού έργου, ο δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενος ισχυρισμός του Ταμείου, σύμφωνα με τον οποίο το θεσπιζόμενο με την ανωτέρω διάταξη νομικό πλάσμα δεν επιδιώκει να καταστήσει ιδιωτική την παρεχόμενη εργασία των ιατρών κατά την λειτουργία των ολοήμερων (απογευματινών) ιατρείων, αλλά να εισάγει ως προς την αμοιβή που εισπράττεται για την εργασία αυτή διαφορετικό καθεστώς φορολόγησης, είναι με βάση τα προεκετεθέντα αβάσιμος και απορριπτέος.(...). Ως εκ τούτου, τα ποσά της αμοιβής που εισπράττουν οι ιατροί του ΕΣΥ, λόγω της συμμετοχής τους στην ολοήμερη λειτουργία των απογευματινών ιατρείων των νοσοκομείων, δεν συνιστούν αποζημίωση, κατά την έννοια που προσδίδει σε αυτή το άρθρο 27 του π.δ. 422/1981, και δεν υπόκεινται στην προβλεπόμενη από τη διάταξη αυτή κράτηση. Κατ’ ακολουθία όσων έγιναν δεκτά, η αίτηση ανάκλησης πρέπει να απορριφθεί.
ΝΣΚ/147/2020
Αναγνώριση χρόνου υπηρεσίας δυνάμει των διατάξεων του ν.2889/2001, άρθρο 11 παράγραφος 5, όπως ισχύει και προσμέτρηση του εν λόγω χρόνου για τη συμπλήρωση επταετίας προς προαγωγή ιατρού με βαθμό Επιμελητή Β΄ του Ε.Σ.Υ.(....)Ο χρόνος υπηρεσίας ιατρού με βαθμό Επιμελητή Β΄ του Ε.Σ.Υ., που αναγνωρίζεται ως χρόνος υπηρεσίας για τη συμπλήρωση της πενταετίας προς μονιμοποίησή του, αποτελεί χρόνο υπηρεσίας, η οποία προσμετράται και για τη συμπλήρωση επτά ετών υπηρεσίας που απαιτούνται για την προαγωγή του (ομόφωνα).
ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)221/2014
Μη νόμιμη η καταβολή αμοιβής σε πανεπιστημιακούς ιατρούς για την απασχόλησή τους σε απογευματινά ιατρεία εκτός του Νοσοκομείου, κατά το χρονικό διάστημα από 1.1.2012 έως 28.2.2013, καθόσον δεν επιτρέπεται κατά τις διατάξεις του άρθρου 62 παρ. 1 του ν. 3918/2011 (ΦΕΚ Α΄ 31/2011) μετά την 1.4.2011 η πραγματοποίηση απογευματινών ιατρείων εκτός του Νοσοκομείου
ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)198/2014
Νόμιμη η καταβολή ποσοστών αμοιβών στους ιατρούς Νοσοκομείου, από διενεργηθείσες διαγνωστικές πράξεις κατά την ολοήμερη πέραν του τακτικού ωραρίου λειτουργία του νοσοκομείου, κατά τους μήνες Οκτώβριο - Δεκέμβριο 2011, βαρύνοντας το Λογαριασμό Εσόδων της Ολοήμερης Λειτουργίας του Νοσοκομείου, αν και το Νοσοκομείο δεν έχει εισπράξει από τους οικείους ασφαλιστικούς φορείς ή τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες των ασθενών, την αμοιβή των ιατρών για τις ως άνω πράξεις για να την κατανείμει σε αυτούς, καθόσον, ενόψει και της διαγραφής των απαιτήσεων του Νοσοκομείου έναντι του ΕΟΠΠΥ και των λοιπών ασφαλιστικών οργανισμών για ιατρικές πράξεις έως το τέλος του 2011, το Νοσοκομείο οφείλει να προβεί σε όλες τις αναγκαίες ενέργειες για τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των εν λόγω ιατρείων, χωρίς να βλαφτεί από τη ως άνω διαγραφή το αμέτοχο ιατρικό προσωπικό. Τα έσοδα του σχετικού λογαριασμού, σύμφωνα με το άρθρο 9 παρ. 7 του ν.2889/2001, διατίθενται μεν κατά προτεραιότητα για την κάλυψη των εξόδων της ολοήμερης λειτουργίας, μπορούν, όμως, να διατεθούν και για την κάλυψη άλλων αναγκών του Νοσοκομείου, στην έννοια των οποίων υπάγεται και η εξασφάλιση της ομαλής λειτουργίας των απογευματινών ιατρείων και υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει υπόλοιπο στον ως άνω λογαριασμό.
Α.1109/2024
Τροποποίηση της υπό στοιχεία Α.1059/18.04.2024 απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) «Ψηφιακή υποβολή δήλωσης φόρου δωρεάς προς τα πρόσωπα της παρ. 3 άρθρου 25 του ν. 2961/2001 - “Δήλωση φόρου δωρεάς ακινήτων, κινητών και χρημάτων προς τα πρόσωπα της παρ. 3 του άρθρου 25 του ν. 2961/2001, μέσω της εφαρμογής myPROPERTY”» (Β’ 2334).
ΝΣΚ/221/2018
Δυνατότητα ή μη διορισμού ιατρού, ο οποίος διορίστηκε σε θέση Διοικητή Νοσοκομείου ως πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης σε αντίστοιχη οργανική θέση της κατηγορίας ειδικών θέσεων του ν. 3528/2007, και σε δεύτερη θέση ιατρού κλάδου Ε.Σ.Υ., δεδομένων των διατάξεων του ν. 1256/1982 – Εάν οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ.3 του ν. 3329/2005, όπως ισχύει, εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή.Ο διορισθείς σε θέση Διοικητή Νοσοκομείου του Ε.Σ.Υ. δεν μπορεί να διορισθεί, κατά τη διάρκεια της θητείας του ως Διοικητής, και σε οργανική θέση του κλάδου ιατρών Ε.Σ.Υ., παρά μόνον εάν παραιτηθεί προηγουμένως από τη θέση του Διοικητή του Νοσοκομείου. Οι διατάξεις του άρθρου 3 παρ.3 του ν. 3329/2005 δεν έχουν εφαρμογή στην εν λόγω περίπτωση. (πλειοψ.)
ΝΣΚ/471/2006
Συμπλοιοκτησία – Συμμετοχή υπαλλήλου ως συμπλοιοκτήτης- Απαγόρευση άρθρου 31 παρ.3 Ν 2683/1999.(...) Η συμμετοχή υπαλλήλου σε συμπλοιοκτησία (ως συμπλοιοκτήτης) εμπίπτει στην απαγόρευση της παρ.3 του άρθρου 31 του Ν 2683/1999.