Χορήγηση τηλεοπτικών αδειών...Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η Επιτροπή κρίνει ότι, ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι δεν προέκυψε, κατά τα προεκτεθέντα, βλάβη της αιτούσης δικαιολογούσα την αποδοχή της κρινομένης αιτήσεως, συντρέχουν εν προκειμένω –κατά τα βασίμως προβαλλόμενα και από τη Διοίκηση– επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν την ταχεία ολοκλήρωση της επίμαχης διαγωνιστικής διαδικασίας και ότι, προεχόντως για τον λόγο αυτό, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση (πρβλ. ΕΑ ασφ.μ. 425/2014, 318 – 323/2012, 356/2011, 382, 923, 987/2010, 1126/2007, 1243/206 κ.ά.). Εν όψει δε τούτου, πρέπει να αποδοθεί στην αιτούσα το καταβληθέν παράβολο των 20.000 ευρώ, σύμφωνα με τη διάταξη του τελευταίου εδαφίου της παραγράφου 1 του άρθρου 5 του ν. 3886/2010, η οποία προστέθηκε με το άρθρο 74 παρ. 2 του ν. 4146/2013.

Χορήγηση τηλεοπτικών αδειών...Περαιτέρω, από τα εκτεθέντα αναλυτικώς στην τρίτη σκέψη συνάγεται ότι το έτος 1989 άρχισαν να λειτουργούν πολλοί τηλεοπτικοί σταθμοί αυθαιρέτως και χωρίς άδεια, εκδόθηκε δε, το 1993, χωρίς διαγωνιστικές διαδικασίες, περιορισμένος αριθμός αδειών ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών τοπικής εμβέλειας με δυνατότητα τεχνικής δικτυώσεως για απόκτηση εθνικής εμβέλειας· οι άδειες, όμως, αυτές δεν ετελειώθησαν, αλλά μετά 9 μήνες ανεκλήθησαν αυτοδικαίως, έκτοτε δε, ως προς τους τελευταίους ως άνω τηλεοπτικούς σταθμούς, είτε δεν υπήρχε, για μακρά χρονικά χρονικά διαστήματα, καμία νομική κάλυψη για τη λειτουργία τους, είτε επεχειρείτο –ακόμη και μετά τη μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση με τα άρθρα 13 και 14 του ν. 3592/2007– η «νομιμοποίηση» της λειτουργίας τους με αλλεπάλληλες νομοθετικές διατάξεις σε συνάρτηση με την ολοκλήρωση προκηρυχθεισών διαγωνιστικών διαδικασιών (άρθρο 17 παρ. 3 ν. 2644/1998) ή, τις περισσότερες φορές, ασυνδέτως προς προηγουμένη έκδοση προκηρύξεων, επ' αόριστον, σε αντίθεση με την προαναφερθείσα νομολογία του ΣτΕ (3578/2010 Ολομ. κ.ά.). Εν όψει και του ζητήματος αυτού, κρίθηκε με την αιτιολογική έκθεση του ν. 4339/2015, «επιβεβλημένη η χορήγηση αδειών με απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης», ενώ, όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του –προστεθέντος με τον ν. 4367/2016– άρθρου 2Α του ν. 4339/2015, η «ανάγκη άμεσης νομοθετικής παρέμβασης» καθίσταται «επιτακτική» και από τη λήξη, στις 31.12.2015, της «πολλάκις παραταθείσης» σχετικής προθεσμίας. Τέλος, με τη Σύμβαση Οικονομικής Ενίσχυσης από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, το σχέδιο της οποίας κυρώθηκε με τον ν. 4336/2015 (Α΄ 94), η Χώρα ανέλαβε δέσμευση θεσπίσεως διαρθρωτικών δημοσιονομικών μέτρων που θα συμπεριλαμβάνουν, εκτός άλλων, και την «αναγγελία προκήρυξης δημόσιου διεθνούς διαγωνισμού υποβολής προσφορών για την απόκτηση τηλεοπτικών αδειών και την καταβολή τελών που αφορούν τη χρήση των αντίστοιχων συχνοτήτων» (άρθρο 3 παρ. Γ υποπαρ. 2.1).

Καθαρισμός σταθμών μετρό:...Επειδή, η Επιτροπή Αναστολών, σταθμίζοντας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 3886/2010, τα συμφέροντα των διαδίκων, κρίνει ότι οι ανωτέρω ισχυρισμοί της «...» δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς τη βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της «...» να συνεχίσει την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα (προς αντιμετώπιση των καθυστερήσεων κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος με την ΤΔ-032/2012 διακήρυξη διαγωνισμού) πρακτική της διεξαγωγής διαγωνισμών βραχείας διαρκείας- η ανωτέρω εταιρεία δύναται, πάντως, όπως η ίδια αναφέρει στο από 6.6.2013 έγγραφο συμπληρωματικών απόψεων, είτε να προβεί σε απ’ ευθείας ανάθεση των σχετικών υπηρεσιών είτε να προσφύγει στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Εν όψει των ανωτέρω, η Επιτροπή Αναστολών κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση της ΤΔ-027/13 διακηρύξεως της «...» μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα ημερών από την έκδοση της παρούσης αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσομένου ασφαλιστικού μέτρου (άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010), κατόπιν δε τούτου παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών αιτιάσεων που προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση κατά της ανωτέρω διακηρύξεως.

Ανάδειξη αναδόχου υπηρεσιών φύλαξης...Κατά την εκτίμηση της Επιτροπής Αναστολών, ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως, κατά την προμνησθείσα διάταξη του ν. 3886/2010, διότι η .... δεν προβάλλει, πάντως, ότι υφίσταται αδυναμία ή ουσιώδης δυσχέρεια προσφυγής σε άλλες προσωρινές λύσεις (π.χ. νομική ή πραγματική αδυναμία περαιτέρω παρατάσεως της χρονικής διάρκειας των υφιστάμενων συμβάσεων παροχής υπηρεσιών φύλαξης των εγκαταστάσεων) για την αντιμετώπιση του σχετικού προβλήματος, μέχρις ότου ανακηρυχθεί ανάδοχος από τον συγκεκριμένο διαγωνισμό (πρβλ. Ε.Α. 446/2014, 415/2014).Επειδή, ενόψει των ανωτέρω εκτεθέντων, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, να ανασταλεί η εκτέλεση της υπ’ αριθμ. 67/18.2.2015 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου της ανώνυμης εταιρείας «....», όπως αυτή διορθώθηκε – συμπληρώθηκε με την υπ’ αριθμ. 72/6.4.2015 απόφαση του ίδιου Διοικητικού Συμβουλίου και να διαταχθεί η μη υπογραφή της σχετικής συμβάσεως μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα (30) ημερών από την επίδοση σ’ αυτήν της παρούσας αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσόμενου ασφαλιστικού μέτρου (άρθρο 5 παρ. 7 ν. 3886/2010), και να απορριφθεί η παρέμβαση.Επειδή, περαιτέρω, πρέπει να διαταχθεί η απόδοση στην αιτούσα του παραβόλου, το οποίο κατέβαλε, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 του ν. 3886/2010, κατά τα εκτιθέμενα στην σκέψη 1.

Εκτέλεση δημόσιου συγκοινωνιακού έργου- ανάδειξη αναδόχου:... Με τα δεδομένα αυτά, το γεγονός ότι η αιτούσα δεν υπέβαλε προσφορά στον επίμαχο διαγωνισμό δεν της αποστερεί το έννομο συμφέρον προς άσκηση της κρινομένης αιτήσεως, εφ’ όσον ισχυρίζεται ότι η υποβολή προσφοράς εκ μέρους της κατέστη αδύνατη λόγω των προβαλλομένων με την κρινόμενη αίτηση πλημμελειών της διακηρύξεως του διαγωνισμού και, ειδικότερα, λόγω της ανωτέρω εξαιρετικά συντόμου προθεσμίας υποβολής των προσφορών των διαγωνιζομένων, η οποία θεσπίσθηκε από τη διάταξη του άρθρου 7.4 της διακηρύξεως, ο δε περί του αντιθέτου ισχυρισμός της «....» είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, εφ’ όσον, σύμφωνα με τις αναφερθείσες σε προηγούμενη σκέψη διατάξεις, ο ένδικος διαγωνισμός εμπίπτει στο πεδίον εφαρμογής της οδηγίας 2004/17/ΕΚ, αφ’ ενός μεν η διακήρυξή του έπρεπε να δημοσιευθεί στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφ’ ετέρου δε ως ελάχιστη προθεσμία υποβολής των προσφορών έπρεπε να ορισθεί το χρονικό διάστημα των πενήντα δύο ημερών από την ημερομηνία αποστολής της διακηρύξεως του διαγωνισμού προς δημοσίευση στην εν λόγω Επίσημη Εφημερίδα. Συνεπώς, εφ’ όσον εν προκειμένω η διακήρυξη του διαγωνισμού δημοσιεύθηκε, κατά τα προαναφερθέντα, μόνο στον ελληνικό τύπο, ορίσθηκε δε ως καταληκτική προθεσμία υποβολής των προσφορών το χρονικό διάστημα των δέκα εννέα ημερών από τη δημοσίευση αυτή, πιθανολογείται σοβαρώς ότι συνέτρεξε παραβίαση των ως άνω διεπουσών τον διαγωνισμό διατάξεων, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση.(...)Επειδή, η Επιτροπή Αναστολών, σταθμίζοντας, σύμφωνα με το άρθρο 5 του ν. 3886/2010, τα συμφέροντα των διαδίκων, κρίνει ότι οι ανωτέρω ισχυρισμοί της «....» δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς τη βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της «....» να συνεχίσει την ακολουθούμενη μέχρι σήμερα (προς αντιμετώπιση των καθυστερήσεων κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος με την ... διακήρυξη διαγωνισμού) πρακτική της διεξαγωγής διαγωνισμών βραχείας διαρκείας- η ανωτέρω εταιρεία δύναται, πάντως, όπως η ίδια αναφέρει στο από 6.6.2013 έγγραφο συμπληρωματικών απόψεων, είτε να προβεί σε απ’ ευθείας ανάθεση των σχετικών υπηρεσιών είτε να προσφύγει στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Εν όψει των ανωτέρω, η Επιτροπή Αναστολών κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ανασταλεί η εκτέλεση της ... διακηρύξεως της «....» μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα εντός τριάντα ημερών από την έκδοση της παρούσης αποφάσεως, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς του διατασσομένου ασφαλιστικού μέτρου (άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010), κατόπιν δε τούτου παρέλκει ως αλυσιτελής η έρευνα των λοιπών αιτιάσεων που προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση κατά της ανωτέρω διακηρύξεως.

Ζητείται η ανάκληση της 245/2014 πράξης του Ε΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου:Με δεδομένα τα πραγματικά αυτά περιστατικά, απαραδέκτως ζητείται η ανάκληση της ως άνω πράξης του Κλιμακίου, καθόσον με αυτήν κρίθηκε ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της ελεγχόμενης σύμβασης. Άλλωστε, οι ισχυρισμοί της αιτούσας ότι η διάταξη του άρθρου 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013, αντίκειται στα άρθρα 20 παρ. 1 και 4 παρ. 1 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ αυτού, είναι, με βάση τα γενόμενα δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, αβάσιμοι. Ειδικότερα, η προαναφερόμενη διάταξη δεν αντιβαίνει στην αρχή της ίσης δικονομικής μεταχείρισης των διαγωνιζομένων (άρθρο 4 του Συντάγματος), καθόσον η ανάδοχος (.........) και η αιτούσα Κοινοπραξία, η οποία κατετάγη εν προκειμένω δεύτερη κατά σειρά μειοδοσίας, δεν τελούν υπό όμοιες συνθήκες, αφού η μεν αιτούσα συνιστά τρίτο πρόσωπο που δεν σχετίζεται πλέον με την υπόθεση της ανάθεσης του εν λόγω δημοσίου έργου, η δε ανάδοχος εταιρεία απέκτησε, δια της οριστικής κατακυρώσεως των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, την ιδιότητα του συμβαλλόμενου προσώπου, το οποίο και μόνο συνιστά (μαζί με την αντισυμβαλλόμενη αναθέτουσα αρχή), ενόψει του σκοπού της διάταξης και της φύσης του διενεργούμενου προσυμβατικού ελέγχου, υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από την ελεγχόμενη σύμβαση και έχει αποκλειστικά τη δυνατότητα άσκησης αίτησης ανάκλησης (απόφ. Τμ. Μείζ. Επτ. Σύνθ. Ε.Σ. 3658/2013). Άλλωστε, η χορήγηση, με την ίδια διάταξη (άρθρο 35 παρ. 5 εδ. α΄ του ν. 4129/2013, όπως αντικαταστάθηκε με τη διάταξη του άρθρου 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013), της δυνατότητας άσκησης αίτησης ανάκλησης κατά πράξης Κλιμακίου μόνο στην περίπτωση, κατά την οποία κρίνεται ότι κωλύεται η υπογραφή του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης, λόγω μη νομιμότητας της προηγηθείσας διαγωνιστικής διαδικασίας και του οικείου σχεδίου, εισάγει θεμιτό περιορισμό στη συνταγματικώς κατοχυρωμένη αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον έλεγχο συμβάσεων του Δημοσίου μεγάλης οικονομικής αξίας (άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος). Τούτο, διότι σκοπός της ανωτέρω διάταξης είναι η προστασία του δημοσίου συμφέροντος και η ταχεία ολοκλήρωση του ελέγχου, προκειμένου να επιτευχθεί η απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησης και η ανάπτυξη της συναλλακτικής της δράσης για την έγκαιρη ικανοποίηση των υφισταμένων δημοσίων αναγκών, μέσω της αποτροπής υποβολής παρελκυστικών αιτήσεων ανάκλησης επί διαγωνισμού, το αποτέλεσμα του οποίου έχει κατακυρωθεί αμετακλήτως (απόφ. Τμ. Μείζ. Επταμ. Σύνθ. Ε.Σ. 3657/2013). Ο Πρόεδρος του Τμήματος, Αντιπρόεδρος Νικόλαος Αγγελάρας, έχει τη γνώμη ότι κρίσεις σε ισχυρισμούς ή αιτιάσεις που δεν έχουν συμπεριληφθεί στην απόφαση των ασφαλιστικών μέτρων δεν καλύπτονται από το προσωρινό δεδικασμένο που από την απόφαση αυτή απορρέει. Στην προκειμένη περίπτωση από την προσβαλλόμενη πράξη, η οποία είναι παντελώς αόριστη, δεν προκύπτουν, ενόψει και των τιθέμενων αιτιάσεων, αιτιολογίες με βάση τις οποίες το Κλιμάκιο κατέληξε στην κρίση του ότι δεν κωλύεται η υπογραφή της επίμαχης σύμβασης. Ως εκ τούτου, κατά παραδοχή της αίτησης, θα έπρεπε να αναπεμφθεί ο φάκελος της σύμβασης στο Ε΄ Κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προκειμένου αυτό να ασκήσει την ελεγκτική του αρμοδιότητα κατά τρόπο σύμφωνο με το άρθρο 98 παρ. 1 β΄ του Συντάγματος, διαλαμβάνοντας τις επιβαλλόμενες από τη φύση του ελέγχου, που σε κάθε περίπτωση ενεργείται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, αιτιολογίες.(...)Απορρίπτει την αίτηση.

Παροχή υπηρεσιών ασφάλειας αερομεταφορών..Επειδή, οι ως άνω ισχυρισμοί της .... δεν αρκούν για να θεωρηθεί ότι συντρέχει εν προκειμένω επιτακτικός λόγος δημοσίου συμφέροντος, ο οποίος, σταθμιζόμενος προς την βλάβη της αιτούσης, θα επέβαλλε την απόρριψη της κρινομένης αιτήσεως ασφαλιστικών μέτρων. Τούτο δε διότι –ανεξαρτήτως της δυνατότητος της .... να συνεχίσει (μέχρι 24.5.2015, ήτοι ένα έτος μετά την λήξη της αρχικής συμβάσεως με την αιτούσα) την ακολουθουμένη μέχρι σήμερα πρακτική της μονομερούς παρατάσεως των συναφθεισών συμβάσεων (πρβλ. Ε.Α. 222/2013) – τυχόν καθυστερήσεις κατά την εξέλιξη του προκηρυχθέντος διαγωνισμού μετά τον Απρίλιο του 2015 δεν θα οφείλονται στην ζητούμενη αναστολή εκτελέσεως της διακηρύξεως, αλλά σε αβέβαια και μελλοντικά γεγονότα (υποβολή ενστάσεων και προσφυγών στα επόμενα στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας). Επειδή, πρέπει κατόπιν αυτών να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης υπ’ αριθμ. Δ11/Ε/26887/17399/1.9.2014 πράξεως του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, με την οποίαν απορρίφθηκε η προσφυγή της αιτούσης κατά της διακηρύξεως, καθώς επίσης και ν΄ ανασταλεί η περαιτέρω πρόοδος της διαγωνιστικής διαδικασίας για την ανάθεση της συμβάσεως, που προκηρύχθηκε με την 5/2014 διακήρυξη της Υπηρεσίας ... [υπ’ αρ. πρωτ. Δ11/Ε/ 19991/13041/ 30.6.2014 απόφαση του Υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων]. Οίκοθεν νοείται ότι, κατά το άρθρο 5 παρ. 8 του ν. 3886/2010, η αναθέτουσα Αρχή μπορεί να επαναλάβει την διαγωνιστική διαδικασία, αναμορφώνοντας καταλλήλως τους ως άνω επιμάχους όρους της διακηρύξεως.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ-ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: .ο … ισχυρίζεται ότι η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί, σύμφωνα με το ως άνω άρθρο 5 παρ. 5 εδάφιο δεύτερο του ν. 3886/2010, διότι συντρέχουν προς τούτο επιτακτικοί λόγοι γενικού δημοσίου συμφέροντος. Ειδικότερα, υποστηρίζει ότι η υποχρέωση της εμπορικής χρήσης έξυπνων συστημάτων μέτρησης ηλεκτρικής ενέργειας σε συγκεκριμένο επί του συνόλου ποσοστό (80%) έως το 2020 είναι επιβεβλημένη από την Οδηγία 2009/72/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αλλά και περαιτέρω από διατάξεις εθνικού δικαίου (άρθρο 59 του ν. 4001/2011, βλ. και Δ5/ΗΛ/Α/Φ33/2067/4.2.2013 απόφαση του Υφυπουργού Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, Β΄ 297), που προβλέπουν ρητώς τον εξοπλισμό με ευφυή συστήματα μέτρησης τουλάχιστον ποσοστού 80% των πελατών έως το 2020. Ενόψει των ανωτέρω, κατά τον …, η τυχόν αποδοχή της αιτήσεως και η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του επίδικου διαγωνισμού και στην ανάθεση του χρηματοδοτούμενου και από κοινοτικούς πόρους έργου, από την εκτέλεση του οποίου θα αντληθούν τα απαραίτητα πορίσματα για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση του μείζονος έργου, αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την τήρηση της υποχρέωσης εγκατάστασης του συνόλου των «έξυπνων» μετρητών έως το 2020. Με τους ισχυρισμούς, όμως αυτούς, δεν στοιχειοθετείται επαρκώς και κατά τρόπο συγκεκριμένο ο κίνδυνος μη ολοκλήρωσης του μείζονος έργου έως το 2020, κατόπιν της χορήγησης αναστολής της επίδικης διαγωνιστικής διαδικασίας και ως εκ τούτου, δεν δικαιολογείται, εν προκειμένω, η απόρριψη της κρινόμενης αίτησης για λόγους δημοσίου συμφέροντος.Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στη σκέψη 13, να απορριφθεί η ασκηθείσα παρέμβαση και να ανασταλεί η εκτέλεση της 1/12.1.2017 αποφάσεως του Διοικητικού Συμβουλίου του … μέχρι την έκδοση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία η αιτούσα πρέπει να ασκήσει, κατά το άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010, προκειμένου να διατηρηθεί η ισχύς όσων διατάσσονται με την παρούσα απόφαση...

Προμήθεια γραμμικού επιταχυντή: Επειδή, το καθ’ ου, με υπόμνημα που κατέθεσε μετά τη συζήτηση της υποθέσεως, μέσα στην προθεσμία, που του χορηγήθηκε γι’ αυτό (16.5.2011), ισχυρίζεται ότι η κρινόμενη αίτηση «πρέπει να απορριφθεί για λόγους επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος αναγομένους στην κατεπείγουσα ανάγκη προμήθειας του υπό προμήθεια μηχανήματος προς κάλυψη θεραπευτικών αναγκών των καρκινοπαθών ασθενών». Προβάλλει δε σχετικώς ότι ο [αρχικός] διαγωνισμός για την προμήθεια ενός συστήματος γραμμικού επιταχυντή προκηρύχθηκε το 2004 «με σκοπό να καλυφθούν οι ανάγκες για την θεραπεία καρκινοπαθών στρατιωτικών και των τριών όπλων των Ενόπλων Δυνάμεων και των μελών των οικογενειών των αλλά και των Σωμάτων Ασφαλείας που νοσηλεύονται στο ...», ότι «οι Γραμμικοί Επιταχυντές είναι τα πλέον σύγχρονα μηχανήματα για την θεραπεία του καρκίνου», και ότι «ήδη έχουν παρέλθει 6 και πλέον έτη χωρίς να έχει εγκατασταθεί το ως άνω μηχάνημα στο …. με προφανείς συνέπειες για τη θεραπεία των καρκινοπαθών ασθενών». Ο ισχυρισμός, όμως, αυτός είναι απορριπτέος. Διότι, εκτός του ότι προβάλλεται απαραδέκτως για πρώτη φορά με το πιο πάνω, μετά τη συζήτηση κατατεθέν υπόμνημα (ΕΑ 418/2010 κ.ά.), δεν εξειδικεύονται, πάντως, επαρκώς με αυτόν, με την επίκληση σχετικών στοιχείων, οι συγκεκριμένες συνθήκες (ως προς τον συνολικό νοσοκομειακό εξοπλισμό, την κίνηση των ασθενών κ.λ.π.) ώστε, ενόψει αυτών, να μπορεί να κριθεί αν πράγματι συντρέχει, στην προκειμένη περίπτωση, ο προβαλλόμενος λόγος επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος που θα επέβαλλε, κατά το νόμο, την απόρριψη, άνευ άλλου, της κρινομένης αιτήσεως.Με τα δεδομένα αυτά, και λαμβάνοντας περαιτέρω υπόψη ότι το δημόσιο συμφέρον επιτάσσει επίσης την τήρηση της νομιμότητας κατά τη διαγωνιστική διαδικασία προς σύναψη δημόσιων συμβάσεων (ΕΑ 395/2008, 245/2011 κ.ά.), η Επιτροπή Αναστολών, σταθμίζοντας τα εκατέρωθεν συμφέροντα, κρίνει ότι πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση για το λόγο που, κατά τα προεκτεθέντα, πιθανολογήθηκε βάσιμος, παρελκούσης ως αλυσιτελούς της εξετάσεως των λοιπών προβαλλόμενων λόγων, να ανασταλεί δε η εκτέλεση της προσβαλλομένης πράξεως, μέχρι τη δημοσίευση οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας επί της αιτήσεως ακυρώσεως, την οποία οφείλει να ασκήσει η αιτούσα, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 παρ. 7 του ν. 3886/2010, προκειμένου να διατηρηθούν σε ισχύ τα διατασσόμενα με την παρούσα ασφαλιστικά μέτρα. Μετά την αποδοχή δε της κρινόμενης αίτησης, πρέπει ν’ απορριφθεί η παρέμβαση.                                              

Προμήθεια αντιδραστηρίων και αναλωσίμων υλικών:..αβασίμως προβάλλεται ότι η διάταξη του άρθρου 73 παρ. 2 του ν. 4146/2013 εισάγει ανεπίτρεπτο περιορισμό στο δικαίωμα παροχής έννομης προστασίας για τους διαγωνιζομένους από τα δικαστήρια (άρθρα 20 παρ. 1 και 2 Συντ., 6 παρ. 1 Ε.Σ.Δ.Α.), δεδομένου ότι η διαδικασία προσυμβατικού ελέγχου αφορά, προεχόντως, στην αναθέτουσα αρχή, οι συμμετέχοντες δε στον οικείο διαγωνισμό δύνανται σε κάθε περίπτωση να προσφύγουν αυτοτελώς στα αρμόδια δικαστήρια και να ζητήσουν την ικανοποίηση των εννόμων συμφερόντων τους που απορρέουν από τη σχετική διαδικασία, ενώ η προθεσμία, καθώς και η άσκηση της προδικαστικής προσφυγής και της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων κατά της απόφασης κατακύρωσης των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 5 και 6 του ν. 3886/2010, κωλύουν τη σύναψη της σύμβασης, ενώ η άσκηση κατά της τελευταίας αίτησης ακύρωσης δεν καθίσταται άνευ αντικειμένου σε περίπτωση υπογραφής της σύμβασης με την αναδειχθείσα ανάδοχο εταιρεία, αφού η αναγνωρισμένη με δικαστική απόφαση παρανομία της κατακυρωτικής απόφασης μπορεί να αποτελέσει το θεμέλιο αποζημιωτικής αγωγής κατά του Δημοσίου. Περαιτέρω, η προαναφερόμενη διάταξη δεν αντιβαίνει στην αρχή της ίσης δικονομικής μεταχείρισης των διαγωνιζομένων (άρθρο 4 του Σ.), όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση, καθόσον η ανάδοχος και η αιτούσα εταιρεία, η οποία κατετάγη εν προκειμένω δεύτερη κατά σειρά μειοδοσίας, δεν τελούν υπό όμοιες συνθήκες, αφού η μεν αιτούσα συνιστά τρίτο πρόσωπο που δεν σχετίζεται πλέον με την υπόθεση της ανάθεσης της εν λόγω προμήθειας, η δε ανάδοχος εταιρεία απέκτησε, δια της οριστικής κατακυρώσεως των αποτελεσμάτων του διαγωνισμού, την ιδιότητα του συμβαλλόμενου προσώπου, το οποίο και μόνο συνιστά (μαζί με την αντισυμβαλλόμενη αναθέτουσα αρχή), ενόψει του προεκτεθέντος σκοπού της διάταξης και της φύσης του διενεργούμενου προσυμβατικού ελέγχου, υποκείμενο των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων που απορρέουν από την ελεγχόμενη σύμβαση και έχει αποκλειστικά τη δυνατότητα άσκησης αίτησης ανάκλησης.(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, ορθώς απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση η αίτηση της εταιρείας «….» για ανάκληση της 78/2013 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου και, απορριπτομένων ως αβασίμων των οικείων λόγων αναθεώρησης, πρέπει να απορριφθούν εν συνεχεία ως απαράδεκτοι οι λοιποί ισχυρισμοί της αιτούσας, με τους οποίους προβάλλονται πλημμέλειες της διαγωνιστικής διαδικασίας, καθόσον με αυτούς δεν πλήττεται η αιτιολογία της προσβαλλομένης απόφασης περί απορρίψεως της αίτησης ανάκλησης. (..)Απορρίπτει την αίτηση της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…», για αναθεώρηση της 3256/2013 απόφασης του VI Τμήματος (Γ΄ Διακοπών) του Ελεγκτικού Συνεδρίου.