ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ-ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ: Με την έφεση αυτή επιδιώκεται η ακύρωση της 22830/ΕΦΑ 5147/20.12.2007 πράξης καταλογισμού της Γενικής Γραμματείας Έρευνας και 2 Τεχνολογίας (ΓΓΕΤ) του Υπουργείου Ανάπτυξης, καθώς και κάθε άλλης συναφούς πράξης.(.....)Κατ’ ακολουθία αυτών που στις προηγούμενες σκέψεις κρίθηκαν, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η υπό κρίση έφεση ως προς το ποσό ύψους 2.689,85 ευρώ, που αφορά στην αμοιβή του ………… για το παραδοτέο «προϋπολογισμός», να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη πράξη και να περιοριστεί το καταλογισθέν ποσό των 9.373,89 ευρώ στο ποσό των 6.684,04 ευρώ. Τέλος, το Δικαστήριο, λόγω της εν μέρει νίκης και ήττας των διαδίκων, συμψηφίζει τα δικαστικά έξοδα μεταξύ τους (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999, σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006). Δέχεται εν μέρει  την έφεση. Μεταρρυθμίζει την προσβαλλόμενη πράξη. Περιορίζει το ποσό του καταλογισμού στο ποσό των 6.684,04 ευρώ. 

Εάν α) σε περίπτωση απορριπτικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου επί αίτησης ακύρωσης κατά απόφασης ανάκλησης της απόφασης πρόσληψης Υπαρχιφύλακα, ως Ειδικού Φρουρού στο πλαίσιο διαγωνισμού του 2000, η Διοίκηση οφείλει, συμμορφούμενη με την 1972/2018 απόφαση του ΔΕΑ και βάσει του άρθρου 33 του ν. 2362/1995 να προβεί σε έκδοση πράξης καταλογισμού σε βάρος του, β) σε θετική περίπτωση, εάν συνιστά κριτήριο το ιδιαίτερα υψηλό ποσό το οποίο πρέπει να καταλογισθεί σε βάρος του υπαλλήλου ως αχρεωστήτως καταβληθέν, βάσει του οποίου η υποχρέωση της αρμόδιας Υπηρεσίας για έκδοση πράξης καταλογισμού αίρεται και γ) εάν έχει τη δυνατότητα η αρμόδια Υπηρεσία να προβεί σε μεταρρύθμιση της πράξης καταλογισμού αυξομειώνοντας το καταλογισθέν ποσό και αν ναι με ποιά κριτήρια.(...) Η Διοίκηση, μετά την έκδοση απόφασης Διοικητικού Εφετείου, με την οποία το Δικαστήριο απέρριψε αίτηση ακύρωσης κατ' απόφασης ανάκλησης διορισμού ειδικού φρουρού, ο οποίος δολίως προκάλεσε τον παράνομο διορισμό του με τη χρήση πλαστού πτυχίου α) υποχρεούται, στα πλαίσια άσκησης δημόσιας εξουσίας, κατά δεσμία αρμοδιότητα, να προβεί στην έκδοση καταλογιστικής πράξης σε βάρος του, αφορώσα στις αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές του χρονικού διαστήματος από την έκδοση της απόφασης του διορισμού του μέχρι την έκδοση της απόφασης ανάκλησης αυτού, β) το τυχόν μεγάλο ύψος του καταλογισθησόμενου ποσού, δεν αποτελεί κριτήριο για την έκδοση της πράξης αυτής, γ) αρμόδιο δε τυχόν να ακυρώσει ή μεταρρυθμίσει την καταλογιστική πράξη, μειώνοντας το καταλογισθέν ποσόν, είναι το Ελεγκτικό Συνέδριο, ύστερα από άσκηση ενώπιόν του του κατάλληλου ενδίκου βοηθήματος, εκτιμώντας τα ενώπιόν του προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα (ομόφωνα).

Καταλογισμός - έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά (σκέψη IΧ), το Τμήμα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το σε βάρος του εκκαλούντος ποσό του καταλογισμού μειώθηκε, όπως προεκτέθηκε, σε 46.901,85 ευρώ (ποσό καταλογισμού 327.778,90 ευρώ  - 280.877,05 ευρώ) και ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχουν επιβληθεί προσαυξήσεις στο καταλογισθέν ποσό και, περαιτέρω, συνεκτιμώντας την έκταση και τη σοβαρότητα των δημοσιονομικών παραβάσεων στις οποίες υπέπεσε αυτός και τη συνδρομή στο πρόσωπό του τουλάχιστον βαρείας αμέλειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του λόγω ακριβώς των παραβάσεων αυτών, κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση απαλλαγής του εκκαλούντος από το ποσό του καταλογισμού ούτε μείωσης του ποσού αυτού, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009.   

Έλλειμμα διαχείρισης ταμείου...Σύμφωνα δε με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά και όπως προκύπτει από τα αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, ο μεταποβιώσας εκκαλών, με την παρατύπως ασκηθείσα διαχείρισή του, δεν παραβίασε συγκεκριμένες και ρητώς προβλεπόμενες, από το νόμο ή τους κανονισμούς, υποχρεώσεις του, ούτε διέθεσε τα ακαταχώρητα χρηματικά διαθέσιμα για σκοπό διαφορετικό από τον κατά νόμο προβλεπόμενο, με αποτέλεσμα η διαχειριστική του συμπεριφορά να μην συνιστά ιδιαιτέρως σοβαρή εκτροπή από το νόμο και τους κανόνες των συναλλαγών και να μην στοιχειοθετείται, ως εκ τούτου, η συνδρομή βαριάς αμέλειας στο πρόσωπό του κατά την άσκηση των διαχειριστικών καθηκόντων του, που συνιστά την αναγκαία προϋπόθεση για την νόμιμη επιβολή σε βάρος του των επίδικων προσαυξήσεων. Κατά συνέπεια η από 8.12.2014 έφεση του μεταποβιώσαντος εκκαλούντος κατά της ....2014 καταλογιστικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να απαλλαγεί αυτός από το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό των 131.142,85 ευρώ που αντιστοιχεί σε προσαυξήσεις, να μεταρρυθμιστεί η ....2014 καταλογιστική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ και να περιοριστεί το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό σε 30.044,80 ευρώ.

Καταλογισμός - έλλειμμα διαχείρισης Δήμου..Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά (σκέψη VIIγ), το Τμήμα, λαμβάνοντας υπόψιν ότι: α) το σε βάρος του εκκαλούντος καταλογισθέν ποσό μειώθηκε στο ύψος των 40.723,30 ευρώ (ποσό καταλογισμού 327.778,90 ευρώ  - 287.055,60 ευρώ), β) με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχουν επιβληθεί προσαυξήσεις επί του καταλογισθέντος ποσού και γ) συνεκτιμώντας την έκταση και τη σοβαρότητα των δημοσιονομικών παραβάσεων, στις οποίες υπέπεσε αυτός και τη συνδρομή στο πρόσωπό του τουλάχιστον βαρείας αμέλειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του λόγω ακριβώς των παραβάσεων αυτών, κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση απαλλαγής του εκκαλούντος από το ποσό του καταλογισμού ούτε μείωσης του ποσού αυτού, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009.

ΒΕΒΑΙΩΣΗ ΜΟΝΙΜΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ-ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥ: (...) Τέλος, η προσβαλλομένη πράξη, με την οποία ανακλήθηκε η εκδοθείσα βεβαίωση για λόγο αναγόμενο στην ανωτέρω τυπική πλημμέλεια αυτής (μη υποβολή στον Δήμο, πριν από την έκδοσή της, των κατά νόμον απαιτουμένων δικαιολογητικών), στηρίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα και δεν συνδέεται με υποκειμενική συμπεριφορά της αιτούσης, ως εκ τούτου δε είναι απορριπτέος ως αβάσιμος και ο λόγος ακυρώσεως περί παραβιάσεως του δικαιώματος ακροάσεως αυτής, δοθέντος μάλιστα ότι, εν όψει της προπαρατεθείσης εννοίας του νόμου, τα υπ’ αυτού προβλεπόμενα δικαιολογητικά δεν αρκεί να υφίσταντο κατά τον χρόνο εκδόσεως της ανωτέρω βεβαιώσεως αλλά έπρεπε να είχαν υποβληθεί στον Δήμο προ της εκδόσεώς της και, συνεπώς, δεν είναι πλέον δυνατόν, κατά νόμον, να υποβληθούν αυτά το πρώτον μετά την έκδοση ακυρωτικής αποφάσεως. Δέχεται την αίτηση.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ:Ειδικότερα: Ο προβαλλόμενος λόγος έφεσης ότι το ποσό των 2.212,92 € αφορά σε κρατήσεις υπέρ τρίτων και για το λόγο αυτό δεν εγγράφεται στο βιβλίο εσόδων, είναι απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος, καθόσον, σε κάθε περίπτωση το ανωτέρω ποσό έπρεπε να εμφανίζεται στους λογαριασμούς της Σχολικής Επιτροπής. Ομοίως αβάσιμος είναι και ο προβαλλόμενος λόγος ότι τα ποσά 3.808,29 € και 98,37 € αφορούν υπαρκτά και κατατεθειμένα στους τραπεζικούς λογαριασμούς ποσά, καθόσον σε αυτή την περίπτωση τα ανωτέρω ποσά έπρεπε να εμφανίζονται ως πλεόνασμα στους λογαριασμούς της Σχολικής Επιτροπής.Ο λόγος έφεσης, αναφορικά με την καταβολή των εξόδων παράστασης, ότι η αρχικώς εκκαλούσα δεν ευθύνεται ούτε με ελαφρά αμέλεια για την πρόκληση του ελλείμματος, καθόσον διέθετε τα χρήματα που λάμβανε ως Πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής σε κοινωφελείς σκοπούς και δεν κατέστη πλουσιότερη, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελώς προβαλλόμενος, καθόσον και αληθής υποτιθέμενος δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα της προσβαλλόμενης, καθόσον η διάθεση των εν λόγω χρημάτων για κοινωφελείς σκοπούς δεν αίρει τη μη νομιμότητα της καταβολής τους στην εκκαλούσα.Περαιτέρω, το άρθρο 34 του ν. 3801/2009 δεν δύναται να τύχει εφαρμογής στην κρινόμενη υπόθεση, καθόσον δεν προκύπτει η συνδρομή της αναφερόμενη στη σκέψη 8.Α. υπό στοιχείο α) προϋπόθεσης για τις δαπάνες που αναφέρονται στη σκέψη 10.Γ. υπό στοιχεία α-γ και ι, αφού δεν αφορούν σε έργα, εργασίες, προμήθειες, παροχή υπηρεσιών, μισθώματα ή χρηματοδοτήσεις, ούτε της υπό στοιχείο γ) προϋπόθεσης για τις λοιπές δαπάνες, καθότι δεν βεβαιώνεται αρμοδίως η εκτέλεση του αντικειμένου για το οποίο έλαβε χώρα η καταβολή τους.15. Το Δικαστήριο, όμως, συνεκτιμώντας κατ’ εφαρμογή του άρθρου 150 παρ. 1 του ν. 4820/2021 α) τη βαρύτητα των δημοσιονομικών παραβάσεων της αρχικώς εκκαλούσας και την άτακτη διενέργεια από μέρους της της διαχείρισης και της τήρησης των βιβλίων, β) το επελθόν δημοσιονομικό αποτέλεσμα και το ύψος του ελλείμματος που κρίνεται σημαντικό για τη διαχείριση μιας Σχολικής Επιτροπής, γ) το γεγονός ότι το έλλειμμα δεν οφείλεται σε δόλο ή βαρεία αμέλεια της, όπως ρητά έγινε δεκτό με την προσβαλλόμενη, και δ) το ότι το καταλογισθέν ποσό βαρύνει τελικά τους κληρονόμους της, οι οποίοι ουδεμία υπαιτιότητα έχουν για τη δημιουργία του ελλείμματος, κρίνει ότι το ποσό του καταλογισμού πρέπει να μειωθεί περαιτέρω κατά 20% ήτοι σε 21.550,68 € (26.938,34 Χ 20%= 5.387,66 και 26.938,34- 5.387,66 = 21.550,68). Κατ’ ακολουθία, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η έφεση, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη πράξη και να περιοριστεί το καταλογισθέν ποσό σε βάρος της αρχικώς εκκαλούσας σε 21.550,68 € και να διαταχθεί η απόδοση του κατατεθέντος παραβόλου στους συνεχίζοντες τη δίκη κληρονόμους αυτής (άρθρο 310 παρ. 1  ν. 4700/2020).

Επειδή, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, η προσβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε ότι η 955/379/12.6.1991 πράξη της Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του αναιρεσιβλήτου Ταμείου αποτελεί πράξη εκτελέσεως της 21/3/4.6.1991 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου και συνεπώς δεν προσβάλλεται με προσφυγή αλλά με ανακοπή κατά τις διατάξεις του Κ.Ε.Δ.Ε., δέχθηκε δε περαιτέρω ότι η ως άνω απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου αποτελεί την πράξη καταλογισμού των ενδίκων εισφορών σύμφωνα με το άρθρο 4 του Κανονισμού του αναιρεσιβλήτου Ταμείου (Α.Υ.Ε. 34333/1935, ΦΕΚ 145, τ. Παράρτημα), η οποία είναι εκτελεστή πράξη και προσβάλλεται με προσφυγή. Εξάλλου η προσβαλλόμενη απόφαση δεν βεβαιώνει ότι η ως άνω καταλογιστική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου κοινοποιήθηκε στην αναιρεσείουσα εταιρία. Κατόπιν αυτών, το Διοικητικό Εφετείο έπρεπε να θεωρήσει ότι η προσφυγή της αναιρεσείουσας εταιρίας στρέφεται κατά της ως άνω αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 3 του π.δ. 341/1978, δεδομένου ότι με την ανακοπή του άρθρου 73 του ΚΕΔΕ κατά της πράξεως της Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, ενόψει του ότι προβλέπεται προσφυγή κατά της καταλογιστικής πράξεως του Διοικητικού Συμβουλίου, δεν ήταν δυνατή η προβολή λόγων που αναφέρονται στο κατ' ουσίαν βάσιμο της απαιτήσεως (πρβλ. ΣτΕ 186/1998, 2282/2000 Ολ., 1776/2002). Για το λόγο αυτόν, που βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη αίτηση, πρέπει αυτή να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση των λοιπών λόγων αναιρέσεως. Περαιτέρω, η υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση ως προς το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο δικάσαν δικαστήριο για νέα νόμιμη κρίση.

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΥ:Με τα δεδομένα αυτά, το συνολικό ποσό των 1.523.742,54 ευρώ, που αντιστοιχεί σε κρατήσεις υπέρ του Δημοσίου και τρίτων νομικών προσώπων, οι οποίες εκταμιεύθηκαν, αλλά δεν προκύπτει, βάσει νόμιμων παραστατικών, ότι αποδόθηκαν στους δικαιούχους αυτών εντός του οικονομικού έτους 2000 (ή της νόμιμης παράτασής του), συνιστά, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, έλλειμμα στη διαχείριση του Δήμου ... Τούτο, διότι για το ανωτέρω ποσό δεν προκύπτει ούτε η ύπαρξη παραστατικών για την εκ νέου εισαγωγή του στη δημοτική διαχείριση ούτε η προσμέτρησή του στο μεταφερόμενο στο επόμενο έτος ταμειακό υπόλοιπο. Δοθέντος δε ότι, το επίμαχο ποσό εκταμιεύθηκε και συμπεριλήφθηκε στις πραγματοποιηθείσες δαπάνες της ελεγχόμενης χρήσης, το ποσό αυτό διατέθηκε για σκοπό διαφορετικό από εκείνο για τον οποίο προοριζόταν, που ήταν, όπως προεκτέθηκε, η απόδοση των επίμαχων κρατήσεων. Επομένως, το διαπιστωθέν στη διαχείριση του Δήμου .., οικονομικού έτους 2000, έλλειμμα των 1.523.742,54 ευρώ, συνιστάμενο στην έλλειψη μέρους της ποσότητας των χρημάτων, που έπρεπε να υπάρχει στη διαχείρισή του, επάγεται ισόποση πραγματική ζημία του ανωτέρω νομικού προσώπου και έχει, ως εκ τούτου, ουσιαστικό και όχι τυπικό χαρακτήρα, όπως αβασίμως ισχυρίζεται ο εκκαλών. (..)Κατ’ ακολουθία των προεκτεθέντων, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη πράξη και να περιοριστεί το καταλογισθέν σε βάρος του εκκαλούντος ποσό σε 1.013.288,78 ευρώ. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η κατάπτωση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου του προκαταβληθέντος παραβόλου των 1.500 ευρώ, χωρίς, όμως, ενόψει του ύψους του καταλογισθέντος εις βάρος του εκκαλούντος ποσού, όπως κατά τα ανωτέρω περιορίστηκε, να καταλογισθεί σε βάρος του το επιπλέον παράβολο που αναλογεί στο συνολικό καταλογισθέν ποσό (βλ. άρθρο 73 παρ. 3, 4 και  5 του ν. 4129/2013). Τέλος, πρέπει να απαλλαγούν οι εφεσίβλητοι, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων της δίκης, από τα δικαστικά έξοδα του εκκαλούντος, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα εν προκειμένω (βλ. το  άρθρο 123 του  π.δ/τος 1225/1981, όπως  ισχύει  μετά  το ν. 3472/2006,  Α΄ 135) διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας

Αρμοδιότητα έκδοσης Ατομικού Φύλλου Έκπτωσης (ΑΦΕΚ), σε περίπτωση ακύρωσης, με δικαστική απόφαση, ταμειακής βεβαίωσης καταλογιστικής πράξης του Σώματος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υγείας – Πρόνοιας (ΣΕΥΥΠ).(...)Στην περίπτωση που με δικαστική απόφαση ακυρώνεται πράξη ταμειακής βεβαίωσης αρμοδίας ΔΟΥ, η οποία είχε εκδοθεί επί τη βάσει χρηματικού καταλόγου και πράξης καταλογισμού ελεγκτικής αρχής (εν προκειμένω του ΣΕΥΥΠ), επειδή θεωρήθηκε ότι δεν υφίσταται ενεργός νόμιμος τίτλος, λόγω μη κοινοποίησης της καταλογιστικής πράξης, αρμόδια να εκδώσει το ΑΦΕΚ είναι η Δ.Ο.Υ., στην οποία έχει βεβαιωθεί το σχετικό έσοδο, χωρίς να απαιτείται η έκδοση πράξης τροποποιητικής του καταλογισμού, υπό την προϋπόθεση ότι θα προηγηθεί από το ΣΕΥΥΠ (το οποίο οφείλει να επαναβεβαιώσει την καταλογισθείσα απαίτηση, κοινοποιώντας την καταλογιστική πράξη, πριν προχωρήσει στην σύνταξη νέου χρηματικού καταλόγου) η ανάκληση του προηγούμενου – ελαττωματικού - χρηματικού καταλόγου, με βάση τον οποίο είχε διενεργηθεί η ακυρωθείσα ταμειακή βεβαίωση (ομοφ.).