Αύξηση του ποσού που δύναται vα παρακρατηθεί από τη σύνταξη, με απόφαση του Διευθυντή της αρμόδιας Διεύθυνσης Συντάξεων του Γ.Λ.Κ., για αχρεωστήτως καταβληθείσες συντάξεις, βοηθήματα, επιδόματα.

Αύξηση του ποσού που δύναται να παρακρατηθεί από την σύνταξη, με απόφαση του Διευθυντή της αρμόδιας Διεύθυνσης Συντάξεων του Γ.Λ.Κ., για αχρεωστήτως καταβληθείσες συντάξεις, βοηθήματα, επιδόματα.

Επέκταση του νέου συστήματος πληρωμής Ν. 2303/95 και στις συντάξεις και βοηθήματα που καταβάλλει το Ι.Κ.Α. Ρύθμιση θεμάτων που ανακύπτουν από την εφαρμογή του συστήματος πληρωμής των συντάξεων και επιδομάτων του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων μέσω Τραπεζικών λογαριασμών.

Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. 20230/0050/12−1−2001 απόφασης των Υπουργών Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων «Επέκταση του νέου συστήματος πληρωμής Ν. 2303/1995 και στις συντάξεις και βοηθήματα που καταβάλει το Ι.Κ.Α. − Ρύθμιση θεμάτων που ανακύπτουν από την εφαρμογή του συστήματος πληρωμής των συντάξεων και επιδομάτων του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων μέσω Τραπεζικών λογαριασμών» (ΦΕΚ 150Β).

Καταβολή συντάξεως..:ορθά έκρινε το Κλιμάκιο ότι δεν στοιχειοθετείται καλόπιστη είσπραξη εκ μέρους του εκκαλούντος του συνόλου της σύνταξής του. Ειδικότερα, δεν ενημέρωσε εντός ευλόγου χρόνου, όπως όφειλε, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 69 του Κώδικα Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων, την αρμόδια Υπηρεσία Συντάξεων του Γ.Λ.Κ. για την εργασία του στην …., παρά το ότι γνώριζε την υποχρέωσή του αυτή, αφού στο τριμηνιαίο εκκαθαριστικό σημείωμα συντάξεων που αποστελόταν από την τότε αρμόδια 45η Διεύθυνση του Γ.Λ.Κ. τόσο κατά το έτος 1998, κατά το οποίο προσελήφθη στην προαναφερθείσα εταιρεία, όσο και κατά τα επόμενα έτη, αναγραφόταν ρητά ότι πρέπει να δηλώνεται κάθε μεταβολή στην προσωπική ή οικογενειακή κατάσταση του συνταξιούχου, όπως θάνατος, γάμος, ενηλικίωση, διορισμός στο δημόσιο τομέα κ.λπ., αλλά γνωστοποίησε τούτο μόλις το έτος 2007, δηλαδή μετά από 9 περίπου έτη από την αρχική πρόσληψή του..Άλλωστε, η άγνοια νόμου και η πλάνη του ως προς τη νομική φύση της εταιρείας δεν δικαιολογούν την παράλειψη ενημέρωσης της αρμόδιας υπηρεσίας του ΓΛΚ (ΕΣ 2468/2011, 2208/2012). Αδιάφορο δε είναι ως προς την απόδειξη της καλοπιστίας του εκκαλούντος το γεγονός ότι η αποποίηση του συνολικού ποσού της σύνταξης θα ήταν φορολογικά επωφελής γι’ αυτόν καθώς και το ότι ο καταλογισμός του επήλθε μετά από αίτηση την οποία αυτός υπέβαλε στο ΓΛΚ, προκειμένου να προσμετρηθεί ως συντάξιμος ο χρόνος απασχόλησή του στην .. (..)Κατά συνέπεια, δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής των αρχών της χρηστής και εύρυθμης διοίκησης όσον αφορά στην επιβολή του επίμαχου καταλογισμού, όπως αβάσιμα διατείνεται ο εκκαλών. Συνεπώς, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί .

Καταβολή αποδοχών...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, ο προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας είναι νόμω αβάσιμος και απορριπτέος. Και τούτο διότι νομίμως, μέσω της αναμόρφωσης του προϋπολογισμού του Πανεπιστημίου ..., οικονομικού έτους 2018, έγινε μεταφορά πιστώσεων από τους κωδικούς  02.10.001.0842 «Φωτισμός, κίνηση και θέρμανση (με ηλεκτρισμό, φωταέριο και λοιπές μορφές ενέργειας)» και 02.10.001.0912 «Τέλη», στους κωδικούς 02.10.001.0212 «Βασικός Μισθός Εκτάκτων», 02.10.001.0224 «Οικογενειακή παροχή», 02.10.001.0244 «Επίδομα διδακτικής προετοιμασίας και εξωδιδακτικής απασχόλησης» και 02.10.001.0561 «Εισφ. ΕΦΚΑ για μισθωτούς με σχέση εργασίας (Ι.Δ. &Δ.Δ.) που έχουν διοριστεί από 1.1.2011 και μετά», εφόσον συνέτρεχαν οι προϋποθέσεις του άρθρου 63 του ν. 4270/2014, της 2/69327/ΔΠΚΓ/2018 υπουργικής απόφασης και του άρθρου 57 παρ. 3 του ν. 4009/2011. Εξάλλου, ούτε το αρχικά εγκεκριμένο δημοσιονομικό αποτέλεσμα του προϋπολογισμού μεταβλήθηκε ούτε υπήρξε μείωση πιστώσεων που είχαν προβλεφθεί για αποδοχές τακτικού προσωπικού, συντάξεις, μερίσματα, βοηθήματα και επιδόματα.

Εάν α) σε περίπτωση απορριπτικής απόφασης του Διοικητικού Εφετείου επί αίτησης ακύρωσης κατά απόφασης ανάκλησης της απόφασης πρόσληψης Υπαρχιφύλακα, ως Ειδικού Φρουρού στο πλαίσιο διαγωνισμού του 2000, η Διοίκηση οφείλει, συμμορφούμενη με την 1972/2018 απόφαση του ΔΕΑ και βάσει του άρθρου 33 του ν. 2362/1995 να προβεί σε έκδοση πράξης καταλογισμού σε βάρος του, β) σε θετική περίπτωση, εάν συνιστά κριτήριο το ιδιαίτερα υψηλό ποσό το οποίο πρέπει να καταλογισθεί σε βάρος του υπαλλήλου ως αχρεωστήτως καταβληθέν, βάσει του οποίου η υποχρέωση της αρμόδιας Υπηρεσίας για έκδοση πράξης καταλογισμού αίρεται και γ) εάν έχει τη δυνατότητα η αρμόδια Υπηρεσία να προβεί σε μεταρρύθμιση της πράξης καταλογισμού αυξομειώνοντας το καταλογισθέν ποσό και αν ναι με ποιά κριτήρια.(...) Η Διοίκηση, μετά την έκδοση απόφασης Διοικητικού Εφετείου, με την οποία το Δικαστήριο απέρριψε αίτηση ακύρωσης κατ' απόφασης ανάκλησης διορισμού ειδικού φρουρού, ο οποίος δολίως προκάλεσε τον παράνομο διορισμό του με τη χρήση πλαστού πτυχίου α) υποχρεούται, στα πλαίσια άσκησης δημόσιας εξουσίας, κατά δεσμία αρμοδιότητα, να προβεί στην έκδοση καταλογιστικής πράξης σε βάρος του, αφορώσα στις αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές του χρονικού διαστήματος από την έκδοση της απόφασης του διορισμού του μέχρι την έκδοση της απόφασης ανάκλησης αυτού, β) το τυχόν μεγάλο ύψος του καταλογισθησόμενου ποσού, δεν αποτελεί κριτήριο για την έκδοση της πράξης αυτής, γ) αρμόδιο δε τυχόν να ακυρώσει ή μεταρρυθμίσει την καταλογιστική πράξη, μειώνοντας το καταλογισθέν ποσόν, είναι το Ελεγκτικό Συνέδριο, ύστερα από άσκηση ενώπιόν του του κατάλληλου ενδίκου βοηθήματος, εκτιμώντας τα ενώπιόν του προσκομιζόμενα αποδεικτικά μέσα (ομόφωνα).

Για να αποφανθεί, σύμφωνα με το άρθρο 162 παρ. 1 του ν. 4700/2020, επί του προδικαστικού ερωτήματος που υπέβαλε στην Ολομέλεια το II Τμήμα του Δικαστηρίου, με την 561/2021 απόφασή του (σε υπόθεση υπαγόμενη από 16.9.2020 στην αρμοδιότητα του Τρίτου Τμήματος), ήτοι αν οι διατάξεις της περίπτωσης 19 της υποπαραγράφου Γ.1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, με τις οποίες μειώθηκαν οι αποδοχές των μελών Διδακτικού Ερευνητικού Προσωπικού (Δ.Ε.Π.) των Ανώτατων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (Α.Σ.Ε.Ι.), αντίκεινται, καθ’ ο μέρος επάγονται, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 9 του Συνταξιοδοτικού Κώδικα, ανάλογη μειωτική αναπροσαρμογή των συντάξεων των εκ του προσωπικού αυτού συνταξιούχων του Δημοσίου, στα άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 δ και 4 του Συντάγματος, καθώς και στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών..Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω παραδοχών, οι διατάξεις της περίπτωσης 19 της υποπαραγράφου Γ.1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, σύμφωνα με τις οποίες η μειωτική αναπροσαρμογή των συντάξεων των συνταξιούχων μελών Δ.Ε.Π. των Α.Σ.Ε.Ι. ανέτρεχε στην 1η.8.2012, σε χρόνο, δηλαδή, πριν από τη δημοσίευση του ν. 4093/2012 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (12.11.2012), πέραν της αντίθεσής τους στα άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1, σε συνδυασμό με το άρθρο 16, του Συντάγματος, για την οποία έγινε προηγουμένως λόγος, ειδικώς ως προς την αναδρομική τους ισχύ, πάσχουν, επιπροσθέτως, και εκ του ότι αντίκεινται στο άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ. Και τούτο, διότι, ενώ πρόκειται για στέρηση γεγενημένου περιουσιακής φύσης δικαιώματος, ήτοι συνταξιοδοτικής παροχής συγκεκριμένου ποσού, που έχει νομίμως καταβληθεί, δεν προκύπτει ότι το αναδρομικό της μείωσης υπαγορεύθηκε από επιτακτικούς λόγους δημόσιας ωφέλειας, ούτε τεκμηριώνεται η αναγκαιότητα και προσφορότητα της αναδρομικότητας για την επίτευξη του συνολικώς επιδιωκόμενου με τον ν. 4093/2012 σκοπού δημοσίου συμφέροντος (ΕλΣυν Ολ. 4327/2014, 7412/2015, 1506/2016, 1854/2019, 738/2020, 2070/2020). Και καθ’ ο μέρος, επομένως, η ισχύς τους ανέτρεχε σε χρόνο προγενέστερο της δημοσίευσης του ν. 4093/2012 στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οι διατάξεις της περίπτωσης 19 της υποπαραγράφου Γ.1 της παραγράφου Γ του άρθρου πρώτου του νόμου αυτού, που είχαν ως συνέπεια, στην προκειμένη περίπτωση, εκτός από τη νυν προσβαλλόμενη πράξη, σε βάρος του εκκαλούντος - ενάγοντος να εκδοθεί και η από 4.2.2013 απόφαση των Προϊσταμένων των Διευθύνσεων Κανονισμού και Εντολής Πληρωμής Πολιτικών Συντάξεων και Συντάξεων Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ. και Ειδικών Κατηγοριών του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, με την οποία ο εκκαλών υποχρεώθηκε στην επιστροφή, σε έξι μηνιαίες δόσεις, του ποσού των 1.438,51 ευρώ, σε έξι (6) μηνιαίες δόσεις των 239,75 ευρώ, από τις ήδη καταβληθείσες σε αυτόν συντάξεις, που εκ των υστέρων κατέστη αχρεώστητο, παρίστανται ανίσχυρες.

Ζητήματα που αφορούν την μισθοδοσία πρώην Διοικητή και την καταβολή συντάξεως πρώην Υποδιοικητή του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.(..) Οι Ρ.Σ. (διοικητής ΙΚΑ-ΕΤΑΜ) και Δ.Π. (υποδιοικητής) οφείλουν την ειδική εισφορά αλληλεγγύης για την καταπολέμηση της ανεργίας (περ. α’ παρ. 2 του άρθρου 38 του ν. 3986/2011), επιπλέον δε, ο Ρ.Σ. οφείλει και την ειδική εισφορά υπέρ του Ταμείου Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων (περ. β’ παρ. 2 του άρθρου 38 του ν. 3986/2011). 2) Είναι επιτρεπτή η προηγουμένη ακρόαση α) του Ρ.Σ. μόνον από το τοπικό υποκατάστημα ασφαλισμένων κλάδου συντάξεως του Τ.Α.Π./Ο.Τ.Ε. και β) του Δ.Π. μόνον από τη διεύθυνση συντάξεων προσωπικού ν.π.δ.δ. του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ.. 3) Αποτελούν αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές και θεμελιώνουν απαίτηση του Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. τα χρηματικά ποσά που αναφέρονται στο ερώτημα, τα οποία εσφαλμένα θεωρήθηκαν ως τμήμα των αποδοχών των Ρ.Σ. και Δ.Π. και καταβλήθηκαν σ’ αυτούς, ενώ έπρεπε να είχαν κρατηθεί από τις αποδοχές: α) των Ρ.Σ. και Δ.Π. ως ειδική εισφορά αλληλεγγύης και β) του Ρ.Σ. υπέρ Ο.Α.Ε.Δ. Επομένως η σχετική υπ’ αριθ. πρωτ. Μ01/1817/2015 πράξη της υπηρεσίας, περί επιστροφής αποδοχών που καταβλήθηκαν αχρεώστητα είναι νόμιμη και δεν επιτρέπεται η ανάκλησή της. 4) Είναι σύννομη η αποστολή του χρέους των Ρ.Σ. και Δ.Π. προς το Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ. και ειδικότερα α) στο τοπικό υποκατάστημα ασφαλισμένων κλάδου συντάξεως του Τ.Α.Π./Ο.Τ.Ε. και β) στη διεύθυνση ττροσωπικού ν.π.δ.δ. αντιστοίχως, για είσπραξη, σύμφωνα με τη διάταξη του εδ. β’ της παρ. 7 του άρθρου 3 του ν. 4151/2013, με την οποίαν αντικαταστάθηκαν οι διατάξεις της παρ. 5 του άρθρου 60 του π.δ. 169/2007.

Καταλογισμός και παρακράτηση αποδοχών:Επειδή, όπως προκύπτει από τα εκτεθέντα στοιχεία του φακέλου, η θέση που κατείχε ο εφεσίβλητος στο Κρατικό Ωδείο … ήταν χρονικά πρώτη, ενώ η θέση που κατέλαβε στις 30.3.1993 ως υπάλληλος του Ε.Δ.Τ.Π. του .. Πανεπιστημίου ήταν δεύτερη, πράγμα που και το εκκαλούν συνομολογεί με την έφεσή του. Επομένως, σύμφωνα με την εκτεθείσα έννοια των διατάξεων των άρθρων 1 και 5 του Ν. 1256/1982, μπορούσαν να καταλογισθούν στον εφεσίβλητο, ως καταβληθείσες αχρεωστήτως, μόνον οι αποδοχές που έλαβε κατά το χρονικό διάστημα 30.3.1993-31.12.1993 από τη δεύτερη θέση του στο εκκαλούν Πανεπιστήμιο, εφόσον κατά το διάστημα αυτό ελάμβανε και τις αμοιβές από τη θέση του στο Κρατικό Ωδείο. Από την προηγηθείσα όμως αλληλογραφία του εν λόγω Ωδείου με το Πανεπιστήμιο σαφώς προκύπτει ότι το πρώτο ζήτησε από το δεύτερο να παρακρατήσει από τις αποδοχές του εφεσιβλήτου το ποσό των αμοιβών, ύψους δρχ. 1.264.667 που του κατέβαλε βάσει της μεταξύ τους συμβάσεως έργου, και να του τις αποδόσει. Προς το σκοπό δε αυτό εκδόθηκε η επίδικη καταλογιστική απόφαση 727/30.10.1996 του Πρυτανικού Συμβουλίου του εκκαλούντος και διατάχθηκε η παρακράτηση του ανωτέρω ποσού από τις αποδοχές του εφεσιβλήτου, η οποία συνεχίστηκε, όπως προκύπτει από το υπ' αριθμ. Δ.Υ. 2.11.2000 έγγραφο της Δ/νσης Οικονομικής Διαχείρισης του ιδίου Πανεπιστημίου προς το δικαστήριο, μέχρι την 1.8.1998, οπότε διεκόπη λόγω αναστολής εκτελέσεως της πράξεως που χορήγησε το δικάσαν Εφετείο. Ορθώς, κατά συνέπεια, το τελευταίο ακύρωσε με την εκκαλούμενη απόφαση την προσβληθείσα 727/30.10.1996 καταλογιστική απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου του εκκαλούντος, αφού αυτό ενήργησε ως "εισπράκτωρ" του Κρατικού Ωδείου .., χωρίς να υπάρχει διάταξη που να του δίδει τέτοια αρμοδιότητα. Ο προβαλλόμενος δε με την έφεση του εκκαλούντος, όπως αναπτύσσεται με το από 27.11.2000 υπόμνημα, ισχυρισμός ότι το ανωτέρω καταλογισθέν ποσόν των δρχ. 1.264.667 αντιστοιχούσε στις αποδοχές του εφεσιβλήτου από τη δεύτερη θέση του, δηλαδή εκείνη του Ε.Δ.Τ.Π., συνιστά ανεπίτρεπτη υποκατάσταση της αιτιολογίας της αποφάσεως του Πρυτανικού Συμβουλίου, που εδέχθη την υπ' αριθμ. Γ.2747/23.10.1996 πρόταση της Δ/ντριας της Οικονομικής Υπηρεσίας του Πανεπιστημίου αυτού, να παρακρατηθεί το ανωτέρω ποσό για λογαριασμό του Κρατικού Ωδείου .., διότι το τελευταίο δεν είχε τη δυνατότητα τέτοιας παρακράτησης.