Περί κυρώσεως της υπ΄αριθ.105 Διεθνούς Συμβάσεως “περί καταργήσεως της αναγκαστικής εργασίας”.

Περί κυρώσεως της υπ΄αριθ.29 διεθνούς συμβάσεως “περί της αναγκαστικής ή υποχρεωτικής εργασίας”.

Ζητήματα που γεννώνται σχετικά με τη δυνατότητα καταβολής από τη διοίκηση της δικαστικά καθορισμένης αποζημίωσης λόγω αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, ύστερα από την επελθούσα κατά το νόμο αυτοδίκαιη άρση της απαλλοτρίωσης, λόγω μη έγκαιρης παρακατάθεσης της αποζημίωσης .(...)α) Η έκδοση από τη διοίκηση βεβαιωτικής πράξης για την επελθούσα αυτοδίκαιη άρση της απαλλοτρίωσης λόγω παρέλευσης της 18μηνης προθεσμίας συντέλεσης, δεν αναιρεί την υποχρέωσή της να καταβάλει το σύνολο της αποζημίωσης που προσδιορίστηκε οριστικά, στον ιδιοκτήτη που επιθυμεί τη διατήρηση της απαλλοτρίωσης (ομόφωνα). β) Η παραπάνω υποχρέωση για καταβολή αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη που επιθυμεί τη διατήρηση της απαλλοτρίωσης, υφίσταται τόσο στην περίπτωση κατά την οποία τηρήθηκαν απ’ αυτόν οι κατά νόμο διατυπώσεις (αίτηση και υπεύθυνη δήλωση στη διοικητική αρχή) όσο και στην περίπτωση που η βούλησή του εκδηλώνεται με την άσκηση αγωγής ή την έκδοση διαταγής πληρωμής για την είσπραξη της αποζημίωσης (ομόφωνα). Στη δε ως άνω (β’) υποπερίπτωση υφίσταται υποχρέωση προς πληρωμή του νομίμου τόκου από την επίδοση της αγωγής ή της διαταγής πληρωμής και μέχρι την εξόφληση (κατά πλειοψηφία). γ) Η καταβολή της αποζημίωσης στον ιδιοκτήτη που επιθυμεί την αναβίωση της απαλλοτρίωσης είναι ανεξάρτητη από την κατάληψη ή μη της απαλλοτριωθείσας έκτασης από τον υπερού η απαλλοτρίωση (ομόφωνα). δ) Εάν τελικώς καταβληθεί η αποζημίωση στον καθ’ ου η απαλλοτρίωση, η διοίκηση υποχρεούται να ενεργήσει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση για τη μεταγραφή της απόφασης κήρυξης αυτής, στο κατά τόπον αρμόδιο υποθηκοφυλακείο και Κτηματολογικό Γραφείο, προσκομίζοντας μεταξύ άλλων, τα στοιχεία που αποδεικνύουν τη συντέλεση της απαλλοτρίωσης για τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Περαιτέρω για λόγους ασφαλείας του δικαίου, δύναται να ανακαλέσει την προηγουμένως εκδοθείσα διαπιστωτική πράξη περί αυτοδίκαιης άρσης της απαλλοτρίωσης, ως εκδοθείσα για πλάνη περί τα πράγματα, με τον τύπο και διαδικασία που επιβάλλονται από το νόμο για την έκδοσή της (ομόφωνα). ε) Στην περίπτωση διατήρησης της απαλλοτρίωσης μετά από υποβολή αίτησης και υπεύθυνης δήλωσης του καθ’ου η απαλλοτρίωση, οι αξιώσεις του για καταβολή ιδιαίτερης αποζημίωσης λόγω μείωσης της αξίας του εδαφικού τμήματος ακινήτου που απέμεινε εκτός απαλλοτρίωσης και αποζημίωσης μετά την αναγνώριση μη ύπαρξης ωφέλειάς του ιδιοκτήτη του απαλλοτριωμένου ακινήτου που αποκτά πρόσωπο σε διανοιγόμενη εθνική οδό, δεν συνιστούν περίπτωση απαγορευμένου ανακαθορισμού σύμφωνα με την παρ. 3 του αρ. 11 του Κ.Α.Α.Α (ομόφωνα).

Παράταση της υπ’ αριθ. 49214/21−7−2015 υπουργικής απόφασης «Αναστολή πράξεων αναγκαστικής εκτέλεσης, καταβολής δικαστικών παραβόλων, εγγυοδοσιών και χρηματικών ποσών από μετατροπή ποινών» (Β΄ 1525).

Κοινοποίηση της Γνωμοδότησης υπ’ αριθ. 277/2017 της Α΄ Τακτικής Ολομέλειας του Ν.Σ.Κ. σχετικά με την επιβολή και ισχύ μέτρων αναγκαστικής εκτέλεσης σε περίπτωση θέσης σε εκκαθάριση πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας συνεταιριστικής οργάνωσης σύμφωνα με τις διατάξεις του ν.4384/2016 ΑΔΑ: ΩΤ9Α46ΜΠ3Ζ-Ψ72

Αναγκαστική  απαλλοτρίωση ακινήτου:..Επειδή, από τη συντέλεση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης που κηρύχθηκε με την 19494/5945/δις/7.10.1972 κοινή απόφαση των Υπουργών Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, στις 19.5.1973, μέχρι τις 29.2.2002 οπότε απορρίφθηκε σιωπηρά από τη Διοίκηση το αίτημα του αιτούντος για ανάκλησή της, όσον αφορά την απαλλοτριωθείσα έκταση της οποίας ήταν ιδιοκτήτης, παρήλθαν περίπου είκοσι οκτώ έτη και εννέα μήνες, περίπου, ήτοι μακρός και πέραν του ευλόγου χρόνος, χωρίς το ακίνητο αυτό να αξιοποιηθεί για το σκοπό της απαλλοτρίωσης ή άλλο σκοπό δημοσίας ωφελείας, αφού δεν προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ότι η ανωτέρω έκταση χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία του ανωτέρω κάμπινγκ της ... ή ότι το τμήμα αυτής, εμβαδού 855 τ.μ., που μεταβιβάσθηκε από τον ... κατά κυριότητα στην Κοινότητα ..., χρησιμοποιήθηκε για την ανέγερση και λειτουργία του τουριστικού περιπτέρου που ανεγέρθηκε από την Κοινότητα αυτή για την εξυπηρέτηση των λουομένων, (βλ. υπ’ αριθμ. 509210/18.11.2011 έγγραφο του Γενικού Γραμματέα του ... προς το Δικαστήριο). Εξάλλου, μέχρι την απόρριψη του ανωτέρω αιτήματος του αιτούντος στις 29.2.2002 κανένα από τα σχέδια τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής, την οποία αφορά η απαλλοτρίωση αυτή, δεν πραγματοποιήθηκε ούτε αξιοποιήθηκε η εν λόγω περιοχή για άλλο σκοπό δημοσίας ωφελείας. Κατά συνέπεια, η τεκμαιρόμενη από την άπρακτη πάροδο τριμήνου από της υποβολής του ως άνω αιτήματος του αιτούντος απόρριψη αυτού είναι, κατά τα προεκτεθέντα, μη νόμιμη και πρέπει να ακυρωθεί, σύμφωνα με το άρθρο 12 παρ. 1 του ν. 2882/2001, (Κώδικα Απαλλοτριώσεων), η δε Διοίκηση υποχρεούται να προβεί στην ανάκληση της ανωτέρω απαλλοτρίωσης, κατά το μέρος που αφορά το προαναφερθέν ακίνητο, εκτός από τυχόν τμήμα αυτού που καταλαμβάνεται από αιγιαλό ή παραλία.Επειδή, συνεπώς, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να απορριφθούν οι παρεμβάσεις.

Καταλογισμοί μελών ΔΣ...Ενόψει των ανωτέρω, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι η άμεση εκτέλεση της ως άνω καταλογιστικής απόφασης θα επιφέρει στους αιτούντες, πλην του όγδου, δυσχερώς επανορθώσιμη, σε περίπτωση ευδοκίμησης της εκκρεμούς έφεσής τους, οικονομική βλάβη. Συνεπώς, η αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως προς τον όγδοο αιτούντα, ενώ πρέπει να γίνει δεκτή ως προς τους λοιπούς και να ανασταλεί, ως προς αυτούς, η εκτέλεση της ... απόφασης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης ..., μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της εκκρεμούς έφεσής τους ή να καταργηθεί η ανοιγείσα με αυτή δίκη. Τέλος πρέπει και διαταχθεί η απόδοση του κατατεθέντος  παραβόλου στους αιτούντες (βλ. άρθρο 73 παρ. 4 και 5 του ν. 4129/2013, ΦΕΚ Α΄ 52).

Καθορισμός αποζημίωσης των Αξιολογητών και των μελών των Επιτροπών Αξιολόγησης ένταξης τροποποίησης μείζονος σημασίας και Επιτροπών Ενστάσεων των προσκλήσεων 44 ΚΩΔ. ΟΠΣ 2267, 60 ΚΩΔ. ΟΠΣ 3185, 74 ΚΩΔ. ΟΠΣ 3403, 79 ΚΩΔ. ΟΠΣ 3868, 80 ΚΩΔ. ΟΠΣ 3741» και 82 του Ε.Π. «ΗΠΕΙΡΟΣ 2014-2020» για τις οποίες έχει οριστεί ενδιάμεσος φορέας διαχείρισης (ΕΦΔ) η Διεύθυνση Αναπτυξιακού Προγραμματισμού της Περιφέρειας Ηπείρου.

Υποχρέωση του Δημοσίου να καταβάλει τόκους κατά την εκτέλεση τελεσίδικης απόφασης διοικητικού δικαστηρίου, που επιδικάζει απαίτηση νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής στο Δημόσιο, με επιμέλεια του δικαστηρίου και όχι του ενάγοντος. Το Δημόσιο δεσμευόμενο από το δεδικασμένο που παράγουν οι τελεσίδικες αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων, εμποδίζεται, ως διάδικος, να αμφισβητήσει την κρίση τους και εν προκειμένω τη λανθασμένη κρίση της απόφασης ως προς το έντοκο της επιδικασθείσας απαιτήσεως, εξαιτίας της μη επίδοσης της σχετικής αγωγής στο Δημόσιο από τον ενάγοντα, όπως απαιτεί η διάταξη του άρθρου 75 παρ.2 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, μετά την τροποποίησή της με το ν.3900/2010, αλλά με επιμέλεια του δικαστηρίου, υποχρεούται δε σε συμμόρφωση με αυτές να καταβάλει στους ενάγοντες την επιδικασθείσα απαίτηση νομιμοτόκως από την επίδοση της αγωγής. (ομόφ.) Σχετική η υπ’ αριθ.157/2014 γνωμοδότηση Πλήρους Ολομέλειας ΝΣΚ. Κατάσταση : Εκκρεμεί αποδοχή

Σύμβαση εξηρτημένης εργασίας- τροπή πλήρους σε μερική απασχόληση:..Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται πρόδηλο ότι η πρόταση της εναγομένης προς τους φύλακες των εγκαταστάσεων του ..., μεταξύ των οποίων και προς τον ενάγοντα, για μείωση του ημερησίου ωραρίου εργασίας τους, σύμφωνα με τη σύμβαση που είχε καταρτίσει με το τελευταίο, δεν αποτελούσε δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας του και τούτο, διότι αυτή έγινε στα πλαίσια διαβουλεύσεων με τους εργαζομένους της εταιρίας, με σκοπό την εξεύρεση συναινετικής λύσης στο ζήτημα που είχε ανακύψει και με την παροχή σε αυτόν της δυνατότητας να μην αποδεχθεί την τροποποίηση του ημερησίου ωραρίου εργασίας του και να μετακινηθεί στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης, όπου θα εξακολουθούσε να εργάζεται επί οκτάωρο ημερησίως. Ούτε εξάλλου η μετακίνηση του ενάγοντος στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης δύναται να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσμενή μεταβολή των όρων υπό τους οποίους παρείχε την εργασία του, καθόσον, ενόψει της εξέλιξης αυτής, η εναγόμενη δεν είχε άλλη επιλογή από το να μεταβάλλει τον τόπο εργασίας του, προκειμένου να συνεχίσει να τον απασχολεί επί οκτάωρο ημερησίως, ενώ σε κάθε περίπτωση, ο ακριβής τόπος παροχής της εργασίας του ενάγοντος ουδέποτε είχε αποτελέσει ρητό όρο της μεταξύ τους, από 07-08- 1995, σύμβασης εργασίας. Ως εκ τούτου, δεν συντρέχει περίπτωση δυσμενούς μεταβολής των όρων της εργασιακής σχέσης του ενάγοντος και το αγωγικό αίτημα, περί αναγνωρίσεως του ότι η μεταβολή αυτή συνιστά καταγγελία της εργασιακής του σχέσης, πρέπει να απορριφθεί ως κατ` ουσίαν αβάσιμο, όπως ορθά έκρινε και η εκκαλουμένη απόφαση, ο δε σχετικός λόγος της έφεσης του ενάγοντος πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.(...)Συνεπώς, δεν αποδείχτηκε, ότι η ανωτέρω εξώδικη δήλωση της εναγομένης εργοδότριας εταιρίας αποτελεί στην πραγματικότητα εκδήλωση της πρόθεσής της να παύσει οριστικά να αποδέχεται στο εξής την εργασία του ενάγοντος, οπότε αυτή δεν συνιστά καταγγελία της εργασιακής τους σχέσης, με συνέπεια να μην οφείλεται στον τελευταίο η καταβολή αποζημίωσης απόλυσης, το δε σχετικό αίτημα της αγωγής πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμο. Η εκκαλουμένη απόφαση, που δέχτηκε το ανωτέρω αίτημα, ως ουσιαστικά βάσιμο, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, γι` αυτό και ο σχετικός λόγος της έφεσης της εναγομένης πρέπει να γίνει δεκτός και, ως ουσιαστικά βάσιμος, ο δε αντίστοιχος λόγος της έφεσης του ενάγοντος, που διώκει την επιδίκαση μεγαλύτερου ποσού αποζημιώσεως απολύσεως, πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.