Δημόσιοι υπάλληλοι – Πειθαρχική ποινή – Καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας – Υπολογισμός των αποδοχών αργίας των υπαλλήλων. α) Η για τυπικούς λόγους ακύρωση από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, της απόφασης του Πρωτοβαθμίου, με την οποία είχε επιβληθεί σε βάρος υπαλλήλων η ποινή της οριστικής παύσης και η αναπομπή της υπόθεσης στη Διοίκηση για επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας, δεν συνιστά νόμιμο λόγο, δικαιολογούντα την επιστροφή των παρακρατηθέντων κατά το χρόνο της αργίας ποσών, αφού για την επιστροφή αυτή ο νόμος απαιτεί απαλλαγή ή αθώωση του υπαλλήλου με τελεσίδικη δικαστική απόφαση, προϋπόθεση, που δεν συντρέχει εν προκειμένω. β) Οι αποδοχές αργίας των υπαλλήλων, που τέθηκαν, σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας με τις διατάξεις του ν. 4093/2012, (ο οποίος καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς κατά το χρόνο έναρξης ισχύος του υποθέσεις), υπολογίζονται σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 105 του Υπαλληλικού Κώδικα, όπως αυτό ισχύει μετά την αντικατάστασή του με το ν. 4057/2012. (ομοφ.)

Zητήματα ερμηνείας και εφαρμογής του άρθρου πρώτου (αργία-αναστολή άσκησης καθηκόντων) και άρθρου δεύτερου (πειθαρχικό δίκαιο) του ν. 4057/2012.1) Για την εφαρμογή των άρθρων 103 και 105 είτε του ν. 3528/2007 (Α΄26), είτε του ν. 4057/2012 (Α΄54), λαμβάνεται υπόψη η ημερομηνία έναρξης της προσωρινής κράτησης των υπαλλήλων, ανεξάρτητα από τον χρόνο της έκδοσης του εντάλματος προσωρινής κράτησης. 2) Μια πειθαρχική υπόθεση θεωρείται εκκρεμής με την έναρξη της πειθαρχικής δίωξης, η οποία αρχίζει είτε με την επίδοση της κλήσης του υπαλλήλου σε απολογία από το μονομελές πειθαρχικό όργανο, είτε με την έκδοση του εγγράφου περί παραπομπής αυτού στο Πειθαρχικό Συμβούλιο (άρθρο 122 παρ. 1 του ν. 3528/2007, είτε του ίδιου άρθρου όπως αντικαταστάθηκε από τον ν. 4057/2012. 3) Για τα πειθαρχικά παραπτώματα που τελέστηκαν πριν την έναρξη ισχύος του ν. 4057/2012 θα εφαρμοστούν οι ουσιαστικού χαρακτήρα διατάξεις του προϊσχύσαντος πειθαρχικού δικαίου (άρθρο 106 επ. ν. 3528/2007) και οι διαδικαστικής φύσεως διατάξεις του νέου πειθαρχικού κώδικα (άρθρο δεύτερο ν. 4057/2012). Για εκείνα εκ των παραπτωμάτων που εξακολούθησαν και μετά την έναρξη ισχύος του ν. 4057/2012 θα εφαρμοστούν τόσο οι ουσιαστικής όσο και οι διαδικαστικής φύσεως διατάξεις του νέου πειθαρχικού κώδικα του ν. 4057/2012 και 4) Για τον καθορισμό του ύψους των αποδοχών των υπαλλήλων, κατά τον χρόνο κατά τον οποίο αυτοί έχουν περιέλθει σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας, στην μεν, ως άνω, πρώτη περίπτωση θα εφαρμοστεί η διάταξη του προϊσχύσαντος άρθρου 105 του ν. 3528/2007, στη δε δεύτερη περίπτωση η διάταξη του άρθρου 105 όπως αντικαταστάθηκε από τον ν. 4057/2012. (ομοφ.)

ΘΕΜΑ:Γνωστοποίηση ρυθμίσεων του άρθρου πρώτου παράγραφος ΙΑ υποπαράγραφος ΙΑ.5. περίπτωση 1 του ν.4093/2012, σχετικά με την μείωση των συντάξεων.

ΘΕΜΑ:Γνωστοποίηση ρυθμίσεων του άρθρου πρώτου, υποπαράγραφος ΙΑ.6. περίπτωση 3 του ν. 4093/2012.(κατάργηση, από 1ης Ιανουαρίου 2013, των επιδομάτων εορτών Χριστουγέννων και Πάσχα καθώς και του επιδόματος αδείας που χορηγούνται από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς στους συνταξιούχους)

Ανάκληση διαπιστωτικής πράξης περί αποχής καθηκόντων καθηγήτριας Α.Ε.Ι. κατόπιν θέσπισης νέου νομοθετικού πλαισίου – Αρμόδιο όργανο για την διαπίστωση της άρσης αυτοδίκαιης αργίας καθηγητή Α.Ε.Ι., συνεπεία εφαρμογής νέων διατάξεων. (...)α) Μετά την θέση σε ισχύ του άρθρου 67 του ν. 4415/2016, που τροποποίησε τα άρθρα 331 παρ. 2 του ν. 5343/1932 και 26 παρ. 1 του π.δ. 160/2008, πρέπει να επιστρέψει στην ενεργό υπηρεσία, αναδρομικά από 6.9.2016, Καθηγήτρια Α.Ε.Ι. για την οποία είχε εκδοθεί απόφαση του Υπουργού Παιδείας περί υποχρεωτικής αποχής από τα καθήκοντά της, λόγω καταδίκης της για συκοφαντική δυσφήμιση. β) Οι πρυτανικές αποφάσεις περί αυτοδίκαιης αργίας Καθηγητή Α.Ε.Ι. που είχαν εκδοθεί κατ' εφαρμογή του άρθρου 103 του Υ.Κ. δεν μπορούν να διατηρηθούν σε ισχύ, μετά την κατάργηση των περιπτώσεων 1-9 της υποπαραγράφου Ζ3 της Παραγράφου Ζ του Άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, την τροποποίηση του άρθρου 103 του Υ.Κ. από το άρθρο 3 του ν. 4325/2015 και τη διάταξη της παρ. 8 του ίδιου άρθρου. Για την επάνοδο του Καθηγητή στην ενεργό υπηρεσία πρέπει να εκδοθεί πράξη του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με την οποία θα διαπιστώνεται η αυτοδίκαιη λήξη ισχύος των σχετικών αποφάσεων του Πρύτανη από 26.5.2015 και η επάνοδός του στα καθήκοντά του, από την ίδια ημερομηνία.

Αποζημίωση προέδρου και του αντιπροέδρου διοικητικού συμβουλίου.(..) Με δεδομένα αυτά, η διάταξη του άρθρου πρώτου παρ. Γ υποπαρ. Γ.1 περ. 5 του ν. 4093/2012 δεν εφαρμόζεται εν προκειμένω, καθόσον η αμοιβή του αντιπροέδρου της επιχείρησης δεν συνδέεται με την ιδιότητά του ως μέλους του ΔΣ αυτής, αλλά αποτελεί το αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες που παρείχε με βάση τη σχέση πλήρους απασχόλησης που τον συνδέει με την επιχείρηση. Περαιτέρω, όσον αφορά στο χρόνο έναρξης ισχύος των ως άνω αποφάσεων του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης, αυτές ισχύουν από την ημερομηνία ανάρτησής τους στον ιστότοπο του προγράμματος «ΔΙΑΥΓΕΙΑ», δηλαδή από τις 13.6.2017, και κατά συνέπεια η καταβολή των αμοιβών στους φερόμενους ως δικαιούχων του εντάλματος για χρονικό διάστημα πριν από την ημερομηνία αυτή είναι μη νόμιμη... Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Πυροσβεστικό Σώμα – Πυροσβεστικό προσωπικό και αυτοδίκαιη αργία – Εφαρμογή και στο προσωπικό αυτό της διατάξεως της παρ.3 του άρθρου 103 του Υ.Κ. – Αρμοδιότητα των ανακριτικών συμβουλίων – Εφαρμογή της προβλεπόμενης εξαίρεσης του άρθρου 105 του Υ.Κ., σχετικά με την καταβολή του 1/4 των αποδοχών σε περίπτωση αυτοδίκαιης αργίας. α) Εφαρμόζεται η διάταξη της παρ.3 του άρθρου 103 του Κώδικα Κατάστασης Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., όπως έχει τροποποιηθεί με την περίπτωση 1 της υποπαραγράφου Ζ3 του ν.4093/2012 στο πυροσβεστικό προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος (ομοφ.), β) τα πειθαρχικά –ανακριτικά συμβούλια του Πυροσβεστικού Σώματος έχουν την αρμοδιότητα να γνωμοδοτούν για την αναγκαιότητα ή μη της συνεχίσεως του διοικητικού μέτρου της αυτοδίκαιης αργίας κατά την παρ.4 του άρθρου 103 Υ.Κ .(ομοφ.), και γ) η εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 105 του Υ.Κ., σχετικά με την καταβολή του 1/4 των αποδοχών σε όσους υπαλλήλους τελούν σε κατάσταση αργίας ή αναστολής καθηκόντων, έχει εφαρμογή στην περίπτωση του υπαλλήλου που τίθεται αυτοδίκαια σε αργία για τα εγκλήματα που ορίζονται στην περ.γ’ της παρ.1 του άρθρου 103 του Υ.Κ. (πλειοψ.).

ΒΛΕΠΕ ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)/168/2014 

ΑΠΟΔΟΧΕΣ...ζητείται η ανάκληση της 318/2015 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου στο VII Τμήμα...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας Πράξεως, το Τμήμα κρίνει ότι: A) Η υπαγωγή του προσωπικού των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης Αποχέτευσης στο μισθολόγιο του δημόσιου τομέα από 1.1.2013, με την επανάληψη της διάταξης του άρθρου 31 του Ν. 4024/2011 στο άρθρο 12 του Ν. 4093/2012, βρίσκει έρεισμα στα κριτήρια που θεσπίζονται για την υπαγωγή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου ευρύτερων κατηγοριών στις ρυθμίσεις αυτού (μισθολογίου). Οι ως άνω Επιχειρήσεις πληρούν τα κριτήρια αυτά, καθόσον επιδιώκουν δημόσιο σκοπό (διανομή ύδατος, συντήρηση και επέκταση δικτύου ύδρευσης), παρέχοντας αγαθά και υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για το κοινωνικό σύνολο, τα μέλη τους διορίζονται από το Δημοτικό Συμβούλιο και τελούν υπό την εποπτεία του Γραμματέα της οικείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης, η δε ένταξή τους, με διατάξεις τυπικών νόμων, στο ενιαίο μισθολόγιο δεν αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 23 παρ.1, 5 παρ.1 και 22 παρ.2 και 4 του ισχύοντος Συντάγματος διότι, αιτιολογείται από σκοπό υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος, αυτόν της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και του εξορθολογισμού των οικονομικών απολαβών των μισθωτών (ώστε να μην παρατηρούνται σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ των αποδοχών που χορηγούνται στο δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα και αυτών που καταβάλλονται σε επιχειρήσεις που, καίτοι οργανώνονται με τη μορφή νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου, τελούν σε άμεση συνάρτηση προς την κεντρική εξουσία ή τους πρωτοβάθμιους φορείς αυτοδιοίκησης), με στόχο την εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών και την προώθηση διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων ώστε να εξέλθει στο μέλλον η χώρα από την οξεία δημοσιονομική κρίση. Κατά συνέπεια, ο καθορισμός των αποδοχών των μισθωτών χωρίς τη μεσολάβηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για περιορισμένο χρονικό διάστημα (έως τη λήξη, το έτος 2016, του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής) είναι δικαιολογημένος ανεξαρτήτως : α) της νομικής μορφής της επιχείρησης, του ότι δεν συγκαταλέγεται στο Μητρώο Φορέων Γενικής Κυβέρνησης (καθόσον τούτο δεν αποτελεί κριτήριο) και του ότι οι πόροι της προέρχονται από ίδια έσοδα (η τιμολογιακή πολιτική κάθε επιχείρησης ωστόσο εγκρίνεται με απόφαση του οικείου Δημοτικού Συμβουλίου), καθόσον, στην τελευταία περίπτωση, το οικονομικό βάρος της λειτουργίας της, εξαιτίας της ζωτικής σημασίας των υπηρεσιών που προσφέρει, μετακυλύεται στο κοινωνικό σύνολο, β) του ότι ενδεχομένως, μετά το πέρας της ως άνω χρονικής περιόδου, οι συλλογικές διαπραγματεύσεις θα εκκινήσουν από το όριο των αποδοχών που επάγεται το νέο μισθολόγιο, με συνέπεια τη δυσμενέστερη μισθολογική μεταχείριση των εργαζομένων σε σχέση με όσα ίσχυαν πριν από την 1.1.2013, καθόσον τούτο, πέραν του ότι επιβάλλεται από την ανάγκη εξορθολογισμού των απολαβών του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα (στο μέτρο που μέρος του τελευταίου οργανώνεται από έναν Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης και συνίσταται στην παροχή υπηρεσιών ζωτικής σημασίας για τους πολίτες, τις οποίες αυτοί δεν μπορούν να αρνηθούν), εξαρτάται πλήρως από τη μελλοντική δημοσιονομική και οικονομική κατάσταση της χώρας, γ) του ότι ως προς τις εργασιακές συνθήκες, οι ως άνω επιχειρήσεις δεν εξομοιώνονται με τυπική δημόσια υπηρεσία, διότι οι διαφοροποιήσεις που παρατηρούνται στη λειτουργία της επιχείρησης (εργασία πέραν του συνήθους ωραρίου, αντιμετώπιση έκτακτων βλαβών, ανθυγιεινές συνθήκες εργασίας) δύνανται να αντιμετωπισθούν στο πλαίσιο του ενιαίου μισθολογίου, όπως συμβαίνει σε άλλα νομικά πρόσωπα που χωρίς να αποτελούν, ομοίως, τυπική δημόσια υπηρεσία, οργανώνονται ως νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (π.χ. νοσοκομεία) και υπάγονται στο ενιαίο μισθολόγιο, Β) Η νομική μορφή των Δημοτικών Επιχειρήσεων Ύδρευσης και Αποχέτευσης, ως νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου κοινωφελούς χαρακτήρα και η χρηματοδοτική τους αυτάρκεια, δεν αίρουν τη στενή σύνδεση αυτών με τον οικείο Οργανισμό Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με απόφαση του οποίου ιδρύονται, διορίζονται τα μέλη της διοίκησής τους και καθορίζεται η τιμολογιακή τους πολιτική, ούτε την άσκηση εποπτείας επ’ αυτών από τον Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης, ούτε το γεγονός ότι παρέχουν ζωτικής σημασίας υπηρεσίες, εξυπηρετώντας δημόσιο σκοπό (οι οποίες σε περίπτωση, που δεν είχαν συστηθεί ως ίδια νομικά πρόσωπα, θα παρέχονταν απευθείας από τον οικείο Ο.Τ.Α.), παράγοντες, οι οποίοι τις καθιστούν υπόχρεες στην εφαρμογή των ρυθμίσεων του νέου μισθολογίου. Ως εκ τούτου, δεν μπορεί να γίνει λόγος για αυτοτέλεια αυτών, αλλά για οικονομική αυτάρκεια, ο νομοθετικός περιορισμός της οποίας, για την επίτευξη υπέρτερου δημόσιου σκοπού (οικονομική ανάκαμψη της χώρας) είναι, ως ανωτέρω εξετέθη, θεμιτός...

Κατόπιν αυτών, απορρίπτει την αίτηση ανάκλησης.

ΕΙΔΗ ΑΤΟΜΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ:  Μη νόμιμη (...) Με δεδομένα αυτά και αφού,  σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω,  η καταβολή σε χρήμα,  σύμφωνα με το  άρθρο 8 της από 28.5.2009 Κλαδικής Συλλογικής  Σύμβασης Εργασίας της …..., κατόπιν συμφωνίας των μερών,   της αξίας των χορηγούμενων στους άνω εργαζόμενους ειδών ένδυσης και ατομικής προστασίας,  αντιστοιχεί στην δαπάνη για αγορά ειδών ατομικής προστασίας, στην οποία υποβάλλονται αυτοί για την ασφάλειά  και την προστασία της υγείας τους κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους και, ως εκ τούτου,  δεν εμπίπτει στην έννοια  των αποδοχών ή των  απολαβών τους για την παρεχόμενη εργασία τους, η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι  νόμιμη και μετά την υπαγωγή του προσωπικού της άνω επιχείρησης  στις ρυθμίσεις του ν. 4024/2011. Τούτο δε ανεξαρτήτως της τυχόν υποβολής της παροχής αυτής σε εισφορές εργοδότη και ασφαλισμένου υπέρ ΙΚΑ, αφού μόνο η επιβολή των εισφορών αυτών δεν δύναται να μεταβάλλει το  χαρακτήρα της σε μισθολογική παροχή (πρβλ. αποφ. ΣτΕ 2011/1990). Εξάλλου η καταβολή της παροχής αυτής δεν  αντιτίθεται στις προαναφερόμενες διατάξεις του ν. 4024/2011 και εκείνες του ν. 4093/2012, καθόσον από τη γραμματική διατύπωση της διάταξης του άρθρου 30 παρ. 1 του ν.4024/2011 και την οικεία αιτιολογική έκθεση συνάγεται ότι σκοπός του νομοθέτη  ήταν η κατάργηση εν γένει όλων των καταβαλλομένων στους εργαζόμενους χρηματικών παροχών  που προβλέπονταν από ειδικές διατάξεις και  συνιστούσαν κατ΄ουσία προσαύξηση του μισθού τους και, ως εκ τούτου, δεν καταλαμβάνει τις παροχές εκείνες που  αντικρύζουν τις  δαπάνες που αυτοί (εργαζόμενοι) πρέπει να υποβληθούν  για την ασφάλειά  και την προστασία της υγείας τους κατά την εκτέλεση των ειδικών καθηκόντων τους.