Υπαγωγή στην ασφάλιση ΙΚΑ . Δεν ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, οι ιδιώτες που προσλαμβάνονται σε νπδδ, με σύμβαση έργου, κατά την διαδικασία του άρθρου 6 του ν 2527/97.Το δημόσιο υποχρεούται να ασφαλίζει στο ΙΚΑ , το προσωπικό, που εμπίπτει στις διατάξεις του ανωτέρου νόμου, μόνο, όταν η παρεχόμενη εργασία, υποκρύπτει εξαρτημένη εργασία. Επίσης, το δημόσιο υποχρεούται να ασφαλίσει στο ΙΚΑ , τα πρόσωπα που απασχολεί με άλλη σχέση , εφόσον με ρητή διάταξη νόμου , δεν υπάγονται στην ασφάλιση άλλου κυρίου ασφαλιστικού φορέα . Δεν ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, αλλά στο ΤΕΒΕ, ιδιώτες, που προσλαμβάνονται σε δημοτικό παιδικό σταθμό, οι οποίοι εμπίπτουν στην διάταξη του ανωτέρω νόμου

Προμήθεια αυτοκινήτων.Ανάκληση της 333/2009 πράξης με την οποία κρίθηκε ότι οι εντελλόμενες, με τα 66 και 67, οικονομικού έτους 2009, χρηματικά εντάλματα πληρωμής του ανωτέρω Δήμου, δαπάνες που αφορούσαν την προμήθεια: α) ενός μη ανατρεπόμενου φορτηγού αυτοκινήτου και β) υπηρεσιακού επιβατικού αυτοκινήτου τύπου τζιπ δεν είναι νόμιμες. Τούτο διότι τα αρμόδια όργανα του Δήμου μη νομίμως προέβησαν στην προμήθεια δύο (2) -επιβατηγού και ημιεπιβατηγού- αυτοκινήτων για τις μετακινήσεις των υπαλλήλων των υπηρεσιών τους, καθόσον, τόσο από τα 4679/24.7.2008 και 4680/24.7.2008 έγγραφα του Δήμου …... προς τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας, όσο και από τις ίδιες εγκριτικές αποφάσεις του τελευταίου, δεν προκύπτει η εκ του νόμου απαιτούμενη ειδική αιτιολογία για την επιλογή εκ μέρους του Δήμου να προβεί στην αγορά των ως άνω αυτοκινήτων από το ελεύθερο εμπόριο και όχι από τον ΟΔΔΥ, όπως καταρχήν όφειλε, ενώ, εξάλλου, από τις παρατιθέμενες στη μείζονα σκέψη διατάξεις, δεν προβλέπεται η δυνατότητα χρήσεως επιβατηγού οχήματος από δημοτικούς υπαλλήλους, πλην μόνο του ιδίου του Δημάρχου.Μη ανακλητέα

Με την αίτηση αυτή η αιτούσα επιδιώκει να ακυρωθούν: 1. η υπ’ αριθμ. 1781/16.10.2010 απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, 2. η υπ’ αριθμ. 16344/ΕΥΣ869/16.4.2010 απόφαση του Γενικού Γραμματέα Επενδύσεων και Ανάπτυξης του ίδιου ως άνω Υπουργείου και κάθε άλλη σχετική πράξη ή παράλειψη της Διοικήσεως.(...)Λαμβανομένων δε υπόψη, πρώτον, ότι στην αρχική πράξη απόρριψης της πρότασης της αιτούσας να λάβει επιχορήγηση από το πρόγραμμα ενίσχυσης ελεύθερων επαγγελματιών παρετίθετο μόνο η συνολική βαθμολογία που έλαβε η πρότασή της (33,6 μονάδες), χωρίς καμία περαιτέρω ανάλυση αυτής, και δεύτερον, ότι οι μόνες μεταβλητές που εφαρμόζονται στους σχετικούς μαθηματικούς τύπους είναι τα φορολογικά δεδομένα των δυνητικών δικαιούχων (δηλαδή, τα καθαρά και ακαθάριστα έσοδά τους των φορολογικών ετών 2008-2009), καθώς και οι διάμεσοι καθαρών και ακαθαρίστων εσόδων από ελεύθερο επάγγελμα της αντίστοιχης με τον υποψήφιο κατηγορίας ελευθέρων επαγγελματιών για τα ίδια έτη, η Διοίκηση υποχρεούτο, επ’ αφορμή της εξετάσεως της ανωτέρω ενστάσεως, να ελέγξει αν οι κρίσιμες μεταβλητές πράγματι εφαρμόσθηκαν και υπολογίσθηκαν ορθώς στην περίπτωση της αιτούσας κατά την διαδικασία αυτοματοποιημένης επεξεργασίας, παραθέτοντας σχετική προς τούτο αιτιολογία. Εν τούτοις, κατά παράβαση των ανωτέρω άρθρων 8 και 9 της Προκήρυξης και της γενικής υποχρέωσης αιτιολόγησης των διοικητικών πράξεων (άρθρο 17 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας) η Διοίκηση απέρριψε αναιτιολόγητα την ένσταση της αιτούσας χωρίς να προβεί στην ουσιαστική εξέταση των σχετικών αιτιάσεων, αναφέροντας απλώς ότι εφαρμόσθηκε κατά γράμμα η διαδικασία αξιολόγησης που προβλέπεται στο Παράρτημα ΣΤ της Προκήρυξης, υπό την εσφαλμένη, προφανώς, αντίληψη, ότι στην περίπτωση διοικητικών πράξεων παραγόμενων εν όλω ή εν μέρει με ηλεκτρονική αυτοματοποιημένη διαδικασία δεν υφίσταται περιθώριο εσφαλμένης εφαρμογής κανόνα δικαίου (εν προκειμένω των διατάξεων του Παραρτήματος ΣΤ της Προκήρυξης). Αλλά και κατά το δεύτερο σκέλος της, κατά το οποίο η ένσταση ήταν απορριπτέα διότι η ήδη αιτούσα «δεν [επισύναψε] προς τεκμηρίωση τα απαιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία», η παραδεκτώς προσβαλλόμενη πράξη δεν αιτιολογείται νομίμως προεχόντως διότι δεν προσδιορίζονται ούτε προκύπτουν τα στοιχεία αυτά. Συνεπώς, για τους λόγους αυτούς, βασίμως προβαλλόμενους, πρέπει να ακυρωθεί η παραδεκτώς προσβαλλόμενη υπ’ αριθμ. 1781/26.10.2010 απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων, και να αναπεμφθεί η υπόθεση στη Διοίκηση προκειμένου να εξετασθεί εκ νέου η βασιμότητα των αιτιάσεων της ένστασης της αιτούσας, ιδιαίτερα δε υπό το φως των αναφερομένων στην προμνησθείσα από 4.3.2016 έκθεση απόψεων της Διοίκησης, να εξετασθεί αν κατά την βαθμολόγηση της ένδικης πρότασης ελήφθησαν υπόψη όλα τα προβλεπόμενα από την Προκήρυξη φορολογικά στοιχεία που είχε θέσει υπόψη της Αρχής η αιτούσα, δηλαδή και τα φορολογικά στοιχεία του έτους 2008.Δ ι ά  τ α ύ τ α Δέχεται την αίτηση. Ακυρώνει την υπ’ αριθμ. 1781/26.10.2010 απόφαση της Επιτροπής Ενστάσεων του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας

Ειδικώς επί ελευθέρων επαγγελματιών, ως χρόνος κτήσης του εισοδήματος νοείται αυτός της (πραγματικής) είσπραξης της αμοιβής τους, η εν λόγω απόδειξη δεν αποτελεί συστατικό στοιχείο της κατά του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ. απαίτησης του φερομένου ως δικαιούχου, ούτως ώστε να υφίσταται υποχρέωση προσκόμισής της στον αρμόδιο για τον προληπτικό έλεγχο της οικείας δαπάνης Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αλλά στοιχείο δηλωτικό (αποδεικτικό) της εξόφλησης ήδη αναγνωρισμένης και εκκαθαρισμένης δαπάνης, δηλαδή εξοφλητική απόδειξη, που εκδίδεται κατά το χρόνο είσπραξης της αμοιβής (και όχι κατά το στάδιο εκκαθάρισης αυτής) και συνεπώς, πρέπει να προσκομίζεται στο διενεργούντα την πληρωμή ταμία του δημοσίου νομικού προσώπου (πρβλ. τα Πρακτικά 35ης Γεν. Συν./29.12.1971 Ολομ. και 31ης Συν./10.10.1995 I Τμ. και τις Πράξεις 118/2002 I Τμ. και βλ. πράξ. 162/2003, 118/2005 IV Τμ. απόφ. 954/2009 IV Τμήμ.). Αυτός είναι και ο δικαιολογητικός λόγος, που από τις προεκτεθείσες διατάξεις εισάγεται εξαίρεση ειδικά ως προς το χρόνο έκδοσης της απόδειξης παροχής υπηρεσιών από ελεύθερο επαγγελματία, σε σχέση με τα ισχύοντα ως προς το χρόνο έκδοσης του τιμολογίου. Η θέση αυτή ενισχύεται και από τη νέα διάταξη του άρθρου 19 παρ. 22 του ν. 3842/2010, με την οποία αντικαταστάθηκε το άρθρο 13 παρ. 3 του π.δ/τος 186/1992, όπου επαναλαμβάνεται ρητά ότι σε περίπτωση παροχής υπηρεσιών από τους ασκούντες ελευθέριο επάγγελμα προς το Δημόσιο και τα Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, η σχετική απόδειξη εκδίδεται με κάθε επαγγελματική τους είσπραξη.Με βάση τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η υπό κρίση δαπάνη εντέλλεται κανονικά, αφού ειδικώς για την προσκομισθείσα απόδειξη δεν ισχύουν όσα ορίζονται στο άρθρο 12 παρ. 15 του π.δ/τος 186/1992 σχετικά με το χρόνο έκδοσης του τιμολογίου, περαιτέρω δε αυτή, κατά τα ανωτέρω, δεν συνιστά δικαιολογητικό εκκαθάρισης, αλλά εξόφλησης της αμοιβής, προσκομιστέα στον επιφορτισμένο με την πληρωμή όργανο του Δήμου και εκφεύγοντα του ελέγχου του Επιτρόπου. Στις περιπτώσεις όμως αυτές, πρέπει να γίνεται σχετική μνεία επί του σώματος των ενταλμάτων, προκειμένου να ενημερωθεί ο αρμόδιος ταμίας και να απαιτήσει την προσκόμιση των αποδείξεων κατά την εξόφληση των τίτλων πληρωμής.

Καταβολή μισθοδοσίας...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι νομίμως προσλήφθηκε ο φερόμενος ως δικαιούχος ως επικουρικός ιατρός στο Νοσοκομείο ... με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, χωρίς να απαιτείται η αναγνώριση από τον ΔΟΑΤΑΠ της ισοτιμίας του πτυχίου του – που του απονεμήθηκε από πανεπιστήμιο της Βουλγαρίας πριν από την ένταξη της χώρας αυτής στην Ευρωπαϊκή Ένωση – απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου προβαλλόμενων από την Επίτροπο. Και τούτο διότι νομίμως με τη χορηγηθείσα, από την πρώην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Φθιώτιδας στον φερόμενο ως δικαιούχο τον Δεκέμβριο του έτους 2007, άδεια άσκησης του ιατρικού επαγγέλματος – η οποία εκδόθηκε κατ’ εφαρμογή των σχετικών με την ελεύθερη κυκλοφορία των ιατρών και την αμοιβαία αναγνώριση των πτυχίων τους κοινοτικών οδηγιών – έχει αναγνωρισθεί από την αρμόδια αυτή αρχή το κτηθέν πτυχίο του ως ισότιμο με τα πτυχία που απονέμονται από τις ιατρικές σχολές των ελληνικών πανεπιστημίων και, περαιτέρω, το δικαίωμά του να ασκεί, βάσει αυτού, το επάγγελμα του ιατρού στην Ελλάδα. Είναι δε διάφορο το ζήτημα της ουσιαστικής ισοτιμίας της εκπαίδευσης στην οποία αναφέρεται το πτυχίο αυτό από το ζήτημα της αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων του κατόχου του πτυχίου αυτού, όπως αναφέρεται, μάλιστα, ρητά και στη σχετική οδηγία 93/16/ΕΟΚ, με την οποία, όπως προεκτέθηκε, θεσπίζεται ένα σύστημα αυτόματης και ανεπιφύλακτης αναγνώρισης από τα κράτη μέλη των πτυχίων ιατρικής που έχουν κτηθεί σε άλλα κράτη μέλη, όσον αφορά στην πρόσβαση στις δραστηριότητες του ιατρού και την άσκηση αυτών. Άλλωστε, η αρχή αυτή της αυτόματης και ανεπιφύλακτης αναγνώρισης των πτυχίων επαναλαμβάνεται ειδικά και ρητά μόνο για το επάγγελμα του ιατρού στην οδηγία 2005/36/ΕΚ που αφορά, όπως προεκτέθηκε, στην καθιέρωση ενός γενικού συστήματος αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων διαφόρων επαγγελματιών στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξάλλου, για την αναγνώριση της ισοτιμίας του εν λόγω πτυχίου ιατρικής, που πιστοποιεί εκπαίδευση που ολοκληρώθηκε πριν την ένταξη της Βουλγαρίας στην Ε.Ε., προσκομίστηκε το απαιτούμενο από την κοινοτική νομοθεσία πιστοποιητικό, εκδοθέν από την αρμόδια αρχή της Βουλγαρίας, που βεβαιώνει ότι αυτό έχει χορηγηθεί μετά από την περάτωση εκπαίδευσης και κατάρτισης σύμφωνης με το άρθρο 23 της οδηγίας 93/16/ΕΟΚ, και θεωρείται από το κράτος αυτό ισοδύναμο προς εκείνα που αναφέρονται στο σχετικό παράρτημα της οδηγίας αυτής. Περαιτέρω, βάσει του εν λόγω πτυχίου του ο φερόμενος ως δικαιούχος απέκτησε και τίτλο ιατρικής ειδικότητας, σύμφωνα με την προβλεπόμενη από την ελληνική νομοθεσία διαδικασία, στην οποία τίθεται ως προαπαιτούμενο η κατοχή βασικού πτυχίου ιατρικής, ήτοι και πτυχίου κτηθέντος σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναγνωρίζεται, όπως εν προκειμένω, αυτομάτως, βάσει των προπαρατεθεισών κοινοτικών οδηγιών. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη, πλην όμως αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί λόγω λήξης του οικονομικού έτους 2018, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

Καταβολή αποζημιώσεων καταβολή αποζημίωσης σε δημοτικούς συμβούλους για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου : Με δεδομένα τα ανωτέρω και σε συνδυασμό με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙV της παρούσας, κρίνεται ότι ο πρώτος προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας είναι απορριπτέος. Και τούτο, ειδικότερα, διότι επιτρεπτώς, δυνάμει της πρόσδοσης αναδρομικής ισχύος στις διατάξεις της προαναφερθείσας Κ.Υ.Α., εκδόθηκε, με την από 25.10.2018 ανάρτησή της στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ, η ως άνω απόφαση ανάληψης (δημοσιονομικής δέσμευσης) της εντελλόμενης  με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνηςσε συνέχεια των 291/31.8.2018 και 340/27.9.2018 αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του ως άνω Δήμου, ήτοι σε χρόνο μετά την πραγματοποίηση των αντίστοιχων συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, στις οποίες οι ως άνω δικαιούχοι δημοτικοί σύμβουλοι συμμετείχαν, αφού η ανάληψη της σχετικής δαπάνης, που αφορά στην πρώτη καταβολή της επίμαχης αποζημίωσης ακόμα και για το προηγούμενο οικονομικό έτος (2017), δεν ήταν εφικτό να προηγηθεί των προαναφερθεισών αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία ορίστηκαν οι ως άνω δικαιούχοι δημοτικοί σύμβουλοι και το ύψος της αποζημίωσης, συνακόλουθα δε και η αναγκαία προς ανάληψη δαπάνη. Ο δεύτερος, όμως, προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας πρέπει να γίνει δεκτός, ως βάσιμος, καθώς πράγματι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙI, μη νομίμως η εντελλόμενη δαπάνη, που αφορά σε αποζημίωση δημοτικών συμβούλων του ως άνω Δήμου για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, βαρύνει τις πιστώσεις του Κ.Α.Ε. 00-6132 του προϋπολογισμού του έτους 2018, που αφορά σε αμοιβές τρίτων μη ελεύθερων επαγγελματιών για τη συμμετοχή τους σε συλλογικά όργανα (συμβούλια, επιτροπές), και όχι τις πιστώσεις του Κ.Α.Ε. 6122 του ίδιου προϋπολογισμού, που αφορά ειδικώς σε αποζημιώσεις των δημοτικών συμβούλων του για συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις, όπως οι επίμαχες. Ωστόσο, η ως άνω παραβίαση της ειδικότητας των σχετικών πιστώσεων οφείλεται σε συγγνωστή πλάνη των αρμοδίων οργάνων του ως άνω Δήμου, καθώς έγινε εκ παραδρομής, όπως αναφέρει ο Δήμος στο ως άνω έγγραφο επανυποβολής του ελεγχόμενου εντάλματος για θεώρηση, και δεν υφίσταται κίνδυνος να διατεθούν οι σχετικές πιστώσεις (12.000 ευρώ, εκ των οποίων 4.061,25 ευρώ έχουν ήδη δεσμευθεί για την πληρωμή της εντελλόμενης δαπάνης, σύμφωνα με την από 25.10.2018 βεβαίωση του Δήμου περί ύπαρξης πίστωσης στον Κ.Α.Ε. 00-6132) για άλλου είδους δαπάνες, πλην των αποζημιώσεων δημοτικών συμβούλων για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς αρχικώς οι πιστώσεις στον επίμαχο Κ.Α.Ε. (00-6132) ήταν μηδενικές και το σύνολο των σχετικών πιστώσεων (12.000 ευρώ) μεταφέρθηκαν σ’ αυτόν, με τις 326/31.8.2018 και 370/27.9.2018 αποφάσεις του ως άνω Δημοτικού Συμβουλίου, αποκλειστικώς «… για την καταβολή της προβλεπόμενης στην παρ. 3 του άρθρου 33 του ν. 4483/2017 υποχρεωτικής κατά συνεδρίαση αποζημίωσης …» δημοτικών συμβούλων, όπως ρητώς αναφέρεται στην ως άνω πράξη επιστροφής του ελεγχόμενου εντάλματος. Επομένως, αν και η εντελλόμενη με το 161Β, οικονομικού έτους 2018, χρηματικό ένταλμα πληρωμής  του Δήμου Κεντρικών ..... δαπάνη είναι μη νόμιμη για τον δεύτερο ως άνω λόγο της Επιτρόπου, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί, λόγω συγγνωστής πλάνης, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ: (...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, η διακήρυξη με το προεκτεθέν περιεχόμενο παρίσταται εντελώς αόριστη διότι δεν περιγράφει και προσδιορίζει επακριβώς, με σαφήνεια και πληρότητα το προς ανάθεση τεχνικό αντικείμενο και τις επιμέρους συνιστώσες του τρόπου εκτέλεσης των υπηρεσιών και δεν περιλαμβάνει ουσιώδη στοιχεία, τα οποία κατά τις προαναφερθείσες διατάξεις των π.δ. 59/2007 και 28/1980 πρέπει να περιλαμβάνονται στο ελάχιστο περιεχόμενό της. Περαιτέρω δεν καθορίζει κάποιες ειδικές ελάχιστες τεχνικές προδιαγραφές ως προς τη μεθοδολογία εκτέλεσης των ελεγχόμενων υπηρεσιών από τις οποίες να διασαφηνίζεται το αντικείμενο, με αποτέλεσμα να καθίσταται όλως δυσχερής τόσο η κατανόηση του εύρους των υπηρεσιών από τους υποψηφίους όσο και η εκ μέρους τους προσήκουσα διαμόρφωση προσφοράς αλλά και η ευχέρεια της αναθέτουσας αρχής να ελέγξει με ισότιμο τρόπο τις προσφορές και να αναθέσει στον κατάλληλο υποψήφιο, εκείνον δηλαδή που ανάμεσα στους υποψηφίους που πληρούν τις προϋποθέσεις για την άρτια εκτέλεση του τεχνικού αντικειμένου της σύμβασης πρόσφερε τη χαμηλότερη τιμή. Ειδικότερα, η διακήρυξη α) αναφέρει όλως ασαφώς ότι το αντικείμενο αφορά «στην απομάκρυνση της παραγόμενης ιλύος από την ΕΕΛ …….. με ή χωρίς επεξεργασία και η ασφαλής διάθεση ή αξιοποίηση της, η οποία θα αποδεικνύεται με την προσκόμιση των απαραίτητων πιστοποιητικών νόμιμης διάθεσης», χωρίς όμως να διευκρινίζει – περιγράφει τεχνικά την έννοια της «επεξεργασίας» της ιλύος, αν υπάρχουν και ποιες είναι οι εναλλακτικές τεχνικές μέθοδοι «επεξεργασίας» σύμφωνα με τα συγκεκριμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά της λάσπης στη συγκεκριμένη εγκατάσταση λυμάτων, τις οποίες δυνητικά μπορεί να επιλέξει ο ανάδοχος και υπό ποιες συνθήκες οι εναλλακτικές λύσεις της επεξεργασίας ή μη της λάσπης είναι ικανές να εξασφαλίσουν την αποτελεσματική και ιδίως την ασφαλή παροχή των οικείων υπηρεσιών, ποιες δηλαδή είναι οι ειδικότερες υποχρεώσεις του αναδόχου στην περίπτωση που επιλέξει τη μία ή την άλλη λύση, β) αναφέρει ότι στις υποχρεώσεις του αναδόχου εμπίπτει και η ασφαλής διάθεση ή αξιοποίηση της λάσπης, χωρίς όμως να διευκρινίζει σε τι διαφέρει εννοιολογικά - τεχνικά η διάθεση από την αξιοποίηση και σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοσθεί η μία ή η άλλη μέθοδος, γ) παρόλο που δίνει στον ανάδοχο τη δυνατότητα να επιλέξει κατά το στάδιο της εκτέλεσης εάν θα «επεξεργαστεί» ή όχι την ιλύ και κάνει διαχωρισμό μεταξύ «διάθεσης» και «αξιοποίησης» αυτής, δεν διευκρινίζει ποιο είναι το είδος των κατάλληλων εγκαταστάσεων που μπορούν να είναι οι τελικοί αποδέκτες της ιλύος γενικά αλλά και ειδικά σε κάθε μία από τις ως άνω περιπτώσεις, ποιοι δηλαδή μπορούν να είναι οι αποδέκτες σε περίπτωση που ανάδοχος επιλέξει τη λύση της επεξεργασίας ή της μη επεξεργασίας καθώς και αν διαφέρουν οι αποδέκτες στην περίπτωση της απλής διάθεσης της λάσπης από αυτούς σε περίπτωση αξιοποίησή της, δ) δεν απαιτεί από τους υποψηφίους να δηλώσουν τις εγκαταστάσεις στις οποίες προτίθενται να διαθέσουν την ιλύ ούτε απαιτεί από τον ανάδοχο να προσκομίσει, έστω και κατά το στάδιο της εκτέλεσης, συμβάσεις συνεργασίας με τις εγκαταστάσεις στις οποίες θα διαθέσει την ιλύ για χρονικό διάστημα ίσο με τη διάρκεια της σύμβασης, ε) δεν αναφέρει, όπως απαιτεί το στοιχείο 15 του Παραρτήματος XIII του π.δ. 59/2007 τους ελάχιστους όρους οικονομικού και τεχνικού χαρακτήρα που πρέπει να πληροί ο ανάδοχος, στ) δεν αναφέρει ιδίως ποιες είναι οι έστω και κατ’ ελάχιστον τεχνικές απαιτήσεις που αφορούν στην απομάκρυνση – μεταφορά της ιλύος λ.χ. εάν απαιτείται ο ανάδοχος να διαθέτει δικό του μηχανολογικό εξοπλισμό (μηχανήματα – οχήματα) και ποια είναι τα τεχνικά χαρακτηριστικά αυτού ή να διαθέτει υπαλληλικό προσωπικό και ποιας ειδικότητας πρέπει να είναι αυτό, ζ) δεν παραθέτει έστω και τις ελάχιστες απαιτήσεις τις σχετικές με τη συχνότητα με την οποία ο ανάδοχος υποχρεούται να απομακρύνει τη λάσπη, η) ενώ αναφέρει αορίστως ότι «ο ανάδοχος θα αναλάβει να εκδώσει και κάθε απαραίτητη άδεια (π.χ. περιβαλλοντική, άδεια λειτουργίας, μεταφοράς κ.λπ.) για τη διαχείριση της ιλύος» και ότι στις υποχρεώσεις του συμπεριλαμβάνεται και «οι τυχόν τροποποιήσεις των περιβαλλοντικών όρων για την τελική διάθεση της λάσπης», δεν αναφέρει τις νομοθετικές διατάξεις που διέπουν τη διαχείριση (συλλογή, φόρτωση, μεταφορά και τελική διάθεση) των αποβλήτων που προσιδιάζουν με τη ιλύ της συγκεκριμένης εγκατάστασης λυμάτων και καθορίζουν ποιες είναι οι άδειες τις οποίες πρέπει να εκδώσει ο ανάδοχος κατά τα στάδιο της εκτέλεσης ανάλογα με τον τρόπο διαχείρισης της ιλύος που θα επιλέξει ή σε ποιες περιπτώσεις απαιτείται έγκριση περιβαλλοντικών όρων, ούτε εξάλλου αναφέρει ποιες είναι αυτές οι ειδικές άδειες ανάλογα με τον τρόπο διαχείρισης που θα επιλέξει ο ανάδοχος καθώς και ποια είναι «τα απαραίτητα πιστοποιητικά νόμιμης διάθεσης» της ιλύος, η προσκόμιση των οποίων, ομοίως, απαιτείται από τον ανάδοχο κατά το στάδιο της εκτέλεσης (βλ. και στοιχείο 6γ του Παραρτήματος XIII του π.δ. 59/2007), θ) δεν αναφέρει τις ελάχιστες τεχνικές προδιαγραφές του αορίστως αναφερόμενου «συστήματος ζύγισης της ιλύος» το οποίο πρέπει να προμηθεύσει ο ανάδοχος και να εγκρίνει η Διευθύνουσα Υπηρεσία κατά το στάδιο της εκτέλεσης, ι) παραθέτει πίνακα με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της παραγόμενης λάσπης προς διάθεση, ο οποίος όμως είναι ασαφής δεδομένου ότι, παρόλο που ο ίδιος ο πίνακας αυτός ορίζει στον τίτλο του ότι πρέπει «να προσδιοριστούν οι μονάδες μέτρησης περιεκτικότητας σε βαρέα μέταλλα και άλλες παραμέτρους για κάθε περίπτωση, π.χ. mg/kg», εντούτοις στα στοιχεία του πίνακα αυτού δεν γίνεται τέτοιος προσδιορισμός. Επίσης, η διακήρυξη, κατά παράβαση του στοιχείου 6 β΄ του XIII Παραρτήματος του π.δ. 59/2007, καθιστά ασαφές και δεν προσδιορίζει εν τέλει κατά πόσο η εκτέλεση των ελεγχόμενων υπηρεσιών επιφυλάσσεται σε μια συγκεκριμένη επαγγελματική κατηγορία. Τούτο διότι το άρθρο 10 αυτής, ναι μεν απαιτεί από τους υποψηφίους να καταθέσουν πιστοποιητικό του οικείου Επιμελητηρίου, με το οποίο να πιστοποιείται η εγγραφή τους σε αυτό και το ειδικό επάγγελμά τους ή βεβαίωση άσκησης επαγγέλματος από αρμόδια δημόσια αρχή, πλην όμως δεν διευκρινίζει ποια κατηγορία επαγγελματιών, με ποιο δηλαδή ειδικό επάγγελμα, και με βάση ποιες διατάξεις, μπορεί να εκτελέσει το - σε κάθε περίπτωση, όπως ήδη έγινε δεκτό, αόριστο - αντικείμενο της σύμβασης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να λάβουν μέρος στο διαγωνισμό φυσικά και νομικά πρόσωπα  διαφόρων ειδικοτήτων (λ.χ. αντικείμενο της δραστηριότητας της ……. με βάση το προσκομισθέν από αυτή 8422/2012 πιστοποιητικό του Επιμελητηρίου …….. είναι η παραγωγή ζωϊκών ή φυτικών λιπασμάτων, ενώ το επάγγελμα του εν τέλει ανακηρυχθέντος ως αναδόχου ……, με βάση το προσκομισθέν από αυτόν 1293/53285/24.8.2012 πιστοποιητικό του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας είναι ηλεκτρολόγος μηχανικός), χωρίς να προκύπτει εν τέλει εάν οι επαγγελματίες με τις ειδικότητες αυτές είναι εκείνοι που πράγματι μπορούν να εκτελέσουν το αντικείμενο της σύμβασης.