Αποδοχές αργίας πολιτικού προσωπικού Ε.Υ.Π.. Υπάλληλοι της Ε.Υ.Π. που τελούσαν σε αργία (δυνητική και αυτοδίκαιη), κατά την 1.1.2017, που αποτελεί τον χρόνο έναρξης ισχύος - για το πολιτικό προσωπικό της Ε.Υ.Π.- της παραγράφου 4 του άρθρου 25 του ν. 4354/2015, έπρεπε να λαμβάνουν, από την ημερομηνία αυτή (1.1.2017), και σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, το ήμισυ των αποδοχών τους, πλην αυτών που συνδέονται με την ενεργό άσκηση των καθηκόντων τους (ομόφ.).

Αποδοχές αργίας λόγω παραπομπής στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για το παράπτωμα της αδικαιολόγητης αποχής από τα καθήκοντα.(...)Δημοσιογράφος ο οποίος υπηρετεί στις ΓΓΜΕ-ΓΓΕΕ με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, κατά το χρονικό διάστημα που τελούσε σε αυτοδίκαιη αργία, λόγω παραπομπής στο Πειθαρχικό Συμβούλιο για το παράπτωμα της αδικαιολόγητης αποχής από τα καθήκοντά του και μέχρι την έκδοση της απόφασης του Πρωτοβάθμιου Πειθαρχικού Συμβουλίου, δικαιούτο αποδοχές αργίας, που ορίζονται στο 75% των νόμιμων αποδοχών του. Μετά όμως από την επιβολή της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης για το παράπτωμα αυτό από το Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο των ΓΓΜΕ-ΓΓΕΕ, δεν δικαιούται αποδοχές για όλο το διάστημα της αυτοδίκαιης αργίας, τυχόν δε καταβληθείσες αναζητούνται από την υπηρεσία. (ομοφ.) ΑΠΟΔΕΚΤΗ

Προσμέτρηση ή μη χρονικού διαστήματος, κατά το οποίο δημόσιος υπάλληλος είχε τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία, στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας για τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη, κατόπιν μεταγενέστερης απαλλαγής του από κάθε πειθαρχική ευθύνη. Δυνατότητα επιστροφής παρακρατηθεισών αποδοχών αργίας και προσδιορισμός αυτών.(...)Μετά την απαλλαγή δημοσίου υπαλλήλου από κάθε πειθαρχική του ευθύνη, με νεώτερη, ληφθείσα μετά από επανάληψη της πειθαρχικής διαδικασίας, απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, η Διοίκηση οφείλει να προσμετρήσει το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο αυτός είχε τεθεί σε αυτοδίκαιη αργία στο συνολικό χρόνο υπηρεσίας για τη βαθμολογική και μισθολογική του εξέλιξη και να του επιστρέψει ατόκως τις αποδοχές που παρακρατήθηκαν κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, χωρίς την παρεμβολή υπηρεσιακού/πειθαρχικού συμβουλίου. Στις αποδοχές αυτές δεν δύναται να περιλαμβάνονται αποδοχές που συνδέονται με την ενεργό άσκηση των καθηκόντων του υπαλλήλου (ομόφωνα). Οι ως άνω επιστρεπτέες στον υπάλληλο αποδοχές αφορούν όλο το χρονικό διάστημα που αυτός τελούσε σε αργία και όχι την τελευταία μόνο διετία αυτού (κατά πλειοψηφία).

Συνέπειες αργίας προϊσταμένου διεύθυνσης, μετά την έκλειψη του λόγου επιβολής της.(...)Ο υπάλληλος που τελούσε αυτοδικαίως σε αργία, λόγω επιβολής της ποινής της οριστικής παύσης, κατά τη διάρκεια της οποίας έληξε χωρίς παράταση η θητεία του, ως προϊσταμένου διεύθυνσης και επανέρχεται αυτοδικαίως στην υπηρεσία, επειδή εξέλιπε ο λόγος επιβολής της αργίας, δεν καταλαμβάνει θέση προϊσταμένου διεύθυνσης. Περαιτέρω, το ίδιο αυτό διάστημα της αργίας, δεν θεωρείται, είτε εν όλω είτε εν μέρει, ότι διανύθηκε σε θέση προϊσταμένου διεύθυνσης και τέλος, κατά το διάστημα της αργίας, δεν οφείλεται στον υπάλληλο επίδομα θέσης ευθύνης (ομοφ).

Δυνατότητα επιστροφής αποδοχών αργίας δημοσίου υπαλλήλου κατόπιν μεταρρύθμισης της ποινής της οριστικής παύσης σε προσωρινή έξι μηνών, με απόφαση του ΣτΕ - Μη προσμέτρηση του χρόνου αυτοδίκαιης αργίας ως πραγματικής υπηρεσίας. Για την επιστροφή του συνόλου ή μέρους των αποδοχών μονίμου υπαλλήλου, που παρακρατήθηκαν στο σύνολό τους, κατά το χρονικό διάστημα που τελούσε σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας, λόγω επιβολής της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης για το πειθαρχικό παράπτωμα της αδικαιολόγητης αποχής από την άσκηση των καθηκόντων του, η οποία στη συνέχεια μεταρρυθμίστηκε, με δικαστική απόφαση του ΣτΕ, σε προσωρινή παύση έξι (6) μηνών, αρμόδιο να αποφανθεί είναι το πειθαρχικό συμβούλιο, με ειδικά αιτιολογημένη απόφασή του. Για το χρονικό διάστημα μετά την 11-5-2015, οπότε κατόπιν της αντικατάστασης του άρθρου 105 του ΥΚ, η ποινή της προσωρινής παύσης δεν συνεπάγεται πλέον την πλήρη στέρηση των αποδοχών, και έως την λήξη της αυτοδίκαιης αργίας, το ήμισυ των παρακρατηθεισών αποδοχών πρέπει να αποδοθεί αυτοδικαίως, ενώ το άλλο ήμισυ ή μέρος αυτού ύστερα από ειδικά αιτιολογημένη απόφαση του πειθαρχικού συμβουλίου. Το χρονικό διάστημα που η υπάλληλος βρισκόταν σε αυτοδίκαιη αργία δεν υπολογίζεται ως χρόνος πραγματικής υπηρεσίας (ομόφ.) Κατάσταση : Αποδεκτή

Πυροσβεστικό Σώμα – Πυροσβεστικό προσωπικό και αυτοδίκαιη αργία – Εφαρμογή και στο προσωπικό αυτό της διατάξεως της παρ.3 του άρθρου 103 του Υ.Κ. – Αρμοδιότητα των ανακριτικών συμβουλίων – Εφαρμογή της προβλεπόμενης εξαίρεσης του άρθρου 105 του Υ.Κ., σχετικά με την καταβολή του 1/4 των αποδοχών σε περίπτωση αυτοδίκαιης αργίας. α) Εφαρμόζεται η διάταξη της παρ.3 του άρθρου 103 του Κώδικα Κατάστασης Πολιτικών Διοικητικών Υπαλλήλων και Υπαλλήλων Ν.Π.Δ.Δ., όπως έχει τροποποιηθεί με την περίπτωση 1 της υποπαραγράφου Ζ3 του ν.4093/2012 στο πυροσβεστικό προσωπικό του Πυροσβεστικού Σώματος (ομοφ.), β) τα πειθαρχικά –ανακριτικά συμβούλια του Πυροσβεστικού Σώματος έχουν την αρμοδιότητα να γνωμοδοτούν για την αναγκαιότητα ή μη της συνεχίσεως του διοικητικού μέτρου της αυτοδίκαιης αργίας κατά την παρ.4 του άρθρου 103 Υ.Κ .(ομοφ.), και γ) η εξαίρεση που προβλέπεται στο άρθρο 105 του Υ.Κ., σχετικά με την καταβολή του 1/4 των αποδοχών σε όσους υπαλλήλους τελούν σε κατάσταση αργίας ή αναστολής καθηκόντων, έχει εφαρμογή στην περίπτωση του υπαλλήλου που τίθεται αυτοδίκαια σε αργία για τα εγκλήματα που ορίζονται στην περ.γ’ της παρ.1 του άρθρου 103 του Υ.Κ. (πλειοψ.).

ΒΛΕΠΕ ΕΣ/Τμ.1(ΚΠΕ)/168/2014 

α) Χρόνος επανόδου στην υπηρεσία προφυλακισθέντος και ευρισκόμενου σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας υπαλλήλου του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ), κατά του οποίου εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση σε ποινή φυλάκισης με αναστολή και β) Υποχρέωση ή μη της Υπηρεσίας προς καταβολή στον ανωτέρω υπάλληλο του μέρους των αποδοχών του, που παρακρατήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα που αυτός τελούσε σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας.(...)1.α) Η αποφυλάκιση του προφυλακισθέντος υπαλλήλου, εξαιτίας του ότι η εκδοθείσα εις βάρος του οριστική ποινική απόφαση όρισε ότι τυχόν ασκηθησόμενη κατ’ αυτής έφεση θα έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, δεν συνεπάγεται ότι εξέλιπε ο λόγος για τον οποίο αυτός τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία. Η εκδοθείσα από τον Διοικητή του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ) διαπιστωτική πράξη περί αυτοδίκαιης επανόδου του υπαλλήλου στην υπηρεσία δεν έχει νόμιμο έρεισμα και συντρέχει λόγος ανάκλησής της, η οποία ανάκληση θα έχει αναδρομική ισχύ. Στην περίπτωση αυτή, ο χρόνος μετά την ημερομηνία έκδοσης του αποφυλακιστηρίου του υπαλλήλου αποτελεί χρόνο κατά τον οποίο συνεχίζει να βρίσκεται σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας (κατά πλειοψηφία). β) Εάν δεν ανακληθεί η διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του e-ΕΦΚΑ περί επανόδου του προφυλακισθέντος υπαλλήλου στην υπηρεσία μετά την αποφυλάκισή του, ως ημερομηνία επανόδου του υπαλλήλου στα καθήκοντά του λογίζεται η επομένη της αποφυλάκισής του (ομόφωνα). 2.α) Εάν λάβει χώρα ανάκληση της διαπιστωτικής πράξης του Διοικητή του e-ΕΦΚΑ περί επανόδου του προφυλακισθέντος υπαλλήλου στην υπηρεσία, αυτός θα περιέλθει αναδρομικά σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας. Στην περίπτωση αυτή, η Υπηρεσία δεν οφείλει να του καταβάλει τις αποδοχές που παρακρατήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μετά την αποφυλάκιση (ομόφωνα). β) Εάν δε λάβει χώρα η ανωτέρω ανάκληση, γίνεται δεκτό ότι με την έκδοση και την κοινοποίηση στον εν λόγω υπάλληλο της ως άνω διαπιστωτικής πράξης, καθώς και της απόφασης του e-ΕΦΚΑ περί εκτέλεσης της επιβληθείσας σε αυτόν πειθαρχικής ποινής από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, λογίζεται ότι τούτος είχε επανέλθει στην υπηρεσία και στα καθήκοντά του από την αποφυλάκισή του μέχρι και την έναρξη εκτέλεσης της επιβληθείσας σε αυτόν πειθαρχικής ποινής, χρονικό διάστημα για το οποίο η Υπηρεσία θα πρέπει αυτεπαγγέλτως και χωρίς να απαιτείται σχετική αίτηση του υπαλλήλου να επιστρέψει σε εκείνον το ήμισυ των αποδοχών του, το οποίο είχε παρακρατηθεί (ομόφωνα).

Εάν, μετά τον θάνατο εκπαιδευτικού τελούντος σε αυτοδίκαιη αργία λόγω ποινικής δίωξης για έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, δύναται να επιστραφούν οι αποδοχές αργίας, που παρακρατήθηκαν, καθόσον η ποινική του υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει, κατόπιν άσκησης εφέσεως κατά της πρωτόδικης καταδικαστικής απόφασης, και σε περίπτωση θετικής απάντησης, μέσω ποιας διαδικασίας.(...)Το σχετικό αίτημα των κληρονόμων του θανόντος εκπαιδευτικού θα πρέπει να περιέλθει στο πειθαρχικό συμβούλιο, στο οποίο εκκρεμούσε η υπόθεση του πειθαρχικώς διωχθέντος εκπαιδευτικού, καθώς αυτό και μόνο διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία, βάσει των οποίων θα πρέπει να εκφέρει ειδικώς αιτιολογημένη απόφαση περί των εφαρμοστέων στην προκειμένη περίπτωση διατάξεων της παρ. 2 του άρθρου 105 του ν. 3528/2007 και περί της συνδρομής ή μη των νόμιμων προϋποθέσεων περί αποδόσεως σε κληρονόμους του θανόντος των παρακρατηθεισών αποδοχών του και, συνακόλουθα, του ύψους αυτών, αφού λάβει υπόψη του το σύνολο της νομολογίας που αφορά ευθέως και άμεσα στο τιθέμενο υπό εξέταση αίτημα των κληρονόμων του θανόντος εκπαιδευτικού (κατά πλειοψηφία).

Ανάκληση διαπιστωτικής πράξης περί αποχής καθηκόντων καθηγήτριας Α.Ε.Ι. κατόπιν θέσπισης νέου νομοθετικού πλαισίου – Αρμόδιο όργανο για την διαπίστωση της άρσης αυτοδίκαιης αργίας καθηγητή Α.Ε.Ι., συνεπεία εφαρμογής νέων διατάξεων. (...)α) Μετά την θέση σε ισχύ του άρθρου 67 του ν. 4415/2016, που τροποποίησε τα άρθρα 331 παρ. 2 του ν. 5343/1932 και 26 παρ. 1 του π.δ. 160/2008, πρέπει να επιστρέψει στην ενεργό υπηρεσία, αναδρομικά από 6.9.2016, Καθηγήτρια Α.Ε.Ι. για την οποία είχε εκδοθεί απόφαση του Υπουργού Παιδείας περί υποχρεωτικής αποχής από τα καθήκοντά της, λόγω καταδίκης της για συκοφαντική δυσφήμιση. β) Οι πρυτανικές αποφάσεις περί αυτοδίκαιης αργίας Καθηγητή Α.Ε.Ι. που είχαν εκδοθεί κατ' εφαρμογή του άρθρου 103 του Υ.Κ. δεν μπορούν να διατηρηθούν σε ισχύ, μετά την κατάργηση των περιπτώσεων 1-9 της υποπαραγράφου Ζ3 της Παραγράφου Ζ του Άρθρου πρώτου του ν. 4093/2012, την τροποποίηση του άρθρου 103 του Υ.Κ. από το άρθρο 3 του ν. 4325/2015 και τη διάταξη της παρ. 8 του ίδιου άρθρου. Για την επάνοδο του Καθηγητή στην ενεργό υπηρεσία πρέπει να εκδοθεί πράξη του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων με την οποία θα διαπιστώνεται η αυτοδίκαιη λήξη ισχύος των σχετικών αποφάσεων του Πρύτανη από 26.5.2015 και η επάνοδός του στα καθήκοντά του, από την ίδια ημερομηνία.

Αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις (βλ. σκ. IV), το Δικαστήριο κρίνει ότι, εφόσον η αυτοδίκαιη έκπτωση του εκκαλούντος από την υπηρεσία επήλθε από την ημερομηνία δημοσίευσης, στις 7.7.2008, της 1764/2008 απόφασης του Αρείου Πάγου, με την οποία κατέστη αμετάκλητη η ποινική του καταδίκη για την τέλεση εγκλήματος στρεφόμενου κατά της γενετήσιας ελευθερίας, ο ένδικος καταλογισμός, κατά το μέρος που αφορά στα ποσά που εισέπραξε ο εκκαλών ως αποδοχές κατά το χρονικό διάστημα από 7.7.2008 έως 30.9.2011, παρίσταται νόμιμος, αφού κατά τον χρόνο αυτό είχε επέλθει η λύση της υπαλληλικής του σχέσης και δεν είχε πλέον νόμιμη αξίωση για καταβολή μισθούΕπομένως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος με την έφεση ισχυρισμός ότι υφίστατο ενεργή σχέση εργασίας μεταξύ του εκκαλούντος και του Δημοσίου και, ως εκ τούτου, είχε αξίωση καταβολής μισθού για την προσφερόμενη εργασία του. Συναφώς, απορριπτέος ως αβάσιμος είναι ο ισχυρισμός ότι ο ένδικος καταλογισμός αντιβαίνει στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. για την προστασία της ιδιοκτησίας και στο άρθρο 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (ν. 1426/1984) περί του δικαιώματος σε δίκαιη αμοιβή, καθόσον ο ένδικος καταλογισμός αποτελεί άμεση συνέπεια των προαναφερόμενων διατάξεων περί αυτοδίκαιης έκπτωσης, που απορρέουν από την αρχή της αξιοκρατίας, η δε αναζήτηση των αποδοχών, που καταβλήθηκαν σε αυτοδικαίως εκπεσόντα υπάλληλο, ο οποίος συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του μετά την αμετάκλητη καταδίκη του, υπηρετεί θεμιτό σκοπό δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή την αφαίρεση από τον υπάλληλο κάθε κινήτρου για την απόκρυψη από την υπηρεσία της σε βάρος του καταδίκης.(..)Κατ’ ακολουθίαν, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση με μείωση του καταλογισθέντος ποσού στο ύψος των 65.333,85 ευρώ (78.664,77 - 13.330,92), να αποδοθεί στον εκκαλούντα ανάλογο της μειώσεως μέρος του παραβόλου που καταβλήθηκε για την άσκηση της έφεσής του, ύψους 133,31 ευρώ (άρθρο 73 παρ. 4 εδ. β΄ του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013 «Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο», Α΄ 52) και το υπόλοιπο ύψους 653,34 ευρώ να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω μερικής νίκης και μερικής ήττας αυτών, τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.