Φορολογική αντιμετώπιση της επιστροφής χρηματικών ποσών από τους Κατόχους Αδείας Κυκλοφορίας (Κ.Α.Κ.) φαρμακευτικών προϊόντων προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.), βάσει των διατάξεων του Ν. 4052/2012.

Τροποποίηση της απόφασης Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων, ΠΟΛ 1115/2016 «Φορολογική αντιμετώπιση της επιστροφής χρηματικών ποσών από τους Κατόχους Αδείας Κυκλοφορίας (Κ.Α.Κ.) φαρμακευτικών προϊόντων προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.), βάσει των διατάξεων του ν. 4052/2012».

Παροχή Απόψεων αναφορικα με την διαδικασία επιστροφής  χρηματικών ποσών που λαμβάνουν δημόσιοι υπάλληλοι από αρχικώς επιδικασθέντα επιδόματα ως αχρεωστήτως ληφθέντα, λόγω αναίρεσης στο Σ.τ.Ε. των πρωτόδικων αποφάσεων ,αλλά και με το ποιες πρέπει να είναι οι ενέργειές σας,  για την πληρωμή ανάλογων δαπανών βάσει πρωτόδικων αποφάσεων

Υποβολή ερωτημάτων σχετικά με τα τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων των ενυπόθηκων δανείων που χορηγήθηκαν από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων πριν τις 28-6-2006 (...)α) Οι δανειολήπτες που έλαβαν δάνειο από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων πριν τις 28.06.2006 και έχουν εξοφλήσει το κεφάλαιο και τους τόκους του δανείου τους, στο σύνολό τους, χωρίς να τους έχει ζητηθεί να καταβάλουν μέχρι σήμερα τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων του δανείου τους, δεν έχουν υποχρέωση να καταβάλουν αυτά (τα τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων του δανείου) στο στάδιο της προδικασίας για την εξάλειψη της υποθήκης (ομόφωνα). β) Ο χρόνος παραγραφής της υποχρέωσης των δανειοληπτών για καταβολή των τελών χαρτοσήμου επί των τόκων των ως άνω δανείων είναι πενταετής (κατά κανόνα και με την επιφύλαξη τυχόν ιδιαιτεροτήτων και ειδικότερων όρων κάθε περίπτωσης δανειακής σύμβασης), με αφετηρία το τέλος του έτους εντός του οποίου καταβλήθηκαν οι τόκοι κάθε δόσεως του δανείου (ομόφωνα). Επειδή δε η απαλλαγή από τα τέλη χαρτοσήμου ισχύει από 28.06.2006 για τα εν γένει δάνεια του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων, ανεξάρτητα από τον χρόνο σύναψής τους, η σχετική παραγραφή αυτή αρχίζει από το τέλος του έτους 2006 (κατά πλειοψηφία). γ) Υπόχρεος για την επιστροφή στους δανειολήπτες των ποσών που έχουν ήδη καταβάλει ως τέλη χαρτοσήμου επί των τόκων μετά την παραγραφή της αξίωσης του Δημοσίου να ζητήσει την καταβολή τους, είναι η Φορολογική Αρχή (ΑΑΔΕ) που τα εισέπραξε εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα η αρμόδια Δ.Ο.Υ., προς την οποία οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να υποβάλουν αίτηση, με τη συνήθη διαδικασία επιστροφής φόρων και τελών, εφόσον συντρέχουν και οι λοιπές νόμιμες προϋποθέσεις (ομόφωνα).

Έκταση δεδικασμένου αμετάκλητης δικαστικής απόφασης ερμηνείας όρων συμφωνίας πιστωτών του άρθρου 44 του ν. 1892/1990.1) Παράγει δεδικασμένο για τις οφειλές της υπό ειδική εκκαθάριση τελούσας εταιρίας «ΑΛ…..A.T.E.» και, ήδη από το 2015 «ΑΧ…..A.T.E.», που προέρχονται από την συμμετοχή της σε κοινοπραξία και εμπίπτουν χρονικά στο πεδίο εφαρμογής της μεταξύ αυτής και των πιστωτών της καταρτισθείσας στις 28.11.2006 συμφωνίας του άρθρου 44 του ν. 1892/1990, η οποία επικυρώθηκε με την με αριθ. 1217/2008 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, η παρεμπίπτουσα κρίση που διατυπώθηκε με τις αμετάκλητες με αριθ. 1674/2017 και 1675/2017 αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης, με διαδίκους την εταιρία και το Ελληνικό Δημόσιο, ότι ο όρος 3.3.2.δ.4 (παράγραφος όγδοη) της συμφωνίας είναι εφαρμοστέος ως ειδικότερος έναντι του όρου 3.3.2.δ.2 αυτής (σύμφωνα με τον οποίο οι οφειλές της εταιρίας προς το Δημόσιο από κάθε αιτία, ιδίως Φ.Π.Α., φόρο εισοδήματος κ.λπ., καταβάλλονται στο 10% αυτών, διαγραφομένου του λοιπού 90%), με αποτέλεσμα να αναγνωριστεί από το δικαστήριο ότι οι απαιτήσεις του Ελληνικού Δημοσίου κατά της εταιρίας από την συμμετοχή της στην Κοινοπραξία «Θ. Α.Ε. - ΑΛ. Α.Τ.Ε. - Κ.Μ. A.T.E.B.E.» έχουν αποσβεστεί στο σύνολό τους και να διαταχθεί η επιστροφή των καταβληθέντων, κατ’ εφαρμογή του όρου 3.3.2.δ.2 της συμφωνίας, χρηματικών ποσών στην εταιρία ως αχρεωστήτως εισπραχθέντων από το Ελληνικό Δημόσιο. 2) Οφείλει η Φορολογική Διοίκηση να εφαρμόζει στο εξής τον όρο 3.3.2.δ.4 και όχι τον όρο 3.3.2.δ.2 της ανωτέρω συμφωνίας για τις εμπίπτουσες σε αυτήν οφειλές της εταιρίας προς το Δημόσιο από την συμμετοχή της σε οποιαδήποτε κοινοπραξία. 3) Γεννάται υποχρέωση επιστροφής των ποσών που έχουν, κατ’ εφαρμογή του όρου 3.3.2.δ.2 της συμφωνίας, καταβληθεί από την εταιρία, καθώς και εκείνων, για τα οποία δεν έχει ασκηθεί προσφυγή, υπό την προϋπόθεση, όμως, ότι οι σχετικές απαιτήσεις της εταιρίας δεν έχουν υποπέσει σε παραγραφή (πλειοψ.). 

Καταβολή δαπανών εργασιών εκκαθάρισης  επιχειρήσεων.(...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική  σκέψη της παρούσας, οι επίμαχες δαπάνες δεν είναι νόμιμες, κατά τον βασίμως προβαλλόμενο σχετικό λόγο διαφωνίας, διότι ο φερόμενος ως δικαιούχος δεν είναι πιστωτής του Δήμου για τις εντελλόμενες με αυτά δαπάνες, αφού οι υπηρεσίες παρασχέθηκαν από τους ως άνω εξωτερικούς συνεργάτες στις υπό εκκαθάριση δημοτικές επιχειρήσεις, οι οποίες, όπως έγινε δεκτό στη νομική σκέψη της παρούσας, διατηρούν τη νομική τους προσωπικότητα μέχρι το πέρας της εκκαθάρισης και φέρουν την υποχρέωση εξόφλησης των εργασιών βάσει των μεταξύ τους υπογραφεισών συμβάσεων. Βασίμως, περαιτέρω, προβάλλει  η διαφωνούσα Επίτροπος ότι τα εντελλόμενα ποσά δεν καλύπτονται από νόμιμα δικαιολογητικά, αφού τα σχετικώς εκδοθέντα τιμολόγια υπολείπονται αυτών, ο δε ισχυρισμός του εκκαθαριστή ότι ορθώς ενταλματοποιείται το σύνολο του συνολικού εγκριθέντος για εργασίες εξωτερικών συνεργατών ετήσιου ποσού (68.112,00 ευρώ) πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, δεδομένου ότι το λογιστικό των Ο.Τ.Α. προβλέπει κατά κανόνα την έκδοση τακτικών χρηματικών ενταλμάτων βάσει πλήρων δικαιολογητικών και μόνο στις εξαιρετικώς προβλεπόμενες από τον νόμο περιπτώσεις προβλέπεται η έκδοση χρηματικών ενταλμάτων προπληρωμής για την αντιμετώπιση δαπανών και η εκ των υστέρων τακτοποίησή τους (βλ. άρθρα 172 Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα, 32-34 του β.δ. της 17.5-15.6.1959,  Α΄ 114). Περαιτέρω,  ο ισχυρισμός που προβάλλεται με το 44412/9.9.2016 έγγραφο του εκκαθαριστή του Δήμου ότι τα ως άνω χρηματικά εντάλματα πρέπει να εξοφληθούν από τον Δήμο εξαιτίας έλλειψης άμεσης χρηματικής ρευστότητας των υπό εκκαθάριση εταιρειών και λόγω του ότι η ρευστοποίηση των περιουσιακών στοιχείων τους προς απόκτηση οικονομικής αυτοδυναμίας είναι αβέβαιη και χρονοβόρα, είναι απορριπτέος καθόσον δεν δύναται να δικαιολογήσει την περιγραφή των κανόνων του δημοσίου λογιστικού που παρατέθηκαν ανωτέρω, πολλώ μάλλον που οι εντελλόμενες δαπάνες δεν στηρίζονται σε νόμιμα δικαιολογητικά, καθόσον τα συνημμένα στα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα τιμολόγια υπολείπονται των ποσών που εντέλλονται με αυτά. Τέλος, το Κλιμάκιο επισημαίνει ότι οι εν λόγω πάροχοι υπηρεσιών μπορούν, ενόψει της απόφασης 26/2016 του Δημοτικού Συμβουλίου…, να εξοφληθούν με χρηματικά εντάλματα έκδοσης του Δήμου, τα οποία θα εκδοθούν στο όνομά τους, υπό τις προϋποθέσεις ότι α) οι απαιτήσεις τους παραμένουν ενεργές, δηλαδή δεν έχουν αποσβεστεί με προγενέστερη καταβολή ή λόγω παραγραφής ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο και β) σε καθένα από τα χρηματικά αυτά εντάλματα θα επισυναφθούν τα νόμιμα δικαιολογητικά που προβλέπονται για το αντίστοιχο είδος δαπανών.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την έφεση αυτή ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της 9244/8.7.2009 καταλογιστικής πράξης του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που υπογράφεται κατ΄ εντολή του από τον Γενικό Γραμματέα του ιδίου Υπουργείου. Με την πράξη αυτή καταλογίσθηκε σε βάρος της εκκαλούσας το ποσό των 11.200 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στην πρώτη δόση της χρηματοδότησης που αυτή έλαβε ως νέος γεωργός στο πλαίσιο του Μέτρου 3.1 «Εφάπαξ πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης νέων γεωργών» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη - Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000 - 2006».(.....)Άλλωστε δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης, όπως αβάσιμα διατείνεται η εκκαλούσα. Και τούτο διότι η διαπλασθείσα από τη νομολογία του Δικαστηρίου αυτού αρχή της χρηστής και εύρυθμης διοίκησης κατά τον καταλογισμό σε βάρος δημοσίων υπαλλήλων ή συνταξιούχων με μισθολογικές παροχές ή συντάξεις που τους καταβλήθηκαν αχρεωστήτως, δεν είναι συμβατή με το καθεστώς των κοινοτικών ενισχύσεων που προβλέπει την ανάληψη εκ μέρους του δικαιούχου συγκεκριμένων υποχρεώσεων και δεσμεύσεων, οι οποίες έχουν αποτυπωθεί στην απόφαση ένταξης και στη σύμβαση, καθώς και την ανάκτηση της χρηματοδότησης σε περίπτωση αθέτησης αυτών, συνακόλουθα, δεν έχει εφαρμογή στην αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών βάσει του κοινοτικού δικαίου (πρβλ. ΣτΕ  2451/2007 σκ. 7), του οποίου πρέπει να διασφαλίζεται από τον εθνικό δικαστή η εφαρμογή και η αποτελεσματικότητα  (βλ. απόφαση της 8ης Νοεμβρίου 2005, C.443/03 Leffler, Συλλογή 2005, σ.Ι-9611, σκ. 51). Εξάλλου, δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης που περιλαμβάνεται στην κοινοτική έννομη τάξη, στο πλαίσιο της οποίας ερευνάται η καλή πίστη του δικαιούχου, καθόσον η εκκαλούσα με τη μη υποβολή αίτησης για χορήγηση δεύτερης δόσης, σύμφωνα με την ΚΥΑ 448/2001, κατέστη υπαίτια πρόδηλης παραβίασης των όρων της οικονομικής ενίσχυσης, όπως αυτοί αποτυπώθηκαν στην 319018/10160/63/31.12.2002 απόφαση ένταξης και στην 241017/2.5.2003 πράξη αποδοχής (βλ. κατ’ αναλογία απόφαση του Πρωτοδικείου της 7ης Νοεμβρίου 2002, στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-141/99, T-142/99, T-150/99 και T-151/99, Vela Srl, Tecnagrind SL, σκέψη 388 επ.). Τέλος, αυτοτελώς η οικονομική αδυναμία της εκκαλούσας προς καταβολή του ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης, πέραν του ότι δεν αποδεικνύεται εν προκειμένω με την προσκόμιση επίκαιρων στοιχείων, δεν συνιστά λόγο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτοτελώς την απαλλαγή της, για λόγους προσωπικής επιείκειας, από την υποχρέωση επιστροφής της επίμαχης οικονομικής ενίσχυσης. Συγκεκριμένα, στο σύστημα των αγροτικών ενισχύσεων που καταβάλλονται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, δεν νοείται η απαλλαγή του τελικού αποδέκτη κοινοτικής ενίσχυσης αποκλειστικά και μόνο για λόγους προσωπικής επιείκειας αναγόμενους στην οικονομική αδυναμία επιστροφής του καταλογισθέντος ποσού (πρβλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψεις 14-15), καθόσον σε διαφορετική περίπτωση θα αναιρείτο η ενιαία εφαρμογή και η πρακτική αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου (πρβλ. προαναφερόμενη απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψη 8, απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 1983, C-205/82 ως 215/82, Deutsche Milchkontor, σκέψεις 17 και 19).Απορρίπτει την  έφεση. 

Καταλογισμός ποσού...Τέλος, δεν έχει αρθεί το νόμιμο έρεισμα του διά της προσβαλλόμενης πράξης καταλογισμού της εκκαλούσας από τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 61 του ν. 4235/2014 (Α΄ 32/11.2.2014), η οποία ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (βλ. άρθρο 72 του νόμου) και ορίζει ότι: «Γεωργοί που εντάχθηκαν στο Μέτρο 3.1 «Εφάπαξ πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης» του Άξονα προτεραιότητας 3 «Βελτίωση της ηλικιακής σύνθεσης του αγροτικού πληθυσμού» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη – Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006» και δεν προσκόμισαν την άδεια ίδρυσης – λειτουργίας της πτηνοκτηνοτροφικής μονάδας τους, απαλλάσσονται μεν από την υποχρέωση επιστροφής της πρώτης δόσης της ενίσχυσης που τους καταβλήθηκε, δεν δικαιούνται όμως τη δεύτερη (τελική) δόση αυτής είτε η σχετική υπόθεση εκκρεμεί στο Ελεγκτικό Συνέδριο είτε όχι.». Τούτο δε, διότι η ανωτέρω διάταξη δεν εφαρμόζεται, ως αντίθετη με τις ισχύουσες κατά τον κρίσιμο χρόνο και άμεσα εφαρμοστέες στην Ελλάδα, ως κράτος μέλος της ΕΕ, υπέρτερης τυπικής ισχύος εκτεθείσες στη σκέψη ΙΙΙ διατάξεις των άρθρων 38 και 39 του Κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999, που, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά στην ίδια αυτή σκέψη, καθιστούν υποχρεωτικό τον διά αποφάσεων δημοσιονομικών διορθώσεων, όπως η προσβαλλόμενη πράξη, καταλογισμό από τα αρμόδια όργανα της ελληνικής διοίκησης σε βάρος των οικείων αχρεωστήτως λαβόντων, όπως εν προκειμένω η εκκαλούσα, ποσών που αυτοί έλαβαν αχρεωστήτως, όπως το ποσό της πρώτης δόσης (αρχικής και συμπληρωματικής) της επίμαχης ενίσχυσης, στο πλαίσιο συγχρηματοδοτούμενων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της ΕΕ παρεμβάσεων, όπως το επίμαχο συγχρηματοδοτούμενο από το ΕΓΤΠΕ Μέτρο, με συνέπεια να μην είναι δυνατή η διά της ανωτέρω κατώτερης τυπικής ισχύος διάταξης άρση του διά της προσβαλλόμενης πράξης επίδικου καταλογισμού της εκκαλούσας (πρβλ. Δ.Ε.Ε. απόφαση της 13 Μαρτίου 2008, C-383/06 έως C-385/06, σκέψεις 48, 49, 53).Κατ’ ακολουθία αυτών που προηγουμένως κρίθηκαν, η υπό κρίση έφεση, περιλαμβανομένου του αιτήματος της εκκαλούσας για την επιδίκαση της δικαστικής της δαπάνης σε βάρος του αντιδίκου της Δημοσίου, πρέπει να απορριφθεί και το κατατεθέν παράβολο να καταπέσει υπέρ του Δημοσίου.

Καταβολή αποδοχών συμβασιούχων καθαριότητας.Με δεδομένα τα ανωτέρω αυτά και ενόψει όσων έγιναν δεκτά στην νομική σκέψη που προηγήθηκε, το Κλιμάκιο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι μη νομίμως συνήφθησαν οι επίμαχες συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου με τους φερόμενους ως δικαιούχους των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής, κατ’ επίκληση των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του ν. 4479/2017. Ειδικότερα, όπως προεκτέθηκε, με την κρίσιμη ως άνω διάταξη παρέχεται μεν επιτρεπτώς η δυνατότητα σύναψης εξαρχής νέων (αυτοτελών) συμβάσεων «προσωρινής απασχόλησης», με το μέχρι την έκδοση των ανωτέρω Πρακτικών της 9ης/10.5.2017 Γενικής Συνεδρίασης της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου (θέμα Β) απασχολούμενο στις υπηρεσίες αυτές προσωπικό, για την άμεση αντιμετώπιση των σχετικών αναγκών μέχρι την κατάρτιση των προσωρινών πινάκων προσληπτέων και, όχι πέραν της 31ης  Μαρτίου 2018, πλην τίθενται οι αναφερόμενες στη σκέψη ΙΙ προϋποθέσεις.Β. Περαιτέρω, λαμβάνοντας υπόψη το μεν ότι οι εν λόγω εργαζόμενοι απασχολούνται στον ίδιο Δήμο, με την ίδια ειδικότητα, ήδη από 24.8.2015 οι πρώτοι τέσσσερις και από 13.7.2016 ο πέμπτος, χωρίς να αμφισβητείται ότι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες της υπηρεσίας καθαριότητας-ηλεκτροφωτισμού, αφού στο πλαίσιο της διαδικασίας της παραγράφου 1 του άρθρου 24 του ν. 4479/2017 συμπεριελήφθησαν στον πίνακα που απεστάλη στο ΑΣΕΠ, το δε ότι κατά παράβαση όσων ορίζονται στο άρθρο 5 του π.δ/τος 164/2004 δεν μεσολαβεί μεταξύ των συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας ορισμένου χρόνου το προβλεπόμενο από το ίδιο ως άνω άρθρο διάστημα των τριών μηνών, χωρίς να προκύπτουν νόμιμοι αντικειμενικοί λόγοι που να δικαιολογούν την κατ’ εξαίρεση διαδοχική σύναψή τους, επιπροσθέτως ότι οι διαδοχικές συμβάσεις των απασχοληθέντων στον τομέα καθαριότητας υπερβαίνουν τους 24 μήνες κατά παράβαση όσων ορίζονται στο άρθρο 6 του ιδίου ως άνω π.δ/τος, κρίνεται ότι οι καταρτισθείσες κατά παράβαση των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 24 του ν. 4479/2017 συμβάσεις είναι άκυρες. Ως εκ τούτου, το Κλιμάκιο κρίνει κατά πλειοψηφία ότι πρέπει, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, να θεωρηθoύν τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής, κατ’ εφαρμογή όσων ορίζονται στο εδάφιο α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του π.δ/τος 164/2004, το οποίο επιτάσσει, μεταξύ άλλων, την άμεση καταβολή στον εργαζόμενο των οφειλομένων βάσει άκυρης σύμβασης χρηματικών ποσών.(..)Στο ίδιο πλαίσιο  επισημαίνεται ότι η καταβολή στους εργαζόμενους των οφειλομένων ποσών δυνάμει των χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής που θα θεωρηθούν από τον Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου στο Νομό ... κατ’ επιταγή του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 7 του π.δ/τος 164/2004, συνεπάγεται, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο τελευταίο εδάφιο της ίδιας ως άνω παραγράφου, εφόσον συντρέχουν οι προϋποθέσεις, την επιβολή τυχόν καταλογισμού των υπαιτίων και την κίνηση της ποινικής και πειθαρχικής διαδικασίας. Πέραν των ανωτέρω κρίνεται ότι, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 7, σε συνδυασμό με την παράγραφο 4 του άρθρου 32 του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013 Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, όπου ορίζεται ότι: «Αν κατά την άσκηση του προληπτικού ελέγχου καταδειχθεί η τέλεση ποινικώς κολάσιμης πράξης, ανακοινώνεται στον Υπουργό Οικονομικών, τον οικείο διατάκτη και τον αρμόδιο Εισαγγελέα», πρέπει να κοινοποιηθεί, με  μέριμνα  της  Γραμματείας του Τμήματος, η παρούσα: α) στον Υπουργό Οικονομικών, β) στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών ... και γ) στο Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης, για διερεύνηση εάν συντρέχει ή όχι περίπτωση άσκησης των αρμοδιοτήτων τους.

Καταβολή αμοιβής έναντι εκτέλεσης: α) της 4805/24.4.2009 σύμβασης «Προετοιμασία και Υποστήριξη της υποβολής του φακέλου αίτησης του Δήμου ...... στο Πρόγραμμα Εξοικονομώ (Ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης και σχέδιο υλοποίησης) και β) της 4806/24.4.2009 σύμβασης «Επιστημονική Υποστήριξη στην εκτίμηση των απαιτούμενων Ενεργειακών δεδομένων που απαιτούνται κατά την συμπλήρωση των αντίστοιχων πεδίων και εντύπων των ΟΣΔ και ΣΧΥ του Δήμου ...... στο πλαίσιο του Προγράμματος “ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ”» αντιστοίχως (...)
 Ο ν. 3463/2006 «Κύρωση του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων» (ΦΕΚ Α΄ 114) ορίζει, στην παρ. 2 του άρθρου 209, ότι: «Η παροχή των κάθε είδους υπηρεσιών προς τους φορείς της προηγούμενης παραγράφου, πλην αυτών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ν. 3316/2005 (ΦΕΚ 42 Α΄), ρυθμίζεται με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και Οικονομίας και Οικονομικών», στην παρ.9 του ιδίου ως άνω άρθρου, όπως η παράγραφος αυτή προστέθηκε με το άρθρο 20 παρ.13 του ν.3731/2008 «Αναδιοργάνωση της δημοτικής αστυνομίας και ρυθμίσεις λοιπών θεμάτων αρμοδιότητας Υπουργείου Εσωτερικών» (ΦΕΚ Α΄ 262/23.12.2008), ότι: «Οι Δήμοι (…) δύνανται να αναθέτουν απευθείας ή με συνοπτική διαδικασία (πρόχειρο διαγωνισμό) παροχή υπηρεσιών, που δεν υπάγονται στις διατάξεις του ν.3316/2005 (ΦΕΚ 42 Α΄), σύμφωνα με τις προβλέψεις του άρθρου 83 του ν.2362/1995 (ΦΕΚ 247 Α΄), ως προς τα επιτρεπτά χρηματικά όρια, όπως αυτά καθορίζονται με τις εκάστοτε εκδιδόμενες αποφάσεις του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών (…)» και, στο άρθρο 273 παρ.1, ότι: «Μέχρι την έκδοση του προεδρικού διατάγματος της παραγράφου 2 του άρθρου 209 οι κάθε είδους υπηρεσίες, εκτός από τις υπηρεσίες που παρέχονται σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3316/2005 (ΦΕΚ 42 Α΄), διενεργούνται σύμφωνα με τις διατάξεις του π.δ/τος 28/1980 (ΦΕΚ 11 Α΄), με την επιφύλαξη των ειδικών ρυθμίσεων του π.δ/τος 346/1998 (ΦΕΚ 230 Α΄), ως ισχύει». Σύμφωνα δε με το άρθρο 70 παρ. 1 του π.δ. 28/1980 «Περί εκτελέσεως έργων και προμηθειών Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοικήσεως» (ΦΕΚ Α΄ 11): «Αι διατάξεις του παρόντος εφαρμόζονται γενικώς και κατ’ αναλογίαν και επί της εκτελέσεως (…), εργασιών (…) των δήμων (…)», ενώ στην παράγραφο 1 του άρθρου 11 του ίδιου π.δ. ορίζεται ότι: «Η εκτέλεσις δημοτικών και κοινοτικών έργων και προμηθειών (…) ενεργείται επί τη βάσει (…) της συμβάσεως, συναπτομένης κατόπιν τακτικής δημοπρασίας, πλην των περιπτώσεων, όπου, κατά νόμον, δεν απαιτείται αύτη». Τέλος, κατ’ εξουσιοδότηση της διάταξης του άρθρου 83 του ν. 2362/95 εκδόθηκε η 35130/739/9.8.2010 Απόφαση του Υπουργού Οικονομικών «Αύξηση και ορισμός σε ευρώ των χρηματικών ποσών του άρθρου 83 παρ. 1 του Ν. 2362/95» (ΦΕΚ Β΄ 1291/11.8.2010), στο άρθρο 1 της οποίας ορίζεται ότι: «1. Αναπροσαρμόζουμε τα ποσά για τη σύναψη δημοσίων συμβάσεων που αφορούν προμήθεια προϊόντων, παροχή υπηρεσιών ή εκτέλεση έργων ως ακολούθως: α) Με απευθείας ανάθεση μέχρι του ποσού των είκοσι χιλιάδων (20.000,00) ευρώ. β) Με συνοπτική διαδικασία (πρόχειρο διαγωνισμό) από του ποσού της προηγουμένης περίπτωσης μέχρι του ποσού των εξήντα χιλιάδων (60.000,00) ευρώ. γ) Με διενέργεια τακτικού διαγωνισμού άνω του ποσού των εξήντα χιλιάδων (60.000,00) ευρώ. 2. Οι περιορισμοί των ως άνω ποσών αναφέρονται σε σχέση με το ύψος της εγγεγραμμένης ετήσιας πίστωσης κατά Ειδικό Φορέα και Κ.Α.Ε. στον προϋπολογισμό κάθε φορέα και στα ποσά αυτά δεν συμπεριλαμβάνεται ο Φ.Π.Α. (…)». Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι για την ανάθεση παροχής υπηρεσιών από Ο.Τ.Α., εφόσον ο προϋπολογισμός αυτών δεν εμπίπτει στα όρια εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου (Οδηγία 2004/18/ΕΚ, που ισχύει από 1.2.2006 και ήδη π.δ. 60/2007), εφαρμόζονται, για τις συμβάσεις που έχουν συναφθεί μετά την 1.1.2007, ημερομηνία έναρξης ισχύος του νέου Δημοτικού και Κοινοτικού Κώδικα (άρθρο τέταρτο του ν. 3463/2006, ΦΕΚ Α΄ 114) και μέχρι την έκδοση του προεδρικού διατάγματος, που προβλέπεται στην παρ. 2 του άρθρου 209 του ως άνω νομοθετήματος, οι διατάξεις του π.δ. 28/1980, από τις οποίες προκύπτει ότι για την ανάθεση υπηρεσιών, στην έννοια των οποίων εμπίπτει και η εκτέλεση εργασιών, απαιτείται η διενέργεια δημόσιου ανοικτού μειοδοτικού διαγωνισμού, ώστε να καθίσταται δυνατή, με την προσέλευση μεγάλου ή έστω ικανού αριθμού μειοδοτών, η ανάπτυξη επαρκούς ανταγωνισμού και η διασφάλιση των οικονομικών συμφερόντων των Ο.Τ.Α. με την επιλογή της πλέον συμφέρουσας γι’ αυτούς προσφοράς. Κατ’ εξαίρεση, είναι δυνατή η απευθείας ανάθεση υπηρεσιών, όταν η συνολική δαπάνη αυτών δεν υπερβαίνει το ποσό των 20.000,00 ευρώ, μη συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. (βλ. άρθρο 83 του ν. 2362/1995, σε συνδυασμό με τις διατάξεις της 35130/739/9.8.2010 Απόφασης του Υπουργού Οικονομικών). Προκειμένου δε να διαπιστωθεί το ποσό, στο οποίο ανέρχεται η δαπάνη παροχής συγκεκριμένων υπηρεσιών και, κατ’ επέκταση, η δυνατότητα απευθείας ανάθεσής τους, λαμβάνεται υπόψη η συνολική δαπάνη που απαιτείται για να καλυφθούν οι ανάγκες του δήμου σε υπηρεσίες στο σύνολό τους, οι οποίες, κατά τα διδάγ