ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣ.: Μη νόμιμη καταβολή χρηματικού εντάλματος πληρωμής, που αφορά την καταβολή ποσού ως αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησής σε τρεις υπαλλήλους του Δήμου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, με την αιτιολογία ότι οι εντελλόμενες δαπάνες δεν είναι κανονικές, καθόσον οι επισυναπτόμενες αποφάσεις των οικείων ασφαλιστικών οργανισμών περί προσωρινής καταβολής σύνταξης στους φερόμενους ως δικαιούχους, δεν είναι κατάλληλα δικαιολογητικά των δαπανών αυτών.(....)Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, οι ανωτέρω αποφάσεις καταβολής προσωρινής σύνταξης, σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 3996/2011, δεν αποτελούν νόμιμο δικαιολογητικό για την καταβολή από το Δήμο της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης στους αποχωρούντες υπαλλήλους του, καθόσον από αυτές δεν προκύπτει με σαφήνεια ότι οι εν λόγω υπάλληλοι πληρούν τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης και κατ’ επέκταση, για τη λήψη της εντελλόμενης προς αυτούς αποζημίωσης. 

Νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης σε πρώην εργαζόμενο Δήμου με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ., ο οποίος είχε μεταφερθεί σ’ αυτόν από Δημοτική Επιχείρηση, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 269 του ΚΔΚ, καθόσον νομίμως προσμετράται για τον υπολογισμό της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης  του άρθρου 204 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ, και ο χρόνος προϋπηρεσίας του ανωτέρω στη δημοτική επιχείρηση , ως χρόνος συνεχούς υπηρεσίας, σύμφωνα με το άρθρο 29 του ν. 4257, ΦΕΚ Α΄ 93/2014. Η διάταξη του άρθρου αυτού καταλαμβάνει και υπαλλήλους που αποχώρησαν πριν την έναρξη ισχύος του.

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης:..Με τα δεδομένα αυτά και σε συνδυασμό με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, η αξίωση του ως άνω πρώην δημοτικού υπαλλήλου για απόληψη της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης γεννήθηκε από τη λύση της υπαλληλικής σχέσης του, ήτοι από 2.3.2015. Τούτο διότι, κατά τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 204 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ. (ν. 3584/2007), η συμπλήρωση των προϋποθέσεων λήψης σύνταξης, ήτοι η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος, δεν αποτελεί προϋπόθεση για την καταβολή της αποζημίωσης απόλυσης ούτε η λήψη της σύνταξης συνιστά προϋπόθεση για τη γέννηση της αξίωσης ως προς την καταβολή της τελευταίας (βλ. Ε.Σ. Ι Τμ. 19/2017, 244, 245/2018, πρβλ. Α.Π. 1359/2015). Δοθέντος δε ότι, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω, η αξίωση του εν λόγω πρώην δημοτικού υπαλλήλου για τη λήψη αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης γεννάται και καθίσταται δικαστικώς επιδιώξιμη από τον χρόνο αποχώρησής του από την υπηρεσία, ήτοι από το χρόνο έκδοσης της οικείας πράξης αυτοδίκαιης λύσης της υπαλληλικής του σχέσης, η διετής παραγραφή της αξίωσης για λήψη της επίμαχης αποζημίωσης, αρχόμενη από τις 2.3.2015 θα συμπληρωνόταν στις 3.3.2017, ήτοι σε χρόνο πριν την υποβολή της αρχικής με αριθμ. πρωτ. 3256/28.2.2018 αίτησης του φερόμενου ως δικαιούχου και, κατ’ επέκταση πριν από την εκκαθάριση του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος. Εντούτοις, εφόσον τα αρμόδια όργανα του Δήμου θεώρησαν - κατά την έννοια που προσέδωσαν στις κρίσιμες διατάξεις - ότι η έκδοση τόσο της οριστικής όσο και της επικουρικής απόφασης απονομής σύνταξης στον ως άνω πρώην δημοτικό υπάλληλο αποτελεί προϋπόθεση για τη γένεση και την εκκαθάριση της σχετικής αξίωσής του, με αποτέλεσμα την καθυστερημένη, μετά την πάροδο της διετίας εκκαθάρισή της, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η διετής παραγραφή - εν προκειμένω - δεν συμπληρώθηκε στις 3.3.2017. Τούτο δε διότι, υπό το εκτεθέν ιστορικό και ειδικότερα, ενόψει της δικαιολογημένης εν τοις πράγμασι και επομένως, απολαμβάνουσας συνταγματικής προστασίας εμπιστοσύνης του στην ερμηνεία που έδωσαν στις κρίσιμες διατάξεις τα αρμόδια όργανα του Δήμου, η επίμαχη αξίωση του ως άνω πρώην δημοτικού υπαλλήλου κατέστη δικαστικώς επιδιώξιμη μετά την έκδοση της 22710/20.10.2016 οριστικής απόφασης του Διευθυντή του Υποκαταστήματος Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. ... για την απονομή σε αυτόν οριστικής σύνταξης (χρονικό σημείο, από το οποίο αρχίζει εν προκειμένω και η διετής παραγραφή αυτής). Συνεπώς, νομίμως αυτός υπέβαλε την με αριθμ. πρωτ. 3256/28.2.2018 αίτησή του προκειμένου να του καταβληθεί η δικαιούμενη και μη υποκύψασα στη διετή παραγραφή αξίωση αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, για να ακολουθήσουν η 1319/30.11.2018 απόφαση του Δημάρχου ... περί καταβολής της και εν τέλει η ενταλματοποίησή της με τον ελεγχόμενο τίτλο.

Συνταξιοδοτικές παροχές:Επειδή, από την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, σε συνδυασμό προς τα λοιπά διαδικαστικά έγγραφα προκύπτουν τα εξής: Με την 4864/18.03.1980 πράξη κανονισμού στρατιωτικής σύνταξης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους απονεμήθηκε στην αναιρεσείουσα, με την ιδιότητα της διαζευγμένης θυγατέρας, σύνταξη λόγω θανάτου του πατέρα της, λοχαγού εν αποστρατεία. Η αναιρεσείουσα με την από 13.05.1987 αίτησή της προς το αναιρεσίβλητο Ταμείο, ζήτησε να της απονεμηθεί το προβλεπόμενο μέρισμα που λάμβανε ο πατέρας της ως μέτοχος του Ταμείου. Η αίτηση απορρίφθηκε με την 2430/Σ.13/8.7.1987 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου, με την αιτιολογία ότι το δικαίωμα της αναιρεσείουσας για απονομή μερίσματος, το οποίο είχε γεννηθεί στις 30.12.1980, ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 1105/1980, είχε αποσβεστεί, διότι δεν ασκήθηκε, κατά το άρθρο 1 παρ. 14 του ν.δ. 4198/1961, εντός πενταετίας από τη γέννησή του, δηλαδή μέχρι 30.12.1985. Ακολούθως, η αναιρεσείουσα υπέβαλε την 22213/30.11.1995 αίτηση με το ίδιο αίτημα, η οποία απορρίφθηκε με την 744/Σ.6/1996 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου. Η αναιρεσείουσα άσκησε στις 8.4.1999 την επίδικη αγωγή (α.π. 1370/8.4.1999), με την οποία ζήτησε να αναγνωριστεί η υποχρέωση του αναιρεσίβλητου Ταμείου να της καταβάλει ποσό που αντιστοιχούσε στα μερίσματα που θα ελάμβανε από 30.12.1980 έως 30.3.1999. Το Διοικητικό Πρωτοδικείο .. εξέδωσε την 12640/1999 προδικαστική απόφαση και, ακολούθως, με την 1583/2001 απόφαση δέχτηκε εν μέρει την αγωγή, κρίνοντας ότι το δικαίωμα της αναιρεσείουσας να λάβει μέρισμα ήταν απαράγραπτο βάσει του άρθρου 31 του ν. 1027/1980 και ότι μπορούσε, συνεπώς, να ασκηθεί οποτεδήποτε, αναγνώρισε δε την υποχρέωση του αναιρεσίβλητου Ταμείου να της καταβάλει ποσό 3.216.931 δραχμών, που αντιστοιχούσε στα μερίσματα που θα ελάμβανε από 13.05.1987, ημερομηνία υποβολής της πρώτης αίτησής της, έως 30.3.1999. Κατά της απόφασης αυτής το Ταμείο άσκησε έφεση. Επ’ αυτής εκδόθηκε αρχικά η 1607/2004 προδικαστική απόφαση του Διοικητικού Εφετείου ..και, ακολούθως, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, με την οποία έγινε εν μέρει δεκτή η έφεση, μεταρρυθμίστηκε η εκκληθείσα απόφαση και κρίθηκε ότι το δικαίωμα της αναιρεσείουσας να λάβει μέρισμα δεν υπέκειτο σε χρονικούς περιορισμούς, η απορρέουσα όμως από το δικαίωμα αυτό αξίωση υπέκειτο στη διετή παραγραφή του άρθρου 48 παρ. 3 του ν.δ. 496/1974. Με τις σκέψεις αυτές το εφετείο μεταρρύθμισε την πρωτόδικη απόφαση και περιόρισε το μέρισμα που εδικαιούτο να λάβει η αναιρεσείουσα από το Ταμείο σε 2.720 ευρώ, ποσό που αντιστοιχούσε στο χρονικό διάστημα από 1.1.1996 ως 30.3.1999. 

Μη νόμιμη καταβολή αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης στην πρώην υπάλληλο(....)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη δεύτερη σκέψη της παρούσας, η ασφάλιση της φερόμενης ως δικαιούχου στο πρώην Ταμείο Ασφάλισης Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων ή άλλο ταμείο επικουρικής ασφάλισης δεν αποτελεί αρνητική προϋπόθεση που αποκλείει την καταβολή σ` αυτή της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, βάσει των άρθρων 204 και 225 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ., απορριπτομένου ως αβάσιμου του προβαλλόμενου λόγου διαφωνίας. Πλην όμως, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη κανονική, καθόσον αφορά σε αξίωση που είχε υποπέσει σε παραγραφή κατά την ημερομηνία εκκαθάρισης του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, γεγονός που λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Κλιμάκιο (βλ. άρθρα 26 παρ. 2 εδ. γ΄ και 94 εδ. δ΄ Κώδικα Δημοσίου Λογιστικού - Κ.Δ.Λ.). Ειδικότερα, η αξίωση γεννήθηκε στις 14.7.2009, οπότε η φερόμενη ως δικαιούχος αποχώρησε από την υπηρεσία, έχοντας ήδη θεμελιώσει δικαίωμα λήψης σύνταξης γήρατος από το Ι.Κ.Α. - Ε.Τ.Α.Μ., η διετής παραγραφή άρχισε στις 15.7.2009 (άρθρο 90 παρ. 3 Κ.Δ.Λ. και άρθρο 241 Α.Κ.), διακόπηκε στις 27.11.2009, με την υποβολή της 1736/27.11.2009 αίτησης της φερόμενης ως δικαιούχου για την καταβολή της αποζημίωσης, άρχισε εκ νέου στις 8.2.2011, επομένη της ημερομηνίας κατά την οποία η αρχή απάντησε στην αίτηση αυτή (άρθρο 93 περ. β΄ Κ.Δ.Λ.), και συμπληρώθηκε στις 8.2.2013, πριν την εκκαθάριση του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, που έλαβε χώρα στις 19.6.2013. Σημειωτέον ότι η 2378/29.3.2011 αίτηση της φερόμενης ως δικαιούχου προς την Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας - Θράκης δεν διέκοψε εκ νέου την παραγραφή, διότι αποτελεί δεύτερη αίτηση, που υποβλήθηκε σε αναρμόδια αρχή (άρθρο 93 περ. β΄ Κ.Δ.Λ.).(...)Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί. 

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης.(..) Σύμφωνα, όμως, με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη νομική σκέψη, με δεδομένο ότι δεν έχει εκδοθεί οριστική απόφαση συνταξιοδότησης των αποχωρησάντων υπαλλήλων, μη νομίμως εντέλλεται η δαπάνη αποζημίωσής τους λόγω συνταξιοδότησης, διότι δεν έχει διαπιστωθεί η συνδρομή στο πρόσωπό τους των προϋποθέσεων συνταξιοδότησής τους και, κατ’ επέκταση, καταβολής αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δαπάνη παρίσταται μη κανονική και δεν πρέπει αυτά να θεωρηθούν..

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ ΛΟΓΩ ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΗΣΗΣΜε τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει, κατά πλειοψηφία, ότι η 302/2016/457/16.12.2016 απόφαση του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. περί καταβολής προσωρινής σύνταξης στη φερόμενη ως δικαιούχο υπάλληλο, σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 3996/2011, δεν αποτελεί νόμιμο δικαιολογητικό για την καταβολή σ’ αυτήν αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, καθόσον, από την απόφαση αυτή, δεν προκύπτει με σαφήνεια ότι η εν λόγω υπάλληλος πληροί τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης και, κατ’ επέκταση, για τη λήψη της εντελλόμενης αποζημίωσης. 

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης: ..Σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, με δεδομένο ότι δεν έχει εκδοθεί οριστική απόφαση κανονισμού σύνταξης γήρατος του ανωτέρω υπαλλήλου, μη νομίμως εντέλλεται η επίμαχη δαπάνη αποζημίωσής του. Τούτο, καθόσον δεν έχει διαπιστωθεί ότι στο πρόσωπό του συντρέχουν οι προϋποθέσεις λήψεως σύνταξης γήρατος και, κατ’ επέκταση, καταβολής αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης. Εξάλλου, η 4046/7.11.2016 απόφαση απονομής σύνταξης αναπηρίας στον φερόμενο ως δικαιούχο, για το χρονικό διάστημα από 28.9.2015 μέχρι 30.9.2018, δεν αποτελεί νόμιμο δικαιολογητικό για την καταβολή σε αυτόν της εντελλόμενης αποζημίωσης, καθόσον με την έκδοσή της δεν πιστοποιείται από τον αρμόδιο φορέα η συνδρομή των κατά τα ανωτέρω νομίμων προϋποθέσεων. (..)Κατόπιν αυτών, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.1/14/2018

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ.Λόγω συνταξιοδότησης:Νόμιμη η εφάπαξ αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, σύμφωνα με το άρθρο 204 του ν. 3584/2007 (ΦΕΚ Α' 143/2007) σε πρώην υπάλληλο Δήμου με σχέση εργασίας ι.δ.α.χ, διότι νομίμως ελήφθη υπ' όψιν το χρονικό διάστημα κατά το οποίο η ανωτέρω δημοτική υπάλληλος απείχε από τα καθήκοντά της και λάμβανε προσωρινή σύνταξη αναπηρίας από το Ι.Κ.Α., καθόσον και κατά το χρόνο αυτό η υπηρεσιακή της σχέση με το Δήμο ήταν ενεργός και δεν είχε λυθεί, δεδομένου ότι δεν είχε μεσολαβήσει απόλυσή της (άρθρο 8 του ν. 3801/2009, ΦΕΚ Α' 163/2009).

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης:Αίτηση ανάκλησης της 303/2017 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο Ι Τμήμα του Ελεγκτικού Συνεδρίου (...)Με τα  δεδομένα αυτά  και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, η αξίωση του φερόμενου ως δικαιούχου του επίδικου χρηματικού εντάλματος για την απόληψη, κατ΄εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 204 του Κ.Κ.Δ.Κ.Υ, της ένδικης αποζημίωσης, γεννήθηκε με τη λύση της υπαλληλικής του σχέσης (21.9.2015), χωρίς η έκδοση   απόφασης συνταξιοδότησης, οριστικής ή προσωρινής, γήρατος ή αναπηρίας,  να συνιστά  προϋπόθεση για τη γένεση της αξίωσής του  και την καταβολή της, δοθέντος ότι κρίσιμη είναι η αποχώρηση του υπαλλήλου από την υπηρεσία και η διακοπή της εργασιακής του σχέσης,  ο δε κανονισμός σύνταξης αναπηρίας, εν προκειμένω, συνιστά αποκλειστικά λόγο περιορισμού του ποσού της αποζημίωσης, κατά τα ειδικότερα αναφερόμενα στην παρ. 3 του ως άνω άρθρου.

Ανακαλεί την 303/2017 Πράξη του  Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών  στο I Τμήμα