Σύνταξη και υποβολή Ειδικών Ενιαυσίων Λογαριασμών τελωνειακών παραστατικών παρελθόντων ετών έως και το 2013. (ΑΔΑ:6ΩΘΨΗ-ΙΚΚ)

Υποχρεωτική ηλεκτρονική υποβολή και διαχείριση των αιτήσεων για την παροχή τελωνειακών εργασιών εκτός ωραρίου λειτουργίας των τελωνείων ή /και εκτός τελωνειακού καταστήματος.

Ε.2172/2021:ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΘΜ. Α.1208/01.09.2021 (ΦΕΚ 4026/Β/01.09.2021, ΑΔΑ 61ΓΑ46ΜΠ3Ζ-4Φ7) ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΑΑΔΕ «ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΥΠΟΒΟΛΗ ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΕΚΤΟΣ ΩΡΑΡΙΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ Η/ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΑΚΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ» ΑΔΑ:ΩΞ5346ΜΠ3Ζ-ΔΟ7

Διευκρινήσεις για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 19 του Κ.Φ.Δ. (ν.4174/2014) κατά την υποβολή εκπρόθεσμων τροποποιητικών δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος φυσικών προσώπων οικονομικών ετών 2013 και προηγούμενα.(ΑΔΑ ΩΕΒΣΗ-4Δ5)

Εξόφληση οφειλών από λογαριασμούς ύδρευσης:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Οι αξιώσεις της φερόμενης ως δικαιούχου …. που απορρέουν από 24 ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ως άνω ακινήτου του … ετών 2006-2012 (καταναλώσεις από 7.12.2006 έως 23.10.2012) με ημερομηνίες λήξης από 7.12.2006 έως 19.11.2012, συνολικού ποσού 168 ευρώ (βλ. την καρτέλα παροχής, σύμφωνα με την οποία στις 26.10.2012, οπότε και εκδόθηκε ο  λογαριασμός, η τρέχουσα οφειλή ήταν 9 ευρώ και η συγχρέωση από τους προηγούμενους λογαριασμούς 159 ευρώ, ήτοι σύνολο 168 ευρώ), ενόψει του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος (28.3.2018), έχουν υποπέσει στην πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε από το τέλος εκάστου έτους εντός του οποίου γεννήθηκαν οι αξιώσεις με την παρέλευση της ημερομηνίας λήξης κάθε λογαριασμού. Η παραγραφή δε αυτή άρχισε υπό την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 48 του ν.δ.496/1974 (λόγω του ότι κατά το έτος 2006 έως και 31.7.2007 το τότε …, στην κυριότητα του οποίου ανήκε το υδροδοτούμενο ακίνητο δεν διέθετε ειδικές καταστατικές διατάξεις περί παραγραφής, βλ. σκέψη ΙΙ Α) και συνεχίστηκε χωρίς να έχει συμπληρωθεί έως την 1.8.2007 (ημερομηνία κατά την οποία το υδροδοτούμενο ακίνητο περιήλθε αυτοδικαίως στο …, βλ. σκέψη ΙΙ Β.), οπότε και άρχισαν να ισχύουν οι ειδικές καταστατικές περί … διατάξεις του άρθρου 40 παρ. 6 του α.ν. 1846/1951 (Α΄179), όπως αντικαταστάθηκε με τα άρθρα 15 του ν. 4476/1965 και 7 του ν. 825/1978 που όριζαν τον ίδιο χρόνο παραγραφής. Ωστόσο, οι αξιώσεις της φερόμενης ως άνω δικαιούχου εταιρείας από τους λοιπούς ανεξόφλητους λογαριασμούς υδροδότησης του ακινήτου του … (καταναλώσεις από 24.10.2012 έως 8.1.2018) με ημερομηνίες λήξης από 15.2.2013 έως 8.2.2018 (βλ. αναλυτικά την καρτέλα της παροχής 688691), ύψους 12.184 ευρώ (12.352 ευρώ που είναι το εντελλόμενο ποσό-168 ευρώ που είναι το παραγραφέν κατά τα ανωτέρω ποσό), παραμένουν ενεργές, καθόσον το τμήμα αυτό των αξιώσεων (από λογαριασμούς ετών 2013-2018), ενόψει και του χρόνου έκδοσης του ελεγχόμενου τίτλου πληρωμής (28.3.2018), δεν έχει υποπέσει, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, στην πενταετή παραγραφή, σύμφωνα με τις ως άνω ισχύουσες μέχρι 1.1.2017 (ημερομηνία κατά την οποία περιήλθε αυτοδίκαια το υδροδοτούμενο ακίνητο στον …) ειδικές καταστατικές διατάξεις του … και τις εντεύθεν ισχύουσες διατάξεις του άρθρου 140 επ. του ν. 4270/2014 που εφαρμόζονται αναλογικά για τον … (σκέψη ΙΙ.Γ.) και ορίζουν τον ίδιο χρόνο παραγραφής.

Φορολογία εισοδήματος..Επειδή, το δικαίωμα του Δημοσίου για την έκδοση και κοινοποίηση των επίδικων πράξεων, οικονομικών ετών 2002 έως 2006, έχει υποπέσει στην προβλεπόμενη από το άρθρο 84 του ΚΦΕ (γενική) πενταετή παραγραφή, η οποία άρχισε στις 31.12.2002, 31.12.2003, 31.12.2004, 31.12.2005 και 31.12.2006 και συμπληρώθηκε στις 31.12.2007, 31.12.2008, 31.12.2009, 31.12. 2010 κ α ι 31.12.2011 αντιστοίχως, δοθέντος ότι : α. εν προκειμένω, δεν τυγχάνει εφαρμογής η δεκαπενταετής παραγραφή που επικαλείται η φορολογική αρχή. Και τούτο, διότι προϋπόθεση εφαρμογής της εν λόγω παραγραφής αποτελεί η μη υποβολή, παρά την ύπαρξη σχετικής υποχρέωσης, φορολογικής δηλώσεως, ενώ στην προκειμένη περίπτωση, ακόμη και αν ήθελε υποτεθεί ότι μεταξύ των προσφευγόντων συστήθηκε πράγματι αφανής εταιρεία, η εταιρεία αυτή δεν είχε υποχρέωση, σύμφωνα με όσα έγιναν ερμηνευτικά ανωτέρω, για την υποβολή Φορολογικής δηλώσεως. Β οι διατάξεις των άρθρων 11 ν. 3513/2006, 29 ν. 3697/2008, 10 ν. 3790/2009, 82 ν. 3842/2010, όπως τροποποιήθηκε από το άρθρο 92 παρ. 3 περ. β του ν. 3862/2010, 18 παρ. 2 τ ου ν. 4002/2011 και δεύτερου παρ. 1 ν. 4098/2012, 22 ν. 4203/2013, 87 ν. 4316/2014 και 22 ν. 4337/2015, με τις οποίες παρατάθηκε διαδοχικά ο χρόνος παραγραφής φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου αναγόμενων σε χρήσεις προγενέστερες του προηγούμενου της δημοσιεύσεως των εν λόγω νόμων ημερολογιακού έτους, όπως είναι οι ένδικες, πέραν του ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής επί επιβολής κυρώσεων, επιπροσθέτως είναι ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες, ως αντιβαίνουσες, σύμφωνα με τα ήδη εκτεθέντα στο άρθρο 78 παρ. 1 και 2 του Συντάγματος, γ. εν προκειμένω, δεν τυγχάνει εφαρμογής η δεκαετής παραγραφή. Κ α ι τούτο διότι τα στοιχεία στα οποία βασίσθηκε η φορολογική αρχή, και δη οι δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, στις οποίες, ανεξάρτητα από τον κωδικό στον οποίο δηλώθηκαν, συμπεριελήφθησαν, πάντως, τα τιμήματα από τις μεταβιβάσεις των ακινήτων που θεωρήθηκαν από τη φορολογική αρχή ως άσκηση εμπορικής δραστηριότητας, δεν αποτελούν συμπληρωματικά στοιχεία κατά την έννοια του άρθρου 68 παρ. 2 περ. α του ΚΦΕ ικανά να δικαιολογήσουν την επιμήκυνση της κατ άρθρο 84 παρ. 1 του ΚΦΕ πενταετούς προθεσμίας παραγραφής, διότι οι δηλώσεις αυτές, είχαν περιέλθει σε γνώση της φορολογικής αρχής, εντός της ως άνω πενταετούς προθεσμίας. (...)Επειδή, κατ ακολουθία των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση προσφυγή και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη πράξη με την οποία απερρίφθη η κατά των καταλογιστικών πράξεων ασκηθείσα ενδικοφανής προσφυγή. Περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στους προσφεύγοντες (άρθρο 277 παρ. 9 Κ.Δ.Δ.), ενώ, κατ εκτίμηση των περιστάσεων, πρέπει να μην καταλογισθούν δικαστικά έξοδα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου (άρθρο 275 παρ. 1 Κ.Δ.Δ).

Καταβολή της Β΄ δόσης των οφειλών παρελθόντων οικονομικών ετών (εφεξής: ΠΟΕ) της δημοτικής αυτής επιχείρησης, την εξόφληση των οποίων έχει αναλάβει ο Δήμος.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη δεν είναι νόμιμη, διότι αφενός ο φερόμενος ως δικαιούχος αυτού δεν είναι πιστωτής του Δήμου και αφετέρου δεν αποδεικνύεται ότι η απαίτηση του ....., ποσού 19.996,16 ευρώ, παραμένει ανεξόφλητη. Υπό τις περιστάσεις αυτές, το γεγονός και μόνο ότι το 63Β, οικονομικού έτους 2014, χρηματικό ένταλμα του Δήμου .....-....., που είχε εκδοθεί για την καταβολή της Α΄ δόσης των οφειλών ΠΟΕ της δημοτικής επιχείρησης, είχε θεωρηθεί από την Επίτροπο, δεν συνεπάγεται ότι πρέπει να θεωρηθεί και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα. Περαιτέρω, ο ισχυρισμός ότι τα ως άνω δύο χρηματικά εντάλματα εκδόθηκαν στο όνομα του εκκαθαριστή προς αποφυγή του κινδύνου κατάσχεσης των χρημάτων που, σε διαφορετική περίπτωση, θα κατατίθεντο στους τραπεζικούς λογαριασμούς της δημοτικής επιχείρησης, είναι απορριπτέος προεχόντως ως ερειδόμενος επί της εσφαλμένης προϋπόθεσης ότι δικαιούχος του ποσού, η πληρωμή του οποίου εντέλλεται με τα χρηματικά αυτά εντάλματα, είναι η ίδια η δημοτική επιχείρηση, ενώ στην πραγματικότητα δικαιούχοι του ποσού είναι οι ως άνω προμηθευτές και πάροχοι υπηρεσιών.

Αποπεράτωση δημοτικού σταδίου...Επειδή από το γράμμα του Νόμου ως μεταφέρθηκε στους αντίστοιχους όρους της διακήρυξης, λαμβάνοντας υπόψη και το με αριθμό 2210/ 19 – 4- 2019 διευκρινιστικό έγγραφο της ΕΑΔΔΗΣΥ καθίσταται σαφέςως είναι άλλωστε εύλογο, ότι α) η φορολογική ενημερότητα και οι αντίστοιχες ασφαλιστικές (συμπεριλαμβανομένων αυτές που αφορούν τα έργα) δέον είναι να είναι σε ισχύ κατά το χρόνο υποβολής τους, β) το περιεχόμενο του εγγράφου [υπεύθυνη δήλωση κατά το άρθρο 23.3. (ββ) διακήρυξης] πρέπει να αναφέρεται σε χρονικό διάστημα δύο (2) ετών πριν από την ημερομηνία λήξης της προθεσμίας υποβολής προσφοράς (12/8/2019) και γ) ο αποδεκτός χρόνος έκδοσης του πιστοποιητικού που αφορά την εκπροσώπηση του προσωρινού αναδόχου είναι έως και τριάντα (30) εργάσιμες ημέρες πριν την υποβολή τους (βλ. 23.8. άρθρο διακήρυξης), ενώ απαιτείται και ΦΕΚ εκπροσώπησης, το οποίο δεν έχει υποβληθεί. Επομένως, σε κάθε περίπτωση προκύπτει ότι τα ως άνω αναφερθέντα δικαιολογητικά κατακύρωσης, που υπέβαλε η προσφεύγουσα δεν είναι αποδεκτά με βάση τη διακήρυξη και το Νόμο. 

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΑΘΗΤΩΝ:Mε τα δεδομένα αυτά και με βάση όσα εκτέθηκαν στη δεύτερη σκέψη της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι, μη νομίμως, με την από 27.9.2012 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του ως άνω Δήμου παρατάθηκε, η από 5.3.2011, καταρτισθείσα σύμβαση μεταφοράς μαθητή με το φερόμενο ως δικαιούχο του ελεγχόμενου εντάλματος, κατ’ενάσκηση του προβλεφθέντος στη διακήρυξη δικαιώματος προαίρεσης, δοθέντος ότι είχε ήδη (από 14.9.2012) κηρυχθεί άγονος ο διενεργηθείς διαγωνισμός για το σχολικό έτος 2012 – 2013, ενώ, σε κάθε περίπτωση, δεν ήταν επιτρεπτή, από το νόμο, (βλ. την προμνησθείσα διακήρυξη και το άρθρο 2 παρ. 2, περ. Γ2, της Κ.Υ.Α. 35415/2011) η παράταση της ως άνω σύμβασης για χρονικό διάστημα πέραν των τριών μηνών, όπως βασίμως προβάλλεται με τον ως άνω λόγο διαφωνίας της Επιτρόπου. Ωστόσο, το Κλιμάκιο λαμβάνοντας υπόψη, αφενός μεν, το σύνθετο νομοθετικό πλαίσιο που διέπει τις συμβάσεις μεταφοράς μαθητών, ιδίως, λόγω της συνεχούς εναλλαγής των αρμοδίων φορέων για τη σύναψή τους (Περιφέρειες – Δήμοι - Περιφέρειες) και των συχνών νομοθετικών παρατάσεων συμβάσεων παρελθόντων ετών, αφετέρου δε το γεγονός, ότι η επίμαχη σύμβαση και η παράτασή της αφορούν στη μεταφορά παιδιών με ειδικές ανάγκες (βλ. το 59167/20.9.2013 έγγραφο του Δημάρχου ...), κρίνει, περαιτέρω, ότι το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής πρέπει να θεωρηθεί λόγω συγγνωστής πλάνης. Για την ταυτότητα δε του νομικού λόγου θα πρέπει να θεωρηθούν και τα επόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής που θα εκδοθούν έως το τέλος της ως άνω παράτασης. Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω, το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πρέπει να θεωρηθεί.

Κατασκευή ιδιωτικών συνδέσεων στα δίκτυα αποχετεύσεως.. ζητείται η αναθεώρηση της 6068/2015 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Υπό τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι, όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση του VI Τμήματος, ο δεύτερος αιτών Δήμος ..., ο οποίος συμμετέχει στην υπό έλεγχο δανειακή σύμβαση, ως εγγυητής υπέρ της πρώτης αιτούσας ... αναλαμβάνοντας έναντι της δανείστριας Τράπεζας ..., πλην άλλων, την κύρια συμβατική υποχρέωση καταβολής του ποσού του δανείου, δεν έχει την απαιτούμενη κατ’ άρθρο 264 παράγραφος 1 β΄ του ν. 3852/2010 και την κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα υ.α. 43093/30.7.2010 πιστοληπτική επάρκεια προκειμένου να συμμετέχει ως συμβαλλόμενο μέρος στην επίμαχη δανειακή σύμβαση, αφού, όπως προκύπτει από την από 18.3.2015 βεβαίωση της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών του Δήμου ..., το συνολικό του χρέος ύψους 4.333.451,96 υπερβαίνει το ποσοστό του 60% επί του αριθμητικού μέσου των συνολικών εσόδων των ετών 2011, 2012 και 2013, σύμφωνα με τους εγκεκριμένους ισολογισμούς των αντίστοιχων ετών που ανέρχεται στο ποσό των 5.196.138,97 ευρώ. Περαιτέρω, ο προβαλλόμενος λόγος αναθεώρησης ότι η οφειλή προς το Δημόσιο ύψους 2.503.789,33 ευρώ, έχει διαγραφεί μετά την ακύρωση των σχετικών ταμειακών βεβαιώσεων που είχαν εκδοθεί από την οικεία Δ.Ο.Υ. σε βάρος του Δήμου ... με την 60/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ...., με συνέπεια το συνολικό χρέος του Δήμου να αναδιαμορφώνεται αναδρομικώς, ως εκ του ακυρωτικού αποτελέσματος της εν λόγω απόφασης, από το ποσό των 4.333.451,96 ευρώ σε αυτό των 1.829.662,63 ευρώ, που δεν υπερβαίνει το 60% επί του αριθμητικού μέσου των συνολικών εσόδων των ετών 2011, 2012 και 2013, ύψους 5.196.138,97, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο δε διότι, όπως εκτέθηκε σε προηγούμενη νομική σκέψη, η πιστοληπτική ικανότητα του οικείου Ο.Τ.Α. αποδεικνύεται κατά νόμο αποκλειστικώς από τις εγγραφές των τριών τελευταίων εγκεκριμένων ισολογισμών, ήτοι των ετών 2011, 2012 και 2013, όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλομένη, χωρίς να ασκούν κατ’ αρχήν επιρροή τυχόν οψιγενή γεγονότα που αφορούν στις απαιτήσεις ή στις υποχρεώσεις του οικείου Ο.Τ.Α., στον βαθμό που δεν έχουν αποτυπωθεί λογιστικώς στους εν λόγω λογαριασμούς. Αντίθετη εκδοχή θα διατάρασσε την ασφάλεια, την ακρίβεια και την πληρότητα των λογιστικών εγγράφων, αφού θα προϋπέθετε τον εκάστοτε έλεγχο της αντιστοίχισης των μεγεθών προς οψιγενείς περιστάσεις (ανατροπές εσόδων – εξάλειψη υποχρεώσεων) και, ως εκ τούτου, θα καθιστούσε πρακτικώς ανέφικτο τον έλεγχο της πιστοληπτικής επάρκειας των μετεχόντων σε δανειακές συμβάσεις Δήμων, κατά παρέκκλιση τόσο του σκοπού του άρθρου 264 του ν. 3852/2010 όσο και των οριζομένων στην κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα υ.α. 43093/30.7.2010. Σε κάθε δε περίπτωση, ούτε από τα στοιχεία που προσκομίζονται στοιχειοθετείται απόσβεση της επίμαχης υποχρέωσης του δεύτερου αιτούντος έναντι του Δημοσίου, όπως αβασίμως ισχυρίζονται οι αιτούντες. Και τούτο, διότι με την 60/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου .... - η οποία δεν προκύπτει ότι έχει καταστεί τελεσίδικη με δύναμη δεδικασμένου δεσμευτικού για το Ελεγκτικό Συνέδριο ως προς τις κύριες και παρεμπίπτουσες κρίσεις της επί της οφειλής (βλ. άρθρο 321 επ. ΚΠολΔ, άρθρο 28 παράγραφος 3 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο και Πρακτικά Ολομ. 16ης Γεν. Συν. της 19.9.2012) - ακυρώθηκαν μεν οι ταμειακές βεβαιώσεις, που φέρονται να αφορούν σε δανειακές υποχρεώσεις του δεύτερου αιτούντος, ως καθολικού διαδόχου των τέως Κοινοτήτων ... και ..., πλην η ακύρωση αυτών έγινε για λόγους τυπικούς και συγκεκριμένα λόγω της αοριστίας των ταμειακών αυτών βεβαιώσεων και όχι για λόγους ουσίας, ως προς την ύπαρξη ή ανυπαρξία της σχετικής οφειλής, η οποία δεν κρίθηκε ούτε καν ως παρεμπίπτον ζήτημα. Συνεπώς, με την απόφαση αυτή δεν έχει μεταβληθεί, ούτε και οψιγενώς, το σύνολο των υποχρεώσεων του δεύτερου αιτούντος, όπως αυτό είχε αποτυπωθεί στους τρεις τελευταίους εγκεκριμένους ισολογισμούς του, αφού, κατ’ αρχήν και στο βαθμό που δεν προβάλλονται ειδικότεροι ισχυρισμοί των αιτούντων ως προς τις ακριβείς νομικές και πραγματικές περιστάσεις γένεσης της συγκεκριμένης οφειλής, η ακύρωση του εν στενή εννοία τίτλου δεν σημαίνει και εξάλειψη της επίμαχης υποχρέωσης, ως μεγέθους καθοριστικού για τον δείκτη πιστοληπτικής επάρκειας του δεύτερου αιτούντος, κατά την έννοια του άρθρου 264 του ν. 3852/2010 και της οικείας υ.α.. Περαιτέρω, όπως ορθώς δέχθηκε το VI Τμήμα με την προσβαλλόμενη απόφασή του, αλυσιτελώς προβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση ότι στον προϋπολογισμό του έτους 2015 δεν έχει εγγραφεί η σχετική οφειλή λόγω της 83/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου .... περί αναστολής πληρωμής του χρέους μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της υπόθεσης. Και τούτο, διότι αφενός κρίσιμες για την απόδειξη της πιστοληπτικής επάρκειας παρίστανται οι λογιστικές εγγραφές των βραχυχρόνιων και μακροχρόνιων υποχρεώσεων των τριών τελευταίων εγκεκριμένων ισολογισμών και όχι εκείνες του τρέχοντος προϋπολογισμού, ενώ η εκδοθείσα απόφαση περί αναστολής εκτέλεσης των σχετικών ταμειακών βεβαιώσεων, ήδη απεκδυθείσα των ανασταλτικών εννόμων συνεπειών της, λόγω της έκδοσης της ανωτέρω οριστικής απόφασης επί της διαφοράς, δεν συνιστά, κατά τα προεκτεθέντα, και λόγο εξάλειψης της επίμαχης υποχρέωσης του δεύτερου αιτούντος. Εξ άλλου, ο ισχυρισμός των αιτούντων περί παραγραφής των επίμαχων οφειλών έναντι του Ελληνικού Δημοσίου, είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος, καθόσον προβάλλεται το πρώτον με το υπόμνημα (βλ. ΕΣ αποφ. VI Tμ. 2311, 1957/2014 κ.ά.). Ανεξαρτήτως αυτού, ο ισχυρισμός αυτός, για τον οποίον μάλιστα ουδεμία κρίση διέλαβε η προμνησθείσα 60/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., είναι απορριπτέος και ως αλυσιτελής, καθόσον λόγοι αναγόμενοι στην ουσία της οφειλής δεν δύνανται, κατά τα προεκτεθέντα, να αλλοιώσουν τις λογιστικές εγγραφές των τριών τελευταίων εγκεκριμένων ισολογισμών, ενώ σε κάθε περίπτωση προβάλλεται και αορίστως, δοθέντος ότι ούτε οι αιτούντες εξειδικεύουν, ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ο χρόνος έναρξης της παραγραφής και τα τυχόν διακοπτικά αυτής γεγονότα που μεσολάβησαν (βλ. ΑΠ 7/2015). Κατ’ ακολουθία αυτών, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στην αιτούσα Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης - Αποχέτευσης ....

Παροχή υπηρεσιών διαχείρισης των Επικίνδυνων Αποβλήτων:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙ, μη νομίμως, όπως βασίμως η Επίτροπος με τον λόγο διαφωνίας της προβάλλει, ανατέθηκαν οι επίμαχες υπηρεσίες, που υπερβαίνουν συνολικά σε αξία τις 207.000,00 ευρώ, δεδομένου ότι αφορούν το χρονικό διάστημα 1.10.2014 έως 30.9.2015, με την επίμαχη διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς δημοσίευση διακήρυξης. Ειδικότερα, δεν προκύπτει ότι συνέτρεχαν, όπως αβασίμως το Νοσοκομείο με το έγγραφο επανυποβολής του ελεγχόμενου εντάλματος για θεώρηση προβάλλει, επείγουσες ανάγκες, οφειλόμενες σε απρόβλεπτες περιστάσεις, μη αναγόμενες σε υπαιτιότητα του Νοσοκομείου, που να κατέστησαν ανέφικτη τη διενέργεια σχετικού διαγωνισμού. Ειδικότερα, δεν συνιστούν απρόβλεπτες περιστάσεις, όπως αβασίμως το Νοσοκομείο προβάλλει, ούτε η μη ένταξη της ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών στο Πρόγραμμα Προμηθειών και Υπηρεσιών Υγείας (Π.Π.Υ.Υ.) έτους 2011, ούτε η μη διενέργεια από το Νοσοκομείο του διαγωνισμού ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών, στο πλαίσιο του Π.Π.Υ.Υ. έτους 2012, πριν από τον χρόνο της επίμαχης ανάθεσής τους, δεδομένου ότι το Νοσοκομείο ορίστηκε φορέας διενέργειας του διαγωνισμού τον Μάρτιο του 2014 και όφειλε να προβεί σε δημοσίευση της διακήρυξής του έως 31.12.2014, ούτε η μη διενέργεια του διαγωνισμού ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών από τον από 17.4.2014 ορισθέντα φορέα διενέργειας του, στο πλαίσιο του Π.Π.Υ.Υ. έτους 2013, αφού και στην περίπτωση αυτή η δυνατότητα δημοσίευσης της διακήρυξης του διαγωνισμού έληξε στις 31.12.2014, με αποτέλεσμα να μην καταστεί εφικτή η αύξηση των μειωμένων δαπανών που προέβλεπε το εν λόγω Π.Π.Υ.Υ. συνολικά για το Νοσοκομείο (18.611.503,00 ευρώ), σε σύγκριση με αυτές που προέβλεπαν τα Π.Π.Υ.Υ. ετών 2011 και 2012 (42.988.685,91 ευρώ και 43.498.393,23 ευρώ, αντίστοιχα), και τελικώς η προκήρυξη του διαγωνισμού. Τούτο δε διότι, ούτε προβάλλονται, ούτε αποδεικνύονται, οι ειδικότεροι λόγοι τόσο της επικαλούμενης μη ένταξης της ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών στο Π.Π.Υ.Υ. έτους 2011 όσο και της επικαλούμενης μη διενέργειας των σχετικών διαγωνισμών ανάθεσής τους, που είχαν ενταχθεί στα Π.Π.Υ.Υ. ετών 2012 και 2013, ώστε να κριθεί αν αυτές οφείλονται σε απρόβλεπτες περιστάσεις, που δεν ανάγονταν σε υπαιτιότητα του Νοσοκομείου. Εξάλλου οι επικαλούμενες καταστάσεις (μη ένταξη της ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών στο Π.Π.Υ.Υ. έτους 2011, μη διενέργειας των διαγωνισμών ανάθεσής τους, στο πλαίσιο των Π.Π.Υ.Υ. ετών 2012 και 2013), που αφορούν δυσχέρειες και εν γένει αδυναμίες στην ένταξη και διενέργεια των αντίστοιχων διαγωνισμών ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών, στο πλαίσιο των οικείων Π.Π.Υ.Υ., που προκαλούν δυσλειτουργία στον ελεγχόμενο φορέα, δεν συνιστούν άνευ ετέρου και ειδικότερους λόγους για τη μη εφαρμογή των περί διενέργειας διαγωνισμών διατάξεων του π.δ. 60/2007 και συνακόλουθα την κατ΄ εξαίρεση εφαρμογή των περί διενέργειας διαδικασιών διαπραγμάτευσης, χωρίς δημοσίευση της διακήρυξης διατάξεων του ίδιου π.δ., για την ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών, που διενεργήθηκε από το ίδιο το Νοσοκομείο, εκτός του πλαισίου των οικείων Π.Π.Υ.Υ. Εξάλλου, η από 1.10.2014 σχετική σύμβαση, στο πλαίσιο της οποίας παρασχέθηκαν οι επίμαχες υπηρεσίες, δεν συνιστά, ανεξαρτήτως του τίτλου της («Ανανέωση σύμβασης 03/10»), παράταση της ανωτέρω, από 10.8.2012, αρχικής μεταξύ του Νοσοκομείου και της ίδιας ανωτέρω αναδόχου εταιρείας σύμβασης, όπως άλλωστε και το ίδιο το Νοσοκομείο στο έγγραφο επανυποβολής συνομολογεί, αφενός διότι τέτοια παράταση δεν προβλεπόταν από όρο της αρχικής σύμβασης και αφετέρου διότι η αρχική αυτή σύμβαση είχε λήξει οριστικά κατά την ημερομηνία έναρξης ισχύος της επίμαχης σύμβασης (1.10.2014), μετά την από 9.8.2014 παρέλευση της προθεσμίας μονομερούς παράτασής της. Περαιτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη δεν έχει νομιμοποιηθεί, όπως βασίμως η Επίτροπος με τον λόγο διαφωνίας της προβάλλει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 37 του ν. 4238/2014 (Α΄ 38), η ισχύς της οποίας παρατάθηκε διαδοχικώς, με τη διάταξη του άρθρου δέκατου τρίτου παρ. Β2 του ν. 4286/2014 (Α΄ 194) έως 19.9.2014, με τη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 1 του ν. 4332/2015 (Α΄ 76) έως 9.7.2015 και με τη διάταξη του άρθρου 73 παρ. 3 του ν. 4368/2016 (Α΄ 21/21.2.2016) έως 21.2.2016, καθώς με τη διάταξη αυτή, ενόψει και της αιτιολογικής της έκθεσης, νομιμοποιούνται δαπάνες για παροχή υπηρεσιών σε νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ., στο πλαίσιο απευθείας αναθέσεων – παρατάσεων συμβάσεων με ήδη εγκατεστημένους αναδόχους, που οφείλονται είτε σε καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των διαδικασιών κεντρικού προγραμματισμού υπηρεσιών της Επιτροπής Προμηθειών Υγείας (Ε.Π.Υ.), λόγω των οποίων δεν μπορούν να δρομολογηθούν εγκαίρως οι διαδικασίες ανάδειξης των νέων οικείων αναδόχων, είτε σε καθυστερήσεις κατά την εξέλιξη των οικείων νέων διαγωνιστικών διαδικασιών, που οφείλονται σε άσκηση ενδίκων βοηθημάτων εκ μέρους των διαγωνιζομένων, υπό την προϋπόθεση, μάλιστα, ότι οι οικείες υπηρεσίες παρέχονται από τους οικείους αναδόχους είτε στις προϋφιστάμενες συμβατικές τιμές είτε στις οικείες τυχόν καταγεγραμμένες τιμές του Παρατηρητηρίου Τιμών της Ε.Π.Υ., εφόσον οι τιμές του Παρατηρητηρίου είναι χαμηλότερες αυτών των οικείων  προϋφιστάμενων συμβάσεων, μετά τη λήξη τους (βλ. Ε.Σ. IV Τμ. πράξη  15/2014, Κλιμ. Προλ. Ελ. IV Τμ. πράξη 255/2015). Η εντελλόμενη δαπάνη, κατά την κρίση του Κλιμακίου, δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της διάταξης, αφού δεν αποδεικνύεται ότι η μη διενέργεια διαγωνισμού ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών οφείλεται σε καθυστερήσεις στην ολοκλήρωση των διαδικασιών κεντρικού προγραμματισμού υπηρεσιών της Ε.Π.Υ., ενόψει δε της μη διενέργειας σχετικού διαγωνισμού δεν υφίσταται ούτε ζήτημα καθυστέρησης της ολοκλήρωσής του λόγω άσκησης ενδίκων βοηθημάτων εκ μέρους διαγωνιζομένων. Εξάλλου, δεν έχει προσκομιστεί βεβαίωση αρμοδίου οργάνου του Νοσοκομείου ή της Ε.Π.Υ., που να αφορά στην καταγεγραμμένη στο Παρατηρητήριο Τιμών της Ε.Π.Υ. τιμή των επίμαχων υπηρεσιών για το επίμαχο χρονικό διάστημα ή στη μη ύπαρξη σχετικής καταγεγραμμένης τιμής σ’ αυτό, και η τιμή μονάδας της επίμαχης σύμβασης (1,21 ευρώ ανά κιλό πλέον Φ.Π.Α.) είναι υψηλότερη αυτής της ανωτέρω προϋφιστάμενης (αρχικής) σχετικής σύμβασης (1,10 ευρώ ανά κιλό πλέον Φ.Π.Α.). Αλυσιτελώς δε το Νοσοκομείο προβάλλει ότι η ανωτέρω υψηλότερη τιμή της επίμαχης σύμβασης είναι ανεξάρτητη της χαμηλότερης τιμής της ανωτέρω αρχικής σχετικής σύμβασης με την ίδια ανωτέρω ανάδοχο εταιρεία και δικαιολογημένη, σύμφωνα με τις αρχές της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και της οικονομικότητας, ενόψει το μεν της παρόδου τριών (3) ετών από την υποβολή της προσφοράς για την ανωτέρω αρχική σύμβαση, το δε των τρεχουσών κοινωνικοοικονομικών συνθηκών, δοθέντος ότι οι ισχυρισμοί αυτοί, ακόμα κι αν κριθούν βάσιμοι, δεν δύνανται να καταστήσουν δυνατή την εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης για τη νομιμοποίηση της εντελλόμενης δαπάνης, αφού δεν συντρέχουν, όπως προεκτέθηκε, οι προϋποθέσεις εφαρμογής της. Τέλος, αβασίμως το Νοσοκομείο προβάλλει ότι η εντελλόμενη δαπάνη έχει νομιμοποιηθεί