ΕΣ/Τ1/308/2006
Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου
Οι αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων πολιτικών δικαστηρίων καθώς και οι προσωρινές διαταγές αυτών, οι οποίες εκδόθηκαν επί αιτήσεων υπαλλήλων Δήμου και έκαναν δεκτό ότι οι συμβάσεις πρόσληψης των ανωτέρω υπέκρυπταν εξαρχής συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας αορίστου, είναι ανίσχυρες κατά το άρθρο 313 του Κ. Πολ. Δ., εφόσον κατά το χρόνο κατάθεσης των σχετικών αιτήσεων τα πολιτικά δικαστήρια στερούνταν δικαιοδοσίας να κρίνουν, ακόμη και στο πλαίσιο παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας, επί των συμβάσεων που συνέδεαν τους ανωτέρω υπαλλήλους με το Δήμο, αφού η δικαιοδοσία αυτών μεταβλήθηκε μετά την έναρξη ισχύος του π.δ/τος 164/2004 (19-7-2004).
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΕΣ/Τ1/31/2007
Από της ισχύος του π.δ.164/2004 (19.7.2004) τα πολιτικά δικαστήρια στερούνται δικαιοδοσίας να επιλύουν διαφορές σχετικές με την φύση των εργασιακών σχέσεων του προσωπικού που απασχολείται στο δημόσιο τομέα με διαδοχικές συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου. Η 75/2006 τελεσίδικη απόφαση του Ειρηνοδικείου Καλλιθέας δεν είναι ανίσχυρη κατ’ άρθρο 313 Κ.Πολ.Δ., εφόσον κατά τον χρόνο κατάθεσης της αγωγής, επί της οποίας αυτή εκδόθηκε, τα πολιτικά δικαστήρια δεν στερούνταν δικαιοδοσίας να κρίνουν επί της διαφοράς που ανέκυψε μεταξύ των δικαιούχων των ενταλμάτων και του Δήμου Ταύρου σχετικά με τον χαρακτηρισμό της σχέσης εργασίας που τους συνέδεε κατά τον κρίσιμο χρόνο, και συνεπώς το απορρέον από την δικαστική αυτή απόφαση δεδικασμένο δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά την άσκηση προληπτικού ελέγχου
ΕΣ/Τ1/219/2007
Απασχόληση σε Δήμο, σε εκτέλεση αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων και προσωρινών διαταγών πολιτικών δικαστηρίων , οι οποίες, όμως, δεν δεσμεύουν το Ελεγκτικό Συνέδριο, κατά τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών, εφόσον, τα σχετικά ένδικα βοηθήματα, επί των οποίων εκδόθηκαν, ασκήθηκαν μετά τις 19.7.2004 (ημερομηνίας έναρξης ισχύος του π.δ. 164/2004), δηλαδή σε χρόνο κατά τον οποίο τα πολιτικά δικαστήρια στερούνταν δικαιοδοσίας να κρίνουν, ακόμη και στο πλαίσιο παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας, επί των συμβάσεων, που συνέδεαν τους εργαζομένους με το Δήμο.
ΕΣ/Τ1/8η/2006
Οι 395/2005 και 346/2005 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κεφαλληνίας,είναι ανίσχυρες αφού αυτό στερείται όπως προεκτέθηκε της αρμοδιότητας να κρίνει επί των προϋποθέσεων μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου και των ανανεώσεων αυτών σε συμβάσεις αορίστου χρόνου, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 11 του π.δ. 164/2004, συνεπώς αυτές (οι αποφάσεις) δεν παράγουν καμία έννομη συνέπεια
2/78938/0026/2013
ΘΕΜΑ: Κοινοποίηση της αριθ. 466/2012 γνωμοδότησης του Α1 Τμήματος Διακοπών του Ν.Σ.Κ. Με την ανωτέρω γνωμοδότηση διατυπώθηκε, κατά πλειοψηφία, η άποψη ότι: α) οι αποφάσεις επί αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων δεν υπάγονται για συγκεκριμένους λόγους στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων της παρ. 5 του άρθρου 326 του ν. 4072/2012, καθώς επίσης και οι αποφάσεις που εκδίδονται επί προσωρινών διαταγών των δικαστών και διαταγών πληρωμής, επειδή αυτές δεν αποτελούν εκτελεστό τίτλο έναντι του Δημοσίου και δεν εκτελούνται β) από την εφαρμογή των ανωτέρω διατάξεων εξαιρούνται: i) οι καταψηφιστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων που επιδικάζουν χρηματικές απαιτήσεις σε βάρος του Δημοσίου, (με εξαίρεση καταψηφιστική απόφαση πολιτικού Εφετείου που δικάζει διαφορά από δημόσιο έργο), καθώς και οι καταψηφιστικές αποφάσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου οι εκδιδόμενες επί αγωγών κατ’ άρθρο 105 Εισ. Ν.Α.Κ., διότι δεν τίθεται ζήτημα εκτελέσεως τους, προτού καταστούν αμετάκλητες, ii) οι τίτλοι που αναφέρονται στις περιπτώσεις γ΄ έως και ζ΄ της παρ. 2 του άρθρου 904 Κ.Πολ.Δ, (με εξαίρεση τις αποφάσεις αλλοδαπών δικαστηρίων που κηρύχθηκαν εκτελεστές), επειδή οι ως άνω τίτλοι δεν εκτελούνται κατά του Δημοσίου, iii) οι αναγνωριστικές και οι διαπλαστικές αποφάσεις των δικαστηρίων, επειδή δεν παράγουν εκτελεστότητα, iv) οι καταψηφιστικές αποφάσεις εφόσον δεν επιδικάζουν χρηματική απαίτηση.
ΕΣ/Τ1/129/2006
Καταβολή οφειλόμενου ποσού και δικαστικών εξόδων σε δικηγόρο Δήμου, σε εκτέλεση διαταγής πληρωμής Ειρηνοδικείου και του σχετικού κατασχετηρίου. Μη νόμιμη δαπάνη, καθόσον οι διαταγές πληρωμής που εκδίδονται σύμφωνα με τα άρθρ. 623 και επ. Κ.Πολ.Δ. δεν παράγουν δεδικασμένο, αφού δεν εκδίδονται ύστερα από διαγνωστική δίκη. Οι διαταγές πληρωμής, ως εκτελεστοί τίτλοι (άρθρ. 904 παρ. 2 περ. ζ΄του Κ.Πολ.Δ.)δεν εμπίπτουν στην έννοια των δικαστικών αποφάσεων του άρθρ. 1 ν. 3068/2003, κατά ρητή επιταγή του άρθρ. 20 ν. 3301/2004 και επομένως δεν υποχρεώνουν τους Ο.Τ.Α. σε συμμόρφωση ούτε νόμιμα εκτελούνται κατ΄αυτών με τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης.
ΕΣ/Τ7/77/2009
Κατά τον ενεργούμενο από τον Ελεγκτικό Συνέδριο έλεγχο των δαπανών, ως δικαιολογητικό της δαπάνης προσκομίζεται ο εκτελεστός τίτλος της διαταγής πληρωμής, το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει τη δυνατότητα σύμφωνα με το άρθρο 17 παρ. 3 του π.δ./τος 774/1980 να προέρχεται σε παρεμπίπτοντα έλεγχο ζητημάτων που άπτονται της νομιμότητας και κανονικότητας της δαπάνης και υπάγονται στη δικαιοδοσία και καθ’ ύλην αρμοδιότητα άλλων δικαστηρίων. Κατά τον έλεγχο αυτό παρακολουθεί και το θέμα της υποχρέωσης για συμμόρφωση ή μη του ελεγχόμενου φορέα προς εκδοθείσα διαταγή πληρωμής. Κατά συνέπεια, εάν ο εκδοθείς τίτλος πληρωμής της δαπάνης δεν συνοδεύεται από άλλα, πλην της διαταγής πληρωμής, δικαιολογητικά στα οποία να ερείδεται η καταβολή αυτού, η οποία, όπως προεκτέθηκε δεν δύναται να στηρίξει αυτοτελώς την νομιμότητα της δαπάνης αφού δεν ενέχει αυθεντική διάγνωση των αξιώσεων που περιέχει, δεν δημιουργείται υποχρέωση συμμόρφωσης των ΟΤΑ προς αυτή, ούτε εκτελείται κατ’ αυτών, το δε Ελεγκτικό Συνέδριο δεν δεσμεύεται να καταλήξει σε κρίση ότι η προαναφερόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη (βλ. Πρακτικά της 4ης Γεν. Συν. της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου της 27.2.2008, της 7ης Γεν. Συν. της Ολομ. του Ε.Σ. της 19-3-2003,Θέμα Α΄, Πράξεις VII Τμήματος 14/2005, 27/2006, 237/2007, IV.Τμήμ.17/2001, 30, 31/2004, Ι Τμήμ. 51, 71/2005 και Πρακτικά Ι τμήματος Συν.14η/5.6.2007 Θέμα Β΄).
ΝΣΚ/31/2021
α) Αν, σε περίπτωση ακύρωσης από το διοικητικό εφετείο αποφάσεων απορριπτικών αιτήσεων πολιτογράφησης ομογενών αλλοδαπών για έλλειψη αιτιολογίας, οι οποίες είχαν ως αφετηρία τη διενέργεια εξέτασης των αιτούντων ενώπιον του Έλληνα Πρόξενου ως προς την ύπαρξη ελληνικής συνείδησης, επιβάλλεται η αναπομπή των υποθέσεων σ’ αυτόν, για να αιτιολογήσει επαρκώς την κρίση του και β) αν η Διοίκηση οφείλει να εκδώσει νέες απορριπτικές αποφάσεις των αιτημάτων πολιτογράφησης με επαρκή αιτιολογία στο σώμα της πράξης.(...)Προς τον σκοπό συμμόρφωσης της Διοίκησης με την απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών με αριθμό 1391/2020 και με άλλες, ίδιες αποφάσεις με τις οποίες ακυρώθηκαν από το διοικητικό εφετείο αποφάσεις απορριπτικές αιτήσεων πολιτογράφησης ομογενών αλλοδαπών για έλλειψη αιτιολογίας, οι οποίες είχαν ως αφετηρία τη διενέργεια εξέτασης των αιτούντων ενώπιον του Έλληνα Πρόξενου, ως προς την ύπαρξη ελληνικής συνείδησης, α) δεν επιβάλλεται η αναπομπή των υποθέσεων στον Έλληνα Πρόξενο, για να αιτιολογήσει επαρκώς την κρίση του και β) εν προκειμένω, πρέπει, μετά από εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας, να εκδοθεί νέα απόφαση του Υπουργού, με την οποία, είτε να γίνεται δεκτό το αίτημα πολιτογράφησης είτε να αιτιολογείται, πλήρως, ειδικά και εμπεριστατωμένα, η απόκλιση της κρίσης του από την, κατά την παραδοχή της παραπάνω ακυρωτικής απόφασης, θετική εισήγηση του Έλληνα Πρόξενου της οικείας προξενικής αρχής για την αποδοχή του αιτήματος πολιτογράφησης (ομόφωνα).
ΕΣ/Τ1/28/2007
Συμβάσεις μίσθωσης έργου δεν είναι νόμιμες, εφόσον καλύπτουν, ως εκ του αντικειμένου τους, πάγιες και διαρκείς ανάγκες , οι οποίες ανακύπτουν σε μόνιμη βάση.Περαιτέρω, εκ μόνου του λόγου ότι οι παραπάνω υπάλληλοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες δεν συνάγεται, άνευ ετέρου, ότι οι συμβάσεις τους υποκρύπτουν σχέση εξαρτημένης εργασίας, απαραίτητη προϋπόθεση για την εφαρμογή, στη συγκεκριμένη περίπτωση, των διατάξεων του π.δ.164/2004
ΝΣΚ/466/2012
Εκ του νόμου εγγυοδοσία υπέρ του Δημοσίου κατά την εκτέλεση μη αμετακλήτων αποφάσεων – Υπαγωγή στο πεδίο εφαρμογής του άρθρου 4 παρ.1 του Ν. 3068/2002, των αποφάσεων ασφαλιστικών μέτρων, διαταγών πληρωμής και προσωρινών διαταγών – Εξαίρεση δικαστικών αποφάσεων ή εκτελεστών τίτλων από την εφαρμογή της ως άνω διατάξεως – Κρίσιμη ημερομηνία για τον υπολογισμό των τόκων – Απρόθεσμα ένδικα βοηθήματα.Οι αποφάσεις επί αιτήσεων ασφαλιστικών μέτρων, οι διαταγές πληρωμής και οι προσωρινές διαταγές δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων της παρ.1 του άρθρου 4 του Ν. 3068/2002, όπως συμπληρώθηκε με την παρ.5 του άρθρου 326 του Ν. 4072/2012, για την αναγκαστική εκ του νόμου εγγυοδοσία υπέρ του Δημοσίου κατά την εκτέλεση δικαστικών αποφάσεων. (πλειοψ.) Στο πεδίο εφαρμογής των ως άνω διατάξεων δεν υπάγονται: α) οι καταψηφιστικές αποφάσεις των πολιτικών δικαστηρίων και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με εξαίρεση καταψηφιστική απόφαση που δίκασε διαφορά από δημόσιο έργο, β) οι τίτλοι που αναφέρονται στις περιπτώσεις γ’ έως και ζ’ της παρ.2 του άρθρου 904 Κ.Πολ.Δ., με εξαίρεση τις αποφάσεις αλλοδαπών δικαστηρίων που κηρύχθηκαν εκτελεστές, γ) οι αναγνωριστικές και οι διαπλαστικές δικαστικές αποφάσεις και δ) οι καταψηφιστικές αποφάσεις, εφόσον δεν επιδικάζουν χρηματική απαίτηση. (πλειοψ.) Κρίσιμη ημερομηνία για τον υπολογισμό των τόκων θεωρείται: αα) όσον αφορά μεν την έναρξη τοκοφορίας, η ημερομηνία επιδόσεως της αγωγής, εκτός αν από το διατακτικό του εκτελεστού τίτλου προκύπτει διαφορετική ημερομηνία, ββ) όσον αφορά δε τη λήξη, η ημερομηνία εκτελέσεως του τίτλου εκ μέρους του Δημοσίου, δηλαδή η ημερομηνία πληρωμής. (ομοφ.) Σε χρονικό περιορισμό δεν υπάγονται τα ένδικα βοηθήματα των άρθρων 313, 586, 696 παρ.3, 901 Κ.Πολ.Δ. και 205 παρ.5 και 215 παρ.2 Κ.Διοικ.Δικ. (ομοφ.)
ΝΣΚ/1/2016
Πολιτικά δικαστήρια – Απόφαση αναγνωριστική – Τελεσιδικία – Δεδικασμένο – Συμμόρφωση της Διοίκησης.Οι αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠ.ΠΟ.Α. δεν υποχρεούνται να απασχολούν και να αμείβουν, με οποιαδήποτε σχέση, τους εργαζόμενους για τους οποίους με την με αριθμ. 3104/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, έχει αναγνωρισθεί τελεσίδικα (μετά την απόρριψη της έφεσης του Ελλ. Δημοσίου κατ’ αυτής με την με αριθμ. 7083/2014 απόφαση του Εφετείου Αθηνών), ότι κατά το χρονικό διάστημα, που είχαν συνάψει με το Ελλ. Δημόσιο διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου, ως φύλακες αρχαιοτήτων του ΥΠ.ΠΟ.Α., συνδέονται μ’ αυτό με ενιαία σύμβαση εξαρτημένης εργασίας αορίστου χρόνου (ομοφ.).