ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ.Απαραδέκτως ζητείται «ο περιορισμός του καταλογισθέντος ποσού κατά 2.500.000 δρχ. που φέρεται ότι αποτελούν τις νόμιμες κρατήσεις και το φόρο που αναλογεί στο ποσό των 4.419.000 δρχ., καθόσον η αναζήτηση εκ μέρους του εκκαλούντος-ανακόπτοντος των φερομένων ως αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων και κρατήσεων αφενός υπάγεται στην αρμοδιότητα των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, αφετέρου δεν μπορεί να στραφεί κατά του εφεσίβλητου - καθ’ού Οργανισμού». Η ως άνω κρίση έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη, καθόσον όπως προκύπτει από το δικόγραφο της αίτησης αναίρεσης κατά της ανωτέρω απόφασης, το κεφάλαιο αυτό δεν επλήγη από τον εκκαλούντα και συνεπώς δεν ανετράπη από την 2497/2015 απόφαση της Ολομέλειας. Συνεπώς, δεν μπορεί να επανεξετασθεί από το δικαστήριο τούτο και ο προβαλλόμενος λόγος πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος.

Αχρεωστήτως καταβληθέντα μερίσματα. Με το υπό κρίση ένδικο βοήθημα χαρακτηριζόμενο στο δικόγραφο ως «έφεση», ζητείται η ακύρωση: α) της 1287/2.3.2015 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ..., με την οποία αναθεωρήθηκε η 7237/2002 απόφασή του και επανακανονίστηκε από 1.8.1997, το ποσό του καταβλητέου μερίσματος στον «εκκαλούντα» και β) του 32964/4.5.2015 εγγράφου του Τμήματος Μεταβολών Μερίσματος, με το οποίο, κατά τα αναφερόμενα στο δικόγραφο, κοινοποιήθηκε σε αυτόν η προαναφερόμενη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και ενημερώθηκε ότι η συνολική οφειλή του από αχρεωστήτως καταβληθέντα μερίσματα χρονικού διαστήματος από 1.8.1997 έως 1.1.2008 ανέρχεται σε 125.733,44 ευρώ, την οποία και κλήθηκε να εξοφλήσει.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙ και ΙΙΙ της παρούσας, το παρόν Δικαστήριο στερείται δικαιοδοσίας για την εκδίκαση της ως άνω διαφοράς που αναφύεται από την αμφισβήτηση της προαναφερόμενης απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του .... καθώς και του εγγράφου του Τμήματος Μεταβολών Μερίσματος, διότι αυτή ανέκυψε, κατά την εφαρμογή της ασφαλιστικής νομοθεσίας, αναγόμενη στην αμφισβήτηση του ύψους παροχών κοινωνικής ασφάλισης και ως εκ τούτου αποτελεί διοικητική διαφορά ουσίας.

Καταλογισμός...Το αίτημα του εκκαλούντος περί επιστροφής του ποσού του καταλογισμού που κατέβαλε πρέπει να απορριφθεί για τον λόγο ότι μη νομίμως με αυτό διευρύνεται το αντικείμενο της δίκης που ανοίχθηκε με το από 20.3.2014 δικόγραφο της έφεσης, αντικείμενο της οποίας αποτελεί μόνο ο έλεγχος της νομιμότητας της εκκαλούμενης καταλογιστικής πράξης.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη με αυτή πράξη να επιστραφεί στον εκκαλούντα το παράβολο της έφεσης και συνεκτιμωμένων των περιστάσεων, να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος, σύμφωνα με το άρθρο 275 παρ. 1 εδ. δ΄ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α΄ 97), σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981όπως το τελευταίο αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006 (Α΄ 135).Αναιρεί την 1938/2015 απόφαση του ΙV Τμήματος.

Αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές...Ενόψει των ισχυρισμών αυτών, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η .... δεν ανταποκρίθηκε στο αίτημα αποστολής του διοικητικού φακέλου της υπόθεσης (σχετ. το …./23.7.2014 έγγραφο της Γραμματείας του Ελεγκτικού Συνεδρίου), το Τμήμα κρίνει αναγκαία την αναβολή έκδοσης οριστικής απόφασης, προκειμένου να προσκομισθούν τα ακόλουθα στοιχεία: 1) η …..2013 απόφαση του Διοικητή της ...., με την οποία λύθηκε αυτοδικαίως η υπαλληλική σχέση του εκκαλούντος, 2) οι από 17.9.2013 και 9.10.2013 αιτήσεις παραίτησης αυτού από την Υπηρεσία, 3) οι αιτήσεις με τις οποίες ο εκκαλών ζήτησε τη χορήγηση αδειών υπηρεσιακής εκπαίδευσης με αποδοχές (από 19.9.2005 η πρώτη και από 6.8.2007 η δεύτερη), καθώς και οι σχετικές αποφάσεις της .... περί χορήγησης των αδειών αυτών, 4) οι αιτήσεις με τις οποίες ο εκκαλών ζήτησε τη χορήγηση αδειών άνευ αποδοχών (από 11.2.2011 η πρώτη και από 15.9.2011 η δεύτερη), καθώς και οι σχετικές αποφάσεις περί χορήγησης των αδειών αυτών, 5) τα ….2005 έγγραφα της ...., 6) το ….2014 έγγραφο της ..., με το οποίο φέρεται ότι ζητήθηκε από τον εκκαλούντα το αχρεωστήτως καταβληθέν ποσό των αποδοχών, όπως υπολογίστηκε από τον εκκαθαριστή της μισθοδοσίας, 7) τα λοιπά έγγραφα και στοιχεία της ..., με τα οποία τεκμηριώνεται αναλυτικά το ύψος του καταλογισθέντος σε βάρος του εκκαλούντος ποσού και 8) η ….2012 γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου της ....

Έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Με τα δεδομένα αυτά, παρά τα αντιθέτως με την έφεση προβαλλόμενα, οι ως άνω μη νόμιμες δαπάνες δεν δύνανται να θεωρηθούν νόμιμες κατ’ εφαρμογή του άρθρου 26 παρ. 1 του ν. 3274/2004, δοθέντος ότι, όπως ορθά έκρινε το Κλιμάκιο, δεν πληρούται η πρώτη προϋπόθεση αυτού, να πρόκειται, δηλαδή, για δαπάνες που προβλέπονται ρητώς από την κείμενη νομοθεσία ή που μπορούν να θεωρηθούν ως λειτουργικές. Επιπλέον, ο εκκαλών ζητεί με την υπό κρίση έφεση την ακύρωση της προσβαλλομένης κατά το μέρος που τον αφορά, προβάλλοντας ότι έχει παραβιαστεί το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασής του. Ο λόγος αυτός, όμως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθώς, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, πριν από την έκδοση της προσβαλλομένης, κοινοποιήθηκαν στον εκκαλούντα τα 3 και 4/71412/22.12.2009 Φύλλα Μεταβολών και Ελλείψεων της Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον Νομό .... σχετικά με τους απολογισμούς των οικονομικών ετών 1997 - 2002 του Δήμου ...., ενώ ουδόλως προκύπτει ότι ο εκκαλών ζήτησε να λάβει γνώση των στοιχείων του φακέλου, προκειμένου να εκφράσει τις αντιρρήσεις του και ο Επίτροπος αρνήθηκε (πρβλ. Ελ.Συν. Αποφ. Ολομ. 1389/2018). Ομοίως, αβάσιμος είναι και ο λόγος της κρινόμενης έφεσης περί έλλειψης αιτιολογίας της προσβαλλομένης, καθόσον ρητά αναγράφεται σε αυτήν ως αιτιολογία του καταλογισμού η έγκριση από τον εκκαλούντα της πραγματοποίησης μη νόμιμων και μη λειτουργικών δαπανών με την ιδιότητα του μέλους του δημοτικού συμβουλίου, αναφέρονται οι εφαρμοσθείσες διατάξεις, τα πραγματικά περιστατικά που δικαιολογούν την ευθύνη του εκκαλούντος ως υπολόγου (έγκριση με την ιδιότητα του δημοτικού συμβούλου της πραγματοποίησης των μη νόμιμων και μη λειτουργικών δαπανών, η  οποία  συνδέεται  αιτιωδώς  με  τη  δημιουργία  του  αντίστοιχου  ελλείμματος), το ύψος του ελλείμματος (15.528,24 ευρώ), τα επιμέρους ποσά που το απαρτίζουν καθώς και ο χρόνος (1999) και ο τρόπος που αυτό προέκυψε. (...)Ωστόσο, το Δικαστήριο συνεκτιμώντας τις αντιλήψεις και πεποιθήσεις των οργάνων διοίκησης των δήμων κατά το έτος 1999, όσον αφορά τη δυνατότητά τους να πραγματοποιούν εκδηλώσεις, να προβαίνουν σε έξοδα φιλοξενίας και να προσφέρουν δώρα για λόγους εθιμοτυπίας, που εναρμονίζονταν και με τις τότε πεποιθήσεις της τοπικής κοινωνίας, κρίνει ότι η πραγματοποίηση των δαπανών που προαναφέρθηκαν και αφορούν στην κάλυψη εξόδων φιλοξενίας γευμάτων και διαμονής δεν οφείλεται σε πρόθεση καταστρατήγησης των σχετικών διατάξεων, αλλά στη συγγνωστώς πεπλανημένη πεποίθηση ότι οι δαπάνες αυτές ήταν νόμιμες (βλ. Ελ.Συν. VII Τμ. 725, 724, 658, 657, 656, 494, 493, 217/2020, 1319, 1318/2019). Συνακόλουθα, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο εκκαλών πρέπει να απαλλαγεί από τον καταλογισμό των ανωτέρω δαπανών, συνολικού ποσού  3.557,12 ευρώ, λόγω συγγνωστής πλάνης.

Εκπαιδευτική άδεια -Επιστροφή αχρεωστήτως εισπραχθέντων (...)  Συνεπώς, ο ένδικος καταλογισμός είναι νόμιμος κατά το μέρος με το οποίο ζητείται από τον εκκαλούντα η επιστροφή της προσαύξησης των αποδοχών του κατά την περίοδο από 1.1.2006 έως και 31.12.2009, ύψους 32.517,04 ευρώ, όπως τα ποσά αυτά προκύπτουν από τον συνημμένο στη καταλογιστική απόφαση πίνακα υπολογισμού. Πλην, ενόψει της ιδιότητας του εκκαλούντος ως αχρεωστήτως, για επιγενόμενο λόγο, λαβόντος (σε βάρος του οποίου σε αντίθεση με τους υπολόγους δεν επιβάλλονται προσαυξήσεις πρβλ. αποφ. VII Τμ. 1314/2010, Ι Τμ. 1140/2002) και του ότι η, κατά τις διατάξεις της ΔΙΔΑΔ/Φ.53/1379/οικ.4727/19.2.2008 υπουργικής απόφασης, επιβολή νόμιμων τόκων επί της επιστραφείσας προσαύξησης, προβλέφθηκε σε χρόνο μεταγενέστερο του ισχύοντος, κατά το χρόνο χορήγησης της άδειας υπηρεσιακής εκπαίδευσης, Υπαλληλικού Κώδικα (βλ. σχετικά και άρθρο 169 παρ. 7 του 3528/2007, αποφ. Ι Τμ. 1194/2003), το Τμήμα άγεται στη κρίση ότι η επιβολή στον εκκαλούντα της καταβολής τόκων ποσού 19.367,66 ευρώ δεν είναι νόμιμη και συνεπώς, ως προς το κεφάλαιο της αυτό, η προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη είναι νομικώς πλημμελής και ακυρωτέα.

Κατ’ ακολουθία όλων των προεκτεθέντων, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή, να περιορισθεί το καταλογισθέν σε βάρος του εκκαλούντος ποσό σε 32.517,04 ευρώ, να αποδοθεί στον εκκαλούντα το κατατεθέν παράβολο και να συμψηφισθούν τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων (άρθρο 275 παρ 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας -ν.2717/1999- που εφαρμόζεται αναλόγως σύμφωνα με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως ισχύει μετά το ν. 3472/2006).

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΥ-ΑΙΤΗΣΗΣ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ:Με τα δεδομένα αυτά και λαμβανομένου υπόψη του ύψους των καταλογισθέντων ποσών, η εκτέλεση της προσβαλλόμενης καταλογιστικής πράξης συνεπάγεται πράγματι ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη σε βάρος   των αιτούντων. Συνεπώς η κρινόμενη αίτησή τους πρέπει να γίνει δεκτή και να ανασταλεί εν όλω η εκτέλεση της πράξης αυτής μέχρι να δημοσιευθεί οριστική απόφαση στην έφεση που άσκησαν οι ίδιοι ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού  ή να καταργηθεί η ανοιγείσα με την έφεση δίκη. Περαιτέρω, λόγω της παραδοχής της αίτησης, πρέπει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 51 παρ. 2 του    π.δ. 1225/1981, να επιστραφεί στους αιτούντες το παράβολο που κατέθεσαν για την άσκησή της. Τέλος, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγούν οι αιτούντες από τη δικαστική δαπάνη του Δήμου … (άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981, όπως ισχύει, σε συνδυασμό με το άρθρο 275 παρ. 1 εδάφιο τελευταίο του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας).

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις το Δικαστήριο κρίνει ότι, η ιστορική αιτία του καταλογισμού, όπως αποτυπώνεται στην προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη παρίσταται ελλιπής, αφού το Κλιμάκιο με μια γενικόλογη κρίση περί της έννοιας του συνευθυνομένου και των πράξεων εν γένει των εκκαλούντων, αποφαίνεται για τον καταλογισμό τους, χωρίς στο σώμα της προσβαλλόμενης πράξης να εξειδικεύεται ο χρόνος δημιουργίας των επιμέρους ελλειμμάτων, ο τρόπος με τον οποίο τα ποσά αυτά προέκυψαν και υπολογίσθηκαν με αναφορά σε κάθε επιμέρους αχρεωστήτως καταβληθείσα σύνταξη, καθώς και οι ειδικότερες διαχειριστικές πράξεις των εκκαλούντων, ως συνευθυνομένων, οι οποίες συνδέονται αιτιωδώς με τη δημιουργία εκάστου επιμέρους ελλείμματος. Ένεκα των ελλείψεων των ως άνω κρίσιμων για τη δημοσιολογιστική ευθύνη των εκκαλούντων στοιχείων, η προσβαλλόμενη πράξη στερείται ειδικής, πλήρους και σαφούς αιτιολογίας, η οποία δεν δύναται να συμπληρωθεί, ούτε άλλωστε συνάγεται από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, τα οποία είναι πάντως ελλιπή, ενώ δεν στηρίζουν την κρίση της προσβαλλόμενης πράξης, με συνέπεια το Τμήμα τούτο να μην δύναται να εκφέρει ασφαλή κρίση, αφού δεν προκύπτουν με σαφήνεια τα στοιχεία εκείνα που δικαιολογούν τον κρινόμενο καταλογισμό..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου έφεσης, να επιστραφεί το κατατεθέν παράβολο στους εκκαλούντες (βλ. άρθρο 73 παρ. 4 του ν. 4129/2013) και εκτιμωμένων των περιστάσεων να απαλλαγεί ο εφεσίβλητος Οργανισμός από τη δικαστική δαπάνη των εκκαλούντων

Καταλογισμοί...Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και να ανασταλεί, ως προς τους αιτούντες, η εκτέλεση της 12/2017 Πράξης του Β’ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση για την έφεση που έχουν ασκήσει κατά της Πράξης αυτής ή μέχρι την κατάργηση της ανοιγείσας με την έφεση αυτή δίκης. Μετά την παραδοχή της αίτησης, πρέπει να επιστραφεί στους αιτούντες το παράβολο που κατέθεσαν για την άσκησή της (βλ. άρθρο 51 παρ. 2 του π.δ. 1225/1981, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 83 παρ. 2 του ν. 4055/2012, Α΄ 51, καθώς και άρθρο 73 παρ. 4 του ν. 4129/2013). Περαιτέρω, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση σε βάρος του καθ’ ου η αίτηση της δικαστικής δαπάνης των αιτούντων, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον των αιτούντων, χωρίς να δικαιολογείται, ως εκ τούτου, η καταδίκη του αντιδίκου τους στη δικαστική τους δαπάνη (βλ. απόφ. Ελ. Συν. Ελάσσονος Ολομ. 708/2019, 2261/2014, Ολομ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).

Καταλογισμοί...Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή και να ανασταλεί, ως προς τους αιτούντες, η εκτέλεση της 12/2017 Πράξης του Β’ Κλιμακίου, μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση για την έφεση που έχουν ασκήσει κατά της Πράξης αυτής ή μέχρι την κατάργηση της ανοιγείσας με την έφεση αυτή δίκης.  Μετά την παραδοχή της αίτησης, πρέπει να επιστραφεί στους αιτούντες το παράβολο που κατέθεσαν για την άσκησή της (βλ. άρθρο 51 παρ. 2 του π.δ. 1225/1981, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 83 παρ. 2 του ν. 4055/2012, Α΄ 51, καθώς και άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο). Περαιτέρω, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση σε βάρος του καθ’ ου η αίτηση της δικαστικής δαπάνης των αιτούντων, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον των αιτούντων, χωρίς να δικαιολογείται, ως εκ τούτου, η καταδίκη του αντιδίκου τους στη δικαστική τους δαπάνη (βλ. απόφ. Ελ. Συν. Ελάσσονος Ολομ. 708/2019, 2261/2014, Ολομ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).