7841/2006
Τύπος: Έγγραφα
Πρόσληψη στο δημόσιο συγγενούς αποβιώσαντος κατά την εκτέλεση υπηρεσιακού καθήκοντος
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/293/2016
Συνδρομή προϋποθέσεων εφαρμογής του άρθρου 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994 για τον διορισμό στο Δημόσιο τέκνου θανόντος υπαλλήλου και ιδίως της προϋπόθεσης της επέλευσης του θανάτου κατά και εξαιτίας εκτελέσεως του υπηρεσιακού του καθήκοντος.(...)Δεν μπορεί να διορισθεί στο Δημόσιο τέκνο θανόντος υπαλλήλου όταν δεν αποδεικνύεται, από την εκτίμηση του συνόλου των πραγματικών περιστατικών της υποθέσεως, η συνδρομή, μεταξύ άλλων, και της προϋπόθεσης της επέλευσης του θανάτου κατά και εξαιτίας της εκτέλεσης του υπηρεσιακού του καθήκοντος, σχετικά με την οποία το πόρισμα της διεξαχθείσας ΕΔΕ. δεν αιτιολογεί επαρκώς την ύπαρξη αιτιώδους συνάφειας μεταξύ του θανάτου του υπαλλήλου και της εκτελέσεως του υπηρεσιακού του καθήκοντος, κατά σχέση αιτίου - αιτιατού (ομοφ.)
ΕΣ/ΚΠΕ/ΤΜ.1/223/2017
Διορισμός κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 18 παρ. 1 του ν. 3448/2006, (..) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη νομική σκέψη, νόμιμα διορίστηκε η φερόμενη ως δικαιούχος σε κενή οργανική θέση της Περιφέρειας ...... (Π.Ε. ......), κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 18 παρ. 1 του ν. 3448/2006. Και τούτο, διότι ο θάνατος του εκλιπόντος πατέρα αυτής επήλθε κατά και εξαιτίας της εκτέλεσης υπηρεσιακού του καθήκοντος, δεδομένου ότι: α) υφίσταται η απαιτούμενη τοπική και χρονική συνάφεια μεταξύ του θανάτου αυτού και της εκτέλεσης υπηρεσιακού καθήκοντος,. β) η από 9.11.2015 προεκτεθείσα ιατρική βεβαίωση, νομίμως συμπληρώνει την αιτιολογία των εκ των υστέρων εκδοθεισών από 14.7.2016 και από 7.102016 πορισματικών αναφορών...το Κλιμάκιο κρίνει ότι τεκμηριώνεται επιστημονικά η συνάρτηση του θανάτου του εν λόγω προϊσταμένου με την άσκηση των υπηρεσιακών του καθηκόντων, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικώς προβαλλόμενου λόγου διαφωνίας.(..)Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής πρέπει να θεωρηθε
ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)/119/2014
Μη νόμιμη η καταβολή μηνιαίων αποδοχών και αναδρομικών από σε υπάλληλο, ο οποίος διορίστηκε σε κενή οργανική θέση της ανωτέρω υπηρεσίας, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 18 παρ. 1 του ν. 3448/2006 (ΦΕΚ A´ 57/2006), καθόσον δεν είναι νόμιμος ο διορισμός του βάσει της ανωτέρω διάταξης, με την οποία εισάγεται εξαίρεση από το ισχύον σύστημα προσλήψεων, (άρθ.103 του Συντάγματος και 14 παρ1 του ν.2190/1994), δεδομένου ότι δεν αποδεικνύεται η ύπαρξη αιτιώδους συνδέσμου μεταξύ του θανάτου του πατέρα του τελευταίου και της άσκησης του υπηρεσιακού του καθήκοντος, αφού η πορισματική έκθεση Ε.Δ.Ε, στην οποία αποκλειστικά εδράζεται η απόφαση διορισμού του, δεν είναι αιτιολογημένη και επιστημονικά τεκμηριωμένη, όσον αφορά στη συνδρομή της ουσιαστικής προϋπόθεσης της εφαρμοστέας διάταξης.
ΕλΣυν.Τμ.1(ΚΠΕ)37/2016
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ:Νόμιμη η καταβολή δαπανών μετακίνησης σε υπάλληλο Δήμου, αναπληρώτρια Προϊσταμένη της Διεύθυνσης Τεχνικών Έργων, καθόσον η ανωτέρω υπάλληλος, κλάδου ΠΕ Πολιτικών Μηχανικών, μετακινήθηκε με την ιδιότητά της ως μηχανικού για την εκτέλεση υπηρεσιακού καθήκοντος σχετικού με την ιδιότητά της αυτή (άρθρο 9 του ν. 2685/1999 περ. α΄ παρ. 3 και ΚΥΑ 2/52971/0022/2007 (ΦΕΚ Β΄ 1781/2007).
ΝΣΚ/227/2017
Δικαίωμα προς διορισμό σε ΟΤΑ δυνάμει των ευεργετικών διατάξεων του άρθρου 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994. Κατάσταση : Αποδεκτή.Η μητέρα υπαλλήλου, η οποία απεβίωσε κατά την άσκηση του υπηρεσιακού της καθήκοντος και εξ αιτίας αυτού, προηγείται, ως προς την αξίωση διορισμού, στο Δήμο «Ε-Α», κατ’ άρθρο 14 παρ. 20 του ν. 2266/1994, έναντι της ετεροθαλούς αδελφής της θανούσης, χωρίς να απαιτείται αμετάκλητη δήλωση παραίτησης της δεύτερης.
Ν.1320/1983
Πρόσληψη στο Δημόσιο Τομέα και άλλες διατάξεις
ΝΣΚ/447/2009
Ιατροί. Άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος ή μη, η εκτός ωραρίου υπηρεσίας λειτουργία ιδιωτικού ιατρείου από μόνιμο δημόσιο υπάλληλο. Χορήγηση ή μη άδειας από το αρμόδιο Υπηρεσιακό Συμβούλιο.(...)Η εκτός ωραρίου υπηρεσίας λειτουργία ιδιωτικού ιατρείου, από μόνιμο δημόσιο υπάλληλο με καθήκοντα ιατρού στο Ν.Ν.Α., που προσελήφθηκε με τις διατάξεις του Ν 1911/1990, συνιστά άσκηση ελεύθερου επαγγέλματος, κατά την έννοια του άρθρου 31 του Ν 3528/2007, στο αρμόδιο δε Υπηρεσιακό Συμβούλιο εναπόκειται να εξετάσει αν το αντικείμενο της εξωυπηρεσιακής απασχόλησης που προτίθεται να ασκήσει ο υπάλληλος, όπως αυτό ρητά προσδιορίζεται στην αίτησή του για χορήγηση σχετικής άδειας, συμβιβάζεται με τα καθήκοντα της θέσης του, με την έννοια ότι δεν είναι όμοιο ή παρόμοιο μ’ αυτά, ώστε να προκαλείται σύγχυση μεταξύ δημοσίου καθήκοντος και ιδιωτικής δράσης, και πιθανή σύγκρουση προσωπικού και υπηρεσιακού συμφέροντος, με αποτέλεσμα ο υπάλληλος να μην καθίσταται άξιος της κοινής εμπιστοσύνης που απαιτεί η διάταξη του άρθρου 27 του Υ.Κ. Περαιτέρω, η συγκεκριμένη χρονική διάρκεια της χορηγούμενης άδειας για την άσκηση από τον υπάλληλο του ιδιωτικού έργου ή εργασίας, περιλαμβάνεται στην έννοια αυτού.
ΔΗΔ/Φ.40/407/2015
ΘΕΜΑ : Εφαρμογή των διατάξεων του Κεφαλαίου Α’ του ν. 4305/2014 (ΦΕΚ 237/Α΄ ) σχετικά με την «ανοικτή διάθεση και περαιτέρω χρήση εγγράφων, πληροφοριών και δεδομένων του δημόσιου τομέα, την τροποποίηση των διατάξεων του πρώτου κεφαλαίου του ν. 3448/2006, προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας στις διατάξεις της οδηγίας 2013/37 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και την περαιτέρω ενίσχυση της διαφάνειας στο δημόσιο τομέα».
ΣΤΕ/3376/2013
Αιρετοί-ποινή της αργίας: Επειδή, οι προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996 προέβλεπαν ότι το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, που επισύρει την επιβολή του διοικητικού μέτρου της αργίας, πρέπει να στρέφεται «κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ή νομικών προσώπων της». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, δεν απαιτείτο η παράβαση καθήκοντος να έχει επιφέρει εν γένει βλάβη σε βάρος της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως, ούτε να αποβλέπει στην πρόκληση τέτοιας βλάβης, αλλά αρκούσε ότι η παράβαση στρέφεται κατά της Ν.Α., υπό την έννοια ότι πλήσσει τη νόμιμη και εύρυθμη λειτουργία της και, επομένως, βλάπτει το δημόσιο συμφέρον (βλ. ΣτΕ 1421/2011, πρβλ. ΣτΕ 766/2006, 1120/2005). Εξάλλου, και η εφαρμογή των επίμαχων διατάξεων του άρθρου 236, παρ. 2, περιπτ. β.α. και β.β., του Ν. 3852/2010, προϋποθέτει παράβαση καθήκοντος η οποία, από τη φύση της ως έγκλημα περί την υπηρεσία, στρέφεται κατά της καλής λειτουργίας του οικείου Ο.Τ.Α., στο πλαίσιο του κράτους δικαίου, ενώ σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του νόμου, σε καμμία περίπτωση δεν απαιτείται να έχει προξενήσει και οικονομική βλάβη σε βάρος του οικείου Ο.Τ.Α. Με τα δεδομένα αυτά, ο προβαλλόμενος με την υπό κρίση αίτηση λόγος ακυρώσεως ότι εφαρμοστέες εν προκειμένω, ήσαν όχι οι ως άνω διατάξεις του άρθρου 236 του Ν. 3852/2010, αλλά οι ισχύουσες κατά τον χρόνο τελέσεως του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος και ευμενέστερες, κατά τον αιτούντα, ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
ΝΣΚ/479/2004
Διορισμός στο Δημόσιο μελών οικογενειών θανόντων κατά την εκτέλεση υπηρεσίας και ένεκα αυτής στρατιωτικών και υπαλλήλων εν γένει – Εύλογος χρόνος ασκήσεως του δικαιώματος – Προϋποθέσεις