Προμήθεια θερμικών υποσταθμών και εγκατάστασης θερμικών υποσταθμών Τηλεθέρμανσης:..ζητείται η αναθεώρηση της 1343/2018 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην υπό στοιχ. II σκέψη, το Τμήμα κρίνει ότι απαραδέκτως υποβλήθηκε για έλεγχο στο Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου η ήδη υπογραφείσα και εν μέρει εκτελεσθείσα, και μάλιστα κατά το μεγαλύτερο μέρος της, σύμβαση, με αντικείμενο την «Προμήθεια θερμικών υποσταθμών και εγκατάστασης θερμικών υποσταθμών Τηλεθέρμανσης ...», όπως ορθά έκρινε και το VI Τμήμα με την προσβαλλόμενη απόφασή του, όσα δε αντίθετα υποστηρίζονται με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως αλυσιτελή. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος από την αιτούσα παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο).Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του κατατεθέντος από την αιτούσα παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 73 παρ. 4 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο).

Προμήθεια υγρών καυσίμων. Κατ΄ ακολουθία των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι, ανεξαρτήτως του ότι η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει ως στρεφόμενη κατά της  472/2019 Πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκρινε ότι με εσφαλμένη αιτιολογία με την 347/24-6-2019 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής αναδείχθηκε η αιτούσα προσωρινή ανάδοχος, η ελεγχόμενη διαγωνιστική διαδικασία στην οποία εμφιλοχώρησαν οι ως άνω ουσιώδεις πλημμέλειες πρέπει να ακυρωθεί  στο σύνολό της και να επαναπροκηρυχθεί. Ακολούθως, οι υποβληθείσες προς έλεγχο πέντε (5) συμφωνίες – πλαίσιο δεν δύνανται να υπογραφούν. Ενόψει δε της εν μέρει αποδοχής της αίτησης ανάκλησης, εκτιμωμένων  και των περιστάσεων το Τμήμα κρίνει ότι, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στην αιτούσα του κατατεθέντος για την άσκησή της παραβόλου (άρθρο 73 παρ. 4 και 5 του «Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο» που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013, Α΄ 52).Ανακαλεί την 472/2019 Πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου κατά τα οριζόμενα στη σκέψη VIII της παρούσας

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι όλοι οι προεκτεθέντες ισχυρισμοί της ανακόπτουσας τυγχάνουν απορριπτέοι. Συγκεκριμένα, σε βάρος της ανακόπτουσας δεν έχει βεβαιωθεί ταμειακώς το συνολικό ποσό των 91.075,10 ευρώ, όπως εσφαλμένως αναφέρει στην ένδικη ανακοπή, αλλά, αντιθέτως, τόσο από την οικεία ΕΜΠ 297/20.3.2013 καταλογιστική απόφαση, όσο και από τον 4/2013 χρηματικό κατάλογο καταλογιστέου ποσού στη Δ.Ο.Υ. Δ΄ …, προκύπτει αδιαμφισβήτητα ότι σε βάρος της έχει βεβαιωθεί ταμειακώς μόνο το ποσό για το οποίο αυτή ευθύνεται αλληλεγγύως με την Κ.Μ., ήτοι αυτό των 38.651,80 ευρώ (βλ. Γραμμές 1 και 3 του χρηματικού καταλόγου). Εξ άλλου, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη III και εφʼ όσον δεν έχει βεβαιωθεί σε βάρος της ανακόπτουσας το συνολικό ποσό των 91.075,10 ευρώ ούτε προβάλλεται από αυτήν κάποια συγκεκριμένη επελθούσα βλάβη των ουσιαστικών ή δικονομικών δικαιωμάτων της, οι ισχυρισμοί της ότι α) υφίσταται αναντιστοιχία των αναφερόμενων στην ΕΜΠ 297/20.3.2013 καταλογιστική απόφαση και στην 1882/15.4.2013 πράξη ταμειακής βεβαίωσης ποσών και β) στην 1576/19.4.2013 ατομική ειδοποίηση αναγράφεται το Α.Φ.Μ. της Κ.Μ. και όχι το δικό της, προβάλλονται αλυσιτελώς..(..)Τέλος, απαραδέκτως η ανακόπτουσα προβάλλει λόγους που ανάγονται σε νομικές και ουσιαστικές πλημμέλειες της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης, που αποτελεί το νόμιμο τίτλο της προσβαλλόμενης πράξης ταμειακής βεβαίωσης, δεδομένου ότι κατά της απόφασης αυτής προβλέπεται ένδικο βοήθημα (έφεση), που επιτρέπει τον έλεγχο της τόσο κατά το νόμο όσο και την ουσία, η οποία μάλιστα ασκήθηκε στις 5.4.2013 και απορρίφθηκε ως ουσία αβάσιμη με την 940/2016 απόφαση του παρόντος Τμήματος..Κατʼ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη ανακοπή πρέπει να απορριφθεί.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ-ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΩΣ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΝΤΑ:ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση των 3185, 3186 και 3187/11.6.2013 ταμειακών βεβαιώσεων της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιά, που αναφέρονται στην 3905/12.6.2013 ατομική ειδοποίηση χρεών της ίδιας Δ.Ο.Υ., με τις οποίες βεβαιώθηκαν σε βάρος της ανακόπτουσας τα ποσά των 86.947,14, 923.364,58 και 2.519.355,86 ευρώ, αντίστοιχα.(...)Οι ανωτέρω, όμως, προβαλλόμενοι ισχυρισμοί, ανεξαρτήτως, του ότι, ως προαναφέρθηκε, δεν υφίσταται πλέον εκκρεμοδικία ως προς τα ένδικα βοηθήματα των εφέσεων τα οποία επικαλείται η ανακόπτουσα, δεν συνιστούν, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, παραδεκτούς λόγους ανακοπής, καθόσον δεν αποδίδουν κάποια πλημμέλεια στις ίδιες τις προσβαλλόμενες πράξεις ταμειακής βεβαίωσης σχετικά με τον τύπο ή τη διαδικασία έκδοσής τους, αλλά αφορούν στη νομιμότητα των αποφάσεων δημοσιονομικής διόρθωσης, βάσει των οποίων εκδόθηκαν οι ως άνω 3185, 3186 και 3187/11.6.2013 ταμειακές βεβαιώσεις, που δεν επιτρέπεται να εξεταστούν από το Δικαστήριο τούτο, αφού κατά των νόμιμων αυτών τίτλων (αποφάσεων δημοσιονομικής διόρθωσης) προβλέπεται το ένδικο βοήθημα της έφεσης, που εν προκειμένω έχει ασκηθεί και επιτρέπει τον έλεγχό τους τόσο κατά το νόμο όσο και την ουσία.(...)Δέχεται εν μέρει την ανακοπή σύμφωνα με τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.Ακυρώνει τις 3187/11.6.2013 και 3186/11.6.2013 πράξεις ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Φ.Α.Ε. Πειραιά. 

Υπόλογος νομικού προσώπου....Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη ΙΙ σκέψη της παρούσας η ... καταλογιστική απόφαση της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου (Τμήμα Δ΄) της ..., που αποτελεί το νόμιμο τίτλο  η εκτέλεση του οποίου επισπεύδεται δια της 8714/04.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης, ήταν ανενεργός κατά το χρόνο έκδοσης της ως άνω πράξης ταμειακής βεβαίωσης, αφού είχε ήδη χορηγηθεί από την Πρόεδρο του Τμήματος η προαναφερόμενη από 27.11.2019 προσωρινή διαταγή αναστολής εκτέλεσής  της. Σε κάθε περίπτωση, κατόπιν άσκησης της 4592/19-11-2019 αίτησης από τον αιτούντα, η εκτέλεση της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης σε βάρος του είχε ανασταλεί με την 523/2020 απόφαση του Τμήματος αυτού. Συνεπώς, η 8714/04.12.2019 πράξη ταμειακής βεβαίωσης, η οποία εκδόθηκε βάσει ανενεργού νομίμου τίτλου, πάσχει προφανούς ακυρότητας, κατά συνέπεια, η ασκηθείσα από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 101/15.1.2020) ανακοπή του αιτούντος παρίσταται προδήλως βάσιμη. Ακολούθως, η υπό κρίση αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.,  πρέπει να γίνει δεκτή (βλ. Ε.Σ. V Τμ. 4230/2015, 2020/2014). Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, να ανασταλεί ως προς τον αιτούντα η εκτέλεση της 8714/04.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης του Τμήματος επί της ασκηθείσας κατ’ αυτής από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 101/15.1.2020) ανακοπής ή μέχρι την κατάργηση της επί του ενδίκου αυτού βοηθήματος δίκης. Μετά δε την παραδοχή της αίτησης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον αιτούντα του καταβληθέντος για την άσκησή της παραβόλου (άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981). Ακολούθως, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση της δικαστικής δαπάνης του αιτούντος σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του αιτούντος, χωρίς να δικαιολογείται, για το λόγο αυτό, η καταδίκη των αντιδίκων του στη δικαστική του δαπάνη (βλ. Ε.Σ. Ελάσσ. Ολ. 708/2019, 2261/2014, Ολ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).

Έλλειμμα στη διαχείριση νομικού προσώπου....Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη ΙΙ σκέψη της παρούσας,  η .... καταλογιστική απόφαση της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου (Τμήμα Δ΄) της ....., που αποτελεί το νόμιμο τίτλο  η εκτέλεση του οποίου επισπεύδεται δια  της 6952/05.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης, ήταν  ανενεργός κατά το χρόνο έκδοσης της ως άνω πράξης ταμειακής βεβαίωσης, αφού  είχε ήδη χορηγηθεί από την Προέδρο του Τμήματος η προαναφερόμενη από 27.11.2019 προσωρινή διαταγή αναστολής εκτέλεσής της. Σε κάθε περίπτωση, κατόπιν της άσκησης της 4592/19-11-2019 αίτησης από τον αιτούντα, η εκτέλεση της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης σε βάρος του είχε ανασταλεί με την 523/2020 απόφαση του Τμήματος αυτού. Επομένως, η 6952/05.12.2019 πράξη ταμειακής βεβαίωσης, η οποία εκδόθηκε βάσει ανενεργού νομίμου τίτλου, πάσχει προφανούς ακυρότητας κατά συνέπεια, η ασκηθείσα από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 103/15.1.2020) ανακοπή του αιτούντος παρίσταται προδήλως βάσιμη. Ακολούθως, η υπό κρίση αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 1 του ΚΔΔ, πρέπει να γίνει δεκτή (βλ. ΕΣ V Τμ. 4230/2015, 2020/2014).Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, να ανασταλεί ως προς τον αιτούντα η εκτέλεση της 6952/05.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης του Τμήματος επί της ασκηθείσας κατ’ αυτής από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 103/15.1.2020) ανακοπής ή μέχρι την κατάργηση της επί του ενδίκου αυτού βοηθήματος δίκης. Μετά δε την παραδοχή της αίτησης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον αιτούντα του καταβληθέντος για την άσκησή της παραβόλου (άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981). Ακολούθως, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση της δικαστικής δαπάνης του αιτούντος σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του αιτούντος, χωρίς να δικαιολογείται, για το λόγο αυτό, η καταδίκη των αντιδίκων του στη δικαστική του δαπάνη (βλ. Ε.Σ. Ελάσσ. Ολ. 708/2019, 2261/2014, Ολ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).

Έλλειμμα στη διαχείριση νομικού προσώπου....Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη ΙΙ σκέψη της παρούσας, η ..... καταλογιστική απόφαση της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου (Τμήμα Δ΄) της Α.Α.Δ.Ε., που αποτελεί το νόμιμο τίτλο η εκτέλεση του οποίου επισπεύδεται δια της 6952/05.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης,   ήταν ανενεργός κατά το χρόνο έκδοσης της ως άνω πράξης ταμειακής βεβαίωσης, αφού είχε ήδη χορηγηθεί από την Προέδρο του Τμήματος  η προαναφερόμενη από 27.11.2019 προσωρινή διαταγή αναστολής εκτέλεσής της. Σε κάθε περίπτωση, κατόπιν της άσκησης της 4595/19-11-2019 αίτησης από τον αιτούντα, η εκτέλεση της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης σε βάρος του είχε ανασταλεί με την 530/2020 απόφαση του Τμήματος αυτού. Επομένως, η 6952/05.12.2019 πράξη ταμειακής βεβαίωσης, η οποία εκδόθηκε βάσει ανενεργού νομίμου τίτλου, πάσχει προφανούς ακυρότητας και κατά συνέπεια, η ασκηθείσα από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 107/15.1.2020) ανακοπή του αιτούντος παρίσταται προδήλως βάσιμη. Ακολούθως, η υπό κρίση αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 1 του ΚΔΔ, πρέπει να γίνει δεκτή (βλ. ΕΣ V Τμ. 4230/2015, 2020/2014).Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, να ανασταλεί ως προς τον αιτούντα η εκτέλεση της 6952/05.12.2019 πράξης  ταμειακής βεβαίωσης μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης του Τμήματος επί της ασκηθείσας κατ’ αυτής από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 107/15.1.2020) ανακοπής ή μέχρι την κατάργηση της επί του ενδίκου αυτού βοηθήματος δίκης. Μετά δε την παραδοχή της αίτησης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον αιτούντα του καταβληθέντος για την άσκησή της παραβόλου (άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981). Ακολούθως, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση της δικαστικής δαπάνης του αιτούντος σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του αιτούντος, χωρίς να δικαιολογείται, για το λόγο αυτό, η καταδίκη των αντιδίκων του στη δικαστική του δαπάνη (βλ. Ε.Σ. Ελάσσ. Ολ. 708/2019, 2261/2014, Ολ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).

Καταλογισμός ΝΠΔΔ.ζητείται η ακύρωση:α) της 33304/1.10.2012 ατομικής ειδοποίησης ληξιπρόθεσμων χρεών της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Γλυφάδας, η οποία φέρει τίτλο «Ειδοποίηση προ ποινικής δίωξης», απαιτητού ποσού 215.373 ευρώ, το οποίο αναλύεται σε κεφάλαιο 71.791 ευρώ και σε προσαυξήσεις 143.582 ευρώ, β) της πράξης ταμειακής βεβαίωσης ή των πράξεων ταμειακής βεβαίωσης της ίδιας Δ.Ο.Υ., κατά το μέρος που αφορούν τον ανακόπτοντα δυνάμει των οποίων εκδόθηκε η ως άνω ατομική ειδοποίηση και γ) κάθε άλλης συναφούς, προγενέστερης ή μεταγενέστερης, πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης εν γένει, καθώς και του ως άνω Ν.Π.Δ.Δ.. Η ανακοπή αυτή είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη και ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης, κατά το μέρος που στρέφεται αορίστως κατά «πράξης ταμειακής βεβαίωσης ή των πράξεων ταμειακής βεβαίωσης της ίδιας Δ.Ο.Υ., δυνάμει της οποίας εκδόθηκε η ως άνω ατομική ειδοποίηση» και κάθε άλλης προγενέστερης ή μεταγενέστερης πράξης ή παράλειψης της Διοίκησης εν γένει.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το προσβαλλόμενο 33304/1.10.2012 έγγραφο της Δ.Ο.Υ. Γλυφάδας,(..)είναι απλό πληροφοριακό έγγραφο για την ειδοποίησή του πριν τη ποινική δίωξη και δεν συνιστά ατομική ειδοποίηση του άρθρου 4 παρ. 1 του Κ.Ε.Δ.Ε., καθόσον δεν εκδόθηκε στο πλαίσιο διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης που έχει κινηθεί σε βάρος του.(..)Κατά συνέπεια, το προσβαλλόμενο πληροφοριακό έγγραφο, με το οποίο δεν γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένη ταμειακή βεβαίωση, ώστε ενδεχομένως να δύναται να εξεταστεί αυτή ως συμπροσβαλλόμενη, δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη και επομένως απαραδέκτως προσβάλλεται με την ένδικη ανακοπή.

Χρονικό διάστημα υπολογισμού προσαυξήσεων εκπρόθεσμης καταβολής χρέους εις βάρος οφειλέτη του Δημοσίου, σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται τελεσίδικα η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης.Σε περίπτωση τελεσίδικης ακύρωσης της ταμειακής βεβαίωσης του χρέους για λόγους αναγόμενους στο νόμιμο τίτλο και στη συνέχεια αναίρεσης της (ακυρωτικής) απόφασης και εκ νέου δικαστικής κρίσης, με την οποία κρίνεται η νομιμότητα της ταμειακής βεβαίωσης, οι προσαυξήσεις εκπρόθεσμης καταβολής του χρέους υπολογίζονται από το χρόνο που διενεργήθηκε το πρώτον η ταμειακή βεβαίωση, ανεξαρτήτως εάν μεσολάβησε ή όχι πράξη διαγραφής του χρέους, κατ’ άρθρο 10 του ν. 1160/1981, το οποίο, ενόψει της παραπάνω δικαστικής εξέλιξης, θεωρείται έκτοτε ληξιπρόθεσμο (ομόφ.).

Έλλειμμα διαχείρισης....Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη ΙΙ σκέψη της παρούσας η .... καταλογιστική απόφαση της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου (Τμήμα Δ΄) της Α.Α.Δ.Ε.,  που αποτελεί  το νόμιμο τίτλο η εκτέλεση του οποίου επισπεύδεται δια της 8714/04.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης, ήταν ανενεργός κατά το χρόνο έκδοσης της ως άνω πράξης ταμειακής βεβαίωσης, αφού είχε ήδη χορηγηθεί από την Πρόεδρο του Τμήματος   η προαναφερόμενη από 27.11.2019 προσωρινή διαταγή αναστολής εκτέλεσής της. Σε κάθε περίπτωση, κατόπιν άσκησης της 4595/19-11-2019 αίτησης από τον αιτούντα, η εκτέλεση της προαναφερόμενης καταλογιστικής απόφασης σε βάρος του είχε ανασταλεί με την 530/2020 απόφαση του Τμήματος αυτού. Συνεπώς, η 8714/04.12.2019 πράξη ταμειακής βεβαίωσης, η οποία εκδόθηκε βάσει ανενεργού νόμιμου τίτλου, πάσχει προφανούς ακυρότητας, κατά συνέπεια, η ασκηθείσα από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 105/15.1.2020) ανακοπή του αιτούντος παρίσταται προδήλως βάσιμη. Ακολούθως, η υπό κρίση αίτηση, σύμφωνα με το άρθρο 202 παρ. 1 του Κ.Δ.Δ.,  πρέπει να γίνει δεκτή (βλ. Ε.Σ. V Τμ. 4230/2015, 2020/2014). 

V. Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, να ανασταλεί ως προς τον αιτούντα η εκτέλεση της 8714/04.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης του Τμήματος επί της ασκηθείσας κατ’ αυτής από 15.1.2020 (Α.Β.Δ. 105/15.1.2020) ανακοπής ή μέχρι την κατάργηση της επί του ενδίκου αυτού βοηθήματος δίκης. Μετά δε την παραδοχή της αίτησης πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή στον αιτούντα του καταβληθέντος για την άσκησή της παραβόλου (άρθρο 277 παρ. 9 του Κ.Δ.Δ. σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ. 1225/1981). Ακολούθως, απορριπτέο τυγχάνει το αίτημα για επιδίκαση της δικαστικής δαπάνης του αιτούντος σε βάρος των καθ’ ων η αίτηση, δεδομένου ότι η παροχή έννομης προστασίας στο πλαίσιο της παρούσας δίκης έχει προσωρινό χαρακτήρα και γίνεται αποκλειστικά και μόνο προς το συμφέρον του αιτούντος, χωρίς να δικαιολογείται για το λόγο αυτό η καταδίκη των αντιδίκων του στη δικαστική του δαπάνη (βλ. Ε.Σ. Ελάσσ. Ολ. 708/2019, 2261/2014, Ολ. 2480/2012, 3061, 2604/2009).