Θεώρηση βιβλίων και στοιχείων - Εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 63 του ν. 2084/1992.

Χαρακτηρισμός ασφαλισμένων ως παλαιών ή νέων βάσει του ν. 2084/1992 σε περίπτωση ασφάλισης μόνον για τον κίνδυνο εργατικού ατυχήματος ΑΔΑ: ΩΜΞ546ΜΤΛΚ-652

Ρύθμιση θεμάτων διαδοχικής ασφάλισης μεταξύ φορέων Επικουρικής Ασφάλισης του άρθρου 2 παρ. 4 του ν. 2084/1992 και Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης του άρθρου 36 του ν. 4052/2012. (AΔΑ:7Λ8Ξ465Θ1Ω-ΛΚΚ)

Νόμιμη η έντοκη επιστροφή, από ασφαλιστικό Ταμείο (ν.π.δ.δ) σε συνταξιούχους, των εισφορών που αυτοί κατέβαλαν κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους, για την είσπραξη, κατά την αποχώρησή τους, του συμπληρωματικού εφάπαξ βοηθήματος του π.δ/τος 674/1979, καθόσον επιτάσσεται από τις διατάξεις του άρθρου 56 παρ. 2 του ν. 2084/1992 (ΦΕΚ Α΄ 165/1992).

ΘΕΜΑ: «Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με το συνυπολογισμό ή μη χρόνων που αναγνωρίζονται στο κατά περίπτωση ανώτατο όριο αναγνωριστέου πλασματικού χρόνου που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθ. 40 του ν. 2084/1992, όπως τελικά αντικαταστάθηκαν με το άρθ. 40 του ν. 3996/2011.»

ΘΕΜΑ : Παροχή διευκρινίσεων, σχετικά με το συνυπολογισμό ή μη συγκεκριμένων αναγνωρισμένων χρόνων, στο κατά περίπτωση ανώτατο όριο αναγνωριστέου πλασματικού χρόνου, που προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 40, του ν. 2084/1992, όπως τελικώς αντικαταστάθηκαν με το άρθρο 40, του ν. 3996/2011.

Δυνατότητα επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών για την απόληψη συμπληρωματικού εφάπαξ βοηθήματος, σε συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους του τέως Ταμείου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ), μετά τη κατάργηση του π.δ/τος 674/1979.  Α) Οι εν ενεργεία υπάλληλοι του τέως Ταμείου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ), στους οποίους έγιναν κρατήσεις μέχρι τη κατάργηση του π.δ. 674/1979, για τη λήψη συμπληρωματικού εφάπαξ, δεν δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των εισφορών που κατέβαλαν, μέχρι τον χρόνο αποχώρησής τους από την υπηρεσία, δεδομένου ότι, κατά τα άρθρα 38 παρ.2 και 56 παρ.2 ν. 2084/1992, η απαίτηση γεννάται κατά τον χρόνο αυτό. Β) Συνταξιούχοι υπάλληλοι του ΤΥΔΚΥ, οι οποίοι εξήλθαν από την υπηρεσία τόσο πριν όσο και μετά τη κατάργηση του π.δ. 674/1979, δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των ποσών που κατέβαλαν, η αξίωσή τους δε ερείδεται στο γεγονός της εξίσωσης του εφάπαξ ποσού, που χορηγείται από το ν. 103/1975 με εκείνο που εχορηγείτο από το ΤΠΔΥ, ενώ δεν είναι κρίσιμο γεγονός η κατάργηση του εν λόγω π.δ/τος. Γ) Όσοι εξήλθαν από την υπηρεσία τους μέχρι την 12-5-2016, δικαιούνται έντοκης επιστροφής των εισφορών που κατέβαλαν, ενώ όσοι εξήλθαν ή εξέρχονται μετά την ημερομηνία αυτή λαμβάνουν τα σχετικά ποσά ατόκως. Οίκοθεν νοείται ότι η αξίωση μπορεί να ασκηθεί εάν συντρέχουν αθροιστικά, σε ένα έκαστο των δικαιούχων, όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής των κρίσιμων διατάξεων (ομόφ.).

Δικηγόροι-Αποζημίωση συνταξιοδότησης.(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι από ..και από …αιτήσεις του φερόμενου ως δικαιούχου του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος προς το Δήμο ...., οι οποίες υποβλήθηκαν πριν αυτός θεμελιώσει δικαίωμα για πλήρη σύνταξη, κατά τη νομοθεσία που διέπει τον οικείο Ο.Τ.Α. (ν.3584/2007, ν.4505/1966 και ν.δ. 1827/1942), έχοντας συμπληρώσει είκοσι οκτώ (28) έτη συντάξιμης υπηρεσίας και όχι τριάντα πέντε (35) έτη που απαιτούνται για πλήρη σύνταξη, συνιστούν καταγγελία της σύμβασης έμμισθης εντολής (οικειοθελή αποχώρηση) και δεν συνεπάγονται υποχρεωτική αποχώρηση.  Περαιτέρω, το δικαίωμα προς αποζημίωση του φερόμενου ως δικαιούχου δικηγόρου κρίνεται σύμφωνα με νομοθετικό καθεστώς, που ίσχυε κατά τον χρόνο περιέλευσης (βλ. και άρθρο 152 παρ. 5 του ν. 3584/2007) της σχετικής δεύτερης αίτησης – καταγγελίας στο Δήμο .... (31.10.2014), που αποτελεί τον κρίσιμο χρόνο, δεδομένου ότι η καταγγελία της έμμισθης εντολής, παράγει τα έννομα αποτελέσματά της, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα προς αποζημίωση, από την περιέλευσή της στον εντολέα (Ε.Σ. Κλ.Πρ.Ελ.Δαπ. 116/2015). Λαμβάνοντας, δε, υπόψη ότι ο εν λόγω πρώην έμμισθος δικηγόρος του Δήμου κατήγγειλε (έλυσε) οικειοθελώς τη σύμβαση έμμισθης εντολής με τον Δήμο ...., δεν δικαιούται την  προβλεπόμενη στο άρθρο 46 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων αποζημίωση. Περαιτέρω, δεδομένου ότι από 7.4.2014, ημερομηνία έναρξης ισχύος του άρθρου πρώτου υποπαρ. ΙΕ.1.α΄ του ν.4254/2014, καταργήθηκε η προβλεπόμενη στο άρθρο 46 παρ.5 του Κώδικα Δικηγόρων αποζημίωση σε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης δικηγόρου από την υπηρεσία, ο φερόμενος ως δικαιούχος δεν δικαιούται ούτε την μειωμένη αποζημίωση που προβλεπόταν μέχρι τις 6.4.2014, σε περίπτωση οικειοθελούς αποχώρησης δικηγόρου. Εξάλλου, εσφαλμένως υπολαμβάνει αυτός ότι θεμελίωσε δικαίωμα για πλήρη σύνταξη από το Ελληνικό Δημόσιο, βάσει του άρθρου 6 παρ.2 περ. βα΄ του ν. 3865/2010, καθόσον με τη διάταξη αυτή, οι δημόσιοι και δημοτικοί υπάλληλοι, οι οποίοι έχουν ανήλικο τέκνο δικαιούνται να λάβουν σύνταξη, ακόμα και αν έχουν συμπληρώσει χαμηλότερο όριο ηλικίας, ήτοι το πεντηκοστό δεύτερο (52ο) έτος της ηλικίας τους συμπληρωμένο, το οποίο αυξάνεται στο πεντηκοστό πέμπτο (55ο) έτος από 1ης Ιανουαρίου 2012, κατ’ εξαίρεση των γενικών κανόνων που διέπουν τα όρια ηλικίας που απαιτούνται για τη θεμελίωση δικαιώματος σε σύνταξη. Η διάταξη αυτή, ωστόσο  δεν αναιρεί το γεγονός ότι πλήρη σύνταξη, ανερχόμενη δηλαδή στα 35/35 του μηνιαίου συντάξιμου μισθού δικαιούται ο υπάλληλος που συμπληρώνει 35ετή πραγματική συντάξιμη υπηρεσία. Κατ’ ακολουθία, είναι αβάσιμα όσα περί του αντιθέτου προβάλλονται με τα από 10.12.2015, 5.1.2016 και 15.1.2016 υπομνήματα του φερόμενου ως δικαιούχου. Κατόπιν τούτων η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη δεν είναι νόμιμη στο σύνολό της και το χρηματικό αυτό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί,  παρέλκει δε ως αλυσιτελής η εξέταση του επικουρικά προβαλλόμενου λόγου  διαφωνίας της Επιτρόπου. 

Υπολογισμός χρόνου υπηρεσίας προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας στο διπλάσιο, κατ΄εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 23 Ν.4997/2022, με το οποίο αντικαταστάθηκαν τα άρθρα 40 παρ.5 π.δ 169/2007 και 22 παρ.3 Ν.3865/2010. Αναγνώριση του χρόνου υπηρεσίας που λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο, ως χρόνου πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 παρ. 9 και 12, 40 και 41 του ΠΔ 169/2007, 8 του Ν. 2084/1992 και 22 παρ.3 Ν.3865/2010» ΑΔΑ:9ΙΒΠ46ΜΑΠΣ-ΟΝΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 43/2023

Το εφάπαξ βοήθημα μεταβιβάζεται σε κάθε περίπτωση στα αναφερόμενα στο άρθρο 56 παρ.1 του Ν 2084/1992 πρόσωπα (όπως αυτό ισχύει σήμερα μετά τις τροποποιήσεις του με τα άρθρα 9 παρ.3 του Ν 2335/1995 και 16 παρ.5 εδ.β’ Ν 2556/1997) τα οποία το δικαιούνται όχι κληρονομικώ δικαίω, αλλά με βάση την ανωτέρω δημοσίου δικαίου διάταξη. Το δικαίωμα επί του εφάπαξ αυτού είναι σε κάθε περίπτωση κληρονομητό, γιατί το κληρονομικό δικαίωμα των αναφερομένων στη διάταξη προσώπων προστατεύεται από το άρθρο 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Το εφάπαξ αυτό, θα χορηγηθεί στους κατά τις διατάξεις κάθε φορέα ασφάλισης πρόνοιας δικαιούχους θανόντος ασφαλισμένου, οι οποίες και μόνο είναι εφαρμοστέες χωρίς άλλες διακρίσεις που δεν βρίσκουν κανένα έρεισμα στο νόμο.