«Συνταξιούχοι οι οποίοι αποκομίζουν έσοδα από πνευματικά ή συγγενικά δικαιώματα».(ΑΔΑ: Ψ1ΤΓ465Θ1Ω-Α5Π)

Αρμοδιότητα ή μη της Ανωτάτης του Ναυτικού Υγειονομικής Επιτροπής (ΑΝΥΕ) ως δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής να προβαίνει σε προσδιορισμό του ποσοστού ιατρικής-υγειονομικής αναπηρίας των ασφαλισμένων προσώπων στο τέως Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο (τ. ΝΑΤ) και ήδη e-ΕΦΚΑ.(...)Κατά την άσκηση της αρμοδιότητάς της ως δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής στο πλαίσιο εξέτασης προσφυγής ή ένστασης κατά της γνωμάτευσης της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής του Κέντρου Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ), η Ανωτάτη του Ναυτικού Υγειονομική Επιτροπή νομίμως προβαίνει, πέραν της εκφοράς κρίσης περί της απόλυτης ή της σχετικής ανικανότητας των ασφαλισμένων προσώπων στο τέως «Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο» και ήδη «e-Εθνικός Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης», επιπροσθέτως και σε προσδιορισμό του ποσοστού της ιατρικής-υγειονομικής-σωματικής αναπηρίας των προσώπων αυτών σύμφωνα με τον Ενιαίο Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας (ΕΠΠΠΑ), δυνάμενη κατά νόμο να τροποποιεί επί το ορθό και σύννομο το αναγνωρισθέν από την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή του ΚΕΠΑ ποσοστό ιατρικής αναπηρίας και δεσμευόμενη κατά τον σχηματισμό της κρίσης της από τα ποσοστά αναπηρίας, όπως αυτά διαγράφονται στον ΕΠΠΠΑ (ομόφωνα).

Γνωστοποίηση διατάξεων του άρθρου 39 του ν.4670/2020 σχετικά με την απαλλαγή από την κράτηση υπέρ υγειονομικής περίθαλψης για τους συνταξιούχους δικαιούχους εξωιδρυματικού επιδόματος, απολύτου αναπηρίας ή τυφλότητας.  ΑΔΑ:99Φ246ΜΤΛΚ-9Κ0

«Αίτηση αναιρέσεως — Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Αναπτύξεως (ΕΤΠΑ) — Μείωση της χρηματοδοτικής συνδρομής — Μέθοδος κατά προβολήν υπολογισμού — Διαδικασία εκδόσεως της αποφάσεως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή — Μη τήρηση της ταχθείσας προθεσμίας — Συνέπειες»(....)

ΘΕΜΑ: «Κρίση περί ασφαλιστικής αναπηρίας στη νομοθεσία του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. Έλεγχος ασφαλιστικής αναπηρίας σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 63 του Ν. 2676/99, όπως ισχύει με το άρθρο 16 του Ν. 3863/2010 για συνταξιούχους που έχει διαπιστωθεί ότι εργάστηκαν ή συνέχισαν εργαζόμενοι κατά την ημερομηνία εφαρμογής του άρθρου 20 του Ν. 4387/2016.»

Συντάξεις- αντισυνταγματικότητα:..Επειδή, στο άρθρο 95 του Συντάγματος ορίζεται, μεταξύ άλλων, ότι στην αρμοδιότητα του Συμβουλίου της Επικρατείας ανήκουν η μετά από αίτηση ακύρωση των εκτελεστών πράξεων των διοικητικών αρχών (παρ. 1 εδ. α΄) και ότι οι αρμοδιότητες του Συμβουλίου της Επικρατείας ρυθμίζονται και ασκούνται όπως νόμος ειδικότερα ορίζει (παρ. 4). Ειδικώς δε ως προς το ζήτημα των συνεπειών της ακυρωτικής αποφάσεως, η ισχύουσα διάταξη του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989, ακολουθώντας προηγούμενες όμοιες νομοθετικές ρυθμίσεις [βλ. ταυτάριθμα άρθρα του αρχικού νόμου περί Συμβουλίου της Επικρατείας 3713/1928 (Α΄ 273)και του ν.δ. 170/1973 (Α΄ 229)], ορίζει στην παρ. 1 ότι: «Η απόφαση που δέχεται την αίτηση ακυρώσεως απαγγέλλει την ακύρωση της προσβαλλόμενης πράξης και συνεπάγεται νόμιμη κατάργησή της έναντι όλων, είτε πρόκειται για κανονιστική είτε πρόκειται για ατομική πράξη». Την ανωτέρω διάταξη, την οποία (όπως και τις προγενέστερες) το Συμβούλιο της Επικρατείας παγίως εφάρμοζε με την έννοια ότι η ακύρωση της διοικητικής πράξεως ανατρέχει στον χρόνο εκδόσεώς της, τροποποίησε το άρθρο 22 παρ. 1 του ν. 4274/2014 (Α΄ 147), το οποίο προσέθεσε παρ. 3β έχουσα ως εξής: «Σε περίπτωση αιτήσεως ακυρώσεως που στρέφεται κατά διοικητικής πράξεως, το δικαστήριο, σταθμίζοντας τις πραγματικές καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί κατά το χρόνο εφαρμογής της, ιδίως δε υπέρ των καλόπιστων διοικουμένων, καθώς και το δημόσιο συμφέρον, μπορεί να ορίσει ότι τα αποτελέσματα της ακυρώσεως ανατρέχουν σε χρονικό σημείο μεταγενέστερο του χρόνου έναρξης της ισχύος της και σε κάθε περίπτωση προγενέστερο του χρόνου δημοσίευσης της απόφασης...». Με τη νέα διάταξη δόθηκε η δυνατότητα στο Συμβούλιο της Επικρατείας, υπό προϋποθέσεις τις οποίες το ίδιο σταθμίζει, να αποκλίνει, σε εξαιρετικές πάντως περιπτώσεις, από τον κανόνα της αναδρομικής ακυρώσεως και να καθορίσει μεταγενέστερο χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως. (ΣτΕ 851/2018 Ολομ., 481/2018 Ολομ., 2287-2288/2015 Ολομ. κ.α.). Στην προκειμένη περίπτωση, το Δικαστήριο, συνεκτιμώντας τους λόγους για τους οποίους εχώρησε η ακύρωση της προσβαλλομένης κανονιστικής αποφάσεως και τον μεγάλο αριθμό των καταβαλλομένων επικουρικών συντάξεων, των οποίων ο επανυπολογισμός θα τεθεί εν αμφιβόλω με την αναδρομική ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως, και των εκκρεμοτήτων που θα ανακύψουν, κρίνει ότι εν προκειμένω συντρέχουν λόγοι δημοσίου συμφέροντος που επιβάλλουν, κατʼ εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως (άρθρου 50 παρ. 3β του π.δ. 18/1989), τα αποτελέσματα της ακυρώσεως να επέλθουν από την δημοσίευση της παρούσας αποφάσεως. Τούτο δε, κατʼ εξάντληση του απώτατου χρονικού ορίου περιορισμού του ακυρωτικού αποτελέσματος που επιτρέπει ο νόμος (χρόνος προγενέστερος εκείνου της δημοσιεύσεως της δικαστικής αποφάσεως), πέραν του οποίου τίθεται ζήτημα παραβιάσεως του άρθρου 93 παρ. 4 του Συντάγματος, διότι, ορίζοντας το εν λόγω άρθρο ότι: «Τα δικαστήρια υποχρεούνται να μην εφαρμόζουν νόμο που το περιεχόμενό του είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα», απαγορεύει την - σε συμμόρφωση μάλιστα με δικαστική απόφαση - εφαρμογή νόμου μετά την κρίση αυτού ως αντίθετου προς το Σύνταγμα..Κατά τη γνώμη, όμως, των Συμβούλων Μ. Παπαδοπούλου, Ο. Ζύγουρα, Κ. Κουσούλη, Δ. Μακρή, Μ. Πικραμένου, Β. Αναγνωστοπούλου-Σαρρή και Αγ. Γαλενιανού-Χαλκιαδάκη, όπως έχει ήδη κριθεί (ΣτΕ Ολομ. 4003/2014, σκέψη 14), oι ρυθμίσεις των διατάξεων των παρ. 3 α, β και γ του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989 αποδίδουν, σε επίπεδο νόμου, δυνατότητες που έχει το Δικαστήριο, κατʼ ορθή ερμηνεία, απευθείας από τις διατάξεις του άρθρου 95 παρ. 1 του Συντάγματος. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με την ίδια νομολογία, το Δικαστήριο έχει τη συνταγματική ευχέρεια να αποκλίνει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, από τις ειδικότερες ρυθμίσεις των ως άνω δικονομικών διατάξεων. Ειδικότερα το Δικαστήριο έχει την ευχέρεια, αφού εκτιμήσει τις συνθήκες της υπόθεσης και σταθμίσει, αφενός, τα έννομα συμφέροντα των λοιπών πλην της Διοίκησης διαδίκων και, αφετέρου, το δημόσιο συμφέρον, να καθορίσει, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, χρόνο επελεύσεως των συνεπειών της ακυρώσεως μεταγενέστερο και από την ημερομηνία δημοσιεύσεως της ακυρωτικής αποφάσεως, κατʼ απόκλιση των οριζομένων στην περίπτωση 3 β του άρθρου 50 του π.δ. 18/1989. Στην προκειμένη περίπτωση, εν όψει του επιτακτικού δημοσίου συμφέροντος να υφίσταται νόμιμο καθεστώς κοινωνικής ασφάλισης, οι συνέπειες της αντισυνταγματικότητας των διατάξεων του ν. 4387/2016 πρέπει να επέλθουν έξι μήνες μετά την δημοσίευση της παρούσας απόφασης, προκειμένου να παρασχεθεί η δυνατότητα στο νομοθέτη, αφού λάβει γνώση του σκεπτικού της ακυρωτικής απόφασης, να προβεί σε νέα, σύμφωνη με το Σύνταγμα, ρύθμιση του ζητήματος που αφορούν οι κριθείσες ως αντισυνταγματικές διατάξεις.

Μεταφορά αρμοδιότητας χορήγησης των επιδομάτων απολύτου αναπηρίας (επίδομα συμπαράστασης) στους ασφαλισμένους του ΤΑΠ-ΕΤΕ και ΤΑΑΠΤΠΓΑΕ από τις Τοπικές Διευθύνσεις του Φορέα. 

«Οδηγίες για τη χορήγηση σύνταξης αναπηρίας από κοινή νόσο»ΑΔΑ: ΨΡ7946ΝΛΔΓ-ΖΥ1

Α) Κοινοποίηση των διατάξεων της παρ. 1 του άρθ. 17 και των παρ. 1 και 2 του άρθ. 36 του ν. 4387/2016, σχετικά με τη συνταξιοδότηση των υποχρεωτικά παράλληλα ασφαλισμένων μέχρι 31.12.2016 σε περισσότερους του ενός ενταχθέντες φορείς κύριας ασφάλισης ή στο Δημόσιο, λόγω άσκησης διαφορετικής επαγγελματικής δραστηριότητας. Β) Χορήγηση δεύτερης σύνταξης λόγω γήρατος ή λόγω αναπηρίας σε ασφαλισμένους που είχαν συνταξιοδοτηθεί μέχρι τις 12.5.2016.(ΑΔΑ:ΩΣΡΣ465ΧΠΙ-7ΒΞ)  ΕΓΚ/43/2018

Σύνταξη λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο – Προσθήκη άρθρου 11Α στον ν. 4387/2016. Γνωστοποίηση των διατάξεων του άρθ. 26 του ν. 4997/2022.». ΑΔΑ:ΩΧΚΞ46ΜΑΠΣ-ΔΑ5 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 3/2023