Καθορισμός αποζημιώσεων του Προέδρου, των Μελών, Εισηγητών - Αξιολογητών και της Γραμματειακής υποστήριξης - διαχείρισης των Γνωμοδοτικών Επιτροπών του Μέτρου 123Α και του Μέτρου 2.1, των αξιολογητών του άρθρου 13 της 132480/386/10.3.2011 κοινής υπουργικής απόφασης, των εισηγητών των καθέτων Δ/νσεων και των Μελών των Επιτροπών Παρακολούθησης στα πλαίσια του Π.Α.Α. 2007?2013 «Αλέξανδρος Μπαλτατζής» και του Μέτρου 2.1 του Ε.Π. «Αγροτική Ανάπτυξη - Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000?2006» 

Ανάκτηση αχρεωστήτως ή παρανόμως καταβληθέντων ποσών από εθνικούς πόρους ή πόρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την υλοποίηση Προγραμμάτων στα πλαίσια του ΚΠΣ για την προγραμματική περίοδο 2000 - 2006. 

Επιχειρησιακά Προγράμματα – Ένταξη επενδυτικού σχεδίου στο Μέτρο 2.1 «Επενδύσεις στην Μεταποίηση και Εμπορία Γεωργικών Προϊόντων» του ΕΠΑΑ & ΑΥ 2000-2006 – Εκμίσθωση πάγιων ενισχυθέντων περιουσιακών στοιχείων σε τρίτο – Αθέτηση μακροχρόνιας υποχρέωσης – Ανάκτηση της καταβληθείσας ενίσχυσης – Διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης.

Η, χωρίς την τήρηση της διάταξης του άρθρου 22 παρ.7 εδ. γ’ της ΚΥΑ 450/2001 και με καθυστερημένη ενημέρωση της αρμόδιας Υπηρεσίας, εκμίσθωση πάγιων ενισχυθέντων περιουσιακών στοιχείων σε τρίτο, από φορέα που έχει ενισχυθεί εντός της κρίσιμης πενταετίας από την ολοκλήρωση της επένδυσης, αποτελεί αθέτηση μακροχρόνιας υποχρέωσης που επισύρει την ποινή της επιστροφής του συνόλου ή μέρους της ληφθείσας ενίσχυσης, κατά τη διακριτική ευχέρεια της Διοίκησης. (ομοφ.)

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού 3.871.820,37 ευρώ, ως διαδόχου φορέα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης …, με την αιτιολογία ότι στην τελευταία, η οποία ήταν η Τελική Δικαιούχος του υποέργου «Θέατρο …»,  φέρεται να καταβλήθηκε παρανόμως το ανωτέρω ποσό. Το εν λόγω υποέργο είχε ενταχθεί στο μέτρο 1.4 του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος … 2000-2006 και χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και από εθνικούς πόρους.(...)Στο πλαίσιο αυτό, η επίμαχη ρύθμιση, που καθορίζει το ύψος του προς επιστροφή ποσού σε περίπτωση απένταξης ενός έργου, αφορά ένα ειδικότερο ζήτημα της ουσιαστικής ρύθμισης του άρθρου 104 του ν. 2362/1995, το οποίο αναφέρεται γενικά στη διαδικασία είσπραξης από το Δημόσιο αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών και απαιτεί την ανάκτησή τους σε περίπτωση παρατυπίας αλλά και του άρθρου 6 του ν. 2860/2000, το οποίο προβλέπει ειδικότερα την ανάκτηση των παρανόμως ή αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών κατά την εκτέλεση των χρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρησιακών προγραμμάτων. Το πλαίσιο δε που θέτουν οι διατάξεις αυτές είναι ορισμένο ως προς την υποχρέωση επιστροφής των σχετικών ποσών, προβλέπουν δε ρητά και την ολική διακοπή της χρηματοδότησης σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρής παρατυπίας, όπως εν προκειμένω. Συνεπώς, η διάταξη του άρθρου 6 της κ.υ.α. 907/052/2003, περί επιστροφής του συνόλου της χρηματοδότησης σε περίπτωση ανάκλησης της απόφασης ένταξης, τελώντας εντός του πλαισίου των καθοριζόμενων με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2860/2000 κυρώσεων, ρυθμίζει πράγματι ένα ειδικότερο τεχνικού και λεπτομερειακού χαρακτήρα ζήτημα. Εξάλλου, ο προβαλλόμενος με την ένδικη αίτηση ισχυρισμός ότι η επίμαχη διάταξη του άρθρου 6 της κ.υ.α. 907/052/2003, που προβλέπει την επιστροφή του συνόλου των καταβληθέντων ποσών σε περίπτωση απένταξης μίας πράξης χωρίς να εξετάζεται το γεγονός ότι το υπό ενίσχυση σχέδιο μπορεί να έχει μερικώς υλοποιηθεί, παραβιάζει το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης προβάλλεται αβασίμως, καθώς το δικαίωμα αυτό τυγχάνει εφαρμογής κατά τη διαδικασία έκδοσης της διοικητικής πράξης, εν προκειμένω δε της απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης, και ουδόλως η επίμαχη διάταξη αποκλείει την άσκησή του κατά την διάρκεια της προβλεπόμενης διαδικασίας ανάκτησης. Στην κρινόμενη υπόθεση η αναιρεσείουσα δεν θέτει ζήτημα επί της ουσίας παραβίασης του δικαιώματος αυτού κατά την έκδοση της προσβληθείσας με την έφεση πράξης.(...)Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Καταλογισμός ποσού...Τέλος, δεν έχει αρθεί το νόμιμο έρεισμα του διά της προσβαλλόμενης πράξης καταλογισμού της εκκαλούσας από τη διάταξη της παρ. 1 του άρθρου 61 του ν. 4235/2014 (Α΄ 32/11.2.2014), η οποία ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (βλ. άρθρο 72 του νόμου) και ορίζει ότι: «Γεωργοί που εντάχθηκαν στο Μέτρο 3.1 «Εφάπαξ πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης» του Άξονα προτεραιότητας 3 «Βελτίωση της ηλικιακής σύνθεσης του αγροτικού πληθυσμού» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη – Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006» και δεν προσκόμισαν την άδεια ίδρυσης – λειτουργίας της πτηνοκτηνοτροφικής μονάδας τους, απαλλάσσονται μεν από την υποχρέωση επιστροφής της πρώτης δόσης της ενίσχυσης που τους καταβλήθηκε, δεν δικαιούνται όμως τη δεύτερη (τελική) δόση αυτής είτε η σχετική υπόθεση εκκρεμεί στο Ελεγκτικό Συνέδριο είτε όχι.». Τούτο δε, διότι η ανωτέρω διάταξη δεν εφαρμόζεται, ως αντίθετη με τις ισχύουσες κατά τον κρίσιμο χρόνο και άμεσα εφαρμοστέες στην Ελλάδα, ως κράτος μέλος της ΕΕ, υπέρτερης τυπικής ισχύος εκτεθείσες στη σκέψη ΙΙΙ διατάξεις των άρθρων 38 και 39 του Κανονισμού (ΕΚ) 1260/1999, που, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά στην ίδια αυτή σκέψη, καθιστούν υποχρεωτικό τον διά αποφάσεων δημοσιονομικών διορθώσεων, όπως η προσβαλλόμενη πράξη, καταλογισμό από τα αρμόδια όργανα της ελληνικής διοίκησης σε βάρος των οικείων αχρεωστήτως λαβόντων, όπως εν προκειμένω η εκκαλούσα, ποσών που αυτοί έλαβαν αχρεωστήτως, όπως το ποσό της πρώτης δόσης (αρχικής και συμπληρωματικής) της επίμαχης ενίσχυσης, στο πλαίσιο συγχρηματοδοτούμενων από τα Διαρθρωτικά Ταμεία της ΕΕ παρεμβάσεων, όπως το επίμαχο συγχρηματοδοτούμενο από το ΕΓΤΠΕ Μέτρο, με συνέπεια να μην είναι δυνατή η διά της ανωτέρω κατώτερης τυπικής ισχύος διάταξης άρση του διά της προσβαλλόμενης πράξης επίδικου καταλογισμού της εκκαλούσας (πρβλ. Δ.Ε.Ε. απόφαση της 13 Μαρτίου 2008, C-383/06 έως C-385/06, σκέψεις 48, 49, 53).Κατ’ ακολουθία αυτών που προηγουμένως κρίθηκαν, η υπό κρίση έφεση, περιλαμβανομένου του αιτήματος της εκκαλούσας για την επιδίκαση της δικαστικής της δαπάνης σε βάρος του αντιδίκου της Δημοσίου, πρέπει να απορριφθεί και το κατατεθέν παράβολο να καταπέσει υπέρ του Δημοσίου.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την υπό κρίση αίτηση, ο αιτών επιδιώκει να ανασταλεί η εκτέλεση της … πράξης καταλογισμού του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικών Υπηρεσιών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος του καταλογισμός ποσού 378.980,00 ευρώ, που φέρεται ότι καταβλήθηκε αχρεωστήτως στον πρώην Δήμο …, στις υποχρεώσεις του οποίου ο αιτών υπεισήλθε αυτοδικαίως (ν. 3852/2010, άρθρο 1 παρ. 2 περ. 7.6 και άρθρο 283 παρ. 1), προερχόμενο από χρηματοδότηση του επενδυτικού του σχεδίου «…» (κωδικός 98205/05 2234/364), που εντάχθηκε στο Μέτρο 2.1 «Βασικές υπηρεσίες και ανάπλαση χωριών σε αγροτικές περιοχές» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη –Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000-2006», συγχρηματοδοτούμενο από ενωσιακούς και εθνικούς πόρους.(....)Εξάλλου, σύμφωνα με τα μνημονευόμενα στην προηγούμενη σκέψη μοναδικά στοιχεία των οποίων γίνεται επίκληση και προσκομίζονται, δεν υφίσταται οποιοδήποτε αρνητικό ταμειακό υπόλοιπο, αντίθετα προκύπτει συνολικό υπόλοιπο 2.988.146,34 ευρώ, ο δε ισχυρισμός του αιτούντος περί αρνητικού υπολοίπου ύψους 154.434,25 ευρώ στηρίζεται σε εκτιμήσεις υπό αίρεση. Επομένως, δεν καθίσταται δυνατή η πιθανολόγηση οικονομικής βλάβης, δυσχερώς επανορθώσιμης σε περίπτωση ευδοκίμησης της έφεσης, από την προσβαλλόμενη πράξη δημοσιονομικής διόρθωσης ποσού 378.980,00 ευρώ, και ο προβαλλόμενος λόγος στο σύνολό του πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμος. Απορρίπτει την από 19.1.2021 (ΑΒΔ …) αίτηση.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την υπό κρίση έφεση  ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της 9238/8.7.2009 πράξης του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία καταλογίσθηκε σε βάρος του εκκαλούντος το ποσό των 9.100 ευρώ, που φέρεται ότι του καταβλήθηκε αχρεωστήτως ως οικονομική ενίσχυση στο πλαίσιο του Μέτρου 3.1. «Εφάπαξ πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης» του Άξονα 3 «Βελτίωση της ηλικιακής σύνθεσης του αγροτικού πληθυσμού» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη – Ανασυγκρότηση Υπαίθρου 2000-2006», που χρηματοδοτείται κατά 69,3% από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων – Τμήμα Προσανατολισμού (Ε.Γ.Τ.Π.Ε.-Π) και κατά 30,7% από εθνικούς πόρους. (....)Εξάλλου, δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης που περιλαμβάνεται στην κοινοτική έννομη τάξη, στο πλαίσιο της οποίας ερευνάται η καλή πίστη του δικαιούχου, καθόσον ο εκκαλών με τη μη υποβολή αίτησης για χορήγηση δεύτερης δόσης, σύμφωνα με την ΚΥΑ 448/2001, κατέστη υπαίτιος πρόδηλης παραβίασης των όρων της οικονομικής ενίσχυσης, όπως αυτοί αποτυπώθηκαν στην 233707/3923/178/22.4.2003 απόφαση ένταξης και στην 245869/3.6.2003 πράξη αποδοχής (βλ. mutatis mutandis απόφαση του Πρωτοδικείου της 7ης Νοεμβρίου 2002, στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-141/99, T-142/99, T-150/99 και T-151/99, Vela Srl, Tecnagrind SL, σκέψη 388 επ.). Τέλος, αυτοτελώς η οικονομική αδυναμία του εκκαλούντος προς καταβολή του ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης, πέραν του ότι δεν αποδεικνύεται εν προκειμένω, δεν συνιστά λόγο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτοτελώς την απαλλαγή του, για λόγους προσωπικής επιείκειας, από την υποχρέωση επιστροφής της επίμαχης οικονομικής ενίσχυσης. Συγκεκριμένα, στο σύστημα των αγροτικών ενισχύσεων που καταβάλλονται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, δεν νοείται η απαλλαγή του τελικού αποδέκτη κοινοτικής ενίσχυσης αποκλειστικά και μόνο για λόγους προσωπικής επιείκειας αναγόμενους στην οικονομική αδυναμία επιστροφής του καταλογισθέντος ποσού (πρβλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψεις 14-15), καθόσον σε διαφορετική περίπτωση θα αναιρείτο η ενιαία εφαρμογή και η πρακτική αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου (πρβλ. προαναφερόμενη απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψη 8, απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 1983, C-205/82 ως 215/82, Deutsche Milchkontor, σκέψεις 17 και 19). Απορρίπτει την έφεση. 

Καταλογισμοί:Ζητείται η αναστολή εκτέλεσης της 1120/174774/5.7.2021 πράξης καταλογισμού του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της αιτούσας καταλογισμός, ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, ποσού 76.500 ευρώ, ήτοι μέρους της συνολικής δημόσιας δαπάνης που προέρχεται από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους και της καταβλήθηκε για την οικονομική ενίσχυση του επενδυτικού σχεδίου της με τίτλο "Εγκσυγχρονισμός μονάδας επεξεργασίας ελιάς χωρίς αύξηση δυναμικότητας" στο πλαίσιο του Μέτρου 2.1. του ΕΠΑΑ & ΑΥ 2000-2006, συνολικού ύψους 127.500 ευρώ.(....)Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (76.500 ευρώ) και σταθμίζοντας τη βλάβη της αιτούσας από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης έναντι του εξυπηρετούμενου εν προκειμένω σκοπού δημοσίου συμφέροντος, πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της 1120/174774/5.7.2021 πράξης καταλογισμού, κατά το μέρος που υπερβαίνει το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, δημιουργεί κίνδυνο οικονομικής βλάβης της αιτούσας δυσχερώς επανορθώσιμης σε περίπτωση ευδοκίμησης της ήδη εκκρεμούσας έφεσής της. Δέχεται εν μέρει την αίτηση. Αναστέλλει την εκτέλεση της 1120/174774/5.7.2021 πράξης καταλογισμού του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατά το ποσό πέραν των 10.000,00 ευρώ μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της κατατεθείσας με Α.Β.Δ. 9626/29.10.2021 έφεσης ή την κατάργηση της δίκης επί της τελευταίας.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Με την υπό κρίση αίτηση παραδεκτώς ζητείται η αναστολή εκτέλεσης της ………. πράξης καταλογισμού του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, με την οποία επιβλήθηκε σε βάρος της αιτούσας καταλογισμός, ως αχρεωστήτως καταβληθέντος, ποσού 76.500 ευρώ, ήτοι μέρους της συνολικής δημόσιας δαπάνης που προέρχεται από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους και της καταβλήθηκε για την οικονομική ενίσχυση του επενδυτικού σχεδίου της με τίτλο "………" στο πλαίσιο του Μέτρου 2.1. του ΕΠΑΑ & ΑΥ 2000-2006, συνολικού ύψους 127.500 ευρώ.(....)Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη το ύψος του καταλογισθέντος ποσού (76.500 ευρώ) και σταθμίζοντας τη βλάβη της αιτούσας από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης έναντι του εξυπηρετούμενου εν προκειμένω σκοπού δημοσίου συμφέροντος, πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της ……. πράξης καταλογισμού, κατά το μέρος που υπερβαίνει το ποσό των δέκα χιλιάδων (10.000) ευρώ, δημιουργεί κίνδυνο οικονομικής βλάβης της αιτούσας δυσχερώς επανορθώσιμης σε περίπτωση ευδοκίμησης της ήδη εκκρεμούσας έφεσής της. Για το λόγο δε αυτό, πρέπει, κατά μερική παραδοχή της ένδικης αίτησης, να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης κατά το μέρος που υπερβαίνει το ποσό των 10.000 ευρώ, μέχρις ότου περατωθεί ή καταργηθεί η επί της έφεσης της αιτούσας δίκη. Δέχεται εν μέρει την αίτηση. Αναστέλλει την εκτέλεση της ……… πράξης καταλογισμού του Προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Αγροτικής Ανάπτυξης του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κατά το ποσό πέραν των 10.000,00 ευρώ μέχρι τη δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της κατατεθείσας με Α.Β.Δ. 9626/29.10.2021 έφεσης ή την κατάργηση της δίκης επί της τελευταίας.

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Με την έφεση αυτή ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της 9244/8.7.2009 καταλογιστικής πράξης του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που υπογράφεται κατ΄ εντολή του από τον Γενικό Γραμματέα του ιδίου Υπουργείου. Με την πράξη αυτή καταλογίσθηκε σε βάρος της εκκαλούσας το ποσό των 11.200 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στην πρώτη δόση της χρηματοδότησης που αυτή έλαβε ως νέος γεωργός στο πλαίσιο του Μέτρου 3.1 «Εφάπαξ πριμοδότηση πρώτης εγκατάστασης νέων γεωργών» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Αγροτική Ανάπτυξη - Ανασυγκρότηση της Υπαίθρου 2000 - 2006».(.....)Άλλωστε δεν συντρέχει στην προκειμένη περίπτωση παράβαση της αρχής της χρηστής διοίκησης, όπως αβάσιμα διατείνεται η εκκαλούσα. Και τούτο διότι η διαπλασθείσα από τη νομολογία του Δικαστηρίου αυτού αρχή της χρηστής και εύρυθμης διοίκησης κατά τον καταλογισμό σε βάρος δημοσίων υπαλλήλων ή συνταξιούχων με μισθολογικές παροχές ή συντάξεις που τους καταβλήθηκαν αχρεωστήτως, δεν είναι συμβατή με το καθεστώς των κοινοτικών ενισχύσεων που προβλέπει την ανάληψη εκ μέρους του δικαιούχου συγκεκριμένων υποχρεώσεων και δεσμεύσεων, οι οποίες έχουν αποτυπωθεί στην απόφαση ένταξης και στη σύμβαση, καθώς και την ανάκτηση της χρηματοδότησης σε περίπτωση αθέτησης αυτών, συνακόλουθα, δεν έχει εφαρμογή στην αναζήτηση αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών βάσει του κοινοτικού δικαίου (πρβλ. ΣτΕ  2451/2007 σκ. 7), του οποίου πρέπει να διασφαλίζεται από τον εθνικό δικαστή η εφαρμογή και η αποτελεσματικότητα  (βλ. απόφαση της 8ης Νοεμβρίου 2005, C.443/03 Leffler, Συλλογή 2005, σ.Ι-9611, σκ. 51). Εξάλλου, δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης που περιλαμβάνεται στην κοινοτική έννομη τάξη, στο πλαίσιο της οποίας ερευνάται η καλή πίστη του δικαιούχου, καθόσον η εκκαλούσα με τη μη υποβολή αίτησης για χορήγηση δεύτερης δόσης, σύμφωνα με την ΚΥΑ 448/2001, κατέστη υπαίτια πρόδηλης παραβίασης των όρων της οικονομικής ενίσχυσης, όπως αυτοί αποτυπώθηκαν στην 319018/10160/63/31.12.2002 απόφαση ένταξης και στην 241017/2.5.2003 πράξη αποδοχής (βλ. κατ’ αναλογία απόφαση του Πρωτοδικείου της 7ης Νοεμβρίου 2002, στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-141/99, T-142/99, T-150/99 και T-151/99, Vela Srl, Tecnagrind SL, σκέψη 388 επ.). Τέλος, αυτοτελώς η οικονομική αδυναμία της εκκαλούσας προς καταβολή του ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης, πέραν του ότι δεν αποδεικνύεται εν προκειμένω με την προσκόμιση επίκαιρων στοιχείων, δεν συνιστά λόγο που θα μπορούσε να δικαιολογήσει αυτοτελώς την απαλλαγή της, για λόγους προσωπικής επιείκειας, από την υποχρέωση επιστροφής της επίμαχης οικονομικής ενίσχυσης. Συγκεκριμένα, στο σύστημα των αγροτικών ενισχύσεων που καταβάλλονται από το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταμείο Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, δεν νοείται η απαλλαγή του τελικού αποδέκτη κοινοτικής ενίσχυσης αποκλειστικά και μόνο για λόγους προσωπικής επιείκειας αναγόμενους στην οικονομική αδυναμία επιστροφής του καταλογισθέντος ποσού (πρβλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψεις 14-15), καθόσον σε διαφορετική περίπτωση θα αναιρείτο η ενιαία εφαρμογή και η πρακτική αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου (πρβλ. προαναφερόμενη απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψη 8, απόφαση της 21ης Σεπτεμβρίου 1983, C-205/82 ως 215/82, Deutsche Milchkontor, σκέψεις 17 και 19).Απορρίπτει την  έφεση.