Αστική ευθύνη δημοσίου - απονομή συντάξεως:..Επειδή, από τις διατάξεις του άρθρου 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα προκύπτει ότι το Δημόσιο ή το Ν.Π.Δ.Δ., για παράνομες πράξεις ή παραλείψεις των οργάνων τους, κατά την άσκηση της δημόσιας εξουσίας που τους έχει ανατεθεί, ευθύνεται, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, και σε χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης, βάσει της γενικής διατάξεως του άρθρου 932 Α.Κ., η οποία παρέχει χρηματική ικανοποίηση σε κάθε περίπτωση ηθικής βλάβης, δηλαδή και όταν αυτή προέρχεται από οποιαδήποτε αδικοπραξία. Η δε κρίση του δικαστηρίου της ουσίας για το αν ο παθών υπέστη ηθική βλάβη και ποίο το ύψος της βλάβης αυτής είναι κυριαρχική και, συνεπώς, αναιρετικώς ανέλεγκτη (βλ. ΣτΕ 2536/2008, 1410/2006, 1970/2002, 1555/2001επταμ., 2463, 3230/1998).Επειδή, με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η αναιρεσιβαλλομένη, με πλημμελή αιτιολογία και κατά παράβαση των διδαγμάτων της κοινής πείρας και λογικής, όρισε τη χρηματική ικανοποίηση στο ποσό του 1.000.000 δραχμών, ενώ θα έπρεπε να καθορίσει το ύψος της στο ποσό των 200.000.000 δραχμών. Ο λόγος αυτός είναι απορριπτέος, ως απαράδεκτος, διότι, ναι μεν η διάταξη του άρθρου 932 του Αστικού Κώδικα, με την οποία προβλέπεται η χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, τυγχάνει εφαρμογής και επί της κατά το άρθρο 105 του ΕισΝΑΚ αδικοπραξίας, όμως, ο ανωτέρω λόγος, όπως προβάλλεται, στρέφεται αποκλειστικά κατά της ανέλεγκτης κατ’ αναίρεση ουσιαστικής εκτιμήσεως του δικάσαντος δικαστηρίου, που αφορά στο ύψος του ποσού της χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης του αιτούντος.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, και δεδομένου ότι το ζήτημα της υλικής αρμοδιότητας του Δικαστηρίου εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, η κρισιολογούμενη αγωγή πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη ελλείψει δικαιοδοσίας (άρθρα 2 και 4 ΚΠολΔ) τόσο ως προς την κύρια βάση αυτής, όσο και ως προς την επικουρική βάση αυτής, δεκτού γενομένου του σχετικού προβληθέντος εκ μέρους του εναγόμενου ισχυρισμού. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα του εναγόμενου Δήμου, πρέπει να επιβληθούν εις βάρος του ενάγοντος, λόγω της ήττας του τελευταίου, όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό, χωρίς να συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ. 1 Ν 3693/1957 για επιβολή μειωμένης δικαστικής δαπάνης, καθώς η Νομική Υπηρεσία του εναγόμενου Δήμου δεν παρέχεται από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.

Εκχώρηση σε δικηγόρο μέρους επιδικασθείσας, με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δίκαιης ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, έναντι δικηγορικής αμοιβής. 1) Η εκχωρηθείσα από δικαιούχο σε δικηγόρο απαίτηση μέρους επιδικασθείσας, με απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, δίκαιης ικανοποίησης, λόγω ηθικής βλάβης, έναντι δικηγορικής αμοιβής, δύναται να αποτελέσει αντικείμενο κατάσχεσης και αυτεπάγγελτου συμψηφισμού με τις οφειλές του δικηγόρου προς το Δημόσιο (ομόφ.). 2) Η μη γνωστοποίηση του εκχωρητηρίου εγγράφου στην αρμόδια για τη φορολόγηση του δικηγόρου Δ.Ο.Υ., κωλύει την καταβολή της εκχωρηθείσας στο δικηγόρο απαίτησης (πλειοψ.)

ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΗ ΣΥΝΤΑΞΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ:Με την υπό κρίση αγωγή, ο ενάγων, πρώην δικαστικός λειτουργός (Αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου) και ήδη από το έτος 2005 πολιτικός συνταξιούχος του Δημοσίου, ζητεί να αναγνωρισθεί ότι το εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο οφείλει να του καταβάλει εντόκως, με το εκάστοτε ισχύον επιτόκιο υπερημερίας, αφότου κάθε επί μέρους μηνιαία παροχή κατέστη ληξιπρόθεσμη,  μέχρι την εξόφλησή της, άλλως από την επίδοση της αγωγής, το ποσό των 29.518,92 ευρώ, άλλως το ποσό των 13.500,00 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στο ποσό, κατά το οποίο, όπως αναλυτικά εκτίθεται στην αγωγή, περιορίσθηκε η σύνταξή του(....)Τέτοια στοιχεία για το σύνολο των συνταξιούχων του Δημοσίου δεν αναδεικνύονται στην κρινόμενη υπόθεση, τα δεδομένα της οποίας άλλωστε δεν είναι αντιπροσωπευτικά για την πλειοψηφία των συνταξιούχων του Δημοσίου, καθόσον ο ενάγων ως εκ της ιδιότητάς του υπάγεται σε ειδικό μισθολόγιο. Κατόπιν των ανωτέρω, δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι η επίδικη διάταξη του ν. 4093/2012 δεν είναι συμβατή με το Σύνταγμα για το λόγο και μόνο ότι ο νομοθέτης δεν αιτιολόγησε επαρκώς τη μη ανατροπή της αναλογίας αποδοχών και σύνταξης. Με βάση τα προεκτεθέντα και εφόσον η επίδικη μείωση υπό το πρίσμα του σκοπού δημοσίου συμφέροντος για τον οποίο θεσπίστηκε δεν συνιστά υπέρμετρη παρέμβαση στο συνταξιοδοτικό δικαίωμα ούτε θίγει τον πυρήνα αυτού (....) δεν ανακύπτει θέμα αντίθεσης της διάταξης του άρθρου πρώτου, υποπαράγραφος B3 παρ. Β του ν. 4093/2012, στις επικαλούμενες από τον ενάγοντα συνταγματικές διατάξεις(....).Επιλύει το νομικό ζήτημα της συμφωνίας ή μη προς το Σύνταγμα των  διατάξεων του άρθρου πρώτου παράγραφος Β υποπαράγραφος Β.3 του ν. 4093/2012, κατά τα αναφερόμενα  στο σκεπτικό.

Ανάθεση χωρίς να προηγηθεί η διενέργεια τακτικού διαγωνισμού , παρόλο που το συνολικό ποσό της δαπάνης παροχής τους υπερέβη τα 45.000 ευρώ ετησίως

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:ζητείται η ακύρωση: 1) της 396/27.4.2016 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων, με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος: α) του πρώτου των εκκαλούντων, Προέδρου της Αντιπροσωπείας … από 20.8.1998 έως 10.6.1999 και από 18.7.2002 έως 18.9.2003, το συνολικό ποσό του 1.334.312,26 ευρώ, β) του δεύτερου των εκκαλούντων, Γραμματέα της Αντιπροσωπείας … από 15.4.1999 έως 18.9.2003, το συνολικό ποσό του 1.371.875,54 ευρώ, γ) της τρίτης των εκκαλούντων, Ταμία της Αντιπροσωπείας … από 20.8.1998 έως 28.6.2000 και από 27.8.2003 έως 18.9.2003, το συνολικό ποσό των 11.056,72 ευρώ, δ) του τέταρτου των εκκαλούντων, Προέδρου της Αντιπροσωπείας … από 11.6.1999 έως 17.7.2002, το συνολικό ποσό των 43.669,37 ευρώ και ε) του πέμπτου των εκκαλούντων, Ταμία της Αντιπροσωπείας … από 3.12.2001 έως 26.8.2003, το συνολικό ποσό του 1.375.424,99 ευρώ, με την αιτιολογία ότι αποτελούν, έκαστο εξ αυτών, έλλειμμα που αντιστοιχεί στον χρόνο θητείας καθενός των ανωτέρω εκκαλούντων –μετά των προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής- το οποίο διαπιστώθηκε στη διαχείριση της Αντιπροσωπείας … του Τ.Σ.Α.Υ. από τον Αύγουστο του έτους 1998 έως και 18.9.2003 και οφειλόταν σε μη απόδοση στο Τ.Σ.Α.Υ. εισπραχθεισών εισφορών ασφαλισμένων του, συνολικού ύψους 530.403,85 ευρώ(....)Επίσης, είναι αδιάφορη για τη νομιμότητα του καταλογισμού η επικαλούμενη άγνοια των διεπουσών τα καθήκοντα των εκκαλούντων διατάξεων, ως μελών της Αντιπροσωπείας του Τ.Σ.Α.Υ. στο Ν. …, διότι όφειλαν αυτοί να έχουν ενημερωθεί περί του αντικειμένου των καθηκόντων τους, δεδομένου και του υψηλού επιστημονικού τους επιπέδου (πρβλ. Ελ.Συν. IV Τμ. 863/2003). Τέλος, ο ισχυρισμός περί καθυστέρησης των αρμοδίων οργάνων του Τ.Σ.Α.Υ. να ασκήσουν έλεγχο στη διαχείριση της Αντιπροσωπείας προβάλλεται αλυσιτελώς, καθότι η ειδική δημοσιολογιστική ευθύνη που, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, υπέχουν οι εκκαλούντες, ως de jure υπόλογοι, είναι αυτοτελής και ανεξάρτητη από τυχόν παραλλήλως βαίνουσες (πειθαρχικές, ποινικές, αστικές) ευθύνες των αρμόδιων οργάνων του Τ.Σ.Α.Υ.(....)Δέχεται εν μέρει την έφεση.Ακυρώνει την 426/30.11.2016 απόφαση του διοικητικού συμβουλίου του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολούμενων, κατά το μέρος των επιβληθεισών προσαυξήσεων.Μεταρρυθμίζει την ως άνω απόφαση ως προς τους 1ο, 2ο και 5ο των εκκαλούντων αναφορικά με  το καταλογισθέν ποσό κεφαλαίου.Περιορίζει το καταλογισθέν ποσό κεφαλαίου σε 52.097,87 ευρώ για τον … (1ο εκκαλούντα), σε 53.047,78 ευρώ για τον … (2ο εκκαλούντα) και σε 53.637,55 ευρώ για τον  … (5ο  εκκαλούντα).

ΟΤΑ-Έξοδα Κίνησης:(....)Ότι από τις 19-1-1984 είναι δικηγόρος στον Άρειο Πάγο και από την 30η Ιουνίου 1983 διορίστηκε στον εναγόμενο και ήδη εκκαλούντα Δήμο, σε κενή οργανική θέση, ως δικηγόρος, συνδεόμενος με αυτόν με έμμισθη εντολή παροχής νομικών υπηρεσιών, αμειβόμενος με πάγια αντιμισθία. Ότι από την ημερομηνία προσλήψεώς του στον εναγόμενο Δήμο παρείχε τις υπηρεσίες του συνεχώς και αδιαλείπτως . Ότι μέχρι την έκδοση του ν. 4024/2011 λάμβανε κάθε μήνα κατ’ αποκοπή έξοδα κίνησης ύψους 365 ευρώ, ενώ από 1-11-2011 ο εναγόμενος Δήμος επικαλούμενος τη διάταξη του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 30 του Ν. 4024/2011 περιέκοψε παρανόμως το ανωτέρω ποσό που του καταβάλλονταν μηνιαίως ως έξοδα κίνησης. Ζητούσε δε, α) να υποχρεωθεί ο εναγόμενος Δήμος να του καταβάλει για την ανωτέρω αιτία, σύμφωνα με τις διατάξεις περί εντολής, άλλως κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξίας και με τις διατάξεις του αδικαιολόγητου πλουτισμού , το συνολικό ποσό των 23.360 ευρώ για τα έξοδα κίνησης που αντιστοιχούν στο χρονικό διάστημα από 1-1-2014 μέχρι και 30-4- 2019 (365 ευρώ X 64 μήνες)(....)Εξάλλου τα έξοδα κίνησης καταβάλλονται στους ανωτέρω σύμφωνα με την υπ' αριθ. 9508/0022/2008 (ΦΕΚ Β 2684/2008) με την οποία τροποποιήθηκε η 2/50025/0022/3.10.2006 ΚΥΑ των Υφυπουργών Οικονομίας και Οικονομικών Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης. Επομένως τυγχάνει εφαρμογής το άρθρο 32 παρ 1 εδ 3 ν.4024/2011, όπως συμβαίνει και με το επίδομα μεταπτυχιακών σπουδών, σύμφωνα και με όσα ανωτέρω αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας.(....)ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ αντιμωλίαν των διαδίκων την από 15-11-2019 έφεση του εναγομένου Δήμου. ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την ως άνω έφεση. ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την εκκαλούμενη υπ’ αριθμ. 1667/2019 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών (διαφορές από αμοιβές). ΔΙΑΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση και δικάζει επί της από 26-3-2019 αγωγής. ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την ως άνω αγωγή. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ τον εναγόμενο Δήμο να καταβάλει στον ενάγοντα για το χρονικό διάστημα από 1-1-2014 έως 30-4-2019 το ποσό των δεκαοκτώ χιλιάδων εννιακοσίων δώδεκα ( 18.912) ευρώ με το νόμιμο τόκο 6% από την επίδοση της αγωγής και έως την εξόφληση. ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΙ ότι ο εναγόμενος Δήμος οφείλει να καταβάλει στον ενάγοντα για το χρονικό διάστημα από 1-5-2019 μέχρι 13-5-2019, το ποσό των εκατόν πενήντα τριών ευρώ και εξήντα έξι λεπτών (153,66 ευρώ) .

Κατασκευή κυκλοφοριακών κόμβων πόλεως...Ενόψει των ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι περιλαμβανόμενες στο σχέδιο της ελεγχόμενης συμπληρωματικής συμβάσεως δαπάνες για απολογιστικές εργασίες ποσού 169.000 ευρώ είναι μη νόμιμες, για τους εκτιθέμενους στην προηγούμενη σκέψη λόγους, και συνεπώς, για τον λόγο αυτόν κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος προς έλεγχο σχεδίου, κατά το μέρος που αφορά τις εργασίες αυτές. Αντιθέτως, δεν κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου της ελεγχόμενης συμπληρωματικής συμβάσεως κατά το μέρος που αφορά τις συμπληρωματικές εργασίες «Κατασκευή στρώσης άμμου μεταβλητού πάχους», «Γεωΰφασμα διαχωρισμού» και «Υπόβαση οδοστρωσίας συμπυκνωμένου πάχους 0,10m», ποσού 8.881,80 ευρώ, υπό τον όρο ότι θα διορθωθεί το υπολογισθέν επί των εργασιών ποσό Γ.Ε. & Ο.Ε. (ποσοστού 18%) στα 1.598,72 ευρώ (αντί του εσφαλμένου 1.352,08 ευρώ), το ποσό των απροβλέπτων (ποσοστού 15%) στα 1.572,08 ευρώ (αντί του εσφαλμένου 1.535,08 ευρώ) και το συνολικό ποσό των εργασιών αυτών άνευ Φ.Π.Α. στο ποσό των 12.052,60 ευρώ, αντί του εσφαλμένου ποσού 11.768,96 ευρώ που έχει υπολογισθεί στον 1ο Α.Π.Ε. και την ελεγχόμενη συμπληρωματική σύμβαση.

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού..Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (176.729,61 ευρώ) σε συνδυασμό με το ύψος του ταμειακού υπολοίπου του αιτούντος (702.863,42 ευρώ) και τη μη προσκόμιση πέραν του ισολογισμού ουδενός άλλου στοιχείου που να αφορά τα έσοδα και τις δαπάνες αυτού, κρίνει ότι η άμεση εκτέλεση της … απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης, κατά το μέρος που υπερβαίνει το ποσό των τριάντα χιλιάδων (30.000,00) ευρώ, δημιουργεί κίνδυνο οικονομικής βλάβης του αιτούντος δυσχερώς επανορθώσιμης σε περίπτωση ευδοκίμησης της ήδη εκκρεμούσας έφεσής του. Για το λόγο δε αυτό, πρέπει, κατά μερική παραδοχή της ένδικης αίτησης, να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης κατά το μέρος που υπερβαίνει το ποσό των 30.000,00 ευρώ, μέχρις ότου περατωθεί ή καταργηθεί η επί της έφεσης του αιτούντος δίκη.

ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥ:..Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφασή του, δέχθηκε, σχετικά με τον ισχυρισμό της αναιρεσείουσας, περί συμφωνίας αυτής με τον αναιρεσίβλητο, όπως συμψηφίζονται οι προσαυξήσεις για την εργασία του τις Κυριακές και τη νύχτα στις καταβαλλόμενες σ' αυτόν υπέρτερες αποδοχές, τα εξής : Δεν αποδείχθηκε ότι μεταξύ των διαδίκων, κατά την πρόσληψη του ενάγοντος, συμφωνήθηκε ότι οι τυχόν καταβαλλόμενες σ' αυτόν μεγαλύτερες αποδοχές των όσων δικαιούταν με βάση τις οικείες συλλογικές συμβάσεις θα κάλυπταν τις αμοιβές του για τα επιδόματα και τις προσαυξήσεις που δικαιούταν αυτός. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει κατάρτιση τέτοιας συμφωνίας, ενόψει και του ότι το μεγαλύτερο συνολικό ποσό που κατέβαλε η εναγομένη στον ενάγοντα στην αρχή της εργασιακής τους σχέσης, δηλαδή το ποσό των 1.326,44 €, ήταν ασήμαντο και δεν μπορούσε να καλύψει τα υπέρμετρα μεγαλύτερο ποσό (13.432,63 Ευρώ), που δικαιούνταν αυτός με βάση το χρόνο και το είδος της εργασίας του που προσέφερε στην εναγομένη κατά το επίδικο χρονικό διάστημα. Με βάση τις παραδοχές αυτές το Εφετείο απέρριψε τον ανωτέρω ισχυρισμό της αναιρεσείουσας ως κατ' ουσίαν αβάσιμο. Με τον τέταρτο λόγο της αναιρέσεως αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια από το άρθρο 559 αριθμ. 19 ΚΠολΔ, διότι δεν έχει καθόλου αιτιολογίες και περιέχει ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες ως προς το ανωτέρω ζήτημα, που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, καθόσον η προσβαλλομένη απόφαση περιέχει πλήρεις αιτιολογίες που καθιστούν εφικτό τον αναιρετικό έλεγχο ως προς την απορριπτική κρίση του ανωτέρω ισχυρισμού της αναιρεσείουσας, ως και του ισχυρισμού της περί εξοφλήσεως της αμοιβής του αναιρεσιβλήτου για την εργασία του τις ημέρες του Σαββάτου, των Κυριακών και τη νυχτερινή του εργασία, με βάση την ανωτέρω συμφωνία του συμψηφισμού. Μετά από αυτά πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το προαναφερόμενο μέρος της και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο με άλλη σύνθεση (άρθρ. 580 παρ. 3 ΚΠολΔ).