Υπαγωγή ή μη στην έννοια των εξωτερικών συμβούλων του Ν. 2469/1997, των συμβούλων και συνεργατών Υπουργών και Υφυπουργών, Γενικών Γραμματέων, Περιφερειαρχών και Δημάρχων.Δεν υπάγονται στην έννοια των εξωτερικών συμβούλων του Ν. 2469/1997, οι σύμβουλοι και συνεργάτες Υπουργών και Υφυπουργών, καθώς και οι σύμβουλοι και συνεργάτες των Γενικών Γραμματέων, των Περιφερειαρχών και των Δημάρχων. (ομοφ.)

Τα πρόσωπα που μετέχουν στις Επιτροπές των διαγωνισμών θα πρέπει να παρέχουν εγγυήσεις για αμερόληπτη κρίση, ώστε να δημιουργείται στους συμμετέχοντες η πεποίθηση του αδιάβλητου των πράξεων που εκδίδουν. Για το λόγο αυτό δεν δύνανται να μετέχουν στις ανωτέρω Επιτροπές πρόσωπα, τα οποία συνδέονται με δεσμό συγγένειας με κάποιον από τους συμμετέχοντες, και πρέπει να απέχουν από τη λήψη κάθε σχετικής απόφασης που τους αφορά, χωρίς να εξετάζεται, σε κάθε περίπτωση, αν η πράξη της Επιτροπής υπήρξε πράγματι μεροληπτική.

Ειδικοί σύμβουλοι-συνεργάτες.(,,,) Περαιτέρω, όμως, η πρόσληψη του φερόμενου ως δικαιούχου στη θέση του ειδικού συνεργάτη του Δημάρχου … είναι μη νόμιμη ως εκ της ειδικής συγγενικής σχέσης που συνδέει αυτόν με το Δήμαρχο (πατέρας – υιός), από την οποία, ενόψει και των λοιπών συνθηκών, και συγκεκριμένα ότι η ορισθείσα για την υποβολή των σχετικών αιτήσεων προθεσμία ήταν σύντομη (τριήμερη) και ότι από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι υπεβλήθησαν άλλες αιτήσεις πέραν αυτής του φερόμενου ως δικαιούχου, δημιουργείται τεκμήριο επηρεασμού και άρα μεροληπτικής υπέρ του μοναδικού ως άνω υποψηφίου κρίσης του Δημάρχου, ανεξαρτήτως αν η σχετική απόφαση υπήρξε πράγματι μεροληπτική (πρβλ. ΣΕ 1425/1989, 4642/1987, 3500/2001). Ενόψει δε της ιδιάζουσας αυτής σχέσης μεταξύ του Δημάρχου και του μοναδικού υποψηφίου υιού του, όφειλε ο πρώτος, δεσμευόμενος από την ως άνω γενική αρχή του διοικητικού δικαίου περί αμερόληπτης κρίσης των διοικητικών οργάνων κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, να απόσχει από την έκδοση απόφασης πρόσληψης του υιού του στην επίμαχη θέση. Και τούτο, ανεξαρτήτως ότι η συγγενική σχέση μεταξύ προσλαμβανόμενου και Δημάρχου δεν αποτελεί κατά τις οικείες διατάξεις κώλυμα διορισμού στη θέση αυτή. Κατ΄ακολουθία των προεκτεθέντων,  εφόσον ο Δήμαρχος, ήτοι το αποφασίζον για την πρόσληψη όργανο, συνδέεται με ιδιάζουσα σχέση με τον μοναδικό υποψήφιο και ήδη φερόμενο ως δικαιούχο, η απόφαση πρόσληψης του σε θέση ειδικού συνεργάτη, την οποία αυτός εξέδωσε ως αρμόδιο κατά νόμο όργανο – ανεξαρτήτως εκτελεστότητάς της ή μη – ήταν μη νόμιμη, όπως ορθώς, αν και με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, προβάλλει ο Επίτροπος με τον πρώτο λόγο διαφωνίας του. Συνεπώς, καθίσταται μη νόμιμη και η καταβολή στον φερόμενοως δικαιούχο ειδικό συνεργάτη αποδοχών εκ της σχετικής συμβάσεως.

Καταβολή αποζημίωσης λόγω μη χορήγησης κανονικής άδειας...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στη σκέψη που προηγήθηκε, αυτός δεν δικαιούται αποζημίωσης λόγω μη χορήγησης κανονικής άδειας κατά το έτος 2005, αφού η καταβολή της δεν προβλέπεται από τις ειδικές διατάξεις που, κατά τρόπο αποκλειστικό, ρυθμίζουν τις αποδοχές των Γενικών Γραμματέων των Δήμων. Άλλωστε η καταβολή τέτοιας αποζημίωσης δεν προβλέπεται ούτε για τους τακτικούς δημοσίους υπαλλήλους (αρ.49 του ν.2683/1999, Α΄19 και ν.3528/2007, Α΄26). Η επικαλούμενη στις αποφάσεις της δημαρχιακής Επιτροπής διάταξη του άρθρου 20 του π.δ.410/1988, σύμφωνα με την οποία ο μισθωτός δικαιούται αποζημίωση, αν δεν του χορηγηθεί για οποιοδήποτε λόγο η κανονική άδεια, αφορά στο προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου του Δημοσίου, των Ο.Τ.Α. και των λοιπών Ν.Π.Δ.Δ. και δεν μπορεί να εφαρμοστεί αναλογικά σε μια ειδική κατηγορία, όπως είναι οι γενικοί γραμματείς των δήμων οι οποίοι απασχολούνται με διαφορετικό εργασιακό και μισθολογικό καθεστώς. Ομοίως σε άλλη κατηγορία υπαλλήλων (γενικών διευθυντών και προϊσταμένων υπηρετούντων σε πολιτικά γραφεία) αναφέρεται και η 782/1992 γνωμοδότηση του Ν.Σ.Κ, την οποία επίσης επικαλείται ο Δήμος. Ενόψει των ανωτέρω, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί ο ισχυρισμός του Δημάρχου … ότι τα αρμόδια όργανά του υπέλαβαν πεπλανημένως ότι ο ανωτέρω υπάλληλος δικαιούται την επίμαχη αποζημίωση αφού η πλάνη τους αυτή και αληθής υποτιθέμενη δεν είναι συγγνωστή. Εξάλλου, με το 2/31341/0022/18.6.2005 έγγραφό της η Διευθύντρια της 22ης Διεύθυνσης του Γ.Λ.Κ., απαντώντας σε σχετικό ερώτημα του εν λόγω Δήμου είχε ενημερώσει ότι «δεν υπάρχει διάταξη νόμου που να αποζημιώνει δημόσιους υπαλλήλους (στην έννοια των οποίων περιλαμβάνονται και οι μετακλητοί Γενικοί Γραμματείς Δήμων) στους οποίους δεν χορηγήθηκε η κανονική άδεια εντός του έτους που τη δικαιούνται». Τέλος, όπως ορθώς προβάλλεται από την Επίτροπο, το επίμαχο χρηματικό ένταλμα και τα δικαιολογητικά αυτού δεν υπογράφονται από τον Προϊστάμενο της Λογιστικής Υπηρεσίας του Δήμου, κατά παράβαση των οικείων διατάξεων του Λογιστικού των Δήμων και Κοινοτήτων. Κατά συνέπεια η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη, δεν είναι νόμιμη και το ένταλμα αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.