ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΔΗΜΟΥ:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, οι δαπάνες οι οποίες ενταλματοποιήθηκαν με τα 22, 32,     68, 71, 72, και 97, οικονομικού έτους 1997, χρηματικά εντάλματα πληρωμής του Συνδέσμου, είναι νόμιμες, δεδομένου ότι οι αποφάσεις του πρώτου εκκαλούντος, Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου, περί απευθείας ανάθεσης των εργασιών, επί των οποίων αυτές ερείδονται, ελήφθησαν σύμφωνα με το άρθρο 267 του π.δ. 410/1995, όπως το άρθρο αυτό εφαρμοζόταν πριν την έναρξη ισχύος του ν. 2539/1997, χωρίς δηλαδή να απαιτείται η επίκληση έκτακτων και επειγουσών αναγκών, όπως βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη έφεση. Αντιθέτως, οι από 11.12.1997 και 23.12.1997 αποφάσεις του ανωτέρω για την απευθείας ανάθεση της εκτέλεσης των εργασιών καθαρισμού χωματερών ελήφθησαν υπό την ισχύ του άρθρου 17 του ν. 2539/1997, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να αιτιολογείται η συνδρομή έκτακτων και επειγουσών συνθηκών που να δικαιολογεί την απευθείας ανάθεσή τους, στην προκειμένη δε περίπτωση ουδόλως αιτιολογούνται οι ως άνω αποφάσεις για την προσφυγή στην εξαιρετική διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην IV σκέψη της παρούσας οι ως άνω δαπάνες έχουν νομιμοποιηθεί με τη διάταξη του άρθρου 42 παρ. 1 του ν. 3731/2008, όπως βασίμως προβάλλεται, και, ως εκ τούτου, δεν συνιστούν έλλειμμα στη χρηματική διαχείριση του Συνδέσμου για το οικονομικό έτος 1997. Ενόψει των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη τυγχάνει ακυρωτέα καθ’ ό μέρος καταλογίστηκαν οι δύο πρώτοι εκ των εκκαλούντων με το ποσό των 3.149.234 δραχμών ή 9.242,07 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στις δαπάνες καθαρισμού χωματερών από περιοχές αρμοδιότητας του Συνδέσμου..(..)Κατ’ ακολουθία των προεκτεθέντων, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη πράξη και να περιοριστεί το καταλογισθέν σε βάρος των εκκαλούντων ποσό

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις το Δικαστήριο κρίνει ότι, η ιστορική αιτία του καταλογισμού, όπως αποτυπώνεται στην προσβαλλόμενη καταλογιστική πράξη παρίσταται ελλιπής, αφού το Κλιμάκιο με μια γενικόλογη κρίση περί της έννοιας του συνευθυνομένου και των πράξεων εν γένει των εκκαλούντων, αποφαίνεται για τον καταλογισμό τους, χωρίς στο σώμα της προσβαλλόμενης πράξης να εξειδικεύεται ο χρόνος δημιουργίας των επιμέρους ελλειμμάτων, ο τρόπος με τον οποίο τα ποσά αυτά προέκυψαν και υπολογίσθηκαν με αναφορά σε κάθε επιμέρους αχρεωστήτως καταβληθείσα σύνταξη, καθώς και οι ειδικότερες διαχειριστικές πράξεις των εκκαλούντων, ως συνευθυνομένων, οι οποίες συνδέονται αιτιωδώς με τη δημιουργία εκάστου επιμέρους ελλείμματος. Ένεκα των ελλείψεων των ως άνω κρίσιμων για τη δημοσιολογιστική ευθύνη των εκκαλούντων στοιχείων, η προσβαλλόμενη πράξη στερείται ειδικής, πλήρους και σαφούς αιτιολογίας, η οποία δεν δύναται να συμπληρωθεί, ούτε άλλωστε συνάγεται από τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, τα οποία είναι πάντως ελλιπή, ενώ δεν στηρίζουν την κρίση της προσβαλλόμενης πράξης, με συνέπεια το Τμήμα τούτο να μην δύναται να εκφέρει ασφαλή κρίση, αφού δεν προκύπτουν με σαφήνεια τα στοιχεία εκείνα που δικαιολογούν τον κρινόμενο καταλογισμό..(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει δεκτή, κατά παραδοχή του σχετικού λόγου έφεσης, να επιστραφεί το κατατεθέν παράβολο στους εκκαλούντες (βλ. άρθρο 73 παρ. 4 του ν. 4129/2013) και εκτιμωμένων των περιστάσεων να απαλλαγεί ο εφεσίβλητος Οργανισμός από τη δικαστική δαπάνη των εκκαλούντων

Κινητή τηλεφωνία (....) Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς τα γενόμενα δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι βάσει του άρθρου 17 παρ. 8 του ν. 3491/2006 ήταν κατ’ αρχήν δυνατή η παραχώρηση χρήσεως συσκευών και η χρήση υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας από τους φερομένους ως δικαιούχους, οι οποίοι ασκούν χρέη Προϊσταμένου κατ’ αναπλήρωση, ….και δοθέντος ότι ο Επίτροπος δεν προβάλλει συγκεκριμένη αιτίαση ως προς την νομιμότητα της αναπληρώσεως. Τούτο δε, διότι του νόμου μη διακρίνοντος η αναγνώριση της δυνατότητος χρήσεως υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας δεν προϋποθέτει Προϊστάμενο αναδειχθέντα κατόπιν επιλογής βάσει των οικείων διατάξεων, όπως εσφαλμένως υπολαμβάνει ο αναπληρωτής Επίτροπος με τον λόγο διαφωνίας του, αλλά η σχετική δυνατότητα παρέχεται και σε οποιονδήποτε έχει ορισθεί κατά την οικεία διαδικασία ως αναπληρωτής Προϊσταμένου, ασκώντας τα σχετικά επιτελικά, αποφασιστικά και εποπτικά καθήκοντα για τα οποία δικαιολογείται η χρήση της τηλεφωνικής συνδέσεως και η περαιτέρω παραχώρηση της συσκευής και σε υφισταμένους υπαλλήλους του, για την εύρυθμη άσκηση των καθηκόντων τους και την λειτουργία της Υπηρεσίας. Περαιτέρω όμως, η καταβολή της επίμαχης δαπάνης στον βαθμό που γίνεται στο όνομα των φερομένων ως δικαιούχων Προϊσταμένων των οικείων Τμημάτων για την κάλυψη δαπανών κινητής τηλεφωνίας μέσω της προσωπικής τηλεφωνικής τους συνδέσεως με συγκεκριμένα δίκτυα παρίσταται μη νόμιμη. Και τούτο, διότι κατά τα προεκτεθέντα, οι διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 8 του ν. 3491/2006 χορηγούν την δυνατότητα στους ΟΤΑ να συμβάλλονται οι ίδιοι με εταιρίες παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας και να παραχωρούν τηλεφωνικές συσκευές στους Προϊσταμένους των οικείων οργανικών μονάδων, υπό την ευθύνη των οποίων γίνεται και η χρήση των τηλεφωνικών συνδέσεων και όχι να καλύπτουν τα σχετικά τέλη των Προϊσταμένων από την χρήση των προσωπικών τηλεφωνικών τους συνδέσεων. Τέλος, οι επίμαχες δαπάνες δεν δύνανται να θεωρηθούν ούτε ως λειτουργικές καθόσον υφίσταται ειδικό πλαίσιο αντιμετωπίσεως των σχετικών λειτουργικών αναγκών των υπηρεσιών των ΟΤΑ. Κατόπιν αυτών και κατ’ επιτρεπτή υποκατάσταση του λόγου διαφωνίας του αναπληρωτή Επιτρόπου, ως εκ του προκριματικού και δημοσίας τάξεως χαρακτήρος της διαπιστωθείσης πλημμέλειας, οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες δεν είναι νόμιμες και, ως εκ τούτου, οι οικείοι τίτλοι πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθούν

Καθορισμός ανώτατου ορίου για τις συνδέσεις κινητής τηλεφωνίας/παροχή και χορήγηση συσκευών κινητής τηλεφωνίας, έτους 2025, για τις ανάγκες του Υπουργείου Εξωτερικών. 

Καταλογισμός - έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Κατά τα λοιπά, ως προς τις λοιπές ως άνω κατηγορίες δαπανών, οι οποίες, παρά τα αντιθέτως προβαλλόμενα με το δικόγραφο της έφεσης, ορθώς κρίθηκαν μη νόμιμες και  μη δυνάμενες να νομιμοποιηθούν με τις αιτιολογίες που εκτίθενται στην προσβαλλομένη, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την πάροδο ιδιαίτερα μεγάλου χρονικού διαστήματος από το οικονομικό έτος (2002) στο οποίο αφορούν οι καταλογισθείσες δαπάνες, ότι από την πληρωμή των  δαπανών αυτών δεν προκλήθηκε πραγματική ζημία εις βάρος των οικονομικών του Δήμου, ότι  από τα στοιχεία του φακέλου δεν προέκυψε η τέλεση εκ μέρους του δικαιοπαρόχου των εκκαλούντων οποιουδήποτε ποινικού αδικήματος σε σχέση με τη διαχείριση του δημοτικού χρήματος κατά το κρίσιμο έτος (2002), την οικονομική κατάσταση των εκκαλούντων, κληρονόμων του ...., όπως τούτη προκύπτει από τα προσκομισθέντα στοιχεία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για την άσκηση της υπό κρίση έφεσης χορηγήθηκε σε αυτούς το ευεργέτημα της πενίας, κρίνει, κατ’ αποδοχή σχετικού λόγου έφεσης, ότι το ποσό του καταλογισμού που απομένει ύστερα από την αφαίρεση των 58.362,48 ευρώ, (37.586,47 + 20.776,01 ευρώ), πρέπει, σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκτίθενται στη σκέψη 14, να μειωθεί μέχρι το 1/20 αυτού.Κατ’ ακολουθία, πρέπει η  έφεση των εκκαλούντων να γίνει εν μέρει δεκτή, να απαλλαγούν αυτοί από το ποσό των 58.362,48 ευρώ, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στις σκέψεις 18 και 19 της παρούσας και το εναπομείναν ποσό κατα-λογισμού, δηλαδή το ποσό των  27.737,53 (86.100,01 - 58.362,48) ευρώ, να μειωθεί στο 1/20, ήτοι στο ποσό των 1.386,87 ευρώ, κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας. Κατ’ εκτίμηση δε των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί ο Δήμος .... και το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που κατ’ άρθρο 123 του π.δ.1225/1981, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 12  παρ.2 του ν.3472/2006, Α΄ 135, εφαρμόζεται και στην παρούσα δίκη).

Καθορισμός του τύπου και του περιεχομένου της δήλωσης απόδοσης α) του τέλους κινητής τηλεφωνίας και β) του τέλους καρτοκινητής τηλεφωνίας, καθώς και της διαδικασίας και του χρόνου επιβολής, είσπραξης και απόδοσης αυτών, κατόπιν της τροποποίησης του άρθρου 12 του ν. 2579/1998 (Α’ 31) με τις διατάξεις του άρθρου πεντηκοστού ενάτου του ν. 4839/2021 (Α’ 181). Καθορισμός διαδικασίας επιστροφής ή συμψηφισμού ποσού τέλους καρτοκινητής τηλεφωνία που αποδίδεται λόγω αλλαγής των εφαρμοζόμενων συντελεστών.

Εγκατάσταση κεραίας σταθμού κινητής τηλεφωνίας:Επειδή, από την συνδυασμένη ερμηνεία των προαναφερομένων διατάξεων συνάγεται ότι για την εγκατάσταση κεραίας σταθμού κινητής τηλεφωνίας στην ξηρά απαιτείται αφενός μεν η λήψη άδειας από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (Ε.Ε.Τ.Τ.), αφετέρου δε η έγκριση των δομικών κατασκευών που είναι απαραίτητες για την τοποθέτηση των κεραιών, η οποία χορηγείται από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία και ισοδυναμεί με οικοδομική άδεια. Οι διατάξεις, όμως αυτές δεν παρέχουν αρμοδιότητα στους δήμους, και ειδικότερα στο οικείο δημοτικό συμβούλιο, για τη χορήγηση άδειας εγκαταστάσεως συγκεκριμένης κεραίας κινητής τηλεφωνίας στην περιφέρεια του δήμου τους. Εξ άλλου, τέτοια αρμοδιότητα δεν προβλέπεται ούτε από τις παραπάνω διατάξεις του Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα ή από κάποια άλλη διάταξη της κείμενης νομοθεσίας(....)Επειδή, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της 91/2016 πράξης, το ΔΣ …, ενεργώντας στο πλαίσιο της αρμοδιότητάς του για την προστασία της δημόσιας υγείας, σύμφωνα με το άρθρο 75 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, εξέφρασε, κατ’ουσίαν, την αντίθεσή του για την εγκατάσταση κεραίας κινητής τηλεφωνίας σε κατοικημένη περιοχή του Δήμου. Ενόψει αυτού και λαμβανομένου υπόψη ότι από τις προπαρατεθείσες διατάξεις δεν αναγνωρίζεται αρμοδιότητα στα όργανα των ΟΤΑ για την εγκατάσταση των κεραιών (βλ ΣτΕ 475/2019) η ανωτέρω πράξη του ΔΣ … δεν επιφέρει οποιαδήποτε έννομη συνέπεια, και ως εκ τούτου, στερείται εκτελεστότητας και, επομένως, προσβάλλεται απαραδέκτως.Απορρίπτει την αίτηση.

Δαπάνες κινητής τηλεφωνίας.(,,,,) Με βάση τα ανωτέρω το Τμήμα κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, δεδομένου ότι οι σχολικοί φύλακες δεν περιλαμβάνονται στις περιοριστικά αναφερόμενες ήδη από το νομοθέτη κατηγορίες οργάνων των Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού που δικαιούνται να κάνουν χρήση των υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας, ενώ εξάλλου, το γεγονός ότι ο Δήμος προέβη στη διακοπή των επίμαχων τηλεφωνικών συνδέσεων δεν νομιμοποιεί την ανωτέρω δαπάνη. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Κρατήσεις επί των τελών της κινητής τηλεφωνίας

Παροχή υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας: ..Με τα δεδομένα αυτά η επίμαχη σύμβαση παροχής υπηρεσιών κινητής τηλεφωνίας νομίμως συνάφθηκε σε εκτέλεση του 6202/15.3.2017 εγγράφου του Δημάρχου περί αποδοχής της προσφοράς της εταιρείας ….., το οποίο συνιστά απόφαση ανάθεσης, σύμφωνα με το άρθρο 118 παρ. 3 του ν. 4412/2016, δεδομένου ότι έχει το ελάχιστο απαιτούμενο από την ως άνω διάταξη περιεχόμενο, και ιδίως το αντικείμενο της σύμβασης και την αξία της, η οποία προκύπτει ευχερώς από τα επιλεγέντα οικονομικά προγράμματα (Myred 1 και Myred 2) σε συνάρτηση με τη χρονική διάρκεια των ανατεθεισών υπηρεσιών. Περαιτέρω, κατά το χρόνο έκδοσης της παραπάνω απόφασης ανάθεσης (15.3.2017) δεν υφίστατο νόμιμη υποχρέωση ανάρτησης αυτής στο Κ.Η.Μ.ΔΗ.Σ., δεδομένου ότι δεν είχε ακόμη εκδοθεί η προβλεπόμενη στο άρθρο 38 παρ. 6 του ν. 4412/2016 υπουργική απόφαση ..και η εν λόγω υποχρέωση δεν είχε ακόμα ενεργοποιηθεί. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί.