Προσδιορισμός των υπαγόμενων στην έννοια των, προ αμέσου παραγραφής του μέρους Γ’ της με αριθμό 2/76040/00257/9.10.2019 Α.Υ.Ο., υποβαλλόμενων αιτημάτων κατάπτωσης εγγύησης και διαδικασία επιστροφής των λοιπών.(...)α) Από τα υποβληθέντα την 27.11.2019 έγχαρτα αιτήματα καταπτώσεων δόσεων δανείων που χορηγήθηκαν με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου, μπορούν να υπαχθούν στην, προβλεπόμενη στο μέρος Γ’ της με αριθμό 2/76040/00257/9.10.2019 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών, εξαίρεση της έγχαρτης υποβολής δικαιολογητικών, τα υποκείμενα σε παραγραφή εντός σαράντα πέντε (45) ημερών από την αποδοχή της παρούσας γνωμοδότησης (ομόφωνα). β) Η επιστροφή των μη υποκείμενων σε παραγραφή αιτημάτων και των δικαιολογητικών αυτών, μπορεί να πραγματοποιηθεί με επίδοση από δικαστικό επιμελητή, χωρίς να αποκλείεται και η απευθείας παραλαβή αυτών από εξουσιοδοτημένο από την τράπεζα πρόσωπο (κατά πλειοψηφία).

Δάνεια με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου - Όροι και προϋποθέσεις χορήγησης – Έγκριση - Ηλεκτρονική πράξη της Διοίκησης - Έλλειψη νόμιμου συστατικού τύπου - Θεραπεία εκ των υστέρων - Προηγούμενη συμπεριφορά της Διοίκησης - Παραβίαση αρχών χρηστής διοίκησης, προστατευόμενης εμπιστοσύνης - ασφάλειας δικαίου.  α) Η αναφερόμενη στο ιστορικό έγκριση για τη δανειοδότηση συγκεκριμένων δανειοληπτών φυσικών ή νομικών προσώπων, εκ των περιλαμβανομένων στις συγκεντρωτικές καταστάσεις που τα πιστωτικά ιδρύματα ηλεκτρονικά διαβίβαζαν στην άνω Διεύθυνση του Γ.Λ.Κ. και συνακόλουθα για την εκταμίευση του δανείου, δεν έγινε νομοτύπως, με αποτέλεσμα τη μη πλήρωση του όρου υπό τον οποίο τελούσε η ισχύς της εγγύησης του Δημοσίου, η οποία θεωρείται ως μηδέποτε παρασχεθείσα όσον αφορά τις αντίστοιχες δανειακές συμβάσεις.(πλειοψ.) β) Η μεταγενέστερη επίκληση από το Ελληνικό Δημόσιο της έλλειψης της εγγυητικής ευθύνης του σε δάνεια που χορηγήθηκαν στα πλαίσια της 2/73821/0025/14-12-2007 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών και εγκρίθηκαν μη νομότυπα από τη Διοίκηση, αντίκειται στις αρχές της χρηστής διοίκησης, της προστατευόμενης εμπιστοσύνης και της ασφάλειας δικαίου, και συνεπώς ευθύνεται το Ελληνικό Δημόσιο, λόγω της εγγύησης, στην καταβολή των οφειλόμενων δανείων. (πλειοψ.) Παραπέμφθηκε στην Πλήρη Ολομέλεια με την 221/2016 γνωμ. της Β΄ Ολομέλειας Διακοπών (στην τελευταία παραπέμφθηκε με την 90/2016 γνωμ. του Α΄ Τμήματος)

Περικοπές συντάξεων...Ενόψει δε των ανωτέρω απαντήσεων, πρέπει να απορριφθούν οι ασκηθείσες παρεμβάσεις των φυσικών και νομικών προσώπων, κατά το μέρος που με αυτές υποστηρίζεται ότι η διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α του ν. 4387/2016 αντίκειται στο Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. και ότι ο χρονικός περιορισμός της ισχύος των αποτελεσμάτων που έθεσαν οι 2287-2288/2015 αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας αφορά μόνον τη διαπίστωση της αντίθεσης προς το Σύνταγμα των διατάξεων των ν. 4051/2012 και 4093/2012 και δεν καταλαμβάνει και τη διαπιστωθείσα αντίθεση αυτών προς το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α., και να γίνουν δεκτές, κατά το μέρος που με αυτές υποστηρίζεται ότι η ίδια ανωτέρω διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α του ν. 4387/2016 δεν καταλαμβάνει ρυθμιστικά και το διάστημα από 1.1.2013 έως την 11.5.2016 και ότι δεν είναι δυνατό να κριθούν σύμφωνες με το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. οι παραπάνω μειώσεις των συντάξεων βάσει των νόμων 4051/2012 και 4093/2012 για το χρονικό διάστημα από της θεσπίσεώς τους έως 11.5.2016 ενόψει των διαπιστώσεων που περιέχονται σε μελέτες, μεταγενέστερες των αποφάσεων 2287-2288/2015 της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αντιστοίχως δε, πρέπει να γίνει δεκτή η παρέμβαση του Ελληνικού Δημοσίου, κατά το μέρος που με αυτήν υποστηρίζεται ότι η ανωτέρω διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α΄ του ν. 4387/2016 είναι σύμφωνη με το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. και ότι ο χρονικός περιορισμός της ισχύος των αποτελεσμάτων της αντισυνταγματικότητας που έθεσαν οι 2287-2288/2015 αποφάσεις της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν αφορά μόνον τη διαπίστωση της αντίθεσης προς το Σύνταγμα των διατάξεων των ν. 4051/2012 και 4093/2012 αλλά καταλαμβάνει και τη διαπιστωθείσα αντίθεση αυτών προς το άρθρο 1 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου, και να απορριφθεί κατά το μέρος που με αυτήν υποστηρίζεται ότι η ίδια ανωτέρω διάταξη του άρθρου 14 παρ. 2 περ. α του ν. 4387/2016 καταλαμβάνει ρυθμιστικά και το διάστημα από 1.1.2013 έως την 11.5.2016 και ότι οι παραπάνω μειώσεις των συντάξεων βάσει των νόμων 4051/2012 και 4093/2012 είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα και την Ε.Σ.Δ.Α. για το χρονικό διάστημα από της θεσπίσεώς των έως 11.5.2016 εφόσον από εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη, μεταγενέστερη των αποφάσεων 2287-2288/2015 της Ολομελείας, προκύπτει ή θα προκύψει ότι οι μειώσεις των συντάξεων από την έναρξη επιβολής τους ήταν κατ’ ουσίαν σύμφωνες με το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ.Επειδή, μετά την επίλυση των ζητημάτων για τα οποία εισήχθη στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η κρινόμενη αγωγή πρέπει, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 1 του ν. 3900/2010, να παραπεμφθεί προς εκδίκαση, ως προς το παραδεκτό και το βάσιμο αυτής, στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών ως προς όλους τους ενάγοντες, πλην των με αριθμό δικογράφου 15 και 33, ως προς τους οποίους πρέπει να απορριφθεί (σκέψη 6) και, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, να μην επιβληθεί δικαστική δαπάνη.