Εγκυρότητα συμφωνητικών δικηγορικής αμοιβής που συντάχθηκαν υπό την ισχύ του προϊσχύσαντος Κώδικα Δικηγόρων και τα οποία δεν έχουν κατατεθεί εμπρόθεσμα στο Δικηγορικό Σύλλογο και στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. Κατάσταση : Αποδεκτή. Συμφωνητικά δικηγορικής αμοιβής σχετικώς με τις αναφερόμενες στο άρθρο 92 του προϊσχύσαντος Κώδικα Δικηγόρων υποθέσεις, καθώς και αμοιβές εξ αναγκαστικών απαλλοτριώσεων κατά την ειδική διαδικασία προσδιορισμού τιμής μονάδος και αναγνωρίσεως δικαιούχων, δεν είναι έγκυρα εάν δεν κατατέθηκαν εντός είκοσι ημερών από της καταρτίσεώς τους στον οικείο δικηγορικό σύλλογο. Η μη εμπρόθεσμη κατάθεσή τους στη Δ.Ο.Υ. δεν επάγεται ακυρότητα.

Aπόφαση Υπουργού Δικαιοσύνης- εκπρόθεσμο αίτησης ακυρώσεως: ..Επειδή, η προσβαλλόμενη 60539/20-7-1990 απόφαση του Υπουργού Δικαιοσύνης για τον επαναδιορισμό του προαναφερθέντος …, δημοσιεύθηκε στο 151 φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως (τεύχος τρίτο) την 9-8-1990 από την ημερομηνία δε αυτή άρχισε για το Δικηγορικό Σύλλογο …, ο οποίος είναι τρίτος, η εξηκονθήμερος προθεσμία για άσκηση αιτήσεως ακυρώσεως κατά της αποφάσεως αυτής. Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Συμβουλίου της Επικρατείας την 18-10-1990, δηλαδή μετά την πάροδο της παραπάνω εξηκονθημέρου προθεσμίας ασκείται εκπροθέσμως και για τον πρώτο των αιτούντων το δικηγορικό σύλλογο … (πρβλ. ΣΤΕ 2356/1982,1920/1982).

Αμοιβή δικηγόρου.Εχει εφαρμογή ο Κώδικας περί Δικηγόρων, ο οποίος προβλέπει τον υπολογισμό βάσει ποσοστού επί του αντικειμένου της διαφοράς. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δοθέντος ότι ο υπολογισμός αυτός δεν είναι δυνατός, αφού το αντικείμενο της διαφοράς δεν είναι ορισμένο, πρέπει να εφαρμοστεί η υπουργική απόφαση, που έχει εκδοθεί κατ΄ εξουσιοδότηση του άρθρου 7 παρ. 2 του ν. 2753/1999 για τον καθορισμό των σχετικών αμοιβών, η οποία είναι η 1085081/1473/Α0012/ΠΟΛ.1108/ 24.9.2003 «Προσδιορισμός των ελάχιστων αμοιβών των δικηγόρων» (ΦΕΚ Β΄ 2003),

Αναγκαστικός πλειστηριασμός σε βάρος τελούσας σε πτώχευση εταιρίας με επίσπευση Δημοσίου. Πίνακας κατάταξης δανειστών. Το δικαστήριο που δικάζει την ανακοπή περιορίζεται στα όρια αυτής και δεν έχει εξουσία να προβεί αυτεπαγγέλτως στην αναδιάρθρωση του πίνακα, σε περίπτωση δε αποδοχής λόγου ανακοπής που οδηγεί σε αποδέσμευση ποσού, στο ποσό αυτό μπορεί να καταταγεί μόνο ο ανακόπτων και όχι άλλος δανειστής, που δεν έχει ασκήσει ανακοπή, έστω και αν έχει ισχυρότερο προνόμιο. Τα ανωτέρω κρίθηκαν από το ΣτΕ, αφού κρίθηκε παραδεκτή η άσκηση της αίτησης αναίρεσης, με την οποία προβλήθηκε αντίθεση της αναιρεσιβαλλόμενης προς την υφιστάμενη επί του θέματος νομολογία του Αρείου Πάγου (Ολ.ΑΠ 27/2009, 226/2010, 479/2012). 

Διορισμός ως δικαστικής επιμελήτριας, πτυχιούχου Νομικής Σχολής αλλοδαπού πανεπιστημίου, επιτυχούσας στο διαγωνισμό δικαστικών επιμελητών, η οποία έχει την ιδιότητα της δικηγόρου και δεν διαθέτει πράξη αναγνώρισης ακαδημαϊκής ισοτιμίας του από αυτήν κατεχόμενου πτυχίου.(....)Το πτυχίο Νομικής Σχολής θα πρέπει να προσκομίζεται τόσο κατά τo χρόνο διενέργειας του διαγωνισμού όσο και κατά τον χρόνο διορισμού του υποψηφίου δικαστικού επιμελητή, οπότε και ελέγχεται από τον Υπουργό Δικαιοσύνης στο πλαίσιο του διενεργούμενου από αυτόν ελέγχου νομιμότητας (ομόφωνα.). Α) Κατά τον έλεγχο αυτόν ο Υπουργός δεν δεσμεύεται από την απόφαση της Εξεταστικής Επιτροπής του άρθρου 8 παρ. 3 του Κώδικα Δικαστικών Επιμελητών (ν.2318/1995, Α΄ 32), όσον αφορά στην συνδρομή των τυπικών προσόντων των υποψηφίων του διαγωνισμού πρόσληψης δικαστικών επιμελητών και δικαιούται κατά το στάδιο του διορισμού να ελέγχει την συνδρομή των προσόντων αυτών, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και η κατοχή από τον υποψήφιο πτυχίου Νομικής Σχολής ημεδαπού πανεπιστημίου ή ισότιμου αλλοδαπού αναγνωρισμένου από το νόμο (κατά πλειοψηφία). Β) Ενωσιακός δικηγόρος, εγγεγραμμένος νομίμως σε Δικηγορικό Σύλλογο της Ελλάδας, νομίμως συμμετέχει στον διαγωνισμό δικαστικών επιμελητών, παρά τη μη προσκομιδή με τα δικαιολογητικά συμμετοχής του πράξης αναγνώρισης του τίτλου σπουδών του (πτυχίου Νομικής Σχολής) αλλοδαπού πανεπιστημίου από τον Δ.Ο.Α.Τ.Α.Π. Κατά συνέπεια, στην περίπτωση του ερωτήματος ο Υπουργός Δικαιοσύνης, υποχρεούται να προβεί στο διορισμό της υποψηφίας Κ-Μ.Κ, λόγω της ιδιότητάς της ως δικηγόρου δικηγορικού συλλόγου κράτους μέλους της ΕΕ (Κύπρου), εγγεγραμμένης και στο Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, η οποία (ιδιότητα) υπερκαλύπτει την έλλειψη της αναγνώρισης της ακαδημαϊκής ισοδυναμίας του τίτλου σπουδών (πτυχίο Νομικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας Κύπρου), που η εν λόγω υποψήφια προσκόμισε για τη συμμετοχή της στο διαγωνισμό (κατά πλειοψηφία). Παραπέμφθηκε στην Πλήρη Ολομέλεια του ΝΣΚ, με την υπ’ αριθμ. 120/2022 Γνωμοδότηση της Α΄ Τακτικής Ολομέλειας του ΝΣΚ.

Υπηρεσίες δικηγόρων.Προσήκον μέτρο:Κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης μεταξύ Δήμου και δικηγορικής εταιρείας, για την ανάθεση σ'αυτήν του εξώδικου και δικαστικού χειρισμού ασκηθείσας εναντίον του Δήμου προσφυγής, καθόσον πρόκειται για εργολαβικό δίκης, κατά την έννοια του άρθρου 60 παρ.1 του Κώδικα Δικηγόρων, ενώ οι καθοριζόμενες με βάση τα άρθρα 63 επ. και το Παράρτημα I του Κώδικα Δικηγόρων αμοιβές, καθιερώθηκαν όλως προσφάτως και θεωρούνται κατά νόμο εύλογες, ενόψει και της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας, συνεπώς, μη νομίμως το ύψος της αμοιβής της δικηγορικής εταιρείας καθορίστηκε καθ' υπέρβαση του προσήκοντος μέτρου, δεδομένου ότι η συνολική συμφωνηθείσα αμοιβή έχει καθορισθεί σε ποσό υπερδεκαπλάσιο της υπολογιζόμενης με βάση την αξία του αντικειμένου της δίκης, σύμφωνα με τα όρια που τίθενται από το άρθρο 63 του Κώδικα περί Δικηγόρων της δικηγορικής αμοιβής. Επιπλέον, δεν προκύπτει ότι τα όργανα του Δήμου, πριν καταλήξουν σε συμφωνία με την αντισυμβαλλόμενη, προέβησαν, ενόψει της αρχής της οικονομικότητας ως μερικότερης εκδήλωσης της γενικής αρχής της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης, η οποία διέπει τη διαχείριση των δημόσιων οικονομικών και επιβάλλει την εκπλήρωση των σκοπών των Ο.Τ.Α., με την κατά το δυνατόν ελάχιστη επιβάρυνση του προϋπολογισμού τους, σε διαπραγμάτευση με τη συγκεκρι­μένη ή, ακόμη, άλλους δικηγόρους, προκειμένου η αμοιβή για την παροχή νομικών υπηρεσιών προς το νομικό πρόσωπο του Δήμου, να μην υπερβαίνει τα εύλογα όρια, ενόψει των δικαστικών ενεργειών που επρόκειτο να διενεργηθούν.

Επιδιώκεται η αναίρεση της 784/2019 απόφασης του III Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η δήλωση των αναιρεσειόντων περί παραίτησής τους από το δικόγραφο της ανωτέρω αίτησης αναίρεσης, που υποβλήθηκε από τους φερόμενους ως άνω πληρεξούσιους δικηγόρους τους   χωρίς, όμως, να τους έχει χορηγηθεί ειδική προς τούτο πληρεξουσιότητα, όπως απαιτείται από το άρθρο 37 παρ. 2 περ. (β) του ν. 4700/2020, είναι μη νόμιμη, με συνέπεια να μην επέρχονται τα έννομα αποτελέσματά της και η δίκη να μη θεωρείται καταργημένη. Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, οι αναιρεσείοντες δεν κλητεύθηκαν νομίμως για να παραστούν στην από 6.10.2021 ορισθείσα δικάσιμο της αίτησής τους, ούτε παρά τη μη νόμιμη κλήτευσή τους εμφανίστηκαν στο ακροατήριο ζητώντας τη συζήτηση της ένδικης υπόθεσής τους. Συνεπώς, πρέπει η τελευταία να κηρυχθεί απαράδεκτη, να οριστεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της αίτησης και με επιμέλεια του Γραμματέως να εγγραφεί η υπόθεση στο οικείο πινάκιο και να διαταχθεί η νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση όλων των διαδίκων να παραστούν στη νέα αυτή δικάσιμο.(...)Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της αίτησης

Εν μέρει μη νόμιμη καταβολή αμοιβής σε δικηγόρο κατά το μέρος που υπερβαίνει τα ελάχιστα όρια αμοιβών που καθορίζονται με τις κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 7 παρ. 2 του ν.2753/1999 Κ.Υ.Α., διότι αφενός μεν με την απόφαση της Δ.Ε. δεν αιτιολογείται σε τι συνίσταται η ιδιαίτερη σπουδαιότητα και η απαίτηση εξειδικευμένων νομικών γνώσεων ή εμπειρίας για το χειρισμό των εν λόγω υποθέσεων, αφετέρου δε η καταβολή αμοιβής υψηλότερης από εκείνης που καθορίζεται βάσει των Κ.Υ.Α. προϋποθέτει τήρηση της διαδικασίας των άρθρων 103 παρ. 2 περ. ι΄ και 281 παρ. 3 του Κ.Δ.Δ., η οποία δεν μπορεί να υποκατασταθεί από τη σύνταξη και υπογραφή αντίστοιχου ιδιωτικού συμφωνητικού, δηλαδή απόφαση του Δ.Σ. και με αυξημένη πλειοψηφία των 2/3 του συνόλου των μελών του.

Στην προκειμένη περίπτωση, μετά τη συζήτηση της ανωτέρω υπόθεσης και πριν γίνει κάποια διάσκεψη ή έστω «προδιάσκεψη» επ’ αυτής, οι διάδικοι στις υπό κρίση έφεση και αυτοτελή πρόσθετη παρέμβαση, με κοινή δήλωσή τους, που υπογράφεται από τους πληρεξούσιους δικηγόρους τους Νικόλαο Θεοφανόπουλο, Ειρήνη Ανδρουλάκη και Ελένη Κοντονίκα αντίστοιχα, κατατέθηκε στις 28-4-2022 στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου και επισυνάφθηκε στη δικογραφία, γνωστοποίησαν ότι δεν επιθυμούν να εκδοθεί απόφαση επί της έφεσης και της αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης και ότι ανακαλούν την παράστασή τους, ενώ ζήτησαν να θεωρηθεί αναδρομικά ως ματαιωθείσα η συζήτηση στις 13-1-2022 της άνω έφεσης και της άνω αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης. Μετά την άνω κοινή δήλωση – αίτησή τους, η παράστασή τους αναφορικά με τις συνέπειές της θεωρείται ότι δεν έλαβε χώρα, με αποτέλεσμα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 260 Κ.Πολ.Δ, να θεωρείται ότι δεν παραστάθηκαν αυτές στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου κατά την εκφώνηση της κρινόμενης υπόθεσης και να θεωρείται ματαιωμένη η συζήτηση της άνω έφεσης και της άνω αυτοτελούς πρόσθετης παρέμβασης. Κατόπιν τούτων, σύμφωνα με την ως άνω νομική σκέψη, πρέπει να θεωρηθούν οι διάδικοι απόντες και να κηρυχθεί η συζήτηση της υπόθεσης αναδρομικά ματαιωμένη, κατά το διατακτικό της παρούσας.

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σχετικό αποδεικτικό επιδόσεως, η προσβαλλομένη απόφαση κοινοποιήθηκε στις 11.4.2001 στον Επιθεωρητή Τελωνείων ..., τον οποίο, εκπρόσωπο άλλωστε του Δημοσίου στη δίκη ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και μόνον καταθέσαντα υπόμνημα επί της εφέσεως της αναιρεσίβλητης εταιρείας ενώπιον του δικάσαντος διοικητικού εφετείου, το τελευταίο, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεώς του, δέχθηκε ως τον εκπρόσωπο του Δημοσίου στην ενώπιόν του δίκη. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση, η οποία κατετέθη στη γραμματεία του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών στις 25.6.2001, μετά δηλαδή την πάροδο της εξηκονθήμερης προθεσμίας από την κοινοποίηση της προσβαλλομένης αποφάσεως προς το Δημόσιο, ασκήθηκε εκπροθέσμως. Και ναι μεν η προσβαλλόμενη απόφαση κοινοποιήθηκε στις 25.4.2001 και στον Υπουργό Οικονομικών, ο οποίος επίσης φέρεται ότι είχε παραστεί ενώπιον του δευτεροβαθμίου δικαστηρίου, πλην για την έναρξη της προθεσμίας της αιτήσεως αναιρέσεως από το Δημόσιο αρκούσε, κατά τα αναφερόμενα στην προηγούμενη σκέψη, η κοινοποίηση στον Επιθεωρητή Τελωνείων ... Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Λόγω της σπουδαιότητας όμως των ζητημάτων αυτών, το Τμήμα κρίνει ότι η υπόθεση πρέπει να παραπεμφθεί στην επταμελή σύνθεσή του, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του Π.Δ. 18/1989 (Α΄ 8), να ορισθεί δε ως εισηγητής η Πάρεδρος Κ. Λαζαράκη.