Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν σε προηγούμενη σκέψη, από το συνδυασμό των προπαρατεθεισών διατάξεων της ΚΥΑ 33700/2890/1950 και της ΥΑ Φ10221/οικ.26816/929/2011, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν και με την υπ’ αριθ. 27/2012 Εγκύκλιο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, προκύπτει πράγματι, ότι εργαζόμενοι καθαριότητας που απασχολούνται για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα, ήτοι τουλάχιστον τριάντα (30) ώρες εβδομαδιαίως, όπως στην κρινόμενη περίπτωση, νοούνται ως εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης και εξομοιώνονται μισθολογικά και κοινωνικοασφαλιστικά με αυτούς, δικαιούμενοι το πλήρες ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη επί του οποίου υπολογίζονται και οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, ενώ επίσης, εργαζόμενοι και εργαζόμενες καθαριότητας απασχολούμενοι για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα (πλην των εξαιρέσεων που προβλέπονται στις προπαρατεθείσες διατάξεις βάσει του χώρου απασχόλησης) υπάγονται στο καθεστώς των βαρειών και ανθυγιεινών εργασιών, πλην όμως, η κατά τα ανωτέρω εξομοίωση αποσκοπεί στην εξασφάλιση ότι οι μερικώς απασχολούμενοι κατά τα 3/4 του πλήρους ωραρίου εργαζόμενοι καθαριότητας θα λαμβάνουν, σε κάθε περίπτωση, το διά των εκάστοτε ΕΓΣΣΕ προβλεπόμενο ελάχιστο ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη πλήρους απασχόλησης (ΕφΠειρ 770/2018, σκ. 3), καθόσον η μείωση των ωρών εργασίας κατά το 1/4 για οποιοδήποτε λόγο (πχ ατομική σύμβαση εργασίας) δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής αυτού. Εξασφαλίζεται δηλαδή, ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων καθαριότητας που απασχολούνται με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, ήτοι, κατά πλάσμα δικαίου, με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, θα πρέπει να υπολογίζονται επί τη βάσει του ελάχιστου νομοθετημένου ημερομισθίου εργατοτεχνίτη, το οποίο δικαιούνται αυτοί να λαμβάνουν, και όχι επί τυχόν μειωμένων καταβαλλόμενων αποδοχών, διότι η καταβολή αυτή δεν είναι νόμιμη στο μέτρο που οι τελευταίες υπολείπονται των κατά τα άνω νόμιμων αποδοχών. Επομένως, η ανωτέρω εξομοίωση δεν καταλαμβάνει και το ποσοστό των εργοδοτικών εισφορών(παρ. 15) που πρέπει να επιβληθεί, αλλά μόνο το ύψος των αποδοχών επί των οποίων πρέπει να επιβληθεί. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα είχε ως αποτέλεσμα, εργοδότης που καταβάλλει μειωμένο ποσό αποδοχών που αντιστοιχεί στην πραγματική απασχόληση καθαριστών παρότι οι εργαζόμενοι της εν λόγω κατηγορίας θεωρούνται κατά πλάσμα δικαίου ως πλήρους απασχόλησης, θα επωφελείτο και από το μειωμένο ποσοστό εργοδοτικής εισφοράς που αντιστοιχεί στους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, σε σχέση με το προβλεπόμενο για τους απασχολούμενους με μερική απασχόληση. Εν προκειμένω, όπως άλλωστε προκύπτει από το περιεχόμενο της οικονομικής προσφοράς της παρεμβαίνουσας, αλλά δέχθηκε και η ΑΕΠΠ, αυτή, παρότι επικαλείται τις προπαρατεθείσες διατάξεις, στη συνέχεια, υπολογίζει τις απολαβές των εργαζόμενων με εξάωρη απασχόληση μειωμένες έναντι των απολαβών των εργαζόμενων με πλήρη απασχόληση, ενώ περαιτέρω, τις υπάγει όσον αφορά το αντίστοιχο ποσοστό ασφαλιστικών εισφορών, σε συνολικό ποσοστό 24,69% που βαρύνει συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Ενόψει όμως, των όσων εκτέθηκαν ανωτέρω, το ποσοστό των οφειλόμενων εισφορών για τους εργαζόμενους με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, θα έπρεπε να ανέρχεται σε 25,17% και όχι σε 24,69% που δηλώθηκε, με αποτέλεσμα η προσφορά της εν λόγω εταιρείας να μην είναι νόμιμη ως προς το σκέλος αυτό, όπως βασίμως προβάλλει η αιτούσα με το σχετικό λόγο της αιτήσεως ακυρώσεως. Η αντίθετη δε κρίση της ΑΕΠΠ, παρίσταται εσφαλμένη και για τούτο ακυρωτέα.

ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ:Με αυτά τα δεδομένα, σύμφωνα και με όσα έχουν γίνει ήδη δεκτά στις νομικές σκέψεις της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο, τα ποσά των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων συνιστούν επιχορήγηση, κατά την έννοια των άρθρων 41 του ... και 10Β του 3861/2010, δοθέντος ότι αποτελούν δημόσιο χρήμα προερχόμενο από τον ..., Ειδικό Λογαριασμό του ... (φορέα Γενικής Κυβέρνησης), που δίδεται προς τους φερόμενους ως δικαιούχους των ενταλμάτων φορείς, που αποτελούν αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες-φορείς, για την εκπλήρωση δημοσίου σκοπού. Οι προβαλλόμενοι στο από 11.7.2017 έγγραφο απόψεων .. των εν λόγω φορέων ισχυρισμοί, ότι τα ποσά αυτά δεν αποτελούν δημόσιο χρήμα και άρα, δεν συνιστούν επιχορήγηση, διότι δίνονται από έναν ιδιωτικής προέλευσης - συστάθηκε κατόπιν ιδιωτικής πρωτοβουλίας (...) των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων και των εργοδοτών - Λογαριασμό, ο οποίος τελεί σε διαχειριστική αυτοτέλεια με ειδική γνωμοδοτική Επιτροπή, αποτελούμενη από εκπροσώπους των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας, τα έσοδα του οποίου προέρχονται από αμιγώς ιδιωτικούς πόρους, τις εργοδοτικές εισφορές των επιχειρήσεων ιδιωτικού τομέα, με σκοπό το αμοιβαίο όφελος εργοδοτών-εργαζομένων μέσω της οργάνωσης προγραμμάτων για την επαγγελματική κατάρτιση του εργατικού δυναμικού, η δε πρόβλεψη για επιστροφή της εργοδοτικής εισφοράς σε περίπτωση εκτέλεσης εκπαιδευτικού προγράμματος από την ίδια την επιχείρηση καταδεικνύει έτι περαιτέρω τον ιδιωτικό και όχι δημόσιο χαρακτήρα των εν λόγω χρημάτων είναι απορριπτέοι, ως αβάσιμοι.Και τούτο, διότι ο ... (νυν κλάδος του ...) αποτελεί έναν Λογαριασμό ειδικών κοινωνικών σκοπών (ενίσχυση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης, προγραμμάτων και δραστηριοτήτων για θέματα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και εφαρμογής προγραμμάτων καταπολέμησης της ανεργίας) που το Κράτος - εμφορούμενο από την ιδιωτική πρωτοβουλία των πλέον αντιπροσωπευτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων-κοινωνικών φορέων της χώρας (... κ.λπ.) σχετικά με την ανάγκη ανάληψης ενεργειών για την προάσπιση της εργασίας και την αντιμετώπιση της ανεργίας - συνέστησε, ορίζοντας ότι οι πόροι του θα είναι οι υποχρεωτικώς καταβαλλόμενες, ως δημόσιο βάρος, εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων που συνδέονται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου (όχι μόνο στον ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο τομέα), για την εξυπηρέτηση αποκλειστικώς των ως άνω κοινωνικών σκοπών, ενώ, περαιτέρω, ανέθεσε τη διαχείριση, τον έλεγχο και τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη χρήση των χρημάτων αυτών στον ..., ο οποίος, ως ν.π.δ.δ., αποτελεί το κατεξοχήν από το 1954 όργανο της κρατικής κοινωνικής πολιτικής, διευρύνοντας με τον τρόπο αυτό τις ήδη υπάρχουσες αρμοδιότητες του Οργανισμού αυτού.(...)Κατόπιν τούτων, οι εντελλόμενες δαπάνες δεν είναι νόμιμες, τα ελεγχόμενα, όμως, χρηματικά εντάλματα δύνανται να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης.