Παροχή υπηρεσιών καθαριότητας των εξωτερικών χώρων (...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙ της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από τη διαφωνούσα Επίτροπο, τα αρμόδια όργανα του Πανεπιστημίου, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 68 παρ. 1 του ν. 3863/2010, αποδέχθηκαν την οικονομική προσφορά της φερομένης ως δικαιούχου ατομικής επιχείρησης, χωρίς να την καλέσουν για διευκρινήσεις, αφού η προσφορά αυτή, ως προς το διοικητικό κόστος και το εργολαβικό όφελος, που ανερχόταν ετησίως στα ποσά των 120 και 360 ευρώ, αντίστοιχα, εμφανιζόταν εξ αντικειμένου ως υπερβολικά χαμηλή. Το ότι η προσφορά εμφανιζόταν ως υπερβολικά χαμηλή προκύπτει από τη συνεκτίμηση των επίμαχων ποσών διοικητικού κόστους και εργολαβικού οφέλους, του αντικειμένου της σύμβασης, του χρονικού διαστήματος διάρκειας αυτής (ένα έτος) και του γεγονότος ότι σε αυτήν προβλεπόταν ότι ο ιδιοκτήτης της ατομικής επιχείρησης θα αποτελούσε τον έναν από τους τέσσερις καθημερινά και πλήρως απασχολούμενους στο έργο της καθαριότητας, για τον οποίο ωστόσο δεν υπολογίστηκε αμοιβή, καθόσον, όπως αναφέρεται στο από 13.3.2017 υπόμνημα της φερόμενης ως δικαιούχου ατομικής επιχείρησης, αυτός ασκεί επιχειρηματική δραστηριότητα (μέσω της ατομικής επιχείρησης) και ως αμοιβή για την παροχή των συγκεκριμένων υπηρεσιών λαμβάνει το εργολαβικό κέρδος.  Όφειλαν, συνεπώς, τα αρμόδια όργανα του Πανεπιστημίου να ζητήσουν διευκρινίσεις από την ως άνω ατομική επιχείρηση και ακολούθως, αφού εκτιμούσαν τη λυσιτέλεια των ισχυρισμών της, να αποφασίσουν αιτιολογημένα για την αποδοχή ή την απόρριψη της προσφοράς της. Επομένως, τα αρμόδια όργανα του Πανεπιστημίου, κρίνοντας ότι η εν λόγω προσφορά ήταν αποδεκτή και παραλείποντας να καλέσουν την ατομική επιχείρηση προς αιτιολόγηση των προαναφερθέντων στοιχείων της προσφοράς της, υπερέβησαν τα άκρα όρια της διακριτικής τους ευχέρειας, με συνέπεια η ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών στη φερόμενη ως δικαιούχο να μην είναι νόμιμη. Εξάλλου, ο ισχυρισμός που προβάλλεται με το 1164/7420/17.3.2017 έγγραφο του Πανεπιστημίου και με το από 13.3.2017 υπόμνημα της φερόμενης ως δικαιούχου ατομικής επιχείρησης ότι ο προσδιορισμός του εύλογου διοικητικού κόστους και εργολαβικού κέρδους ανάγεται στον τρόπο άσκησης της επιχειρηματικής δραστηριότητάς της, η οποία διαμόρφωσε την προσφορά της κατά την ελεύθερη κρίση της, αναλαμβάνοντας το βάρος του επιχειρηματικού κινδύνου, είναι απορριπτέος. Τούτο διότι δεν αίρει τον εμφανιζόμενο  χαρακτήρα της προσφοράς ως ασυνήθιστα χαμηλής, ούτε δύναται να θεραπεύσει την αναδειχθείσα ως άνω ουσιώδη παράβαση της διαδικασίας (βλ. πράξη Κ.Π.Ε.Δ. στο IV Τμ. 181/2016). Αλυσιτελώς δε επικαλείται το Πανεπιστήμιο δικαστικές αποφάσεις που εκδόθηκαν στο πλαίσιο άλλων διαγωνιστικών διαδικασιών για να αιτιολογήσει το εύλογο των στοιχείων της οικονομικής της προσφοράς, καθόσον η κρίση αυτή πρέπει να γίνεται από την αναθέτουσα αρχή, ενόψει των συγκεκριμένων συνθηκών της υπό σύναψη σύμβασης και των παρεχόμενων από τη διαγωνιζόμενη εταιρεία διευκρινίσεων. Ωστόσο, αβασίμως προβάλλει η Επίτροπος ότι η προσφορά της φερόμενης ως δικαιούχου ατομικής επιχείρησης έπρεπε να απορριφθεί, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 7 παρ. 3 της διακήρυξης, διότι οι αναγραφόμενες σε αυτή μηνιαίες αμοιβές ενός εκ των τεσσάρων απασχολούμενων – έστω και αν αυτός ήταν ο ιδιοκτήτης της ατομικής επιχείρησης – ήταν μηδενικές και, κατά συνέπεια υπολείπονταν των ελάχιστων νομίμων. Και τούτο, διότι η υποχρέωση αναγραφής στις υποβληθείσες στον εν λόγω διαγωνισμό προσφορές του ύψους του προϋπολογισμένου ποσού που αφορά τις πάσης φύσεως νόμιμες αποδοχές των εργαζομένων που θα απασχοληθούν στο έργο, που προβλέπεται στο άρθρο 68 του ν. 3862/2010 και στην οικεία διακήρυξη, αφορά σε εταιρείες που απασχολούν προσωπικό και στοχεύουν στην εισαγωγή ενός νομοθετικού πλαισίου για τη διασφάλιση των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων στις εταιρείες αυτές και όχι σε περιπτώσεις που ο ανάδοχος ασκεί ατομική επιχείρηση και παρέχει ο ίδιος τις σχετικές υπηρεσίες (πρβλ. KΠΕΔ στο VII Τμ. 124, 275/2013).

Άρα, βάσει των ανωτέρω όλως αντικειμενικών δεδομένων που ήδη με σαφήνεια προκύπτουν εξ όσων ο ίδιος ο καθ’ ου δήλωσε με τις αιτιολογήσεις του και με την προσφορά του, η προσφορά του καθ’ ου προκύπτει ως προδήλως και σαφώς ζημιογόνος και αποδεικνύεται η ανεπάρκεια της να καλύψει με το προσφερόμενο τίμημα της ανάγκες εκτέλεσης του έργου, ως και το μετ’ αυτού συναρτώμενο εργατικό και ασφαλιστικό κόστος (δεδομένου, ότι είναι αντικειμενικά ζημιογόνος και άρα, δεν καλύπτει το σύνολο της δαπάνης εκτέλεσης). Κατ’ αποτέλεσμα των ανωτέρω, μη νομίμως κρίθηκαν δεκτές οι εξηγήσεις του καθ’ ου, ενώ η αναθέτουσα είχε δεσμία αρμοδιότητα, όπως απορρίψει αυτές, διότι δεν τεκμηριώνουν την επάρκεια του τιμήματος για την κάλυψη του κόστους εκτέλεσης και αντιθέτως εξ αυτών προκύπτει η σχετική ανεπάρκεια του τιμήματος. Αντιστοίχως και κατά συνέπεια, η αναθέτουσα όφειλε να απορρίψει και την προσφορά του καθ’ ου, ως αντικειμενικώς ζημιογόνο και ούτως, η προσφορά είναι απαράδεκτη και απορριπτέα κατά τον όρο 4.1 της διακήρυξης (που ορίζει, ότι «Αν οι εξηγήσεις δεν γίνουν αποδεκτές, η προσφορά απορρίπτεται, ωστόσο δεν καταπίπτει η εγγυητική επιστολή συμμετοχής.»). Παρέλκει δε προς τούτο, η εξέταση των λοιπών σωρευτικών κατά της προσφοράς του, ισχυρισμών της προσφυγής. 4. Επειδή, επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η Προδικαστική Προσφυγή. Να ακυρωθεί η προσβαλλομένη καθ’ ο μέρος κατ’ έγκριση των Αεξηγήσεων επί της οικονομικής προσφοράς του καθ’ ου, δέχθηκε την προσφορά του και τον όρισε προσωρινό ανάδοχο

Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα αιτείται την ακύρωση της υπ’ αρ. …./2023 απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας Αττικής καθ’ ο μέρος αποφασίσθηκε η απόρριψη της οικονομικής προσφοράς της ως ασυνήθιστα χαμηλής, για τους λόγους που εκθέτει στην προδικαστική προσφυγή της.

Επειδή, δέον όπως επισημανθεί ότι η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται να απορρίψει προσφορά ως ασυνήθιστα χαμηλή, χωρίς προηγουμένως να έχει τοποθετηθεί αιτιολογημένα η αναθέτουσα αρχή στους ουσιώδεις ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τις ελλείψεις στις εξηγήσεις της για την αιτιολόγηση της προσφοράς της. Περαιτέρω, κατά τα ως άνω αναφερόμενα, η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται το πρώτον, καθ’ υποκατάσταση της αναθέτουσας αρχής, να απορρίψει την προσφορά της προσφεύγουσας κρίνοντάς την ως ασυνήθιστα χαμηλή, αφ’ ης στιγμής στην προσφορά της περιλαμβάνονται όλα τα επιμέρους κόστη και έχει προσηκόντως συμπληρωθεί το έντυπο της οικονομικής της προσφοράς, η δε προσβαλλόμενη πάσχει ακυρότητα λόγω μη νόμιμης, ήτοι σαφούς, ειδικής και επαρκούς, αιτιολογίας. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πρέπει να ακυρωθεί, κατά τα ειδικώς αναφερόμενα στις ανωτέρω σκέψεις, και η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στην αναθέτουσα αρχή, προκειμένου αυτή να ασκήσει τις κατά νόμο αρμοδιότητές της

Δυνατότητα αποδοχής αιτήματος του μισθωτή κυλικείου Πανεπιστημίου για την έγκριση της «μεταβολής», για φορολογικούς λόγους, της ατομικής του επιχείρησης σε ομόρρυθμη εταιρία και την υπεισέλευση αυτής στη μισθωτική σχέση.Δεν είναι κατά νόμο δυνατή η αποδοχή από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας του αιτήματος μισθωτή κυλικείου του Πανεπιστημίου για την υπεισέλευση στη μισθωτική σχέση ομόρρυθμης εταιρίας, κατά «μεταβολή» σ’ αυτήν της ατομικής του επιχείρησης, ούτε για την παραχώρηση της χρήσης του μισθίου σε ομόρρυθμη εταιρία, την οποία προτίθεται να συστήσει αυτός με τρίτους, ούτε η κατ’ άλλον τρόπο παραχώρηση της χρήσης αυτού σε τρίτα φυσικά ή νομικά πρόσωπα

Νομιμότητα της διαδικασίας ανάδειξης αναδόχου και του σχεδίου σύμβασης του έργου Ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η 236/28.8.2017 απόφαση του Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α.Λ., η οποία κατακύρωσε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στη 2η κατά σειρά μειοδοσίας εργοληπτική επιχείρηση «…», δεν είναι νόμιμη. Τούτο δε διότι η εν λόγω απόφαση, υιοθετώντας α) την 113/4.5.2017 απόφαση του Δ.Σ., με την οποία κρίθηκε ότι η προσφορά της 1ης μειοδότριας, με προσφερόμενη μέση έκπτωση 52,59% φαίνεται ασυνήθιστα χαμηλή, ενόψει του ότι η έκπτωση αυτή, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και πρακτικής των συναλλαγών, υπερβαίνει το ποσοστό μέσης έκπτωσης του 50% επί της προϋπολογιζόμενης δαπάνης, β) την 202/18.7.2017 όμοια απόφαση που έκρινε ανεπαρκή την αιτιολόγηση της προσφοράς της 1ης μειοδότριας, βάσει της εισήγησης της Επιτροπής Αξιολόγησης των πληροφοριών για ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές και απέρριψε την προσφορά της και γ) την 203/18.7.2017 όμοια απόφαση, με την οποία τροποποιήθηκε ο πίνακας κατάταξης των συμμετεχόντων και αναδείχθηκε προσωρινή μειοδότρια η εργοληπτική επιχείρηση «…», με ποσοστό μέσης έκπτωσης 50,24%, δεν διαλαμβάνει νόμιμη αιτιολογία σχετικά με το χαρακτηρισμό της προσφοράς της «…» ως ασυνήθιστα χαμηλής. 

Με την υπό κρίση προδικαστική προσφυγή η προσφεύγουσα επιδιώκει να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη υπ. αριθμ. 425/6.12.2022 απόφαση της οικονομικής επιτροπής (πρακτικό 51) της αναθέτουσας αρχής, η οποία ενέκρινε το 2ο πρακτικό της επιτροπής διαγωνισμού του έργου κατά το μέρος που απέρριψε την προσφορά της και ανέδειξε προσωρινή ανάδοχο την παρεμβαίνουσα ενώ παρέλειψε να την καλέσει για τεκμηρίωση της προσφοράς της ως ασυνήθιστα χαμηλής.

Στην προκείμενη περίπτωση, η προσφεύγουσα βάλλει κατά της προσφοράς της μειοδότριας, στην οποία και κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού, προβάλλοντας ότι αυτή είναι ασυνήθιστα χαμηλή, διότι δεν αποδείχτηκε το κονδύλιο των αναλωσίμων. Η προσφεύγουσα δεν αμφισβητεί συγκεκριμένα το κονδύλιο των αναλωσίμων προβάλλοντας με ορισμένο τρόπο ότι αυτό δεν επαρκή για την εκτέλεση της σύμβασης, ούτε επικαλείται ειδικότερα κοστολογήσιμα στοιχεία επί των οποίων στηρίζεται ο ισχυρισμός της περί ασυνήθιστα χαμηλού χαρακτήρα της προσφοράς της (…) Με το ανωτέρω περιεχόμενο και ενόψει όσων έγιναν δεκτά ανωτέρω, οι προκείμενοι ισχυρισμοί της (…), δεν παρίστανται ουσιώδεις και συγκεκριμένοι, ούτε επαρκούν για τον χαρακτηρισμό της προσφοράς της (...)ως ασυνήθιστα χαμηλής και, άρα, ο όγδοος λόγος της δεύτερης προδικαστικής προσφυγής πρέπει να απορριφθεί. 44. Επειδή, σύμφωνα με όσα αναλυτικά αναφέρονται στο σκεπτικό, η πρώτη προδικαστική προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή στο σύνολό της, η δεύτερη προδικαστική προσφυγή να γίνει εν μέρει δεκτή, και οι προσβαλλόμενες να ακυρωθούν κατά το μέρος τους με το οποίο έγιναν δεκτές οι προσφορές της (...)και της (...) και κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στην (…). 

Με την υπό εξέταση προδικαστική προσφυγή οι προσφεύγοντες αιτούνται να ακυρωθoύν οι προσβαλλόμενες αποφάσεις της αναθέτουσας αρχής με αρ. 96/2-3-22, 118/15-3-22 και 155/30-3-22, ο μεν α προσφεύγων κατά το μέρος αποδοχής της προσφοράς του ήδη α παρεμβαίνοντος διότι η Αναθέτουσα Αρχή κατά παράβαση των άκρων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας δεν διαπίστωσε το prima facie ασυνήθιστα χαμηλό της προσφοράς του και δεν τον κάλεσε να αιτιολογήσει το διοικητικό της κόστος, να αναπεμφθεί η υπόθεση στην αναθέτουσα αρχή και κατόπιν κλήσεως του σε διευκρινίσεις επί του διοικητικού της κόστους να απορριφθεί από την αναθέτουσα αρχή η προσφορά της ως ασυνήθιστα χαμηλή σύμφωνα με τον νόμο. Ο β προσφεύγων αιτείται την ακύρωση των προσβαλλόμενων κατά το μέρος αποδοχής των προσφορών των ήδη α και β παρεμβαινόντων.

Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα ζητεί να ακυρωθούν η υπ’ αρ. πρωτ. …/08.11.2023 απόφαση του Συμβουλίου Διοίκησης της Αναθέτουσας Αρχής με την οποία εγκρίθηκε το υπ’ αρ. ΙΙ Πρακτικό (Ελέγχου Αιτιολόγησης Ασυνήθιστα Χαμηλής Προσφοράς) της Επιτροπής Διαγωνισμού, κατά το μέρος που απορρίφθηκε η προσφορά της και ορίστηκε η παρεμβαίνουσα ως προσωρινός ανάδοχος και το ως άνω πρακτικό (προφανώς εκ παραδρομής στην προδικαστική προσφυγή αναφέρεται ότι με αυτό η Επιτροπή εισηγήθηκε τη ματαίωση της ως άνω διαδικασίας ανάθεσης).