Νέα προθεσμία προσκόμισης δικαιολογητικών για την απαλλαγή από τα τέλη κυκλοφορίας έτους 2024, λόγω αναπηρίας αφενός για τα οχήματα που δεν διορθώθηκε έως σήμερα η εικόνα τους στο πληροφοριακό σύστημα οχημάτων (ΠΣΟ) και αφετέρου περιπτώσεις αναπήρων που έληγε η απόφαση απαλλαγής την 31/12/2023 λόγω λήξης της γνωμάτευσης του ΚΕΠΑ (ή της ΑΣΥΕ). ΑΔΑ:68Β746ΜΠ3Ζ-Δ44

Πράξη επιβολής ΦΠΑ....Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την προαναφερόμενη 39/1994 πράξη του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ...., σε βάρος της ήδη αναιρεσείουσας εταιρείας είχε επιβληθεί ειδικό πρόστιμο 65.198.630 δραχμών, σύμφωνα με την παραπάνω διάταξη του άρθρου 48 παρ.3 του ν. 1642/1986, με την αιτιολογία ότι αυτή είχε εκπέσει φόρο προστιθέμενης αξίας εισροών συνολικής αξίας 13.039.726 δραχμών, που αφορούσε τη διαχειριστική περίοδο από 17.11.1992 έως 31.12.1993 βάσει εικονικών τιμολογίων-δελτίων αποστολής των .... και .... Σχετικώς, όπως επίσης αναφέρεται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, είχε εκδοθεί η υπ’ αριθ. 17/25.5.1994 προσωρινή πράξη καταλογισμού φόρου προστιθέμενης αξίας. Το διοικητικό εφετείο, λαμβάνοντας υπόψη ότι με τη 1488/1997 απόφασή του, κατ’ αποδοχή εφέσεως του Δημοσίου εξαφανίστηκε η 4661/1995 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου ... και απορρίφθηκε η προσφυγή της αναιρεσείουσας κατά της παραπάνω πράξης επιβολής φόρου προστιθέμενης αξίας και ενόψει του παρακολουθηματικού χαρακτήρα του ενδίκου προστίμου σε σχέση με τον κύριο φόρο με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση εξαφάνισε την προαναφερόμενη πρωτόδικη απόφαση (4662/1995 του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Πειραιά) και απέρριψε την προσφυγή της αναιρεσείουσας που εστρέφετο κατά της ένδικης πράξης επιβολής προστίμου.

Καταλογισμός προς αποκατάσταση ισόποσης θετικής ζημίας, λόγω εκτεταμένων υλικών ζημιών που προκλήθηκαν σε υπηρεσιακό αυτοκίνητο, συνεπεία τροχαίου ατυχήματος.(...) Από τα παραπάνω προκύπτει ότι ο καθού είναι αποκλειστικά υπαίτιος του ανωτέρω ζημιογόνου τροχαίου ατυχήματος, που προκλήθηκε από βαριά του αμέλεια, καθόσον αυτός έθεσε σε κίνηση το υπηρεσιακό όχημα αυθαίρετα, χωρίς να είναι ο οδηγός του εν λόγω οχήματος, χωρίς να υπάρχει σχετική εντολή ή διαταγή και χωρίς να έχει εκδοθεί το αναγκαίο δελτίο κίνησης, οδηγώντας δε αυτό δεν επέδειξε την απαιτούμενη προσοχή και επιμέλεια ενόψει και των συνθηκών που επικρατούσαν (ολισθηρότητα λόγω βροχής), με αποτέλεσμα να προσκρούσει σε ξύλινη κολώνα διανομής ηλεκτρικού ρεύματος, επιδεικνύοντας έτσι συμπεριφορά που αποκλίνει σημαντικά από τη συμπεριφορά του μέσου ναύτη αλλά και του μέσου συνετού οδηγού οχήματος. Συνακόλουθα, και δοθέντος ότι ο καθού δεν εκτελούσε νομίμως ανατεθειμένα καθήκοντα οδηγού (αφού αυτός ανέλαβε το όχημα χωρίς να είναι ο οδηγός του οχήματος και χωρίς να υπάρχει διαταγή πορείας και δελτίο κινήσεως αυτού), ούτε η οδήγηση του οχήματος επιβαλλόταν από τις ανάγκες εκτέλεσης συγκεκριμένης υπηρεσίας, δεν εφαρμόζεται στην περίπτωσή του η περί απαλλαγής του από την ευθύνη των οδηγών των οχημάτων του Δημοσίου εξαιρετική διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 976/1979.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ-ΑΧΡΕΩΣΤΗΤΩΣ ΚΑΤΑΒΛΗΘΕΝΤΑ:Με την ανακοπή, ... ο ανακόπτων, εταίρος, νόμιμος εκπρόσωπος και διαχειριστής της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «… ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» (εφεξής … Ε.Π.Ε.) κατά το κρίσιμο εν προκειμένω χρόνο, ζητεί την ακύρωση: α) του ... εγγράφου του Προϊσταμένου της Ε΄ Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Θεσσαλονίκης, το οποίο φέρει τον τίτλο «ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων χρεών, προ ποινικής δίωξης» και με το οποίο ειδοποιήθηκε να προβεί στην «(…) τακτοποίηση των (…) οφειλών [του] (…) μέσα σε 15 ημέρες από την έκδοση της ειδοποίησης αυτής», καταβάλλοντας συνολικό ποσό 185.624,01 ευρώ (168.624,01 ευρώ για κεφάλαιο και 17.159,47 ευρώ για προσαυξήσεις), β) της συναφούς προς την ανωτέρω ατομική ειδοποίηση ταμειακή βεβαίωση, γ) της ... απόφασης του Περιφερειάρχη Κεντρικής Μακεδονίας με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της … Ε.Π.Ε. δημοσιονομική διόρθωση με ανάκτηση, ποσού 164.519,22, ευρώ που φέρεται ότι της καταβλήθηκε αχρεωστήτως ως οικονομική ενίσχυση λόγω ένταξής της στο πρόγραμμα «Μακροχρόνια Παύση Εκμετάλλευσης Γεωργικών Γαιών» και δ) της ... συμπληρωματικής απόφασης του ιδίου οργάνου, με το οποίο επιβλήθηκε σε βάρος της ίδιας Ε.Π.Ε. δημοσιονομική διόρθωση και ανάκτηση ποσού 3.945,32 ευρώ, που αντιστοιχεί σε τόκους του αρχικώς καταλογισθέντος ποσού για το χρονικό διάστημα από 20.12.2013 έως 22.4.2015.(...)Δεδομένου δε, ότι με το ως άνω πληροφοριακό έγγραφο  δεν εκκίνησε η διαδικασία αναγκαστικής είσπραξης σε βάρος του αιτούντος, απαραδέκτως προσβάλλονται με τη ένδικη ανακοπή και οι πράξεις ταμειακής βεβαίωσης που εκδόθηκαν σε βάρος της ως άνω Ε.Π.Ε.. Τέλος, απαραδέκτως προσβάλλονται με την ανακοπή και οι πράξεις δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, οι οποίες αφορούν σε χρέη της Ε.Π.Ε. και κατά των οποίων ο αιτών, ως τρίτος, θα μπορούσε να προβάλλει λόγους πλήττοντες τη νομιμότητά τους μόνον επ’ ευκαιρία άσκησης  παραδεκτώς ανακοπής μετά την κοινοποίηση σε αυτόν σχετικής ατομικής ειδοποίησης...Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η κρινόμενη ανακοπή πρέπει να απορριφθεί

Καταβολή από τον εργοδότη εισφοράς εξαγοράς για την αναγνώριση πλασματικού χρόνου παιδιών και ως συντάξιμου χρόνου πραγματικής υπηρεσίας του χρόνου σπουδών στον πρώην τακτικό υπάλληλο του Υπουργείου Τουρισμού (μεταφερθέντα από τον πρώην Οργανισμό Τουριστικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης) (...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2.4., το Κλιμάκιο κρίνει ότι νομίμως επιβαρύνεται το πρώην Υπουργείο Τουρισμού και ήδη Υπουργείο Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, ως διάδοχος του Ο.Τ.Ε.Κ., με εισφορά εξαγοράς εργοδότη για την αναγνώριση πλασματικού χρόνου τέκνου και ως συντάξιμου πραγματικού χρόνου του χρόνου σπουδών στο ..., πρώην υπάλληλο του καταργηθέντος στις 21.2.2013 Ο.Τ.Ε.Κ., κατ’ εφαρμογή των άρθρων 6 και 17 του ν. 3865/2010, τα οποία εφαρμοζόμενα αναλογικώς στο πλαίσιο του ειδικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος του ν. 3163/1955 βάσει του άρθρου 1 του νόμου αυτού, πρέπει να γίνει δεκτό ότι παραπέμπουν στο άρθρο 17 του ν. 2084/1992 σε συνδυασμό με το άρθρο 11 παράγραφος 5 του ν.δ/τος 4277/1962, όπως η παράγραφος αυτή τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 4 του ν.δ/τος 4579/1966, και η οποία προβλέπει για την αναγνώριση με εξαγορά των υπηρεσιών στο πλαίσιο του ειδικού συνταξιοδοτικού καθεστώτος του ν. 3163/1955, την καταβολή εισφοράς εξαγοράς και από τον εργοδότη του ενδιαφερόμενου υπαλλήλου. Επίσης, μη νομίμως προβάλλει η Επίτροπος ότι δεν προσκομίζεται απόφαση εγκριτική της δαπάνης, δεδομένου ότι το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα εκδόθηκε προς εξόφληση οφειλής προς το Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., ύστερα από την Σ101613793/472/2015 πράξη της Διευθύντριας Συντάξεων Προσωπικού Ν.Π.Δ.Δ. της Γενικής Διεύθυνσης Ασφαλιστικών Υπηρεσιών της Διοίκησης του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., με την οποία, ως αναφέρθηκε στη σκέψη 3, επιβλήθηκε σε βάρος του ανωτέρω Υπουργείου εισφορά εξαγοράς εργοδότη καταβλητέα εντός τριμήνου από την κοινοποίησή της. Για την ανωτέρω, δε, οφειλή έχει εκδοθεί η 60452 Πράξη Επιβολής Εισφορών του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ. και αυτή επιβαρύνεται, επίσης, με πρόσθετα τέλη (βλ. το με αριθμό πρωτοκόλλου 1002/20.1.2016 έγγραφο του Προϊσταμένου της Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών – Διοικητικών Υπηρεσιών και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού).

Κατασκευή ιδιωτικών συνδέσεων στα δίκτυα αποχετεύσεως.. ζητείται η αναθεώρηση της 6068/2015 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Υπό τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Τμήμα άγεται στην κρίση ότι, όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση του VI Τμήματος, ο δεύτερος αιτών Δήμος ..., ο οποίος συμμετέχει στην υπό έλεγχο δανειακή σύμβαση, ως εγγυητής υπέρ της πρώτης αιτούσας ... αναλαμβάνοντας έναντι της δανείστριας Τράπεζας ..., πλην άλλων, την κύρια συμβατική υποχρέωση καταβολής του ποσού του δανείου, δεν έχει την απαιτούμενη κατ’ άρθρο 264 παράγραφος 1 β΄ του ν. 3852/2010 και την κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα υ.α. 43093/30.7.2010 πιστοληπτική επάρκεια προκειμένου να συμμετέχει ως συμβαλλόμενο μέρος στην επίμαχη δανειακή σύμβαση, αφού, όπως προκύπτει από την από 18.3.2015 βεβαίωση της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών του Δήμου ..., το συνολικό του χρέος ύψους 4.333.451,96 υπερβαίνει το ποσοστό του 60% επί του αριθμητικού μέσου των συνολικών εσόδων των ετών 2011, 2012 και 2013, σύμφωνα με τους εγκεκριμένους ισολογισμούς των αντίστοιχων ετών που ανέρχεται στο ποσό των 5.196.138,97 ευρώ. Περαιτέρω, ο προβαλλόμενος λόγος αναθεώρησης ότι η οφειλή προς το Δημόσιο ύψους 2.503.789,33 ευρώ, έχει διαγραφεί μετά την ακύρωση των σχετικών ταμειακών βεβαιώσεων που είχαν εκδοθεί από την οικεία Δ.Ο.Υ. σε βάρος του Δήμου ... με την 60/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ...., με συνέπεια το συνολικό χρέος του Δήμου να αναδιαμορφώνεται αναδρομικώς, ως εκ του ακυρωτικού αποτελέσματος της εν λόγω απόφασης, από το ποσό των 4.333.451,96 ευρώ σε αυτό των 1.829.662,63 ευρώ, που δεν υπερβαίνει το 60% επί του αριθμητικού μέσου των συνολικών εσόδων των ετών 2011, 2012 και 2013, ύψους 5.196.138,97, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο δε διότι, όπως εκτέθηκε σε προηγούμενη νομική σκέψη, η πιστοληπτική ικανότητα του οικείου Ο.Τ.Α. αποδεικνύεται κατά νόμο αποκλειστικώς από τις εγγραφές των τριών τελευταίων εγκεκριμένων ισολογισμών, ήτοι των ετών 2011, 2012 και 2013, όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλομένη, χωρίς να ασκούν κατ’ αρχήν επιρροή τυχόν οψιγενή γεγονότα που αφορούν στις απαιτήσεις ή στις υποχρεώσεις του οικείου Ο.Τ.Α., στον βαθμό που δεν έχουν αποτυπωθεί λογιστικώς στους εν λόγω λογαριασμούς. Αντίθετη εκδοχή θα διατάρασσε την ασφάλεια, την ακρίβεια και την πληρότητα των λογιστικών εγγράφων, αφού θα προϋπέθετε τον εκάστοτε έλεγχο της αντιστοίχισης των μεγεθών προς οψιγενείς περιστάσεις (ανατροπές εσόδων – εξάλειψη υποχρεώσεων) και, ως εκ τούτου, θα καθιστούσε πρακτικώς ανέφικτο τον έλεγχο της πιστοληπτικής επάρκειας των μετεχόντων σε δανειακές συμβάσεις Δήμων, κατά παρέκκλιση τόσο του σκοπού του άρθρου 264 του ν. 3852/2010 όσο και των οριζομένων στην κατ’ εξουσιοδότηση αυτού εκδοθείσα υ.α. 43093/30.7.2010. Σε κάθε δε περίπτωση, ούτε από τα στοιχεία που προσκομίζονται στοιχειοθετείται απόσβεση της επίμαχης υποχρέωσης του δεύτερου αιτούντος έναντι του Δημοσίου, όπως αβασίμως ισχυρίζονται οι αιτούντες. Και τούτο, διότι με την 60/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου .... - η οποία δεν προκύπτει ότι έχει καταστεί τελεσίδικη με δύναμη δεδικασμένου δεσμευτικού για το Ελεγκτικό Συνέδριο ως προς τις κύριες και παρεμπίπτουσες κρίσεις της επί της οφειλής (βλ. άρθρο 321 επ. ΚΠολΔ, άρθρο 28 παράγραφος 3 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο και Πρακτικά Ολομ. 16ης Γεν. Συν. της 19.9.2012) - ακυρώθηκαν μεν οι ταμειακές βεβαιώσεις, που φέρονται να αφορούν σε δανειακές υποχρεώσεις του δεύτερου αιτούντος, ως καθολικού διαδόχου των τέως Κοινοτήτων ... και ..., πλην η ακύρωση αυτών έγινε για λόγους τυπικούς και συγκεκριμένα λόγω της αοριστίας των ταμειακών αυτών βεβαιώσεων και όχι για λόγους ουσίας, ως προς την ύπαρξη ή ανυπαρξία της σχετικής οφειλής, η οποία δεν κρίθηκε ούτε καν ως παρεμπίπτον ζήτημα. Συνεπώς, με την απόφαση αυτή δεν έχει μεταβληθεί, ούτε και οψιγενώς, το σύνολο των υποχρεώσεων του δεύτερου αιτούντος, όπως αυτό είχε αποτυπωθεί στους τρεις τελευταίους εγκεκριμένους ισολογισμούς του, αφού, κατ’ αρχήν και στο βαθμό που δεν προβάλλονται ειδικότεροι ισχυρισμοί των αιτούντων ως προς τις ακριβείς νομικές και πραγματικές περιστάσεις γένεσης της συγκεκριμένης οφειλής, η ακύρωση του εν στενή εννοία τίτλου δεν σημαίνει και εξάλειψη της επίμαχης υποχρέωσης, ως μεγέθους καθοριστικού για τον δείκτη πιστοληπτικής επάρκειας του δεύτερου αιτούντος, κατά την έννοια του άρθρου 264 του ν. 3852/2010 και της οικείας υ.α.. Περαιτέρω, όπως ορθώς δέχθηκε το VI Τμήμα με την προσβαλλόμενη απόφασή του, αλυσιτελώς προβάλλεται με την υπό κρίση αίτηση ότι στον προϋπολογισμό του έτους 2015 δεν έχει εγγραφεί η σχετική οφειλή λόγω της 83/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου .... περί αναστολής πληρωμής του χρέους μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της υπόθεσης. Και τούτο, διότι αφενός κρίσιμες για την απόδειξη της πιστοληπτικής επάρκειας παρίστανται οι λογιστικές εγγραφές των βραχυχρόνιων και μακροχρόνιων υποχρεώσεων των τριών τελευταίων εγκεκριμένων ισολογισμών και όχι εκείνες του τρέχοντος προϋπολογισμού, ενώ η εκδοθείσα απόφαση περί αναστολής εκτέλεσης των σχετικών ταμειακών βεβαιώσεων, ήδη απεκδυθείσα των ανασταλτικών εννόμων συνεπειών της, λόγω της έκδοσης της ανωτέρω οριστικής απόφασης επί της διαφοράς, δεν συνιστά, κατά τα προεκτεθέντα, και λόγο εξάλειψης της επίμαχης υποχρέωσης του δεύτερου αιτούντος. Εξ άλλου, ο ισχυρισμός των αιτούντων περί παραγραφής των επίμαχων οφειλών έναντι του Ελληνικού Δημοσίου, είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος, καθόσον προβάλλεται το πρώτον με το υπόμνημα (βλ. ΕΣ αποφ. VI Tμ. 2311, 1957/2014 κ.ά.). Ανεξαρτήτως αυτού, ο ισχυρισμός αυτός, για τον οποίον μάλιστα ουδεμία κρίση διέλαβε η προμνησθείσα 60/2015 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., είναι απορριπτέος και ως αλυσιτελής, καθόσον λόγοι αναγόμενοι στην ουσία της οφειλής δεν δύνανται, κατά τα προεκτεθέντα, να αλλοιώσουν τις λογιστικές εγγραφές των τριών τελευταίων εγκεκριμένων ισολογισμών, ενώ σε κάθε περίπτωση προβάλλεται και αορίστως, δοθέντος ότι ούτε οι αιτούντες εξειδικεύουν, ούτε από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ο χρόνος έναρξης της παραγραφής και τα τυχόν διακοπτικά αυτής γεγονότα που μεσολάβησαν (βλ. ΑΠ 7/2015). Κατ’ ακολουθία αυτών, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί και να διαταχθεί η επιστροφή του κατατεθέντος παραβόλου στην αιτούσα Δημοτική Επιχείρηση Ύδρευσης - Αποχέτευσης ....