Δυνατότητα απόσπασης εκπαιδευτικών στην Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης Επιχειρησιακού Προγράμματος (ΕΠ) «Ανάπτυξη Ανθρώπινου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού», κατά παρέκκλιση του άρθρου 6 παρ. 4 του ν. 2469/1997.(...)Δεν επιτρέπεται η απόσπαση εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Ειδική Υπηρεσία Διαχείρισης του ΕΠ «Ανάπτυξη Ανθρωπίνου Δυναμικού, Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» του Υπουργείου Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, λαμβανομένης υπόψη της απαγορευτικής διάταξης του άρθρου 6 παρ. 4 του ν. 2469/1997, που αποτελεί πάγια διάταξη ειδικότερου χαρακτήρα σε σχέση με τις οικείες διατάξεις τόσο του ν. 4314/2014 όσο και του ν. 3614/2007 που ρυθμίζουν θέματα διαδικαστικού χαρακτήρα. (πλειοψ.)

Ερωτάται εάν οι διατάξεις του άρθρου 93 παρ. 7 του ν. 3852/2010 (Α΄ 87), με τις οποίες προβλέπεται η δυνατότητα μετάθεσης ή απόσπασης στα διοικητικά όρια του Δήμου όπου έχουν εκλεγεί, ύστερα από αίτησή τους, υπαλλήλων που εκλέχθηκαν δημοτικοί σύμβουλοι, κατισχύουν των διατάξεων του άρθρου 104 του ν. 4764/2020 (Α΄ 256), σύμφωνα με τις οποίες, ύστερα από την παραίτηση από τα ένδικα μέσα και βοηθήματα που έχουν ασκηθεί από τον e- Ε.Φ.Κ.Α. κατά δικαστικών αποφάσεων και προσωρινών διαταγών, με τις οποίες διατάσσεται η παραμονή ή η επαναπρόσληψη εργαζομένων σε υπηρεσίες του e- Ε.Φ.Κ.Α., οι εργαζόμενοι καταλαμβάνουν ειδικά συστηνόμενες για τις ανάγκες της απονομής και εκκαθάρισης των συντάξεων προσωποπαγείς θέσεις, οι οποίες καταργούνται με την καθ’ οιονδήποτε τρόπο αποχώρησή τους και εάν η Υπηρεσία δύναται να απασχολεί την αναφερόμενη στο Ερώτημα εργαζόμενη, στο Γραφείο Κοινωνικής Ασφάλισης Σταυρού με αρμοδιότητες όπως προβλέπονται στο άρθρο 35 του π.δ. 8/2019 και στην υπ΄ αρ. 11592/8-2-2022 Απόφαση του Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (Β΄ 559).(…) Οι διατάξεις του άρθρου 93 παρ. 7 του ν. 3852/2010 που παρέχουν τη δυνατότητα μετάθεσης ή απόσπασης, ύστερα από αίτησή τους, μεταξύ άλλων και υπαλλήλων υπηρετούντων με οποιαδήποτε σχέση εργασίας σε ν.π.δ.δ., στα διοικητικά όρια του Δήμου στον οποίο έχουν εκλεγεί ως δημοτικοί σύμβουλοι, ρυθμίζουν διαφορετικά ζητήματα σε σχέση με εκείνα που ρυθμίζουν οι διατάξεις του άρθρου 104 του ν. 4764/2020, με τις οποίες δεν έρχονται σε αντίθεση, και πιο συγκεκριμένα διασφαλίζουν την ακώλυτη άσκηση των ιδιαίτερης σοβαρότητας και φύσης καθηκόντων της ως άνω κατηγορίας των (εκλεγμένων ως δημοτικών συμβούλων) υπαλλήλων, οι οποίοι, κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω διάταξης (του άρθρου 93 παρ. 7 του ν. 3852/2010), είναι δυνατό, εφόσον υπηρετούν στα διοικητικά όρια άλλου δήμου, να αποσπώνται, μετά από αίτησή τους, σε αντίστοιχη υπηρεσία ή θέση εντός των διοικητικών ορίων του δήμου στον οποίο έχουν εκλεγεί και αν δεν υπάρχει τέτοια (αντίστοιχη) υπηρεσία ή θέση, όμοια με αυτή που κατέχουν ήδη οι εν λόγω υπάλληλοι, να αποσπώνται στην πλησιέστερη υπηρεσία προς το δήμο όπου εξελέγησαν, αδιαφόρως των αρμοδιοτήτων οι οποίες έχουν ανατεθεί στην υπηρεσία αυτή, δυνάμενοι έτσι να απασχολούνται στην τελευταία αυτή υπηρεσία, έστω και με διαφοροποιούμενες, σε σχέση με εκείνες της προηγούμενης υπηρεσίας τους, αρμοδιότητες, ακόμη δηλαδή και εάν οι υπάλληλοι αυτοί προέρχονται από υπηρεσία του e-ΕΦΚΑ στην οποία έχουν καταλάβει προσωποπαγή θέση, ειδικά συσταθείσα για τις ανάγκες απονομής και εκκαθάρισης συντάξεων του φορέα αυτού (ομόφωνα).

Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας. Μεταβατική διάταξη του άρθρου 18 παρ.2 του ν. 4440/2016, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 38 παρ.2 του ν. 4456/2017. Αιτήματα μετάταξης σε γραμματείες σχολικών μονάδων. Υπάλληλοι αποσπασμένοι με υπουργική απόφαση σε περιφερειακές υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και υπηρετούντες, στις 2-12-2016, σε γραμματείες σχολικών μονάδων με περισσότερους από διακόσιους μαθητές, κατόπιν οριστικής τοποθέτησης με απόφαση του Περιφερειακού Διευθυντή Εκπαίδευσης και σχετική πρόταση του ΠΥΣΔΙΠ, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 19 παρ.5 και 6 και του άρθρου 20 παρ.5 και 6 του ν. 1566/1985, όπως ισχύει. Δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση αιτημάτων για μετάταξη στην οικεία σχολική μονάδα με μεταφορά οργανικής θέσης, κατ’ εφαρμογή της μεταβατικής διάταξης του άρθρου 18 παρ.2 του ν. 4440/2016, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 38 παρ.2 του ν. 4456/2017, πρωτίστως διότι δεν πληρούται η προϋπόθεση της υποβολής αιτήματος, εντός της ορισθείσας αποκλειστικής προθεσμίας, για μετάταξη στην υπηρεσία της απόσπασης (ομόφ.).

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην δεύτερη σκέψη της παρούσας, κατ’αρχήν η μισθοδοσία της αποσπασμένης στην Ειδική Υπηρεσία Θεσμικής Υποστήριξης του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας ως άνω υπαλλήλου νομίμως βαρύνει την Επιτροπή Ανταγωνισμού, καθόσον, ως προεκτέθηκε, η διάταξη του άρθρου 18 παρ. 5βτου ν. 3614/2007 συνιστά ειδική διάταξη, υπέρ της οποίας διατήρησε επιφύλαξη η διάταξη του άρθρου 25 παρ. 1 του ν. 4024/2011, ρητώς ορίζουσα ότι οι αποσπασμένοι στις Ειδικές Υπηρεσίες Διαχείρισης (όπως εν προκειμένω η Ειδική Υπηρεσία Θεσμικής Υποστήριξης του Υπουργείου Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας) υπάλληλοι λαμβάνουν τις αποδοχές τους από τον φορέα της οργανικής τους θέσης. Πλην, όμως, κατά παραδοχή του πρώτου λόγου διαφωνίας της αναπληρώτριας Επιτρόπου, η μετάταξη της ανωτέρω υπαλλήλου σε ανώτερη κατηγορία παρίσταται μη νόμιμη, δοθέντος ότι το μεν αυτή κατείχε τον απαιτούμενο για το διορισμό σε ανώτερη κατηγορία τίτλο σπουδών (πτυχίο) πολύ πριν (6.12.1999) τον χρόνο υποβολής αίτησης διορισμού της στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, το δε από τον χρόνο διορισμού της στην Επιτροπή Ανταγωνισμού (βλ. ως άνω 4219/27.6.2008 απόφαση του Προέδρου της Επιτροπής Ανταγωνισμού, Γ΄, 618/4.7.2008) έως την αίτησή της για μετάταξη σε ανώτερη κατηγορία (28.3.2014) δεν είχε παρέλθει η εκ της διάταξης του άρθρου 70 παρ. 2 του ν. 3528/2007 απαιτούμενη οκταετία. Εξάλλου, απορριπτομένου του αντίθετου ισχυρισμού της Επιτροπής Ανταγωνισμού ως αβασίμου, δεν δύναται να συνυπολογιστεί ο χρόνος προϋπηρεσίας της στο Ταμείο Προνοίας Δικηγόρων Πειραιώς για τη συμπλήρωση της ανωτέρω οκταετίας, δοθέντος ότι η τελευταία εκκινεί από τον διορισμό της στην υπηρεσία στην οποία απευθύνεται η αίτηση μετάταξης. Εξάλλου ο συνυπολογισμός αυτός θα προσέκρουε τόσο στο γράμμα, όσο και στον σκοπό της διάταξης της παραγράφου 2 του άρθρου 70 του Υ.Κ., ο οποίος είναι, κατά τα ανωτέρω προαναφερθέντα, η αποφυγή της αναταραχής που θα επέφερε, η αμέσως μετά τον διορισμό μετάταξη, στους υπαλλήλους που ήδη υπηρετούν σε θέσεις της ανώτερης κατηγορίας, όσον αφορά στην ομαλή υπηρεσιακή τους εξέλιξη και την, σύμφωνα με τους κανόνες της αξιοκρατίας, νόμιμη προσδοκία τους για την κατάληψη θέσεων ευθύνης.

Ερωτάται εάν: 1) Η επισυναπτόμενη στο ερώτημα σύμβαση εργασίας του Μ.Σ. με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αποτελεί αποδοχή θέσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 51 του ν. 3528/2007, 2) η σύμβαση αυτή συνδέεται ή όχι με τις διατάξεις του άρθρου 36 του ν. 4778/2021, σύμφωνα με τις οποίες, κατά παρέκκλιση κάθε αντίθετης γενικής ή ειδικής διάταξης, απαγορεύεται η μετάταξη ή απόσπαση ή οποιαδήποτε άλλη μετακίνηση, ανεξαρτήτως διαδικασίας ή φορέα υποδοχής, υπαλλήλων του e-ΕΦΚΑ για χρονικό διάστημα δύο ετών και 3) σε περίπτωση που η σύμβαση εργασίας του ανωτέρω υπαλλήλου δεν εμπίπτει στις διατάξεις της παραγράφου 4 του άρθρου 51 του ν. 3528/2007 ή σε περίπτωση που υφίσταται κώλυμα λόγω των απαγορευτικών διατάξεων του άρθρου 36 του ν. 4778/2021, εάν αυτή καλύπτεται από τις διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 51 του ν. 3528/2007 σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 31 του ν. 3528/2007 περί ασκήσεως ιδιωτικού έργου με αμοιβή, καθώς, σύμφωνα με την επισυναπτόμενη ληξιαρχική πράξη, ευρίσκεται σε σύμφωνο συμβίωσης με την Μ.Μ., η οποία εργάζεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.(....)1) Η αναφερόμενη στο εξεταζόμενο ερώτημα σύμβαση εργασίας, η οποία καταρτίσθηκε μεταξύ του υπαλλήλου του e-ΕΦΚΑ, Μ.Σ. και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, με ορισμένη χρονική διάρκεια και προκειμένου αυτός να εργασθεί ως διαπιστευμένος κοινοβουλευτικός βοηθός του Έλληνα ευρωβουλευτή, Α.Κ., αποτελεί «αποδοχή θέσης στην Ευρωπαϊκή Ένωση», κατά τους ορισμούς των διατάξεων της παραγράφου 4 του άρθρου 51 του νόμου 3528/2007 (ομόφωνα). 2) «Μετακίνηση» κατά την έννοια του άρθρου 36 του ν. 4778/2021 αποτελεί και η περίπτωση κατά την οποία ο υπάλληλος του e-ΕΦΚΑ αποδέχεται θέση σε όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αιτείται τη χορήγηση σε αυτόν άδειας άνευ αποδοχών, προκειμένου να μεταβεί στην αλλοδαπή για να αναλάβει τα σχετικά καθήκοντά του και να παράσχει τις υπηρεσίες του στον εν λόγω Φορέα. Επομένως, η σύμβαση εργασίας του Μ.Σ. με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η εντεύθεν αίτησή του προς χορήγηση άδειας άνευ αποδοχών, συνδέονται άμεσα με τις εν λόγω απαγορευτικές διατάξεις (κατά πλειοψηφία). 3) α) Ο Μ.Σ., ο οποίος τελεί σε σύμφωνο συμβίωσης με την Μ.Μ., που υπηρετεί με σύμβαση εργασίας πλήρους απασχόλησης σε φορέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο) δικαιούται να αιτηθεί και να λάβει άδεια άνευ αποδοχών δυνάμει της διάταξης του άρθ. 51 παρ. 3 του ν. 3528/2007, προκειμένου να ασκήσει το οικογενειακού δικαίου δικαίωμά του στη συμβίωση με τη Μ.Μ., διότι στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διάταξης εμπίπτουν όχι μόνο οι stricto sensu σύζυγοι, αλλά και τα μέρη του συμφώνου συμβίωσης (ομόφωνα). β) Πλην όμως, δεν μπορεί να χορηγηθεί στον Μ.Μ. άδεια από την Υπηρεσία του, κατά τα ειδικώς προβλεπόμενα στο άρθρο 31 του ν. 3528/2007, προκειμένου να συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια του χρονικού διαστήματος που θα τελεί σε άδεια άνευ αποδοχών δυνάμει των διατάξεων του άρθ. 51 παρ. 3 του Υπαλληλικού Κώδικα, διότι η εν λόγω διάταξη (του άρθ. 31 του ν. 3528/2007) προϋποθέτει την ενεργό παράλληλη άσκηση των κύριων καθηκόντων του υπαλλήλου, προϋπόθεση η οποία δεν συντρέχει εν προκειμένω (κατά πλειοψηφία). Η γνωμοδότηση γίνεται αποδεκτή από τον Διοικητή του e-ΕΦΚΑ, ως προς το πρώτο ερώτημα, το δεύτερο ερώτημα και το α΄ του τρίτου ερωτήματος.

Καταβολή αποδοχών:Σύμφωνα όμως με όσα αναφέρθηκαν στις προηγούμενες σκέψεις (ΙΙ, ΙΙΙ), ο διορισμός της ανωτέρω σε θέση δόκιμης υπαλλήλου του Οργανισμού έγινε κατά παράβαση των διατάξεων των άρθρων 104 παρ. 1 του Συντάγματος και 35 του ν.3528/2007, καθόσον κατά το χρόνο αποδοχής αυτού, που δηλώθηκε με την ορκωμοσία (19.2.2009), αυτή ασκούσε καθήκοντα Προϊσταμένης της Ειδικής Υπηρεσίας Κ.Π.Α. (υπαλλήλου με θητεία) και ως εκ τούτου δεν επιτρεπόταν, ελλείψει «ειδικού» νόμου, να διοριστεί υπάλληλος σε ν.π.δ.δ. (Ο.Α.Ε.Δ.). Συνεπώς, εφόσον αποδέχθηκε το διορισμό της στη δεύτερη θέση, θεωρείται, κατά πλάσμα του νόμου, ως αυτοδικαίως παραιτηθείσα από τη θέση της Προϊσταμένης της Ειδικής Υπηρεσίας Κ.Π.Α. του Οργανισμού και συνακόλουθα δεν δικαιούται αποδοχές από τη θέση της αυτή (πρώτη θέση). Περαιτέρω, εφόσον η νομοθεσία (άρθρο 12 παρ. 9 ν.3144/2003) δεν προβλέπει την πλήρωση της θέσης του προϊσταμένου της Ειδικής Υπηρεσίας Κ.Π.Α. με διορισμό σε αυτήν υπαλλήλων του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ. ή του ευρύτερου δημόσιου τομέα, καθώς η απόσπαση δε συνιστά διορισμό, δεν τίθεται ζήτημα αμφίδρομης εφαρμογής της εν λόγω διάταξης, ήτοι το επιτρεπτό διορισμού του προϊσταμένου της Ειδικής Υπηρεσίας σε δημόσια υπηρεσία ή ν.π.δ.δ., όπως αβάσιμα επικαλείται ο Ο.Α.Ε.Δ. στο από 11.5.2009 έγγραφο του νομικού συμβούλου του. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν ήθελε θεωρηθεί ότι η εν λόγω διάταξη (άρθρο 12 παρ. 9 ν.3144/2003) έχει την έννοια που της προσδίδει ο Οργανισμός, ήτοι ότι επιτρέπει, ως εκ της αμφίδρομης εφαρμογής, το διορισμό του προϊσταμένου της Ειδικής Υπηρεσίας Κ.Π.Α. και σε δεύτερη θέση δημόσιας υπηρεσίας ή ν.π.δ.δ., τότε ο παραπάνω νόμος είναι κατά το σκέλος του αυτό ανίσχυρος, καθώς με βάση όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις (ΙΙ, ΙΙΙ) δεν συνιστά «ειδικό» νόμο, κατά την έννοια του άρθρου 104 παρ. 1 του Συντάγματος, δηλαδή τέτοιον που ρυθμίζει το επιτρεπτό διορισμού και σε δεύτερη θέση (όπως λ.χ. ποιεί το άρθρο 1 του ν.1256/1982), καθώς το κύριο αντικείμενό του συνίσταται στον τρόπο πλήρωσης της θέσης του προϊσταμένου. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνη είναι μη νόμιμη και συνεπώς αυτά δεν πρέπει να θεωρηθούν.

Ειδικότερα ερωτήματα ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή του άρθρου 3 του Καν. (ΕΚ, Ευρατόμ) 2988/1995, σχετικά με το χρόνο παραγραφής της “παρατυπίας”.(...)α) Με βάση τον κανόνα ότι τα ευρωπαϊκά γεωργικά ταμεία χρηματοδοτούν μόνον τις πραγματοποιούμενες σύμφωνα με τις διατάξεις της Ένωσης δαπάνες και, με βάση την υποχρέωση επιμέλειας και ανάκτησης που έχουν τα κράτη μέλη και το σύστημα οικονομικής ευθύνης που αυτή συνεπάγεται, η τετραετής προθεσμία παραγραφής του άρθρου 3 παρ. 1 του κανονισμού 2988/1995, δεν έχει την έννοια ότι δεν διεξάγεται έρευνα, κατόπιν καταγγελιών, για πληρωμές/παρατυπίες παλαιότερες των τεσσάρων ετών από το τρέχον έτος (στις περιπτώσεις που δεν πρόκειται για επαναλαμβανόμενες παρατυπίες). Η παραγραφή δεν συνιστά διοικητική ενέργεια, ούτε εξετάζεται αυτεπαγγέλτως, αλλά προβάλλεται κατ’ ένσταση από τον καθ’ού η ανάκτηση και, εφόσον προβληθεί, εξετάζεται ατομικά κατά περίπτωση. Ο ενδιαφερόμενος έχει τη δυνατότητα να την προβάλει στο πλαίσιο της διαδικασίας του άρθρου 28 του ν. 2520/1997. Με βάση την κρίση της περί της βασιμότητας ή μη της ένστασης, η υπηρεσία θα την αποδεχθεί ή θα την απορρίψει και θα αποφασίσει κατά πόσον θα προβεί ή όχι στην εισηγητική έκθεση για έκδοση απόφασης ανάκτησης ή μη των επίμαχων ποσών. Υπό τις προεκτεθείσες προϋποθέσεις οι ανωτέρω ενέργειες του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν αντίκεινται στην αρχή της ασφάλειας του δικαίου (ομόφωνα). β) Μία παρατυπία είναι «διαρκής» ή «επαναλαμβανόμενη», όταν τελείται από οικονομικό φορέα ο οποίος αντλεί οικονομικά οφέλη από ένα σύνολο όμοιων πράξεων που συνιστούν παράβαση της ίδιας διάταξης του δικαίου της Ένωσης, ακόμα και αν δεν πρόκειται ακριβώς για τα ίδια πραγματικά περιστατικά ή όταν συνίσταται σε παράλειψη που εξακολουθεί. Το χρονικό διάστημα που μπορεί, στην περίπτωση αυτή, να μεσολαβεί μεταξύ αυτών - ξεκινώντας από το χρόνο της καταγγελίας προς το παρελθόν μέχρι τη διάπραξη ή και αντίστροφα, μέχρι την παύση της παρατυπίας - δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο της τετραετίας (ομόφωνα). γ) Η παραγραφή του άρθρου 3, παράγραφος 1, του κανονισμού 2988/1995 έχει εφαρμογή, τόσο στις παρατυπίες του άρθρου 5 αυτού, όσο και στις λοιπές παρατυπίες του άρθρου 4 του εν λόγω κανονισμού. Το τέταρτο εδάφιο της παραγράφου 1 του άρθρου 3 του κανονισμού 2988/1995 θεσπίζει απόλυτο όριο εφαρμοζόμενο και για τη λήψη διοικητικών μέτρων. Σε περίπτωση θέσπισης από τα κράτη μέλη μεγαλύτερης προθεσμίας παραγραφής, η παραγραφή επέρχεται, σε κάθε περίπτωση, το αργότερο κατά τη λήξη χρονικού διαστήματος ίσου με το διπλάσιο της μεγαλύτερης αυτής προθεσμίας (ομόφωνα). δ) Το άρθρο 122 του ν. 4270/2014 περί Δημοσίου Λογιστικού βρίσκεται σε διάσταση με το άρθρο 3 παρ. 1 του κανονισμού 2988/1995, ως προς το χρονικό σημείο έναρξης της παραγραφής. Συνεπώς, υφίσταται αυτοτελής υποχρέωση των υπηρεσιών να εφαρμόζουν το άρθρο 3 παρ. 1 του καν. 2988/95, όπως έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία του Δ.Ε.Ε., δηλαδή, τόσο ως προς την έναρξη, όσο και ως προς τη διάρκεια της παραγραφής. Περαιτέρω όμως, απαιτείται νομοθετική ρύθμιση, ορίζουσα ως εναρκτήριο σημείο της παραγραφής της δίωξης της παρατυπίας τη διάπραξή της. Υπό την προϋπόθεση δε της νομοθετικής πρόβλεψης της αφετηρίας αυτής, η πενταετία θεωρείται, κατά τα νομολογιακά δεδομένα εύλογο χρονικό διάστημα της παραγραφής αυτής (κατά πλειοψηφία). Παραπέμφθηκε στη Β΄ Τακτική Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθ. 154/2020 γνωμοδότησης του ΣΤ΄ Τμήματος.