Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΣΤΕ/ΕΑ/148/2016

Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 3886/2010, 4336/2015, 4339/2015, 4367/2016

Χορήγηση τηλεοπτικών αδειών...Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι δεν προέκυψε, κατά τα προεκτεθέντα, βλάβη της αιτούσης δικαιολογούσα την αποδοχή της κρινομένης αιτήσεως, συντρέχουν εν προκειμένω –κατά τα βασίμως προβαλλόμενα και από τη Διοίκηση– επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την ταχεία ολοκλήρωση της επίμαχης διαγωνιστικής διαδικασίας και ότι, προεχόντως για τον λόγο αυτό, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση (πρβλ. ΕΑ ασφ.μ. 425/2014, 318 – 323/2012, 356/2011, 382, 923, 987/2010, 1126/2007, 1243/206 κ.ά.). Εν όψει δε τούτου, πρέπει να αποδοθεί στην αιτούσα το καταβληθέν παράβολο των 20.000 ευρώ, σύμφωνα με τη διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 74 παρ. 2 του ν. 4146/2013.


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΣΤΕ/ΕΑ/131/2016

Χορήγηση τηλεοπτικών αδειών...Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι δεν προέκυψε, κατά τα προεκτεθέντα, βλάβη της αιτούσης δικαιολογούσα την αποδοχή της κρινομένης αιτήσεως, συντρέχουν εν προκειμένω –κατά τα βασίμως προβαλλόμενα και από τη Διοίκηση– επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την ταχεία ολοκλήρωση της επίμαχης διαγωνιστικής διαδικασίας και ότι, προεχόντως για τον λόγο αυτό, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση (πρβλ. ΕΑ ασφ.μ. 425/2014, 318 – 323/2012, 356/2011, 382, 923, 987/2010, 1126/2007, 1243/206 κ.ά.). Εν όψει δε τούτου, πρέπει να αποδοθεί στην αιτούσα το καταβληθέν παράβολο των 20.000 ευρώ, σύμφωνα με τη διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 74 παρ. 2 του ν. 4146/2013.


ΣΤΕ/ΕΑ/147/2016

Χορήγηση τηλεοπτικών αδειών...Περαιτέρω, από τα εκτεθέντα αναλυτικώς στην τρίτη σκέψη συνάγεται ότι το έτος 1989 άρχισαν να λειτουργούν πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί αυθαιρέτως και χωρίς άδεια, εκδόθηκε δε, το 1993, χωρίς διαγωνιστικές διαδικασίες, περιορισμένος αριθμός αδειών ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών τοπικής εμβέλειας με δυνατότητα τεχνικής δικτυώσεως για απόκτηση εθνικής εμβέλειας· οι άδειες, όμως, αυτές δεν ετελειώθησαν, αλλά μετά 9 μήνες ανεκλήθησαν αυτοδικαίως, έκτοτε δε, ως προς τους τελευταίους ως άνω τηλεοπτικούς σταθμούς, είτε δεν υπήρχε, για μακρά χρονικά χρονικά διαστήματα, καμία νομική κάλυψη για τη λειτουργία τους, είτε επεχειρείτο –ακόμη και μετά τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση με τα άρθρα 13 και 14 του ν. 3592/2007– η «νομιμοποίηση» της λειτουργίας τους με αλλεπάλληλες νομοθετικές διατάξεις σε συνάρτηση με την ολοκλήρωση προκηρυχθεισών διαγωνιστικών διαδικασιών (άρθρο 17 παρ. 3 ν. 2644/1998) ή, τις περισσότερες φορές, ασυνδέτως προς προηγουμένη έκδοση προκηρύξεων, επ' αόριστον, σε αντίθεση με την προαναφερθείσα νομολογία του ΣτΕ (3578/2010 Ολομ. κ.ά.). Εν όψει και του ζητήματος αυτού, κρίθηκε με την αιτιολογική έκθεση του ν. 4339/2015, «επιβεβλημένη η χορήγηση αδειών με απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης», ενώ, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του –προστεθέντος με τον ν. 4367/2016– άρθρου 2Α του ν. 4339/2015, η «ανάγκη άμεσης νομοθετικής παρέμβασης» καθίσταται «επιτακτική» και από τη λήξη, στις 31.12.2015, της «πολλάκις παραταθείσης» σχετικής προθεσμίας. Τέλος, με τη Σύμβαση Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το σχέδιο της οποίας κυρώθηκε με τον ν. 4336/2015 (Α΄ 94), η Χώρα ανέλαβε δέσμευση θεσπίσεως διαρθρωτικών δημοσιονομικών μέτρων που θα συμπεριλαμβάνουν, εκτός άλλων, και την «αναγγελία προκήρυξης δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού υποβολής προσφορών για την απόκτηση τηλεοπτικών αδειών και την καταβολή τελών που αφορούν τη χρήση των αντίστοιχων συχνοτήτων» (άρθρο 3 παρ. Γ υποπαρ. 2.1).


ΣΤΕ/ΕΑ/226/2013

Καθαρισμός σταθμών μετρό:...Επειδή, η Επιτροπή Αναστολών, σταθμίζοντας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 3886/2010, τα συμφέροντα των διαδίκων, κρίνει ότι οι ανωτέρω ισχυρισμοί της «...» δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς τη βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της «...» να συνεχίσει την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα (προς αντιμετώπιση των καθυστερήσεων κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος με την ΤΔ-032/2012 διακήρυξη διαγωνισμού) πρακτική της διεξαγωγής διαγωνισμών βραχείας διαρκείας- η ανωτέρω εταιρεία δύναται, πάντως, όπως η ίδια αναφέρει στο από 6.6.2013 έγγραφο συμπληρωματικών απόψεων, είτε να προβεί σε απ’ ευθείας ανάθεση των σχετικών υπηρεσιών είτε να προσφύγει στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Εν όψει των ανωτέρω, η Επιτροπή Αναστολών κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση της ΤΔ-027/13 διακηρύξεως της «...» μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα ημερών από την έκδοση της παρούσης αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσομένου ασφαλιστικού μέτρου (άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010), κατόπιν δε τούτου παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών αιτιάσεων που προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση κατά της ανωτέρω διακηρύξεως.


ΣΤΕ/ΕΑ/197/2015

Ανάδειξη αναδόχου υπηρεσιών φύλαξης...Κατά την εκτίμηση της Επιτροπής Αναστολών, ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως, κατά την προμνησθείσα διάταξη του ν. 3886/2010, διότι η .... δεν προβάλλει, πάντως, ότι υφίσταται αδυναμία ή ουσιώδης δυσχέρεια προσφυγής σε άλλες προσωρινές λύσεις (π.χ. νομική ή πραγματική αδυναμία περαιτέρω παρατάσεως της χρονικής διάρκειας των υφιστάμενων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών φύλαξης των εγκαταστάσεων) για την αντιμετώπιση του σχετικού προβλήματος, μέχρις ότου ανακηρυχθεί ανάδοχος από τον συγκεκριμένο διαγωνισμό (πρβλ. Ε.Α. 446/2014, 415/2014).Επειδή, ενόψει των ανωτέρω εκτεθέντων, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ανασταλεί η εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 67/18.2.2015 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ανώνυμης εταιρείας «....», όπως αυτή διορθώθηκε – συμπληρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 72/6.4.2015 απόφαση του ίδιου Διοικητικού Συμβουλίου και να διαταχθεί η μη υπογραφή της σχετικής συμβάσεως μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα (30) ημερών από την επίδοση σ’ αυτήν της παρούσας αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσόμενου ασφαλιστικού μέτρου (άρθρο 5 παρ. 7 ν. 3886/2010), και να απορριφθεί η παρέμβαση.Επειδή, περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στην αιτούσα του παραβόλου, το οποίο κατέβαλε, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 3886/2010, κατά τα εκτιθέμενα στην σκέψη 1.


ΣΤΕ/ΕΑ/220/2013

Εκτέλεση δημόσιου συγκοινωνιακού έργου- ανάδειξη αναδόχου:... Με τα δεδομένα αυτά, το γεγονός ότι η αιτούσα δεν υπέβαλε προσφορά στον επίμαχο διαγωνισμό δεν της αποστερεί το έννομο συμφέρον προς άσκηση της κρινομένης αιτήσεως, εφ’ όσον ισχυρίζεται ότι η υποβολή προσφοράς εκ μέρους της κατέστη αδύνατη λόγω των προβαλλομένων με την κρινόμενη αίτηση πλημμελειών της διακηρύξεως του διαγωνισμού και, ειδικότερα, λόγω της ανωτέρω εξαιρετικά συντόμου προθεσμίας υποβολής των προσφορών των διαγωνιζομένων, η οποία θεσπίσθηκε από τη διάταξη του άρθρου 7.4 της διακηρύξεως, ο δε περί του αντιθέτου ισχυρισμός της «....» είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, εφ’ όσον, σύμφωνα με τις αναφερθείσες σε προηγούμενη σκέψη διατάξεις, ο ένδικος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίον εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, αφ’ ενός μεν η διακήρυξή του έπρεπε να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφ’ ετέρου δε ως ελάχιστη προθεσμία υποβολής των προσφορών έπρεπε να ορισθεί το χρονικό διάστημα των πενήντα δύο ημερών από την ημερομηνία αποστολής της διακηρύξεως του διαγωνισμού προς δημοσίευση στην εν λόγω Επίσημη Εφημερίδα. Συνεπώς, εφ’ όσον εν προκειμένω η διακήρυξη του διαγωνισμού δημοσιεύθηκε, κατά τα προαναφερθέντα, μόνο στον ελληνικό τύπο, ορίσθηκε δε ως καταληκτική προθεσμία υποβολής των προσφορών το χρονικό διάστημα των δέκα εννέα ημερών από τη δημοσίευση αυτή, πιθανολογείται σοβαρώς ότι συνέτρεξε παραβίαση των ως άνω διεπουσών τον διαγωνισμό διατάξεων, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση.(...)Επειδή, η Επιτροπή Αναστολών, σταθμίζοντας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 3886/2010, τα συμφέροντα των διαδίκων, κρίνει ότι οι ανωτέρω ισχυρισμοί της «....» δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς τη βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της «....» να συνεχίσει την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα (προς αντιμετώπιση των καθυστερήσεων κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος με την ... διακήρυξη διαγωνισμού) πρακτική της διεξαγωγής διαγωνισμών βραχείας διαρκείας- η ανωτέρω εταιρεία δύναται, πάντως, όπως η ίδια αναφέρει στο από 6.6.2013 έγγραφο συμπληρωματικών απόψεων, είτε να προβεί σε απ’ ευθείας ανάθεση των σχετικών υπηρεσιών είτε να προσφύγει στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Εν όψει των ανωτέρω, η Επιτροπή Αναστολών κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση της ... διακηρύξεως της «....» μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα ημερών από την έκδοση της παρούσης αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσομένου ασφαλιστικού μέτρου (άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010), κατόπιν δε τούτου παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών αιτιάσεων που προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση κατά της ανωτέρω διακηρύξεως.


ΕΣ/ΤΜ.6/300/2014 (Α΄ ΔΙΑΚΟΠΩΝ)

Ζητείται η ανάκληση της 245/2014 πράξης του Ε΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου:Με δεδομένα τα πραγματικά αυτά περιστατικά, απαραδέκτως ζητείται η ανάκληση της ως άνω πράξης του Κλιμακίου, καθόσον με αυτήν κρίθηκε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της ελεγχόμενης σύμβασης. Άλλωστε, οι ισχυρισμοί της αιτούσας ότι η διάταξη του άρθρου 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013, αντίκειται στα άρθρα 20 παρ. 1 και 4 παρ. 1 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ αυτού, είναι, με βάση τα γενόμενα δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, αβάσιμοι. Ειδικότερα, η προαναφερόμενη διάταξη δεν αντιβαίνει στην αρχή της ίσης δικονομικής μεταχείρισης των διαγωνιζομένων (άρθρο 4 του Συντάγματος), καθόσον η ανάδοχος (.........) και η αιτούσα Κοινοπραξία, η οποία κατετάγη εν προκειμένω δεύτερη κατά σειρά μειοδοσίας, δεν τελούν υπό όμοιες συνθήκες, αφού η μεν αιτούσα συνιστά τρίτο πρόσωπο που δεν σχετίζεται πλέον με την υπόθεση της ανάθεσης του εν λόγω δημοσίου έργου, η δε ανάδοχος εταιρεία απέκτησε, δια της οριστικής κατακυρώσεως των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, την ιδιότητα του συμβαλλόμενου προσώπου, το οποίο και μόνο συνιστά (μαζί με την αντισυμβαλλόμενη αναθέτουσα αρχή), ενόψει του σκοπού της διάταξης και της φύσης του διενεργούμενου προσυμβατικού ελέγχου, υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από την ελεγχόμενη σύμβαση και έχει αποκλειστικά τη δυνατότητα άσκησης αίτησης ανάκλησης (απόφ. Τμ. Μείζ. Επτ. Σύνθ. Ε.Σ. 3658/2013). Άλλωστε, η χορήγηση, με την ίδια διάταξη (άρθρο 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013), της δυνατότητας άσκησης αίτησης ανάκλησης κατά πράξης Κλιμακίου μόνο στην περίπτωση, κατά την οποία κρίνεται ότι κωλύεται η υπογραφή του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης, λόγω μη νομιμότητας της προηγηθείσας διαγωνιστικής διαδικασίας και του οικείου σχεδίου, εισάγει θεμιτό περιορισμό στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον έλεγχο συμβάσεων του Δημοσίου μεγάλης οικονομικής αξίας (άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος). Τούτο, διότι σκοπός της ανωτέρω διάταξης είναι η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και η ταχεία ολοκλήρωση του ελέγχου, προκειμένου να επιτευχθεί η απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησης και η ανάπτυξη της συναλλακτικής της δράσης για την έγκαιρη ικανοποίηση των υφισταμένων δημοσίων αναγκών, μέσω της αποτροπής υποβολής παρελκυστικών αιτήσεων ανάκλησης επί διαγωνισμού, το αποτέλεσμα του οποίου έχει κατακυρωθεί αμετακλήτως (απόφ. Τμ. Μείζ. Επταμ. Σύνθ. Ε.Σ. 3657/2013). Ο Πρόεδρος του Τμήματος, Αντιπρόεδρος Νικόλαος Αγγελάρας, έχει τη γνώμη ότι κρίσεις σε ισχυρισμούς ή αιτιάσεις που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων δεν καλύπτονται από το προσωρινό δεδικασμένο που από την απόφαση αυτή απορρέει. Στην προκειμένη περίπτωση από την προσβαλλόμενη πράξη, η οποία είναι παντελώς αόριστη, δεν προκύπτουν, ενόψει και των τιθέμενων αιτιάσεων, αιτιολογίες με βάση τις οποίες το Κλιμάκιο κατέληξε στην κρίση του ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της επίμαχης σύμβασης. Ως εκ τούτου, κατά παραδοχή της αίτησης, θα έπρεπε να αναπεμφθεί ο φάκελος της σύμβασης στο Ε΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκειμένου αυτό να ασκήσει την ελεγκτική του αρμοδιότητα κατά τρόπο σύμφωνο με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος, διαλαμβάνοντας τις επιβαλλόμενες από τη φύση του ελέγχου, που σε κάθε περίπτωση ενεργείται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, αιτιολογίες.(...)Απορρίπτει την αίτηση.


ΣΤΕ/ΕΑ/354/2014

Παροχή υπηρεσιών ασφάλειας αερομεταφορών..Επειδή, οι ως άνω ισχυρισμοί της .... δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς την βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της .... να συνεχίσει (μέχρι 24.5.2015, ήτοι ένα έτος μετά την λήξη της αρχικής συμβάσεως με την αιτούσα) την ακολουθουμένη μέχρι σήμερα πρακτική της μονομερούς παρατάσεως των συναφθεισών συμβάσεων (πρβλ. Ε.Α. 222/2013) – τυχόν καθυστερήσεις κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος διαγωνισμού μετά τον Απρίλιο του 2015 δεν θα οφείλονται στην ζητούμενη αναστολή εκτελέσεως της διακηρύξεως, αλλά σε αβέβαια και μελλοντικά γεγονότα (υποβολή ενστάσεων και προσφυγών στα επόμενα στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας). Επειδή, πρέπει κατόπιν αυτών να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης υπ’ αριθμ. Δ11/Ε/26887/17399/1.9.2014 πράξεως του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, με την οποίαν απορρίφθηκε η προσφυγή της αιτούσης κατά της διακηρύξεως, καθώς επίσης και ν΄ ανασταλεί η περαιτέρω πρόοδος της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση της συμβάσεως, που προκηρύχθηκε με την 5/2014 διακήρυξη της Υπηρεσίας ... [υπ’ αρ. πρωτ. Δ11/Ε/ 19991/13041/ 30.6.2014 απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων]. Οίκοθεν νοείται ότι, κατά το άρθρο 5 παρ. 8 του ν. 3886/2010, η αναθέτουσα Αρχή μπορεί να επαναλάβει την διαγωνιστική διαδικασία, αναμορφώνοντας καταλλήλως τους ως άνω επιμάχους όρους της διακηρύξεως.


ΣΤΕ ΕΑ 22/2017

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ-ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: .ο … ισχυρίζεται ότι η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με το ως άνω άρθρο 5 παρ. 5 εδάφιο δεύτερο του ν. 3886/2010, διότι συντρέχουν προς τούτο επιτακτικοί λόγοι γενικού δημοσίου συμφέροντος. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι η υποχρέωση της εμπορικής χρήσης έξυπνων συστημάτων μέτρησης ηλεκτρικής ενέργειας σε συγκεκριμένο επί του συνόλου ποσοστό (80%) έως το 2020 είναι επιβεβλημένη από την Οδηγία 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αλλά και περαιτέρω από διατάξεις εθνικού δικαίου (άρθρο 59 του ν. 4001/2011, βλ. και Δ5/ΗΛ/Α/Φ33/2067/4.2.2013 απόφαση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Β΄ 297), που προβλέπουν ρητώς τον εξοπλισμό με ευφυή συστήματα μέτρησης τουλάχιστον ποσοστού 80% των πελατών έως το 2020. Ενόψει των ανωτέρω, κατά τον …, η τυχόν αποδοχή της αιτήσεως και η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του επίδικου διαγωνισμού και στην ανάθεση του χρηματοδοτούμενου και από κοινοτικούς πόρους έργου, από την εκτέλεση του οποίου θα αντληθούν τα απαραίτητα πορίσματα για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του μείζονος έργου, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την τήρηση της υποχρέωσης εγκατάστασης του συνόλου των «έξυπνων» μετρητών έως το 2020. Με τους ισχυρισμούς, όμως αυτούς, δεν στοιχειοθετείται επαρκώς και κατά τρόπο συγκεκριμένο ο κίνδυνος μη ολοκλήρωσης του μείζονος έργου έως το 2020, κατόπιν της χορήγησης αναστολής της επίδικης διαγωνιστικής διαδικασίας και ως εκ τούτου, δεν δικαιολογείται, εν προκειμένω, η απόρριψη της κρινόμενης αίτησης για λόγους δημοσίου συμφέροντος.Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στη σκέψη 13, να απορριφθεί η ασκηθείσα παρέμβαση και να ανασταλεί η εκτέλεση της 1/12.1.2017 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του … μέχρι την έκδοση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία η αιτούσα πρέπει να ασκήσει, κατά το άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς όσων διατάσσονται με την παρούσα απόφαση...


ΔΕΦΑΘ/99/2015

Προμήθεια «διατάξεων ενδοσκοπίας και ενδοχειρουργικής», οι επαναλαμβανόμενες και με την κρινόμενη αίτηση ανωτέρω αιτιάσεις της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσας περί μη νόμιμου αποκλεισμού της για τα είδη με α/α 7.3 και 11.3, λόγω συμμόρφωσης της προσφοράς της προς τις τεχνικές προδιαγραφές της διακήρυξης, αλλά και περί απαραδέκτου των προσφορών των προαναφερόμενων εταιρειών για τα συγκεκριμένα είδη, αναφερόμενες, ειδικότερα,σε παράβαση συγκεκριμένων όρων των τεχνικών προδιαγραφών της διακήρυξης είναι αρκούντως ορισμένες και, ως εκ τούτου, έχρηζαν αιτιολογημένης απάντησης από την Αναθέτουσα Αρχή. Η αντιμετώπιση, εξάλλου, των ως άνω αιτιάσεων, που ανάγονται σε ζητήματα τεχνικής φύσης, προϋποθέτει ουσιαστική έρευνα και εκτίμηση από την Αναθέτουσα Αρχή των στοιχείων των επίμαχων προσφορών και δεν μπορεί να γίνει πρωτοτύπως από το Δικαστήριο (δικάζον σε Συμβούλιο). Συνεπώς, φαίνεται ότι η σιωπηρή απόρριψη της προδικαστικής προσφυγής της αιτούσας στερείται νόμιμης αιτιολογίας (πρβλ ΕΑ ΣτΕ 117/2010, σκέψη 5, 962/2010, σκέψη 8, 983/2009, σκέψη6 κ.ά.) και, ως εκ τούτου,πιθανολογούνται σοβαρώς ως βάσιμοι οι προβαλλόμενοι με την κρινόμενη αίτηση σχετικοί ισχυρισμοί της αιτούσας.(..)Περαιτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί κατά το μέρος που αφορά την προσφορά της αιτούσας για το είδος με α/α 5.12, να αποδοθεί το κατ` άρθρο 5 παρ. 1 του ν.3886/2010 καταβληθέν παράβολο ύψους 34.808,22 ως και αυτό των 100 ευρώ, να συμψηφισθεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ της αιτούσας και του καθ` ου και, τέλος, να επιβληθεί, συμμέτρως, σε βάρος των παρεμβαινουσών εταιρειών η δικαστική δαπάνη της αιτούσας, η οποία ανέρχεται στο ποσό των 245, 50 ευρώ (άρθρο 50ν.3659/2008 {Α΄ 77}, 275 παρ. 1, 6 τελευταίο εδάφιο και 7 εδάφιο α΄ Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας {ν.2717/1999, Α΄ 97} και 1117864/2297/Α0012/7-12-2007 {Β΄ 2422} κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Δικαιοσύνης «Προσδιορισμός των ελάχιστων αμοιβών των Δικηγόρων»).


ΣΤΕ ΕΑ 136/2013

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ-ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ:Επειδή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στις προηγούμενες σκέψεις, η ανωτέρω αιτιολογία με την οποία έγινε δεκτή η προδικαστική προσφυγή της παρεμβαίνουσας εταιρείας «... Α.Ε.» φαίνεται νόμιμη, οι δε προβαλλόμενοι περί του αντιθέτου λόγοι της υπό κρίση αιτήσεως ότι εφόσον η φορολογική ενημερότητα βάσει της οποίας εκδόθηκε η ενημερότητα πτυχίου είχε λήξει κατά την ημέρα του διαγωνισμού, μόνον με υπεύθυνη δήλωση μπορούσε, βάσει της διάταξης του άρθρου 23 (περίπτ. 23.2.1) της διακήρυξης, να αποδειχθεί και όχι και με υποβληθέντα αποδεικτικά φορολογικής ενημερότητας, καθώς και ότι η σχετική υπεύθυνη δήλωση που υπεβλήθη από τη ... Α.Ε. για την απόδειξη της φορολογικής της ενημερότητας, έπρεπε, σύμφωνα με την ίδια διάταξη, να φέρει θεώρηση του γνησίου της υπογραφής, δεν πιθανολογούνται σοβαρώς ως βάσιμοι.Επειδή, κατόπιν αυτών, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση και να γίνει δεκτή η παρέμβαση που ασκήθηκε από την «... ΑΕ», καθώς και οι λοιπές παρεμβάσεις που ασκήθηκαν σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 1 τρίτη υποπαρ. του ν. 3900/2010. Περαιτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι πρέπει να καταπέσει το ήδη καταβληθέν παράβολο των 100 ευρώ, να απαλλαγεί, όμως, ο αιτών της καταβολής του λοιπού επιβλητέου, σύμφωνα με τα προκτεθέντα, παραβόλου, δεδομένου ότι το ζήτημα αν το άρθρο 11 της από 4.12.2012 πράξης νομοθετικού περιεχομένου, και ήδη το άρθρο 28 του ν. 4111/2013, είναι σύμφωνο προς διατάξεις του Συντάγματος και του ενωσιακού δικαίου, ως προς το οποίο ο αιτών ευλόγως διατηρούσε αμφιβολίες, κρίνεται για πρώτη φορά από την Επιτροπή Αναστολών της Ολομελείας, καθώς και ότι, μετά την επίλυση του ζητήματος αυτού, η Επιτροπή αποφάσισε να κρατήσει την υπόθεση και να δικάσει την κρινόμενη αίτηση ασφαλιστικών μέτρων χωρίς να δοθεί η δυνατότητα στον αιτούντα να εκτιμήσει, ενόψει των κριθέντων ως προς το εν λόγω ζήτημα, που αφορά στο συνταγματικό του δικαίωμα να έχει πρόσβαση στην προσωρινή δικαστική προστασία, το ενδεχόμενο υποβολής παραίτησης από την κρινόμενη αίτηση.