Καθορισμός των φορέων που δύναται να διαθέτουν Κινητές Μονάδες Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων (ΚΜΤΕΟ), των γεωγραφικών περιοχών της χώρας στις οποίες διενεργούνται με αυτές οι περιοδικοί τεχνικοί έλεγχοι, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέμα .

Καθορισμός θεμάτων σχετικών με τα τέλη των περιοδικών τεχνικών ελέγχων που διενεργούνται από τις Κινητές Μονάδες Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων και του πρόσθετου τέλους (πλέον του τέλους διενέργειας τεχνικού ελέγχου στα Δημόσια ΚΤΕΟ) που μπορούν να επιβάλουν οι Περιφερειάρχες, βάσει των διατάξεων του άρθρου 19 του ν. 3446/2006.

Διενέργεια έκτακτων τεχνικών ελέγχων οχημάτων από Κινητές Μονάδες Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων (ΚΜ-ΤΕΟ).

Δημοσίευση της αριθμ. 68067/6255/29-12-2014 (ΦΕΚ Β’ 71/16-1-2015),
υπουργικής απόφασης (ΑΔΑ:ΔΑ 7ΡΟΨ1-Δ6Ξ) 

Διενέργεια τεχνικού ελέγχου με Κινητές Μονάδες Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων   ΑΔΑ:ΨΙΩΠ465ΧΘΞ-ΚΓΓ

Διενέργεια έκτακτων τεχνικών ελέγχων από Κινητές Μονάδες Τεχνικού Ελέγχου Οχημάτων.

Χρηματικό ένταλμα πληρωμής Δήμου που αφορά στην καταβολή ποσού ως αμοιβή για την εκπόνηση εδαφοτεχνικής μελέτης για το έργο «Ανέγερση νέων τμημάτων Τ.Ε.Ι. …..».Η παροχή ανώτατης εκπαίδευσης επιφυλάσσεται ρητώς από το Σύνταγμα σε αυτοδιοικούμενα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (Α.Ε.Ι.), τα οποία έχουν την αποκλειστική αρμοδιότητα, ασκούμενη υπό την εποπτεία του Κράτους, να οργανώνουν την παροχή της ανώτατης εκπαίδευσης, με τη μορφή αφενός μεν της εξασφάλισης της απαραίτητης κτιριακής υποδομής και εξοπλισμού, αφετέρου δε της κατάρτισης του προγράμματος σπουδών και της απονομής των αντίστοιχων τίτλων. Η ανώτατη εκπαίδευση επομένως δύναται επιτρεπτώς να παρέχεται αποκλειστικά από τα προαναφερόμενα αυτοδιοικούμενα νομικά πρόσωπα, καμία δε αρμοδιότητα σχετική με οποιοδήποτε στάδιο της οργάνωσης της ανώτατης εκπαίδευσης δεν μπορεί να ασκηθεί από οποιοδήποτε άλλο νομικό πρόσωπο ή φορέα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή Ο.Τ.Α.. Εντός των ορίων των ως άνω συνταγματικών διατάξεων κινείται η νομοθετική διάταξη του άρθρου 6 παρ. 11 του ν. 2909/2001, υποπερίπτωση iv της υποπερίπτωσης β΄, όπως ισχύει, σύμφωνα με την οποία η παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών σε θέματα σχεδιασμού, σύνταξης μελέτης, επίβλεψης έργων ή μελετών τεχνικών έργων καθώς και η άσκηση καθηκόντων Τεχνικού Συμβούλου, που αφορούν στις στεγαστικές υποδομές και στον υλικοτεχνικό εξοπλισμό των Τ.Ε.Ι., επιτρέπεται να ανατεθούν, κατόπιν υπογραφής σχετικής συμβάσεως, στον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων Α.Ε. (Ο.Σ.Κ. Α.Ε.), εφόσον τα ως άνω Τεχνολογικά Ιδρύματα δεν διαθέτουν επαρκώς στελεχωμένη Τεχνική Υπηρεσία. Στην ειδική αυτή περίπτωση, η Ο.Σ.Κ. Α.Ε. καθίσταται αποκλειστικά υπεύθυνη για την εκτέλεση των διαλαμβανόμενων στην εκάστοτε σύμβαση καθηκόντων, τα οποία εξαντλούνται σε δραστηριότητα υποστηρικτικού χαρακτήρα, ήτοι στην επίβλεψη των μελετών και των έργων έναντι αμοιβής που καταβάλλεται από το Τ.Ε.Ι., το οποίο παραμένει εν προκειμένω η αναθέτουσα αρχή, και όχι στην εκτέλεση αυτών σε βάρος του προϋπολογισμού της εταιρίας, καμία δε μεταβίβαση της αρμοδιότητας αυτής προς άλλο φορέα ή Ο.Τ.Α. δεν προβλέπεται από τις προμνησθείσες διατάξεις και, επομένως δεν δύναται καταρχήν να διενεργηθεί νομίμως.

«Εξοικονόμηση ενέργειας στο δημοτικό φωτισμό με την προμήθεια και εγκατάσταση φωτιστικών σωμάτων τύπου LED και την προμήθεια λαμπτήρων τύπου LED»​(...)Εφόσον, στην προκειμένη περίπτωση, η αναθέτουσα αρχή επέλεξε να μην υποδιαιρέσει τη σύμβαση σε τμήματα και όρισε με τη διακήρυξη ότι προσφορές υποβάλλονται μόνο για το σύνολο της προμήθειας (ως ενιαίο αντικείμενο), μη νομίμως, ήτοι κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 59 του ν. 4412/2016, δεν ανέφερε στα έγγραφα της σύμβασης, τους βασικούς λόγους για την απόφασή της αυτή (ούτε εξάλλου στα στοιχεία του φακέλου περιλαμβάνεται ειδική έκθεση κατ’ άρθρο 341 του ως άνω νόμου, όπου να αναφέρονται οι λόγοι αυτοί).Οι όροι των άρθρων 2.2.4.1. και 2.2.9.2.Β.2 εδ. στ΄ της διακήρυξης με τους οποίους τίθεται επί ποινή αποκλεισμού, ως προϋπόθεση συμμετοχής στο διαγωνισμό, ήτοι ως κριτήριο ποιοτικής επιλογής, η απαίτηση από όλους τους υποψήφιους οικονομικούς φορείς που συμμετέχουν στον διαγωνισμό να διαθέτουν κτιριακές εγκαταστάσεις εντός της Ελληνικής Επικράτειας με όλες τις απαιτούμενες υποδομές ανάλογες με το μέγεθος της προμήθειας (χώροι αποθήκευσης, χώροι – σημεία σέρβις των προϊόντων κ.λπ.), ελάχιστου εμβαδού 100 m2 ανά 1.000 τεμάχια φωτιστικών σωμάτων και να προσκομίσουν προκειμένου να αποδείξουν ότι διαθέτουν τις εγκαταστάσεις αυτές, συμβόλαιο κτήσης ή ενοικίασης ή σχετικό έγγραφο ιδιοκτησίας ή άδειας λειτουργίας των εγκαταστάσεων, καθώς επίσης και θεωρημένο σχέδιο – κάτοψη αυτών, είναι μη νόμιμοι. Τούτο δε διότι περιορίζουν υπέρμετρα και αδικαιολόγητα την προβλεπόμενη από τις διατάξεις του ενωσιακού και εθνικού δικαίου ανάπτυξη ελεύθερου ανταγωνισμού και είναι δυσανάλογοι με τον επιδιωκόμενο σκοπό, ήτοι την εξασφάλιση της εκτέλεσης της υποχρέωσης του αναδόχου περί συντήρησης των προς προμήθεια ειδών, καθόσον αποτρέπουν τους ενδιαφερόμενους οικονομικούς φορείς που δεν διαθέτουν εκ των προτέρων τέτοιες εγκαταστάσεις από τη συμμετοχή στο διαγωνισμό, αφού τους υποχρεώνει, προκειμένου να συμμετάσχουν σε αυτόν, να αποκτήσουν κατά κυριότητα ή να μισθώσουν τις εν λόγω εγκαταστάσεις, οι οποίες μάλιστα είναι μεγάλου εμβαδού (100 m2 ανά 1.000 τεμάχια φωτιστικών σωμάτων) και πρέπει να διατεθούν για μεγάλο χρονικό διάστημα (10 έτη), με κίνδυνο όμως, τελικά οι εν λόγω οικονομικοί φορείς να μην ανακηρυχθούν, για άλλο λόγο, ανάδοχοι στον διαγωνισμό.(…)Γ. Ο όρος του άρθρου 2.2.6.α της διακήρυξης, σύμφωνα με τον οποίο οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό οικονομικοί φορείς υποχρεούνται επί ποινή αποκλεισμού να έχουν εκτελέσει κατά τη διάρκεια της προηγούμενης τριετίας (οικονομικά έτη 2014, 2015, 2016) τουλάχιστον 10 συμβάσεις προμήθειας του ιδίου αντικειμένου με αυτό της ελεγχόμενης προμήθειας περιορίζει υπέρμετρα και αδικαιολόγητα την ανάπτυξη ελεύθερου ανταγωνισμού και τον κύκλο των δυναμένων να μετάσχουν στην ελεγχόμενη διαδικασία οικονομικών φορέων. (…)Ομοίως δε, ο όρος του άρθρου 2.2.6.β της διακήρυξης, σύμφωνα με τον οποίο οι συμμετέχοντες στο διαγωνισμό οικονομικοί φορείς υποχρεούνται επί ποινή αποκλεισμού να έχουν εκτελέσει κατ’ ελάχιστον μία προμήθεια του ιδίου αντικειμένου με αυτό της ελεγχόμενης προμήθειας ανά έτος της προηγούμενης τριετίας περιορίζει υπέρμετρα και αδικαιολόγητα την ανάπτυξη ελεύθερου ανταγωνισμού, τόσο αυτοτελώς όσο και σε συνδυασμό με τον προηγούμενο όρο του άρθρου 2.2.6.α της διακήρυξης, καθόσον δημιουργεί δυσμενή διάκριση εις βάρος των ενδιαφερομένων οικονομικών φορέων, οι οποίοι, ναι μεν έχουν εντός της προηγούμενης τριετίας την απαιτούμενη τεχνική εμπειρία σε εκτέλεση προμηθειών ιδίου αντικειμένου, συνολικού ύψους που καλύπτει το 100 % του προϋπολογισμού της ελεγχόμενης προμήθειας, πλην όμως δεν έχουν εκτελέσει μέσα στο ένα ή τα δύο έτη της προηγούμενης τριετίας προμήθεια ιδίου αντικειμένου με αυτό της ελεγχόμενης προμήθειας, χωρίς η διάκριση αυτή να επιβάλλεται από επιτακτικό σκοπό δημοσίου συμφέροντος και υπερβαίνοντας σε κάθε περίπτωση το βαθμό που είναι αναγκαίος για την επίτευξη του σκοπού της συμμετοχής στο διαγωνισμό οικονομικών φορέων που έχουν επαρκή τεχνική εμπειρία, αφού, περαιτέρω, οι ως άνω οικονομικοί φορείς δεν μπορούν να θεωρηθούν λιγότερο τεχνικά έμπειροι από τους οικονομικούς φορείς που έχουν εκτελέσει κατ’ ελάχιστον μία τέτοια προμήθεια ανά έτος. Συνεπώς, ο όρος αυτός καθώς και ο όρος του άρθρου 2.2.9.2.Β.4 εδ. ε΄ που ορίζει τα σχετικά με αυτόν αποδεικτικά μέσα είναι μη νόμιμοι.

Ανακλήθηκε με την ΕΣ/ΤΜ.6/608/2018

Περίληψη 1 Στο πλαίσιο προσφυγής ασκουμένης βάσει του άρθρου 169 της Συνθήκης (νυν άρθρου 226 ΕΚ), η ύπαρξη παραβάσεως πρέπει να εκτιμάται σε σχέση με την κατάσταση του κράτους μέλους όπως αυτή παρουσιάζεται κατά τη λήξη της προθεσμίας που τάχθηκε με την αιτιολογημένη γνώμη, οι δε μεταβολές που επέρχονται στη συνέχεια δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο. (βλ. σκέψη 22) 2 Ως παρέκκλιση από τον θεμελιώδη κανόνα της ελευθερίας εγκαταστάσεως, η προβλεπόμενη στο άρθρο 55, πρώτο εδάφιο, της Συνθήκης (νυν άρθρο 45, πρώτο εδάφιο, ΕΚ), εξαίρεση, σε συνδυασμό, ενδεχομένως, με το άρθρο 66 της Συνθήκης (νυν άρθρο 55 ΕΚ), πρέπει να περιορίζεται στις δραστηριότητες οι οποίες συνιστούν αυτές καθεαυτές, άμεση και συγκεκριμένη συμμετοχή στην άσκηση της δημόσιας εξουσίας. Τούτο δεν ισχύει στην περίπτωση της δραστηριότητας των επιχειρήσεων φυλάξεως ή ασφαλείας και των εσωτερικών υπηρεσιών φυλάξεως. (βλ. σκέψεις 24-26) 3 Υποχρεώνοντας μια επιχείρηση φυλάξεως να έχει την έδρα εκμεταλλεύσεως στο εθνικό έδαφος, καθιστώντας έτσι αδύνατη την παροχή στο έδαφος αυτό υπηρεσιών από επιχειρήσεις εγκατεστημένες εντός άλλων κρατών μελών, ένα κράτος μέλος παραβαίνει τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 59 της Συνθήκης (νυν, κατόπιν τροποποιήσεως, άρθρο 49 ΕΚ). Μια τέτοια απαίτηση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από λόγους δημοσίας τάξεως και δημοσίας ασφαλείας. Συγκεκριμένα, η ευχέρεια των κρατών μελών να περιορίζουν την ελεύθερη κυκλοφορία των υπηρεσιών για τους προαναφερθέντες λόγους δεν αποσκοπεί στον αποκλεισμό οικονομικών τομέων, όπως αυτός της ιδιωτικής ασφαλείας, από την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης κυκλοφορίας, όσον αφορά την πρόσβαση στην απασχόληση, αλλά αποβλέπει στην παροχή της δυνατότητας στα κράτη μέλη να απαγορεύουν την πρόσβαση ή τη διαμονή στο έδαφός τους σε πρόσωπα των οποίων η πρόσβαση ή η διαμονή στα εδάφη αυτά θα συνιστούσε, αυτή καθεαυτή, κίνδυνο για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία. (βλ. σκέψεις 27-29, 41 και διατακτ.) 4 Συνιστά περιορισμό της ελευθερίας εγκαταστάσεως και της ελεύθερης κυκλοφορίας των εργαζομένων ένας κανόνας εθνικού δικαίου βάσει του οποίου τα διευθυντικά στελέχη και το προσωπικό των επιχειρήσεων φυλάξεως και των εσωτερικών υπηρεσιών φυλάξεως, εξαιρουμένου του προσωπικού που ασκεί καθήκοντα διοικητικά και υλικοτεχνικής υποστήριξης, πρέπει να διαμένουν στο έδαφος του κράτους μέλους στο οποίο οι επιχειρήσεις αυτές είναι εγκατεστημένες. Η ως άνω προϋπόθεση περί διαμονής δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την ανάγκη ελέγχου του παρελθόντος και της συμπεριφοράς των εν λόγω προσώπων. Συγκεκριμένα, η ανάγκη συλλογής των σχετικών στοιχείων μπορεί να ικανοποιηθεί με λιγότερο περιοριστικά της ελεύθερης κυκλοφορίας μέσα, ενδεχομένως με συνεργασία μεταξύ των αρχών των κρατών μελών. Επιπλέον, μπορούν να διενεργούνται έλεγχοι και να επιβάλλονται κυρώσεις κατά κάθε επιχειρήσεως εγκατεστημένης εντός κράτους μέλους, ανεξαρτήτως του τόπου διαμονής των διευθυντικών στελεχών της. (βλ. σκέψεις 31-34, 41 και διατακτ.) 5 Η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, ως θεμελιώδης αρχή της Συνθήκης, μπορεί να περιοριστεί μόνον από ρυθμίσεις δικαιολογούμενες από το γενικό συμφέρον και εφαρμοζόμενες σε κάθε πρόσωπο ή επιχείρηση που ασκεί δραστηριότητα επί του εδάφους του κράτους μέλους που είναι αποδέκτης της παροχής, στον βαθμό που το συμφέρον αυτό δεν διασφαλίζεται από τους κανόνες στους οποίους υπόκειται ο παρέχων τις υπηρεσίες εντός του κράτους μέλους όπου είναι εγκατεστημένος. (βλ. σκέψη 37) 6 Συνιστά περιορισμό της ελεύθερης παροχής των υπηρεσιών ένας εθνικός κανόνας δικαίου βάσει του οποίου κάθε υπάλληλος επιχειρήσεως φυλάξεως ή εσωτερικής υπηρεσίας φυλάξεως πρέπει να είναι κάτοχος δελτίου ταυτότητας εκδοθέντος σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία. Συγκεκριμένα, οι διατυπώσεις που συνεπάγεται η κατοχή ενός τέτοιου δελτίου ταυτότητας μπορούν να καταστήσουν επαχθέστερη την παροχή διασυνοριακών υπηρεσιών. Περαιτέρω, δεδομένου ότι ο παρέχων υπηρεσίες, ο οποίος μεταβαίνει σε άλλο κράτος μέλος, πρέπει να είναι κάτοχος δελτίου ταυτότητας ή διαβατηρίου, η απαίτηση προσθέτου εγγράφου ταυτότητας είναι δυσανάλογη σε σχέση με την ανάγκη διασφαλίσεως του προσδιορισμού της ταυτότητας των εν λόγω προσώπων. (βλ. σκέψεις 39-41 και διατακτ.)

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω (βλ. σκέψη ΙΙ της παρούσας), μη νομίμως ανατέθηκε στη φερόμενη ως δικαιούχο εταιρεία ...... Α.Ε. η αρχειοθέτηση των ιατρικών φακέλων των ασθενών στο νέο χώρο του αρχείου του Νοσοκομείου, για το χρονικό διάστημα από από 24.6.2014 έως 24.10.2014 και τούτο διότι οι εργασίες αυτές δεν είναι, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, ειδικής φύσης ώστε να επιβάλλεται η ανάθεσή τους σε τρίτους οι οποίοι να διαθέτουν εξειδικευμένες γνώσεις ή εμπειρία αλλά ανάγονται στα πάγια και συνήθη καθήκοντα του προσωπικού της Διοικητικής - Οικονομικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου και, ειδικότερα, του Τμήματος Κίνησης Ασθενών, όπως κατ’ ουσίαν αποδέχεται και το ίδιο το Νοσοκομείο στο 5441/20.4.2015 έγγραφο επανυποβολής του επίμαχου εντάλματος, με το οποίο ως αιτιολογία για την ανάθεση των εργασιών αυτών σε ιδιώτη προβάλλονται τα χρονίζοντα χωροταξικά προβλήματα του αρχείου και η έλλειψη προσωπικού και όχι η ειδική φύση των ανατεθεισών εργασιών. Ειδικότερα, το Νοσοκομείο, δια του εγγράφου επανυποβολής, προβάλλει ως δικαιολογητικό λόγο της ανωτέρω ανάθεσης την συσσώρευση ιδιαιτέρως μεγάλου αριθμού φακέλων ασθενών, λόγω χωροταξικών προβλημάτων του νοσοκομείου, και την άμεση ανάγκη της μεταφοράς και ταξινόμησης τους στους νέους χώρους του αρχείου, έργο το οποίο δεν ήταν δυνατόν να υλοποιηθεί από το υπάρχον προσωπικό του Τμήματος Κίνησης Ασθενών. Λαμβάνοντας όμως υπόψη τον αριθμό των συνολικά προβλεπόμενων, στο άρθρο 15 του Οργανισμού του Νοσοκομείου, θέσεων της Διοικητικής – Οικονομικής Υπηρεσίας και ειδικότερα των προβλεπόμενων 2 θέσεων Κλάδου ΤΕ Βιβλιοθηκονομίας, 69 θέσεων Κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων, 18 θέσεων Κλάδου ΥΕ Βοηθητικού Προσωπικού και 10 θέσεων Κλάδου ΥΕ Εργατών, δεν αποδεικνύεται η αδυναμία του Νοσοκομείου να εκτελέσει τις επίμαχες εργασίες με το υπηρετούν προσωπικό, εφόσον δεν προκύπτει έλλειψη υπαλλήλων των αντίστοιχων κλάδων, και μάλιστα σε τέτοια έκταση που να μην είναι δυνατή η εξυπηρέτηση της συγκεκριμένης λειτουργικής δραστηριότητας. Εξάλλου ο ισχυρισμός του Νοσοκομείου ότι από τις προβλεπόμενες στον Οργανισμό του δέκα (10) θέσεις Κλάδου ΥΕ Εργατών, οι οποίες και είναι όλες καλυμμένες, απουσιάζουν τέσσερα (4) άτομα λόγω μετακινήσεων σε άλλα Νοσοκομεία ή μακροχρόνιας ανάρρωσης, πέραν του ότι προβάλλεται αναποδείκτως, περαιτέρω, και αληθής υποτιθέμενος δεν ασκεί, εν προκειμένω, επιρροή αφού δεν προκύπτει ότι οι ανωτέρω μετακινήσεις αφορούν στο κρίσιμο χρονικό διάστημα ανάθεσης των επίμαχων υπηρεσιών ή ότι δεν ανάγονται στη σφαίρα ευθύνης των αρμοδίων οργάνων του Νοσοκομείου που όφειλε να προγραμματίσει εγκαίρως την αναπλήρωσή τους. Επιπρόσθετα, ενόψει του ότι  α) οι σχετικές ανάγκες για την παροχή των επίμαχων υπηρεσιών αρχειοθέτησης είχαν ανακύψει –όπως προκύπτει - ήδη από μακρού χρόνου (αφού σύμφωνα με το 3020/4.3.2014 έγγραφο του Τμήματος Κίνησης Ασθενών το πρόβλημα «χρονίζει», όχι μόνο λόγω έλλειψης χώρων αλλά και προσωπικού) αλλά και β) οι εργασίες αυτές, ως εκ της φύσεώς τους (αρχειοθέτηση ιατρικών φακέλων), δύνανται, κατά την κοινή πείρα, να διεκπεραιωθούν και από το προσωπικό άλλων κλάδων του Νοσοκομείου, όπως για παράδειγμα από τους υπηρετούντες στο κλάδο ΥΕ Βοηθητικού Προσωπικού ή στο κλάδο ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων, έπρεπε να αιτιολογείται, περαιτέρω, γιατί δεν κατέστη εφικτή η ενίσχυση του εν λόγω Τμήματος Κίνησης Ασθενών μετά από στάθμιση των επικαλούμενων αυξημένων αναγκών του, με το απαραίτητο επιπλέον προσωπικό. Ειδικότερα, έπρεπε να στοιχειοθετείται, ενόψει του ότι ήταν καλυμμένες ήδη 57 θέσεις του Κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων, γιατί δεν ήταν εφικτή η προσωρινή αξιοποίηση υπηρετούντων στο συγκεκριμένο κλάδο για την εκτέλεση των επίμαχων υπηρεσιών ή γιατί δεν αξιοποιήθηκαν οι υπηρετούντες στο Κλάδο ΥΕ Βοηθητικού Προσωπικού (κλάδος στον οποίο προβλέπονται 18 οργανικές θέσεις). Εξάλλου, το Νοσοκομείο ούτε ισχυρίζεται ούτε αποδεικνύει εάν επιχειρήθηκε και δεν κατέστη εφικτή η ενίσχυση του Τμήματος Κίνησης Ασθενών είτε με μεταφορά προσωπικού από άλλες οργανικές μονάδες του Νοσοκομείου, πέραν του Τμήματος Επιστασίας το οποίο φέρεται να αντιμετώπιζε ομοίως έλλειψη προσωπικού (όπως για παράδειγμα και όχι αποκλειστικά από το Τμήμα Γραμματείας, στα καθήκοντα του οποίου άλλωστε περιλαμβάνεται και η τήρηση αρχείου σύμφωνα με τον οικείο οργανισμό), είτε με οποιονδήποτε άλλο νόμιμο τρόπο (μετάταξη υπαλλήλων, μεγαλύτερη υπηρεσιακή προσπάθεια ή υπερωριακή απασχόληση του υπηρετούντος προσωπικού), ενώ, περαιτέρω, δεν αποδεικνύεται η εξάντληση των απαιτούμενων νόμιμων διαδικασιών προκειμένου να επιτευχθεί η κάλυψη των τυχόν κενών οργανικών θέσεων είτε του Κλάδου ΔΕ Διοικητικών Γραμματέων είτε του Κλάδου ΥΕ Βοηθητικού Προσωπικού.  Ως εκ τούτου, παρίσταται βάσιμος ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας του Επιτρόπου και συνεπώς, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί.