2003075/204/0022/1995
Τύπος: Αποφάσεις
"Καθορισμός ειδικής ετήσιας άδειας και ειδικού επιδόματος στο προσωπικό του άρθρου 105 του Ν. 2071/92"
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
Γ2α/65797/2018
Επέκταση της ειδικής άδειας μετ’ αποδοχών του άρθρου 105 του ν. 2071/1992 σε περαιτέρω τμήματα και ειδικές μονάδες των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Ι.Δ.
Γ2α/οικ.19064/2019
Παροχή οδηγιών για την εφαρμογή της υπ΄αριθ. πρωτ. Γ2α/65797/27-11-2018 «Επέκταση της ειδικής άδειας μετ΄αποδοχών του άρθρου 105 του ν. 2071/1992 σε περαιτέρω τμήματα και ειδικές μονάδες των Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Θ.Δ.» Κ.Υ.Α.(ΑΔΑ: 6ΜΑ1465ΦΥΟ-Π1Τ)
Γ3α/Γ.Π.οικ.6388/2024
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΑΤΟΜΩΝ ΚΑΤΟΠΙΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΩΝ ΕΝΤΟΛΩΝ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ Ν. 2071/1992 ΑΔΑ:Ψ69Ζ465ΦΥΟ-3Α3
ΔΕΦΚΦ Β 5026381 ΕΞ 2015
Καθορισμός όρων και διατυπώσεων για την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης, την παρακολούθηση και τον έλεγχο των προϊόντων των άρθρων 90 και 92 του Ν. 2960/2001 − Τροποποίηση της υπ’ αριθ. Φ.883/530/1999 (ΦΕΚ 1872/Β΄) Α.Υ.Ο. «Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή»
2/15761/0022/2008
Καθορισμός Προϋποθέσεων Χορήγησης Επιδόματος Ευθύνης Διοίκησης - Διεύθυνσης για το Στρατιωτικό Προσωπικό του Λιμενικού Σώματος.
8002/14/7-β’/2018
Καθορισμός ύψους, δικαιούχων, όρων και προϋποθέσεων χορήγησης επιδόματος αναπηρίας που καταβάλλεται στο ένστολο προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας και στο Πυροσβεστικό Προσωπικό.
ΔΕΦΚΦ Β 1012980/2016
Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. ΔΕΦΚΦ Β 5026381 ΕΞ 2015/ 16.12.2015 (ΦΕΚ 2785/Β΄) Α.Υ.Ο. «Καθορισμός όρων και διατυπώσεων για την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης, την παρακολούθηση και τον έλεγχο των προϊόντων των άρθρων 90 και 92 του Ν.2960/2001 − Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Φ.883/530/1999 (ΦΕΚ 1872/Β΄) Α.Υ.Ο. «Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή».
ΔΕΦΚΦ Β 1005862 ΕΞ 2017
Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. ΔΕΦΚΦ Β 5026381 ΕΞ 2015/16.12.2015 (ΦΕΚ 2785/Β΄) Α.Υ.Ο. «Καθορισμός όρων και διατυπώσεων για την επιβολή ειδικού φόρου κατανάλωσης, την παρακολούθηση και τον έλεγχο των προϊόντων των άρθρων 90 και 92 του ν. 2960/2001 -Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Φ.883/530/1999 (ΦΕΚ.1872/Β΄) Α.Υ.Ο. «Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης άδειας εγκεκριμένου αποθηκευτή».
οικ.2/35134/ΔΕΠ/2023
Καθορισμός επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας του άρθρου 18 του ν. 4354/2015 (Α’ 176) των υπαλλήλων του Υπουργείου Υγείας και των εποπτευόμενων φορέων του.
2/3418/ΔΕΠ/2024-ΦΕΚ:2230/Β/12.04.2024: Καθορισμός επιδόματος επικίνδυνης και ανθυγιεινής εργασίας του άρθρου 18 του ν. 4354/2015 (Α’ 176) των υπαλλήλων των Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων Αιγινητείου και Αρεταιείου.
ΣΤΕ/3969/2010
Νομιμότητα διοικητικής πράξης:..Επειδή, κατά γενική αρχή του διοικητικού δικαίου, η νομιμότητα κάθε διοικητικής πράξης, εφόσον δεν ορίζεται στο νόμο διαφορετικά, κρίνεται σύμφωνα με το καθεστώς που ισχύει κατά το χρόνο έκδοσης της πράξης (ΣτΕ 532/2008, βλ. και ΣτΕ 2502/2004, 3573/2002 κά). Εν προκειμένω, κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης (5.10.2005), ίσχυε το άρθρο 82 παρ.3 του ν. 2071/1992, όπως το άρθρο αυτό είχε πριν αντικατασταθεί με το άρθρο 41 του ν. 3418/2005, και σύμφωνα με το οποίο η αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας επιτρέπεται με ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση του Υπουργού Υγείας, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της αρμόδιας υγειονομικής επιτροπής περί της συνδρομής λόγων υγείας. Ενόψει τούτου και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην τέταρτη σκέψη, η αιτιολογία απόρριψης του ένδικου αιτήματος του αιτούντος δεν είναι νόμιμη. Και τούτο, διότι το αποφασίζον όργανο στηρίχθηκε στην εσφαλμένη αντίληψη ότι και οι ιατροί που εμπίπτουν στο άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992 (εκ προφανούς παραδρομής αναφέρεται στο πρακτικό της επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ. το άρθρο 23 παρ. 5 του νόμου αυτού, το οποίο αφορά την απαλλαγή, για λόγους υγείας, από την υπηρεσία υπαίθρου, περίπτωση που δεν ενδιαφέρει εν προκειμένω), δύνανται να συνεχίσουν την ειδίκευσή τους σε άλλη ειδικότητα, εφόσον πάσχουν από ασθένεια από τις περιοριστικά αναφερόμενες στο άρθρο 9 του ν. 2194/1994, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 20 παρ. 11 του ν. 2519/1997, το οποίο, όμως, αφορά, κατά τα ήδη λεχθέντα, στην έναρξη ειδικεύσεως για λόγους υγείας και όχι τη συνέχιση της εκπαιδεύσεως σε άλλη ειδικότητα. Δεδομένου δε του ότι, όπως προεκτέθηκε, κατά το χρόνο εκδόσεως της προσβαλλόμενης πράξης, δεν ίσχυε ο ν. 3418/2005, ο οποίος ρητώς πλέον, ορίζει ότι οι ίδιες ασθένειες που συνιστούν λόγους έναρξης ειδίκευσης του ιατρού σε ειδικότητα της επιλογής του δικαιολογούν και την αλλαγή της ειδικότητας, το αποφασίζον όργανο ώφειλε, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 82 παρ. 3 του ν.2071/1992, λαμβάνοντας υπόψη τη σχετική γνωμοδότηση της αρμόδιας γνωμοδοτικής επιτροπής σχετικά με τη διαπίστωση λόγων υγείας, να διαλάβει ειδική αιτιολογία για το αν οι λόγοι αυτοί εμπόδιζαν τον ενδιαφερόμενο να συνεχίσει την ειδίκευσή του στην αρχικώς επιλεγείσα ειδικότητα. Εξάλλου, ως τέτοια ειδική αιτιολογία δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη από το Δικαστήριο τα διαλαμβανόμενα στο μεταγενέστερο της ήδη προσβαλλόμενης πράξης εσωτερικό Υ10δ/οικ.147123/1.12.2006 έγγραφο, το οποίο ο Συντονιστής της Επιτροπής του ΚΕ.Σ.Υ απηύθυνε προς τη Διεύθυνση Προσωπικού και στο οποίο αναφέρει ότι, κατά την κρίση της Επιτροπής, η αναπηρία την οποία επικαλείται ο αιτών, δυσχεραίνει πολύ περισσότερο την άσκηση της Οφθαλμολογίας από την άσκηση της Γενικής Ιατρικής, διότι η Οφθαλμολογία, ως χειρουργική ειδικότητα απαιτεί άψογη δεξιότητα και κινητικότητα των οστών και αρθρώσεων των άνω άκρων. Ενόψει των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη Υ10δ/93063/5.10.2005 πράξη του Υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, με την οποία απορρίφθηκε το αίτημα του αιτούντος για αλλαγή ειδικότητας για λόγους υγείας και να επιδικασθεί στο Δημόσιο η δικαστική δαπάνη του αιτούντος. Περαιτέρω δε, η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στη διοίκηση για νέα, νομίμως αιτιολογημένη κρίση, σύμφωνα με το ισχύον κατά το χρόνο έκδοσης της προσβαλλόμενης πράξης άρθρο 82 παρ. 3 του ν. 2071/1992.