Στην προκειμένη περίπτωση με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής εντέλλεται η απόδοση στην 7η Υγειονομική Περιφέρεια Κρήτης ποσοστού 1% επί των εισπραχθέντων εσόδων του Γ.Ν. ...... & Γ.Ν. - Κ.Υ. ...... «......» (Οργανική Μονάδα Σητείας) κατά το διάστημα από τον Μάιο έως τον Δεκέμβριο 2017. Σχετικώς εκδόθηκε η 9/1.1.2018 απόφαση (ορθή επανάληψη) ανάληψης υποχρέωσης συνολικού ύψους 27.000 ευρώ (15.000 ευρώ σε βάρος του ΚΑΕ 02192242492499 και 12.000 ευρώ σε βάρος του ΚΑΕ 0219224249249902). Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική σκέψη που προηγήθηκε το Κλιμάκιο κρίνει ότι, λόγω της φύσης της εντελλόμενης δαπάνης που αφορά σε απόδοση στην Υγειονομική ποσοστού επί εισπραχθέντων εσόδων του Γ.Ν. ...... & Γ.Ν. - Κ.Υ. ...... «......» (Οργανική Μονάδα Σητείας), κατά το διάστημα από τον Μάιο έως τον Δεκέμβριο 2017, νομίμως  η ανάληψη της σχετικής δαπάνης διενεργήθηκε  μετά την γνωστοποίηση του ύψους του ποσού που έπρεπε να αποδοθεί και όχι στην αρχή του οικονομικού έτους 2017

Απόδοση τακτικού πόρου..:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι κατά πλειοψηφία, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο, ο ως άνω υπολογισμός του αποδιδόμενου πόρου διενεργήθηκε επί εσφαλμένης βάσης, ήτοι επί του συνολικού ποσού των ανερχόμενων σε 451.397.441,73 ευρώ ετησίων εσόδων του κλάδου του Λογαριασμού .., ενώ όφειλε να διενεργηθεί επί του ως άνω ποσού, απομειωμένου κατά 30%, ως εκ της προηγηθείσας παρακράτησης πόρου υπέρ κλάδου σύνταξης του .., ήτοι επί του εναπομείναντος ποσού των 315.978.209,21 ευρώ. Κατόπιν δε της εφαρμογής του συντελεστή 0,15% επί του τελευταίου ποσού, προκύπτει ότι το ποσό του αποδιδόμενου πόρου στο ... ανέρχεται σε 473.967,32 ευρώ και άρα μη νομίμως ο φορέας προέβη στην έκδοση του ελεγχόμενου εντάλματος, ποσού 677.096,16 ευρώ, κατά το μέρος που αφορά στην διενέργεια μη νόμιμης δαπάνης δια της καταβολής ποσού 203.128,84 ευρώ πλέον του κατά τα ανωτέρω αποδοτέου.(...)Αποφαίνεται ότι η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη..

ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ:Με τα δεδομένα αυτά, η επίμαχη δημοσιονομική διόρθωση παρίσταται νόμιμη, χωρίς, ως εκ της επιβαλλόμενης, κατά τις οικείες διατάξεις, αφαίρεσης από τις επιλέξιμες δαπάνες των εσόδων εν γένει, που προκύπτουν στο πλαίσιο και λόγω της συγχρηματοδοτούμενης πράξης, να ασκεί επιρροή ο χαρακτηρισμός των εν προκειμένω εισπραχθέντων από την εκκαλούσα διδάκτρων ως εσόδων από «τέλη εγγραφής» ή από «υπηρεσίες» (τη φύλαξη των βρεφών και νηπίων), σύμφωνα με την –ενδεικτική άλλωστε– απαρίθμηση του Κανονισμού (ΕΚ) 1685/2000. Παρά δε τα περί του αντιθέτου υποστηριζόμενα με την ένδικη έφεση, η συνοπτικώς παρατιθέμενη στο σώμα της προσβαλλόμενης απόφασης αιτιολογία δεν πάσχει και νομίμως συμπληρώνεται από την έκθεση ελέγχου, στην οποία η απόφαση αυτή παραπέμπει, χωρίς να απαιτείται και περαιτέρω, υπό το σχήμα, μάλιστα, του δικανικού συλλογισμού, ανάπτυξη της αιτίας επιστροφής του ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης...

Δημόσιοι υπόλογοι-Προσαυξήσεις(…) Οι προσαυξήσεις υπολογίζονται από τότε που ο υπόλογος όφειλε να ενεργήσει την είσπραξη, επί καθυστερημένης εισαγωγής των εισπράξεων από τότε που αυτός όφειλε να εισαγάγει τα εισπραχθέντα στο Δημόσιο Ταμείο και επί ελλείμματος από την ημέρα κατά την οποία εξακριβώθηκε ότι έλαβε χώρα το έλλειμμα και, αν η εξακρίβωση είναι αδύνατη, από τότε που το έλλειμμα ανακαλύφθηκε κατά την επιθεώρηση ή την παράδοση. Εάν η εξακρίβωση του ελλείμματος γίνεται μετά τη λήξη του οικονομικού έτους στη διαχείριση του οποίου αναφέρεται το έλλειμμα και είναι αδύνατος ο προσδιορισμός της ημέρας ή του μήνα κατά την οποία έλαβε χώρα τούτο, οι προσαυξήσεις υπολογίζονται από τη λήξη του οικονομικού έτους ή της διαχείρισης. Η επιβολή των προσαυξήσεων κατ’ ενάσκηση δέσμιας αρμοδιότητας συνιστά μέτρο αποκατάστασης του ελλείμματος του Δημοσίου στο πραγματικό ονομαστικό μέγεθος αναγόμενο στο χρόνο διαπίστωσής του, λόγω της αυθαίρετης παρακράτησης των σχετικών ποσών εκ μέρους του υπολόγου για σειρά ετών και, ως εκ τούτου, δεν τίθεται ζήτημα εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας, καθώς ελλείπει ο κυρωτικός χαρακτήρας του μέτρου αυτού.

Παροχή υπηρεσιών φύλαξης:Το Τμήμα, μετά από νέα έρευνα της υπόθεσης, κρίνει ότι δεν συντρέχει νόμιμος λόγος να αποστεί από όσα δέχθηκε το Κλιμάκιο με την 113/2016 πράξη του, στις ορθές σκέψεις και λεπτομερείς αιτιολογίες της οποίας εμμένοντας, αναφέρεται εκ νέου, προς αποφυγή περιττών επαναλήψεων. Περαιτέρω, ως προς τους ισχυρισμούς που προβάλλονται με την αίτηση ανάκλησης, κρίνει, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙΙ, ΙV και V της παρούσας, τα εξής: α) Η προσφορά της αιτούσας ως προς το διοικητικό κόστος, το κόστος αναλωσίμων και το εργολαβικό κέρδος -ανερχόμενα αθροιστικά σε 0,02 ευρώ μηνιαίως- εμφανιζόταν εξ αντικειμένου ως υπερβολικά χαμηλή (σχεδόν μηδενική), με συνέπεια να καθίσταται επιβεβλημένη η υποχρέωση του Νοσοκομείου να καλέσει αυτήν προκειμένου να παράσχει τις αναγκαίες διευκρινίσεις σχετικά με τις εξαιρετικές περιστάσεις και τις ειδικές συνθήκες, οι οποίες καθιστούσαν, ενόψει των δεδομένων της συγκεκριμένης σύμβασης, εύλογα τα ανωτέρω ποσά, ώστε στη συνέχεια το Νοσοκομείο, λαμβάνοντας υπόψη τις εν λόγω διευκρινίσεις, να αιτιολογήσει ειδικώς την κρίση του. Συνεπώς, υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής του ευχέρειας κρίνοντας (σιωπηρά) ότι η εν λόγω προσφορά είναι αποδεκτή και παραλείποντας να καλέσει την αιτούσα να παράσχει διευκρινίσεις...(...). β) Ο ισχυρισμός περί συγγνωστής πλάνης πρέπει να απορριφθεί, προεχόντως ως απαράδεκτος, καθόσον τη συνδρομή της συγγνωστής πλάνης δύνανται να την επικαλεσθούν μόνο τα αρμόδια όργανα της αρχής που εξέδωσε τα χρηματικά εντάλματα, στο πρόσωπο των οποίων, άλλωστε, θα έπρεπε να συντρέχει η εσφαλμένη πεποίθηση για τη νομιμότητα της εντελλόμενης δαπάνης (βλ. Ε.Σ. Πρ. Ι Τμ. 277/2011, 7, 40/2014). γ) Ενόψει της διάταξης του άρθρου 30 του ν. 3528/2007 (βλ. σκ. V), η αναθέτουσα αρχή δεν μπορεί να επικαλείται την (σε κάθε περίπτωση προσωρινή) τοποθέτηση των εν λόγω υπαλλήλων σε αλλότρια καθήκοντα, προκειμένου να αποφύγει την τήρηση των νόμιμων διαδικασιών ανάθεσης, λαμβανομένου μάλιστα υπόψη του γεγονότος ότι η επίμαχη σύμβαση έχει διάρκεια δύο (2) έτη. (..)Τέλος, απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της αιτούσας ότι σύμφωνα με τη διακήρυξη, έπρεπε να συντρέχουν εξειδικευμένα χαρακτηριστικά στο πρόσωπο των φυλάκων και ως εκ τούτου, οι συγκεκριμένοι 3 υπάλληλοι ειδικότητας θυρωρών δεν θα μπορούσαν να εκπληρώσουν τις ζητούμενες υπηρεσίες. Και τούτο διότι, σύμφωνα με τους όρους του Παρατηρητηρίου Τιμών της Ε.Π.Υ., εφόσον το Νοσοκομείο διαθέτει μόνιμους υπαλλήλους του Κλάδου Φυλάκων ή/και Θυρωρών, ο αριθμός αυτός πρέπει να αφαιρείται από τον ανώτατο αριθμό ατόμων φύλαξης, σε κάθε δε περίπτωση, ο ισχυρισμός αυτός προβάλλεται παντελώς αορίστως....η αίτηση της εταιρείας με την επωνυμία «…..», για την ανάκληση της 113/2016 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Τμήμα τούτο πρέπει να απορριφθεί.

Μίσθωση κτιρίων:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, ενόψει των ειδικών διατάξεων περί μισθώσεων που διέπουν το Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., (βλ. τις Υ.Α. 32286/I.210/1952 και Β/21/18003/3318/2003) και αυτών που διέπουν από 1.1.2017 τον Ε.Φ.Κ.Α., στον οποίο έχει ενταχθεί το Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. και καθορίζουν συγκεκριμένη διαδικασία σύναψης νέας ή παράτασης υφιστάμενης μίσθωσης, η οποία προφανώς συναρτάται με τις αρχές της διαφάνειας, της ανάπτυξης του ανταγωνισμού και την επίτευξη των καλύτερων δυνατών όρων για το συμφέρον του εν λόγω νομικού προσώπου (βλ. ανωτέρω σκέψη ΙΙΔ), δεν καθίσταται νόμιμη η εντελλόμενη δαπάνη. Και ναι μεν τέτοιου είδους αξιώσεις εκ της μισθωτικής σχέσης επιδικάζονται, δυνάμει των άρθρων 601 ή 611 του Α.Κ., από τα πολιτικά δικαστήρια, πλην όμως ο έλεγχος των νομίμων προϋποθέσεων για την καταβολή των εν λόγω δαπανών από το Ελεγκτικό Συνέδριο ερείδεται επί άλλης βάσης, λαμβανομένων υπόψη των προαναφερόμενων όρων που τίθενται από τις παρατεθείσες ανωτέρω διατάξεις ως προς την τήρηση της διαδικασίας σύναψης των μισθώσεων ακινήτων από το τέως Ι.Κ.Α. και νυν Ε.Φ.Κ.Α., μη αρκούσης για την κρίση της νομιμότητας της δαπάνης, μόνης της χρήσης των μισθωμένων ακινήτων. Υιοθέτηση διαφορετικής εκδοχής, πιθανότητα θα οδηγούσε στην επ’ αόριστον μη διενέργεια νέων διαγωνισμών και εν τέλει στη μη εφαρμογή των τιθέμενων από τις ως άνω διατάξεις διαδικασιών, η πρόβλεψη των οποίων θα καθίστατο ανεδαφική (βλ. Ελ.Συν. IV Τμ. Πρ. 20/2017). Περαιτέρω όμως, λαμβανομένου υπόψη α) της σύστασης του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης ως οιονεί καθολικού διαδόχου του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. (άρθρα 51 και 53 του ν. 4387/2016), της αυτοδίκαιης ένταξης των υφιστάμενων φορέων κοινωνικής ασφάλισης σε αυτόν και του μεταβατικού σταδίου λειτουργίας του νέου φορέα, εξ αιτίας του οποίου δεν είχαν ακόμη καθοριστεί η δομή, το οργανόγραμμα και η απαιτούμενη χωροταξική αναδιάρθρωση των υπηρεσιών του και β) της υπ’ αρ. 12389/2018 απόφασης του Μ. Πρωτοδικείου ..., το Κλιμάκιο κατά πλειοψηφία, κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Ε.Φ.Κ.Α. ενήργησαν χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων, αλλά επειδή συγγνωστώς υπέλαβαν ότι μπορούν να προβούν νομίμως στην ενταλματοποίηση της δαπάνης. Κατά τη γνώμη, όμως της Παρέδρου Αγγελικής Κέντρου, στην προκειμένη περίπτωση, δεν δύναται να αναγνωριστεί συγγνωστή πλάνη στα όργανα του Ε.Φ.Κ.Α. Και τούτο, διότι, από τη λήξη της επίμαχης μίσθωσης έχει παρέλθει ιδιαίτερα μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς ούτε από τα αρμόδια όργανα του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., ούτε από τα αρμόδια όργανα του Ε.Φ.Κ.Α. να έχει προκηρυχθεί κάποιος διαγωνισμός για τη μίσθωση ακινήτων.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι εντελλόμενες δαπάνες δεν είναι νόμιμες, ωστόσο τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2018, σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού του οποίου εκδόθηκαν.

Διαγραφή βεβαιωθέντων και μη εισπραχθέντων ποσών καταλογιστικών πράξεων, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 68 του ν. 4386/2016.Αρμόδια υπηρεσία για τη διαγραφή των υπαγομένων στην ρύθμιση του άρθρου 68 του ν. 4386/2016 βεβαιωθέντων και μη εισπραχθέντων ποσών, είναι η Δ.Ο.Υ. που διενήργησε την εν στενή εννοία βεβαίωσή τους, χωρίς να απαιτείται να προηγηθεί πράξη τροποποιητική ή ανακλητική της καταλογιστικής αποφάσεως (ομοφ.).

Οι επιχορηγήσεις μπορούν να βαρύνουν πίστωση προερχόμενη από έκτακτη οικονομική ενίσχυση του Δήμου, εφόσον, διά του οικείου εδαφίου του άρθρου 202 παρ. 1 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, εισάγεται εξαίρεση, όχι από τον κανόνα του εν γένει επιτρεπτού της επιχορήγησης σωματείων, αλλά από το όριο επί των τακτικών εσόδων του ο.τ.α. στο οποίο δύναται να ανέλθει η αντίστοιχη πίστωση. Παρά ταύτα, οι εντελλόμενες δαπάνες δεν είναι νόμιμες, αφού, πέραν του ότι σχετικές αιτήσεις δεν προκύπτει ότι είχαν υποβληθεί, καμία απολύτως εκδήλωση δεκτική επιχορήγησης δεν αποδεικνύεται ότι πραγματοποίησαν οι επιχορηγούμενοι σύλλογοι.

Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν σε προηγούμενη σκέψη, από το συνδυασμό των προπαρατεθεισών διατάξεων της ΚΥΑ 33700/2890/1950 και της ΥΑ Φ10221/οικ.26816/929/2011, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν και με την υπ’ αριθ. 27/2012 Εγκύκλιο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, προκύπτει πράγματι, ότι εργαζόμενοι καθαριότητας που απασχολούνται για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα, ήτοι τουλάχιστον τριάντα (30) ώρες εβδομαδιαίως, όπως στην κρινόμενη περίπτωση, νοούνται ως εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης και εξομοιώνονται μισθολογικά και κοινωνικοασφαλιστικά με αυτούς, δικαιούμενοι το πλήρες ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη επί του οποίου υπολογίζονται και οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, ενώ επίσης, εργαζόμενοι και εργαζόμενες καθαριότητας απασχολούμενοι για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα (πλην των εξαιρέσεων που προβλέπονται στις προπαρατεθείσες διατάξεις βάσει του χώρου απασχόλησης) υπάγονται στο καθεστώς των βαρειών και ανθυγιεινών εργασιών, πλην όμως, η κατά τα ανωτέρω εξομοίωση αποσκοπεί στην εξασφάλιση ότι οι μερικώς απασχολούμενοι κατά τα 3/4 του πλήρους ωραρίου εργαζόμενοι καθαριότητας θα λαμβάνουν, σε κάθε περίπτωση, το διά των εκάστοτε ΕΓΣΣΕ προβλεπόμενο ελάχιστο ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη πλήρους απασχόλησης (ΕφΠειρ 770/2018, σκ. 3), καθόσον η μείωση των ωρών εργασίας κατά το 1/4 για οποιοδήποτε λόγο (πχ ατομική σύμβαση εργασίας) δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής αυτού. Εξασφαλίζεται δηλαδή, ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων καθαριότητας που απασχολούνται με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, ήτοι, κατά πλάσμα δικαίου, με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, θα πρέπει να υπολογίζονται επί τη βάσει του ελάχιστου νομοθετημένου ημερομισθίου εργατοτεχνίτη, το οποίο δικαιούνται αυτοί να λαμβάνουν, και όχι επί τυχόν μειωμένων καταβαλλόμενων αποδοχών, διότι η καταβολή αυτή δεν είναι νόμιμη στο μέτρο που οι τελευταίες υπολείπονται των κατά τα άνω νόμιμων αποδοχών. Επομένως, η ανωτέρω εξομοίωση δεν καταλαμβάνει και το ποσοστό των εργοδοτικών εισφορών(παρ. 15) που πρέπει να επιβληθεί, αλλά μόνο το ύψος των αποδοχών επί των οποίων πρέπει να επιβληθεί. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα είχε ως αποτέλεσμα, εργοδότης που καταβάλλει μειωμένο ποσό αποδοχών που αντιστοιχεί στην πραγματική απασχόληση καθαριστών παρότι οι εργαζόμενοι της εν λόγω κατηγορίας θεωρούνται κατά πλάσμα δικαίου ως πλήρους απασχόλησης, θα επωφελείτο και από το μειωμένο ποσοστό εργοδοτικής εισφοράς που αντιστοιχεί στους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, σε σχέση με το προβλεπόμενο για τους απασχολούμενους με μερική απασχόληση. Εν προκειμένω, όπως άλλωστε προκύπτει από το περιεχόμενο της οικονομικής προσφοράς της παρεμβαίνουσας, αλλά δέχθηκε και η ΑΕΠΠ, αυτή, παρότι επικαλείται τις προπαρατεθείσες διατάξεις, στη συνέχεια, υπολογίζει τις απολαβές των εργαζόμενων με εξάωρη απασχόληση μειωμένες έναντι των απολαβών των εργαζόμενων με πλήρη απασχόληση, ενώ περαιτέρω, τις υπάγει όσον αφορά το αντίστοιχο ποσοστό ασφαλιστικών εισφορών, σε συνολικό ποσοστό 24,69% που βαρύνει συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Ενόψει όμως, των όσων εκτέθηκαν ανωτέρω, το ποσοστό των οφειλόμενων εισφορών για τους εργαζόμενους με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, θα έπρεπε να ανέρχεται σε 25,17% και όχι σε 24,69% που δηλώθηκε, με αποτέλεσμα η προσφορά της εν λόγω εταιρείας να μην είναι νόμιμη ως προς το σκέλος αυτό, όπως βασίμως προβάλλει η αιτούσα με το σχετικό λόγο της αιτήσεως ακυρώσεως. Η αντίθετη δε κρίση της ΑΕΠΠ, παρίσταται εσφαλμένη και για τούτο ακυρωτέα.

Καταβολή αποδοχών σε εργαζομένους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου..Με τα δεδομένα αυτά, οι συναφθείσες (από 1.10.2018 έως 30.9.2019 για την … και από 2.10.2018 έως 1.10.2019 για τους λοιπούς υπαλλήλους) συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου, οι οποίες αποτελούν την αιτία της εντελλόμενης δαπάνης, συνιστούν διαδοχικές συμβάσεις, κατά την έννοια της διάταξης του άρθρου 5 παρ. 1 του π.δ/τος 164/2004, καθόσον καταρτίσθηκαν πριν από τη συμπλήρωση τριμήνου από τη λήξη των προηγούμενων συμβάσεων που οι φερόμενοι ως δικαιούχοι είχαν συνάψει με το ... Επομένως, συνυπολογιζομένης της διάρκειας των εν λόγω συμβάσεων, το συνολικό χρονικό διάστημα απασχόλησης των ως άνω υπαλλήλων με διαδοχικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου στον ίδιο φορέα και με την ίδια ειδικότητα, υπερβαίνει την εικοσιτετράμηνη (24μηνη) μέγιστη επιτρεπόμενη συνολική διάρκεια απασχόλησης, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 6 παρ. 1 του ίδιου ως άνω π.δ/τος. Εξάλλου, η δικαιολογημένη απουσία της …, για το χρονικό διάστημα από 1.10.2017 έως 30.9.2018, λόγω αναρρωτικής άδειας (βλ. την 5630/16.8.2018 βεβαίωση προϋπηρεσίας της εν λόγω υπαλλήλου), δεν επέφερε διακοπή της από 1.10.2017 σύμβασης εργασίας της, όπως εσφαλμένα υποστηρίζει ο οικείος φορέας στο έγγραφο επανυποβολής του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος. Ως εκ τούτου, οι τελευταίες αυτές συμβάσεις, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 1 του εν λόγω π.δ/τος, είναι αυτοδικαίως άκυρες και, κατά συνέπεια, μη νόμιμα εντέλλεται, με βάση τις ως άνω άκυρες συμβάσεις, η οριζόμενη από αυτές αμοιβή των φερομένων ως δικαιούχων υπαλλήλων, ανεξαρτήτως της σχετικής αξίωσής τους να τους καταβληθεί η αμοιβή τους, σύμφωνα με τα άρθρα 7 παρ. 2 του π.δ/τος 164/2004 και 904 του Α.Κ., στα οποία, όμως, δεν στηρίζεται το εκδοθέν χρηματικό ένταλμα πληρωμής (Ε.Σ. Ι Τμ. 226/2009). Εξ άλλου, η διάταξη της παρ. 1 του άρθρου δεύτερου του ν. 4528/2018, που αποτελεί την βάση των ισχυρισμών του ..., είναι ανίσχυρη και μη εφαρμοστέα, διότι, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν ανωτέρω (βλ. σκέψη 5), αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 5 και 6 του π.δ. 164/2004.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη, με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής, δαπάνη είναι μη νόμιμη και, ως εκ τούτου, αυτό δεν πρέπει θεωρηθεί.