Oριακές και κατευθυντήριες τιμές ποιότητας της ατμόσφαιρας σε βενζόλιο και μονοξείδιο του άνθρακα. (ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με την 14122/549/Ε. 103/2011,  ΦΕΚ-488 Β/30-3-2011 ΚΥΑ)

Oριακές και κατευθυντήριες τιμές για τις συγκεντρώσεις όζοντος στον ατμοσφαιρικό αέρα, σε συμμόρφωση με τις διατάξεις της οδηγίας 2002/3/ΕΚ «σχετικά με το όζον στον ατμοσφαιρικό αέρα» του Συμβουλίου της 12ης Φεβρουαρίου 2002 των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ  με την 14122/549/Ε.103/2011 (ΦΕΚ 488 Β/30-3-2011) ΚΥΑ

Τροποποίηση της κοινής υπουργικής απόφασης Υ5β/ Γ.Π.οικ. 35724/4-4-2002 «Ορισμός του κατά το άρθρο 13 του Ν. 2716/99 ειδικού ενοποιημένου (κλειστού) νοσηλίου και τροποποίηση της αριθ. Υ4α/οικ. 1320/98 κοινής υπουργικής απόφασης περί “Ορισμού νοσηλίου Νοσοκομείων”» (ΦΕΚ Β 485/19.04.2002).

Μεταφορά υγρού αζώτου :Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι ελεγχόμενες δαπάνες δεν είναι νόμιμες. Και τούτο διότι, κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 3 του ν. 3580/2007, όπως συμπληρώθηκε με το άρθρο 24 παρ. 2 του ν. 3846/2010, και 13 του ν. 3918/2011, το νοσοκομείο προέβη στην προμήθεια υγρού αζώτου σε τιμή 1,70 ευρώ/kg, ήτοι σε τιμή που υπερέβαινε κατά 0,60 ευρώ την αναρτημένη στο Π.Τ., κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, τιμή του 0,89 ευρώ/lt (ή1,10 ευρώ/kg), στην οποία περιλαμβάνεται το κόστος μεταφοράς (βλ. τα 1711/3.4.2014 και 1586/10.4.2017 έγγραφα της Ε.Π.Υ. και βλ. πράξεις IV Τμ. 89, 83, 48/2015, ΚΠΕΔ στο ΙV Tμ. Πρ. 76/2017, 187, 87/2016, 259, 228, 184, 165, 145, 89, 54, 42, 34, 26, 25/2015, 207, 201, 122/2014). Σημειωτέον ότι και το ίδιο το νοσοκομείο στο 15695/29.10.2018 έγγραφό του αποδέχεται ότι «Η τιμή υγρού Αζώτου στην ανάρτηση στο Παρατηρητήριο συμπεριλαμβάνει το κόστος μεταφορικών». Εξάλλου, στην προκειμένη περίπτωση, δεν δύναται να τύχει εφαρμογής η νομιμοποιητική διάταξη του άρθρου 66 παρ. 28 του ν. 3984/2011. Τούτο, διότι με τη διάταξη αυτή νομιμοποιούνται, κατ’ εξαίρεση, δαπάνες που απαιτούνται για την εξόφληση υποχρεώσεων από προμήθειες ιατροτεχνολογικών προϊόντων, φαρμάκων και συναφών υπηρεσιών, υπό την προϋπόθεση ότι έχουν εναρμονισθεί με τις χαμηλότερες τιμές του Παρατηρητηρίου Τιμών, η οποία, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, δεν συντρέχει, εν προκειμένω, αφού η συμφωνηθείσα με την επίμαχη σύμβαση τιμή υπερβαίνει αυτήν του Παρατηρητηρίου Τιμών της Ε.Π.Υ.

Τροποποίηση των διατάξεων του π.δ. 23/1999 «Καταγραφή των ατόμων που ταξιδεύουν με επιβατηγά πλοία που εκτελούν δρομολόγια προς ή από Ελληνικούς λιμένες σύμφωνα με την Οδηγία 98/41/ΕΚ του Συμβουλίου της 18ης Ιουνίου 1998 και άλλες διατάξεις» (Α’ 17) και του π.δ. 125/2012 «Προσαρμογή του εσωτερικού δικαίου στην Οδηγία 2010/65/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 20ής Οκτωβρίου 2010, σχετικά με τις διατυπώσεις υποβολής δηλώσεων για τα πλοία κατά τον κατάπλου ή/και απόπλου από λιμένες των κρατών μελών και για την κατάργηση της οδηγίας 2002/6/ΕΚ» (Α’ 221), σε συμμόρφωση με την Οδηγία (ΕE) 2017/2109 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβούλιου της 15ης Νοεμβρίου 2017 (L 315/52/30.11.2017).

Προμήθειες τροφίμων:ζητείται η αναθεώρηση της 2030/2014 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία έγινε δεκτή εν μέρει η αίτηση του και νυν αιτούντος για ανάκληση της 46/2014 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή εν μέρει η αίτηση του Δήμου .......-......, να γίνει δεκτή η υπέρ αυτής ασκηθείσα παρέμβαση της εταιρείας «……», να γίνει δεκτή εν μέρει η ασκηθείσα παρέμβαση της εταιρείας «……», να αναθεωρηθεί εν μέρει η προσβαλλόμενη με την αίτηση 2030/2014 απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να επιτραπεί: α) η υπογραφή του υποβληθέντος σχεδίου σύμβασης μεταξύ του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών και της εταιρείας «…...» κατά το μέρος που αφορά στα είδη με α/α 15, 17, 18, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 43, 44, 60, 61, 98, 99 και 100, καθώς και στα είδη με α/α 47, 53 και 54, και β) η υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του Δημοτικού Βρεφοκομείου και της εταιρείας «……», κατά το μέρος που αφορά στα είδη με α/α 19 και 20. Αντιθέτως, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναθεώρησης κατά το μέρος που αφορά στο είδος με α/α 18 και να μην επιτραπεί η υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του Δημοτικού Βρεφοκομείου Αθηνών και της εταιρείας «……» ως προς το είδος αυτό.(..)Δέχεται εν μέρει την κρινόμενη αίτηση αναθεώρησης του Δήμου .......-.......Δέχεται την παρέμβαση της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……».Δέχεται εν μέρει την παρέμβαση της μονοπρόσωπης εταιρείας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «……».Αναθεωρεί εν μέρει την 2030/2014 απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, κατά τα οριζόμενα στο σκεπτικό της παρούσας.Αποφαίνεται ότι i) δεν κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης μεταξύ του Δημοτικού Βρεφοκομείου του Δήμου .......-...... και: α) της εταιρείας με την επωνυμία «…….» κατά το μέρος που αφορά στα είδη με α/α 15, 17, 18, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 43, 44, 60, 61, 98, 99 και 100, καθώς και στα είδη με α/α 47, 53 και 54 και β) της εταιρείας με την επωνυμία «…….» κατά το μέρος που αφορά στα είδη με α/α 19 και 20 και ii) κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης μεταξύ του Δημοτικού Βρεφοκομείου του Δήμου .......-...... και της εταιρείας με την επωνυμία «….» κατά το μέρος που αφορά στο είδος με α/α 18.

Από τις ανωτέρω διατάξεις (3316/2005,2690/1999)διατάξεις , σε συνδυασμό με το άρθρο 20 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας (κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν.2690/1999, ΦΕΚ Α΄ 45), που ορίζει ότι: «Όπου ο νόμος, για την έκδοση διοικητικής πράξης, προβλέπει προηγούμενη γνώμη (απλή ή σύμφωνη) (…) άλλου οργάνου (…) η γνώμη (…) πρέπει να είναι έγγραφη, αιτιολογημένη και επίκαιρη κατά το περιεχόμενό της» αλλά και με τη γενική αρχή του δικαίου των δημοσίων συμβάσεων, η οποία απορρέει από τις αρχές της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης των συμμετεχόντων στους δημόσιους διαγωνισμούς, συνάγεται, πλην άλλων, ότι η αξιολόγηση των προσφορών των υποψηφίων για την ανάληψη δημοσίας συμβάσεως μελετών πρέπει να είναι ειδικώς και εμπεριστατωμένως αιτιολογημένη, με την παράθεση, στο οικείο πρακτικό, των στοιχείων που ελήφθησαν υπ' όψιν για την επιλογή του αναδόχου (βλ. Πρ. VI Tμ. 168/2008, 253/2007). Η επιλογή αυτή λαμβάνει χώρα κατόπιν αξιολογήσεως, κατ' εκτίμηση των οριζομένων στο νόμο και τη διακήρυξη κριτηρίων, των τεχνικών προσφορών των διαγωνιζομένων, η δε βαθμολόγηση, ερειδομένη επί συγκριτικής εκτιμήσεως των τεχνικών προσφορών των διαγωνιζομένων, πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς, με αναφορά σε συγκεκριμένα στοιχεία, ανταποκρινόμενα στα προμνησθέντα νόμιμα κριτήρια (βλ. ΣτΕ 2321/2009, Ε.Α. ΣτΕ 541/2009 και πρβλ. ΕΑ ΣτΕ 1073/2008, 944/2007). Τέλος, από τις προδιαληφθείσες διατάξεις του ν. 3316/2005 σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις της οικείας διακηρύξεως, ερμηνευόμενες υπό το πρίσμα του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως (οδηγίες 2004/18 και 2004/17) και των εξ αυτού απορρεουσών αρχών της ίσης μεταχειρίσεως και της διαφάνειας, συνάγεται ότι α) η αναθέτουσα αρχή έχει υποχρέωση να αναφέρει στην προκήρυξη, όλα τα κριτήρια για την ανάθεση του έργου τα οποία πρόκειται να χρησιμοποιήσει προς τον σκοπό όπως καταστήσει γνωστό στους εν δυνάμει προσφέροντες, πριν από την υποβολή των προσφορών τους, τα κριτήρια αναθέσεως στα οποία πρέπει αυτές να ανταποκρίνονται, καθώς και τη σχετική τους σημασία (βλ. αποφάσεις ΔΕΚ της 12ης Δεκεμβρίου 2002, Universale – Bau AG κ.λ.π. κατά Entsorgungsbetriebe Simmering Gmbh, C-470/99, σκ. 97 και 98), β) η αναθέτουσα αρχή δεν δύναται να εφαρμόζει υποκριτήρια για τα κριτήρια αναθέσεως που δεν είχαν προηγουμένως γνωστοποιηθεί στους υποψηφίους (βλ. απόφαση ΔΕΚ της 24ης Ιανουαρίου 2008, Λιανάκης κ.λ.π.. κατά Δήμου Αλεξανδρουπόλεως, C- 532/06, σκ. 34 έως 38 και πρβλ. ΣτΕ 798/2009, 4024, 1794/2008, ΣτΕ 3497/2006) και γ) τα κριτήρια αναθέσεως πρέπει να διατυπώνονται, στην προκήρυξη του διαγωνισμού, κατά τρόπο που να επιτρέπει σε όλους τους προσφέροντες οι οποίοι είναι καλώς πληροφορημένοι και επιμελείς να τα ερμηνεύουν κατά τον αυτό τρόπο, τα κριτήρια δε αυτά πρέπει να εφαρμόζονται κατά τρόπο αντικειμενικό και ενιαίο για όλους τους προσφέροντες (βλ. αποφάσεις ΔΕΚ της 17ης Σεπτεμβρίου 2002 Concordia Bus Finland Oy Ab και Ηelsingin Kaupunki,HKL –Bussiliikenne, C-513/99, σκ. 81 έως 83, της 18ης. 10.2001, SIAC Construction Ltd κατά County Council of the County of Mayo, C-19/00, σκ . 41 έως 44). Τεχνική αξιολόγηση.Μη νομίμως βαθμολογήθηκαν η γνώση των δεδομένων της περιοχής και η εμπειρία των συμπράξεων ως κριτήρια αξιολογήσεως, καθόσον αυτά δεν συγκαταλέγονται στα βαθμολογικά κριτήρια της διακηρύξεως, ενώ σε κάθε περίπτωση η εμπειρία δεν αποτελεί επιτρεπόμενο κριτήριο αναθέσεως

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, δεν είναι νόμιμη η μεταφορά της φερομένης ως δικαιούχου του χρηματικού εντάλματος από τη «......» στο Δήμο ..... – .., κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 109 παράγραφος 7 του ν.3852/2010, και πάσχει κατά τούτο η 317/16.9.2014 απόφαση του Δ.Σ. του Δήμου, διότι κατά το χρόνο λύσης της κοινωφελούς επιχείρησης (στις 8.8.2014) είχε λήξει η από 12.7.1994 προγραμματική σύμβαση (στις 12.7.2014), δυνάμει της οποίας λειτουργούσε το Κ.Ε.Κ., όπου και απασχολείτο η ως άνω εργαζόμενη, χωρίς, περαιτέρω, η συγκεκριμένη δράση να είναι δυνατόν να μεταφερθεί στο Δήμο. Εξάλλου, στην ίδια την 87/11.3.2014 απόφαση του Δ.Σ. του Δήμου, με την οποία αποφασίσθηκε η λύση της «......», ρητά είχε εξαιρεθεί και πριν από τη λήξη της σύμβασης η μεταφορά της συγκεκριμένης δράσης λειτουργίας του Κ.Ε.Κ., καθώς αυτό είχε πάψει να λειτουργεί ουσιαστικά ήδη από το Σεπτέμβριο του έτους 2012. Αβασίμως δε προβάλλεται από το Δήμο, με το 19276/4.8.2016 έγγραφο αντιρρήσεων, ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο δεν δύναται να ελέγχει παρεμπιπτόντως την νομιμότητα των διοικητικών πράξεων  που αποτελούν το έρεισμα των ελεγχόμενων δαπανών και κατ’ επέκταση, εν προκειμένω, τη συνδρομή των προϋποθέσεων μεταφοράς προσωπικού στο Δήμο, εφόσον οι ως άνω πράξεις κρίθηκαν νόμιμες και δεν ανακλήθηκαν από τη Διοίκηση ή δεν ακυρώθηκαν με δικαστική απόφαση. Και τούτο, διότι το Ελεγκτικό Συνέδριο, κατά την άσκηση του προβλεπόμενου από το άρθρο 98 παρ. 1 στοιχ. α΄ του Συντάγματος προληπτικού ελέγχου των δαπανών του Κράτους, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης και άλλων νομικών προσώπων υπαχθέντων στον έλεγχό του, έχει τη δυνατότητα να εξετάζει παρεμπιπτόντως, δυνάμει του άρθρου 17 παρ. 3 του π.δ/τος 774/1980 και ήδη 28 παρ. 3 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013, και τη νομιμότητα των δημιουργικών της ελεγχόμενης δαπάνης πράξεων, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει εκδοθεί για αυτές τελεσίδικη δικαστική απόφαση του αρμόδιου δικαστηρίου, μη δεσμευόμενο από το ισχύον επί των ατομικών διοικητικών πράξεων τεκμήριο νομιμότητας (Ε.Σ. Ολομ. Πρακτικά Γεν. Συν. 3ης/26.1.2011 Θέμα Α΄, 4ης/27.2.2008 Θέμα Β΄, 7ης/19.3.2003 Θέμα Α΄, 33ης/15.10.1997 Θέμα Α΄ και Ι Τμ. Πράξεις 16/2013, 181/2012, 257, 113/2010, 34/2009, 135/2007, 75/2004, 90/2002, 127/1997 κ.ά.). Επιπλέον, με την 44358/24491/30.6.2015 απόφαση του Γ.Γ. Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής η ως άνω απόφαση (317/2014) θεωρήθηκε κατά τεκμήριο νόμιμη λόγω παρέλευσης της προθεσμίας για την άσκηση ελέγχου νομιμότητας και ενώ προηγουμένως τόσο η αρμόδια Δ/νση της Αποκεντρωμένης Διοίκησης όσο και η Δ/νση Προσωπικού Τοπικής Αυτοδιοίκησης είχαν γνωμοδοτήσει κατά της νομιμότητας της συγκεκριμένης μετακίνησης (είχε προηγηθεί η 20207/16186/28.7.2014 όμοια, με την οποία δεν είχε εγκριθεί η μεταφορά της συγκεκριμένης εργαζόμενης στο Δήμο) και ο Δήμος όφειλε, σύμφωνα με την αρχή της χρηστής Διοίκησης, να απέχει από την εφαρμογή μιας απόφασης, η οποία κρίθηκε μεν τυπικά νόμιμη, ως προς την ουσία της, όμως, είχαν εντοπιστεί σοβαρές πλημμέλειες από τα αρμόδια όργανα ελέγχου της νομιμότητας αυτής.ΜΗ ΑΝΑΚΛΗΤΕΑ ΜΕ ΤΗΝ 8/2017 ΠΡΑΞΗ 1ΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

6. Επειδή, από τον συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι το σύστημα της χαμηλότερης προσφοράς προϋποθέτει, λογικώς, προσφερόμενα είδη τα οποία είναι από άποψη τεχνικών χαρακτηριστικών, ιδιοτήτων και ποιότητας κατ’ αρχήν ισοδύναμα και τα οποία, ως εκ τούτου, διαφοροποιούνται ουσιαστικά μόνον ως προς την προσφερόμενη τιμή. Στην περίπτωση αυτή, η χρησιμοποίηση από τη Διοίκηση ως κριτηρίου επιλογής μόνο της χαμηλότερης τιμής έχει την έννοια της επιλογής του φθηνότερου μεταξύ των προσφερόμενων παρεμφερών προϊόντων, ευνοεί τον ανταγωνισμό, λόγω του ότι επιτρέπει την συμμετοχή περισσότερων προμηθευτών, αποβαίνει δε επωφελής για τη Διοίκηση, εφ’ όσον οδηγεί αναγκαίως σε συμπίεση των τιμών εκ μέρους των υποψήφιων προμηθευτών, αφού κριτήριο κατακυρώσεως είναι η χαμηλότερη τιμή προσφοράς. Αντιθέτως, το σύστημα της πλέον συμφέρουσας από οικονομική άποψη προσφοράς προσιδιάζει σε διαγωνισμούς όπου τα προσφερόμενα είδη διαφοροποιούνται κατά το μάλλον ή ήττον ουσιωδώς από απόψεως ποιότητας και τιμής, για το λόγο δε αυτόν, προκειμένου να ευρεθεί η πλέον συμφέρουσα προσφορά, δικαιολογείται η στάθμιση κατά την αξιολόγηση των τεχνικών προσφορών και ποιοτικών κριτηρίων (βλ. ΣτΕ 2183/2004 επταμ., ΕΑ 114/2008-βλ. και απόφ. ΔΕΚ της 17.9.2002, C-513/99, Concordia Bus Finland , Συλλογή 2002, σ. I-7213,σκ.59, 61-63). Στην περίπτωση αυτή, οι τεχνικές προδιαγραφές των ιατροτεχνολογικών προϊόντων πρέπει να προσδιορίζουν με σαφήνεια το υπό προμήθεια προϊόν, η δε διοίκηση έχει ευρεία ευχέρεια να επιλέξει είτε προϊόν τεχνικώς αποδεκτό σε χαμηλή τιμή, είτε προϊόν τεχνικώς εξελιγμένο σε λογική τιμή, αφού ο προσφέρων το τελευταίο, για να έχει πιθανότητες να αναδειχθεί προμηθευτής, θα υποχρεωθεί να συμπιέσει την τιμή της προσφοράς. (...)8. Επειδή, οι ανωτέρω όροι της διακηρύξεως, στο βαθμό που προβλέπουν ως κριτήριο κατακυρώσεως τη χαμηλότερη τιμή ανά κατηγορία προϊόντων, η οποία μπορεί να καλύπτει μία ή και περισσότερες υποκατηγορίες, υπό την έννοια ότι αρκεί, για το παραδεκτό της προσφοράς, η πλήρωση έστω και ενός από τα «Τεχνικά Χαρακτηριστικά» που ταυτίζονται με τις εν λόγω υποκατηγορίες, θα προκρίνεται δε, μεταξύ ισοτίμων ανά κατηγορία οικονομικών προσφορών, εκείνη που θα καλύπτει μεγαλύτερο αριθμό υποκατηγοριών, δεν θεσπίζουν κατά τρόπο σαφή και συγκεκριμένο ένα κριτήριο αξιολογήσεως των προσφορών. Και τούτο, διότι, σε περιπτώσεις ταυτιζομένων σε σχέση με την προσφερομένη τιμή οικονομικών προσφορών, οι οποίες καλύπτουν τις αυτές μεν κατηγορίες αλλά διαφορετικές, από άποψη ποιοτική ή και ποσοτική, υποκατηγορίες, όπως επιτρέπεται από τη διακήρυξη, οι ανωτέρω όροι είναι δυνατόν να καταλήγουν, για την ανάδειξη μειοδότη, σε σύγκριση ανόμοιων και, συνακολούθως, εξ ορισμού μη συγκρίσιμων ως προς τα καλυπτόμενα τεχνικά χαρακτηριστικά προσφορών και να καθιστούν, ως εκ τούτου, αδύνατη την επί ίσοις όροις αξιολόγησή τους (πρβλ. ΕΑ 76/2011). Επομένως, ο σχετικός λόγος, με τον οποίο επαναλαμβάνεται αντίστοιχη αιτίαση προβληθείσα με την προδικαστική προσφυγή και μη απαντηθείσα, άλλωστε, από την αναθέτουσα αρχή, πιθανολογείται σοβαρώς ως βάσιμος.

Οι αναθέτοντες φορείς, κατά τη διενέργεια δημόσιων διαγωνισμών οφείλουν σε κάθε περίπτωση να τηρούν την αρχή της απαγόρευσης των διακρίσεων, η οποία συνεπάγεται, ιδίως, υποχρέωση διαφάνειας. Η τελευταία επιβάλλεται, προκειμένου η αναθέτουσα αρχή να διασφαλίζει την τήρηση της ως άνω γενικής αρχής, συνίσταται δε, μεταξύ άλλων, στον έλεγχο του αμερόληπτου χαρακτήρα των οικείων διαδικασιών του διαγωνισμού (πρβλ. Δ.Ε.Κ. Αποφάσεις της 7.12.2000, C-324/98, σκέψεις 60-63, της 27.11.2001, C-285/99, σκέψη 38 κ.α.). Κατά συνέπεια και δοθέντος ότι στους διενεργούμενους δημόσιους διαγωνισμούς υπηρεσιών η θεσμοθέτηση σταδίων κατά τη διαδικασία ανάδειξης του αναδόχου αποβλέπει ακριβώς στην κατά αντικειμενικό και διαφανή τρόπο επιλογή του παρόχου υπηρεσιών, η μη τήρηση των εν λόγω σταδίων στοιχειοθετεί παράβαση ουσιώδους τύπου της διαδικασίας. Τέτοια περίπτωση συντρέχει και όταν η αναθέτουσα αρχή, προκειμένου να συγκροτήσει την επιτροπή αξιολόγησης των προσφορών σε διαγωνισμό, επιλέγει, ως μέλος αυτής, πρόσωπο, το οποίο φέρει την ιδιότητα μέλους του έχοντος την αποφασιστική αρμοδιότητα για την κατακύρωση των αποτελεσμάτων αυτού συλλογικού οργάνου, καθόσον με τον τρόπο αυτό, και ανεξαρτήτως της ουσιαστικής συμμετοχής του ως άνω μέλους στη λήψη αποφάσεων του εν λόγω οργάνου, ουσιαστικά παρακάμπτεται το γνωμοδοτικό στάδιο του διαγωνισμού, ως ουσιώδης τύπος της διεξαγόμενης διαδικασίας (βλ. Πράξη VI Τμ. 10/2007, 29/2005, IV Τμ. 182/2004, 157/2003, 109/2001).Όπως προκύπτει από την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, προκειμένου να διασφαλίζεται στην πράξη η τήρηση των παρατεθεισών κοινοτικών αρχών της ίσης μεταχείρισης και της διαφάνειας στο πλαίσιο της διαδικασίας ανάθεσης των δημοσίων συμβάσεων υπηρεσιών, η αναθέτουσα αρχή υποχρεούται να προβλέπει με σαφήνεια στη διακήρυξη του διαγωνισμού τους όρους συμμετοχής και ανάδειξης διαγωνιζομένου ως αναδόχου των υπό ανάθεση υπηρεσιών, ώστε κάθε ενδιαφερόμενος αφενός να διαθέτει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, για να αποφασίσει περί της συμμετοχής του ή μη στον προκηρυχθέντα διαγωνισμό, αφετέρου δε, σε περίπτωση συμμετοχής του στο διαγωνισμό, να έχει τις αυτές ακριβώς με τους λοιπούς διαγωνιζομένους ευκαιρίες, τόσο κατά το χρόνο της προετοιμασίας προς υποβολή της προσφοράς του όσο και κατά το στάδιο της αποτίμησης αυτής (πρβλ. Δ.Ε.Κ. αποφάσεις της 12.12.2002, C-470/99, σκέψη 93, της 18.10.2001, C-19/00, σκέψεις 34, 41 και 43 και της 25.04.1996, C-87/94, σκέψη 54). Σε αυτά τα πλαίσια και σε περίπτωση σύναψης μιας δημόσιας σύμβασης βάσει της οικονομικά πλέον συμφέρουσας προσφοράς η αναθέτουσα αρχή δύναται να προσδώσει ειδικό βάρος στα προκαθορισθέντα στοιχεία ενός κριτηρίου ανάθεσης, προβαίνοντας σε επιμερισμό μεταξύ των στοιχείων αυτών των μονάδων που καθόρισε, δυνάμει του οικείου κριτηρίου, εφόσον η οικεία απόφαση α) δεν τροποποιεί τα οριζόμενα στη διακήρυξη κριτήρια ανάθεσης της σύμβασης β) δεν περιλαμβάνει στοιχεία, τα οποία, αν ήταν γνωστά κατά την προετοιμασία υποβολής των προσφορών θα είχαν, ενδεχομένως, επηρεάσει αυτήν την προετοιμασία και γ) δεν ελήφθησαν κατά την έκδοσή της στοιχεία δυνάμενα να επιφέρουν δυσμενή διάκριση σε βάρος ενός ή περισσότερων εκ των υποβαλλόντων προσφορά. Επομένως, σε περίπτωση που η αρμόδια Επιτροπή Διαγωνισμού προβεί σε κατ΄ ουσίαν τροποποίηση των προκαθορισμένων τεχνικών ή οικονομικών κριτηρίων ανάθεσης της υπό σύναψη σύμβασης, παραβιάζει ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, πλήττοντας ούτως τις αρχές της ίσης μεταχείρισης και προστασίας του υγιούς ανταγωνισμού (βλ. και C-331/04, Συλλ. 2005, Ι-00000, σκέψη 32).