Παράταση χρονικού διαστήματος του πρώτου και δεύτερου εδαφίου του άρθρου 19 του ν. 4659/2020 (Α’ 21).

Αντικατάσταση του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρ. 2 και κατάργηση του δεύτερου εδαφίου του άρθρ. 4 της αριθμ. 635/08.03.2016 απόφασης του ΔΣ του ΟΑΕΔ (Β’ 1708).

Οι μισθώσεις ακινήτων για τη στέγαση υπηρεσιών των Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων διέπονται αποκλειστικώς από το ΠΔ 242/1996. Δεν είναι νόμιμη η υπεισέλευση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης σε υφιστάμενη μεταξύ ιδιωτών μίσθωση ακινήτου. Δεν είναι νόμιμη η χωρίς δημοπρασία μίσθωση από τη Ν.Α. ακινήτου που ανήκει στο Δημόσιο, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α.

Τροποποίηση της υπ’ αρ. 113573/28-12-2023 κοινής απόφασης των Υπουργών Εσωτερικών και Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας «Παράταση χρονικού διαστήματος του πρώτου και δεύτερου εδαφίου του άρθρου 19 του ν. 4659/2020 (Α’ 21)» (Β’ 7459).

Καθορισμός του καταλόγου των Δικαιοδοσιών των Αρμόδιων Αρχών της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών (ΠΣΑΑ) για την ανταλλαγή Εκθέσεων ανά Χώρα (ΕαΧ), βάσει του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου όγδοου του Μέρους Δεύτερου του ν. 4490/2017 (Α' 150)

Καθορισμός του καταλόγου των Δικαιοδοσιών των Αρμόδιων Αρχών της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών (ΠΣΑΑ) για την ανταλλαγή Εκθέσεων ανά Χώρα (ΕαΧ), βάσει του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου όγδοου του Μέρους Δεύτερου του ν. 4490/2017 (Α΄ 150), για στοιχεία του φορολογικού έτους 2018.

Καθορισμός του καταλόγου των Δικαιοδοσιών των Αρμόδιων Αρχών της Πολυμερούς Συμφωνίας Αρμόδιων Αρχών (ΠΣΑΑ) για την ανταλλαγή Εκθέσεων ανά Χώρα (ΕαΧ), βάσει του πρώτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου όγδοου του Μέρους Δεύτερου του ν. 4490/2017 (Α΄ 150), για στοιχεία του φορολογικού έτους 2017.

Υπάλληλος που ορίστηκε μέλος του Πρωτοβάθμιου Υπηρεσιακού Συμβουλίου κατ’ εφαρμογή των μεταβατικών διατάξεων του άρθρου 11 του ν.3260/2004, μη νόμιμα στη συνέχεια, τοποθετήθηκε σε θέση Προϊσταμένης Διεύθυνσης για μία τριετία χωρίς να έχει προηγηθεί επιλογή της από το Υπηρεσιακό Συμβούλιο, κατ’ εφαρμογή του δεύτερου εδαφίου της παρ.2 του άρθρου 37 του ν.2190/1994, που επανήλθε σε ισχύ με την παρ.2 του άρθρου 9 του ν.3260/2004, αφού η εν λόγω διάταξη προϋποθέτει υπαλλήλους που έχουν επιλεγεί βάσει του πρώτου εδαφίου της ίδιας παραγράφου και πληρούν, ως εκ τούτου, τις προϋποθέσεις των παρ. 3 και 6 του άρθρου 36 του ν.2190/1994, που αξιώνουν, μεταξύ άλλων, επιλογή από Υπηρεσιακό Συμβούλιο.

Αιρετοί-ποινή της αργίας: Επειδή, οι προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996 προέβλεπαν ότι το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, που επισύρει την επιβολή του διοικητικού μέτρου της αργίας, πρέπει να στρέφεται «κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ή νομικών προσώπων της». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, δεν απαιτείτο η παράβαση καθήκοντος να έχει επιφέρει εν γένει βλάβη σε βάρος της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως, ούτε να αποβλέπει στην πρόκληση τέτοιας βλάβης, αλλά αρκούσε ότι η παράβαση στρέφεται κατά της Ν.Α., υπό την έννοια ότι πλήσσει τη νόμιμη και εύρυθμη λειτουργία της και, επομένως, βλάπτει το δημόσιο συμφέρον (βλ. ΣτΕ 1421/2011, πρβλ. ΣτΕ 766/2006, 1120/2005). Εξάλλου, και η εφαρμογή των επίμαχων διατάξεων του άρθρου 236, παρ. 2, περιπτ. β.α. και β.β., του Ν. 3852/2010, προϋποθέτει παράβαση καθήκοντος η οποία, από τη φύση της ως έγκλημα περί την υπηρεσία, στρέφεται κατά της καλής λειτουργίας του οικείου Ο.Τ.Α., στο πλαίσιο του κράτους δικαίου, ενώ σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του νόμου, σε καμμία περίπτωση δεν απαιτείται να έχει προξενήσει και οικονομική βλάβη σε βάρος του οικείου Ο.Τ.Α. Με τα δεδομένα αυτά, ο προβαλλόμενος με την υπό κρίση αίτηση λόγος ακυρώσεως ότι εφαρμοστέες εν προκειμένω, ήσαν όχι οι ως άνω διατάξεις του άρθρου 236 του Ν. 3852/2010, αλλά οι ισχύουσες κατά τον χρόνο τελέσεως του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος και ευμενέστερες, κατά τον αιτούντα, ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.

Αναγνώριση χρόνου δημόσιας υπηρεσίας μετακλητής υπαλλήλου ως ασφαλιστέου στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, που δεν θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο Δημόσιο, αλλά στο πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ήδη ΕΦΚΑ) – Εφαρμοστέες διατάξεις.(...)Η αναγνώριση στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ ως ασφαλιστέου του χρόνου δημόσιας υπηρεσίας μετακλητής υπαλλήλου, η οποία δεν θεμελιώνει συνταξιοδοτικό δικαίωμα στο Δημόσιο, αλλά στο πρώην ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (ήδη ΕΦΚΑ), πρέπει να γίνει με βάση τη διάταξη του δευτέρου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 85 του α.ν. 1854/1951, όπως έχει κωδικοποιηθεί ως άρθρο 85 στην ισχύουσα κωδικοποίηση με τον τίτλο «Κώδικας Πολιτικών και Στρατιωτικών Συντάξεων», που εχώρησε με το π.δ. 169/2007 και προβλέπει, για την εν λόγω αναγνώριση ασφαλιστέου χρόνου δημόσιας υπηρεσίας τον επιμερισμό των εισφορών μεταξύ του εργοδότη – Δημοσίου και του εργαζόμενου – μετακλητού υπαλλήλου (κατά πλειοψηφία).