Ίδρυση Παραρτημάτων, Σχολής και Τμημάτων Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Τ.Ε.Ι.), μετονομασία Τμημάτων Τ.Ε.Ι., ρύθμιση θεμάτων οργάνωσης και λειτουργίας τους, σύσταση θέσεων προσωπικού των Τ.Ε.Ι. και της Ανώτατης Σχολής Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης (Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε.).

Η αριθ. 66/2016 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αναφορικά με τίτλους σπουδών τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης, που απονέμονται από ιδρύματα τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά από σπουδές πραγματοποιηθείσες, εν όλω ή εν μέρει, από παρόχους υπηρεσιών μη τυπικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης και κατάρτισης, των οποίων (τίτλων) έχει αναγνωρισθεί η επαγγελματική ισοδυναμία προς τίτλους τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης ημεδαπών ιδρυμάτων ανώτατης εκπαίδευσης από το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων. ΑΔΑ: 63ΓΡ46ΜΤΛ6-8ΤΔ

ΕΠΙΣΥΝΑΠΤΕΤΑΙ Η ΝΣΚ 66/2016

Περίληψη 1. Η οδηγία 93/37, περί συντονισμού των διαδικασιών για τη σύναψη συμβάσεων δημοσίων έργων, δεν αντιτίθεται σε εθνική κανονιστική ρύθμιση η οποία απαγορεύει τη μεταβολή της συνθέσεως μιας κοινοπραξίας που μετέχει σε διαγωνισμό για τη σύναψη συμβάσεως δημοσίων έργων ή παραχωρήσεως δημοσίων έργων μετά την υποβολή της προσφοράς. Συγκεκριμένα, η ρύθμιση της συνθέσεως αυτού του είδους των κοινοπραξιών εμπίπτει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών, καθότι το άρθρο 21 της εν λόγω οδηγίας, μοναδική διάταξη που αφορά τις κοινοπραξίες των εργοληπτών, περιορίζεται, αφενός, να αναφέρει ότι οι κοινοπραξίες επιτρέπεται να υποβάλλουν προσφορές και, αφετέρου, να απαγορεύσει την υποχρέωση να περιβληθούν συγκεκριμένη νομική μορφή προτού ανατεθεί η σύμβαση στην επιλεγείσα κοινοπραξία, και δεν περιέχει καμία διάταξη σχετική με τη σύνθεση αυτή. ( βλ. σκέψεις 60-61, 63, διατακτ. 1 ) 2. Η οδηγία 89/665, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων, όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 92/50, για τον συντονισμό των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων υπηρεσιών, επιβάλλει στα κράτη μέλη, με το άρθρο της 1, παράγραφος 1, την υποχρέωση να λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για να εξασφαλίζεται, όσον αφορά τις διαδικασίες συνάψεως δημοσίων συμβάσεων που υπάγονται στο πεδίο εφαρμογής των σχετικών κοινοτικών οδηγιών, ότι οι αποφάσεις που λαμβάνουν οι αναθέτουσες αρχές υπόκεινται στην άσκηση αποτελεσματικών και όσο το δυνατόν ταχύτερων προσφυγών, για τον λόγο ότι οι αποφάσεις αυτές παραβιάζουν είτε το κοινοτικό δίκαιο περί δημοσίων συμβάσεων είτε τους εθνικούς κανόνες που μεταφέρουν το δίκαιο αυτό στην εσωτερική έννομη τάξη. Επιπλέον, όπως προκύπτει από την παράγραφο 3 του ίδιου άρθρου, τα κράτη μέλη οφείλουν να εξασφαλίζουν ότι οι διαδικασίες προσφυγής μπορούν να κινηθούν τουλάχιστον από οποιοδήποτε πρόσωπο έχει ή είχε συμφέρον να του ανατεθεί συγκεκριμένη σύμβαση κρατικών προμηθειών ή δημοσίων έργων και υπέστη ή ενδέχεται να υποστεί ζημία από μια εικαζόμενη παράβαση. Συναφώς, μια κοινοπραξία εργοληπτών πρέπει να μπορεί να ασκήσει τα ένδικα βοηθήματα που προβλέπει η οδηγία 89/665, στο μέτρο που μια απόφαση της αναθέτουσας αρχής προσβάλλει τα δικαιώματα που η κοινοπραξία αυτή αντλεί από το κοινοτικό δίκαιο στο πλαίσιο διαδικασίας συνάψεως δημοσίων συμβάσεων. ( βλ. σκέψεις 64-65, 73, διατακτ. 2 )

Καθορισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων των πτυχιούχων των Τμημάτων α) Πληροφορικής, β) Εφαρμοσμένης Πληροφορικής και Πολυμέσων, γ) Τηλεπληροφορικής και Διοίκησης, δ) Ηλεκτρονικών Υπολογιστικών Συστημάτων, ε) Πληροφορικής και Τεχνολογίας Υπολογιστών, στ) Τεχνολογίας Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών, ζ) Πληροφορικής και Επικοινωνιών, η) Τηλεπικοινωνιακών Συστημάτων και Δικτύων, θ) Βιομηχανικής Πληροφορικής των Ιδρυμάτων του Τεχνολογικού Τομέα της Ανώτατης Εκπαίδευσης (Τ.Ε.Ι).

ΑΕΙ-ΤΕΙ.ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ-ΑΠΟΔΟΧΕΣ. (...)Επειδή, με την κρινόμενη αίτηση προβάλλεται ότι η προσβαλλόμενη πράξη είναι παράνομη διότι, κατά την έννοια των διατάξεων του ν. 2916/2001, μετά την «ανωτατοποίηση» των Τ.Ε.Ι., οι πτυχιούχοι αυτών έχουν εξισωθεί πλήρως με τους αποφοίτους του πανεπιστημιακού τομέα και, ως εκ τούτου, δικαιούνται να ενταχθούν στα ίδια μισθολογικά και υπηρεσιακά κλιμάκια με τους υπαλλήλους κατηγορίας ΠΕ, διαφορετική δε λύση θα συνιστούσε παραβίαση των άρθρων 4 και 22 παρ. 1 του Συντάγματος καθώς και των διατάξεων του κοινοτικού δικαίου που καθιερώνουν την υποχρέωση «ίσης αμοιβής των εργαζομένων για παρεχόμενη ίσης αξίας εργασία». (...) τα Τ.Ε.Ι. εντάχθηκαν, επανιδρυόμενα ως ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, στη βαθμίδα της ανώτατης εκπαίδευσης, εξακολουθούν, όμως, να διαφοροποιούνται από τα ιδρύματα του πανεπιστημιακού τομέα της ανώτατης εκπαίδευσης ως προς το ρόλο, το σκοπό και την αποστολή τους (...), εξαιτίας δε της διαφοροποίησης αυτής ο νόμος (...), σε συμφωνία με την αρχή της ισότητας, δεν εξομοιώνει τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων Τ.Ε.Ι. με αυτά των πτυχιούχων των πανεπιστημίων (...) και, κατ’επέκταση, δεν δημιουργείται υποχρέωση ίσης μισθολογικής μεταχείρισης των αντίστοιχων κατηγοριών εργαζομένων (ΤΕ και ΠΕ). Απορρίπτει την αίτηση.

Καθορισμός αποζημίωσης της Επιτροπής Ισοτιμιών τίτλων σπουδών καταργημένων φορέων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης της ημεδαπής ή φορέων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης της αλλοδαπής, με εξαίρεση αυτών της ανώτατης εκπαίδευσης.

Καθορισμός αποζημίωσης της Επιτροπής Ισοτιμιών τίτλων σπουδών καταργημένων φορέων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης της ημεδαπής ή φορέων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης της αλλοδαπής με εξαίρεση αυτών της ανώτατης εκπαίδευσης.

Καθορισμός ανταποδοτικών τελών για τη διαδικασία ισοτιμίας τίτλων σπουδών καταργημένων φορέων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης της ημεδαπής ή φορέων επαγγελματικής εκπαίδευσης και κατάρτισης της αλλοδαπής, με εξαίρεση αυτών της ανώτατης εκπαίδευσης.

Oι διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 3316/2005 αποτυπώνουν γενική αρχή τόσο του εθνικού όσον και του κοινοτικού δικαίου, η οποία διέπει όλους τους δημόσιους διαγωνισμούς (βλ. αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 2 ν. 3263/2004 Α΄ 179, σχετικά με τις συμβάσεις δημοσίων έργων), σύμφωνα με την οποία η αναθέτουσα αρχή έχει διακριτική ευχέρεια να ακυρώσει ή να ανακαλέσει τη διαγωνιστική διαδικασία και να προχωρήσει σε επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού, εφόσον όμως αιτιολογήσει νομίμως και επαρκώς τη σχετική κρίση της (πρβλ. και άρθρο 41 παρ. 1 της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ). Ένας δε από τους λόγους, για τους οποίους μπορεί πάντοτε η αναθέτουσα αρχή να ανακαλέσει τη διακήρυξη του διαγωνισμού, σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, είναι η ανάγκη επαναπροκηρύξεως του διαγωνισμού με τροποποίηση των αρχικών όρων, εφόσον αυτό διαπιστωθεί από την αρχή με νόμιμη και επαρκή αιτιολογία (βλ. Ε.Α. επί Α.Μ. 1082/2008). Μη προδήλως παράνομη η αιτιολογία ακύρωσης του διαγωνισμού για να ορισθεί εκ νέου η Προϊσταμένη Αρχή

Οι πάγιες διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 3316/2005 αποτυπώνουν γενική αρχή τόσον του εθνικού όσον και του κοινοτικού δικαίου, η οποία διέπει όλους τους δημόσιους διαγωνισμούς (βλ. αντίστοιχη διάταξη του άρθρου 4 παρ. 2 ν. 3263/2004 Α΄ 179, σχετικά με τις συμβάσεις δημοσίων έργων), σύμφωνα με την οποία η αναθέτουσα αρχή έχει διακριτική ευχέρεια να ακυρώσει ή να ανακαλέσει τη διαγωνιστική διαδικασία και να προχωρήσει σε επαναπροκήρυξη του διαγωνισμού, εφ` όσον όμως αιτιολογήσει νομίμως και επαρκώς τη σχετική κρίση της (πρβλ. και άρθρο 41 παρ. 1 της Οδηγίας 2004/18/ΕΚ). Ένας δε εκ των λόγων για τους οποίους δύναται πάντοτε η αναθέτουσα αρχή να ανακαλέσει τη διακήρυξη του διαγωνισμού, σε οποιοδήποτε στάδιο της διαδικασίας, είναι η ανάγκη επαναπροκηρύξεως του διαγωνισμού με τροποποίηση των αρχικών όρων, των προϋποθέσεων αυτών διαπιστουμένων με νόμιμη και επαρκή αιτιολόγηση της σχετικής κρίσεως της αναθέτουσας αρχής.