ΝΣΚ/179/2017
Τύπος: Γνωμοδότησεις Ν.Σ.Κ.
Δυνατότητα κατάσχεσης τραπεζικού λογαριασμού, σε περίπτωση πίστωσης αναδρομικών αποδοχών.(..)Η ΕΤΕ υποχρεούται να αναγάγει το σύνολο των κατατεθέντων ποσών, που αφορούν αναδρομικώς καταβαλλόμενες συντάξεις, σε μηνιαία καταβολή και να εφαρμόσει την προστατευτική ρήτρα περί ακατασχέτου της μηνιαίως καταβαλλόμενης σύνταξης, κατά τα οριζόμενα στο πρώτο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 31 του ΚΕΔΕ, το όριο του οποίου (ακατάσχετου) ανέρχονταν τότε, ενόψει του χρόνου γένεσης των επίμαχων απαιτήσεων, στο ύψος των 1.500 ευρώ το μήνα. Δεν προκύπτει εκ του νόμου χρονικός περιορισμός εντός του οποίου να πρέπει να αναληφθούν από τον καταθέτη και οφειλέτη του Δημοσίου οι ως άνω απαιτήσεις του, οι οποίες καταλαμβάνονται από το ακατάσχετο. Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια με την 41/2016 γνωμ. του Α΄ Τμήματος.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/41/2016
Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. (ΕΤΕ) – Απόδοση στο Δημόσιο ή αποδέσμευση ποσών που δεσμεύθηκαν, βάσει κατασχέσεων που επιβλήθηκαν εις χείρας της, και προέρχονται από αναδρομικές συντάξεις. α) Η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. (ΕΤΕ) υποχρεούται να αναγάγει το σύνολο των ποσών που προέρχονται από αναδρομικές συντάξεις σε μηνιαία καταβολή και να εφαρμόσει την προστατευτική ρήτρα περί μηνιαίας καταβαλλόμενης σύνταξης σε ό,τι αφορά το ακατάσχετο αυτής, κατά τα οριζόμενα στο πρώτο (α’) εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 31 του ΚΕΔΕ, όπως αυτή προστέθηκε με την περ. 4 της παρ. Α του άρθρου τρίτου του ν. 4254/2014 και το όριο τούτου (ακατάσχετου) ίσχυε, ανερχόμενο τότε στο ύψος των 1.500 ευρώ το μήνα, ενόψει του χρόνου γένεσης των επίμαχων απαιτήσεων, δηλ. πριν από την αντικατάσταση του α’ εδαφίου αυτής, με την περίπτωση 8 β’ της υποπαραγράφου Δ1 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015, υπό τον όρο ότι: ι) έχει τηρηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία της, εκ μέρους του δικαιούχου της ως άνω προστασίας, ηλεκτρονικής υποβολής δήλωσης γνωστοποίησης, για την ύπαρξη ενός μοναδικού και αποκλειστικού λογαριασμού περιοδικής πίστωσης μισθών, συντάξεων και ασφαλιστικών βοηθημάτων και ιι) έχει προηγηθεί η (μερική) άρση των ως άνω επιβληθεισών κατασχέσεων μέχρι του ανωτέρω ακατάσχετου ορίου, δίχως η υποχρέωση αυτή να αναιρείται από τα οριζόμενα στο τελευταίο εδάφιο της ως άνω προστεθείσης παραγράφου 2 του άρθρου 31. β) Δεν προκύπτει χρονικός περιορισμός εντός του οποίου πρέπει να αναληφθούν από τον καταθέτη και οφειλέτη του Δημοσίου οι ως άνω καταλαμβανόμενες από το όριο ακατάσχετου απαιτήσεις του επί των τραπεζικών καταθέσεων (ομοφ.).
31052/1491/2015
Σας γνωρίζουμε ότι στο ΦΕΚ 69 A΄ δημοσιεύτηκε ο Ν.4331/2015 με τις διατάξεις του οποίου ρυθμίζονται θέματα για την είσπραξη των απαιτήσεων των φορέων κοινωνικής ασφάλισης (φκα), τον συμψηφισμό οφειλών προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης με απαιτήσεις έναντι αυτών, το ακατάσχετο των ποσών που καταβάλλονται υπέρ των φορέων κοινωνικής ασφάλισης, την χορήγηση ασφαλιστικής και φορολογικής ενημερότητας σε Διοικητές ή Προέδρους των φκα, την αλληλέγγυα ευθύνη για οφειλές νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας προς φκα και αλλά ειδικότερα θέματα.(ΑΔΑ:60Θ9465Θ1Ω-Δ4Τ )
ΕλΣυν.Κλ7(ΚΠΕ)/301/2015
Παραγραφή(...)Υπό τα ανωτέρω δεδομένα και σύμφωνα με τις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, πρέπει να γίνουν δεκτά τα ακόλουθα: Το επίμαχο χρηματικό ποσό, νομίμως οφειλόμενο κατά το χρόνο της καταβολής του, επιγενομένως κατέστη αχρεωστήτως καταβληθέν, δοθέντος ότι, μετά την ακύρωση του χρηματικού καταλόγου βάσει του οποίου καταβλήθηκε και κατόπιν της επανεπιβολής των νέων προστίμων, εξέλιπε πλέον η σχετική υποχρέωση της εταιρείας. Περαιτέρω, αφετηρία του χρόνου παραγραφής της σχετικής αξίωσης πρέπει να θεωρηθεί το χρονικό σημείο γένεσης αυτής, ήτοι η ημερομηνία έκδοσης της νέας ως άνω απόφασης της Υπηρεσίας Δόμησης του Δήμου υπ’ αριθ. 1774/8.4.2014. Δεδομένου δε ότι η παραγραφή διεκόπη με την υποβολή της αίτησης της εταιρείας για την επιστροφή του ποσού στις 16.4.2014, η απαίτηση κατά του Δήμου δεν έχει παραγραφεί, συνεπώς η εντελλόμενη δαπάνη είναι κανονική και το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής πρέπει να θεωρηθεί.
ΝΣΚ/130/2008
Επιδότηση αγοράς κατοικίας.Παραγραφή.Ζήτημα παραγραφής της απορρέουσας από το δικαίωμα αυτό χρηματικής απαίτησης του δικαιούχου υπαλλήλου έναντι του Δημοσίου δύναται να τεθεί μόνον από το τέλος του οικονομικού έτους μέσα στο οποίο συνέτρεξαν όλες οι προεκτεθείσες προϋποθέσεις γένεσης του επίμαχου δικαιώματος και ήταν δυνατή η άσκηση της απορρέουσας από αυτό αξίωσης.χρόνο παραγραφής της αξιώσεως αυτής, είναι πενταετής, σύμφωνα με τον γενικής εφαρμογής κανόνα της παρ. 1 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 περί δημοσίου λογιστικού, αποκλειόμενης της διετούς παραγραφής της παρ. 3 του ιδίου άρθρου, η οποία αφορά στις πάσης φύσεως χρηματικές απαιτήσεις και απολαβές των υπαλλήλων του Δημοσίου που συνδέονται με την παροχή της εργασίας τους.
ΝΣΚ/384/2013
Οφειλέτες του Δημοσίου – Κατάσχεση εις χείρας τρίτου. Η Τράπεζα, στα χέρια της οποίας ως τρίτης κατασχέθηκε το συνολικό ποσό των έως τότε δεδουλευμένων μηνιαίων συντάξεων του οφειλέτη υποχρεούται να αποδώσει, εκτός από το αντιστοιχούν στα 3/4 ήδη αποδοθέν ποσό, και το εναπομένον 1/4 ποσό των 1.613 ευρώ, αιρομένης εν μέρει -δηλ. για το συγκεκριμένο ποσό- της επίμαχης κατάσχεσης, πράγμα που πρέπει να ισχύει και για όλες τις ανάλογες περιπτώσεις που συγκεντρώνουν τα ίδια χαρακτηριστικά, υπό τον αυτονόητο βέβαια όρο και προϋπόθεση ότι, για κάθε μία απ’ αυτές προκύπτει με βεβαιότητα και ασφάλεια ότι τα ποσά αυτά, παρότι εφάπαξ καταβαλλόμενα λόγω καθυστέρησης, ανάγονται σε οφειλόμενες μηνιαίες συντάξεις εκάστη των οποίων δεν υπερβαίνει το πιο πάνω όριο ακατάσχετου. (ομοφ.)
ΕΑΔΗΣΥ/1025/2023
Με την προδικαστική προσφυγή, η προσφεύγουσα αιτείται α) την ακύρωση της υπ. αριθ. …/2023 απόφασης κατακύρωσης της Οικονομικής Επιτροπής της Αναθέτουσας Αρχής, βάσει της οποίας έγινε αποδεκτή στο σύνολό της η υπ’ αριθ. …/2023 απόφαση ΟΕ έγκρισης 1ου, 2ου και 3ου πρακτικού -με την οποία ανακηρύσσονται προσωρινοί ανάδοχοι για τα τμήμα Α και Γ οι εταιρίες Μ...Γ.. και A...C...αντίστοιχα, ενώ για το τμήμα Β αποφασίστηκε η ματαίωση της διαδικασίας του διαγωνισμού, καθώς κρίθηκε ότι ουδείς από τους συμμετέχοντες πληρούσε τις τεχνικές προδιαγραφές που ορίστηκαν στην εν λόγω διακήρυξη και τη μελέτη που τη συνοδεύει και β) να οριστεί ανάδοχος της προμήθειας για το τμήμα Β: Προστατευτική ενδυμασία για τους λόγους που αναφέρονται στην προσφυγή της.
ΣΤΕ/730/2019
Λαθρεμπορία. Προϋποθέσεις για την επιβολή πολλαπλών τελών. Από της τελωνειακής ενώσεως, οι δασμοί και οι λοιπές εισαγωγικές επιβαρύνσεις εισπράττονται από τα κράτη μέλη. Ο τόπος γένεσης της τελωνειακής οφειλής προσδιορίζει το αρμόδιο για την είσπραξη των τελωνειακών δασμών κράτος μέλος. Σε περίπτωση μεταφοράς βάσει δελτίων ΤΙR, αρμόδιο για την είσπραξη των δασμών είναι το κράτος μέλος στο οποίο διεπράχθη η πρώτη παράβαση ή παρατυπία που δύναται να χαρακτηρισθεί ως διαφυγή των εμπορευμάτων από την τελωνειακή επιτήρηση. Πότε ανατρέπεται το τεκμήριο αρμοδιότητας υπέρ του κράτους στο έδαφος του οποίου διαπιστώθηκε η παράβαση ή παρατυπία. Πότε οι ελληνικές αρχές είναι αρμόδιες προς είσπραξη του ειδικού φόρου κατανάλωσης. Παράνομες διακινήσεις καπνικών προϊόντων εντός της ΕΕ, τα οποία μεταφέρθηκαν με το Carnet TIR, που εκδόθηκε από την ... Η αρμοδιότητα καταλογισμού πολλαπλών τελών και των συναφών κυρώσεων προϋποθέτει αρμοδιότητα του ελληνικού κράτους προς είσπραξη των δασμών και λοιπών φορολογικών επιβαρύνσεων, όπως είναι ο ειδικός φόρος καταναλώσεως, τέτοια δε αρμοδιότητα δεν προέκυπτε εν προκειμένω. Μη νόμιμα ο αναιρεσείων είχε χαρακτηριστεί συνυπαίτιος λαθρεμπορίας και είχαν επιβληθεί εις βάρος του πολλαπλά τέλη, χρηματική ποινή και πρόστιμο. Δεκτές η αναίρεση, η έφεση και η προσφυγή (αναιρεί την αριθμ. 774/2007 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Θεσσαλονίκης).
ΕΣ/Τμ4(ΚΠΕ)/11/2014
ΑΠΟΔΟΣΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΕΙΣΦΟΡΑΣ: Νόμιμη. (...) Το Διοικητικό Συμβούλιο του Ενιαίου Ταμείου Ανεξάρτητα Απασχολουμένων, κατά την 198/27.9.2012 συνεδρίασή του, αποφάσισε να αποδοθούν στον Ο.Α.Ε.Δ. «Ειδικό Λογαριασμό Ανεργίας υπέρ των Αυτοτελώς και Ανεξαρτήτως Απασχολουμένων» τα ποσά 2.814.720,00 ευρώ και 1.582.920,00 ευρώ που αφορούν εισπράξεις που πραγματοποιήθηκαν από τους Τομείς Υγειονομικών υπέρ του λογαριασμού αυτού για το έτος 2011 και το α΄ εξάμηνο του έτους 2012 αντίστοιχα. Το ποσό αυτό προσδιορίστηκε βάσει των αρχείων της μηχανογράφησης, σύμφωνα με τα οποία οι ασφαλισμένοι που κατέβαλαν την υπέρ Ο.Α.Ε.Δ. εισφορά για το έτος 2011 ανέρχονταν σε 23.450 (Χ 120,00 ευρώ = 2.814.720,00), και για το πρώτο εξάμηνο του 2012 ανέρχονταν σε 26.382 (Χ 60,00 ευρώ = 1.582.920,00 ευρώ). Σε εκτέλεση της προαναφερόμενης απόφασης, εκδόθηκε από τον Τομέα Υγειονομικών του ………... το 101, οικονομικού έτους 2013 χρηματικό ένταλμα πληρωμής, ποσού 4.396.980,00 ευρώ, τη θεώρηση του οποίου αρνήθηκε ο Επίτροπος με τη 42/17.10.2013 πράξη του, ενόψει του ότι από μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας που περιλαμβάνεται στο φάκελο προέκυπτε ότι στις 15.10.2013 το ποσό που αντιστοιχούσε στον κωδικό του Ο.Α.Ε.Δ. για το χρονικό διάστημα από 1.1.2011 έως 30.6.2012 ανερχόταν σε 2.719.824,96 ευρώ, ενώ υπήρχε μεγάλο μέρος πληρωμών, για τις οποίες δεν είχε ολοκληρωθεί η επεξεργασία (ενν. η διάσπαση των εισφορών, καθόσον σύμφωνα με τις οικείες νομοθετικές διατάξεις η μηνιαία εισφορά ύψους 10,00 ευρώ βεβαιώνεται και συνεισπράττεται μαζί με τις λοιπές εισφορές), ούτε άλλωστε περιλαμβανόταν στο φάκελο βεβαίωση του Τμήματος Εσόδων και δεν μπορούσε να συναχθεί ότι η υπέρ Ο.Α.Ε.Δ. απόδοση των κρατήσεων είναι ισόποση της είσπραξης. Ακολούθως, η υπηρεσία αφού ακύρωσε το προαναφερόμενο ένταλμα, το αντικατέστησε με το 332, οικονομικού έτους 2013 χρηματικό ένταλμα, μειώνοντας το εντελλόμενο ποσό σε 3.348.712,40 ευρώ. Συναφώς, προσκομίζεται αναλυτικός πίνακας, υπογεγραμμένος από την Προϊσταμένη Λογιστηρίου ....., ο οποίος εμφανίζει το «Συγκεντρωτικό Ταμείο για 1.1.2011 έως 30.6.2012» και ειδικότερα τα έσοδα από αποδείξεις καταβολής ασφαλισμένων κατά πιστωτικό ίδρυμα, από τον οποίο προκύπτει ότι ως «έσοδα υπέρ Ο.Α.Ε.Δ.» εισπράχθηκαν α) από την «Εθνική Τράπεζα» ποσό 1.126,99 ευρώ, β) από την «ALPHA BANK» ποσό 1.126,99 ευρώ και γ) από την «EUROBANK» ποσό 3.346.458,42 ευρώ. Συνεπώς, και εφόσον με το προαναφερόμενο δημόσιο έγγραφο βεβαιώνεται ότι το εντελλόμενο με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα ποσό αντιστοιχεί στις πράγματι καταβληθείσες από τους ασφαλισμένους στα αναλυτικά αναφερόμενα πιστωτικά ιδρύματα εισφορές, η επίμαχη δαπάνη είναι νόμιμη.
ΕλΣυν.Τμ.Μειζ-Επταμ.Συνθ/1540/2014
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω στην υπό στοιχ. VΙ σκέψη, το Τμήμα άγεται στην κρίση, ότι το VI Τμήμα ορθώς απεφάνθη ότι εξακολουθούν να υφίστανται οι προεκτεθείσες πλημμέλειες, απορριπτομένων όλων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών των αιτούντων. Συγκεκριμένα, εφόσον κατά το άρθρο 23.2.1 της διακήρυξης προς απόδειξη της φορολογικής ενημερότητας αρκεί η υπεύθυνη δήλωση του διαγωνιζομένου υποψηφίου, κατά μείζονα λόγο πληροί την σχετική απαίτηση το οικείο πιστοποιητικό της φορολογικής αρχής, αφού αυτό, προερχόμενο από την πλέον αρμόδια προς διαπίστωση του δηλούμενου γεγονότος υπηρεσία, αποτελεί το κατ’ εξοχήν μέσο απόδειξης φορολογικής ενημερότητας και έχει σαφώς μείζονα αποδεικτική δύναμη από την απλή υπεύθυνη δήλωση, ανεξαρτήτως του ότι η αποδεικτική του ισχύς μνημονεύεται ρητά στο άρθρο 23.2.2στ της ίδιας διακήρυξης.(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα αποφαίνεται ότι οι συνεκδικαζόμενες αιτήσεις για αναθεώρηση της 5003/2013 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η ασκηθείσα παρέμβαση της Δημοτικής Επιχείρησης Ύδρευσης Αποχέτευσης … και η αίτηση άρσης αμφισβήτησης της εταιρείας «....» πρέπει να απορριφθούν και να διαταχθεί η κατάπτωση των κατατεθέντων παραβόλων. Επίσης, πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη η υπέρ του κύρους της προσβαλλόμενης απόφασης ασκηθείσα παρέμβαση της εταιρείας «....».
ΑΠ/2126/2007
ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΜΙΣΘΩΤΟΥ:..Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφασή του, δέχθηκε, σχετικά με τον ισχυρισμό της αναιρεσείουσας, περί συμφωνίας αυτής με τον αναιρεσίβλητο, όπως συμψηφίζονται οι προσαυξήσεις για την εργασία του τις Κυριακές και τη νύχτα στις καταβαλλόμενες σ' αυτόν υπέρτερες αποδοχές, τα εξής : Δεν αποδείχθηκε ότι μεταξύ των διαδίκων, κατά την πρόσληψη του ενάγοντος, συμφωνήθηκε ότι οι τυχόν καταβαλλόμενες σ' αυτόν μεγαλύτερες αποδοχές των όσων δικαιούταν με βάση τις οικείες συλλογικές συμβάσεις θα κάλυπταν τις αμοιβές του για τα επιδόματα και τις προσαυξήσεις που δικαιούταν αυτός. Από κανένα στοιχείο δεν προκύπτει κατάρτιση τέτοιας συμφωνίας, ενόψει και του ότι το μεγαλύτερο συνολικό ποσό που κατέβαλε η εναγομένη στον ενάγοντα στην αρχή της εργασιακής τους σχέσης, δηλαδή το ποσό των 1.326,44 €, ήταν ασήμαντο και δεν μπορούσε να καλύψει τα υπέρμετρα μεγαλύτερο ποσό (13.432,63 Ευρώ), που δικαιούνταν αυτός με βάση το χρόνο και το είδος της εργασίας του που προσέφερε στην εναγομένη κατά το επίδικο χρονικό διάστημα. Με βάση τις παραδοχές αυτές το Εφετείο απέρριψε τον ανωτέρω ισχυρισμό της αναιρεσείουσας ως κατ' ουσίαν αβάσιμο. Με τον τέταρτο λόγο της αναιρέσεως αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια από το άρθρο 559 αριθμ. 19 ΚΠολΔ, διότι δεν έχει καθόλου αιτιολογίες και περιέχει ανεπαρκείς και αντιφατικές αιτιολογίες ως προς το ανωτέρω ζήτημα, που ασκούν ουσιώδη επίδραση στην έκβαση της δίκης. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, καθόσον η προσβαλλομένη απόφαση περιέχει πλήρεις αιτιολογίες που καθιστούν εφικτό τον αναιρετικό έλεγχο ως προς την απορριπτική κρίση του ανωτέρω ισχυρισμού της αναιρεσείουσας, ως και του ισχυρισμού της περί εξοφλήσεως της αμοιβής του αναιρεσιβλήτου για την εργασία του τις ημέρες του Σαββάτου, των Κυριακών και τη νυχτερινή του εργασία, με βάση την ανωτέρω συμφωνία του συμψηφισμού. Μετά από αυτά πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το προαναφερόμενο μέρος της και να παραπεμφθεί η υπόθεση προς περαιτέρω εκδίκαση στο ίδιο Εφετείο με άλλη σύνθεση (άρθρ. 580 παρ. 3 ΚΠολΔ).