Η νεότερη διάταξη της περ.γ’ της παρ.8 του άρθρου 5 του Ν 3919/2011, η οποία αντικατέστησε την παρ.3 του άρθρου 96 του ΝΔ 3026/1954, η οποία, ρητώς προβλέπει ότι το Ελληνικό Δημόσιο, ως προς τα δικαστικά προνόμια, απαλλάσσεται από την υποχρέωση προκαταβολής -προείσπραξης της δικηγορικής αμοιβής ως προς την παράσταση των δικηγόρων που το εκπροσωπούν ενώπιον των δικαστηρίων της χώρας, εφαρμόζεται και για το εξομοιούμενο προς αυτό ΙΚΑ-ΕΤΑΜ. (ομοφ.)

Υπολογισμός του χρόνου υπηρεσίας δικηγόρου που απασχολήθηκε στο Δημόσιο με σχέση έμμισθης εντολής για την καταβολή σ’ αυτόν αποζημίωσης, του άρθρου 94 του Κώδικα περί Δικηγόρων Ν.Δ. 3026/1954. Στην περίπτωση του δικηγόρου Α.Π., προκειμένου να υπολογιστεί το ποσό της καταβλητέας σ’ αυτόν αποζημίωσης του άρθρου 94 του Ν.Δ. 3026/1954, ως χρόνος έναρξης της απασχόλησής του πρέπει να θεωρηθεί η 15/2/1977, (ημερομηνία της αρχικής πρόσληψης τούτου στο Δημόσιο) και η υπηρεσία αυτή πρέπει να θεωρηθεί ως σύμβαση έμμισθης εντολής αορίστου χρόνου με πάγια αντιμισθία και ότι υπήρξε συνεχής και άνευ διακοπής μέχρι της ημερομηνίας υποβολής της παραίτησής του, αφαιρουμένου μόνο του χρονικού διαστήματος από της 19/8/1993 έως 18/4/1994, κατά το οποίο αυτός δεν απασχολήθηκε στο Δημόσιο.

Περί τροποποιήσεως διατάξεων του Κώδικος περί Δικηγόρων (Ν.Δ. 3026/ 1954) και άλλων τινών διατάξεων

Αντικατάσταση δικαιολογητικών του άρθρου 19 του Ν.Δ. 3026/1954 με υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986

Περί Κώδικα Αμοιβών Δικηγόρων

(Ν.4194/2013 ΦΕΚ-208/Α/27-9-2013 άρθρο 166 παρ.2:2Από τη δημοσίευση του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, καταργείται ο Κώδικας περί Δικηγόρων, όπως αυτός έχει κυρωθεί με το ν.δ. 3026/1954 (Α' 235).)

Επιστημονικός συνεργάτης της Προεδρίας της Δημοκρατίας με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, που διατηρεί το δικαίωμα άσκησης ελεύθερης δικηγορίας. Συνταξιοδότηση υπό την ανωτέρω εργασιακή σχέση. Αν δικαιούται αποζημίωση κατά το άρθρο 46 παρ.3 του Κώδικα Δικηγόρων.(...)Δικηγόρος, ο οποίος είχε προσληφθεί βάσει ειδικών διατάξεων στην Προεδρία της Δημοκρατίας ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δεν δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο 46 παρ.3 του Δικηγορικού Κώδικα αποζημίωση, εξαιτίας της απόλυσής του λόγω συμπλήρωσης του ανωτάτου ορίου ηλικίας, διότι η ως άνω εργασιακή του σχέση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχέση έμμισθης εντολής (ομόφωνα).

Εάν οι δικηγόροι του ΕΦΚΑ που συνδέονται με αυτόν με έμμισθη εντολή δικαιούνται οικονομικής αποζημίωσης, στην περίπτωση που δεν έλαβαν την προβλεπόμενη κανονική με αποδοχές άδεια του έτους 2018, έως την ημερομηνία της αυτοδίκαιης λύσης της σύμβασής τους.(...)Οι δικηγόροι οι οποίοι προσέφεραν τις υπηρεσίες τους στον ΕΦΚΑ με σχέση έμμισθης εντολής και αποχώρησαν από την υπηρεσία εντός του έτους 2018 εξαιτίας της αυτοδίκαιης λύσης της σύμβασής τους, χωρίς να τους έχει χορηγηθεί κανονική άδεια απουσίας, δικαιούνται να λάβουν ακέραιες τις αποδοχές της άδειας (ομόφ.).

Δικηγόρος με σχέση έμμισθης εντολής, με πάγια αντιμισθία, απασχολούμενος στο Δημόσιο – Αυτοδίκαιη λύση της έμμισθης εντολής με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του – Υπολογισμός του ύψους της αποζημίωσης που δικαιούται με βάση το χρόνο υπηρεσίας του – Μη επιστροφή της ήδη ληφθείσας αποζημίωσης με αμετάκλητη δικαστική απόφαση.1) Το ύψος της αποζημίωσης που θα χορηγηθεί στον Λ.Θ., λόγω της αυτοδίκαιης λύσης της έμμισθης εντολής με τη συμπλήρωση του 67ου έτους της ηλικίας του, θα υπολογισθεί με βάση το συνολικό χρόνο υπηρεσίας στον ίδιο εντολέα (Δημόσιο), ήτοι από 28.4.1981, αφαιρουμένου μόνο του χρονικού διαστήματος από 19.8.1993 έως 19.4.1994. 2) Για τον υπολογισμό του ύψους της αποζημίωσης που δικαιούται ο παραπάνω δικηγόρος, δεν μπορεί να εκπέσει η αποζημίωση που αυτός έλαβε για την απόλυσή του στις 19.8.1993, ή η αποζημίωση που αναλογεί στο χρονικό διάστημα για το οποίο έχει ήδη λάβει αποζημίωση, δεδομένου ότι η μη επιστροφή αυτής έχει κριθεί με την έχουσα ισχύ δεδικασμένου απόφαση υπ’ αριθμ. 775/1996 απόφαση του Μον.Πρωτ.Αθηνών (ομόφ.).

Αναστολή εκτέλεσης επιβληθείσας πειθαρχικής ποινής οριστικής παύσης σε υπάλληλο ΙΔΑΧ Δήμου με απόφαση των πειθαρχικών συμβουλίων του ν. 4057/2012 και θέση του σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας. Υποχρεωτική η καταγγελία της σύμβασης εργασίας του ανωτέρω υπαλλήλου και του υπαλλήλου που υπηρετεί στο Δημόσιο και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου από την αμετάκλητη επιβολή σε αυτούς της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης.(...)A) Προκειμένου να ανασταλεί η εκτέλεση επιβληθείσας με πειθαρχική απόφαση σε υπάλληλο Δήμου, συνδεόμενο με αυτόν με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, απαιτείται, η ευδοκίμηση αιτήματός του ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου για χορήγηση αναστολής εκτελέσεως της απόφασης. Το γεγονός δε, της χορήγησης υπό του Δικαστηρίου αναστολής εκτελέσεως της πειθαρχικής απόφασης, με την οποία επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της οριστικής παύσης στον ανωτέρω υπάλληλο, δεν εμποδίζει την υπό του αρμοδίου οργάνου έκδοση διοικητικής πράξης περί αυτοδίκαιης θέσης του σε κατάσταση αργίας. Β) Από την αμετάκλητη επιβολή στον υπάλληλο που υπηρετεί στο Δημόσιο και ν.π.δ.δ. με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, καθώς και στον ανωτέρω υπάλληλο Δήμου της πειθαρχικής ποινής της οριστικής παύσης, καθίσταται υποχρεωτική για το αρμόδιο όργανο η καταγγελία της σύμβασης εργασίας τους. Στην περίπτωση αυτή, δεν υπάρχει δυνατότητα τήρησης της προβλεπόμενης από τις παρ. 2 του άρθρου 53 του π.δ. 410/1988 και παρ. 3 του άρθρου 202 του ν. 3584/2007 διαδικασίας της προηγούμενης σύμφωνης αιτιολογημένης γνωμοδότησης του οικείου πειθαρχικού συμβουλίου. Η λύση της σύμβασης εργασίας τους επέρχεται από την ανακοίνωση της απόφασης καταγγελίας σε αυτούς, μεταξύ δε του αμετακλήτου της ποινής της οριστικής παύσης και της ανακοίνωσης της απόφασης καταγγελίας, η αυτοδίκαιη αργία τους συνεχίζεται (ομόφωνα).

Μεταφράσεις αλλοδαπών εγγράφων:..Επειδή, κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 1 π.δ/τος 169/2002, η οποία κάνει λόγο περί μεταφράσεων “για λογαριασμό οποιασδήποτε δημόσιας αρχής”, μεταφράσεις ξενογλώσσων κειμένων, προερχόμενες από πρόσωπα που έχουν αποδεδειγμένα την ιδιότητα του πτυχιούχου του ανωτέρω Τμήματος του ... Πανεπιστημίου (και, συνεπώς, έχουν τύχει εξειδικευμένης, από ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα παρεχομένης εκπαιδεύσεως στο αντικείμενο αυτό), είναι υποχρεωτικώς ληπτέες υπ’ όψιν από τον ... κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων του, ελλείψει σχετικής, ειδικής ρυθμίσεως σ’ επίπεδο νόμου ή κανονιστικής διοικητικής πράξεως. Και τούτο, διότι δεν μπορεί ερμηνευτικώς να συναχθεί αντίθετο συμπέρασμα, υπέρ του αποκλειστικού δηλαδή χαρακτήρα των ρυθμίσεων του αρ. 53 ν.δ/τος 3026/1954 ή της νομοθεσίας για την Μεταφραστική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών ως ρυθμίσεων περιοριστικών κατά τούτο της επαγγελματικής ελευθερίας αυτής της κατηγορίας προσώπων. Συγκεκριμένα, ο νομοθέτης του Κώδικα δικηγόρων, αλλά και του Οργανισμού του Υπουργείου Εξωτερικών (που επαναλαμβάνει ταυτόσημες ρυθμίσεις των προϊσχυσάντων σχετικών νομοθετημάτων) δεν είχε υπ’ όψιν του τις εν τω μεταξύ εξελίξεις και την παραγωγή σ’ επαρκή βαθμό εξειδικευμένων επιστημόνων οι οποίοι παρέχουν τα εχέγγυα για την αξιόπιστη άσκηση και αυτής της ειδικώτερης πτυχής της (αρρύθμιστης γενικώς) επαγγελματικής δραστηριότητας του μεταφραστή χωρίς το δημόσιο συμφέρον να διακυβεύεται. Αυτός δε ο ερμηνευτικός χειρισμός των εν λόγω διατάξεων σε σχέση με το άρ. 1 π.δ/τος 169/2002 συμπορεύεται και με την συνταγματικώς κατοχυρωμένη επαγγελματική ελευθερία (άρ. 5 παρ. 1), η οποία είναι δεκτική περιορισμών μόνον αν αυτοί είναι ρητώς εκπεφρασμένοι στον νόμο και – επί πλέον – έχουν τεθεί για την επιδίωξη σκοπού ενεστώτος δημοσίου συμφέροντος. (...)κατόπιν αυτών η αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή, ν’ ακυρωθεί η προσβαλλομένη πράξη, ν’ απορριφθούν οι λοιποί λόγοι ως αλυσιτελείς, η δε υπόθεση ν’ αναπεμφθεί στην Διοίκηση για νέα, νόμιμη κρίση.