Δημοσιονομική Διόρθωση:Με την αίτηση αυτή ζητείται να ανασταλεί η εκτέλεση της 67639/16.6.2021 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, (προφανώς εκ παραδρομής δε στην αίτηση αναγράφεται Τροφίμων αντί Επενδύσεων), με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της αιτούσας δημοσιονομική διόρθωση ποσού 47.298,72 ευρώ με ανάκτηση συνολικού ποσού 69.000,66 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων ποσού 21.701,94 ευρώ(....)Με τα δεδομένα αυτά και συνεκτιμώντας το ύψος του καταλογισθέντος ποσού, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης δύναται να επιφέρει στην αιτούσα οικονομική βλάβη, η αποκατάσταση της οποίας σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής. Δέχεται την αίτηση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η αναστολή εκτέλεσης (α) της .../23.11.2020 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου ...επιβλήθηκε σε βάρος του αιτούντος δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση ποσού 12.250,00 ευρώ που φέρεται ότι καταβλήθηκε σε αυτόν αχρεωστήτως, ως οικονομική ενίσχυση, στο πλαίσιο του Μέτρου 112 «Εγκατάσταση Νέων Γεωργών» του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης (ΠΑΑ) 2007-2013.(....)Με τα δεδομένα αυτά και συνεκτιμώντας το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (12.250,00 ευρώ), το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης δύναται να προξενήσει στον αιτούντα οικονομική βλάβη, η αποκατάσταση της οποίας σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής.Αναστέλλει την εκτέλεση της …/23.11.2020 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου, μέχρις ότου περατωθεί ή καταργηθεί η επί της με Α.Β.Δ. 84/2021 έφεσης του αιτούντος δίκη.

ΔΙΟΡΘΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΕΒΔΟΜΟ/2/2022.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την αίτηση αυτή ζητείται να ανασταλεί η εκτέλεση: α) της …./16.6.2021 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Υφυπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων, (προφανώς εκ παραδρομής δε στην αίτηση αναγράφεται Τροφίμων αντί Επενδύσεων), με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της αιτούσας δημοσιονομική διόρθωση ποσού 47.298,72 ευρώ με ανάκτηση συνολικού ποσού 69.000,66 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων τόκων ποσού 21.701,94 ευρώ και β) κάθε συναφούς πράξης της Διοίκησης, προγενέστερης ή μεταγενέστερης.(....)Με τα δεδομένα αυτά και συνεκτιμώντας το ύψος του καταλογισθέντος ποσού, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης και ανάκτησης δύναται να επιφέρει στην αιτούσα οικονομική βλάβη, η αποκατάσταση της οποίας σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης θα είναι ιδιαίτερα δυσχερής. Δέχεται την αίτηση.

Συντάξεις- αντισυνταγματικότητα:..Επειδή, στο άρθρο 95 του Συντάγματος ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας ανήκουν η μετά από αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών (παρ. 1 εδ. α΄) και ότι οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας ρυθμίζονται και ασκούνται όπως νόμος ειδικότερα ορίζει (παρ. 4). Ειδικώς δε ως προς το ζήτημα των συνεπειών της ακυρωτικής αποφάσεως, η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989, ακολουθώντας προηγούμενες όμοιες νομοθετικές ρυθμίσεις [βλ. ταυτάριθμα άρθρα του αρχικού νόμου περί Συμβουλίου της Επικρατείας 3713/1928 (Α΄ 273)και του ν.δ. 170/1973 (Α΄ 229)], ορίζει στην παρ. 1 ότι: «Η απόφαση που δέχεται την αίτηση ακυρώσεως απαγγέλλει την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και συνεπάγεται νόμιμη κατάργησή της έναντι όλων, είτε πρόκειται για κανονιστική είτε πρόκειται για ατομική πράξη». Την ανωτέρω διάταξη, την οποία (όπως και τις προγενέστερες) το Συμβούλιο της Επικρατείας παγίως εφάρμοζε με την έννοια ότι η ακύρωση της διοικητικής πράξεως ανατρέχει στον χρόνο εκδόσεώς της, τροποποίησε το άρθρο 22 παρ. 1 του ν. 4274/2014 (Α΄ 147), το οποίο προσέθεσε παρ. 3β έχουσα ως εξής: «Σε περίπτωση αιτήσεως ακυρώσεως που στρέφεται κατά διοικητικής πράξεως, το δικαστήριο, σταθμίζοντας τις πραγματικές καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί κατά το χρόνο εφαρμογής της, ιδίως δε υπέρ των καλόπιστων διοικουμένων, καθώς και το δημόσιο συμφέρον, μπορεί να ορίσει ότι τα αποτελέσματα της ακυρώσεως ανατρέχουν σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο του χρόνου έναρξης της ισχύος της και σε κάθε περίπτωση προγενέστερο του χρόνου δημοσίευσης της απόφασης...». Με τη νέα διάταξη δόθηκε η δυνατότητα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υπό προϋποθέσεις τις οποίες το ίδιο σταθμίζει, να αποκλίνει, σε εξαιρετικές πάντως περιπτώσεις, από τον κανόνα της αναδρομικής ακυρώσεως και να καθορίσει μεταγενέστερο χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως. (ΣτΕ 851/2018 Ολομ., 481/2018 Ολομ., 2287-2288/2015 Ολομ. κ.α.). Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο, συνεκτιμώντας τους λόγους για τους οποίους εχώρησε η ακύρωση της προσβαλλομένης κανονιστικής αποφάσεως και τον μεγάλο αριθμό των καταβαλλομένων επικουρικών συντάξεων, των οποίων ο επανυπολογισμός θα τεθεί εν αμφιβόλω με την αναδρομική ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, και των εκκρεμοτήτων που θα ανακύψουν, κρίνει ότι εν προκειμένω συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν, κατʼ εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως (άρθρου 50 παρ. 3β του π.δ. 18/1989), τα αποτελέσματα της ακυρώσεως να επέλθουν από την δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως. Τούτο δε, κατʼ εξάντληση του απώτατου χρονικού ορίου περιορισμού του ακυρωτικού αποτελέσματος που επιτρέπει ο νόμος (χρόνος προγενέστερος εκείνου της δημοσιεύσεως της δικαστικής αποφάσεως), πέραν του οποίου τίθεται ζήτημα παραβιάσεως του άρθρου 93 παρ. 4 του Συντάγματος, διότι, ορίζοντας το εν λόγω άρθρο ότι: «Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα», απαγορεύει την - σε συμμόρφωση μάλιστα με δικαστική απόφαση - εφαρμογή νόμου μετά την κρίση αυτού ως αντίθετου προς το Σύνταγμα..Κατά τη γνώμη, όμως, των Συμβούλων Μ. Παπαδοπούλου, Ο. Ζύγουρα, Κ. Κουσούλη, Δ. Μακρή, Μ. Πικραμένου, Β. Αναγνωστοπούλου-Σαρρή και Αγ. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, όπως έχει ήδη κριθεί (ΣτΕ Ολομ. 4003/2014, σκέψη 14), oι ρυθμίσεις των διατάξεων των παρ. 3 α, β και γ του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989 αποδίδουν, σε επίπεδο νόμου, δυνατότητες που έχει το Δικαστήριο, κατʼ ορθή ερμηνεία, απευθείας από τις διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 1 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την ίδια νομολογία, το Δικαστήριο έχει τη συνταγματική ευχέρεια να αποκλίνει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, από τις ειδικότερες ρυθμίσεις των ως άνω δικονομικών διατάξεων. Ειδικότερα το Δικαστήριο έχει την ευχέρεια, αφού εκτιμήσει τις συνθήκες της υπόθεσης και σταθμίσει, αφενός, τα έννομα συμφέροντα των λοιπών πλην της Διοίκησης διαδίκων και, αφετέρου, το δημόσιο συμφέρον, να καθορίσει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως μεταγενέστερο και από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της ακυρωτικής αποφάσεως, κατʼ απόκλιση των οριζομένων στην περίπτωση 3 β του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989. Στην προκειμένη περίπτωση, εν όψει του επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος να υφίσταται νόμιμο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης, οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του ν. 4387/2016 πρέπει να επέλθουν έξι μήνες μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα στο νομοθέτη, αφού λάβει γνώση του σκεπτικού της ακυρωτικής απόφασης, να προβεί σε νέα, σύμφωνη με το Σύνταγμα, ρύθμιση του ζητήματος που αφορούν οι κριθείσες ως αντισυνταγματικές διατάξεις.

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού...Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι ο αιτών δεν έχει υποβάλει δήλωση του ατομικά ευθυνόμενου για τις υποχρεώσεις του φυσικού προσώπου, το Δικαστήριο, αναφορικά προς επικείμενες δικαστικές αποφάσεις, ανεξάρτητα από το ότι ο αιτών οφείλει να προβλέπει αντίστοιχη επαρκή πίστωση στον προϋπολογισμό του, καθώς και από το αν επικαλείται υποθέσεις που έχουν συζητηθεί, κρίνει ότι, εν πάση περιπτώσει, είναι υποθετικό το αποτέλεσμά τους, μελλοντικός και αβέβαιος ο χρόνος κατά τον οποίο έκαστη απόφαση θα εκδοθεί, όπως και το ποσό για το οποίο θα αποτελέσει εκτελεστό τίτλο σε βάρος του, περαιτέρω, δε, όσον αφορά στις υποχρεώσεις του γενικά, κρίσιμο μέγεθος σε σχέση προς τις συνέπειες της άμεσης εκτέλεσης της προσβαλλόμενης απόφασης είναι το ύψος των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεών του, για τις οποίες προσκομίζει τον ισολογισμό έτους 2018, ενώ η εισπραξιμότητα των απαιτήσεών του, το ύψος και ο προορισμός των τακτικών εσόδων του, είναι ουσιώδη στοιχεία αναφορικά προς τη διαμόρφωση και την υλοποίηση του ετήσιου προϋπολογισμού, ωστόσο, δεν ασκούν ουσιώδη επιρροή εν προκειμένω,  διότι ο αιτών δεν εκκινεί από μηδενική ή αρνητική και κατώτερη των βραχυπρόθεσμων υποχρεώσεών του βάση ταμειακών διαθεσίμων. Επομένως, με τα ανωτέρω δεδομένα, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ισχυρισμός του αιτούντος ότι στερείται ταμειακών διαθεσίμων και ότι το ύψος των υποχρεώσεών του δεν του επιτρέπει να καταβάλει το ποσό που αναζητείται με την απόφαση της δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, δεν αποδεικνύονται. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο δεν πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση ποσού 3.700,98 ευρώ δύναται να προξενήσει στον αιτούντα βλάβη η επανόρθωση της οποίας θα είναι δυσχερής σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσής του.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.(...)Με τις παραδοχές αυτές, η αναιρεσιβαλλομένη περιέλαβε πλήρεις και σαφείς αιτιολογίες και ορθά κατέληξε ότι η απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης δεν ήταν νόμιμη αφού δεν περιείχε την απαιτούμενη από τον νόμο ειδική και πλήρη αιτιολογία, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στη σκέψη 5 της παρούσας. Ο δε περί του αντιθέτου λόγος αναιρέσεως ότι αρκούσε για τη νόμιμη αιτιολογία της επίμαχης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης η απλή παράθεση στο σώμα αυτής του πραγματικού γεγονότος ότι η επιχείρηση βρέθηκε κλειστή κατά τους τέσσερις απογευματινούς ελέγχους που διενεργήθηκαν στις 29.9.2011, 23.8.2012, 27.9.2012 και 20.11.2012, χωρίς η ιστορική και νομική αιτία του καταλογισμού να συμπληρώνεται από την 262/27.1.2014 έκθεση επιτόπιας διοικητικής επαλήθευσης, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο δε, ανεξαρτήτως του ότι, κατά την ορθή παραδοχή του Τμήματος, το γεγονός αυτό, ότι δηλαδή κατά τους ελέγχους αυτούς η επιχείρηση βρέθηκε κλειστή, δεν συνεπάγεται άνευ άλλου τινός την υποχρέωση επιστροφής του ποσού της επιχορήγησης ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, αφού, κατ’ ορθή αιτιολογία αυτού, το πραγματικό αυτό γεγονός δεν συνδέθηκε στην προκειμένη περίπτωση με την αμφισβήτηση της κανονικής λειτουργίας της επιχείρησης και της αποκλειστικής απασχόλησης της αναιρεσίβλητης σ’ αυτήν, βασικές προϋποθέσεις επιβολής σε βάρος της τελευταίας της επίμαχης δημοσιονομικής διόρθωσης βάσει της 19057/443/3.12.2012 κ.υ.α. περί καταρτίσεως του εν λόγω προγράμματος. 	Κατ’ ακολουθίαν των προεκτεθέντων και μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναίρεσης, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί. Για τους λόγους αυτούς.Απορρίπτει την αίτηση του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ)» για την αναίρεση της 387/2018 απόφασης του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ (...) Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εκδόθηκε χωρίς να προκύπτει το μεν ότι έχει κοινοποιηθεί στο εκκαλούν σωματείο η από 14.10.2015 πορισματική αναφορά του ΣΔΟΕ, στην οποία και στηρίζεται η επιβολή της ένδικης δημοσιονομικής διόρθωσης - ανάκτησης, το δε ότι δεν του έχει παρασχεθεί η δυνατότητα να εκφράσει, μέσα σε εύλογη προθεσμία, αποτελεσματικά τις απόψεις και αντιρρήσεις του ως προς τις αποδιδόμενες σε αυτό παραβάσεις. Και τούτο, καθόσον στα στοιχεία της δικογραφίας δεν περιλαμβάνεται αποδεικτικό κοινοποίησης της έκθεσης ελέγχου, ούτε κλήση αυτού προς υποβολή αντιρρήσεων ή, έστω, κάποιο έγγραφο, με το οποίο να διατυπώνει τις απόψεις του σε οιαδήποτε από τις εμπλεκόμενες αρχές.(...)Περαιτέρω, το Δικαστήριο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι, υπό τις περιστάσεις της επίδικης υπόθεσης, εθίγη ουσιωδώς το δικαίωμα άμυνας και προηγούμενης ακρόασης του εκκαλούντος Σωματείου, καθόσον αυτό στερήθηκε της δυνατότητας να προβάλει στον κατάλληλο χρόνο ισχυρισμούς, που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την κρίση του εκδόσαντος την ένδικη ανάκτηση οργάνου. Για τους λόγους αυτούς Δέχεται την έφεση.  

Με την έφεση αυτή ζητείται η ακύρωση άλλως τροποποίηση της 828/ΕΦΔ236/24.2.2017 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης(...) Ενόψει τούτων προκύπτει ότι κατά την επιβολή της ένδικης διόρθωσης και ανάκτησης, δεν συνεκτιμήθηκαν, υπό το φως της αρχής της αναλογικότητας, οι συντρέχουσες περιστάσεις, η βαρύτητα της διαπιστωθείσας παράβασης και η αιτιώδης σχέση αυτής με την άρτια ή μη υλοποίηση και λειτουργικότητα της επίμαχης δράσης, ούτε αιτιολογήθηκε ειδικώς η ύπαρξη εύλογης σχέσης αναλογίας μεταξύ της επιβληθείσας διόρθωσης και της επίμαχης παρατυπίας. Λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπ’ όψιν το μη ουσιώδες της διαπιστωθείσας παρατυπίας, ένεκα του τυπικού χαρακτήρα αυτής, αφού αφενός τα επιμέρους ποσά του καταλογισμού που αφορούν το μίσθωμα (ποσού 4.060 ευρώ) και τους παρακρατούμενους υπέρ του Δημοσίου φόρους (ποσού 18.627,84) καταβλήθηκαν/αποδόθηκαν στο Δημόσιο σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα από τη λήξη της επιλεξιμότητας των δαπανών και μάλιστα υπό τις περιστάσεις που διατείνεται το εκκαλούν, αφετέρου το χρηματοδοτηθέν έργο, όπως γίνεται δεκτό με την από ΑΠ 836/ΕΦΔ244/24.2.2017 απόφαση Ολοκλήρωσης της Πράξης του Δημάρχου..., έχει ολοκληρωθεί πλήρως και εμπροθέσμως τόσο ως προς το φυσικό όσο και ως προς το οικονομικό αντικείμενό του και το δικαιούχο εκκαλούν τήρησε τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με την απόφαση ένταξης και συμμορφώθηκε στις τυχόν συστάσεις των ελεγκτικών οργάνων του ΕΦΔ και περαιτέρω συνεκτιμώντας ότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι το ως άνω «τυπικό εύρημα» επέφερε ουσιώδη μεταβολή του φυσικού αντικειμένου του έργου ούτε ότι είχε επίπτωση επί του οικονομικού αντικειμένου αυτού ή επί του ενωσιακού προϋπολογισμού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση εκδόθηκε κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και για το λόγο αυτό, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από το εκκαλούν, είναι ακυρωτέα, ως αντιβαίνουσα στην εν λόγω αρχή. 

Προμήθεια- ανάδειξη αναδόχου....Επειδή, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι κατά την ακολουθούμενη κατά τα έτη 2009-2015 πρακτική του, το ΥΠΕΘΑ, ως αναθέτουσα αρχή ερμηνεύει τις σχετικές με τις εγγυητικές επιστολές διατάξεις κατά τρόπο ώστε να επιτρέπεται η αποδοχή εγγυητικών επιστολών που έχουν εκδοθεί από το .... Επικαλείται δε συναφώς έξι (6) προηγούμενους διαγωνισμούς που μετείχε η ίδια (4 του Πολεμικού Ναυτικού, 1 του Στρατού Ξηράς και 1 της Πολεμικής Αεροπορίας) στους οποίους, κατά τους ισχυρισμούς της, έγιναν δεκτές εγγυητικές επιστολές του ... που προσκόμισε για τη συμμετοχή της. Προβάλλει δε, ότι η αναθέτουσα αρχή δεν αιτιολογεί εν προκειμένω ειδικώς την διαφοροποίηση της ως άνω συμπεριφοράς της. Ο λόγος αυτός, ανεξαρτήτως του ότι είναι απορριπτέος ενόψει της αρχής της αυτοτέλειας κάθε διαγωνιστικής διαδικασίας (ΕΑ 72/2015, 269/2014, 416/2013, 215/2013, κ.ά.), σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να πιθανολογηθεί σοβαρώς ως βάσιμος ενόψει του ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει κατεστημένη διοικητική πρακτική, ως αναποδείκτως ισχυρίζεται η αιτούσα, δεδομένου ότι, όπως βεβαιώνει η αναθέτουσα αρχή με την από 17.7.2015 έκθεση των απόψεών της προς το Δικαστήριο, από τους έξι διαγωνισμούς που επικαλείται η αιτούσα οι τρεις δεν αφορούν προμήθεια αμυντικού υλικού, ενώ ο τέταρτος ματαιώθηκε πριν το άνοιγμα των οικονομικών προσφορών. Περαιτέρω και ο ειδικότερος ισχυρισμός της αιτούσας περί καταχρήσεως εξουσίας είναι απορριπτέος, προεχόντως, ως προβαλλόμενος αναποδείκτως (ΕΑ 750/2007, 356/2004).

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Λαμβάνοντας, περαιτέρω, υπ’ όψιν το μη ουσιώδες της διαπιστωθείσας παρατυπίας, ένεκα του τυπικού χαρακτήρα αυτής, αφού το έργο, όπως γίνεται δεκτό από την από ... τελική έκθεση πιστοποίησης, είναι πλήρως λειτουργικό και όλες οι άδειες για την νόμιμη λειτουργία του έχουν προσκομιστεί, καθώς και ότι δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι το ως άνω «τυπικό εύρημα» επέφερε ουσιώδη μεταβολή του φυσικού αντικειμένου του έργου ούτε ότι είχε επίπτωση επί του οικονομικού αντικειμένου αυτού, το Δικαστήριο κρίνει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης εκδόθηκε κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας και για το λόγο αυτό, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την εκκαλούσα, είναι ακυρωτέα, ως αντιβαίνουσα στην εν λόγω αρχή. Το αίτημα όμως της έντοκης επιστροφής του ποσού των 105.413,26 ευρώ, είναι απορριπτέο προεχόντως ενόψει του διαπλαστικού χαρακτήρα του εν προκειμένω κρινομένου ενδίκου βοηθήματος, καθώς με την έφεση αμφισβητείται μόνο η νομιμότητα της προσβαλλόμενης πράξης και επιδιώκεται η ακύρωσή της ή η μεταρρύθμισή της, ενώ η αναγνώριση ή καταψήφιση χρηματικού ποσού και μάλιστα εντόκως, επιδιώκεται με το ένδικο βοήθημα της αγωγής.Δέχεται την έφεση.Απορρίπτει ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.Ακυρώνει την 4513/1078/Β2/18.9.2017 απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης της Ειδικής Γραμματείας Διαχείρισης Τομεακών Επιχειρησιακών Προγραμμάτων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Περιφερειακής Ανάπτυξης και του Ταμείου Συνοχής.