Καθορισμός δικαιολογητικών και διαδικασίας ελέγχου για τη συνταξιοδότηση των ανασφαλίστων υπερηλίκων από τον ΟΓΑ και καθορισμός κυρώσεων.

Χορήγηση επιδόματος στεγαστικής συνδρομής ανασφάλιστων υπερηλίκων.

Καθορισμός της διοικητικής διαδικασίας καταγραφής των δικαιούχων επιδόματος αναπηρίας (τυφλότητα, κωφαλαλία, τετραπληγία, παραπληγία,ακρωτηριασμός σε ασφαλισμένους του Δημοσίου και ανασφαλίστους, βαριά νοητική καθυστέρηση,εγκεφαλική παράλυση, βαριά αναπηρία, συγγενή αιμολυτική αναιμία, συγγενή αιμορραγική διάθεση, Σ.Ε.Α.Α, νόσο του Χάνσεν και επίδομα κίνησης), δικαιούχων επιδόματος απροστάτευτων ανηλίκων, δικαιούχων επιδόματος ομογενών, δικαιούχων επιδόματος στεγαστικής συνδρομής συνταξιούχων υπερηλίκων ΟΓΑ και δικαιούχων διατροφικού επιδόματος νεφροπαθών και μεταμοσχευμένων, η οποία διεκπεραιώνεται μέσω των Κέντρων Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) 

Διάθεση της διαδικτυακής υπηρεσίας «Στοιχεία από τη Φορολογική Δήλωση για τη Στεγαστική Συνδρομή Ανασφάλιστων Υπερηλίκων» στο πληροφοριακό σύστημα «Επίδομα Στεγαστικής Συνδρομής Ανασφάλιστων Υπερηλίκων» του Οργανισμού Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ), μέσω του Κέντρου Διαλειτουργικότητας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης (Γ.Γ.Π.Σ.Δ.Δ.) του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης.

ΝΕΟ-ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΡΟΜΗ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ 30105/2021 - ΦΕΚ: 2156/Β/25.6.2021: Χορήγηση επιδόματος στεγαστικής συνδρομής ανασφάλιστων υπερηλίκων.

Επέκταση του προγράμματος, παροχής της στεγαστικής συνδρομής και στα ανασφάλιστα ζεύγη.

N.4756/2020 - ΦΕΚ: 235/A/26.11.2020  άρθρο 30:Άρθρο 30 Κατάργηση υπουργικών αποφάσεων Οι υπ’ αρ. 2615/22.5.1985 (Β΄ 329) και 2435/8.7.1987 (Β΄ 435) κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας και Πρόνοιας και Οικονομικών καταργούνται από τη δημοσίευση του παρόντος.

Έγκριση εφαρμογής Προγράμματος παροχής στεγαστικής συνδρομής σε ανασφάλιστα και οικονομικά αδύνατα μοναχικά άτομα από 65 χρονών και πάνω που αποδεδειγμένα στερούνται Στέγης.

N.4756/2020 - ΦΕΚ: 235/A/26.11.2020  άρθρο 30:Άρθρο 30 Κατάργηση υπουργικών αποφάσεων Οι υπ’ αρ. 2615/22.5.1985 (Β΄ 329) και 2435/8.7.1987 (Β΄ 435) κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υγείας και Πρόνοιας και Οικονομικών καταργούνται από τη δημοσίευση του παρόντος.

Δυνατότητα χορήγησης στεγαστικής συνδρομής στην νέα κτήτορα σεισμόπληκτης παλαιάς κατοικίας, που βρίσκεται στην περιοχή του Νομού Αχαΐας και η οποία υπέστη ζημιές από το σεισμό της 14-7-1993.Η νέα κτήτορας του σεισμόπληκτου ακινήτου, δεν δικαιούται στεγαστικής συνδρομής, δεδομένου ότι το δικαίωμα δανειοδότησης το οποίο της μεταβιβάσθηκε μαζί με το ακίνητο από την Ε.Α., δεν ήταν ενεργό κατά το χρόνο μεταβίβασης του ακινήτου αυτού, διότι η νέα κτήτορας απέκτησε την πλήρη κυριότητα του ακινήτου αυτού την 13-9-2004 και υπέβαλε αίτηση μαζί με τα δικαιολογητικά για να της χορηγηθεί στεγαστική συνδρομή στις 23-9-2004, δηλαδή σε χρόνο μεταγενέστερο της 30-6-2004, κατά τον οποίο είχε λήξει η προθεσμία υποβολής αιτήσεων και δικαιολογητικών για τους νέους κτήτορες των σεισμόπληκτων ακινήτων της περιοχής του Νομού Αχαΐας.

Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη δεύτερη σκέψη της παρούσας, το Τμήμα κρίνει ότι η προσφυγή στην ως άνω εξαιρετική διαδικασία ανάθεσης συμπληρωματικών μελετών δεν αιτιολογείται ως προς το προαπαιτούμενο της συνδρομής απρόβλεπτων περιστάσεων εκ μέρους του αρμοδίου για την έκδοση της σχετικής απόφασης Διευθυντή Συγκοινωνιακών Έργων της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων Έργων, απορριπτομένων ως αβασίμων των σχετικών λόγων ανάκλησης περί συνδρομής των περιστάσεων αυτών και περί της ύπαρξης επαρκούς αιτιολογίας στην αιτιολογική έκθεση. Συγκεκριμένα, ως προς τον πρώτο λόγο ανάκλησης, η ερμηνευτική εκδοχή, όπως αυτή που υποστηρίζεται από το Υπουργείο, αλλά και την παρεμβαίνουσα σύμπραξη, περί χαρακτηρισμού ως απρόβλεπτης περίστασης κάθε επισυμβάντος κατά τη μελετητική διαδικασία ευρήματος το οποίο δεν είχε αντιμετωπιστεί επακριβώς από την αναγνωριστική μελέτη, θα οδηγούσε σε καταστρατήγηση των κανόνων του κοινοτικού δικαίου το οποίο, ως ενσωματώθηκε με το ν.3316/2005, επιτάσσει τη μη τροποποίηση ουσιώδους όρου (προεχόντως δε του προβλεφθέντος στην αρχική σύμβαση φυσικού-τεχνικού αντικειμένου) του διαγωνισμού μετά τη σύναψη σύμβασης για την εκπόνηση μελετών, στο μέτρο που μια τέτοια πρακτική θα συνεπαγόταν αναπόφευκτα παραβίαση των αρχών της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης των υποψηφίων, εφόσον δεν εξασφαλίζονται η ενιαία εφαρμογή των όρων του διαγωνισμού και η αντικειμενικότητα της διαδικασίας. Αβασίμως, δε προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι όταν η δημοπράτηση μίας μελέτης γίνεται επί τη βάσει αναγνωριστικής μελέτης είναι αναμενόμενο να υπάρξουν, κατά την εκπόνηση των επόμενων σταδίων της μελέτης, διαφοροποιήσεις και μάλιστα ουσιώδεις στα επιμέρους θέματα, για το λόγο αυτό δε και η συμφωνούμενη με τον ανάδοχο μελετητή αμοιβή είναι, κατά νόμο προεκτιμώμενη, διότι από τη στιγμή που θεσπίστηκε η οικονομική προσφορά στους διαγωνισμούς του ν.3316/2005 απαιτείται ο κατά το δυνατόν ακριβής προσδιορισμός του φυσικού αντικειμένου της σύμβασης, συνάρτηση του οποίοι αποτελεί και το οικονομικό της αντικείμενο. Άλλωστε, η αναθέτουσα αρχή όφειλε να προβλέψει και να εκτιμήσει πριν από τη διενέργεια του διαγωνισμού για τη σύναψη της αρχικής σύμβασης την ανάγκη συμπερίληψης σε αυτή των υπόψη συμπληρωματικών εργασιών, δεδομένου ότι οι αναθέτουσες αρχές υποχρεούνται να συντάσσουν τους όρους της προκήρυξης διαγωνισμού, αφού έχουν προηγουμένως αναλύσει διεξοδικά όλες τις σχετικές περιστάσεις μετά από επικαιροποίηση των υπαρχόντων στοιχείων του φακέλου (βλ. άρθρα 4 και 7 παρ. 2 εδ. β και 4 εδ. α του ν.3316/2005, σχετικά με την επικαιροποίηση των στοιχείων του φακέλου του έργου). Περαιτέρω και στην αιτιολογική έκθεση, που συνοδεύει το πίνακα συμπληρωματικών εργασιών δεν περιέχεται επαρκής αιτιολογία, όπως αβασίμως προβάλλεται με την αίτηση ανάκλησης. Συγκεκριμένα στην αιτιολογική έκθεση, που συνοδεύει την συμπληρωματική σύμβαση, αναφέρεται η ανάγκη σχεδιασμού παράπλευρων οδών, λόγω της αναμενόμενης αστικοποίησης της περιοχής, χωρίς όμως να δίνεται οποιαδήποτε αιτιολόγηση σε τι συνίσταται το απρόβλεπτο. Περαιτέρω αναφέρεται ότι η χρήση ακριβέστερων υποβάθρων και η αναγκαιότητα σεβασμού του φυσικού περιβάλλοντος οδήγησε σε μια σειρά από αλλαγές στα αναγκαία τεχνικά έργα, που αφορούν είτε αντικατάσταση των αρχικώς εκτιμηθέντων, αντικατάσταση, που όπως η ίδια αναφέρει, είναι αναμενόμενο να προκύψει κατά τη λεπτομερέστερη μελέτη οδοποιίας, είτε στη χάραξη νέων λόγω της ανάγκης γεφύρωσης υφισταμένων ρεμάτων, ότι προέκυψε επίσης ανάγκη για διαμορφώσεις στην κοίτη παρακείμενων της οδού ρεμάτων και μικρής κλίμακας αλλαγές στους διάφορους οχετούς. Αντίθετα δε γίνεται καμία αναφορά στις αποτυπώσεις της αναγνωριστικής μελέτης και στα σημεία που αυτή παρουσίασε ελλείψεις, ώστε να πρέπει να γίνουν διαφοροποιήσεις, ούτε περαιτέρω αιτιολογείται ότι οι διαφοροποιήσεις αυτές είναι τέτοιας έκτασης, που υπερβαίνουν τις αναμενόμενες, ενόψει του ότι πρόκειται για αναγνωριστική μελέτη, και, ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσαν να είχαν προβλεφθεί από τους αναδόχους μελετητές κατά την σύνταξη της προσφοράς τους και, συνεπώς, ορθά το Κλιμάκιο, με την προσβαλλόμενη πράξη του έκρινε ότι δεν αποδεικνύεται με επαρκή και εμπεριστατωμένη αιτιολογία η συνδρομή απρόβλεπτης περίστασης, πολλώ μάλλον που ορισμένες συμπληρωματικές μελέτες, όπως αυτές που αφορούν σε επιπλέον παράπλευρες οδούς, αφορούν απλώς σε επέκταση του φυσικού αντικειμένου του έργου. Τέλος, απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της αναθέτουσας αρχής ότι τα αρμόδια όργανά της, συγγνωστώς υπέλαβαν ότι η σύναψη της κρινόμενης συμβάσεως είναι νόμιμη. Τούτο δε καθόσον πλάνη και δη συγγνωστή δεν χωρεί εν προκειμένω διότι υπάρχει, από μακρού χρόνου, σταθερότητα της νομοθεσίας και της νομολογίας ως προς τις προϋποθέσεις κατάρτισης συμπληρωματικών συμβάσεων.