ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι όλοι οι προεκτεθέντες ισχυρισμοί της ανακόπτουσας τυγχάνουν απορριπτέοι. Συγκεκριμένα, σε βάρος της ανακόπτουσας δεν έχει βεβαιωθεί ταμειακώς το συνολικό ποσό των 91.075,10 ευρώ, όπως εσφαλμένως αναφέρει στην ένδικη ανακοπή, αλλά, αντιθέτως, τόσο από την οικεία ΕΜΠ 297/20.3.2013 καταλογιστική απόφαση, όσο και από τον 4/2013 χρηματικό κατάλογο καταλογιστέου ποσού στη Δ.Ο.Υ. Δ΄ …, προκύπτει αδιαμφισβήτητα ότι σε βάρος της έχει βεβαιωθεί ταμειακώς μόνο το ποσό για το οποίο αυτή ευθύνεται αλληλεγγύως με την Κ.Μ., ήτοι αυτό των 38.651,80 ευρώ (βλ. Γραμμές 1 και 3 του χρηματικού καταλόγου). Εξ άλλου, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη III και εφʼ όσον δεν έχει βεβαιωθεί σε βάρος της ανακόπτουσας το συνολικό ποσό των 91.075,10 ευρώ ούτε προβάλλεται από αυτήν κάποια συγκεκριμένη επελθούσα βλάβη των ουσιαστικών ή δικονομικών δικαιωμάτων της, οι ισχυρισμοί της ότι α) υφίσταται αναντιστοιχία των αναφερόμενων στην ΕΜΠ 297/20.3.2013 καταλογιστική απόφαση και στην 1882/15.4.2013 πράξη ταμειακής βεβαίωσης ποσών και β) στην 1576/19.4.2013 ατομική ειδοποίηση αναγράφεται το Α.Φ.Μ. της Κ.Μ. και όχι το δικό της, προβάλλονται αλυσιτελώς..(..)Τέλος, απαραδέκτως η ανακόπτουσα προβάλλει λόγους που ανάγονται σε νομικές και ουσιαστικές πλημμέλειες της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης, που αποτελεί το νόμιμο τίτλο της προσβαλλόμενης πράξης ταμειακής βεβαίωσης, δεδομένου ότι κατά της απόφασης αυτής προβλέπεται ένδικο βοήθημα (έφεση), που επιτρέπει τον έλεγχο της τόσο κατά το νόμο όσο και την ουσία, η οποία μάλιστα ασκήθηκε στις 5.4.2013 και απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη με την 940/2016 απόφαση του παρόντος Τμήματος..Κατʼ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη ανακοπή πρέπει να απορριφθεί.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την 2823.10/2015/αριθμ. σχεδίου 48352/28.12.2015 πράξη του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής καταλογίστηκε σε βάρος του αιτούντος, απόστρατου αξιωματικού του Λιμενικού Σώματος, και υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου το ποσό των 1.500,00 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε αχρεωστήτως καταβληθείσα στον αιτούντα, το έτος 2007, προκαταβολή έναντι οδοιπορικών εξόδων. Στη συνέχεια, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη 1252/26.2.2016 ταμειακή βεβαίωση της Δ.Ο.Υ. .., με την οποία βεβαιώθηκε εις βάρος του το ανωτέρω ποσό. Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η από 11.3.2016 .. ανακοπή είναι βάσιμη, καθόσον η προσβαλλόμενη πράξη ταμειακής βεβαίωσης εκδόθηκε χωρίς να προηγηθεί η επίδοση ή κοινοποίηση στον αιτούντα της προαναφερόμενης καταλογιστικής πράξης, η οποία αποτελεί τον νόμιμο τίτλο, βάσει του οποίου έγινε η ως άνω ταμειακή βεβαίωση. Ειδικότερα ο αιτών υποστηρίζει ότι στις 7.3.2016 έλαβε γνώση της προαναφερόμενης καταλογιστικής πράξης, η οποία κοινοποιήθηκε σ’ αυτόν με το 4378/7.3.2016 έγγραφο της Δ.Ο.Υ. .., κατόπιν σχετικής αιτήσεώς του, ενώ είχε προηγηθεί η από 26.2.2016 ταμειακή βεβαίωση του καταλογιζόμενου με βάση την ανωτέρω πράξη ποσού. Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται βάσιμος, καθόσον, από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι είχε κοινοποιηθεί στον αιτούντα, σε χρόνο προγενέστερο της έκδοσης της προσβαλλόμενης 1252/26.2.2016 πράξης ταμειακής βεβαίωσης, η σε βάρος του εκδοθείσα πράξη καταλογισμού. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη νομική σκέψη (ΙΙΙ.Β), η ασκηθείσα από τον αιτούντα ανακοπή παρίσταται προδήλως βάσιμη και ως εκ τούτου η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή..

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΩΣ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΝΤΑ:ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση των 3185, 3186 και 3187/11.6.2013 ταμειακών βεβαιώσεων της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιά, που αναφέρονται στην 3905/12.6.2013 ατομική ειδοποίηση χρεών της ίδιας Δ.Ο.Υ., με τις οποίες βεβαιώθηκαν σε βάρος της ανακόπτουσας τα ποσά των 86.947,14, 923.364,58 και 2.519.355,86 ευρώ, αντίστοιχα.(...)Οι ανωτέρω, όμως, προβαλλόμενοι ισχυρισμοί, ανεξαρτήτως, του ότι, ως προαναφέρθηκε, δεν υφίσταται πλέον εκκρεμοδικία ως προς τα ένδικα βοηθήματα των εφέσεων τα οποία επικαλείται η ανακόπτουσα, δεν συνιστούν, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, παραδεκτούς λόγους ανακοπής, καθόσον δεν αποδίδουν κάποια πλημμέλεια στις ίδιες τις προσβαλλόμενες πράξεις ταμειακής βεβαίωσης σχετικά με τον τύπο ή τη διαδικασία έκδοσής τους, αλλά αφορούν στη νομιμότητα των αποφάσεων δημοσιονομικής διόρθωσης, βάσει των οποίων εκδόθηκαν οι ως άνω 3185, 3186 και 3187/11.6.2013 ταμειακές βεβαιώσεις, που δεν επιτρέπεται να εξεταστούν από το Δικαστήριο τούτο, αφού κατά των νόμιμων αυτών τίτλων (αποφάσεων δημοσιονομικής διόρθωσης) προβλέπεται το ένδικο βοήθημα της έφεσης, που εν προκειμένω έχει ασκηθεί και επιτρέπει τον έλεγχό τους τόσο κατά το νόμο όσο και την ουσία.(...)Δέχεται εν μέρει την ανακοπή σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.Ακυρώνει τις 3187/11.6.2013 και 3186/11.6.2013 πράξεις ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιά. 

Ανακοπή κατά προγράμματος πλειστηριασμού εκδοθέντος σε βάρος συνυπόχρεου προσώπου - διευθύνοντος συμβούλου εταιρίας για χρέη αυτής, σε βάρος του οποίου είχε ήδη επιβληθεί αναγκαστική κατάσχεση ακινήτων του. Το ΣτΕ επανέλαβε την πάγια νομολογία του ότι απαιτείται νόμιμη έκδοση και κοινοποίηση ατομικής ειδοποίησης του άρθρου 4 παρ. 1 ΚΕΔΕ προς το συνυπεύθυνο πρόσωπο πριν από τη λήψη οποιουδήποτε μέτρου αναγκαστικής εκτέλεσης, όπως η αναγκαστική κατάσχεση ακινήτων. Επίσης έκρινε απαράδεκτο τον λόγο αναίρεσης περί πλημμελούς αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλομένης, διότι αυτός περιοριζόταν στο ζήτημα της αιτιολογίας και δεν αναφερόταν σε διατυπωμένη στην αναιρεσιβαλλόμενη ερμηνεία διατάξεων νόμου ή γενικής αρχής δικαίου. Σχόλιο: Στην ένδικη περίπτωση τόσο η έκθεση της αναγκαστικής κατάσχεσης, όσο και το ανακοπτόμενο πρόγραμμα είχαν επιδοθεί στο συνυπεύθυνο πρόσωπο με δικαστικό επιμελητή, κατ’ έφεση δε είχε, ορθά, προβληθεί από το Δημόσιο ότι το κύρος της έκθεσης της αναγκαστικής κατάσχεσης δεν μπορεί να ελεγθεί παρεμπιπτόντως, κατ’ άρθρο 224 παρ. 3 ΚΔΔ, στα πλαίσια ανακοπής κατά του επακολουθήσαντος προγράμματος πλειστηριασμού, ισχυρισμός ο οποίος στο αναιρετήριο διατυπώθηκε με το λόγο περί αιτιολογίας. Ενδεχομένως το ΣτΕ εννοεί ότι ο περί αιτιολογίας λόγος δεν συσχετίσθηκε ρητά με την ερμηνεία του άρθρου 224 παρ. 3 ΚΔΔ. Ο σχετικός λόγος έφεσης του Δημοσίου είχε πάντως αγνοηθεί από την αναιρεσιβαλλομένη, η οποία περιορίστηκε στην κρίση ότι «δεν προέκυψε από τα στοιχεία του φακέλου ότι το Δημόσιο είχε εκδώσει και κοινοποιήσει νόμιμα ατομική ειδοποίηση προ κατάσχεσης στο συνυπεύθυνο για τα χρέη της εταιρίας πρόσωπο

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ-ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΩΣ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΝΤΑ:Με την ανακοπή, ... ο ανακόπτων, εταίρος, νόμιμος εκπρόσωπος και διαχειριστής της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» (εφεξής … Ε.Π.Ε.) κατά το κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ζητεί την ακύρωση: α) του ... εγγράφου του Προϊσταμένου της Ε΄ Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Θεσσαλονίκης, το οποίο φέρει τον τίτλο «ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων χρεών, προ ποινικής δίωξης» και με το οποίο ειδοποιήθηκε να προβεί στην «(…) τακτοποίηση των (…) οφειλών [του] (…) μέσα σε 15 ημέρες από την έκδοση της ειδοποίησης αυτής», καταβάλλοντας συνολικό ποσό 185.624,01 ευρώ (168.624,01 ευρώ για κεφάλαιο και 17.159,47 ευρώ για προσαυξήσεις), β) της συναφούς προς την ανωτέρω ατομική ειδοποίηση ταμειακή βεβαίωση, γ) της ... απόφασης του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της … Ε.Π.Ε. δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση, ποσού 164.519,22, ευρώ που φέρεται ότι της καταβλήθηκε αχρεωστήτως ως οικονομική ενίσχυση λόγω ένταξής της στο πρόγραμμα «Μακροχρόνια Παύση Εκμετάλλευσης Γεωργικών Γαιών» και δ) της ... συμπληρωματικής απόφασης του ιδίου οργάνου, με το οποίο επιβλήθηκε σε βάρος της ίδιας Ε.Π.Ε. δημοσιονομική διόρθωση και ανάκτηση ποσού 3.945,32 ευρώ, που αντιστοιχεί σε τόκους του αρχικώς καταλογισθέντος ποσού για το χρονικό διάστημα από 20.12.2013 έως 22.4.2015.(...)Δεδομένου δε, ότι με το ως άνω πληροφοριακό έγγραφο  δεν εκκίνησε η διαδικασία αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος του αιτούντος, απαραδέκτως προσβάλλονται με τη ένδικη ανακοπή και οι πράξεις ταμειακής βεβαίωσης που εκδόθηκαν σε βάρος της ως άνω Ε.Π.Ε.. Τέλος, απαραδέκτως προσβάλλονται με την ανακοπή και οι πράξεις δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, οι οποίες αφορούν σε χρέη της Ε.Π.Ε. και κατά των οποίων ο αιτών, ως τρίτος, θα μπορούσε να προβάλλει λόγους πλήττοντες τη νομιμότητά τους μόνον επ’ ευκαιρία άσκησης  παραδεκτώς ανακοπής μετά την κοινοποίηση σε αυτόν σχετικής ατομικής ειδοποίησης...Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη ανακοπή πρέπει να απορριφθεί

Χρονικό διάστημα υπολογισμού προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής χρέους εις βάρος οφειλέτη του Δημοσίου, σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται τελεσίδικα η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης.Σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης, οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής του χρέους υπολογίζονται από το χρόνο που διενεργήθηκε το πρώτον η ταμειακή βεβαίωση, ανεξαρτήτως εάν μεσολάβησε ή όχι πράξη διαγραφής του χρέους, κατ’ άρθρο 10 του ν. 1160/1981, το οποίο, ενόψει της παραπάνω δικαστικής εξέλιξης, θεωρείται έκτοτε ληξιπρόθεσμο (ομόφ.).

Ζητείται η ακύρωση της 415/17.1.2014 πράξης ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΦΑΕ Αθηνών(....)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η κρινόμενη ανακοπή να γίνει εν μέρει δεκτή, να επιστραφεί μέρος του νομίμως κατατεθέντος παραβόλου, ίσο με 50,00 ευρώ, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας της ανακόπτουσας (άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο) και, εκτιμωμένων των περιστάσεων, να απαλλαγεί το Ελληνικό Δημόσιο από τη δικαστική δαπάνη της ανακόπτουσας (άρθρο 123 π.δ/τος 1225/1981 και 275 παρ.1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 –φ. 97 Α΄-). Ακολούθως, μετά την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής, η συνεκδικασθείσα αίτηση, με την οποία ζητείται η αναστολή εκτέλεσης της προσβαλλόμενης πράξης ταμειακής βεβαίωσης, τυγχάνει σε κάθε περίπτωση απορριπτέα λόγω έλλειψης αντικειμένου (ΕλΣυν Ι Τμ. 815/2018), ενώ πρέπει, εκτιμωμένων των περιστάσεων, να διαταχθεί η απόδοση στην αιτούσα του κατατεθέντος παραβόλου αναστολής (άρθρο 73 παρ. 5 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο). Δέχεται εν μέρει την ανακοπή.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:ζητείται, κατ’ εκτίμηση του δικογράφου, η ακύρωση της 2359/5.3.2015 πράξης ταμειακής βεβαίωσης της Δ.Ο.Υ. Α΄ Πατρών, με την οποία βεβαιώθηκε σε βάρος του ανακόπτοντος το ποσό των 44.335,97 ευρώ Το Δικαστήριο παρατηρεί ότι οι ως άνω ισχυρισμοί πλήττουν το κύρος του νομίμου τίτλου, ήτοι της 1934/112742/19.9.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης. Επομένως, με βάση τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη 5, οι ισχυρισμοί αυτοί τυγχάνουν απορριπτέοι ως απαράδεκτοι, διότι στη δίκη της ανακοπής κατά της ταμειακής βεβαίωσης δεν είναι επιτρεπτή η προβολή λόγων που στρέφονται κατά του νομίμου τίτλου, εφόσον κατά του τελευταίου προβλέπεται η άσκηση ουσιαστικού ενδίκου βοηθήματος (έφεσης), οπως εν προκειμένω. Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι, κατά τα γνωστά στο Δικαστήριο, η εν λόγω έφεση απορρίφθηκε ήδη με την 660/2018 απόφαση του Τμήματος τούτου. Απορρίπτει την ανακοπή

Αρμοδιότητα έκδοσης Ατομικού Φύλλου Έκπτωσης (ΑΦΕΚ), σε περίπτωση ακύρωσης, με δικαστική απόφαση, ταμειακής βεβαίωσης καταλογιστικής πράξης του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας – Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ).(...)Στην περίπτωση που με δικαστική απόφαση ακυρώνεται πράξη ταμειακής βεβαίωσης αρμοδίας ΔΟΥ, η οποία είχε εκδοθεί επί τη βάσει χρηματικού καταλόγου και πράξης καταλογισμού ελεγκτικής αρχής (εν προκειμένω του ΣΕΥΥΠ), επειδή θεωρήθηκε ότι δεν υφίσταται ενεργός νόμιμος τίτλος, λόγω μη κοινοποίησης της καταλογιστικής πράξης, αρμόδια να εκδώσει το ΑΦΕΚ είναι η Δ.Ο.Υ., στην οποία έχει βεβαιωθεί το σχετικό έσοδο, χωρίς να απαιτείται η έκδοση πράξης τροποποιητικής του καταλογισμού, υπό την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί από το ΣΕΥΥΠ (το οποίο οφείλει να επαναβεβαιώσει την καταλογισθείσα απαίτηση, κοινοποιώντας την καταλογιστική πράξη, πριν προχωρήσει στην σύνταξη νέου χρηματικού καταλόγου) η ανάκληση του προηγούμενου – ελαττωματικού - χρηματικού καταλόγου, με βάση τον οποίο είχε διενεργηθεί η ακυρωθείσα ταμειακή βεβαίωση (ομοφ.).

Υπόλογος νομικού προσώπου....Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη ΙΙ σκέψη της παρούσας η ... καταλογιστική απόφαση της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου (Τμήμα Δ΄) της ..., που αποτελεί το νόμιμο τίτλο  η εκτέλεση του οποίου επισπεύδεται δια της 8714/04.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης, ήταν ανενεργός κατά το χρόνο έκδοσης της ως άνω πράξης ταμειακής βεβαίωσης, αφού είχε ήδη χορηγηθεί από την Πρόεδρο του Τμήματος η προαναφερόμενη από 27.11.2019 προσωρινή διαταγή αναστολής εκτέλεσής  της. Σε κάθε περίπτωση, κατόπιν άσκησης της 4592/19-11-2019 αίτησης από τον αιτούντα, η εκτέλεση της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης σε βάρος του είχε ανασταλεί με την 523/2020 απόφαση του Τμήματος αυτού. Συνεπώς, η 8714/04.12.2019 πράξη ταμειακής βεβαίωσης, η οποία εκδόθηκε βάσει ανενεργού νομίμου τίτλου, πάσχει προφανούς ακυρότητας, κατά συνέπεια, η ασκηθείσα από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 101/15.1.2020) ανακοπή του αιτούντος παρίσταται προδήλως βάσιμη. Ακολούθως, η υπό κρίση αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.,  πρέπει να γίνει δεκτή (βλ. Ε.Σ. V Τμ. 4230/2015, 2020/2014). Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, να ανασταλεί ως προς τον αιτούντα η εκτέλεση της 8714/04.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης του Τμήματος επί της ασκηθείσας κατ’ αυτής από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 101/15.1.2020) ανακοπής ή μέχρι την κατάργηση της επί του ενδίκου αυτού βοηθήματος δίκης. Μετά δε την παραδοχή της αίτησης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον αιτούντα του καταβληθέντος για την άσκησή της παραβόλου (άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981). Ακολούθως, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση της δικαστικής δαπάνης του αιτούντος σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του αιτούντος, χωρίς να δικαιολογείται, για το λόγο αυτό, η καταδίκη των αντιδίκων του στη δικαστική του δαπάνη (βλ. Ε.Σ. Ελάσσ. Ολ. 708/2019, 2261/2014, Ολ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).